Być drugą i macochą - Netkobiety.pl

zgadzam się całkowice ... dzieci bardzo dobrze wiedzą jak swoim zachowaniem mogą uzyskać tego czego oczekują  i trzeba dużo pracy i równię wizyt u psychologa ... trzeba być dobrej myśli

Witam Macoszki,

od 9-ciu lat zyje z mezczyzna z przeszloscia, ktoremu towarzysza jego dzieci i nie tylko....

Tak jak wy "za bycie z ukochanym"  dostalam w posagu czesc jego "spadku"; a mianowicie; jego dzieci (jedno nie jest jego o czym dowiedzielismy sie za pozno (no Exia zdzira byla) sorry, ale puls mi sie podniosl),  jego EXi,  Exi rodzicow, wspolnych znajomych....... I ta gromadka bedzie nam towarzyszyla do konca naszego zycia, a pozniej jako repete (no przeciesz zycie sie odwdziecza za dobre uczynki, a jakby inaczej) dolacza sie przyszle jego wnuki.......i rodziny "fundujace" nam te przyszle wnuki........ i mam nadzieje, ze na tym koniec:-)......

............................. jestem zla na siebie sama za moja wczesniejsza niewiedze, i ze nikt mnie do niej nie przygotowal. 

"Widzialy galy co braly", latwo powiedziec, i wiem teraz, ze jest to zdanie ludzi nie majacych kontaktu z rzeczywistocia, nie majacy pojecia!. Inaczej to sobie wyobrarzalam, ale probuje w dalszym ciagu widziec tylko w moim w.w. zdaniu prawdziwa rzeczywistosc, a ze rzeczywistosc bywa okrutna, pröbuje tez ja jakos  rozgryzdz:-): raz sie udaje a raz nie:-) i chyba ksiazke kiedys o tym napisze:-)

Ps.
Zyje za granica duzo wiecej czasu niz w Polsce, wiec prosze moje bledy ortogr. i stylist.  brac za wyraz kreatywnosci, a nie za "tumantowosci":-))))), bo jak tym byla tumanem nie prowadzilam bym sama duzej firmy:-) (ale to tylko moje zdanie, jak narazie......:-)))))

Pozdrawiam zciagajac z glowy kapelusz:-) i zycze duzo sil w byciu "w cieniu tej drugiej (rodzinki)"

Basia

uuuu...co za pocisk:d

Baccara,witaj:)
Miło jest powitać "nowe twarze":))

PS. Moim zdaniem gały nigdy nie wiedzą co biorą, bo się nie wie co będzie...

Oczy jak oczy -ZACZNIJCIE MYŚLEĆ!!!

Napełnione chęcia zemsty, nienawiści i chęcią zatruwania MU życia dla swojej pustej satysfakcji robicie krzywdę sobie i dzieciom - nikomu innemu! Nie można żyć przeszłością i pozwolić zepsuć się tak bardzo sobie samej!

Nie wyszło - trudno, żyje się dalej! Trzeba złapać dystans do siebie i do innych! A chorą nienawiść przeanalizować i znaleźć problem w sobie nie w nim - może z tego właśnie powodu on odszedł? Jacy ludzie są ułomni. A dorośli wielokrotnie zachowują się jak dzieci w piaskownicy, zaprzeczając rzeczywistości i odbierając ją na swoją korzyść!

Będąc zafiksowaną na swojej psychicznej biedocie, na zatruwaniu mu i tej nowej życia, na żąglowaniu dziećmi - jesteście jak te obrzydliwe, samotne i bezradne czarownice, poprawiając sobie humor tylko na kilka sekund jego nerwami. Ale on w końcu znienawidzi, zignoruje i oleje - bo ileż można!
W końcu dzieci przejżą na oczy i uciekną, bo ileż można! Wtedy kupicie sobie kota, a w domu starców nikt was nie odwiedzi, prócz najbliższej koleżanki, lub siostry - z pokoju obok, bo jest tak samo porąbana.

Szczęśliwe życie polega na zadowoleniu z siebie, na nierobieniu innym co tobie nie miłe, na obiektywiźmie i realności! Trzeba się pogodzić z tym, że ten skurczybyk odszedł, nie ma go, jego pieniędzy, pomocy, jego czasu dla dzieci, wyręczania w obowiązkach!

Dumna kobieta z ambicją i klasą będzie umiała pozwolic odejść w zgodzie i życzyć mu szczęścia! Będzie wiedziała, że żyje dla siebie i dla dzieci i chce zrobić wszystko by było im dobrze!

Nie bardzo rozumiem komentarza Lilusia50 - ja już dawno wpakowałam się w ten związek! Już sporo przeszłam i właśnie dochodzę do momentu akcpetacji mój zmienił podejście do ex wreszcie, już nie pozwala sobie na glowę wchodzić, otworzył oczy i przejrzał na nie realnie!
Ona powoli dostaje w 4 litery i jakoś cichnie - co nam się bardzo podoba!

Nie uraziłaś mnie - życie to jedna wielka przeszkoda trzeba umieć sobie radzić i w dodatku z uśmiechem! A ja od zawsze przyciągałam ciężkie przypadki, a przy tym co już przeszłam teraźniejszy przypadek jest najlepszy
Zadnej gwarancji nie mam, że wolny równolatek będzie kochał mnie do grobowej deski, dbał o mnie i dawał mi szczęście - równie dobrze z moim z bagażem, z wolnym bez doświadczeń egoistą, czy jakimkolwiek innym mogę mieć tyle samo problemów, ale innych, różniących się od siebie. Z każdym z nich mogę się kiedyś rozwieźć

Z moim jestem bardzo szczęśliwa, jest fenomenalnym facetem. Każdy ma wady, ale ma też i zalety - na nich należy się skupiać! Widełkami bycia w danym zwiazku i zaangażowania sie w niego nie jest otoczka - jestem ja i on oraz nasze uczucia!

Ok - gdzieś czytałam posta by obserwować rodzinę wybranka, jego samego, zachowania itp - zgadzam się, ale by móc to obserwować trzeba być w środku tego wszystkiego i na codzień z nim!

Z trójkątem absolutnie się nie zgadzam - ja jestem z nim, a jego nieodłączną częścią są jego dzieci - to wszystko! Ona powoli przestaje dla nas istnieć - co bardzo mi się podoba!
Byłej nie zaakceptuję nigdy - nie muszę, to nie mój problem. Dla mnie to jakaś porąbana obca baba, do tego zagubiona, niespełniona, sącząca jad wszem i wobec, niszcząca wszystko na swojej drodze! Nie ja muszę się z nią użerać. Dla mnie istotne jest to by zaakceptować że była była i czasami próbuje dać znać o swoim byciu bo dzieci i jej nie radzenie sobie z nimi - uczę się być ponad nią i wreszcie mi sie udaje!

Ona była - ja jestem i tylko ode mnie zależy czy będę zawsze, czy będę kiedyś byłą

Sporo czasu zajęło mi odpowiednie ukierunkowanie siebie w tym wszystkim! Nie było lekko, ale mam nadzieję, że już na tym poziomie uczuć i świadomości się utrzymam! Jeszcze wiele przed nami - problemy z dziećmi jego, z nią też na pewno od czasu do czasu - bo ma różne huśtawki, potem jeszcze czasami między nami, z naszymi dziećmi jak przyjdą na świat - problemy są zawsze i trzeba robić wszystko by odpowiednio je rozwiązać.

Uciec jest łatwo, ale czy o to w tym wszystkim chodzi?

Nie mogę pozowlić na to by przez własną głupotę, zazdrość, brak toleracji jakaś kobieta psuła mi związek, uczucie, szczęście.
Z moim facetem sie kocham, rozumiem, wspieram na wzajem- mamy siebie i razem damy radę, jeśli tylko będziemy chcieli!

Cytat z forum powtórze, bardzo przypadł mi do gustu: "jak ktoś nie chce to znajdzie mnóstwo powodów, jak chce znajdzie sposób"!

Bardzo chętnie - przekazuję mój optymizm każdej z Was uśmiecham się mocno i bardzo pozytywnie myślę o swojej przyszłości i o Waszej!

Będzie dobrze! To ciągle powtarza mi moje kochanie! Trzeba wierzyć, a jak jest źle to się nie łamać, w końcu będzie lepiej! Poza tym zawsze może być gorzej ale z nas są twarde sztuki prawda?

Po bardzo gigantycznym dołku mam wzrostową górkę, już jakiś czas się utrzymuje i mam nadzieję, że karty wreszcie się odwóricły.

Całuję Was mocno!

Dzięki Saphira, bo ja jakoś tak oklapnęłam. Przemyśliwuję sobie różne rzeczy, starając się wierzyć, że będzie wszystko w najlepszym porządku. Jakoś się to wszystko poukłada:)
Lilusia, to nasze życie już takie jest, że weryfikuje każdy błąd:) Po czasie zawsze jest się mądrzejszym, ale w danym momencie decyzje są jakie są. Moim zdaniem ważne jest by błędów nie dublować. A poza tym cieszmy się z tego co mamy, bo Saphira ma rację, że zawsze może być gorzej, prawda?
A w ogóle jak tam gorączka przedświąteczna?
A tak a propos...nie wiem co to jest za cholera, ale za każdym razem jak umyję okna, za kwadrans leje deszcz. To samo z samochodem..! Jak tylko wypucuję, to leje.

Ja to się chyba nawet nie zdążyłam napatrzeć:)

Z trzeciego lub czwartego postu wstecz można wywnioskować, że juz jest dobrze między nami.
To było takie drugie mocne zwątpienie! Ale emocje opadły, porozmawialiśmy, wytłumaczyliśmy sobie wątpliwości i daliśmy spokój z tą rozłąką.

On nie umie odejść, ja nie chcę odejść i co mamy począć?

Sytuacja jest bardzo cieżka. Dla mnie często dramatyczna! To babsko jeszcze długo nie popuści. Ma huśtawki i jak tydzień jest cisza, to nagle piorun strzela i znów na nowo jadka... Cały czas to samo. Może po rozwodzie się zmieni, albo wreszcie jej się znudzi. Albo się wyprowadzimy daleko hen hen od niej!

Można by babie dać popalic, ale dzieci by ucierpiały, więc trzeba znosić te jej idiotyzmy! Nie wiem co ona chce uzyskać, ale jest głównym prowodyrem krzyków, ubliżań, gadania bzdur, podjudzania dzieci i próbowania obarczyć M wszytkim co złe.

Ja tak jak pisałam - jestem na etapie akceptacji. Już się nie denerwuję, nie analizuję, nie zamartwiam!
Udwodnił mi kilka rzeczy, pokazał kilka dokumentów, mówi mi wszystko co i jak odnośnie jej - wiem, że mogę mu ufać, że nie oszukuje i że dokonał wyboru już dawno. Zaczynam odbudowywać swoje zaufanie i wiarę w nas.

Lilusia50 - a co dokładnie życie u ciebie zweryfikowało?
Każdą z nas to czeka, ale trzeba żyć tak by nie żałować

Ledwo żyję, prawie pół dnia na zakupach - a kasa idzie jak woda. Ludzi wszędzie tłum, korki i wielgaśne kolejki do kas! Na szczęście jeszcze tylko jeden prezent i the end shoppingu

Saphiro, u mnie życie ze mnie zakpiło, bo byłam zbyt ufna i zbyt pewna, że facet, z którym byłam jest tym, któremu można zaufać, no i mleko się rozlało pewnego pięknego dnia, a dokładnie w dniu katastrofy tupolewa w Smoleńsku. Wspominam ten dzień z mieszanymi uczuciami, bo sama nie wiem, czy bardziej płakałam z powodu rozmiaru tragedii smoleńskiej, czy mojej właanej, a co do zycia tak, aby nie żałować, to ja niczego nie żałuję, bo jeśli podejmuje jakieś decyzje to wkalkulowuje zawsze ryzyko niepowodzenia, więc nic mnie nie zaskoczy. i wiesz co ? Dzisiaj żałuje, że o ex mojego faceta mówilam brzydko i źle, mam z tego powodu duży absmack, dzisiaj już bym tak nie mówiła. Zakupy udane ? Prezenty piękne ? u mnie już choinka ubrana ! Alutko, ja przetrę nJwyzej dwa kręgi w szybie i będę wyglądała na Św. Mikołaja jak w czołgu, deszcz nadal leje, więc okna nie będą lśniły na pewno :-)

Alutko, mądrość przyszła wraz z rozwojem wypadków, bo przeciez jesli facet wybrał sobie do życia jakąs inną kobietę to była jego swiadoma decyzja, moze się zakochał, moze mu było źle, może nie miał tego, czego chciał ? Więc nie musiało mi się to podobać i nie podobało mi się oczywiście, ale to wcale nie znaczyło, ze mogę tamtą obrzucac obelgami, wulgaryzmami i epitetami. Zniżyłam się do tego i dzisiaj żaluje i już się staram nie mówić w ogóle o nikim źle. Czy ja sama byłam bez winy ? Pewnie nie..... Jakmtam doszłaś już w rachunkach prezentów ? Doliczyłaś się ? U mnie juz dziko pachnie świętami w całym domu, piecze się ciasto (im starsze tym lepsze według receptury arabskiej), powinnam je upiec juz kilka tygodni temu, jest też takie niemieckie ciasto "stollen" (mozna kupic w Lidlu) które Niemki pieką już w listopadzie i na BN jest najwysmienitsze :-)

Witam was kochane kobietki

Nigdy ine jest wiadomo na kogo się trafi w zyciu i chyba u każdej z nas sa w przeszłości takie związki. Napewno wiązanie się z facetem po przejściach jest dużo trudniejsze i jest to związek podwyższonego ryzyka ale jak dla mnie dlatego, że za plecami tego faceta jest inna kobieta i przeważnie jego dzieci. O tyle o ile z dziećmi można sobie poradzić akceptując je i traktując jak członka rodziny tak ex...no cóz. Ja tez bym chciała aby nasza ex była normalna i dało się z nia normalnie dogadac. Mój maż jest człowiekiem, który nie lubie się kłócić i chce ze wszytkimi żyć w zgodzie ale sie nie da. To znaczy da się jak wszytko jest tak jak ona chce. I to jest to ryzyko tego związku, bo poza problemami z jakimi boryka się każdy "normalny" związek, a i tak te związki się rozpadaja i nie daja rady  my borykamty się jeszcze z czymś wiekszym czyli ex.
A ex...raczej więcej jest tych bez honoru i z chęcią zemsty niz tych z honorem. I nie chodzi o jakies potencjalne zdrady, poprostu kobiety nie potrafia przezyć tego, że facet odszedł i wcale nie do innej ale poprostu odszedł bo niekochał, albo przestał, bo chciał przestac marnowac sobie zycie i zyć w ciągłych awanturach. To chyyba boli najbardziej takie ex. I to, że ten ex, który był obwiniany o wszytko i każde zło, bo to przez niego nie dało się żyć i małżeństwo się rozadło nagle znalazł u boku innej kobiety szczęście i okazuje się, że życ i dogadac się z nim da świetnie mimo iż maja oni dodtakowe utrudnienie w postaci całego jego bagażu. I to chybajest ta największa drzazga w oku przez którą ex nagminnie próbuja utrudniać, komplikowac i wcinac sie.Dzieci tu sa przeważnie tylko karta przetargową. I powiedzmy sobie, to co robi większośc ex, w normalnym związku było by potępiane i uważane, że nie ma prawa i probuje rozwalić cudze małżeństwo. Ale,że jest pierwsza byłą żona to daje sie jej na to przyzwolenie i jeszcz eczęsto ja popiera w tym co na forum jest bardzo widoczne. A dodatkowo boli jeszcze takie kobiety fakt, gdy ojciec odchodząc wcale nie zapomniał o dzieciach. Jest dobrym ojcem i stara się, dba i chce uczestniczyć w życiu dziecka bo cięzko mu juz totalnie zarzucic bycie draniem i potworem i wyzywac się na nim wprost. W zasadzie wszystko to co jest do zarzucenia to są wymyślane i rozbuchiwane do ogromnych rozmiarów pierdoły. Dziwna sprzeczność tu występuje.

Oczywiście są faceci dranie ale tego już niestety wyczuć się nie da. Czy w związku takim czy takim.

Ja żyjąc już pare dobrych lat z moim męzem, wiedząc regularnie i dokładnie co wyczynia ex, jakie ma zagrywki, jak manipulije dzieckiem itd nie wieże w to, że to moga byc jakies manipulacje mojego męża tak jak u ciebie Lusiu. Poprostu jest to nie możliwe. Sama wielokrotnie miałam z nia doczynienia i wiem co to za człowiek jest. I niestety choc bym chciała to dobrego slowa na nia powiedziec nie moge. Jest matka młodej i napewno ja kocha ale służy jej ona tylko i wyłącznie do osiagania swoich celów. Ona sama świetnie zdaje sobie sprawe z tego, że bez młodej nie miała by takiego pola manewru i tyle by nie miała. Dlatego wykorzytuje ja do tgeo. I tak robi większość ex.

A u mnie sprzatanie czeka jeszcze...buuu i pieczenie ciast.  Wczoraj wyszorowałam łazienke i kuchnie. Została mi jeszcze reszta. Okna...no cóż u nas juz tez światło pada ciemnym mrokiem już hehe
w tygodniu wybieram się na szaleństwo zakupowo-prezetowe. Musze sobie kupic płaszczyk i buty, choć znając zycie to każdemu cos kupie tylko nie sobie. Jak zawsze   Jak chce cos sobie kupic to nigdy nie ma tego co by mi odpowiedało. Ale sam fakt wyskoczneia na zakupy bez dzieci i męza napawa mnie mega radościa i optymizmem hiii.

Buziaczki kochane

A przepraszam bardzo, na podstawie jakich badań wysuwasz tak daleko idące wnioski? Może przytoczysz jakąś naukową publikację na poparcie swojej tezy o zachowaniu wiekszości eks?

Ja rozstałam sie z mężem w zgodzie i mamy bardzo poprawny kontakt ze względu na dzieci, które jak wiadomo juz na zawsze będą wspólne. Dziś już jest okey ale pamiętam jakie sceny zazdrości potrafiła urządzać moja następczyni, chociaż ani mi w głowie był powrót do męża.  Pamiętam jak ukryciu przychodził odwiedzić dzieci, albo jak bał się wyjechac z synami na męską wyprawę. Przykładów mogłabym mnozyć ale po co? Przecież to, że akurat druga żona mojego eks, zachowywała się jak idiotka, nie oznacza tego, że większość się tak własnie zachowuje.

Adele jesteś troszkę uszczypliwa - ale gratuluję normalności, dystansu do siebie i innych! Oczuwiście są durne ex i nest płci męskiej i żeńskiej - to od człowieka, charakteru i wychowania zależy!

Większość z nas w tych postach pisze o porąbanych ex żonach - czasami przy natłoku emocji wpadnie jakiś chochlik typu ocenianie masowo, ale przy takich przeżyciach jakich doświadczamy z tymi kobietami, trudno się dziwić!

Ale genialne jest to, że na świecie prócz tych wstrętnych ex bab, z którymi my mamy do czynienia, są takie normalne, miłe w obyciu, pogodzone z rozstaniem, dbające o siebie, swoje przyszłe życie, życie swoich dzieci, które szanują siebie i innych - marze o tym, że nasza flądra kiedyś dojrzeje do takiego stanu relacji międzyludzkich

Lilusia ale który cię oszukał - pierwszy? I to było przyczyną rozwodu? Co to znaczy: "u mnie życie ze mnie zakpiło, bo byłam zbyt ufna i zbyt pewna, że facet, z którym byłam jest tym, któremu można zaufać"? No i co się stało 10 kwietnia w twoim życiu?
Rozumiem, że nie jest ci miło, że mówiłaś o next i ex niefajnie. ZYCIE I SMIERC SA W MOCY JEZYKA! Ale słowa te najbardziej miażdżące wychodzą od najbliższych, te od innych ludzi nie bolą tak bardzo, a pozwalają na lepsze damopoczucie czasami

Rozumiem, że wchodziłaś w słowne bitwy i nie raz obrzucliłyście się wzajemnie błotem... ? Ale by być ponad tą walnietą, trzeba dużo pracy w siebie włożyć!

Saphiro, oszukal ten pierwszy i bez slowa wyjasnienia sie wyprowadzil, jak sie szybko okazalo do czekajacej juz w ukryciu (przede mna) next. Wycierpialam swoje i przezylam mocno, szczegolnie ten brak odwagi powiedzenia mi prosto w oczy, ze kogos ma, potem podzial majatku, znowu oszustwo, nie walczylam, mialam juz go nizej krzyza razem z tym, co mielismy do podzialu, szybko sie odkochal, bardzo nawet szybko, a ja wpadlam w nastepne ramiona (tez po przejsciach) a dzisiaj juz sama nie wiem,, po co. Chyba za szybko. Zauroczenie minelo i zaskrzeczala proza zycia. A epitetami wyrazalam sie nie bezposrednio do ex i next, ale mowilam tak do mojego ex i mojego next, w zlosci oczywiscie i niepotrzebnie. Nawet nie znam tych kobiet, tylko z opowiadan. Ale to tez wystarczy, chociaz zdaje sobie sprawe, ze znam tylko pol prawdy, tej uslyszanej od faceta, a przeciez jest jeszcze ta druga polowa prawdy, kobiety. Bo zwykle dwie osoby inaczej oceniaja to samo zdarzenie. To tzw meski i damski punkt widzenia. I jeszcze masz cholerna racje, ze najblizsza osoba potrafi najbolesniej zranic, bo zna slabe punkty, w ktore wali bezlitosnie. Oj te sztyleciki slowne bola bardzo.

Saphira, jeszcze są klamki i zamki a niekiedy nawet parapety i okna (nie tylko taborety):)
Dziewczyny, pogoda to mnie chyba wykończy albo coś jest nie halo ze mną, bo trzeci dzień walczę z taką migreną że chyba mi mózg uszami zaraz wypłynie. Normalnie nie mogę, ciśnienie mi skacze raz góra raz dół, masakra jakaś:( i na same święta do tego:(
W pracy- sajgon. Przychodzę do domu - normalnie wietnam albo kambodża. Może ja po prostu wolnego potrzebuję? Modlę się o słodką chwilę świętego spokoju...I wymodlić nie mogę.
Podzielam pogląd, że nikt tak nie zrani jak osoba bliska, nawet nie dlatego, że dobrze Cię zna (nigdy się nie zna nikogo tak do końca, tego już mnie życie nauczyło) ale dlatego, ze po bliskiej osobie zawsze najmniej spodziewasz się ciosu. No i potem jak walnie, to porządnie...
Lilusia, dzięki za zrozumienie:)
Saphira, podziwiam Twoje nastawienie. Normalnie widzę ten Twój uśmiech:) Gdybym ja tak potrafiła...Oh, ileż rzeczy łatwiej by mi szło:)

Witam.

A u na śniegggg

Kochane zbliżaja się juz wielkimi krokami święta . Życze Wam wszytkiego najlepszego Spokojnych, wesołych i rodzinnych świąt. Aby Wasze marzenia się spełniły ...heheh Abyście odpoczeły fizycznie i psychicznie i spedzały czas w objęciach waszych wspaniałych mężczyzn WESOŁYCH ŚWIĄTY aaaa i dużo prezentów pod choinką.

A tak poza tym to u nas oki. Cisza i spokój (oby nie przed burzą). Święta zapowiadaja się super choc jeszcze nic nie mam gotowe,a  sprzatanie nadal czeka i aż się prosi. Nie wiem kiedy to ogarne bo w pracy tez mam sajgon. musze m zgaonic do pomocy
Buziaczki

Ja tam walcze dalej hehe
Ale niestety moja walka skazana jest na porażkę, bo kobietki sieja taka nienawiścią do ex i ich obecnych partnerek, myślą już tak nielogicznie i zajadłe są w swoich teoriach że nie da rady hihiii. Biedne kobietki i tyle.

Buziaczki kochane.

Dziewczyny:)
Życzę Wam Zdrowych, Radosnych Świąt Bożego Narodzenia, spędzonych w zgodzie, spokoju, błogości. Życzę Świąt przy blasku choinki i cieple domowego ogniska. A na przyszłość...dużo optymizmu i samozaparcia:)
PS. uwierzyć nie mogę, że jutro mam wolne. Za dużo pracy ostatnio, czas na oddech. Może święta w tym pomogą.
Ściskam Was wszystkie:)

Flądra zawsze pozostanie flądrą  - zawsze nią była i będzie - szkoda że mój dopiero teraz to dostrzega.

Nasze jest ostatnio bardzooooo obrażona - moja w tym zasługa! Dzięki temu mamy spokój - nie pisze, nie dzwoni, nie odzywa się. Powalczyliśmy jej bronią przez chiwlę i rezultat jest bomba! Cichodza oby jak najdłuzej!

Jeszcze kilka problemów przed nami do rozwiązania, ale mam nadzieję, że się uda!

A teraz czas myśleć o zabawie sylwestrowej

Podsunąć jej faceta w którym się zakocha bez opamiętania, kóry osaczy ja swoja miłością.
Wtedy będzie widziała świat w różowych kolorach. A ileż by było szczęścia gdyby miał on dzieci i była żona zatruwałaby mu życie ciągłymi telefonami, wyzwiskami, żądaniami itp a jego dzieci przybiegałyby z płaczem do nich, że mama cały wieczór krzyczała i nie pozwoliła im jechac z nim do babci......

Dajcie ogłoszenie i umówcie ich. Trochę podstępu i przebiegłości i schadzka gotowa.
Jak osaczy jąswoją dobrocią i miłością to nawet nie zauważy kiedy....  i już spokój...

No oczywiście trochę żartuję, ale my dzieciom wciąż mówiliśmy, że mama musi ułożyc sobie życie, że ma prawo do miłośći, szczęścia itp a oni powtarzali jej, powtarzali i .... mamy spokój.

Hehe dobre.
JA wam powiem że nasza exia już od jakiegos czasu kogoś ma, niby na poważnie ale dalej sie nie uspokoiło. A facet chyba tez specjalnie się nie spieszy co działa na jej niekorzysc bo im dłużej tym więcej bedzie widział. Ostatnio gadalismy z m o tym i chcielibysmy aby wyszła za mąż i założyła rodzinę  bo koleś wydaje się oki (choc go szkoda ) ale raczej nic z tego na razie i jeszcze długo nie. Facet się nie garnie do tego, nawet nie chce razem mieszkac. Tylko czasami pomieszkuje przez dwa dni i tyle. Tak, że znalezienei takim faceta proste nie jest...niestety.

Lilusia, bo twardych tak w 100% facetów to chyba dzisiaj na świecie nie ma...Jak się okazuje, babki twardziej po ziemi stąpają, takie mam wrażenie. Może chłopaków onieśmiela fakt, że niektóre kobitki lepiej sobie radzą bez nich? W końcu 21 wiek nastał:D
Shedir, tak sobie pomyślałam po przeczytaniu Twojego postu, że nieźle trzeba być zafiksowanym (niestety negatywnie raczej), że nawet jeżeli ma się szansę na stworzenie czegoś nowego, innego, czasem lepszego to czepia się przeszłości jak rzepik. Przecież to hamuje przede wszystkim tę osobę, bo to ona nie może pójść do przodu. Bez sensu, co nie?

A myślałby kto, że czas bajek dawno minął:D

Nic dodać, nic ująć...

Nie tylko ex tak reagują...Prawda jest taka, że dopóki takie osoby nie zrozumieją, że same sobie przede wszystkim robią krzywdę, to chyba się nic nie zrobi. Jest to wkurzające. Taki stan to spirala, która się sama nakręca i jak się wejdzie w taki kieracik, to koniec. Moja psycholog stwierdziła kiedyś (tu akurat mówiłyśmy o zachowaniach ex ), że każda osoba, która się rozstaje niezgodnie ze swoim życzeniem ma czas, można powiedzieć, "na żałobę". Można się wtedy poużalać nad sobą, pojojczyć itp, ale prawdziwy problem zaczyna się w momencie, kiedy ten stan trwa za  długo. Złość się kumuluje i stan rzeczy przybiera poważny obrót. Tak naprawdę to nie wiem, czy można coś takiej osobie pomóc...Jedynie to chyba walczyć jej własną bronią.

Ja równiez uwazam że można miec cos na styl żałoby po nieudanym małżeństwie. Mozna miec dystans, mieć poczucie krzywdy, straty byc złym i miec żal. nie trzeba odrazu wchodzić w nowe związki, zreszta wcale nie jest to wskazane z tego co mówia psychologowie. Trzeba miec czas na otrząśnięcie sie, podliczenie swoich błędów i wyjście ze starych schematów. Ale to nie może trwac latami bo wtedy trzeba już korzystac z pomocy bo samemu sie nie da rady.

No i tak jak mówi Saphira trzeba znac granice. to ma sie odbywac w nas samych a nie wciągac w to innych ludzi, grac dziećmi, uprzykszac zycie itd.

Witam, ja jestem dokładnie w takiej sytuacji, jestem tą druga i muszę udawac macochę. Zaczeło sie bardzo dobrze, byliśmy szczęśliwi i wydawało sie, że wszystko będzie dobrze. On jest norwegiem, więc po pewnym okresie znajomości podjeliśmy decyzję, że chcemy byc raem, om miał dziecko z pierwszego związku chłopca, któredo sam wychowywał, bo amtka nie dostała prawa do opieki nad chłopakiem. On to 14 letni człowiek, który niczego w życiu nie został nauczony, rozpieszczony gówniaż, który oczekuje, że cały świat będzei się kręcił wokół nieg. Nigdy mnie nie zaakceptował, zawsze żle wszystko robiłam,zle go budziłam, żle podawałam śniadanie, źle siedziałam.....a mój facet, tylko nadskakiwał mu cały czas i usprawiwedliwiał, że on dużo przeszedł i ż e moż jest trochę rozpieszczony, no i do tego wszystkiego to ogromne TABU dotyczące, tej okropnej grubej baby która jest matkę chłopaka. Ma dzieci z poprzednich związków, dwójkę, każde z innym ojcem, norweska fryzjerka, co ta jak to fryzjerka nie ma za dużo w głowie. Ja jestem psychologiem i pracuję w zawodzie. Tak wydaje sie że no to przecież powinnam sobie sama pomóc wybrnac z tej sytuacji, ale właśnie nie potrafię. I a nwet jeżeli zracjonalizuję t i wezmę pod uwagę wszystkie plisy i minusy to i tak nie potrafię odejśc.....ale może po kolei...gdyby to tylko zwykłe problemy macocha -dziecko....ale  ostatnio on chłopak powiedział, że nie życzy sobie, żebym ja pojawiła sie na uroczystości jego bieżmowania, bo on boi się, że ja będę robic jakies kłótnie albo nieprzyjemności, on wie że ja nie darzę sympatią jego matki, ale ja nigdy nie dałam mu powodu do takiej oceny mojej osoby....co na to mój facet? że to ja powinnam dalej pracowac nad tym , żeby zdobyc jego zaufanie i może wtedy mnie zaakceptuje. Oczywiście wpływa to destrukcyjnie na nasze pożycie, mam wrażeni, że chłopakowi wszystko wolno a ja jestem .....dziś i za chwilę jak on zdecyduje inaczej już mnie tu nie będzie.....może to wszystko jest chaotycznie opisane.....ale trudno to streścic i nie wiadomo od czego zacząc....więc komentujcie i pytajcie ......czekam

Witamy:)
Wioletta, moim zdaniem powinnaś porozmawiać z partnerem szczerze o całej sytuacji. Bo z tego co piszesz wygląda na to, że on jakby nie uczy syna szacunku dla Ciebie. To on jest tą osobą, która powinna dawać dobry przykład. Długo jesteście ze sobą? Może do tej pory nie rozmawialiście szczerze w tym temacie. Nie może być tak, że tylko Ty masz się starać zdobywać zaufanie, z chłopakiem też należy porozmawiać, jest już na tyle duży, że można spróbować pogadać jak z dorosłym. No i Twój partner powinien się starać stwarzać tło do zgody, a nie konfliktu. A temat tabu też się nie wziął sam z siebie, ktoś sie do tego przyczynił. Nie było rozmowy zapewne o tym, dlaczego się pewne rzeczy działy i fałszywy obraz gotowy.
Moim zdaniem powinnaś zacząć od rozmowy. Facet jak to facet, może nie mieć pojęcia że coś Ci przeszkadza, jeżeli mu wołami nie napiszesz:)

Jesteś pewna że zbyteczna?...Nie masz mówić o tym, że chłopak jest jaki jest, tylko o tym, co Ty czujesz. Czyli nie wymieniasz minusów, tylko mówisz, jaki to ma związek z Tobą. Np. zamiast powiedzieć: on mnie nie szanuje,mówisz: nie czuję się szanowana. W ten sposób.
Rozmowa nigdy nie jest zbyteczna...