Być drugą i macochą - Netkobiety.pl

Ladies,

sure, trzeba odpuscic i widziec plusy, ale jest pewna granica, zeby sie nie stac ofiara sytuacji...

M

tutaj moze pomoc tylko jezyk empatii, czyli wzajemnego zrozumienia przez serce, uczylam sie go 2 lata w szkole trenerow komunikacji, ale jak widac pojetna uczennica nie jestem.....

w weekend miałam taką przykrą sprawę tj. dla mnie mój partner przyniósł kolejny album z lat mlodości z domu z ex (mimo że nie mieszka tam już 8 lat  i niby wszystko było już odebrane) no ale .. kolejny album - i oglądamy wspólnie śmiejąc się i tu nagle trzask - jedna fotka ex z czasów młodości (niezła laska-tj. z czasów ich narzeczeństwa) i dalej następne zdjęcie z podróży poślubnej i zrobiło mi ise głupio bo mój partner tak się rozczulił nad nimi - i gwoździem było zdjęcie weselne tylko ich !!! Dodam że album przyniósł kochany syn i szzlak mnie tak trafił że sama już nie pamiętam ale grzecznie się wycofałam do sypialni pod pretekstem uczenia się do szkoły - maskara !!! całą sobotę mnie trzymało poszłam na spacer, nic nawet wściekła byłam na siebie że tak reaguję, że przecież spoko stare czasy!! ale ta radość syneczka i blask w oczach masakra!! poczułam się jakbym dostała w twarz z otwarej pięśći od partnera. Więc w niedzielę podeszłam pierwsza - obraza. No to ok pomyślałam. Patrząc jak młody się cieszy że ma tatusia na własność i skinienie paluszkiem, jak drwi sobie ze mnie pomyślałam - już w niedzielę rano - że kurde mogę nawet się już rozstać ale chce mieć fajną niedzielę !!! I od słowa do słowa powiedziałam partnerowi żebyśmy spędzili fajnie ostatnią niedzielę bo wspólnego życia już nie planuję - i jak z czarodziejską różdżką bylo fajnie. Za fajnie - i jest problem, bo ja chcę porozmawiać żeby tego małego potwora już nie przywoził do mojego domu, a on nie widzi problemu (było mineło) dzwonimy do siebie i jeste czad. Partner mój pracuje w delegaji więc w niedzielę wieczorem już wyjeżdżał i hmmmm
język empati, zrozumienia serc - poczytam
Kocham go ale czasami bym go udusiła

Hello:)
Metaksa, do Maroka mnie nie wyniosło:D Jestem w domu, przygotowuję się do urlopu, cholera mnie bierze, bo zwaliła nam się 50 letnia jabłoń na ogrodzie. Runęła jak zapałka, koszmar, sprzątania od cholery i trochę, nie wiem jak się okręcić, wszędzie gałęzie, liście, trawa. Musieliśmy złożyć nasz basen, bo walnęło tuż obok - już widzę minę mojej sąsiadki, jakbym jej ogródek nawodniła. Więc czasu mam tak se, do pracy jeszcze chodzę,ale czytam forum, czytam:)
Przede wszystkim witam "nowe twarze". Zlocik może zrobimy, kochane, co?;)
Metaksa, my jesteśmy razem trochę ponad 4 lata.
Mamuśka...znam ten ból. Mój ma swoje zdjęcia pochowane gdzieś tam, nie próbował mi ich nawet pokazywać i chwała Bogu, bo pewnie coś by mnie mogło trafić. Jego córcia nie jest specjalnie zainteresowana żeby swoje zdjęcia oglądać,więc leżą i czekają, aż je mój posprząta i poukłada. Ja się nie garnę do oglądania.
Mila, wyłuszcz Ty może temu swojemu prosto, jak chłop krowie na rowie, bo on zwyczajnie może problemu nie widzieć. Mój ma tak, że jak mu coś czasem mówię, to wygląda na zdziwionego, że jego zachowanie może mieć takie następstwa. Więc tłumaczę jak mogę. Efekty pozytywne:)

Jestem jestem,czytam:)
Niestety nie do Maroka jedziemy...tylko w Bieszczady:) Też nigdy tam nie byliśmy:)
Właśnie mi się przypomniało, że mój te zdjęcia jednak poddał korekcie:D Mimo wszystko nie ciągnie mnie aby je oglądać. Są częścią jego przeszłości, której nie zmienię, co nie znaczy, że mam nią dostawać po oczach.

ja ze swoim jestem rok, to w sumie nie dlugo...a tyle juz sie wydarzyło...

Dear Ladies,

no wlasnie co z tymi zdjeciami ? wywalac? potargac? tropic w kompie? topic w wannie? no i otoz ja zaproponowalam mojeu bylemu zeby wszystkie zdjecia do jednego pudla spakowac i na strych, a bylo tego chyba z 15 albumow, w umowie stoi ze ani je ani on bez mojej wiedzy nie robi nic z tymi zdjeciami  tzn nie oglada, nie pokazuje nikomu, nie niszczy. Przeszlosc zamknieta w pudle na cztery spusty, nikt nie zaglada. No bo co zrobic mam udawac ze nie bylo tych 20 lat ? Przeciez bywalo fajnie, znajomi, rozne wakacje, podroze.... Bylo, minelo wiec do pudla. Moze jak bede miala 80 lat, obejrze, pokaze wnukom, przeciez to moje zycie....

Zdjecia trzeba chronic moim zdaniem, ale bron Boze nie pokazywac aktualnym partnerom! no moze jakies kilka wybranych, a to studniowka, a to komunia a to mecz w pilke na podworku, no i tort urodzinowy na 10 urodziny popatrz jaka milaem szpare miedzy zebami....  i fajnie

Trzeba szanowac uczucia innych i nie wystawiac na takie proby jak narzeczenski wieczor, to niedelikatne i chyba w zlym guscie...

zdjecia dzieci sure, to co innego, no ale moze nie jako tapeta wszedzie w domu...

A propos, czy Wasi ex  obwieszaja dom ich zdjeciami ?

to tyle
M

Mila z tymi zdjęciami, myślę że każdy ma swoją przeszłość ba nawet udokumnetowaną zdjęciami ale nie powinno się nimi machać, albo w trudnych chwilach dowalać jeszcze bardziej. No bo powiedz czy w albumie z lat 70 gdzie są zdjęcia z dzieciństwa, pogrzeby, chcrzciny taki z karteczkami jeszcze wkleja się swoje z wakacji??? Myślę ze lekkie przegięcie.

Shedir to masz jeden kłopocik mniej Mój partner zawsze jak gdzieś byliśmy, robił zdjęcie tylko swojemu synowi i wysyłał do ex ot tak żeby wiedziała co dziecko robi szlak mnie zawsze trafiał długo z tym walczyłam od jakiegoś czasu tak już nie robi albo robi tak że ja nie widzę i tak mi lepiej

MariannaM - kurcze grubo napewno zablolało - tu nie wiem jakich użyć słów bo chyba nie ma takich ....
Ja zamiast siostry mam matkę, która jak to okresliła - nie może patrzeć jak jej syn obsługuje przy obiedzie cudze bachory i bękarty a swojego dziecka nie ma przy stole. Kurcze trzymaj się.. ja Ci przesyłam buziaka i nie bierz tego do siebie. Głupia siostra bardzo głupia!! Tak się nie robi!! Nie ma to jak miłość do brata i akceptacja jego wyborów życiowych!!!

Mamuśka, nie dziwie sie ze masz dosyć skoro po ośmiu latach mołody nadal ma nadzieje, że rodzice jeszcze się zejdą. Widać już taki ma charakter, że nie odpuszcza. w sumie często dzieci nie mogą si pogodzić z rozpadem rodziny. I znowu ta sama rada-spróbuj pogadac na spokojnie z partnerem i powiedz mu ze cie boli gdy zaczyna wspominac z rozczuleniem dawne lata. Wyraz zrozumienie dla ich wspomnień i uczuć ale popros aby takie wiczorki urządzali sobie bez ciebie. A jeśli jestescie trazem to po prostu okrutne jest zmuszanie ciebie do wysłuchiwania pieśni pochwalnych na czesc jego byłej. Jetses tylko człowiekem, masz prawo być zazdrosna. A jeśli to nie podziała? Może wtedy ty wyjmij przy swoim mężczyźnie swój album i uracz go opowieściami o wesołych podróżach lub zabawnych historyjkach z Twojej przeszłości. Czasami do niektórych trzeba dotrzeć poprzez doświadczenie...
JAk tak was słucham (czytam) to uświadamiam sobie, że nasz młody w ogóle nie ma takich zapędów, by specjalnie wspominać o matce. Może na początku troszke...najzabawniejsze ze miał taki etap ze sądził ze tata może mieć dwie żony , bo mnie bardzo polubił ale było mu również przykro ze względu na matkę. Ale od tamtego czasu ex zrobiła tyle głupich zagrywek, tyle nakłamała i zalała się takim jadem ze jej własny syn zaczął jej unikać. Cóż, po prostu poznał sie na niej i choc na pewno jest mu przykro, to woli u nas spokojnie życ niż się wkręcać razem z matką w chore fazy. Na pewno bardzo go boli kiedy ona oczernia jego ojca albo mnie a jest jeszcze na tyle mały ze nie potrafi jej stanowczo powiedziec zeby sie uspokoiła.
Z tą siostrunią to paskudna sprawa...Kto by się spodziewał, że tak się od niego odwróci?! Nikt nie wie co jej odbiło, wcześniej się przyjaźnili i R. zawsze był pewnien ze sie polubimy. Obie mamy dosyć silne osobowości,podobne poczucie humoru...Ale ona mnie traktuje jak zazdrosna samica, jakby broniła terytorium swojej rodziny przed innym osobnikiem. Uważa, że jestem winna wszystkiemu: rozpadowi ich małżeństwa (które od samego początku było beznadziejnie niedobrane) oraz że to mój pomysł by walczyć o opiekę nad młodym. Oczywiście bardzo surowo ocenia również moja sytuację z córką, nie biorąc pod uwagę, że w ogóle nie zna historii i nie wie co się naprawdę wydarzyło. Wg niej jestem patologią i nie mam żadnych uczuć A tak na marginesie to po co mi walka o czyjeś dziecko? to przecież niedorzeczne... To przecież raczej kłopot:)  Zresztą, nawet gdybym to ja namawiała R. do walki o opiekę (wg. siostruni on jest bezwolnym manekinem wykonującym moje rozkazy), to chyba dobrze o mnie świadczy, że go zachęcam do zajmowania się własnym dzieckiem. Ale cóż...widać czasem tak musi być, że inni ludzie, nawet niby bliscy nie rozumieją i starają sie za wszelką cenę rzucać kłody pod nogi. My sie i tak nie poddamy.

dokładnie choć u niego to takimi falami przychodzi
Ale boję się tego jego dorastania kretynkę ma tą matkę czyli ex - lekko nie ma i sam tak lawiruje.
i my wszyscy tacy na szpilkach jak gwiazda przyjedzie hehe
a rozmowa się szykuje tylko kurcze ja widze taką potrzebę ale będzie będzie

My mamy dwa zdjęcia córci. Wiszą w ładnych ramkach i jest ok, jedną ramkę mała sama pomalowała. Dla mnie ok:)
Marianna,a może rzeczona siostra ma jakiś interes w tym że tak się dziwnie zachowuje?

No może płaci,a bo to wiesz:d
A propos groźnych zdjęć...tak mi się przypomniało, że moi śp. Dziadkowie mieli nad swoimi łóżkami (cosik mi się zdaje, że te obrazy jeszcze tam wiszą) takie wielkie obrazy w potwornie ciężkich, udających złoto ramach. Dziadek miał Jezusa, Babcia Matkę Boską. Rany, tam to się dopiero spało w tym łóżku. Hehhe, dzieciństwo mi się przypomniało:) Cud boski, że żaden z tych obrazów nikomu nigdy nie zleciał, bo by chyba zabił...A mała Alusia naklepała się tam paciorków, oj, naklepała:)

pomysł niezył, ale raczej wątpię bo owa siostrunia to jest osoba bardzo dobrze sytuowana i nie potrzebuje kasy. W  ogóle jej sie wydaje ze jest taka idealna i może oceniac innych. Świetnie ukończone studia, doskonała praca, duży dom, świetnie zarabiający mąż, gromadka fajnych dzieciaków, w dodatku ładna i dowcipna. Dla niej życie jest proste i wręcz czarno-białe. Uważa ze dobrze sie zna na ludzich i mnie przejżała:) Taaak, na pewno jestesm z R. dla pieniędzy..tylko ja sie pytam gdzie ta kasa, bo jakoś nie pamiętam kiedy sobie kupiłam jakiś ciuch w galerii zamiast w szmateksie
Zreszta ex straszną bidulkę z siebie zrobiła i wiele godzin spędziła snując swoją historię,jaka to ona pokrzywdzona a ja zła hetera, która chce odebrać jej syna. Ponad to ex uważa ze odbiłam jej męża..a wiecie jak wiele mężatek reaguje na "rozbijaczki" związków. Myśle, że siostrunia wczuła sie w sytuacje, wyobraziła sobie co by było gdyby to ona była na miejscu "biednej, pokrzywdzonej" ex i zapałała nienawiścią. Zreszta jak już pisałam, wg niej żadna z lasek R. nie była dość dobra, w każdej widziała wiele wad. Wcześniej siostrunia ex także nie lubiła. Teraz jej sie odmieniło. Cóż, widac nie wzbudzam sympatii takich kobiet jak siostrunia.Tylko pytanie co ją to az tak bardzo obchodzi? Nie wierzę ze az tak sie martwi o brata, jakos wczesniej sie nie przejmowałą, że jego małżeństwo to jedna wielka farsa, nie wspierała go emocjonalnie, raczej tylko czasem wyśmiewała wady ex, ale tez udawała ze są "normalnym" małżeństwem. Ok, może mnie nie znosić, może psy na mnie wieszać, ale żeby od razu do sądu lecieć. Masakra jakaś...Najzabawniejsze, że reszta rodziny R. raczej mnie akceptuje z mniejszym lub większym entuzjazmem. A ta jakby wścieklizny dostała...oszaleć można. Jakbyśmy mao mieli problemów.
Alutka, u mnie na wsi było dokładnie to samo wielgachne, bardzo dostojne i święte obrazy, hehe. Też klepałam paciorki aż się kurzyło:)

Marianna, one to chyba po prostu znalazły sobie wspólny front i jadą ile wlezie. Siostra ma pewnie jakiś żal do brata, coś jej się przypomniało, a okazja do napsucia sama wlazła w ręce. Chyba trzeba to przeżyć, bo głupoty ludzkiej się nie wypleni ponoć jest nieograniczona, łaska boska też...Tyle że ciężko się żyje w takim otoczeniu...cóż, nie darmo chyba mówią, że z rodziną to najlepiej na zdjęciu:( Jasne, że nie wszyscy i nie zawsze, ale tak właśnie bywa.
Mamuśka, planujesz się rozstać..?

Myślę, że to działa na zasadzie Kargula i Pawlaka: "Lepszy wróg swój, niż cudzy". Czyli siostra eksię przez tyle lat zdążyła poznać, natomiast po Tobie nie wie czego może się spodziewać, stąd też tworzy wizje i obrazy. Fajnie, że przynajmniej z chłopem się wspieracie i trzymacie wspólny front.

Przerwę z kim? Z eksią czy z synem? Obydwie przerwy popieram, tylko nie wiem czy na przerwę z synem Twój mąż się zgodzi

MariannaM  -  Wiesz miałam podobnie z "teściową" Jak mój partner żył z żoną - bo się wtedy znaliśmy, to ona była najgorszym człowiekiem, żoną szok, jak jego matka nadawała na nią :) a jak już po kilku latach dowiedziała się że jesteśmy razem to cyk i obrońca uciśnionej, skrzywdzonej żony!!! dopiero w tym roku mój partner zdecydował się rozwieść więc - nawet nie wiem czy teściówka wogóle wie że już są po rozwodzie. Ogólnie sama jak opisuje swoją sytuację, to nie wierzę że to moje życie kurde tyle lat - nieźle
8 lat mieszkam z partnerem, 8 lat walki, przerywanej chwilami rozkoszy hmmm nieźle
Mnie z jego rodziny nikt nie zaakceptował, matka - odrębny temat, nadal uważa że syn skrzywdził żonę i powinien jej usługiwać do końca życie, bo przecież ona jest najważniejsza, jej przysięgał!!, brat mojego ma lepszy kontakt z pierwszą i jedyną szwagierką (nawet ją wcześniej i osobiście zaprosił na swje wesele) nas telefonicznie - ale to szczegół malutki. No i pasierb - jestem fajna ba byłam (bo od roku ciężki konflikt) jak powzwalaliśmy na wszystko, kupywało się bez granic różne rzeczy, wtedy było spoko. Byle nie zwracać uwagi !!! bo wtedy oczy węża :( Nawet nie można było zwrócić uwagi jak jadł palcami ziemniaki - ON TAK MA! i już.

Ucząc się na własnych błędach - nie nadskakuj! bo tacy ludzie nigdy się nie przekonają - oni muszą sami zrozumieć że starcili coś tu np. brata. Może wtedy uzna że helllo skoro mojemu bratu jest dobrze - to co ja mam do tego!! tak sie rozmarzyłam he
Jeśli masz wsparcie u R - masz wszystko !! Mi właśnie tego brakowało :(
Sam jeździł do mamusi w święta, na urodziny i wogóle
Najpierw matka jego była tematem tabu, później żona, teraz syn
wiem za dużo tego więc właśnie jak by od wczoraj zakończyliśmy tą nierówną walkę. Mój prtner jest w delegacji i własnie sms-ami się pożegnaliśmy. Nawet nie płakałam. Myślę że za dużo tego. Nawet z miłości trzeba komuś pozwolić odejść. Tak będzie lepiej.
Ja udam że nadal w delegacji przez jakiś czas. On się zorganizuje i już (bo mieszkał u mnie :( mamuśka nie ma mieszkania bo swoje oddała bratu i aktualnie jest w szpitalu) więc musi sie jakoś zorganizować.
Walczyłam długo, zeżarta jestem złością i wściekłością. Jak już pisałam też jestem ex ale nietoksyczną tj. sama kupuję książki, ciuchy i zabieram dzieci na wakacje, dostosowując swoje plany do reszty. Teraz też tak będzie - dobrze że nie mamy dzieci razem - bo byłoby ciężej. Niech idzie w świat ze swoim synem, ex, matką, bratem. Z rodziną będzie mu lepiej, łatwiej - to nic że nikt nie interesuje się czego on potrzebuje, nie akceptuje jego wyborów. Każdej następnej .... bedzie już łatwiej :)
Fajnie że mogłam się tu wypisać w tych ostatnich dniach, to było bezcenne.
Walczcie o swoje związki :) Twarde bądźcie :) I nie dajcie się żadnym ex, dzieciom z wcześniejszych związków - dopóki macie za sobą partnera - MACIE WSZYSTKO!

mamuśka ja miałam podobnie. Z tym że ja związałam się z moim m jak był po rozwodzie. Od teściowej tez słyszłam wiecznie najeżdzanie na ex jaka jest zła, co robi, jak się zachowuje itd. A potem okazało się że do niej najeżdzała na mnie. Moja teściowa to toksyczna matka i mój m bardzo długo był od niej uzalezniony. Jak się związał ze mna i ja zobaczyłam jak tam wyglądaja sprawy to mu odrazu powiedziałam, że ja w cos takiego nie ide. A teściowa nie mogła znieśc tego że nie może kierowac naszym życiem, wtrącac się mimo że i tak za długo próbowała i manipulowała moim mężem. Przez co u nas kłótnie były straszne bo ustalalismy cos, a potem mamusia go zmanipulowała i okazywało się że było coś zupełnie inaczej. Jej technika na mojego męża to poczucie winy, krzywd, ból, starośc i młoda. Potrafi w nim wzbudzic takie poczucie winy że on robi wszytko i tak od lat nim sterowała. Teściowa wyciagała od m jakie mamy problemy, co jest nie tak a potem przekazywała exi. i ja możebym to zrozumiała jak by ona ją lubiała i uważała że fajna synowa ale wiecznie i od poczatku kiedy tylko się poznali jechała po niej jak po łysej kobyle i nadawała na nia, robiła rzeczy niedopuszczalne tak jak ze mną. Wiecznie tam tez były wojny między nimi. Jeśli robiła choć troche tego co w naszym małżeństwie to i ona w dużej mierze przyczyniła się do rozpadu ich związku.Róznica polega na tym że ja od teściowej się zupełnie odciełam, a exi jest wygodnicka i nie potrafi bo ktoś musiał zajmowac się jej dzieckiem. Teraz ex zwyzywała teściowa, wygarneła jej i naubliżała i znowu mój mąz jest ukochanym syneczkiem, a teściowa się mu zali na ex. Zobaczymy ile to potrwa. Jak trzeba było w sądzie powiedziec jak wygląda sytuacja to powiedziała ż enie zrobi tego bo wtedy młoda uzna ż eona jest przeciwko matce więc woli byc przeciwko ojcu.  To tez długa historiia. Moja teściowa jest toksycznym człowiekie, wiecznie zakłamanym i manipulujący dlatego ja się trzymam od niej z daleka i i musze wiecznie kontrolowac kontakty mojego męza z nimi bo on jest "dzieckiem współuzaleznionum od toksycznej matki" (tak się to ładnie nazywa) i mimo iz wie jaka jest jego matka bardzo łatwo ulega jej wpływom i manipulacja bo ciagle liczy że ona się zniemi i że go będa akceptowali i będą z nigo dumni. niestety to jego niedoczekanie.

Ogólnie matka mojego miała swoje 5 groszy, do relacji pasierba ze mna. Bo skoro mój pasierb - ON od swojej matki - ex słyszał, że jestem najgorsza i wogóle to ja ją skrzywdziałam, skoro od swojej babci słyszał że tatuś taki biedny i chyba "musi" mieszkać ze mną i ja taka niedobra jestem - to jak on mógł mnie lubić hmmm
wierzyłam że jak dorośnie to sam oceni sytuacje i wyrobi sobie swoje zdanie, ale ma 12 lat i nic. Najlepiej jak by tatuś miał swoje mieszkanie, i on by sie tam wprowadził z mamusią! Na bank odwiedzałaby go babcia HA - jest plan
Jeszcze od roku doszły baty od niego. Po prostu czad!
Allle juz koniec. Popłaczę i już.

Droga Mamusko, wyglada ze tyle sie wydarzylo zadraznien i pretensji, rozumiem ze Wy nie macie dzieci ? W takiej sytauacji zawsze so duze emocje i kazdy uwaza za stosowne dodac swoje trzy grosze... no a skad ciagle brac sily i dystans, coz szkola zycia czy przetrwania..... a to mamusia na ex, ex na nowa, itd itd, moze dobrze zeby sie z tego wylaczyc, trzymam za Ciebie kciuki cokolwiek postanowisz,

trzymaj sie,

M

głupia jestem - już nie chce wiedzieć czy można przecież już nie chce
sorki może jak ja się wycofam to coś pojmie??

Na razie cisza. Jego nie ma, u mnie ok, daję rade udawać. Mieszkam sama u siebie - to luksus, za który płace co prawda we frankach ale luksus... Są wakacje to prościej. Nie musze się skupiać na lekacjach i obowiązkach.
Wieczór jest długi, fajnie długi - pisze pracę do szkoły, trochę się nie mogę skupić, ale zawsze myślę o niej jak już za daleko w myślach błądzę.

Człowiek uzależniony będzie robił wszystko aby zanegować swoj problem, by nie przynac sie przed samym sobą ze jest słaby. Uzależnienie od rodzica jest o tyle bardziej skomplikowane, niż np od alkoholu, że łatwiej je uznać za szacunek i miłość. ALe tam gdzie nie ma wolnosci emocjonalnej nie ma też miłości a jest chora zależność. Twoje odejście może mu dac do myślenia, ale nie musi. Napisz do niego list, w którym opiszesz co czujesz i jak boli cie gdy widzisz co sie z nim dzieje. Postaraj sie nie oskarżac jego matki a ukaż rzeczowo mechanizm działania. Ona także może nie być świadoma tego co robi własnemu dziecku. Zaznacz, ze jestes gotowa go wspierac, lecz nie jestes gotowa by patrzec na to jak traci siebie an rzecz niezdrowej relacji. Nie chodzi tez o to aby całkowicie sie od matki odwrócił, lecz by pojął problem i zaczał inaczej reagować. Czy zrozumie? Jest szansa, że tak, ale lepiej nie nastawiaj sie za bardzo...Dlaczego list? Łatwiej ci bedzie ogarnąc emocje i rzeczowo napisac o co chodzi, poza tym dobrze aby wiedział dokładnie co jest powodem Twojej rezygnacji z dalszego związku. A on będzie mógł spokojnie przeczytać (może za pierwszym razem sie nawet rozzłości, to normalna reakcja), a potem do tego listu wrócic (nie sądze ze wyrzuci do kosza) wiele razy i dzięki temu może zacznie godzić się z prawda, która zatruwa mu życie...Powodzenia!

Super, trzymam kciuki:)

Mila uwielbiam Twoje lekkie pióro boję się że jak zacznę pisać to w liście za dużo będzie emocji.
Ogólnie chodzi o relacje z matką, syna - bo temat zszedł na plan drugi ex i wogóle jestem zmęczona tymi jego problemami, które wywala później na mnie. Nie wiem czy coś dziś wyjdzie z listu bo już napisał że będzie wieczorem w domu !!! Mamuśka kochana teściowa wypisują ją ze szpitala - cudowne uzdrowienie - musi ogarnąć mieszkanie dla niej - bo drugi syn ma ją w d...., no bo gdzie będzie mieszkać masakra - i zwali się do mnie do domu hmmmm ale jestem zła tj. teściówka nie ma wstępu - już były raz podejścia ale tu udało mi się być twardą.
Mam słabość do niego !! jaka jestem głupia normalnie powinnam go wyrzucić z domu swojego, powiedzieć żeby dał mi spokój, ze mnie rani tym swoim zachowaniem, że mam dość i spaliłam się już całkiem.
ale Mila pisz pisz podpowiedzi do listu, może jak ktoś tak z zewnątrz rzuci stwierdzenie - to będzie mi prościej ułożyć tekst w liście i nie dopuścić emocji. Najchętniej napisałabym:
Ty baranie, mami cycku, chłopie masz 40 lat!!! i nie możesz normalnie żyć??!! ranisz mnie swoim zachowaniem!! upośledzasz swoje dziecko!!! (nie ucząc go normalnego funkcjonowania typu. rano śniadanie a nie chipsy, wieczorem kolacja a nie jedzenie o 22-30 zapiekanego sera!!, mógłby zwracać dziecku uwagę że nie je się palcami przy stole, popracować żeby nie obgryzał paznokci !!! ciężko mu będzie w dorosłym życiu - nie mogę
przepraszam że pisze czasem bez składu i ładu, wyrzucam z siebie złości!! Mam nadzieję że nikt ich nie zbiera - żeby nie wybuchł
Mam cudowne dzieci, własne m, jestem zdrowa, mam pracę - kurcze wszystko prawie ok
nie wiem czy znajdę siłe żeby go wyrzucić wieczorem z domu, może by coś zrozumiał?? Ja nabrałabym dystansu ... bo jeśli teraz będzie prawie ok - i weekend przyjdzie synuś?? To jak bozie kocham, zwariuję normalnie mnie odwiozą
mocy przybywaj żebym była twarda!!

dobrze ze piszesz tu wyrazajac swoja zlosc i ro zczarowanie, ale skieruj list do niego, wtedy to dziala w Twojej glowie poczujesz tak jakbys to do niego wprost powiedziala, a potem posluchaj serca, i ono Ci powie co robic,

M

Hahaha, mamuśka, co za spektakularny początek
Czasami to może i dobrze byłoby tak ciężkim żwirem z grubej rury, może by w końcu dotarło Ale może nie w tym przypadku
A jak to się stało, że on przyjeżdża? Przecież dopiero co smsowo zerwaliście. Nagle Cię potrzebuje, bo nie ma się gdzie podziać, biedny żuczek?

Jezu, nie wiem, czy wszystko dobrze przeczytałam, tyle  wiadomości,że oczopląs, nie dziwię się, że macocha nie nadąża czytać (Też za Tobą słońce tęsknimy:)).
mamuśka, strasznie mi przykro, że tak to się potoczyło...ale może rzeczywiście lepiej, jeżeli ma to Wam pomóc jakoś. Tobie pomóc. Jeżeli macie być razem, będziecie. Swoją drogą,ciekawe co on dzisiaj zrobi..? to a propos jego zmagań z mamusią i mieszkaniem. Mur beton przyjdzie do Ciebie po pomoc,zakładam się..;) Faktycznie lepiej rurę ze żwirem przygotować. Albo dwie:)

Mamuśka, tak naprawdę cokolwiek się wydarzy, to będzie dobrze. Przynajmniej ja mam taką filozofię. W sensie, że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. No bo powiedz z ręką na sercu - dla Ciebie "dobrze" w tym momencie to oznacza, że on by został, czy że byś go pogoniła? Może na chwilę obecną niechby został, ale czy w efekcie końcowym to najlepsze rozwiązanie? I odwrotnie, załóżmy, że zrywacie - łzy, smutek i tęsknota nieokreślona, ALE po każdej burzy wychodzi słońce. Także każdy scenariusz może być dla Ciebie dobry, zależy jak leży

Żegnam Miłe Panie i do jutra

Zaczytalam się w tym co pisała Marianna i Miła czytam i czytam
Właśnie wstyd mi się przyznać sama przed sobą ale chyba lepiej byłoby dla mnie na dziś aby poszedł w cholerę i pewnie dlatego nic dziś z listu nie wyjdzie bo nie da rady dziś to mogenie złożyć nic dobrego. Spisalam sobie na osobnej kartce to co ważne mam nadzieje cochcialabym żeby przeczytał ale dziś chyba odpuszczam. poczekam jeszcze muszę ogarnąć myśli.

mamuśka 3maj się. Myśle ż eaby twój m zobaczył chorty związek ze swoją matka potrzebny jest terapeuta. Mójemu kupiłam książeke "Toksyczni rodzice" i jak zaczął czytać to powiedział, że jakby czytał o sobie. Potem byliśmy na terapii kilka razy. Moż ei twojemu by się przydało.

Co do toksycznych rodziców to rówież jestem ekspertką w tym. Niestety tak jak piszecie od toksycznych rodziców bardzo cięzko się uwolnić i normalnie zyć. Dzieci powinny przechodzić terapie ale mało kto to robi. Mój maż sam jest po psychologii a niepotrafi sobie z tym poradzic. Wie jaka jest jego matka,co robi ale nie potrafi się uwolnić "bo to jego rodzice" . Mimo że świetnie wie jakie działaja tu mechanizmy i jak działaja toksyczni rodzice. On całe swoje lub ich życie będzie pragnął ich akceptacji nawet podświadomie. A oni jada wiecznie na poczuciu winy bardzo silnym i ciągle wzbudzanym. A na ironie poczucie winy to powinni miec oni tym jakie piekło i jaką patiologie urządzili mojemu mężowi w dzieciństwie i życiu. Ale tu się właśnie role odwracają i to oni wzbudxaja w nim, a on czuje się wiecznie odpowiedzialny za to jak oni się czuja, jakie maja nastroje, co się dzieje. To jest straszne. Tutaj jedynym ratunkiem jest odcięcie ale znowu nie każdy to potrafi i wiążą się z tym inne jeszcze komplikacje w postaci reszty rodziny. W naszej rodzinie mało kto zdaje sobie sprawę z tego jak toksyczna jest matka mojego m w stosunku do niego. Bo on ma jeszcze siostrę ale stosunki między nimi sa zupełnire poprawne i ona nie wierzy w to o czym my mówiny. toksyczni rodzice przeważnie toksyczni sa tylko dla jednego dziecka. Mam nadzieje, że ja nigdy nie będe taka matką.

Kiedy uswiadomi sobie problem, sam poszuka dla niego rozwiazania, moze rozmowa z przyjacielem, moze terapia, moze ksiazka, a moze pojdzie do ksiedza, albo sie pomodli, albo po prostu bedzie probowal sie sam nad tym zastanawiac, moze w internecie czytac... powolutku, powolutku, ale nie oczekuj cudow.... to dluga droga...

na pocieszenie powiem Wam powiedzenie mojego sympatycznego bylego Meza...

Kazdy ma swoejgo Leoncia.....

jesli pamietacie film o niewolicy Isaurze....

M

No więc rozmawiałam troszkę rano - bo wrócił w nocy ale ... udałam że spię, trochę naprawdę spałam
Dużo tego i nie wszystko było tak jak chciałam i usłyszałam że przeprasza, że kocha i musi ze mną być - właściwie to nie wiem bo już inaczej to na mnie działa niż kiedyś.
Powiedziałam o syndromie syna współuzależnionego od toksycznej matki - ale był śmiech, no i że znów się wymądrzam
Powiedziałam też że mamy trzy problemy - mamuśka, ex i pasierb, poprosiłam żeby pasierb nie przyjeżdżał przez jakiś czas bo mam dość takiej chorej atmosfery w moim domu.
Oj już tak dokładnie wszystkich słów nie pamiętam a chciałabym w podzięce przekazać co bylo
Usłyszałam że nie udało mu się mnie wprowadzić do jego rodziny i tyle. Zobaczymy jeszcze jak będzie. Narazie temat zaczęty hehe
a wiecie, zawsze mnie wkurzało że ex życzy sobie do ręki alimenty wtedy kiedy ona chce, i nie raz było tak że specjalnie jechał żeby dać kase - strasznie mnie to wkurzało ( prosiłam żeby założyła konto, albo są przekazy. Teraz zapytałam się jak to wygląda i usłyszałam że daje synowi pieniądze dla maki (czyli pasierb bierze alimenty i daje ex)!!! I jestem w szoku. XXI wiek, i on ją tłumaczy że nie ma konta!! Nie mogę tego pojąć szok
Ogólnie pewnie jeszcze przed nami rozmowa ale udało mi się wyksztusić, że albo coś z tym zrobimy tj. on zrobi, albo niech się wyprowadzi i wtedy - ja na pewno będę miała lżej (tak inaczej od tych chorych relacji i zachowan) bo na pewno będzie bolało!!!

Przyznam że trochę jestem z siebie duumna to dzięki WAM DZIĘKUJE