Rozstanie z miłością mojego życia - Netkobiety.pl

Przykro to czytac
Ja mialam podobna sytuacje z bylym. Spotykalismy sie codziennie az mialam go dosc. Zerwalam z nim. Staral sie o mnie przez rok. ROK. Ale ja juz nie chcialam. Dopiero po poltora roku jak poznal dziewczyne i zaplanowal z nia slub, zaczelam do niego tesknic, i za tym co bylo. Teraz troche zaluje ale juz kazde z nas ma swoje zycie.

Wiec daj jej ta przestrzen. Walcz ale nie uganiaj sie za nia. Niech poczuje sie troszke zazdrosna o Ciebie.

A ona wogole Ci odpisala na tego smsa?

Tak szczerze to mnie sie wydaje, ze ona potrzebuje czasu. Dla siebie, dla znajomych.
I nie wiem czy to dobry pomysl aby juz do niej dzwonic. Poczekaj jeszcze troszke.
To byl blad, ze w takim wieku - bo jestescie bardzo mlodzi - przebywaliscie ze soba dzien w dzien i nawet mieszkaliscie razem???
Mieszkanie ze soba zobowiazuje.
Postaw sie w jej sytuacji i pomysl czego ty bys potrzebowal.

Poza tym ile ona ma lat? jest w twoim wieku?

Rozumiem. Rozumiem, ze oboje chcieliscie mieszkac ale czasami skutki mieszkania razem sa oplakane mimo iz bardzo sie tego chce. Jesli chce sie razem mieszkac to trzeba dac drugiej osobie te przestrzen, ktora kazde z nas potrzebuje. Wiem, ze wiesz juz co mam na mysli.
Jesli bylabym na twoim meijscu, zachowalabym sie tak samo i chcialabym walczyc i walczylabym! I zrobilabym wszystko co w mojej mocy aby potem sobie powiedziec: Zrobilam wszystko co moglam.
Wiec zrob wszystko nie nachalnie, powoli, jesli wyczujesz ten czas, sprobuj do niej zadzwonic albo spotkaj ja. Tak "przypadkiem"

Bo ogolnie to uwarzam, ze zalatwianie takich spraw przez telefon czy smsy jest bezsensowne.

Podoba mi sie twoje podejscie, i wiesz co? Najwazniejsze jest to, ze zrozumiales nie poddawaj sie i uwierz, ze sie uda bo wielu sie udalo. Nie wazne co zrobiles kazdy popelnia bledy i kazdy zasluguje na druga szanse.
Dont give up! I postaraj sie.
Nie wiem czemu wy faceci jestescie tacy hehe ale koiety tez popelniaja bledy

Zapomnij o telefonie, interencie etc. najlepiej by bylo jakbys ja odwiedzil. Wyboraz sobie, ze kiedy nei bylo internetu czy telefonow ludzie tak wlasnie robili. Poza tym przez teelfon latwo mozna sie rozlaczyc  a internet wylaczyc.

Ile czasu, tego nie wiem dlatego, ze nie wiem jak bylo i jest miedzy nami. Ale jesli stalo sie to w Walentynkowy czwartek to moze w ten czwartek lub piatek?

A co jest z jej przyjaciolka?

Olej przyjaciolke.
Jesli wiesz, ze ma korki to podjedz pod nia - ja bym tak zrobila. I w sumie bardziej bym z toba pogadala jakbys sie pojawil przede mna niz jakbys zadzwonil. A jak zadzwonisz i powiesz, ze chcesz sie spotkac a ona ci powie, ze nie chce to co zrobisz?
Zapytaj sie czy cie juz kompletnie skreslila?

Ale w czwartek powiedziala to w nerwach, wiec poczekaj do czwartku czy tam kiedy ma korki i wtedy sie jej zapytaj raz jeszcze. Sam wiesz o co sie dokladnie zapytac.

Jak? Postaraj sie dac jej przestrzen. Daj jej czas. Pojaw sie i zniknij. Zeby widziala, ze ciebie nie ma, ze jej nie nawiedzasz i ze nie jestes caly czas przy niej.

Jeżeli chcesz ją naprawdę odzyskać,to nie pisz do niej nie dzwoń daj jej spokój. Moim zdaniem trochę za surowo siebie oceniasz,robiłeś to wszystko bo bałeś się,że ją stracisz rozumiem to,ale też z drugiej strony rozumiem Twoją dziewczyne takie ograniczanie jest cholernie meczace.Błaganiem jej o powrót niczego nie zmienisz,a wręcz przeciwnie jeszcze bardziej ją do siebie zniechęcisz,chcesz jej udowodnić,że się zmieniłeś,a działasz zupełnie odwrotnie.Ona chce wolności gwarantuje Ci,że jeżeli odpuścisz ona sama się do Ciebie odezwie,bo nic tak nie boli jak obojętność. Do tej pory byłeś na każde jej zawołanie,muszisz to zmienić,ja osobiście nie wytrzymała bym w takim związku,facet powinien umieć się postawić.Wiem,że będzie Ci ciężko zapewne pomyślisz,że jak nie będziesz do niej dzwonił pisał to ona zapomni,ale tak nie jest. Postaraj się zorganizować jakoś sobie czas,tak by nie kusiło zadzwonić,broń Boże ne użalaj się przed jej znajomymi,albo np na fb bo to tylko ją od Cieie odpycha uwierz mi bo wiem co piszę

Czyli na jakiś czas mam odpuścić nic kompletnie nie robić. Czyli spotkanie w czwartek mam sobie odpuścić?

Powiem Ci,że ja również mam mega ciężki charakter,nigdy nie odzywałam się pierwsza,ale znalazłam się w prawie identycznej sytuacji,gdy on dzwonił,pisał jeszcze bardziej mnie do siebie zniechęcał,dopiero gdy przestał się odzywać myślałam,że zwariuje i wtedy sama napisałam.Zaufaj mi,a będzie dobrze... Jak to mówią daj czas czasowi,zero kontaktu z Twojej strony jak ona będzie chciała się odezwać to Twój nr zna

Nie mogę Ci dokładnie odpowiedzieć na pytanie jak długo będzie to trwać... Może to być tydzień,dwa a nawet i msc ;/ Żadnego kontaktu nic! Daj jej czas,aby mogła zatęsknić,jeżeli między wami nie ma żadnej osoby 3 to będzie dobrze,trochę się znam na takich sytuacjach. Będzie Ci ciężko to prawda,ale pomyśl sobie ,że to jedyny sposób,aby ją odzyskać . Ten czas wykorzystaj tylko dla siebie

Okey tak zrobie... Bardzo ją kocham i mam nadzieję, że się uda.

Na pewno odpiszę. Powiedz mi a co mam zrobić w sytuacji kiedy się nie odezwie?

Zapytaj ją, czy cię kocha. Prosto w twarz. Pewnie złagodnieje, może się wzruszy. Poznasz, czy powie prawdę, znasz ją przeciez. Jesli kocha, to walcz o nią, jesli nie, twoje wysiłki prawdopodobnie spełzną na niczym. Myślę jednak, że cię kocha

O nic jej nie pytaj,nie odzywaj się w ogóle,ona zerwała miała Cię dość,jeżeli teraz ją zapytasz czy kocha to zapewne powie,że nie byś tylko dał jej spokój ! Daj jej tą wolność której tak pragnie,a z czasem sama wróci. Gwarantuje Ci,że jeżeli będziesz pisał dzwonił to równie dobrze możesz się z nią pożegnać

Przestań już siebie krytykować! Jeżeli będziesz uważać,że jesteś palantem,kretynem itp to ona również tak będzie Cię postrzegać Pamiętaj,że zawsze wina leży pośrodku.Moim zdaniem byłeś za dobry,podajesz się jej na tacy! Pamiętaj,że w związku nie możesz tylko dawać musisz też nauczyć się brać.Jeżeli sam nie będziesz się szanować to nie oczekuj tego od innych. Kobiety wolą facetów którzy znają swoją wartość.

Pod wpływem emocji ludzie mówią różne rzeczy których potem żałują i wielokrotnie musi upłynąć naprawdę sporo czasu by dotarło do człowieka jak bardzo ta druga osoba jest ważna. Sama jestem z chłopakiem prawie 6 lat a poznaliśmy się jak miałam niecałe 17. Czyli tak jakby od dzieciństwa prawie, że i uwierz wielokrotnie mieliśmy między sobą bardzo poważne zgrzyty a jednak zawsze któreś wyciągało pierwsze rękę, mniejsza o to że w większości przypadków to ja pierwsza pękam mimo iż on zawini ale jednak. I uwierz raz naprawdę mieliśmy problem który nas przerósł, teraz jest podobnie ale mimo dość trudnej sytuacji zawsze któreś pierwsze wyleje swoje żale i staramy się o wszystkim z sobą rozmawiać ale czasem trzeba ochłonąć i dać sobie trochę luzu i możliwości do zatęsknienia. Jeśli ona ma tak silny charakter jak opisujesz to wydaje mi się, że może to trochę potrwać, jak będziesz próbował się z nią kontaktować to staraj się nie obwiniać o nic w waszej rozmowie przyjaciółki bo dla twojej dziewczyny jej rady zapewne stanowią priorytet i tym ją jeszcze bardziej upewnisz, że powinna zerwać, sama coś o tym wiem bo też muszę rywalizować z kumplem mojego chłopaka któremu przyjemność sprawia mieszanie w naszym związku. Czas działa jak zimny prysznic, według mnie jeśli przez 2 tygodnie no góra trzy jak się nie odezwie powinieneś poczynić jakieś nieśmiałe podejście.

Teraz nie zostaje mi nic jak tylko poczekać i udowodnić jej że się zmieniłem inie jestem psychiczny.

Ok. przeboleje jakoś ten czas spróbuję czymś się zająć. Jutro coś napiszę. Muszę z kimś rozmawiać to dodaje mi sił i mnie motywuje a nie dołuje. Jeszcze raz dzięki wszystkim.

Boję się tylko, że kogoś sobie znajdzie. Myśli nie dają mi spokoju. Nie mogę spać. U siebie w pokoju czuję jej zapach, widze rzeczy które mi dała. Dzisiaj umówiłem się z kolegą. Muszę z kimś rozmawiać bo zeświruje. Dobrze, że dzisiaj kończe szkołe o 6 więc miejmy nadzieje, że jakoś ten czas zleci. Chciałbym żeby tęskniła za mną tak jak ja. Powiedzcie mi czy ponad 1 rok spędzonych ze sobą chwil, rozmów, małych kłótni, chwil uniesienia, czy można od tak o tym zapomnieć?

Abyś miała racja. Ja na to wszystko zasłużyłem, na ten ból. Nie wiem dlaczego dopiero teraz widze co robiłem, jakbardzo ją krzywdziłem. Mam nadzieję, że wszystko się jakoś ułoży, że będziemy jeszcze razem. Bardzo ją kocham i zależy minaniej... No nic jakoś będę musiał wytrzymać.

Zapomnieć z dnia na dzień wielką miłość można tylko wtedy kiedy się jej tak naprawdę nie odczuwało. W innych przypadkach i tak jak w Twoim widać z góry że targają nią żal i inne złe emocje podsycane przez przyjaciółeczkę. Już ja takie znam jak ona niby bratnie dusze. Na kilometr widać kto rządzi w tym ich przyjacielskim związku a Dominika z tego co widze żeby pokazać jej jaka jest twarda gada takie rzeczy jak na tym Facebooku. Wcale mnie też nie zdziwiło by jakby wykorzystała jej cierpienie i zagubienie i podstawiła pod nos jakiegoś potencjalnego rywala niby dla pocieszenia. Ona miesza jej w głowie, niektóre dziewczyny niestety takie są. Ja bym Ci radziła w miarę możliwości obserwować tą koleżaneczkę i postarać się żeby Dominika zobaczyła na własne oczy, że ona z zawiści i być może zazdrości nie chce byście do siebie wrócili. Będzie to z pewnością trudne ale w przeciwnym razie ona jej będzie mieszać w głowie. Jak człowiek jest zraniony to takie niby kojące słowa przyjaciółki trafiają do świadomości najlepiej i można łatwo zmanipulować.

Jeśli wrócicie do siebie to itak prędzej czy później ona znowu namiesza. Dziewczyny potrafią być zazdrosne o głupią butelkę tanich perfum czy bluzkę z targu za parę złotych, więc o szczęśliwy związek tymbardziej. Nie wiem czy ona z kimś taki tworzy ale jeśli nie to pewnie zazdrości twojej Domci albo figury albo czegoś innego co komuś mogłoby wydawać się niepojęte. To się nazywa toksyczna przyjaźń, wiem coś o tym nie tylko z przykładu mojego lubego i jego kumpla bo mężczyźni manipulują w trochę inny sposób ale też sama kiedyś miałam taką przyjaciółeczkę a kiedy się zorientowałam jakie kopie podemną dołki byłam już nieźle skompromitowana w towarzystwie szkolnym. No ale mniejsza o to. Żyjemy w dobie internetu więc może uda Ci się znaleźć na nią coś co otworzyłoby Dominice oczy, może pisze gdzieś coś na jakichś portalach o niej obraźliwego, naśmiewa się albo nie wiem co. No a jeśli jest ostrożna i nie pisze to podejrzewam że kraka po ludziach jaka to z niej dobra duszyczka że wspiera przyjaciółkę okrutnie potraktowaną przez faceta po to żeby się wybielić przed światem. Teraz faktycznie najgłupszym co mógłbyś zrobić byłoby proszenie sie Dominiki o powrót przy nadzorze tamtej. Musisz odczekać i tak jak mówisz dyskretnie obserwować. A jak się już zdecydujesz pogadać to musisz dopilnować by to się odbywało tylko między wami a nie w obecności tej harpii.

i ciagle mowisz jaki byles zly, jak ci odbilo. ale powiedz co ty niby zlego zrobiles? bo w sumie nie wiem, chcesz sie dziennie spotykac, i co z tego? jezeli ona nie chce to niech sie nie zgadza.
robisz z siebie ch** wie jakiego męczennika, a wygladasz na dobrego chlopaka

O to chodzi, że nie uwarzam, że ją źle traktowałem. Robiłem dlaniej wszystko, pomagałem w domu i nie tylko. Zapieprzałem jak głupi osioł żeby ją odciążyćby mogła się uczyć. Dominiki przyjaciółka jest w związku 4 lata ale facet tak się nie stara jak ja. Od czasu do czasu kupowałem jej róże żeby się czuła wyjątkowa. Jestem typem romantyka i jestem spokojnym ułożonym facetem może aż za dobrze ale właśnie Dominika mi mówiła że kocha mnie za to jaki jestem, że nie traktuję dziewczyn jako zabawki, że jestem dojrzały i zawsze ją stawiam na 1 miejscu. Mówiła mi żebardzo mnie kocha. Sam już nie wiem co mam myśleć. Bardzo ją kocham i sięboję że już jąstraciłem na zawsze.

Nie wiem. Może rzeczywiście za bardzo się nad sobą użalam. zawsze była dla mnie najważniejsza. Może rzeczywiście byłem za dobry... Jeśli chodzi o tą moją zmianę to zrozumiałem i na prawdęsię zmieniłem. Wiem że ja sobą dusiłem. Bardzo ją kocham. Myślisz że Dominika rzeczywiście się zastanawia dlaczego nie dzwonię? Chciałbym żeby tak było. Bardzo za nią tęsknie. Brakuje mi jej. Jakoś przetrzymam te 2 tygodnie bez odzywania się. Ale jestem prawie w 100% pewny, że ona pierwsza nie zadzwoni.

Witaj...

Zanim cokolwiek napisze w Twojej sprawie, to z cala stanowczoscia popieram wypowiedzi Naduli.
A teraz do rzeczy.

Zaczne od tego, ze bez wzgledu na to, czy w Twoim zwiazku jest rodzinka dziewczyny - byc moze tylko matka -czy Jej kolezanka, to tkwisz w czyms co sie nazywa toksycznym trojkatem a Ty jestes jego ofiara. Mimo tego ze uwazasz siebie za winnego rozpadu zwiazku.
(Moze Cie to zdziwi co napisze, ale mam juz spore doswiadczenie w takich relacjach zwiazkowych w 3 osobowym malzenstwie - jak sama nazwa mowi trojkacie toksycznym)

Wiesz dlaczego tak jest? Dlaczego sie uwazasz za winnego?
Bo zerwanie uwazasz jak odstawienie narkotyku. Zrobiles niby blad, bo zerwales z "nalogiem" - psycholog o takim odczuciu mowi tak:

Na nowo czyli odseparowal sie na jakis czas od partnerki, Jej zycia i tego toksycznego otoczenia, obserwujac jej poczynania z dystansem.

Zlota zasada prawidlowej relacji w zwiazku brzmi tak:

Zalozmy, ze matka i kolezanka Twojej dziewczyny to jedna osoba i nazwijmy ja tesciowa
Z teściową nie ma co walczyć i z bólem serca trzeba zaakceptować fakt Jej silej więzi z corka.
Musisz się tylko starać zminimalizować jej wpływ na Twoją relację z partnerka.
Najlepiej - zaznaczam najlepiej by było dla Was przenieść się z partnerka na swoje - to juz spraktykowales i odnioslo poniekad pozytywny skutek... az dziw bierze - a jak nie będzie można bez teściowej to z teściową. Najlepiej by było gdyby nowe mieszkanie było tylko Twoje albo Twoje i partnera, tak by teściowa nie miała do niego żadnych praw. Żeby ona nie była wtedy na swoim, co zapewni możliwy względny spokój. Chociaż i tak Jej oddziaływanie na corke i rykoszetem na Ciebie nigdy nie zniknie.

Za dużo tych kłótni w Twojej relacji z teściową też nie przynosi niczego dobrego. Szkoda nerwów.
Dużo lepiej stosować technikę ignorancji. Zapewne matka jest uzależniona (emocjonalnie) od dziewczyny i w pewnym stopniu na odwrót (np również finansowo). Zapewniają sobie wzajemnie poczucie bezpieczeństwa. A jeśli Ty stanowisz zagrożenie dla teściowej to ona odpowiednio indoktrynuje Twoja partnerke. Nic na to nie poradzisz co matka mówi Jej gdy tego nie słyszysz a nawet jeśli słyszysz to zwracanie uwagi, żeby się nie wtrącała będzie tylko wywoływało niepotrzebne kłótnie.
U niej w domu jesteś tylko gościem. I musisz się w dużym stopniu podporządkować.
Więc albo mieszkanie u teściowej i podporządkowanie się jej, albo - własne mieszkanie.

Nie ukrywam, że przed Tobą ciężki orzech do zgryzienia, by Twoja luba "odizolować" dla dobra związku od matki i bardzo prawdopodobna dla Ciebie jego klęska w tej materii - tak jak to wyglada na teraz.

Twoj zwiazek jest jak sam widzisz toksycznym trojkatem, w ktorym mimo wszystko szkodliwym ogniwem - ktorego to w zasadzie nie powinno byc - jest Twoja tesciowa.
Jedno moge Ci zagwarantowac, ze jakiekolwiek proby Twojego nacisku/presji na dziewczyne, przyniosa skutek odwrotny od zamierzonego. Kolokwialnie mowiac kopiesz sie wtedy z koniem stachanowcem.

Co bedzie najlepszym rozwiazaniem dla Ciebie na teraz?
Nie dzwonic, nie pisac i unikac jakiejkolwiek formy kontaktu rozpoczynajacej sie z Twojej inicjatywy.
Badz obojetny na gadanie tesciowej, mily dla dziewczyny i zachowujac wlasciwy stosunek do partnerki trzymaj sie te dwa kroki z tylu z wyciagnieta reka w razie pomocy dziewczynie. Nie badz nachalny i nie narzucaj Jej swojego zdania.

Dlaczego kolezanka Twojej lubej tak tobie dogryza i buntuje dziewczyne przeciwko Tobie?
Odpowiedz jest prosta: zazdrosci Jej Ciebie i Twojego podejscia do partnerki i parafrazujac taktyke nadopiekunczosci Jej matki - boi sie utraty wladzy nad kolezanka... z zazdrosci.
Efekty buntu Twojej lubej na Ciebie w konfrontacji rodziny sa identyczne i z racji wiezow rodzinnych naturalne.
   
Jeszcze jedno chcę Ci uświadomić, co mi też swego czasu odnosnie takiej relacji w zwiazku dało dużo do myślenia.
Otóż wyobraź sobie coś takiego, że dotychczasowa "sielanka" dnia dzisiejszego Twojego związku trwa nadal w najlepsze; z Waszej miłości przyszło na świat dziecko...
I teraz usiądź wygodnie w fotelu, zamknij oczy i przenieś sytuację z "tu i teraz"" oczami wyobraźni za powiedzmy te 10 lat.
I co widzisz??? dalej taka sielanka jak teraz?
Na to pytanie mi, czy Nam z tego forum nie odpowiadaj, odpowiedz sobie czy tak widzisz siebie dalej w tym związku??

Co więcej, za tym pytaniem zaraz w głowie rodzi się kolejne: czy dasz radę wytrwać taki szmat czasu w tym układzie. za kolejne 10, kolejne i kolejne... do emerytury.

Gdy pracowałem mieliśmy piniądze dla siebie. Na swoje rzeczy. Powiedziałem jej żetepieniądze które teraz zarabiam są nasze. Na początku mówiła, że nie i tak dalej ale z czasem dała się przekonać. Matka za każdym razem  jak Dominika chxiała sobie coś kupić cokolwiek, mówiła a po Ck to i tak dalej. Postanowiłem zadziałać i tak zrobiłem.   Czegoś potrzebowaliśmy czy Dominika potrzebowałanie było żadnego problemu.  Nie rozumiem tylko jednego. Wszystkiekoleżanki jej mamy i znajomi mówili, że jestem w Dominike zapatrzony jak w obrazek, że jest dla mnie najważniejsza. ale nie mogę zrozumieć dlaczego z zadrości ludzie niszczą komuś szczęście, łamią serce. Mam nadzieję, że jeszcze wszystko się ułoży ale boję się, że tak się nie stanie.

Jeszcze jedna rzecz mnie trapi, ponieważ popełniłembłąd w czwartek w dniu rozstania. Rozmawiałem z jej przyjaciółką i powiedziałem jej, że bardzo Dominike kocham i na niej bardzo mi  zależy, że zaczekam chwilę i będę o nią walczył. Dominika odpisała jej, że jestem żałosny i pewnie nie dam jej teraz spokoju. Patrcyja powiedziała, że teraz napewno będę pisał i wystawał pod szkołą ale zrozumiał, że tak nie mogę robićbo ją stracę na zawsze. Dzięki Wam zrozumiałem jak powinienem postępować, jeszcze bardziej dojrzałem choć i tak jestem jeszcze młodym gówniarzem. Bardzo mi zależy i mam nadzieję, że dam radeto naprostować. Z jej bratem trzymam dobrze i mnie pocieszał, że będzie ok, ja też mam taką nadzieję.

Dzięki za rade i tak zrobie, przynajmniej spróbuję. Dzisiaj wychodze na gokarty wieczorem tam odreaguję. Ciężko udawać kiedy serce jest złamane. Kocham ją i zrobiłbym wszystko bym mógł z nią być. Wszyscy dookoła mi mówią nie poddawaj się będzie dobrze ale ciężko jest udawać. Tata kiedyś mi powiedział, nie bądź za dobry dla dziewczyny bo cię potraktuje jak śmiecia. Kiedy się kocha wszystko wygląda inaczej i nasze zachowanie się zmienia. Spróbuję udawać, że wszystko jest okale nie będzie to łatwe.

Szkoda, że nie każda kobieta/dziewczyna tego nie docenia Nawet mi przez myśl nie przesło, żeby wypisywać coś na fb, ponieważ wiem jaki Dominika ma stosunek do takich rzeczy, czyli jest to żałosne. Druga sprawa to nie wiem,mam zmienić status na single? Zacząć grę psychologiczną?

Brak słów do tej laski... ;/ Co do tej Patrycji Bags ma racje ta panna jest zazdrosna,zapewne od swojego faceta nawet w połowie nie doświadczyła tyle ile Dominika od Ciebie... Wiem,że ciężko jest udawać przed znajomymi,ale tylko w ten sposób możesz coś zdziałać ;/ Zapewne masz jakiegoś znajomego któremu możesz się pożalić i który nie przekaże tego dalej,chodzi w tym o to by Dominika uwierzyła,że sie trzymiesz,że odpuściłeś i jakoś dajesz radę,ona Cię rzuciła więc to ona powinna się starać to naprawić. Tymczasem zajmuj sobie czas jak tylko możesz,żeby tyle nie myśleć. Co do fb jeżeli nadal masz "w związku" to zmień na "wolny" przecież będzie to zgodne z prawdą,a Dominike pewnie zaskoczy. Mimo tego,że jestem dziewczyną muszę przyznać rację Twojemu tacie nigdy nie można być za dobrym bo inna osoba to wykorzysta. Trzymaj się jestem z Ciebie dumna

Jeszcze raz dzięki. Spróbuję coś robić. Właśnie wróciłem z gokartów i szczerze powiedziawszy wyżyłem się tzn rozładowałem trochę emocji. Ja naprawdę nie wiem co mam myśleć, robić. To wszystko naprawdę boli. Nie mogę zrozumieć dlaczego traktuje się w taki sposób osobęktórą się kocha. Ja tego nie mogę pojąć. Jeszcze 2 dni przed zerwaniem śmialiśmy się razem, żartowaliśmy i trzymaliśmy za ręce. Po prostu nie rozumiem.