Być drugą i macochą - Netkobiety.pl

Ujęłabym to inaczej. "Jest mi z Tobą cudownie ale sytuacja, w której się znajdujemy, te niezałatwione sprawy, to izolowanie mnie od Twojej rodziny, Twojej córki, działa na mnie i na nasz związek destrukcyjnie i jeśli nie załatwisz w końcu tych spraw, to obawiam się , że tego nie dźwignę" . Bo nie o Niego tu chodzi, nie o to jak na co dzień traktuje Ciebie, tylko o niezałatwione sprawy , które wiszą jak sierp nad Twoją głową i nie dają Ci spokoju i poczucia bezpieczeństwa.

"Chwała mu za to, że odciąza żonę w opiece nad dzieckiem"? Wybacz, ale w tej kwestii nie rozumiem Cię, jako kobiety. To żadna "chwała", tylko jego, za przeproszeniem, śmierdzący obowiązek i nie odciążać, tylko tylko brać czynny udział w opiece i wychowaniu własnego dziecka, bo łaski nie robi. Jest ojcem w takim samym stopniu jak jego żona - matką.
W pozostałych kwestiach, jak najbardziej zgadzam sie Tobą, zrobił bagno z własnego życia, z życia swojej partnerki i rodziny którą zostawił, po czym okopał się na średnio-wygodnej pozycji i....czeka aż żona złoży pozew?
Tchórz, który powiedział "A" i nie ma zamiaru i odwagi powiedzieć "B". Oczekiwanie na to, żeby żona zrobiła ten krok, w sytuacji, gdy to on opuścił rodzine, jest delikatnie mówiąc, żałosne i wiele o nim mówi.
Oczywiście, powinien brać dziecko do siebie, ale nie robi tego, ze względu właśnie na dziecko. Żona tak zmanipulowała córkę (ciekawe, ile dziecko ma lat), że ta boi się, nie wiem, jego partnerki, reakcji matki? To okropne, ale niestety, są to  częste przypadki grania na uczuciach dziecka.
Przecież nie zawiezie siłą tej dziewczynki do ich wspólnego mieszkania, jeżeli matka, a może nawet dziadkowie, zrobili jej wodę z mózgu,  ale mógłby organizować spotkania we trójkę,  po za domem, zrobić jakikolwiek krok, żeby to dziecko poznało jego partnerkę.
Rozumiem odczucia żony; złość, ból, zazdrość, jednak ona jest dorosła i musi sobie z tym poradzić, a nie "używać" dziecka do walki z mężem, to bezmyślne i egoistyczne, nie mówiąc już o krzywdzie, jaką temu dziecku wyrządza.
To oczywiste, że powinien te sprawy dawno pozałatwiać. On sam też działa egoistycznie, nie licząc się zbytnio z odczuciami mandeana'y i sytuacją w jaką ją wmanewrował,  bo samo biadolenie niczego nie zmieni.
Jednak to nie koniec kłopotów. Wielokrotnie w tym temacie czytałam historie kobiet, drugich żon, które ze wzgledu na obciążenia finansowe męża (alimenty + niskie dochody) musiały wziąć na swoje barki całkowite utrzymanie ich wspólnego dziecka, a nawet większą cześć wspolnych wydatków.
Ten pan, oprócz alimentów na dziecko, będzie prawdopodobnie płacil także na żonę (byc może ma poważne podstwy, żeby obawiać sie, że rozwód będzie orzeczony z jego winy), ale także spłaca jakieś długi. Gość jest po prostu w czarnej doopie, a z nim mandeana.
Dziewczyna popełniła bład związując się z zajętym facetem z takim bagażem życiowym. Te wszystkie klopoty, które ją przytloczyły, to nie są sprawy, które można od tak po prostu załatwić, wyjść na prostą i cieszyć się życiem.
Nawet, jeśli on będzie już rozwiedziony, to nie zniknie dziecko, klopoty finansowe i wrogość rodziny, choć ta ostatnia kwestia może rokuje pozytywnie.
Obawiam się, że mandeana, po zmarnowaniu kolejnych lat, wyjdzie z tego układu mocno poturbowana psychicznie, szkoda życia, nawet, jeśli popełniła błąd, wiążąc się z żonatym i dzieciatym facetem, a przede wszystkim nieodpowiedzialnym.

Mandeana,

3 lata i nadal nie ma rozwodu. Sama wiesz, że to nie brzmi dobrze. Zacznij stawiać mu warunki, a jak nie to pożegnaj się. Trzymaj się kochana!

Podaje tyle szczegółów, ze tylko sie modlę, zeby moje posty nie wpadły w niepowołane ręce

Cześć na spłatę jego zobowiązania, bo dostał pismo ze kierują sprawę do komornika, to było niedługo po tym jak teść wyczyścił mu konto, resztę na życie, bo on został z niczym a wiadomo, za mieszkanie, paliwo etc trzebabylo zapłacić juz. Nie chce zeby to wyglądało tak, ze to ja nas utrzymuje, bo tak nie jest. Poprostu jest cieżko, a takie niespodzianki co drugi dzień z jej strony wykańczają mnie dodatkowo.
Nie wiem czy to ma znaczenie, ale dwa lata temu on wyremontował jej całe mieszkanie, takie wiecie... co sie składa wniosek do miasta i od podstaw wszystko łącznie z instalacjami. Wpakował w to tyle pieniędzy, ze nawet nie chciałam wiedzieć ile dokładnie. Chciał, zeby dzieciak miał godne życie, bo gdyby tego nie zrobił, nie miałyby gdzie mieszkać ( z poprzedniego dostali eksmisje bo ktoś wykupił ). Mowię... przez ten czas stało sie tyle rzeczy, ze miesiąc bym opowiadała a jedna sytuacja wynikała z poprzedniej i tak cały czas.

Echh, kolejna naiwna. I nie mowie tego tylko o Tobie , bo ja tez do tych naiwnych należę , co da się wywnioskować z moich poprzednich postów. Kochana wziélaś kredyt, zeby jemu tyłek ratować I sama go spłacasz !!!!!! A on w tym czasie wyszykował mieszkanie wcale jeszcze nie byłej żonie !!!!!????? No to sorry , ale ja aż taka naiwna nie byłam. Powinien sprawe wyczyszczenia konta zglosic na policje. Nawet jezeli juz mu grozila jakas komornicza egzekucja, to przeciez komornik nic by mu nie zabral, bo to Goły Turecki przeciez jest. Im więcej szczegółów podajesz , tym bardziej się przekonuje, ze ten Twoj facet, to kolejny wygodnicki, ktore nie kiwnie palcem dopóki Ty bédziesz na swój koszt utrzymywać mu strefé komfortu.  Weź dziewczyno nim potrzãśnij, bo za jakiś czas obudzisz sie w czarnej d..pie.  zedetuje , bo cos jeszcze nie daje mi spokoju I Ciebie to tez powinno zastanowic. Tesc wyczyscil mu konto na jakies 100 000 zl. On zostaje z niczym , jego corce I zonie grozi eksmisja wiec on remontuje im kolejne mieszkanie. A co przepraszam stalo sie z tą kasą co to podobno byla I ktorą podobno tesc zarąbał? To tesciu z tej kasy nie mogl corce mieszkania wykupic badz wyremontowac ? Bo skoro razem z tesciem interesy robi to zakladam, ze za czasow malzenstwa stosunki z tesciami I corki z rodzicami raczej byly poprawne. I co, potem tesc zabiera kase I nie raczy podzielic/oddac tej kasy corce. Smierdzi to z daleka !!!!

Dlatego mowię, ze to skomplikowane. Mieszkali razem w domu, który ktoś kupił i dał im miesiąc na wyprowadzkę. W tym czasie dostali mieszkanie od miasta i określony czas na zrobienie remontu. Ja sie pojawiłam chwile przed tym nowym mieszkaniem. Teść wykonywał prace pod mojego faceta firmę, ale nie widniał nigdzie na papierach bo kiedyś za coś dostał wyrok, nie pamietam. Ta firmę mój miał kilka lat i wszystko było Ok. Po czasie okazało sie, ze nie zapłacił polowy kosztów które płacili do urzędu skarbowego, a to było ładnych kilka tysięcy. Dopiero wtedy sie wydało, ze zrobił to w zemście ale ze firma na mojego to nie miał wyjścia i wszystko co miał musiał wpłacić do urzędu. No ale dobra... nie było tak fatalnie, dopóki nie doszło do płacenia rat za auto i innych zobowiązań które miał wcześniej jak jeszcze dobrze zarabiał. Jakoś Ogarnelismy, ale szczytem wszystkiego było pismo z Zusu, gdzie podali ze od 2013 roku nie były płacone składki ani za teścia ani jego pracowników( teść był takim nieformalnym podwykonawca, a mój robił zupełnie co innego i tamten miał wszystko płacić za siebie i swoich ludzi ). No i sie wszystko posypało bo juz nie był w stanie płacić kredytów etc, wiec wkroczył komornik( którego próbowaliśmy uniknąć biorąc kredyt na mnie ). Nie udało sie i nazbierało tyle, ze będzie to płacił pol życia. Teść ma swoją córkę w dupie zreszta wnuczkę tez, babcia młodej tez ma ich gdzieś, z reszta zawsze mieli o ile mi wiadomo. Mój robi co może zeby było Ok, tego mu nie moge zarzucić, nakombinuje ale na jedzenie starczy. Chyba niechcący zrobiłam z niego potwora, ale uwierzcie ze miałam wszystkie pisma i wezwania w ręce i byłam na bieżąco z wszystkim tylko cieżko to streścić w jednej wiadomości. Mój miał tez parking strzeżony, ale potem go przekazał na kolegę kolegi i to był błąd, bo facet prosił zeby poczekać z papierami aż założy firmę ale miał płacić prąd, wodę etc. Po 3 miesiącach przyszło pismo ze jest zadłużenie , a kolega kolegi zniknął i do dziś nie ma z nim kontaktu...

Kwestie tego ze jest idiota i ze ma za swoje, bo nie można wszystkim na słowo wierzyć i pilnować swoich interesów juz mamy obgadana. Powiedzmy, ze dopiero jak stracił to zrozumiał, bo wcześniej wszystko sie super układało. Mnie w tym wszystkim interesuje najbardziej to, czy jest jakakolwiek szansa na to ze będę z nim szczęśliwa. Jak juz będzie rozwod i wszystko. Ja jestem silna i sobie poradzę ze wszystkim, ale troche czasu i uczuć w to zainwestowałam i ciagle mam jakaś nadzieje, ze sie ułoży... on w ogóle chyba jakoś telepatycznie czyta co pisze bo od kiedy znalazłam sie na tym forum „ wziął sie do roboty „, i mial czas jechać do sadu i mówił ze dzisiaj będzie mial z matka rozmowę na mój temat ( bo wiozłam go na ojca urodziny ), ale zauważył tez ze jestem dla niego zimna, chociaż staram sie normalnie zachowywać. Nawet nie wiecie jaka mam burze w głowie...

Coś w tym jest, czuje sie jakbym była niestabilna emocjonalnie, jak jesteśmy sami to czuje, ze może tak byc juz zawsze, ale tylko on jedzie do niej albo rodziców i ten piękny obraz diametralnie sie zmienia. Sama łapie sie na tym, ze juz nie mylę o przyszłości, przestałam planować... czuje, ze prędzej czy pózniej to sie skończy Dziekuje za słowa otuchy i szczerość. A przede wszystkim, ze moge sie tu wygadać.

Ten problem, to już zupełnie inna para kaloszy. Jego dziecko i rodzina nie znikną i nie możesz być o nich zazdrosna. Owszem, on powinien popracować nad poprawą relacji między Tobą, a nimi, spowodować, żebyś stała się częścia jego rodziny, lub przynajmniej była tolerowana.
Co do dziecka, zwłaszcza chorego, on zawsze będzie na zawołanie, ale te sprawy też można jakoś urgulować i trzymać się ustaleń. Jednak z powodu choroby dziecka, musisz liczyć się z tym, że on zawsze będzie na "ostrym dyżurze", chyba, że ta choroba, fatycznie tego nie wymaga.
Wiedziałaś, że ma chore dziecko, zmień swoje nastawienie, nie związałaś się z wolnym facetem.

Mandeanan wydaje mi się , że teraz coraz więcej kobiet czuje to samo co Ty ja też to napisałam kilka może kilkadziesiąt postów temu .

Ja nie moge znieść tego ze on jedzie do jej mieszkania do córki podczas gdy jej nie ma tam, a co dopiero jakby byli wszyscy razem...

Teoretycznie, eks może pójść z tym do sądu ( z resztą nikt nikomu nie zabroni iść do sądu nawet z byle pierdołami). Ja na miejscu sędziego bym ją wyśmiała, ale w praktyce i biorąc pod uwagę, że jest to sąd rodzinny, nie byłabym w wielkim szoku, jakby sąd rozstrzygną sprawę na korzyść matki. Eh to bezstresowe wychowanie... a później rośnie człowiek kompletnie nie przygotowany na okrutną rzeczywistość.

Witam jestem druga ale nie macocha,nie żona.Jesteśmy 7lat razem znany się od dziecka.Każde z nas ma dorosłe dzieci .Córka mojego narzeczonego jest mężatką.Jak wychodziła za mąż byliśmy już razem .Jednak ja byłam z boku,teraz druga szykuje się do ślubu ,nalmlodsza(29)oczko w głowie i nigdy nie miałam z nią kontaktu dobrego chociaż mieszkała z nami .Teraz znowu nie będę przy moim mężczyźnie ,bo jestem ? Właśnie kim?Jak mam się zachować? Kochamy się bardzo i niby to ma wystarczyć.ALE stać z boku na jej slubie?Co mam robić?

Uważam, że to para młoda decyduje o liście gości i to należy uszanować. To ich dzień.

Owszem, ale jeśli panna młoda nie chce patrzeć na partnerkę ojca w dniu swojego ślubu to ma prawo jej nie zapraszać i tyle. Zwłaszcza, że młoda para jest w takim wieku, że sama finansuje swoje wesele... Dlatego jakieś naciski są niestosowne.

Żartujesz sobie? xD A co ma zrobić? Lanie jej spuścić? Nakrzyczeć?

A tata i jego konkubina nie mogą uszanować, że córka nie che tej pani widzieć? Dorosła kobieta nie może zrozumieć, że nie jest mile widziana? Chce uczestniczyć w uroczystości, gdzie jej zwyczajnie nie chcą? Masz jakąś godność?

Nie zawsze człowiek ma ochotę spędzać czas z tą rodziną. Sama z pewnych powodów nie zaprosiłam bliskiej rodziny na ślub ( np. babki). Nie mam z tego powodu wyrzutów sumienia. Mój ślub moi goście.

A kim ta pani jest dla panny młodej. Obcą osobą praktycznie...

A mieszkałaś kiedyś w akademiku? Z całym piętrem się przyjaźniłaś?

Różnie bywa... Ile małżeństw mieszka pod jednym dachem, a tak na prawdę ma się gdzieś. To co mówić o konkubinie ojca.

To trochę zmienia postać rzeczy. Z twojego pierwszego posta wywnioskowałam, że w ogóle nie zostałaś zaproszona na ślub. W tej jednak sytuacji..... Głowa do góry i trzymaj fason u boku swego partnera. To, że zrobią sobie razem pamiątkowe zdjęcie..... no cóż, toż to przecież są Jej rodzice.  Możesz oczywiście zaproponować , że również chciałabyś pamiątkowe zdjęcie z parą młodą i Twoim towarzyszem. Myślę, że nie odmówią.  Nie unikniesz pewnie chwili, gdy na weselu Państwo Młodzi będą dziękować rodzicom ( stały element większości wesel) jednak, nie przejmuj się tym i mimo wszystko baw się dobrze w towarzystwie swojego partnera. Czy mama panny młodej tez jest z kimś związana?

Moim zdaniem mogłoby to być rozwiązane jak w przypadku świadków- odgrywają ważną rolę na przyjęciu, ale zazwyczaj nie są parą i przychodzą ze swoimi partnerami, którzy są usadzani obok. Nie wyobrażam sobie żeby rozdzielać parę na przyjęciu, chociażby miała odgrywać jakąś ważną rolę. Ale to zależy od organizacji i woli pary młodej i z tym bym już nie dyskutowała.

Hh999 widze ze nic sie u was nie zmienilo, byla nadal jest niezrownowazona, twoj M jest ojcem od rozrywek. Tak czytajac twoj dzisiejszy wpis i przypominajac sobie wczesniejsze,to uwazam ze twoim M i jego byla powinna sie zainterasowac opieka spoleczna. Twoj M i ta jego eks nie wypelniaja nalezycie swoich obowiazkow, moze nawet powinno sie odebrac im prawa rodzicielskie i przekazac opieke nad nimi komus kto bardziej sie do tego nadaje. Dzieczyny za chwile wejda w trudny wiek a jak rodzice nadal sie beda tak zachowywac to zmarnuja te dzieci, ktore i tak nie maja latwego zycia.

Witaj Hh999 faktycznie czas polecial....
ale, tak na dobrą sprawę, nie wiele się zmieniło. 
Podziwiam Cię, za trzymanie w tym wszystkim zdrowego rozsądku I w miarę jasnej oceny sytuacji. Zmiana miejsca zamieszkania mlodej nie wiele zmieni, bo mała będzie wciąż dyktować warunki I w chwilach złości wykrzykiwać "nie chcé u Was być, zawieź mnie do mamy" . A Wam dojdą nerwy związane z alimentami, bo wszyscy dobrze wiemy, ze odwrócenie sytuacji I zobowiązanie matki do płacenia takich samych alimentow na córę, jakie w tej chwili płaci ojciec , graniczy z cudem. Po za tym, właśnie ze względu na te wysokie alimenty matka dziewczynek na rzèsach stanie a nie pozwoli by Sąd nakazał corce mieszkac z Wami. Ta wojna, to by byla nie kończąca sie wojna. Ale jeśli uznacie, że jest to jedyna metoda na poprawienie sytuacji córki/córek, to oczywiście zawsze warto taką wojné podjąć. Osobiście jednak uważam, że kto się wróblem urodził, kanarkiem nie bédzie. Dziewczyny nie mają za grosz ambicji i piątki w szkole są im do szczęście nie potrzebne. Skończy się to oczywiście źle, tzn. nie po waszej myśli, ale I tak musicie przemyśleć, czy warto iść na takã wojné. Czy nie przyniesie ona więcej ofiar wśród cywilów ??? ( czytaj Ty I Jaś). Może poszukać innego rozwiązania. Moze podpytać adwokata o możliwości sprawdzenia celowości alimentów... może w ten sposób próbować wpłynąć na byłą, aby zamiast wydawac te pieniądze na milion dodatkowych zajeć , wydawała je na niezbédne korepetycje?
Podziwiam Cię za wytwałość I życzę zdrowia.

Cześć dziewczyny, co sądzicie o sytuacji kiedy eks dzwoni w środę, że M ma na niedzielę szykować dla niej 300 zł, bo ona postanowiła ośmiolatkowi zrobić przyjęcie urodzinowe na 18 osób w jakiejś bawialni? Dodam, że było to totalnie bez żadnego uprzedzenia i ustalenia po prostu nagle wyskoczyła jak Filip z konopii, że ma jej dać pieniądze jak powiedział, że nie da bo nie ma to ona stwierdziła, że przez te 8 lat nie prosiła o nic i teraz widać jakim jest ojcem. Oczywiście te 8 lat to bzdura, bo 2 lata nie pracowała była wyłącznie na utrzymaniu M, a później kilkakrotnie w odpowiedzi na jej smsy padały przelewy za leki i na buty. Jak uważacie powinien jej te pieniądze dać, płaci alimenty, a dodatkowo dzieciak ma 2 tysiące na pomoce szkolne do wykorzystania w ciągu roku szkolnego?

Witam

Obecnie jestem druga partnerka mojego faceta  jest on w trakcie rozwodu nie zmojej winy oczywiście ale jego żona tak uprzykrza nam życie chociaż ma drugiego partnera że aż mam czasami dosyć. A tym bardziej maja dziecko które próbuje na nas napuscic ale jej się nie udaje.. Nie wiem co zrobić bo ona wie wszystko co u nas się dzieje i oczym rozmawiamy. Wydaje mi się że ich syn wszystko podsłuchuje i jej powtarza chociaż twierdzi że woli zostać z ojcem i wg..

Ciociu Olu - czy można cię prosić o podzielenie się kontaktem ? Wiem, ze było to 2 lata temu ale szukam pomocy właśnie takiego kogoś

Cześć dziewczyny…
Znowu wracam na forum po kolejnej nieobecności z małym problemem, z którym nie za bardzo potrafię sobie „poradzić”. A właściwie, to potrzebuję to z siebie wyrzucić i usłyszeć co myślicie (a tak poza tym, to zmagałam się z kłopotami technicznymi na forum….). Jestem drugą i macochą. Relacje z moimi pasierbicami są bardzo dobre, relacje między dziewczynami a moim synem – wzorcowe. Dwuletni synek kwiczy jak je widzi, ja mam w nich dużą wyrękę – mogę spokojnie ugotować obiad, bo one też są za nim stęsknione i chcą się z nim bawić.
Jak łatwo się domyślić, tą łyżką dziegciu jest eks i wieczne się z nią użeranie. Ostatnimi czasy nasiliły się dwie tendencje – kiedy dziewczyny są u nas, ona lubi „wpaść” pod byle pretekstem (np. przywieźć książkę), co mnie wk-wia, bo niekoniecznie mam ochotę ją oglądać, ale to pikuś i bardziej mój „emocjonalny” z tym problem.
Moim problemem jest NAUKA.
Nie będę tu się powoływała na wcześniejsze wpisy, bo próżno ich szukać w wątku, bo za dużo tu macoch o skołatanych nerwach Kiedy byłam bardzo świeżą macochą, jakieś 3 lata temu, pisałam o tym, że moje pasierbice orłami nie są i w dodatku ze względu na ekstremalne zagęszczenie zajęć dodatkowych, nie mają czasu na naukę, zatem ich oceny są adekwatne do sytuacji…. Pamiętam, ze starsza pasierbica była wtedy w czwartej klasie, bardzo źle przechodziła „próg” edukacyjny, miała kiepskie oceny. Pani Matka pisała (co bardzo bolało mojego M), że starsza córka jest tępa po nim, a młodsza zdolna i ambitna po niej ….. minęły 2 lata i teraz to ta młodsza jest w czwartej klasie (w pierwszej klasie szkoły baletowej) i z nauką jest rzeźnia. Jeżeli tamta uczyła się kiepsko, to ta się uczy tragicznie…. W mojej ocenie nadaje się do repetowania klasy, no ale cóż ….
Pomysł szkoły baletowej dla młodszej córki, był pomysłem Pani Matki. Niewykluczone, że wyrzucą ją ze szkoły – uczy się źle zarówno z przedmiotów szkolnych jak i tych baletowych. Pani Matka nagle oprzytomniała i na koniec roku wprowadza program awaryjny – ZACZYNA SIĘ OSTRA NAUKA. Nie dalej jak rok temu, fakt że dziecko dostało się do szkoły baletowej było dla niej mega osiągnięciem i potwierdzeniem prawidłowości jej ścieżki rozwoju (wszakże od jakiegoś czasu Amelka uczęszczała na wokal, grę na pianinie, akrobatykę, basen, taniec…. Balet to kolejny etap realizowania marzeń artystycznych … pytanie tylko kogo – matki czy dziecja), a teraz KLOPSIK. Być może pasierbica wróci do swojej starej szkoły, a może nawet konieczne będzie powtarzanie czwartej klasy…..
Nagle „okazało się”, że trzeba się uczyć. W sobotę rano otrzymujemy zatem od Pani Matki informację, że Amelka ma w przyszłym tygodniu sprawdziany z angielskiego, przyrody, rytmiki i matematyki i coś tam z historii baletu o „dziadku do orzechów”, zatem obowiązkiem M jest ja do tych sprawdzianów przygotować. Acha … Pani Matka w piątek przerobiła z córką 9 stron angielskiego…… Mój M zagotował się, ale i mnie zirytowały wytyczne Pani Matki. M jest umysłem ścisłym i pomaga obu córkom mocno w matematyce. Dobra … siedział z Amelią nad matmą, ale przy rytmice córka zaczęła mu się stawiać. Wkroczyłam do akcji i sama zaczęłam pasierbicę przepytywać - spokojnie. Zapytałam się, a czego z tej rytmiki uczyłaś się z mamą – ona że nic, ale ja na to, że nie chodzi o ten tydzień, ale ogólnie, co z mamą się uczyła z rytmiki, na co ta mi mówi – mama się ze mną NIGDY nie uczyła rytmiki. To, że chyba jestem pierwszą dorosłą osobą, która ma jej zeszyt z rytmiki w ręku, świadczyły między innymi błędy ortograficzne w zeszycie, typu „usemki”, „metróm”, „ktury”…. Zatem matka oczekuje, że M nadrobi z córką w jeden weekend całą rytmikę z całego roku…. Plus przygotuje ją z matmy, przyrody i angielskiego do sprawdzianów.
Normlanie poświęcamy na naukę sobotę od rana do popołudnia…………. Pytanie retoryczne brzmi – czy ojciec w czasie swojego weekendu ma nadrobić zaległości z całego roku…?? Gdyby chcieć spełniać życzenia Pani matki, to od piątku powinniśmy siedzieć nad lekcjami do końca niedzieli, a to i chyba za mało czasu.
Mamy realny problem z młodszą pasierbicą. To jest dziecko „wyszczekane” – niepytana na każde zdanie ma dwadzieścia swoich do dodania. Nie wiem jak to powiedzieć – bo ona nie jest nieinteligentna – jest zupełnie normalna, ale leniwa…. A to wyszczekanie koczy się kiedy usłyszy pytanie w stylu „jakie są dwa podstawowe typy drobnoustrojów chorobotwórczych”. Dzisiejszy ranek niedzielny zaczął się od tego, że M zaczął przerabiać z Amelią rytmikę. M jest pedantem, jak widzi zeszyt córki, to dostaje apopleksji (zeszyt wygląda jak zużyta szmata…..). Okazało się, że córka nie potrafi klucza wiolinowego narysować, M niepotrzebnie się wkurzył zrugał Amelię, powiedział jej, że nie pójdzie dziś na konie, ta wpadła w histerię, był ryk, telefon do matki i ta po nią przyjechała. Zupełna porażka…. Zupełna…
Ja wiem, że takie sytuacje też zdarzają się w normalnych rodzinach, że dziecko stosuje różne triki, ale jestem wykończona tymi akcjami. Pani Matka będzie nam przez najbliższy kwartał wierciła dziurę w brzuchu … Nie wiem qwa co z tym robić. Wiecie, są takie sytuacje, że zastanawiam się, czy się nie mylę, czy coś jednak powinniśmy robić inaczej itd… W tym, że Pani Matka ma coś z garem jednak, świadczy mi pośrednio korespondencja z nauczycielką matematyki. Amelka dostała serię jedynek – w mojej ocenie nie powinna zdać do piątek klasy. Matka pisze do nauczycielki w duchu „co jest przyczyną takich ocen Amelii” na to nauczycielka – „zaległości”, Matka „ to co mam z nią robić”, nauczycielka „uczyć się, rozpocząć od tabliczki mnożenia” …………… nie będę tego komentowała – od roku M próbuje nauczyć Amelię tabliczki mnożenia, na co ta nie ma ABSOLUTNEJ ochoty.
Mają ciuchy, kompletne zęby, umyte włosy, są nakarmione…….. a ogólnie intelektualnie zaniedbane i takie pustakowate….. Nic jej nie interesuje. Mówię – przecież przyroda jest ciekawa. To ciekawe co powoduje choroby, że antybiotyki zwalczają bakterie, a nie wirusy, że wizyta kontrolna u stomatologa powinna być co pół roku, że są pasożyty układu pokarmowego- przecież miałaś owsiki... ale wydaje mi się, że one nie mają umiejętności czytania ze zrozumieniem, koncentracji nad tekstem, odnoszenia tego co czytają do życia. I na to całe gówno nakładają pretensje Pani Matki, że ona jest sama opuszczona z edukacją dzieci, a M to ojciec potwór, który ma wszystko w d…….
Mam ambiwalentne odczucia. Mimo wszystko ofiarą całej sytuacji są dzieci, ale tak mnie wku-wia jej postawa „gdzie byłeś przez ostatnie 6 lat”….. dzisiaj zapytałam Amelii – czy one mówią mamie, że się z tatą nie uczą – przecież się uczą. Przecież do cholery ojciec większość soboty spędza nad nauką z nimi. Przychodził korepetytor do starszej dziewczyny, po to aby w tym czasie M mógł robić matmę z młodszą (ustaliliśmy, że na naukę poświęcamy sobotę, a niedziela to co do zasady wypoczynek). Przecież to nie ma być tak, że my mamy listę obowiązków szkolnych do zrealizowania zgodnie z poleceniami Pani Matki….. Pani Matka wykpiła korepetytora, że „odrabia obowiązki M” (każdy pretekst do pieniactwa jest dobry). Od pewnego czasu do Amelii w domu przychodzi korepetytor z matematyki i z angielskiego (a nie dalej jak w zeszłym roku miała lekcje z native speakerem za 50 zł za godzinę – chyba łącznie przez 2 lata do nich przychodził, a dziś okazuje się, że trzeba jej tłumaczyć rzeczy na poziomie „There is/there are”).
Poza tym ja mam własną koncepcję, tego jak mają wyglądać nasze weekendy z dziewczynami. Jest nas wtedy piątka – ojciec, ja, dziewczyny i nasz syn. Tata poświęca im czas na naukę, natomiast spędza czas „wolny” z TRÓJKĄ swoich dzieci, dodatkowo w niedzielę jadą na konie (dziewczyny jeżdżą, Jaś i ja wtedy chodzimy po gospodarstwie). Ma też czas wyłącznie z dziewczynami wtedy, kiedy kładę już synka spać (tj. od 19.30 w piątek i sobotę). Nie jest tak, że ja i Jaś znikamy w czasie, kiedy są dziewczyny. Nie znikamy – ja robię posiłki i bardziej ogarniam logistykę, ale jedziemy razem na lody, do zoo – z pożytkiem dla wszystkich dzieci. Uważam, że mamy funkcjonować w tym czasie jak normalna rodzina (z małymi modyfikacjami np. na naukę), a nie ustawiać życie wszystkich, bo są dziewczyny na weekend. Nie chcę, żeby Jaś czuł się odtrącony, bo są siostry. Wtedy ma widzieć, że ma siostry i z nimi przebywać w takim zakresie jaki to jest stosowne.
Czy przesadzam … chyba nie, chociaż to moje subiektywne stanowisko. Jeszcze jeden przykład – chyba dobitny…. Ferie zimowe – my co roku bierzemy dziewczyny w góry na tydzień. W 2018 roku mieliśmy drugi tydzień ferii, pierwszy spędziły z matką w domu – chodziły na półkolonie, bo matka pracowała….. Na „po feriach” starsza miała zadaną lekturę. W pierwszym tygodniu nie przeczytała ani strony, a Pani Matka wysyłając ją do nas poinformowała M „Misia ma do przeczytania lekturę, w poniedziałek po feriach ma sprawdzian”………. Wiecie jak to jest, być w górach z 3 dzieci, w tym jedno ma 300 stron lektury do przeczytania….
Ja wiem, że to są drobiazgi, ale ich jest mnóstwo i wnerwia mnie, że to jest neverending story…. A Pani Matka pisze M, że ograniczy mu prawa rodzicielskie, bo się nie angażuje w wychowanie dzieci. Qwa Qwa Qwa …..

widziały gały co brały:) generalnie wydaje mi się, czytając Twoje wypowiedzi, że nie lubisz jego córek ( moze są nawet fizycznie podobne do matki?:P) , trochę nawet nimi gardzisz ale oczywiście jesteś "dobrze wychowana" i  nigdy się do tego nie przyznasz. Wydaje mi się, że nawet jeśli są "tępe" to systematyczna praca i konsekwencja może dużo pomóc. Weekendowy tatuś to średnia pomoc i wyobrażam sobie, że kobieta będąc sama ma problem z wyegzekwowaniem różnych obowiązków a może nawet jest zmęczona i po ludzku jej się nie chce. I pewnie czasem w swojej bezsilnosći wysyla bylemu glupie smsy. Pewnie sytuacja się nie zmieni, w niepelnej rodzinie cięzko wychować 2 dzieci, gdybys sama była z 2 dziewczynek pewnie byłabyś taką samą potworzycą jak ona ;-) byleby tylko twój syn nie był tępy po ojcu .