Tragedia w 3 aktach. Jest co ratować? - Netkobiety.pl

Przyszłość, mam podobną sytuację i podobne przemyślenia.
Ale mam małą wiarę, że dorosły człowiek z ukształtowaną osobowością może się zmienić (to nie tylko o mężach, o nas też). Po kilku miesiącach życia na krawędzi obłędu teraz osiągnęłam kiepski stan stabilny. Już nie stoję na krawędzi. Teraz spokojnie przechadzam się wzdłuż
Czas jest w takich przypadkach najlepszy, tylko jego potrzebujemy. Będziesz mogła "być ponad to" - ja już jestem. Zajęło mi to kilka miesięcy. Pomógł mi psycholog, czas i ja sama.
I wcale nie chcę spróbować zaufać. Bo to się nigdy nie wydarzy. Mogę spróbować żyć bez zaufania, ale nie zaufam NIGDY.
Może zostanę, może odejdę. Jeszcze nie wiem. I daję sobie prawo do tej niewiedzy.

Podobna, mozna sie tak zastanawiac, ja teraz tez wiele zrobilabym inaczej. Mam do niego zal, ze nie mial odwagi powiedziec mi jak zaczal romans, bo wtedy nie bylabym taka porozbijana i przeczolgana. Moze wtedy udaloby sie cos uratowac. Ale on nie chcial ratowac i nie chce. Teraz stoi w rozkroku, ale jedna noga bardziej z nia, a ja mam ochote mu obciac ta "moja" noge i sie uwolnic. Tu juz nie ma zadnej przyszlosci dla nas. Chce strasznie mocno wierzyc, ze jest przyszlosc dla mnie. Wiem, ze jakas jest, zawsze jest, ale ja chce byc szczesliwa, chce sie podniesc i z usmiechem patrzec na nowy dzien. Nie chce byc samotna, zgorzkniala i caly czas uzalezniona od niego.
Wypominam sobie, ze gdybym byla inna, moze byloby inaczej, ze moze spieprzylam to zycie na wlasne zyczenie. Ale co sie stalo nie odstanie sie, nie zmienie przeszlosci.

Podobna,
Dobrze, że marzyłaś.
Marzenia góry przenoszą. Marzyciele pchają świat do przodu.
Czasami myślę, że moim błędem był brak marzeń (tak, marzeń zamiast oczekiwań) szczęśliwej, dozgonnej, niezachwianej, miłości.

To może banalne stwierdzenie, ale ja naprawdę myślę, że Twój mąż na Ciebie nie zasługuje.
A ta decyzja o największym polu rażenia - szkoda, że nie była Twoją.
I nawet nie chodzi o to, że powinnaś ją podjąć 4 lata temu.
Ty sama powinnaś ją podjąć, bo dałoby to Tobie namiastkę kontrolowania swojego życia i decydowania o tym, jak ono ma wyglądać.

Przyszłość, to nie tak, że uczucia nie są pozytywne. Nie do końca. Po prostu są mało pozytywne "w związku ze związkiem" . Jest pewne oczekiwanie na rozwój wypadków, rozwój uczuć (dopuszczam tez możliwość ich wygaśnięcia i osiągnięcia obojętności. Teraz WSZYSTKO jest możliwe... Ja też czuję w sobie zmianę, ale to nie jest zmiana mnie samej, tylko kwestia doświadczenia, przez które przeszłam. Pomyśl o swojej zmianie w ten sposób. Wiele przeszłaś, i to zmieniło Twój świat i Twoje postępowanie. Ale czy na pewno zmieniło Ciebie?
Odnośnie braku zaufania to wcale nie uważam tego za przerażające - chociaż spodziewam się, ze mogłaś odebrać moją koncepcję jako przerażającą (ja bym raczej powiedziała oryginalną). Jego brak na szczęście nie wywołuje u mnie poczucia zagrożenia i chęci sprawdzania. Po prostu go nie ma.
Ściskam mocno

Mądra dziewczynka
Jeszcze nie dojrzałam do takiego myślenia. Na razie zakotwiczyłam się przy moim "tu i teraz". Ale już nie myślę obsesyjnie o tym, co się wydarzyło. Nie myślę też o tym, czy na coś zasługuję czy nie. Przestałam tez myślec o tym, ze na zdradę nie zasłużyłam. W ogóle nie myślę w takich kategoriach. Cieszę się, ze już nie trzymam rozpaczliwie nosa na powierzchni. Teraz chyba siedzę na pomoście no może pływam na materacu

Podobna,
Nie wiem, jak to się stało, ale dopiero teraz zobaczyłam ten akapit. Było dokładnie tak, jak piszesz... Stan nie do opisania. Gdyby nie terapia kryzysowa, którą wtedy przechodziłam, nie wiem, jak to by się skończyło. Stan był dla mnie o tyle nowy, ze ja zawsze byłam raczej pozbierana i zdecydowanie działająca. A tu: totalne rozsypanie, na pierwiastki... Gdyby nie mój zły ówczesny stan mój mąż wyleciałby z domu w ciągu godziny... Ale ja w tej pomrocznosci WIEDZIAŁAM, ze nie dam rady odpowiadać spokojnie dzieciom na pytanie, kiedy tata przyjdzie... Wiec został, a ja musiałam znosić jego nieporadną obecność albo zwykłą nieobecność.
W trakcie tego doła kończyłam związek (w myślach i na sesjach) kilkanaście razy. Pani psycholog kilka razy mnie przed tym powstrzymała. Nadal, choć jestem "ponad to" (albo mi się tak wydaje), mam ochotę odejść. Szukam racjonalnego argumentu. Czasem na siłę. Czuję, ze należy się rozstać, bo co po takim armageddonie może zostać? Nic...

Myślę, że głównym powodem, dla którego nam się nie udało było to, że w mniemaniu mojego męża to ja miałam się poprawić, bo on był przeciez idealny: nie pił, nie bił, pracował, umiał w domu naprawić prawie wszystko. A ja za wiele przecież wymagałam, do tego ta rutyna, za mało sexu i jeszcze moje marudzenie, że chciałabym, żeby nasze dziecko miało rodzeństwo. Jak żyć z taką żoną? Być może powinnam wtedy nalegać na terapię małżeńską, ale tkwiłam w amoku i uważałam, ze sami damy radę. Nie daliśmy, a raczej nie dałam rady. Walka jednostronna zawsze skazana jest na niepowodzenie. Teraz w całej jaskrawości widzę, jaka byłam naiwna - przecież mój mąż nigdy nie żałował tego, co zrobił, nie okazał żadnej skruchy i tak na dobrą sprawę to tamta się wycofała. Pewnie gdyby nie to, miotałby się tak, jak mąż SOL, której historię przeczytałam. Co do stanów, których nigdy wczesniej nie przechodziłam.... kiedy decyzja o rozwodzie była już nieodwołalna codziennie, ale to codziennie budziłam się z łomoczącym sercem. Miałam wrażenie, że wyskoczy mi z klaty. Przeszło po 3 miesiącach, wprost proporcjonalnie do mojego powrotu do pozycji pionowej.

Masz rację, to powinna być moja decyzja. Wątpię, żebym cierpiała mniej, ale rzeczywiście miałabym przynajmniej świadomość podjęcia tej decyzji samodzielnie. W jakim wieku są Twoje dzieci i czy zauważyły, że atmosfera w Waszym domu się zmieniła?

Chłopcy mają 15 i 9 lat.
Ogólnie atmosfera w domu... jest świetna.
Jest lepiej niż przed wyjściem zdrady na światło dzienne.
Życie rodzinne kwitnie Dużo czasu spędzamy wszyscy razem, wspólnie. W domu i poza nim.
M. przestał wyjeżdżać tak często, prawie nie siedzi przed kompem wieczorami - wcześniej to była norma. Wcześniej stresy z pracy bardzo często przenosił do domu - teraz ten problem nie istnieje.
W stosunku do chłopaków zrobił się bardziej cierpliwy i wyrozumiały.
Dla mnie jest wprost ujmująco uprzejmy.
Nie dajemy też chłopcom poznać, że coś się dzieje między nami - rozmawiamy na trudne tematy poza domem (często w samochodzie w garażu) lub wieczorami cichutko.

Prawda, prawda i jeszcze raz prawda.
W moim przypadku potrzebna była zdrada, żebym sobie powiedziała DALEJ TAK NIE CHCĘ ŻYĆ.
I wytrwam w tym postanowieniu, sama albo z kimś.

zostalas uwiedziona ?

przez męża zdrajcę wielokrotnego?

dokładnie TAK

;-)

In_ka,
ja już niczego nie jestem pewna.
W tej sytuacji, w której się znalazłam, nawet nie wiem, co to znaczy iść do przodu.
Bo ja wciąż nie mam obranego kierunku.
Wiem, że mój dotychczas poukładany, idealny świat rozpadł się na kawałki a ja zastanawiam się, czy i co warto pozbierać i poukładać na nowo, co zmienić i wymienić.

Ale nie tylko.
Spadły mi z oczu klapki/różowe okulary i zaczęłam dostrzegać swoją naiwność
To, jak dbałam o wszystko i wszystkich dookoła i zapominałam o sobie, swoich potrzebach.
Ale to się zmienia.
Dostrzegam w sobie zmiany na wielu płaszczyznach.
Pozwalam sobie na błądzenie, kontrolowane zaniedbania, doświadczanie i sprawdzanie.

Seks, który dotychczas był dla mnie aktem oddania i okazania miłości ukochanej osobie teraz stał się dla mnie źródłem czystej przyjemności.
Odkrjyłam w sobie pokłady całkiem nowej namiętności, bardziej dzikiej, nieskrępowanej.

To, co mnie tylko ogranicza w tej sytuacji i komplikuje sprawy to wewnętrzne przekonanie o tym, że z nikim innym nie mogłabym być taka wolna, swobodna, żeby nie powiedzieć swawolna.

In_ka, nie wiem dlaczego! ale czuję, że mi sprzyjarz i Twoje pytanie trochę mnie przestraszyło.

Dzięki In_ka
Pewnie masz rację, że potrzebuję więcej czasu.
Tylko ja jestem zadaniowcem i ten stan zawieszenia jest dla mnie nie-naturalny, nie-oczywisty.

Z pewnością nie chciałabym się zagubić w poszukiwaniu właściwej drogi.
Po lekturze forum widzę, że czasami oczywiste dla osób trzecich błędy, nie dostrzegają sami zainteresowani.
Stąd moja obawa, gdy "zawiesiłaś" pytanie.

Przepraszam. z gory przepraszam za to co za chwile napisze, ten temat zaczyna jeszcze bardziej otwierac moje oczy i tak juz baaardzo szeroko otwarte. Moge powiedziec jest to jeden wielki shit. Przyslosc. Dalas z siebie absolutnie wszystko. I jezeli twoj maz tego nie widzial, bo musial poczuc adrenalinke to niech sie cap jeden wali. Tu nie mowimy o jednej kochance....
Bardzo podobal mi sie komentarz Garego NET FACETA! powiem jedno: dzieki stary !!!!! Teraz juz wiem. Bede tak samo jak inni kolesie uwodzic i tak sie wami bawic i tez tak jak ty nam, kobietom, ja polece facetom, moze i przyszlemu mezowi lekture ksiazki "Kup bilety na mecz mojemu kochankowi". WIem jedno po takim wpisie twoje osiagi jak i kazdego innego faceta... zredukowane zostana do maksymalenie niskiego poziomu, a pisk waszego meskiego ego bedzie slyszalny nawet na ksiezycu.
A dlaczego? a no wlasnie dlatego, bo przecietne meskie, natestosteronyzowane ego daje facetom poczucie wyjatkowosci. Niestety Gary, problem tkwi w tym, ze wy jestescie prostszy od instrukcji skladania mebla z ikei i  gdyby nie wierne wam kobiety, dbajace i opierajace wam tylki, zginelibyscie marnie.
Ksiazka "Kup bilety na mecz mojemu kochankowi" jeszcze nie zostala wydana ale ja poswiece moj czas i taka napisze !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
KOLESIE, JESTESCIE GOWNO WARCI i TYLE.
Nie macie jaj aby skonczyc zwiazek ale macie jaja aby manipulowac i wykorzystywac. Fantazja i zadowolenie wlasnego ego jest dla was wazniejsza niz wasze zony i dzieci, ba kochajace was kochanki zawsze beda dla was "dziurami"....
Co to jest za shit? Jakies jawne pranie mozgu.
A my kobiety, mamy tanczyc na tym wiecznym go go, walczyc ze zmarszczkami i celulitem i ciagle zyc w strachu, bo moze nie jestem idealna ale nie przeciez ja sie myle teraz mi sie powie ze zdrada jest najlepszym sposobem do uzdrowienia naszej relacji. Qrwa co to ma byc?

Tak, edytuje to co napisalam, bo dochodze do wniosku, ze zwiazki monogamiczne sa bzdura. Ich poprostu nie ma. MOze lepiej od razu  pozwolic facetom na poligamie i dzieki temu przynajmniej bedziemy znaly te inne, moze dzieki temu ONI nie bede musieli klamac i manipulowac a my w razie problemow, kryzysow bedziemy mogly sie komunikowac tworzac grupy wsparcia. np w momencie kiedy ON nie bedzie radzil sobie z ujsciem negatywnych emocji, nadmiarem testosteronu i bedzie wyladowywal na mnie swoja zlosc to w tym ukladzie zawsze bede mogla zadzonic do Basi albo Kasi i prosic o pomoc.
Why not?

Ile procent z tych troli powie ci prawde. A cycuszki spokojne i slodkie jak maliny Nie ma karmy jaki i sprawiedliwosci
Obudz sie !

do thepass: mam 38 lat. 4 zwiazki na koncie. Mase kolezanek z takimi opowiesciami Nadal atrakcyjna, niestlamszona. Dochodze do wniosku, ze to my kobiety pozwalamy tym trolom kwitnac. To my im wybaczamy. Wierz mi, ja tez wybaczalam. TEraz majac swoje lata mam to gdzies. Chce zabawy, moze nawet odwetu, wiec tak bede robic. Ktos kto ma rodzine i dzieci i robi takie rzeczy osobie z ktora dzieli to zycie nie jest wart niczego, zero zrozumienia. Dlaczego? bo postawil na szali zycie swoich bliskich kosztem swoich fantazji, egoizmu. I wierz mi, przeszlam wiele ale nie pozwole aby jakis NET FACET mial czelnosc zamieszczac na forum porady typu- przeczytaj ksiazke "kup kochance meza kwiaty". takie rzeczy mozna napisac nastolatce ale nie komus z kilkunastoletnim stazem w zwiazku.
To jest jak kopniak w d..pe.

Dużo łatwiej jest ignorować, a szczególnie w internecie. Za dużo w Tobie emocji. Co z tego, że on tak napisał? Zmienisz go? Wytłumaczysz takim podejściem? Możesz się z nim nie zgodzić i ja moge Ci przytaknąć. Mogą zrobić to inne osoby. W kupie siła. Nie lepiej tak? A to jest internet, wolność słowa. O wiele gorsze rzeczy można czytać tutaj. Okej, masz tyle lat, masz masę koleżanek z takimi historiami - może tak jak pisałem - takie grono po prostu. Ja zawsze sobie dobieram znajomych podobnych do mnie i gdyby jakiś "kolega" tak postąpił jak ten mężuś to uwierz nie miałby czego dalej u nas szukać. I to już jest karma - zostaje sam i jest też pouczony, bo my mamy zasady i nauczymy go ich, albo niech się nie pokazuje nam na oczy. Za to faceci podobnego typu będą wiesz co robili? Klepali się po pleckach i mówili, że dobrze zrobił, jeszcze niech kilka innych dziewczyn obróci i będą mu przyklaskiwać. Różni są ludzie. Tak jak nie każdy ksiądz jest pedofilem tak jak... i tak dalej. I możesz mieć setki przykładów, że jest tak a nie inaczej, bo Ty to widziałaś, słyszałaś, ale nadal to będzie generalizowanie bo już w mieście obok wszyscy są inni, a tam przecież nie byłaś.

Widzisz, próbowałem troche Cie rozluznic, to się czepiasz. Ale jak tam wolisz.

Mało jest wartościowych ludzi po prostu. Ludzi - ogólnie. A wartościowy nie znaczy też, że nie ma innych wad, których np ten zdradzający nie ma. Bo to "obrotny chłopak" przeciez jest. Po angielsku też chcesz nawijać ; ) ? Well...

Ja do Ciebie całkiem pozytywnie, a Ty mi, że Ci wisi to, że mam zwykłe życie i w ogóle atak personalny. Logiczne, że się to nazywa czepianie.

Tak czy siak dobrej nocki życze "panno 0 troski" : )

Jak pisze ludzi to mówie o ludziach. Dla mnie nie ma lepszej czy gorszej płci, za to są lepsi i gorsi ludzie. Ja wierze, że potrafiłybyście, naprawde. Tylko jeśli nie robicie to dobrze, zawsze możecie się czuć lepsze niż inni, którzy te wszystkie umiejętności wykorzystują np do krzywdzenia. Człowiek też potrafi zabić ,bo nie jest to trudna czynność tak ogólnie, ale tego nie robi. Takie skrajne porównanie.

Tak przeżyć trzeba żałobę po "śmierci"
Nie wierzyłam dopóki sama tego nie przeżyłam.
Nic już nie będzie takie samo.
Ani nikt już nie będzie taki sam...

Mój maż zdradzając tez na mnie tak patrzył. Jak zbity pies.
A i tak zdradzał i niszczył. Ranił.
Nie ma na to reguły, ale ogromnie dużo jest podobnych zdrad, podobnych historii.

Słuchaj, zawsze gdzieś na dnie serca będzie nieufność.
Ale jak to mówią nie ryzykujesz nie jedziesz.

Trochę szaleństwa w życiu się przydaje przecież.
A jak podjęłaś "świadome" ryzyko to zdajesz sobie sprawę ze będziesz cierpiała.

Ja zaufałam.
Boje się.
Ale mam wybór zaufać lub stracić i żałować ze nie spróbowałam.
Wiem ze może będę cierpiała.
Wiem ale może będę cierpiała bardziej nie próbując.

Jak to mówią ...co ma wisieć nie utonie...

Do tego, kilka skrzynek mailowych i wlasnie na tej skrzynce znalazlas wiadomosc od Y, "że ona kocha i tęskni i już się wspólnych lat doczekać nie może". Tak pisze kobieta niesamowicie zakochana, ktora potwirdzi wszystko co jej kochanek jej kaze (ciekawe jak jej nasciemnial) jezeli to przyjacielska rozmowa o zwiazku Y to po co ta konspiracja, dlaczego nie ma innych wczesniejszych wiadomosci potwierdzajacych ta wersje wydarzen. Twoj malzonek zaprzeczyl ale ty i tak dowidzialas sie ze sklmal bo X przyznala sie, ze twoj kochajacy maz wczesniej spotykal sie z nia a potem rozpoczal romans z Y...
...
A ty nadal organizowalas terapie malzenska....
KOBIETO !!! wiem to wszystko jest straszne ale ukladaj sobie zycie poki jeszcze nie jest za pozno, bo za 10 lat twoj kochajacy maz wymieni ci na mlodszy i lepszy model.

One weszly w ta relacje, bo sie zakochaly. Ty nie wiesz co twoj M im nasciemnial. Moze wlasnie im mowil, ze jego malzenstwo jest porazka i bedzie sie chcial z toba rozwodzic, i ze to kwestia czasu. To ze Y wiedziala o X to nic nie zmienia, moze poza tym, ze to powinno jej dac do czachy, ze koles lata na boki. X zrozumiala i jak dowidziala sie  o Y zdecydowala sie zakonczyc romans.
Zalezy na jakim etapie jest Y, moze po kitach jakie jej wcisnal, nadal zyje nadzieja, ze kiedys bedzie mogla zajac twoje miejsce.
I takie niestety jestesmy. Caly czas wierzymy. Niestety.
I teraz Y, jak kiedys X bedzie trwala w hibernacji mozliwe, ze nawet latami, i bedzie zyla nadzieja, ze to co obiecal jej M kiedys sie zisci. I tak bedze tesknic za iluzja wytworzana przez nieuczciwego faceta.
Oj niestety, tez czasem tak mysle czemu kobiety tak latwo polykaja te klamstwa, zamiast postawic sprawe jasno i powiedziec kochasiowi aby najpierw rozwiazal swoje problemy a potem jezeli tak kocha to niech wroci. Wierze, ze gdybysmy im na to nie pozwolily inaczej wygladalaby sytuacja wielu kobiet, zwlaszcza zon.
Przyszlosc, trzymam kciuki. Badz silna i dbaj o siebie. Wiem, ze go kochasz ale zycie w iluzji i klamstwach jest jednym z najgorszych, zwlaszcza kiedy latka mija i masz swiadomosc, ze moglas moze miec lepsze zycie, z partnerem, ktory ciebie nie oszukuje i zasluguje na twoje uczucia.
Rowniez pozdrawiam.

Zgadzam sie z in_ka.
Obawiam sie, ze Przyszlosc, jest jedna z tych kobiet co wierza, ze moga kontrolowac i zmienic partnera. I bedzie wierzyla w te gre pozorow. Jego obietnice, slowa kocham cie, i cale bla bla bla.
To jest strata czasu i woda na jego mlyn.
A dla kobiety zdradzonej, nie ma nic gorszego niz wlasnie utracone zaufanie. Kazdy jego wyjazd, kazde spoznienie, bedzie przywolaniem mysli o zdradzie. To bedzie jak koszmar ciagnacy sie latami. No chyba, ze potrafisz wylaczyc myslenie.
I dodtakowo powiedziec sobie, dobra chce miec meza, nie zalezy mi na blizszej relacji, chce aby dzieci mialy ojca. Tak tez mozna zyc ale jezeli w swoim zwiazku szukasz czegos wiecej, i zwlaszcza ze juz wczesniej dawalas mu szansy to po takim numerze, sorry ale obawiam sie, ze mocno sie oszukujesz. Piszac jego strata, piszesz nieprawde. Na koniec to ty utoniesz w lzach i poczuciu zmarnowania zycia. Czasami lepiej odejsc, chocazby na pare miesiecy. I moze po tym czasie zobaczyc czy jest jeszcze co zbierac i czy ty nadal go kochasz.
Odejcie, da ci poczucie szacunku do wlasnej siebie ale i rowniez odbudujesz szacunek w jego oczach. Wierz mi, jak ktos chce zdradzac to bedzie to robil i nie wazne czy jest w zwiazku czy nie.
Gdybym byla na twoim miejscu, zlozylabym o separacje. To tez udowodniloby ci na ile mu zalezy. A i tobie daloby wolnosc do otwarcia na inne relacje.

No chyba, ze okropnie boisz sie samotnosci i wybierasz cierpienie u boku pozornie kochajacego meza.
Oszusta, ktory nie tylko oklamywal ciebie ale i inne kobiety.
Pisze takie rzeczy nie po to aby ciebie zranic ale po to aby moze zachecic cie do projekcji wlasnej przyszlosci w takim zwiazku.
Na NET kobietach znajdziesz cala mase takich historii i wiekszosc z nich zakonczona tekstem, "zmarnowalam tyle czasu"... gdybym byla madrzejsza...

In_ka. Obydwie kumamy baze
Bolesna to malo powiedziane, nikomu nie bede sciemniac ze jest latwo, i pewnie kazdy to inaczej przechodzi ale powiem jedno, naprawde warto !!!!! Bol moze wyrwac serce z piersi ale potem nastepuje odrodzenie i przyplyw niesamowitej sily. Odzyskujemy szacunek do samych siebie.
Szacunek do siebie samego jest wlasnie umiejetnoscia wyznaczania granic i oddzieleniem klamstw od rzeczywistosci.
Kazdej z moich kolezanek radze, aby nie dala sie wciagnac w slowa niepokryte dzialaniami. Wchodzenie w relacje a co gorsze wciaganie sie w pseudo problemy faceta bedacego w zwiazku i wiszenie na jego objetnicach jest wielkim bledem i strata czasu. Przy ladowaniu sie w relacje z kolesiem w zwiazku powinno sie stosowac zasade najpierw ROZWIAZANIE a potem DZIALANIE.
Najpierw on sie decyduje (w prawo albo w lewo) i rozwiazuje swoje problemy, a potem moze byc dzialanie i budowanie relacji. Inaczej mamy takiego pana, ktory oszukuje nie tylko swoja "glowna partnerke" ale i te poboczne rowniez, bo takie rozwiazanie mu najbardziej pasuje, dlaczego? bo zarowno i glowna jak i poboczne partnerki beda zyly nadzieja, ze on sie zmieni. A on z minka zbitego pieska nadal bedzie klaskal w lapki...
Dlatego tkwimy w naszych "kurwidolkach", jak trafnie napisala in_ka

Fer papillon,
Masz rację, jestem jedną z tych osób, które wierzą w ludzi, w to, że każdy może zaglądnąć w głąb siebie i przewartościować swoje dotychczasowe życie w każdym momencie.
Niektórzy potrzebują do tego wstrząsających wydarzeń,
A w przypadku niektórych pojawia się myśl, niepokój, które kiełkują i baaaardzo powoli prowadzą do zmian.
Jeszcze inni, mimo że mogliby się i swoje życie zmienić, nigdy tego nie zrobią, bo nie chcą.

Jaka będzie w przyszłości moja relacja z M? Z uporem maniaka będę powtarzała NIE WIEM dopóki nie podejmę ostatecznej decyzji.
Na razie jest mi dobrze tak jak jest między nami - w przeciwieństwie do M., którego ten stan zawieszenia męczy.
W tej chwili mam całą jego atencję,
Jestem każdego dnia adorowana i rozpieszczana,
Spełniane są wszystkie moje życzenia - nawet te niewypowiedziane, bo kto je zna lepiej niż on.
To baaaardzo wygodna dla mnie teraźniejszość.
Pod warunkiem, że się nie myśli o przeszłości i przyszłości.
Ile czasu to potrwa nie wiem.

Dzięki Ryba,
Gratuluję Tobie odwagi i decyzji, bo drogę wybrałaś chyba tę trudniejszą.
Mam nadzieję, że była ona najlepsza dla Ciebie.

To, co mnie bardzo porusza, gdy czytam o historiach i wyborach podobnych do Twoich to pewien smutek, który przez nie przebija.
Pogodzenie się z SZARĄ rzeczywistością
Odarcie z marzeń,
Życie z balastem.

Czy to tak jest, gdy decydujesz się na danie szansy zdrajcy?

Wiesz co to nie jest smutek pogodzenia sie z szara rzeczywistością. Ja nie jestem z nim bo muszę , bo nie mam innego wyjścia ( dziecko , finanse, dom  inne argumenty jakie maja kobiety ). Jestem z nim bo chce i on tego chce. Droga jest trudna - tak jest nadal trudna. Wiem ze balast zdrady będzie już do końca życia czy z nim , czy bez niego. Zdrada to nie jest tylko konflikt miedzy małżonkami. To jest również całe otoczenie w którym  żyliśmy  , znajomi którzy wiedzieli o romansie  i nie wydali  go , To  brak zaufania do "pseudoprzyjaciól " którzy wiedzieli a nie chcieli sie wtrącać. To znajomi i rodzina którzy dowiedzieli sie po fakcie . . Po zdradzie wybudował sie u mnie pancerz obronny. Wiemy jakie błędy popełniliśmy. 

Odarcie z marzen ??  Nie dlaczego ?? Ja chyba dopiero teraz spełniam swoje marzenia  Teraz inwestuje w siebie , teraz Ja dla siebie jestem najważniejsza a on mi w tym pomaga , dopinguje . On jest elementem mojego życia ale nie sensem życia .
Mam swoje małe cele i osiągnięcia , niezależne od niego. Zawsze byłam w cieniu mojego M. To on sie rozwijał , awansował a ja praca dom dziecko, a teraz sytuacja sie wyrównała choć powiem wiecej to on sie teraz mna chwali moimi osiągnięciami .Jestem taka jaka była przed małzeńswem . 

Teraz po wszystkim mam odwagę na sporty ekstremalne kiedyś chyba nie dałabym rady

Jestem silniejsza, dojrzalsza,niezależna ,  może mniej ufna do wszystkich (nie tylko zdradzacza) , może jestem mniej wrażliwa ale jestem szczęśliwa .:)

Czasem mam ochote wyslac kurewnie kwiaty to taki chyba żart na prima aprilis