Związki małżeńskie z określonym terminem ważności - Netkobiety.pl

No ja juz mam wywalone na zwiazki 'a tym bardziej na malzenstwo mam nadzieje ze juz mnie sie nie odmieni

Moim skromnymzdaniem postawilas bardzo odwazna teze, a co najwazniejsze uwazam, ze to temat tylko dla doroslych, czyli osob co najmniej 35+. Dlaczego? Poniewaz ludzie w takim wieku juz wiele przeszli, maja spory bagaz doswiadczen. Malzenstwo zawieramy na cale zycie, tak przynajmniej uwazamy w tym waznym dla nas dniu, jednakze jak wspomnialas rutyna, codziennosc, czyli zwykla proza zycia weryfikuje nasze oczekiwania, poglady, itp.
Mi osobiscie podoba sie, ze w dzisiejszych czasach nie ma juz takiego parcia na slub jak 20-30 lat temu, ze tzw. zwiazki nieformalne staly sie norma zwyczajowa. Zycie w takim zwiazku wcale nie jest prostsze, jak niektorzy uwazaja, od malzenskiego zycia.
Odnosnie Twojej tezy to uwazam, ze lepiej nie zakreslac czynnika czasu, tylko oddalbym sprawy w rece samych zainteresowanych. Niech oni decyduja co dalej, byc albo nie byc dla naszego zwiazku. Poza tym nie sposob jest pominac tematu dzieci. Kiedy pojawiaja sie dzieci to zycie obojga malzonkow zmienia sie o 180 stopni.
Twoja teza jest bardzo ciekawa, oczywiscie nie wszystkim przypadnie do gustu, ale to temat na powiesc rzeke. Tu nie ma jednoznacznych odpowiedzi.
Wezmy na tapete taki przyklad: ja i Ty jestesmy para, jest super i w ogole, ale w pewnym momencie mowie Tobie "sluchaj, wiesz, wprawdzie kocham Cie do szalenstwa, ale nie wiem jak dlugi, czy mi sie nie zmieni po drodze". W tym wlasnie momencie kiedy slyszysz takie slowa badz podobne to juz wyobrazam sobie Twoja reakcje, nawet nie trzeba jej opisywac. To tylko przyklad jeden z miliona.
Gratuluje, wymyslilas temat, na ktory mozna prowadzic dyskusje do konca swiata i jeden dzien dluzej.

Moim skromnymzdaniem postawilas bardzo odwazna teze, a co najwazniejsze uwazam, ze to temat tylko dla doroslych, czyli osob co najmniej 35+. Dlaczego? Poniewaz ludzie w takim wieku juz wiele przeszli, maja spory bagaz doswiadczen. Malzenstwo zawieramy na cale zycie, tak przynajmniej uwazamy w tym waznym dla nas dniu, jednakze jak wspomnialas rutyna, codziennosc, czyli zwykla proza zycia weryfikuje nasze oczekiwania, poglady, itp.
Mi osobiscie podoba sie, ze w dzisiejszych czasach nie ma juz takiego parcia na slub jak 20-30 lat temu, ze tzw. zwiazki nieformalne staly sie norma zwyczajowa. Zycie w takim zwiazku wcale nie jest prostsze, jak niektorzy uwazaja, od malzenskiego zycia.
Odnosnie Twojej tezy to uwazam, ze lepiej nie zakreslac czynnika czasu, tylko oddalbym sprawy w rece samych zainteresowanych. Niech oni decyduja co dalej, byc albo nie byc dla naszego zwiazku. Poza tym nie sposob jest pominac tematu dzieci. Kiedy pojawiaja sie dzieci to zycie obojga malzonkow zmienia sie o 180 stopni.
Twoja teza jest bardzo ciekawa, oczywiscie nie wszystkim przypadnie do gustu, ale to temat na powiesc rzeke. Tu nie ma jednoznacznych odpowiedzi.
Wezmy na tapete taki przyklad: ja i Ty jestesmy para, jest super i w ogole, ale w pewnym momencie mowie Tobie "sluchaj, wiesz, wprawdzie kocham Cie do szalenstwa, ale nie wiem jak dlugi, czy mi sie nie zmieni po drodze". W tym wlasnie momencie kiedy slyszysz takie slowa badz podobne to juz wyobrazam sobie Twoja reakcje, nawet nie trzeba jej opisywac. To tylko przyklad jeden z miliona.
Gratuluje, wymyslilas temat, na ktory mozna prowadzic dyskusje do konca swiata i jeden dzien dluzej.

Hey, wracam z nowym wątkiem, jako że w moim 38 letnim życiu pojawia się coraz więcej rozkmin, czy w waszej ocenie jest możliwe być szczęśliwym z kimś przez całe życie ? Czy ogólnie w dzisiejszych czasach ludzie po rozwodzie mają szanse na normalne ułożenie sobie życia ? Z moich obserwacji wynika, że ciężko dziś utrzymać relacje na ,,fajnym” poziomie bo z czasem zawsze wkrada się rutyna, przewidywalności itd. W związku z tym pozwoliłam sobie na kontrowersyjny temat, związków małżeńskich zawieranych np na 10 lat, uważam że miałoby to dobry wpływ na postawy obu partnerów, a jeśli coś by nie pykło to obyłoby się bez rozwodów.
Osobiście nie mam dzieci i szykuje się do rozwodu  związek z 17 letnim stażem.

Simulacrum teraz jestes madrzejsza, bardziej doswiadczona, dojrzalsza, a przez to lepsza, ciekawsza, atrakcyjniejsza. Poza tym uwazam, ze to nie sa czcze rozwazania, ale naprawde powazne dywagacje na temat zycia, jego roznych aspektow. Zawsze cos z nich w kazdym z nas zostanie. Roznego rodzaju determinanty skladaja sie na nasze zycie. Bez wzgledu na to, czy sa to wazne czynniki, mniej wazne, ale nalezy je brac pod uwage jako jedna calosc.
Oprocz tego nie sposob pominac ludzkiego charakteru. Sa ludzie o silnej psychice, sa tez slabi. Sa ludzie, ktorzy szanuja zyciowe wartosci i sa ci, ktorzy wyrzucli swoje sumienia na smietnik.

Simulacrum napisał/a:

Hey, wracam z nowym wątkiem, jako że w moim 38 letnim życiu pojawia się coraz więcej rozkmin, czy w waszej ocenie jest możliwe być szczęśliwym z kimś przez całe życie ? Czy ogólnie w dzisiejszych czasach ludzie po rozwodzie mają szanse na normalne ułożenie sobie życia ? Z moich obserwacji wynika, że ciężko dziś utrzymać relacje na ,,fajnym” poziomie bo z czasem zawsze wkrada się rutyna, przewidywalności itd. W związku z tym pozwoliłam sobie na kontrowersyjny temat, związków małżeńskich zawieranych np na 10 lat, uważam że miałoby to dobry wpływ na postawy obu partnerów, a jeśli coś by nie pykło to obyłoby się bez rozwodów.
Osobiście nie mam dzieci i szykuje się do rozwodu  związek z 17 letnim stażem.

Weszlas w zwiazek zbyt szybko, jako niedojzala osoba, wiec sie nie dziw, ze to nie bylo malzenstwo na cale zycie. Ludzie w takim wieku nie sa uksztaltowani na tyle, zeby wiedziec czego w zyciu chca a czego nie. Dopiero ok  30 ludzie sa na tyle dojrzali i uksztaltowanie, ze powinni decydowac o slubie imo. Tacy mlodzi to nie maja zadnego porownania jak zwiazek moze i jak powinien wygladac, gdzie stawiac granice i co jak rozpoznac czego im brakuje albo co powinno sie dostawac w zwiazku. I jeszcze masa innych rzeczy o ktorych takie osoby nie maja pojecia, zdaja sobie z tego sprawe dopiero po 30stce. Sa oczywiscie wyjatki ktore dobraly sie tak dobrze, ze zostaja ze soba na zawsze ale to jest jednak mniejszosc.

Simulacrum, masz racje mowiac o ocenianiu ludzi po okladce. Wiesz dlaczego tak jest? Ludzie z natury rozleniwili sie, wola isc na latwizne, na skroty, zas ludzie madrzy, ambitni wola przeczytac calosc, az do konca. Co ciekawe, kiedy dobrniemy do konca takiej ksiazki okazuje sie, ze byla ona zajeb...

Uwazam, ze sytuacja w jakiej obecnie sie znajdujesz powoduje u Ciebie swoisty rozrachunek z wlasna przeszloscia. Niestety, ale sama musisz sie z tym uporac, po prostu musisz zawalczyc o siebie, a jesli to zrobisz to z cala pewnoscia twierdze, ze wygrasz. Jak powiedziałem, nie znam Cie, jednak sprawiasz wrazenie, bardzo pozytywne wrazenie, ze jestes silna kobieta, teraz wiesz kim jestes, a wkrotce dowiesz sie kim chcesz byc. To Ty w swoim wlasnym zyciu jestes najwazniejsza, a jesli komus to nie odpowiada to jego problem, nie spada na drzewo liscie pompowac.

Simulacrum napisał/a:

No nie wiem za rogiem 40 tka raczej już dzieci mieć nie bede bo za późno sie ogarnęłam, ogólnie chyba kilka lat przespałam w pogoni za pieniędzmi

Coraz więcej kobiet to stwierdza.

Symula
Unieważnienie ślubu też będzie jeśli można spytać?? Kościelny wogole był? Ślub??

Simulacrum napisał/a:

wieka napisał/a:

Powiem Ci, że trochę za późno się obudziłaś, poza tym nigdy nie ma gwarancji, że następny związek się uda.
Nie napisałaś co skłoniło Cię do separacji, po tylu latach, bo coś długo trwa ta wasza rozłąka?

Co mnie skłoniło ? Brak uczuć na poziomie który powinien być między kobietą a mężczyzna, kocham go jak brata, przyjaciela, wygasło pożądanie z mojej strony. Tak, wiem długo spałam więc raczej wiele już nie zdziałam chyba że na emeryturze w sanatorium

Jakbyście mieli dzieci, też pewnie inaczej byś odbierała wasz związek, o nudzie byś nawet nie myślała, jakby patrzeć na pożądanie w związku do starości, to mało który by się uchował.

Z tym szczęściem to tak jest, że przeważnie zawsze czegoś brakuje,  bo my tak mamy, że jak brakuje problemów, to je stwarzamy.

Może Ci się poszczęści i znajdziesz nową miłość, bo się zdarza w różnym wieku, czego Co życzę, ale nie wchodź za daleko w taką relację w której pojawiają się red flagi.

Ale najpierw się rozwiedź, bo żaden facet nie będzie wchodził w poważna relację z kobietą, która jest w separacji, nawet formalnej.

Ale Alesssandro Ci słodzi

Simulacrum napisał/a:

Hey, wracam z nowym wątkiem, jako że w moim 38 letnim życiu pojawia się coraz więcej rozkmin, czy w waszej ocenie jest możliwe być szczęśliwym z kimś przez całe życie ? Czy ogólnie w dzisiejszych czasach ludzie po rozwodzie mają szanse na normalne ułożenie sobie życia ? Z moich obserwacji wynika, że ciężko dziś utrzymać relacje na ,,fajnym” poziomie bo z czasem zawsze wkrada się rutyna, przewidywalności itd. W związku z tym pozwoliłam sobie na kontrowersyjny temat, związków małżeńskich zawieranych np na 10 lat, uważam że miałoby to dobry wpływ na postawy obu partnerów, a jeśli coś by nie pykło to obyłoby się bez rozwodów.
Osobiście nie mam dzieci i szykuje się do rozwodu  związek z 17 letnim stażem.

Według mnie w dzisiejszych czasach być sam nie wiązać się na stałe.Po prostu spotykać się bez zobowiązań i cieszyć się życiem.Mieć swoje hobby pasje spełniać się zawodowo .Takie moje zdanie 38 letniego faceta który poznał się na kobietach był w kilkunastu związkach.Pozdrawiam

Simulacrum napisał/a:

zy w waszej ocenie jest możliwe być szczęśliwym z kimś przez całe życie ?

Tak.

W związku z tym pozwoliłam sobie na kontrowersyjny temat, związków małżeńskich zawieranych np na 10 lat, uważam że miałoby to dobry wpływ na postawy obu partnerów, a jeśli coś by nie pykło to obyłoby się bez rozwodów.

Pierdololo babki w średnim wieku bojącej się zaczynać od zera z łatką 'rozwódka'

Masz prawie 40stkę na karku. Nikogo to nie obchodzi, że nie jesteś dziewicą. O ile grasz uczciwie.

masz racje zycie weryfikuje nasze poglady, raz drastycznie, raz mniej, inaczej 20+ postrzega swiat, inaczej 40+, ale najwazniejsze to do przodu, nie zatrzymywac sie, bo jak nie my to kto, zatem do przodu i