Związek po 30? - Netkobiety.pl

Prawda. Najgorsza naiwnosc to zakladnie, ze sie naprawi partnera. Albo, ze ten partner sie dla nas zmieni.
Jak sie ktos nie chce ogarnac sam dla siebie, to wchodzenie w taki zwiazek jest glupota i marnowaniem czasu. Mi chodzilo o to, ze ten potencjalny partner ma sam chciec siebie zmienic i ponaprawiac sprzawy w swojej glowie przed wchodzeniem w jakiekolwiek zwizki.

Chociaz jesli chodzi o wszelkie choroby psychiczne, to idk, nie kazdy sie nadaje do zwiazkow z takimi osobami. Ja na pewno nie.

Straszna gównoburza w tym temacie, a Autorka chyba tylko przyszła po motywację w kierunku zmian, które już zapoczątkowała.

Halina3.1 napisał/a:

Prawda. Najgorsza naiwnosc to zakladnie, ze sie naprawi partnera. Albo, ze ten partner sie dla nas zmieni.
Jak sie ktos nie chce ogarnac sam dla siebie, to wchodzenie w taki zwiazek jest glupota i marnowaniem czasu. Mi chodzilo o to, ze ten potencjalny partner ma sam chciec siebie zmienic i ponaprawiac sprzawy w swojej glowie przed wchodzeniem w jakiekolwiek zwizki.

Nie do końca prawda. Wszystko zależy od indywidualnej siły motywacji wewnętrznej i zewnętrznej. Jeśli ktoś ma przekierowaną "całą moc" na motywację zewnętrzną i partnerka/partner stanowi wystarczająco silną motywację, to jak najbardziej jest to możliwe.

Halina3.1 napisał/a:

Chociaz jesli chodzi o wszelkie choroby psychiczne, to idk, nie kazdy sie nadaje do zwiazkow z takimi osobami. Ja na pewno nie.

Tytułem kontynuacji i odniesienia do tego drugiego fragmentu: a czy ona ma wypisane na twarzy że jest borderką? Dodajmy do tego znany fakt że borderki są wręcz mistrzyniami w robieniu dobrego pierwszego wrażenia. I już abstrahując od rzeczowości definicji zdrowego związku formułowanej przez Farmera ( ), to doskonale znamy realia świata i prawda jest taka że ludzie mieli się wiązać tylko na "zdrowych zasadach" (takich żeby zadowoliły zarówno autentyczne jak i tutejsze samozwańcze autorytety), to chyba ludzie w związkach stanowiliby procent społeczeństwa porównywalny do udziału osób LGBT w tymże społeczeństwie
Tak więc dziewczyna schudnie (przy silnej motywacji może się to nawet na jakich czas okazać sukcesem), to i owo przyhamuje, to i owo podmaskuje i stworzy związek, absolutnie nie pytając się co o tym sądzą Farmer, Halinka, Johnny Bravo czy ktokolwiek podobny w realu. Czy będzie to związek zdrowy według waszego wyobrażenia? Pewnie nie. Czy będzie to związek do grobowej deski czy choć na 10 lat? Pewnie też nie, ale co będzie w tym związku i co w związku z tym przeżyje, to jej (a czego nie przeżyłaby będąc samotną jak do tej pory - a ten "chwilowy odprysk" który dotąd przezyła, to sądząc z jej opisu tak nieznaczący i krótki epizod że można ją praktycznie uznać za debiutantkę, być może także w kwestii seksu).

No zastanów się Halinka! Każdy ma potrzebę bliskości, to wbrew pozorom jedna z podstawowych potrzeb człowieka. Czytając twoje słowa, to byłabyś ją gotowa skazać na dozywotnią samotność, więc dla mnie jest całkowicie zrozumiałe jeśli (w razie takiego podejścia innych osób jak twoje) ona będzie próbowała tę bliskość zdobyć nawet drogą oszustwa.

Halina3.1 napisał/a:

Absolutnie tak nie jest, ze wg mnie ona ma byc samotna, wrecz przeciwnie, niech szuka sobie szczescia. Jesli wg miej to szczescie ma zapewnic zwiazek, to niech szuka zwiazku. To jest dorosla osoba i sama niech kieruje swoim zyciem. Pisze tylko, ze nie kazdy sie nadaje do zwiazkow z osobami ktore maja problemu psychczne czy fizyczne (i nie mylic z problemami ktore moga pojawic sie np po jakims czasie od wejscia w zwiazek, bo ofkors zawsze moze pojawic sie choroba ale ja tu mowie o problemach ktore ktos mial od poczatku), no bo taka prawda. Wiec jak bedzie sobie szukac partnera, to powinna tez zwrocic na to uwage, zeby np. nie wpakowala sie w zwiazek z kims kto sie nie nadaje.

Pozostaje kwestia tego, na ile jest to szukanie szczęścia, a na ile egoizm, bo jeśli ktoś świadomie wchodzi w związek z osobą zaburzoną, to w porządku, jest dorosły i sam podejmuje decyzje, jeśli jednak nie ma wystarczającej wiedzy, żeby takie zaburzenie rozpoznać, a nie zostanie o tym poinformowany, to w moim odczuciu jest to mocno nie fair. Życie z borderką, która tego nie ogarnia (czytaj: nie leczy) to ciągły rollercoaster, a w taki sposób nie da się stworzyć dwustronnie satysfakcjonującej relacji.

A to jest myślenie typowe dla osób, które...są po prostu brzydkie. Znowu. Nie można być zbyt ładnym, bo coś tam.

Poczułaś, ze jestem atrakcyjniejsza od ciebie...

Raczej celowo przekręcasz słowa Smutaski, która napisała autorce cyt: „Możesz na luzie iść na randke nawet ważąc 150 kg ale oczekiwać od faceta że będzie zabiegać, zapraszać dzwonić, komplementować i nie akceptować niczego poniżej.”
Tak samo można byłoby napisać baaardzo dojrzałej kobiecie powiedzmy koło 50-tki, że mając już swoje lata może spokojnie randkować i oczekiwać zalotów a nie łaski, że ktoś ze starą babą się umawia. Albo od faceta dzieciatego, że może spokojnie randkować i być traktowany jak atrakcyjny obiekt zainteresowania a nie obiekt z bagażem, który wiecznie będzie się za nim ciągnął.

Jestem daleka od myślenia o ciałopozytywności, gdy ktoś tyle waży, co zresztą swego czasu już wyraziłam, gdy były tu tego typu wątki, ale chodzi o to, żeby nie patrzeć na siebie przez pryzmat jakiejś niedoskonałości. Bo oprócz wagi, wieku i dzieciaków z poprzednich związków, ludzie mają jeszcze coś więcej do zaoferowania.

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Wydaje mi się że sformuowanie "zostawić dla kogoś" to właśnie oznacza. Nie spotkalam się żeby zostawić dla kogoś używać w kontekście: zokończyć związek, a potem nie mieć relacji i kontaktu z osoba dla której się to robi i miec możliwość dalej swobodnie rozmawiać o pogodzie bo taki niewinny jest kontekst relacji.

Może będzie prościej, jak ci opisze sytuację, to może zrozumiesz.

Podrywał mnie facet. Taki mocno przeciętny (jak dla mnie), nudny i bez polotu. Koniecznie chciał się ze mną umówić. Wiedziałam, że kogoś ma więc kulturalnie i grzecznie mu odpowiedziałam, że nie umawiam się z zajętymi. Wrócił po paru dniach mówiąc, że już się rozstał więc on mnie zaprasza na randkę.

I tak odmówiłam mówiąc, że on może i zakończył związek, ale ja już się z kimś spotykam.

Większość facetów kompletnie traci głowę jak się jest dla nich uczciwie miłym i (nawet jedynie zawodowo) wdzięcznym.

Podrywał mnie facet. Taki mocno przeciętny (jak dla mnie), nudny i bez polotu. Koniecznie chciał się ze mną umówić. Wiedziałam, że kogoś ma więc kulturalnie i grzecznie mu odpowiedziałam, że nie umawiam się z zajętymi. Wrócił po paru dniach mówiąc, że już się rozstał więc on mnie zaprasza na randkę.

I tak odmówiłam mówiąc, że on może i zakończył związek, ale ja już się z kimś spotykam.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Halina3.1 napisał/a:

Prawda. Najgorsza naiwnosc to zakladnie, ze sie naprawi partnera. Albo, ze ten partner sie dla nas zmieni.
Jak sie ktos nie chce ogarnac sam dla siebie, to wchodzenie w taki zwiazek jest glupota i marnowaniem czasu. Mi chodzilo o to, ze ten potencjalny partner ma sam chciec siebie zmienic i ponaprawiac sprzawy w swojej glowie przed wchodzeniem w jakiekolwiek zwizki.

Nie do końca prawda. Wszystko zależy od indywidualnej siły motywacji wewnętrznej i zewnętrznej. Jeśli ktoś ma przekierowaną "całą moc" na motywację zewnętrzną i partnerka/partner stanowi wystarczająco silną motywację, to jak najbardziej jest to możliwe.

Halina3.1 napisał/a:

Chociaz jesli chodzi o wszelkie choroby psychiczne, to idk, nie kazdy sie nadaje do zwiazkow z takimi osobami. Ja na pewno nie.

Tytułem kontynuacji i odniesienia do tego drugiego fragmentu: a czy ona ma wypisane na twarzy że jest borderką? Dodajmy do tego znany fakt że borderki są wręcz mistrzyniami w robieniu dobrego pierwszego wrażenia. I już abstrahując od rzeczowości definicji zdrowego związku formułowanej przez Farmera ( ), to doskonale znamy realia świata i prawda jest taka że ludzie mieli się wiązać tylko na "zdrowych zasadach" (takich żeby zadowoliły zarówno autentyczne jak i tutejsze samozwańcze autorytety), to chyba ludzie w związkach stanowiliby procent społeczeństwa porównywalny do udziału osób LGBT w tymże społeczeństwie
Tak więc dziewczyna schudnie (przy silnej motywacji może się to nawet na jakich czas okazać sukcesem), to i owo przyhamuje, to i owo podmaskuje i stworzy związek, absolutnie nie pytając się co o tym sądzą Farmer, Halinka, Johnny Bravo czy ktokolwiek podobny w realu. Czy będzie to związek zdrowy według waszego wyobrażenia? Pewnie nie. Czy będzie to związek do grobowej deski czy choć na 10 lat? Pewnie też nie, ale co będzie w tym związku i co w związku z tym przeżyje, to jej (a czego nie przeżyłaby będąc samotną jak do tej pory - a ten "chwilowy odprysk" który dotąd przezyła, to sądząc z jej opisu tak nieznaczący i krótki epizod że można ją praktycznie uznać za debiutantkę, być może także w kwestii seksu).

No zastanów się Halinka! Każdy ma potrzebę bliskości, to wbrew pozorom jedna z podstawowych potrzeb człowieka. Czytając twoje słowa, to byłabyś ją gotowa skazać na dozywotnią samotność, więc dla mnie jest całkowicie zrozumiałe jeśli (w razie takiego podejścia innych osób jak twoje) ona będzie próbowała tę bliskość zdobyć nawet drogą oszustwa.

Absolutnie tak nie jest, ze wg mnie ona ma byc samotna, wrecz przeciwnie, niech szuka sobie szczescia. Jesli wg miej to szczescie ma zapewnic zwiazek, to niech szuka zwiazku. To jest dorosla osoba i sama niech kieruje swoim zyciem. Pisze tylko, ze nie kazdy sie nadaje do zwiazkow z osobami ktore maja problemu psychczne czy fizyczne (i nie mylic z problemami ktore moga pojawic sie np po jakims czasie od wejscia w zwiazek, bo ofkors zawsze moze pojawic sie choroba ale ja tu mowie o problemach ktore ktos mial od poczatku), no bo taka prawda. Wiec jak bedzie sobie szukac partnera, to powinna tez zwrocic na to uwage, zeby np. nie wpakowala sie w zwiazek z kims kto sie nie nadaje. 
Co do tego jakie ona ma wymaganie wzgeldem tego jakiego partnera by chciala, to zycie samo je zweryfikuje.
Ja uwazam, ze jak ktos ma problemy na wielu plaszczyznach zycia, to zwiazek tego nie naprawi. To jest leniwa ucieczka od pracy nad tymi problemami, taka wlasciwie iluzja. Dopiero jak ktos chce sam dla siebie zmienic swoje zycie na lepsze, zeby nie potrzebowac kogos innego do bycia szczesliwym, dopiero wtedy ma sie szanse zbudowac szczesliwy i trwaly zwiazek.