Rozstanie z miłością mojego życia - Netkobiety.pl

Słuchaj, stary. To TY musisz zrozumieć swoje błędy. Ale nie mówię o związku z Twoją panną - cierpisz teraz, więc jesteś skłonny do obarczania siebie całą winą, tymczasem ona też nie była święta, a nie przyszło jej do głowy, żeby się zastanowić, że Cię rani, żeby może przeprosić. Nie. Jest wobec Ciebie chamska a Ty uprawiasz mentalny samogwałt połączony z samobiczowaniem.

Żeby nie było, jestem w podobnej sytuacji - zbieram się po rozstaniu, więc doskonale rozumiem, co czujesz. Ale musisz pojąć jedno - masz problem z opanowaniem emocji. Jesteś w tej chwili pipą, ciepłą kluchą, płaczkiem, czym tam jeszcze, bo targają Tobą emocje, nie potrafisz pomyśleć. Z tego powodu nie dociera do Ciebie nic z tego, co inni próbują Ci tu wbić do głowy na tych kilkunastu stronach. Piszesz po milion razy, że zrozumiałeś, że dotarło do Ciebie, ale to nieprawda, bo wystarczy, że najdą Cię emocje i to już wszystko idzie w pizdu. Z tego powodu jesteś tak zwanym przypadkiem beznadziejnym - bo żadna racjonalna argumentacja do Ciebie nie trafia. Dlatego powiem Ci coś innego.

Wbij sobie w czerep, że nic już nie da się zrobić. Z Twojej strony - pas. Jeśli kiedykolwiek najdą Cię jakieś irracjonalne myśli typu, że chciałbyś ją odzyskać, że chciałbyś, żeby wróciła - pomyśl, że jedyny sposób, w jaki mógłbyś to osiągnąć, to kompletne olanie jej. Nie inicjuj kontaktu, nie spotykaj się z nią, nie wysyłaj życzeń, NIC! Nie licz, ile dni minęło w ciszy, nie porównuj do innych. Poniżyłeś się w jej oczach i robisz to za każdym razem, kiedy wyciągasz do niej rękę, a ona śmieje Ci się w twarz. Jaka kobieta chciałaby być z takim frajerem? Pomyśl, że czas, w którym jesteś dla niej kompletnie obojętny, działa na Twoją korzyść. Miej wyjebane, a będzie Ci dane. Jak nie wróci, to przynajmniej odsuniesz się od tego, nabierzesz dystansu i z czasem spojrzysz na całą sprawę bardziej obiektywnie. Odzyskasz siebie, a to ważniejsze.

Napisz sobie taką strategię:
1. Nie piszesz do niej, nie dzwonisz, nie odzywasz się, zero kontaktu z Twojej strony!
2. Jak ona się odezwie, to najlepiej olej, a jak już masz odpisać, to bądź chłodny, obojętny. Jak się gdzieś przypadkowo spotkacie, mówisz "cześć" i idziesz dalej.
3. Nie pokazuj żadnych emocji! Jesteś facet, masz panować nad emocjami. Żadnych płaczliwych tekstów typu "czemu potraktowałaś mnie jak szmatę", to jest żałosne. Szanuj siebie, to inni będą Cię szanować.
4. Zajmij się sobą. Weź się za jakiś sport, hobby, rozwijaj się. Znaj swoją wartość.

I zobaczysz, że będzie dobrze. Bo niby dlaczego nie? Powiem Ci tak: moja była po paru latach związku nagle doszła do wniosku, że "czegoś" jej brakuje w naszych stosunkach. Najśmieszniejsze jest to, że sama nie potrafiła określić, co to jest. Po mojemu, to trochę miała za dobrze, bo przychylałem jej nieba i zaczęła grymasić i szukać nie wiadomo czego. Usłyszałem, że ona nie wie, nie jest pewna, że jej emocje wygasły i takie tam typowo babskie gadanie. Stwierdziłem, że nie będę nikogo do miłości zmuszał, więc odszedłem. Usłyszałem na odchodne, że dobrze się stało, że ona chce czegoś innego, wolności. Owszem, też targały mną emocje i cierpiałem, zwłaszcza przez pierwsze kilka tygodni, ale zacisnąłem zęby i zamilkłem. I co? Ona zaczęła się po jakimś czasie sama odzywać. Nie wiem, jak to się dalej potoczy, bo z tego co widzę, to laska ma nieźle w głowie namieszanie (możliwe, że też jakaś "dobra dusza" się do tego przyczyniła), ale ja już zrobiłem wszystko, co się dało i odpuściłem. Dla Ciebie też już nadeszła pora, żebyś wreszcie odpuścił.

Może trochę ostro, ale nie wiem, jak będąc mężczyzną, możesz spokojnie spojrzeć w lustro ze świadomością, że tak niesamowicie poniżasz się przed kobietą, która Cię tak potraktowała? No chyba, że jednak tym mężczyzną nie jesteś - wtedy kontynuuj dzieło, spraw sobie włosienicę i cierp w imię "miłości".

Może zrozumie swoje błędy...nawet jeśli zrozumie to co? Piszesz że dobra ok nie dasz się już emocjom a za chwilę wracają do Ciebie jak bumerang. Weź podejmij w końcu decyzję,postanów sobie coś i trzymaj się jej twardo bo inaczej to kiepsko z Tobą będzie. Chłopie masz swój honor chyba co...
Świetnie raptorrr to wszystko ujął,może jego post przemówi do Ciebie bo chyba trzeba ostro żeby dotarło

Tylko weź za dwa dni nie napisz a może ona to a może tamto...

Jak będziesz błazen to już nikt nawet tutaj nie będzie miał siły z Tobą gadać
A tak poważnie to trzymaj się tego postanowienia jak dziesięciorga przykazań...no prawie

Staraj się nie myśleć w ten sposób. Daruj sobie jakiekolwiek odwety, a przede wszystkim nie staraj się jej niczego udowadniać, pokazywać na siłę, jakiej to nie przechodzisz zmiany, bo to lipna maskarada. Odzyskaj poczucie własnej wartości. Uwierz, jeśli ona będzie w stanie dojść do odpowiedniej refleksji, zrozumieć po pierwsze co straciła, a po drugie, jak źle się zachowała, to sama uświadomi sobie, co należy zrobić. Nie musisz jej niczego udowadniać. Wręcz przeciwnie. Ja, jak moja dziewczyna zaczęła wymyślać, co to jej nie pasuje, próbowałem z nią rozmawiać, tłumaczyć jej, bo naprawdę te "problemy" jakie podała jako przyczynę zmiany jej uczuć wobec mnie były śmiechu warte. Szybko jednak zorientowałem się, że laska tak naprawdę sama nie wie o co jej chodzi, bo co chwilę mówi co innego, sama sobie zaprzecza, więc przestałem próbować to ogarnąć. Zorientowałem się, że im bardziej próbuję z nią o tych "problemach" rozmawiać, to ona tym bardziej utwierdza się w przekonaniu, że to faktycznie jakieś poważne przeszkody są.

Hahahaah... To był ostatni raz

Taki jestem nadal tzn. miły, uczynny, zawsze chętny do pomocy, rkmantyczny Tylko tak się zastanawiam jaki jest sens żeby się starać, żeby dostać w zamian nic? Kompletnie nic? Lub usłyszeć na koniec wypier****?

witaj w klubie też tak miałem ,starałem się i co lipa

ja teraz wole korzystać z życia ,skok ze spadochronem ,lot balonem

jak ja to dobrze znam

nie bo wtedy nie  będziesz sobą, i jak byś się czuł jak byś traktował kobietę jak szmatę

bo potrafimy kochać i szanować i trafiamy na złe kobiety ,które nas umiom wykorzystać a my się dajemy a potem ćerpimy

a kto powiedział że życie jest sprawiedliwe haha

no takie myślenie jest leprze niż użalanie nad sobą

Tego typu myśli są normalne w tej sytuacji. Jesteśmy rozżaleni tym, że nas opuszczono, chociaż daliśmy wszystko, co mieliśmy najlepszego. Piszę "my", bo mam to samo, panowie. Chociaż moja panna nie zdradziła mnie, ani nie potraktowała jakoś specjalnie świńsko, to swoim zachowaniem i nieprzemyślanymi słowami zraniła mnie i straciłem do niej zaufanie. Ona nawet nie jest tego świadoma i to jest najgorsze. W jej mniemaniu pewnie nie ma sobie nic do zarzucenia... ale to po części moja wina. Zresztą, nie do tego zmierzam. Chodzi o to, że mimo wciąż świeżych ran przez nią zadanych też czuję, że ją kocham. Jestem rozdarty, bo serce i umysł mówią co innego i nic na to nie poradzę. Nie rozpaczam, nie wariuję, żyję sobie dość normalnie, spotykam się ze znajomymi, uprawiam sport, robię to co lubię. Często w towarzystwie jestem radosny i dobrze się bawię. Ale w środku... tęsknię i z czasem jakoś nic się nie zmienia.

I wiesz co? Musisz to zaakceptować. Nie walcz z uczuciami, nie wmawiaj sobie niczego. Pomyśl, że musisz teraz trochę przecierpieć po to, żeby za jakiś czas być szczęśliwym. Że to wszystko stało się po to, żebyś mógł wyciągnąć cenne wnioski i nauczyć się czegoś. Ja zmieniłem nastawienie i to pomaga. Przyjmij obecną sytuację z pokorą. Zaakceptuj to, że jest Ci źle, ale nie użalaj się jakoś specjalnie nad sobą. Uśmiechnij się do siebie w lustrze i powiedz, że wszystko będzie dobrze. Zobaczysz, tak będzie.

A co do kobiet... Bardzo różnie to bywa. Oczywiście nie chcę generalizować, ale mam wrażenie, że sporo kobiet ma tendencję do szukania dziury w całym. Nawet, jak trafią na porządnego faceta, to zawsze w końcu znajdą coś, co im w nim nie pasuje i wmówią sobie, że są nieszczęśliwe, że to nie to, że potrzebują czegoś innego, podczas gdy to tylko zwykłe mrzonki. Wg. mnie to oznaka niedojrzałości, chociaż znam kilka kobiet, które uważam za dojrzałe emocjonalnie, a wiem, że każda z nich w swoim życiu zaliczyła tego typu "odpał", ubzdurały sobie coś, zostawiły partnerów, a dopiero po ich utracie zrozumiały i doceniły to, co miały. Takie już niektóre mają naturę. Oczekują nieustannych intensywnych wrażeń i doznań, a przecież dojrzała relacja to nie jest nieustanna gra na emocjach, tylko poczucie bezpieczeństwa, zaufanie. Nie przepadam za Happysadem, ale jeden werset im się udał. O tym, że miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty, tylko podnoszenie się nawzajem, kiedy drugie upada.

Ale Ty nie myśl teraz o związkach. Nie jesteś jeszcze na to gotowy i przez pewien czas nie będziesz. Po prostu to zaakceptuj. Nie uprzedzaj się do kobiet, nie idź za bardzo w ekstremum pod tytułem "samiec alfa", bo to też nie jest dobre. Nabierz dystansu, odzyskaj siebie i poczucie własnej wartości, spokojnie, na chłodno, jak prawdziwy facet.

Raptorr możesz mi powiedzieć jedną rzecz? Ile z tych kobiet które zrozumiały co straciły walczyły o swoich byłych partnerów?

Dzięki za odpowiedź... Dużo mi dała do myślenia...

Tego typu myśli są normalne w tej sytuacji. Jesteśmy rozżaleni tym, że nas opuszczono, chociaż daliśmy wszystko, co mieliśmy najlepszego. Piszę "my", bo mam to samo, panowie. Chociaż moja panna nie zdradziła mnie, ani nie potraktowała jakoś specjalnie świńsko, to swoim zachowaniem i nieprzemyślanymi słowami zraniła mnie i straciłem do niej zaufanie. Ona nawet nie jest tego świadoma i to jest najgorsze. W jej mniemaniu pewnie nie ma sobie nic do zarzucenia... ale to po części moja wina. Zresztą, nie do tego zmierzam. Chodzi o to, że mimo wciąż świeżych ran przez nią zadanych też czuję, że ją kocham. Jestem rozdarty, bo serce i umysł mówią co innego i nic na to nie poradzę. Nie rozpaczam, nie wariuję, żyję sobie dość normalnie, spotykam się ze znajomymi, uprawiam sport, robię to co lubię. Często w towarzystwie jestem radosny i dobrze się bawię. Ale w środku... tęsknię i z czasem jakoś nic się nie zmienia.

I wiesz co? Musisz to zaakceptować. Nie walcz z uczuciami, nie wmawiaj sobie niczego. Pomyśl, że musisz teraz trochę przecierpieć po to, żeby za jakiś czas być szczęśliwym. Że to wszystko stało się po to, żebyś mógł wyciągnąć cenne wnioski i nauczyć się czegoś. Ja zmieniłem nastawienie i to pomaga. Przyjmij obecną sytuację z pokorą. Zaakceptuj to, że jest Ci źle, ale nie użalaj się jakoś specjalnie nad sobą. Uśmiechnij się do siebie w lustrze i powiedz, że wszystko będzie dobrze. Zobaczysz, tak będzie.

to bardzo sensowne.....mam nadzieję, że też do tego dorosnę- chcialabym już zmienic swoje myslenie....nie da sie jednak

Musimy to przeboleć wszystko ale do tego potrzeba równierz czasu. Może mnie to boli bardzo ponieważ to była moja pierwsza dziewczyna na poważnie, dlatego, że za bardzo popłnąłem ale myślę, że to całkowicie normalne kiedy z kimś jesteś dłuższy czas i zaczynasz myśleć bardzo poważnie o przyszłości
.

Też mam taką nadzieję. Cały czas mnie świerzbi żeby zadzwonić ale wiem, że to bez sensu, że Ona nawet nie odbierze telefonu ode mnie nie wiem co ja jej takiego zrobiłem, że ma ona w sobie tyle złości do mnie?

Powtarzam, nie próbuj brać tego na logikę. Nie zastanawiaj się, dlaczego się tak zachowuje. Ona prawdopodobnie sama ma sajgon w głowie i robi/mówi różne rzeczy, bo jest być może zagubiona, zraniona. Nie bierz tego wszystkiego na serio. Może ona ma jakiś dziwny okres w życiu, może dojrzewa emocjonalnie, dorasta do właściwego spojrzenia na pewne sprawy. Oczywiście nie usprawiedliwiam jej tutaj. Zachowała się wobec Ciebie karygodnie - odsuń się od tego, daj czasowi czas i przekonaj się, co w niej siedzi naprawdę. Jeśli dojrzeje i zrozumie, to sama przyjdzie i przeprosi - a wtedy możesz się zastanawiać, co z tym dalej zrobić, tylko spokojnie i bez napalania się. Jeśli nie zrozumie - to chyba nie żal związku z kimś niedojrzałym do miłości? Niemniej jednak, musi minąć dużo czasu. A Ty wykorzystaj ten czas maksymalnie dla siebie, żeby w nową relację wejść mądrzejszym, dojrzalszym. Ja tak zrobiłem i czuję, że to dobra droga. Nie martw się, damy radę. Głowa do góry i do przodu.

Mojej sytuacji nie mogę porównywać do Twojej, aczkolwiek, wiem, że człowiek na nowo może sobie ułożyć życie. Mój brat również rozstał się z żoną, też ma dwójkę dzieci, a w zeszłym roku ożenił się z inną i jest szczęśliwy. Na pewno będzie wszystko dobrze. A stare powiedzenie "czas leczy rany" jest jak najbardziej trafnym. Masz dzieci przy sobie, dla nich teraz żyj, wiem a raczej wyobrażam sobie, że jest ciężko, ale poświęć ten czas swojemu "ja i im (chodzi o dzieci)" . Zobaczysz, że zanim się obejrzysz, chłodno na to spojrzysz, a miłość ta właściwa dopadnie Cię choćby z końca świata:)

Tak, raptorrr dobrze to napisał. Ja zostałam skrzywdzona w najmniej oczekiwanym momencie. Musiałam zaopiekować się ojcem po operacji za granicą, wyjechałam z nim, a on tam mnie kopnął. Ale tak jak pisałam jeśli chcecie, to wejdźcie na mój nick i poczytajcie.
Czas, czas i jeszcze raz czas! ... Nie dzwoń, nie pisz. Wiesz co moja siostra powiedziała?
"Ty zadzwonisz, napiszesz, poprosisz o spotkanie, będziesz za nim latać, a on w końcu pomyśli - no dobra zwiążę się z nią, niech będzie, a za 2 lata będzie znowu to samo i Cię zostawi" . Po co trwać w czymś co nie ma sensu, związek nie może być stagnacją czy regresem ale ma się rozwijać. Ja trafiłam na bardzo niedojrzały egzemplarz. Gdyby tylko była mądrzejsza o wiele wiele wcześniej.... Wierzę, że nam się uda

No właśnie, po co dzwonić, pisać? Jeśli próbowałeś to ratować, a ona "ani be ani me" . Nic. to przynajmniej masz czyste sumienie, że próbowałeś. Ja próbowałam 4 razy to ratować, byłam w stanie nawet się poniżyć byleby ze mną spokojnie porozmawiał i uargumrntował przyczynę rozstania.
Niech ona myśli sobie co chce, trudno. To jej decyzja, na własne życzenie. Chyba nie chcesz bardziej cierpieć? To nie jest złość - to kobieca duma, w moim przypadku to on unosi się dumą i honorem. Uwierz mi , czy warto aby duma i honor były silniejsze od miłości ? Co to są za ludzie, którzy najpierw nas niszczą, a potem unoszą się honorem ? Z jakiegoż to powodu oni tacy pyszni i dumni. A my naiwni walczymy.... nie ma sensu.  Może i myślą, może i tęsknią ale to na ich własne życzenie. Są świadomi tego, że my nadal czujemy, ale nic z tym nie robią, a to oznacza niedojrzałość. To z nimi coś jest nie tak. Nie żałujmy ich.

Słuchaj... to, że Ty chciałeś jej dawać to nic złego. Dlaczego myślisz, że źle robiłeś? Może i od większej ilości pączków można dostać mdłości, ale przecież związek nie polega tylko na braniu, ale też dawaniu. Ja biorę - Ty dajesz, Ty bierzesz - a ja daję. Nie możesz siebie wiecznie obwiniać. Słuchaj to ona zerwała prawda? jeśli tak, to większa część winy leży po jej stronie. A pytanie dlaczego ? bo zamiast rozmawiać i pomyśleć nad rozwiązaniem ,to woli być sama, bo po co podjąć jakikolwiek wysiłek. Owszem wina zawsze leży po obu stronach, ale jeśli to jej decyzja, to ją możesz za to winić. To ona się poddała.  Do cholerki, za bardzo ją bronisz. Dawałeś jej miłość, a jeśli miała jej za dużo ,to wystarczyło powiedzieć. Przecież nie macie po 15 lat. Nie czarujmy się.
To jest związek, partnerstwo, a nie chodzonko. Jeśli coś komuś nie pasuje, to o tym mówisz. Jeśli robiłeś coś złego, to ona powinna Ci powiedzieć, a jeśli ona robiła coś nie tak, to ty jej to uświadamiasz. Później rozmawiacie, wysuwacie wnioski i działacie. Jeśli jest porozumienie, jest kompromis to jest i zgoda. Najlepiej wszystko zakończyć od razu, bo przecież tak im wygodnie. Nie lataj za nią. Ja sobie to uświadamiam, że tylko zrobię z siebie idiotkę. Muszę się choć trochę szanować. To, że nie chce być ze mną, a ona z Tobą, to nie znaczy ,że jesteś gorszy. Nie mogła Ci dać czego Ty oczekiwałeś. a czego oczekiwałeś? uczucia i tyle. Każdy popełnia błędy, ale on na tyle była niedojrzała, że woli poniżyć, zmieszać z błotem, powiedzieć spier*alaj, niż usiąść i pogadać. To jest istota związku. Zamknij ten rozdział. Daj czas sobie, teraz to "Twój czas" !:)

To może i mi pomożesz:) ?

Boże człowieku Ty naprawdę jesteś pierd*****ty,czytałeś może to co piszesz? Nic nie zrozumiałeś i zaczynam wątpić w to,że kiedykolwiek coś zrozumiesz.... Piszesz,że już jej nie chcesz,a chwilę później,że dasz jej czas może zrozumię i napiszę ;/ Nikt nigdy nie będzie Cię szanować bo Ty sam siebie nie szanujesz... Laska ma Cię głeboko w poważaniu i teraz wcalę się jej nie dziwie. Szczerzę mówiąc wolałabym iść do zakonu bądz całe życie być sama niż być z takim facetem jak Ty. To co robisz już nawet nie jest żałosne... Szkoda mi tylko tych ludzi którzy tu siedzą i starają się wbić Ci coś do głowy,szkoda tylko ich czasu...

nadula1989 powiedziałem, że odpuszczę. Mam do was takie pytanko, po jakim czasie wy zaczęliście nową relację?

Druga sprawa Nadula, ja powiedziałem że nie chcę z nią byći taka jest prawda tzn. ale serce jeszcze długo będzie mi mówić, że tak.

scooby, mnie zostawiła jedna dziewczyna i wtedy nie wiedziałem co mam robić, dlatego robiłem same głupie rzeczy, płakałem do niej, prosiłem żeby wróciła, codziennie pisałem a ona cały czas powtarzała że to koniec. Powiedziałem że skoro tak chce to niech tak będzie, zerwałem kontakt, za dwa dni napisała z pytaniem, czy jeśli nasze drogi się zejdą to czy jest możliwość że znowu będziemy razem, zrobiłem wtedy największy błąd, powiedziałem że tak,wystarczyło powiedzieć ze nie wiem i dalej być konsekwentnym. Jestem teraz pewny że gdybym tak napisał i nie dawał jej do zrozumienia że może mnie mieć w każdej chwili to sama zaczęłaby się starać o to żebyśmy znowu byli razem. Nie możesz jej dać odczuć że sobie nie dajesz bez niej rady i w każdej chwili może wrócić, wtedy na pewno nie wróci, ona jeśli Cię kocha to sama się odezwie, będzie Cię testować czy dalej jesteś taki sam czy się zmieniłeś. Ona nie chce Cię mieć od jak jej się zachcę, chce o Ciebie zawalczyć a Ty jej to utrudniasz, bo jak ona ma zatęsknić skoro Ty cały czas jesteś. Żadne tłumaczenia do kobiety nie docierają, czymś takim nic nie wskórasz bo babie się nie da nic przetłumaczyć;d Ona sama musi to pojąć że źle zrobiła. Jeżeli naprawdę Cię kocha to zrozumie co straciła i wróci ale jak będziesz ją meczył i pisał to nic z tego nie będzie. Sam napisałeś że rozumiesz już że w związku za bardzo na nią naciskałeś, jeszcze teraz jej mówisz że wiesz co źle zrobiłeś. Wiesz co ona teraz myśli?? "chu..a wie, dalej jest taki sam" zerwij z nią kontakt całkowicie, kobiety lubią wyzwania i jak chlopak nosi spodnie a nie dziewczyna. Nie pisz, nie dzwon, nie chodź do niej. Jeśli Cię kocha to zrozumie, a jeśli nie tzn że nie była niczego warta i tylko wydawało się jej że kocha.

Tutaj powiedziałeś bardzo mądre rzeczy. Niektórzy mi mówia żebym o niej całkowicie zapomniał i zaczął żyć własnym życiem. Wiem, że za to co teraz powiem większość z Was mnie zlinczuje. Mam nadzieję, że Ona zrozumie swoje błędy, zrozumie co zrobiła, co zrobiła mi. Mam taką nadzieję. Teraz ten ból dzięki Wam zmalał. Cały czas odczuwam tęsknotę za nią. Wiem jak mnie potraktowała, ja już zrobiłem wszystko co mogłem żeby to ratować, a tylko się poniżyłem. Powiedziałem dość i taka jest prawda. Jeżeli o mnie nie będzie walczyć to wtedy odpuszczę Ją sobie na całej linii. A tak na dzień dzisiejszy ją oleje zobaczymy na koniec kwietnia czy się do mnie odezwie? Jeżeli tak zobaczymy co z tego będzie, zobaczę jak się będzie do mnie odnosić ale drugi raz już się nie pozwolę tak skrzywdzić. Wyrządziła mi dużą krzywdę i to bardzo bolało ale ból mija. Wiem, że dużo z Was powie, że jestem Wariatem ale uwierzcie mi, że Ona taka nie była nigdy, nie mam bladego pojęcia dlaczego aż tak się zmieniła o 180 stopni. Kocham ją, nawet po tym co mi zrobiła. Jestem na nią zły ale również zły na siebie. Powiedziałem, że sobie odpuszczę i tak zrobię. Zająłem się sobą, swoim życiem. Znalazłem pracę dorywczą więc mam co robić. Wracam powoli do swojego hobby i zaczynam poznawać nowych ludzi. Wiem też co mi powiedział bags, żebym ją sobie odpuścił. Ma tutaj wiele racji, ale dlaczego mam nie dać jej drugiej szansy. Teraz jestem mądrzejszy i jeżeli będzie chciała wrócić, ale ta Dominika którą znałem, którą kocham i na której mi zależy. Teraz wiem, że musiałbym to wszystko sobie przemyśleć ale nie chcę na razie myśleć o tym co może być. Na razie wolę przyjąć świadomość, że już nic z tego nie będzie

Edit...
Tomek widzisz, ja teraz troszeczkę żałuję, że się nie zaparłem od samego początku jak prawdziwy facet i nie zerwałem z Dominiką kontaktu. Zrób tak samo, całkowity brak kontaktu. Ja wiem, że to się łatwo mówi i trzeba mieć naprawdę dużo siły, żeby to zrobić ale to chyba jedyna metoda

Wy jeszcze mu tlumaczycie ? podziwiam od poltora miesiaca gosc pisze "nie chce z nia byc ale moze..."
Laska mu ubliza, pluje w twarz a on mowi ze kocha i to deszcz pada.
Trzymam za Was kciuki i cierpliwosci zycze wiosna idze

Poprostu Daniel, nie denerwuj się człowieku. Masz dużo racji, nie mówię, że nie ale ja potrzebuję jeszcze czasu, żeby przyjąć do wiadomości, że na żaden powrót się nie zgodzę... Po prostu nie umiem postawić tego jasno przed sobą. Na dzień dzisiejszy przyjąłem do wiadomości, że to koniec, że mi ubliżała, potraktowała jak śmiecia ale ja się nie umiem odkochać na zawołanie. Jest mi przykro i jestem na nią wściekły ale również wściekły na siebie, że dałem się tak poniżyć i zbłaźnić. To była moja pierwsza dziewczyna na poważnie i myślałem, że to to ale się przeliczyłem.

Edit...
Dokładnie raptorr, masz 100% racji. Serce by mi mówiło, żeby wrócić ale tym razem posłuchałbym się głowy. Musiałaby mi naprawdę pokazać, że jej na mnie zależy, że mnie kocha i jest strasznie przykro, że tak mnie potraktowała, a i tak nie wiem czy bym się na to zgodził. Zraniła mnie bardzo i do tej pory się zastanawiam czy warto się starać, dawać siebie czy nie lepiej żyć chwilą i korzystać?

Teraz to wiem. Przed tem myślałem,że muszę jej cały czas pokazywać jak bardzo ją kocham,jak mi zależy czas to zweryfikował ale to nie zmienia faktu, że nie powinna mnie tak ostro potraktować