Flow z kolegą - pomóżcie - Netkobiety.pl

Pełna zgoda.
Zresztą, nie musisz do tego od razu wynajmować pokoju na dłużej. Pojedź sobie gdzieś, wynajmij sobie na bookingu na 3-4 noce pokój w jakimś mieszkaniu prywatnym, ze współdzieloną łazienką i kuchnią i zobacz z czym to się je. Pełno tego jest, w dużych miastach w Polsce, za granicą, do wyboru do koloru. Z miesiąc temu pisałeś, że 'za miesiąc masz urlop i wybierasz się za granicę', jakaś aktualizacja?

Masz jakieś dziwne wyobrażenie na temat ludzi. Dokładnie tak, jakbyś uważał, że wszyscy są dzikusami, którzy nie rozumieją zwykłych, ludzkich spraw i tematów. Przecież właśnie o to chodzi, żeby sobie to wspólne życie ułatwiać, a nie utrudniać. Wspólne mieszkanie wiele takich barier tak zwyczajnie likwiduje.

Tak, ja czytam, za to Ty nie rozumiesz, że chodziło o kobiety jako ogół, a nie konkretnie TE kobiety. Ty siedziałeś w domu, nie nawiązując żadnych interakcji, a kiedy już się obudziłeś, to Twoje koleżanki były pozajmowane. Wcześniej znacznie więcej było wolnych, ale Ciebie tam wtedy nie było.

I kolejne kłamstwo, bo to pierwsza rzecz jaką dają przy nietolerancji laktozy. Wiem, bo mam w rodzinie.

A dlaczego ktoś miałby zamieszkać z tobą, skoro nie dajesz się poznać, bo zwyczajnie nie otwierasz się na ludzi?

Ale wciąż, z uporem maniaka twierdzisz, że teraz to poznasz, teraz to zamieszkasz. I że to ONA ma cię z tego wszystkiego wyciągnąć i wszystkiego nauczyć. Marzenie ściętej głowy. To mrzonki.

No jak to? Masz takich światłych znajomych, a nie słyszałeś o bookingu? O Airbnb ? Przecież te serwisy są reklamowane wszędzie. Nie sposób korzystać z internetu i ich nie znać.

A potem Shini będzie twierdził, że chciała się zabawić jego kosztem.

Ty z kolei zapominasz o tym, co podkreślaliśmy tutaj wielokrotnie (nie tylko ja i Jack), że czas Shiniego na forum już minął. Głaskaliśmy go i z cierpliwością maniaka tłumaczyliśmy życie przez rok, a to chyba wystarczająco długo biorąc pod uwagę, że to dorosły facet, który wyraźnie nam pokazał, że to było bezcelowe, bo nie zamierza ani próbować czegoś nowego się nauczyć, ani zmienić na lepsze w swoim życiu, on tu przyszedł po uwagę, którą cały czas uporczywie podsyca, a my gramy w tę grę .

Na pewno nie pomyliły Ci się osoby?? Przecież to słowo w moim słowniku prawie nie funkcjonuje , a jednak jak na tacy dostałam całą analizę osoby, w którą w żadnej mierze się nie wpasowuję. Bo widzisz, moje dzieciństwo było naprawdę fajne i bezpieczne i to na każdej płaszczyźnie, więc przykro mi, ale nie trafiłeś.
Jeśli się nie pomyliłam, a mogłam, bo nie chce mi się sprawdzać, to po raz ostatni określenia "przegryw" użyłam odnosząc się bezpośrednio do posta Shiniego i powtarzając je za nim, a i to tylko wyjątkowo.

Ależ oczywiście, ale ponownie zapominasz, że dla Shiniego pomoc oznacza zrobienie za niego, co już skutecznie udowodnił.

Shini jesteś pewien, że ta kuzynka faktycznie chce z tobą jechać na urlop? Czy to była tylko taka gadka na odczepnego przy spotkaniu rodzinnym, gdzie głupio jej było odmówić przy wujostwie? Bo jak dla mnie to jednak trochę tak dziwnie jechać na urlop zagraniczny z kuzynem, z którym na co dzień nie utrzymuje się bliskich kontaktów. Wnioskuję to po tym, że nigdy o niej nie wspomniałeś, a często powtarzasz, że nie masz w bliskim otoczeniu ludzi robiących coś więcej niż wyjście na siłownię i ewentualnie jakiś koncert. A tu nagle 'kuzynka z doświadczeniem w podróżach zagranicznych'.
Samotny wylot na urlop to nie jest fizyka kwantowa, ja pierwszy raz leciałam z malutkiego lotniska w Hiszpanii, nikt tam nie mówił po angielsku, a po hiszpańsku znałam wtedy może z 5 słów. I dałam radę, naprawdę wystarczy tylko stanąć z boku i patrzeć co robią ludzie wokół ciebie i ich naśladować. A jakbyś miał problem się dogadać np. przy bramce to przecież tym samym lotem będzie leciała setka Polaków, zawsze możesz kogoś poprosić o pomoc.

Hej, HALLLOOOOOO TU ZIEMIA!!!!

Od ponad roku obecności Shiniego na tym forum to był głaskany po główce i prowadzony za rączkę wedle TWOJEJ koncepcji. I do niczego to nie doprowadziło. Przecież jakoś w maju/czerwcu deklarował, ze kupi sobie rower i będzie się umawiał na wycieczki rowerowe. Bo bodaj 2odiak mu to polecił. Dostał wszystko na tacy - łącznie z linkami do grup na FB (biegowych i rowerowych). Nie skorzystał. Ciągle analizował, dopytywał, ostatecznie nie zrobił nic.

Ode mnie tak samo. Nie wiedział jak wykorzystać pasję (anime) do poznawania innych ludzi. Wytłumaczyłem mu to dokładnie co i jak - grupy i fora tematyczne, udział w eventach i wydarzeniach (i ROZMAWIANIE tam z ludźmi). To on cały czas neguje, że to niemożliwe, żeby w takich miejscach poznać ludzi, a poza tym to on wie więcej niż wszyscy o anime, więc nie ma o czym rozmawiać. Na evencie był, z nikim nie rozmawiał, tłum był i się zmęczył. Nie widzi sensu. Proponowałem wolontariat na rzecz organizatora eventu, proponowałem przejście na wyższy poziom z biernego oglądania anime, na tworzenie własnych grafik. Podlinkowałem mu DARMOWY kurs tematyczny. Nie skorzystał. Zasugerowałem, że jak poćwiczy i będzie dobry, to bez problemu nawiąże współpracę z twórcami gadżetów, co pozwoli mu połączyć przyjemne z pożytecznym, bo może nawet dorobi. Bo kubki z fanartami własnego projektu to z jednej strony żaden wyczyn, a z drugiej prosty opener do rozmów. Nie zrobił NIC. Ciągle tylko poddawał wszystko w wątpliwość.

Ile można? Rodzice Shiniego zagłaskali go w zasadzie na śmieć, czyniąc go osobą kompletnie aspołeczną i nieprzygotowaną do życia, a ty z uporem maniaka: trzeba powoli. I robisz z nim to samo, co zrobili jego rodzice.

Nie uważam, że są dzikusami ale spora część ludzi, których poznałem przez całe życie chciała mnie oszukać i zabawić się moim kosztem. Stąd ta ostrożność w stosunku do obcych ludzi, a forum jedynie utwierdziło mnie w przekonaniu, że otwieranie się i dawanie się poznać ma fatalne skutki.

I to jest druga z tych dwóch rzeczy, których żałuje. Powinienem się wyprowadzić od rodziców do miasta od razu po maturze, a najlepiej jeszcze wcześniej, przynajmniej miałbym fizyczną czy może powinienem powiedzieć logistyczną możliwość nie siedzenia w domu. Teraz ceny wynajmu są dwa razy większe niż wtedy.

I kolejny dowód, że do ciebie nic nie dotrze. Wystarczy tylko, że coś nie zgadza z twoją wizją i już musi być kłamstwem. Byłem u trzech różnych lekarzy i żaden nigdy nawet nie wspomniał o tych lekach albo po prostu nie użył tej nazwy. Dostawałem leki na poprawę flory bakteryjnej jelit.

To sytuacja bez wyjścia, jeśli się nie otworzę to nikt nie będzie chciał ze mną zamieszkać, jeśli się otworzę to się skończy jak tutaj. Na początku kiedy jeszcze się nie otworzyłem mogłem sobie normalnie pisać z różnymi użytkownikami, dzielić spostrzeżeniami, wyrażać swoje zdanie bez automatycznego hejtu. Teraz kiedy się otworzyłem stałem się ofiarą do hejtu, do obrażania, do właśnie zabawy moim kosztem. A ty i jeszcze parę osób niewiele się teraz różnicie od szkolnych prześladowców, którzy jeszcze próbują usprawiedliwiać swoje zachowanie.

O bookingu słyszałem, o Airbnb nie. Jak się używa adblocka, nie klika w żadne reklamy to można o nich nie wiedzieć.

Dokładnie, mam takie samo zdaniem. Kiedy chcę się nauczyć pływać to wynajmuje instruktora, jeśli nie wiem jak trenować jak siłowni to biorę trenera personalnego, sztuki walki uczy mistrz itd. Co jest dziwnego w tym, że ja też bym chciał mieć takiego mistrza, który będzie stał nade mną i pilnował czy robię dobrze? Jak zrobię coś źle to mnie walnie kijem i powie by spróbować jeszcze raz. Z kuzynką plan był taki żeby właśnie raz pojechać wspólnie by zobaczyć co i jak, a potem już ogarniać samemu chyba, że ona by chciała więcej niż raz. 

To możliwe, to właśnie była rozmowa na rodzinnym spotkaniu. Dla mnie też to dziwne by jeździć na wyjazd zagraniczny z kimś widywanym tylko na rodzinnych spotkaniach raz na parę miesięcy. Jednak to jedyna osoba jaką znam, która wyjeżdża na wyjazdy zagraniczne sama. Do niedawna nawet nie wiedziałem, że ona gdzieś wyjeżdża.

Zarzucasz mi że moje propozycje są nieskuteczne, ale z drugiej strony gołym okiem widać że twoje też chuja dają, a chłopak jest tak wystraszony roztaczanymi przez ciebie perspektywami że pewnie nosa nie wyścigi z nory.
Wobec powyższego: jakieś dalsze pomysły?

Co jest w tym dziwnego? Ty poważnie pytasz?? A to, że Twoje chcenie w zdecydowanej większości odnosi się do elementarnych umiejętności, które powinieneś posiąść dawno temu. My tu nie mówimy o specjalistycznej, skomplikowanej i trudnej do zrozumienia wiedzy ani doświadczeniu, to są podstawowe czynności życiowe, bez których nie sposób samodzielnie funkcjonować, a których Ty się nadal nie uczysz czekając aż ktoś inny weźmie Cię pod opiekę. 

To co wytłuściłam prawie wbiło mnie w fotel, bo wierzyć mi się nie chce, że z samego siebie można robić takiego życiowego kalekę. Przecież na tym etapie życia teoretycznie spokojnie mógłbyś być ojcem - wyobrażasz sobie siebie w tej roli??

Ja mogę czytać, mogę komentować, ale to niczego nie zmienia. Schemat postępowania jakie musi podjąć pozostaje niezmienny. I póki tego nie zrobi, póty będzie w czarnej dupie biadoląc na wszechobecnych oprawców, spiski, układy i świętego Mikołaja. Daj mu jeszcze kilka lat, niech mu 40stka tylko stuknie.

No dobra, sporo się zgadza ale w takim razie nie rozumiem jednej rzeczy. Czemu przejawiam ten wampiryzm w stosunku do obcych ludzi z forum, a na przykład do tej trójki kolegów/przyjaciół już nie? Przecież gdybym to robił to prędzej czy później urwaliby ze mną kontakt, a to się nie stało na przestrzeni wielu lat. Choć to pewnie dlatego, że nie wiedzą nawet o połowie moich problemów i nie zamierzam tego zmieniać. Jak już pisałem, lepiej się nie otwierać, a przynajmniej nie całkowicie. Teraz wiem, że nikomu nie powinienem mówić o moich problemach, a zwłaszcza ludziom, których chciałbym mieć blisko.

Masz rację, to są elementarne umiejętności ale nawet one nie są wrodzone. Ich też trzeba się nauczyć, zapewne obserwując innych ludzi.

Ja wiem, że na chwilę obecną jestem zwykłym bezużytecznym śmieciem, słabą podróbką człowieka, nie mam nic cennego, nic ważnego, żadnego celu, moje życie jest nic nie warte, nikomu nie mogę pomóc, nikogo nie mogę uratować i nikomu na mnie nie zależy. Wielokrotnie próbowałem się z tym pogodzić ale wciąż nie mogę, kilka razy byłem o krok od próby samobójczej ale zawsze coś mnie powstrzymywało, jakieś resztki nadziei. Akurat ten przykład z byciem ojcem nie do końca jest trafiony, znam dwóch gości, którzy już w liceum zostali ojcami oczywiście z wpadki i dosłownie ekspresowo dorośli, co prawda nie skończyli przez to liceum ale jednak. Ja specjalnie nie chcę sobie tego wyobrażać bo jak już wielokrotnie pisałem nie zamierzam mieć dzieci i wiem, że nie nadawałbym się na ojca nie tylko z powodu moich aktualnych problemów.

Za wszystkie rady, pomysły i rozwiązania jestem wdzięczny i pisałem to nie raz.

Prześladowcy zachowywali się znacznie gorzej, to nie było nawet blisko poziomu cywilizowanych ludzi. Ale od tego się zaczynało, od hejtu, od przypierdalania się do wszystkiego, od kiepskich żartów, które stawały się coraz bardziej obraźliwe aż po szyderstwa, oszukiwanie, wyzywanie zabawa moim kosztem i ostatecznie próby przemocy fizycznej.

Z tymi sztukami walki totalnie nie trafiłeś bo trenowałem różne łącznie przez kilkanaście lat. Znam wiele rodzajów rękawic, strojów, technik itd. Jeździłem na obozy, zawody, byłem na mistrzostwach polski i nie raz dostałem po dupie, co prawda mając ochraniacze ale jednak. Zacząłem dużo wcześniej niż w ogólniaku i skończyłem jakoś zaraz przed maturą.

Bardzo obrazowy przykład postawy Shniego. Obawiam się jednak, że przyznanie się do tego, że takie są jego oczekiwania w stosunku do otoczenia, które on nazywa pomocą, wykracza poza możliwości kogoś, kto tkwi w poczuciu bycia ofiarą.
A przypomnę przy okazji, że kiedy napisałam, że Shini czeka aż podane mu zostanie na tacy, to był bardzo tym stwierdzeniem zdziwiony. To też mówi samo za siebie, jak niska jest jego samoświadomość. 

Amen. Dlatego między innymi wkleiłam dwa fragmenty opisów energetycznego wampiryzmu. Relacja ze Shinim jest jednostronna, oparta na czerpaniu przez niego cudzej energii, ale że orientując się z kim mamy do czynienia nie wszyscy podejmują te grę do samego końca, to teraz wszedł w rolę "żałuję, że się otworzyłem", co jest co najmniej:
a) emocjonalnym szantażem;
b) wchodzeniem w rolę ofiary.

Ależ do nich też to przejawiałeś. Dlatego masz tylko trójkę znajomych i generalnie nikt do ciebie ręki nie wyciąga lub zwyczajnie szybciutko się z jakichkolwiek prób wycofuje.

Metafora miszczu. Dwa, nie wierzę, że trenowałeś cokolwiek, gdziekolwiek i z kimkolwiek. Bo to by wymagało interakcji z innymi ludźmi. I sam wielokrotnie podkreślałeś, że twoi rodzice nigdy w ciebie nie inwestowali, nigdzie cię nie zabierali i generalnie nie znasz życia, bo była tylko szkoła i dom i ganianie do nauki. Udział w regularnych treningach, obozach czy zawodach wiązałby się z nauką zachowań społecznych, których u ciebie po prostu nie ma.

Bo ktoś już poszedł tą drogą i mu się udało. Nie jest pewna ale daje choć minimum gwarancji, że to w ogóle może się udać, nawet z tym wyjazdem. Nigdy nie byłem za granicą, nigdy nie byłem nawet na lotnisku, nie wiem jak się kupuje bilet, jak trafić do właściwego samolotu i jak potem z lotniska trafić do celu podróży, nigdy nie wynajmowałem hotelu, nigdy nie rezerwowałem noclegu z wyprzedzeniem. Myśląc o wyjeździe wyobrażałem sobie, że już na miejscu bez problemu znajdę hotel i od razu się zakwateruje. Ale masz rację, gdybym pojechał na taki samotny wyjazd to byłaby dla mnie największa próba jak dotąd i wiem, że bym sobie poradził jak zawsze gdy sytuacja mnie do tego zmusza.

Masz trochę racji, sam z własnej woli raczej nie zdołam tego zmienić, musiałbym się znaleźć w sytuacji, która mnie zmusi do zmiany.

Nie zgadzam się z tym, że to byli realiści. Prawie każdy prześladowca z jakim miałem doczynienia pod jednym względem był taki sam, UWAŻAŁ SIĘ za realistę i usprawiedliwiał swoje zachowanie tekstami w stylu "To jego wina, zasłużył sobie" tylko dlatego, że ktoś choć trochę odstawał od normy. Zawsze próbowali przekonywać wszystkich w okół, że to prześladowany jest zły, gorszy od innych i należy mu się to prześladowanie, a najgorsze w tym wszystkim jest to, że często im się to udawało i nawet większość dorosłych stawała po ich stronie.

Ale z tym 18 latkiem to już poleciałeś ostro. Większość ludzi w wieku 18 lat nawet nie myśli o dojrzałości, zaradności itd. Praktycznie wszyscy 18 latkowie, których znałem czy to ze szkoły czy to młodsze rodzeństwo znajomych w moim wieku myślało głównie o imprezach, zabawie, melanżach. Nikt się nie zastanawiał co będzie za 5 czy 10 lat, były wyjątki ale można było ich policzyć na palcach jednej ręki. Mówię tu głównie o chłopakach, w liceum każda dziewczyna była zajęta od początku, a z chłopaków przez całe 3 lata tylko dwóch weszło w związki. Maturę się pisze w wieku 19 lat i KAŻDY był nią zestresowany, tak samo jak egzaminem na prawo jazdy, który można zdawać po 18. A ty piszesz, że 18 latek zestresowany egzaminem to dupa wołowa? To co według ciebie powinien robić taki 18 latek by nie być tą dupą wołową?

Znajomych mam sporo, trójkę mam przyjaciół i miałbym ich więcej gdybym to ja ich nie olał, to ja szybciutko się wycofywałem z jakichkolwiek prób. Poza ludźmi z forum nikt nie wie i nigdy się nie dowiedział nawet o połowie moich problemów więc nie mieli powodu by mnie odtrącać, tutaj to ja zawiodłem.

Pokazałbym ci medale ale cię nie znam więc nie zrobię tego. Nie pisałem, że rodzice w ogóle we mnie nie inwestowali, a same treningi czy wyjazd na obóz raz w roku nie kosztowały zbyt wiele. Nigdzie mnie nie zabierali bo sami nigdzie nie wyjeżdżali, na wakacjach byliśmy chyba tylko ze 2 razy i to jakieś 20 lat temu. Na treningach też nie wchodziłem w jakieś głębsze interakcje tym bardziej, że skład osobowy grup treningowych zmieniał się dość często, z niektórymi osobami trenowałem przez kilka miesięcy i jedyne co o nich wiedziałem to jak mieli na imię. To byli tylko znajomi, ewentualnie koledzy z treningów i poza treningami kontaktu nie było.   

Oczywiście, że to nie jest atrakcyjne i wiem, że muszę to ukrywać bo inaczej każdy ucieknie. Nie mogę być sobą bo wtedy zostanę sam, a raczej nie istnieją ludzie, którzy zaakceptowali by mnie takim jaki jestem. Jeszcze niedawno sądziłem, że udawanie kogoś kim nie jestem jest złe i nie da się tak żyć, a teraz się okazuje, że tylko tak mogę żyć.

Czyli mam robić wszystko bez przygotowania bo możliwość przygotowania już minęła, to chcesz powiedzieć? Jak kiedyś pisałem, że muszę znaleźć inne sposoby na zrobienie czegoś bo nie mogę tego zrobić tak jak większość to wszyscy mi pisali, że tak się nie da, że nie da rady pominąć tego wszystkiego, tej całej nauki, zdobywania doświadczenia itd., a teraz jednak jest na odwrót?

No właśnie ja znam siebie najlepiej i nikt inny mnie tak nie zna, nikt nie zna moich problemów więc dlaczego mieliby mnie traktować tak samo jak ja traktuję siebie? To stwierdzenie faktów, pisałem to całkowicie bezemocjonalnie, a ty od razu widzisz w tym szantaż albo wzbudzanie litości.

Jeszcze do tego miałem się odnieść. Nie pociesza mnie to, a jedynie przeraża bo to okropna wizja chociażby dla demografii. Ciebie zdaje się to śmieszy i to jest jeszcze bardziej przerażające.

Gdybym potrafił manipulować to nie miałbym żadnych problemów ani z pieniędzmi ani tym bardziej z brakiem dziewczyny, a już na pewno nie siedziałbym na forum.

Jeden przyjaciel jest dość podobny do mnie, drugi tkwi w toksycznym związku bez możliwości wyjścia, jedynie przyjaciółka mogłaby być wzorem do naśladowania. Tyle tylko, że naśladowanie kobiety dla faceta nie ma najmniejszego sensu choć przyznam szczerze, że jest kilka rzeczy, które chciałbym potrafić tak jak ona. Nie wiem czy mógłbym liczyć na pomoc bo jeszcze nigdy o nią nie prosiłem i nie zamierzam tego robić, oni mają wystarczająco dużo swoich problemów.

Skoro mnie nie olali przez kilka lat to może się przyzwyczaili do mojego wycofania i nadmiernej ostrożności.

Interpetuj sobie jak chcesz, ja już napisałęm, że to było jedynie stwierdzenie faktów i nic więcej.

To dlaczego nie polecisz skoro poradziłbyś sobie?
Jak nie chcesz lecieć sam na tak długo to poleć na jeden nocleg.
Warszawa-Budapeszt wylot 30 listopada z Chopina o 8 rano, 109 zł. Budapeszt Modlin wylot 1 grudnia o godz. 20 za 86 zl. Nocleg na jedną noc 26 euro,  'apartment' taki jak lubisz czyli w stylu japońskim,  jakies 15 metrów kwadratowych, ale samodzielny. Razem 300 zł z groszami plus kasa na dojazd na lotnisko i żarcie, jak wstydzisz się chodzić sam do restauracji to możesz wziąć na wynos i zjeść w tej mikro kawalerce lub kupić w supermarkecie.

W sumie to ja potrafie wiele rzeczy zrobic bez faceta, no oprocz tego,ze wczoraj wlasnie musialam do kolegi zadzwonic, bo mnie sie ogrzewanie zepsulo u kumpeli i nie wiedzielismy jak naprawic,a on sie na tym zna i mu 5 minut to zajelo to sie dziwilam, ze tak szybko,bo ja bym to pewnie caly dzien naprawiala. Takze ja tam nie wierze, ze faceci sa niepotrzebni,aczkolwiek znam kobiety, ktore potrafia zrobic wiele rzeczy bez nich- ja tez moge robic wiele rzeczy sama

A czemu miało by mnie to cieszyć ???
Raczej przeraża ...

Bo tak naprawdę 18-letni człowiek to według przepisów osoba już dorosła a nie dziecko.

Ja po podstawówce poszedłem od razu do technikum bo chciałem mieć zawód i w miarę szybko zacząć pracować. Miałem już plany co dalej i je spełniłem.
Jak chodziłem do technikum to obok był internat. Sporo znajomych przyjeżdzało z dalej położonych wiosek i tam cały tydzień mieszkało i co najwyżej na weekend (choć nawet nie zawsze wracało do domu).
Nikogo to nie dziwiło.

Ja nie chodziłem na melaże ani nie imprezowałem. Patrząc na Ciebie nie chce mi się wierzyć że chodziłeś
Oczywiście miałem wtedy paczkę znajomych i się spotykaliśmy ale o jakims mega imprezowaniu raczej nie było mowy

Chodzi o to że obecnie wiele mlodzieży bardzo późno dojrzewa albo zupełnie nie dojrzewa i to mnie przeraża.

Znam ludzi koło 30-stki którzy nawet wiertarki nie potrafią obsłużyć. A odetkanie zlewu czy sedesu to normalnie dla nich sztuka jak lot na marsa.
Tak naprawdę nic nie potrafią. Dla mnie to nie do pomyślenia.

Są rzeczy które różnią osobę dorosłą od dziecka i samodzielenośc i odpowiedzialność to są chyba główne cechy ..

WEDŁUG PRZEPISÓW! Kaszpir, coraz bardziej wierzę że córki to ty faktycznie raz w czasie widzisz, bo gadasz na temat dzieciaków w tym wieku jak odklejony.

A co do obsługi wiertarki, to wszystko jest nie funkcją wieku, ale POTRZEBY wykorzystania tych urządzeń. Czy ja potrafiłem obsłużyc udarówkę przed 30-ką? W jakimś stopniu (sięgając pamięcią) tak, ale na pewno mocno udoskonaliłem tę obsługę w latach późniejszych, właśnie dlatego że wtedy były zasadnicze potrzeby i udoskonaliłem to sam. Dlatego że musiałem i wiek nie ma tu znaczenia.

Niekoniecznie. Miałam w klasie w liceum takich dwóch mega nieogarniętych chłopaków, zero umiejętności społecznych, zero wyróżniania się z tłumu jakimiś umiejętnościami, konieczność wypowiadania się publicznie wywoływała u nich niemal stan przedzawałowy, w nauce byli mocno przeciętni. Po jakichś 8 latach jeden mignął mi na youtube (!) gdzie wrzucał tutoriale z programowania, okazało się, że został głównym programistą w jakiejś firmie, miał bardzo ładną narzeczoną, no i zwracam uwagę, że koleś, który w wieku 19 lat jąkał się odpowiadając na pytanie nauczycielki, w wieku 27 lat nagrywał filmy na youtube reprezentując firmę, w której pracował. Potem obczaiłam tego drugiego, nie wiem gdzie pracuje, bo nie ma info w social mediach, ale był już po ślubie. Także można z 19letniego ofermy stać się ogarniętym 27 latkiem. Z nieograniętego 27 latka też może się stać ogarnięty 32 latek, ale czy w przypadku Shiniego? Na ten moment tego nie widzę.

Do pozostałych kwestii odniosę się później, w teraz na szybko.

To nie do końca było tak, że dowiedziałem się o tym całkowicie z forum. Od początku wiedziałem, to facetów zwykle jest stroną inicjującą ale byłem przekonany, że dotyczy to tylko dziewczyn, którym ja nie podobam się od razu. Byłem przekonany, że jeśli spodobam się jakiejś dziewczynie to ona pierwsza do mnie zagada. Przez to zawsze myślałem, że muszę być skrajnie nieatrakcyjny skoro żadna dziewczyna nigdy do mnie nie zagadała pierwsza co skutkowało samooceną i poczuciem własnej wartości na poziomie poniżej dna. Z forum się dowiedziałem, że nawet jeśli dziewczyna ma, jak ktoś to napisał "mokro na sam widok" to i tak nie zagada pierwsza tylko będzie czekała na mój ruch. Z forum też się dowiedziałem o sygnałach wysyłanych przez kobiety. O tym na prawdę wcześniej nie wiedziałem.

No właśnie nie do końca w tej wersji, którą przedstawił Kaszpir (zwłaszcza nie klei się przekonywanie młodego że "od 15 lat czegoś powinien byc świadomy", by potem dowodzic że "tym się różni dorosły od dziecka", gdzie 15 lat temu chłopak - jako 12 latek - był jak najbardziej dzieckiem. Noż kurwa please...

Ależ oczywiście że bullshit, co ci nawet  wykazała contrasenyaoblidada (przy okazji: tu widac dobitnie twój upór i niezdolnośc do myślenia wielotorowego, gdyż nawet niby przyznając jej rację wracasz do swojego toku myślenia (czyli widac jak od niezgodnych z twoim tokiem myślenia faktów kruszą się fundamenty twojego myślenia. Ty po prostu nie potrafisz dopuścic do świadomości że są przypadki inne niż pasujące do twojego "jedyniesłusznego" obrazu (jak np. po tej niby zgodzie z argumentami interlokutorki wstawka o "krotności średniej"; jak durne to myślenie, to łatwo można wykazac odbijając piłeczke gdyż na tej zasadzie przy całkiem przeciętnym piłkarzynie jesteś zerem; naprawdę uważasz że to jedynie słuszne kryterium oceny?)

Nie! 18-latek de facto jest jeszcze dzieciakiem i bardzo czesto nie wie co NAPRAWDĘ chce w życiu robic. Bo tak naprawdę w tym wieku dzieciakowi a ogół WYDAJE SIĘ  że znalazł swoje powołanie, ale to za wceśnie by był pewien.

Jak najbardziej. Moja zdolnośc obsługi udarówki  przed 30-ką zasadniczo kojarzy mi się z karniszem zamocowanym nad oknem w byłym pokoju mojej córki (z czasów gdy mieszkaliśmy jeszcze we troje; to chyba jedyny namacalny ślad); karnisz w rezultacie trzymał się tak sobie , nieco się chwiał (choc też i nie zrypał się na ziemię pod ciężarem firan i zasłony. Dziś na pewno dodatkowo wzmocniłbym mocowania masą betonową.

Dziś jest to przemyślane i dokładniejsze: nawiercanie otworu wiertłem o mniejszej średnicy, poszerzanie, dokładniejsze pomiary m.in. z poziomicą. Oooo, właśnie: mocowanie ławki do cwiczeń i innego sprzętu na ścianie... o niebo lepiej zamocowane niż tamten karnisz.

W czasach karnisza po prostu na ogół nie musiałem tego robic; większą smykałkę i zamiłowanie do majsterkowania miał mój ojciec (ja szczerze mówiąc nigdy za tym nie przepadałem), mogłem wtedy na niego liczyc gdy czegoś potrzebowałem. Obecnie mogę liczyc tylko na siebie...

Podobnie z podejściem do różnych spraw: jak zerkam sam na siebie z perspektywy czasu, to widzę jak cholernie dziecinny byłem w wieku 18 lat. Ja z tamtego okresu i dziś to niebo, a ziemia. Identycznie z gotowaniem: do czasu jak mieszkałem z rodzicami kompletnie nic (wszyscy pozostali mieli spory talent w te klocki); zamieszkawszy u siebie zacząłem stopniowo rozwijac tę zdolnośc, a dziś śmiem twierdzic że chyba żadna kobieta by nie spi...iła z kolacji (lub obiadu) przygotowanej przeze mnie, a wręcz przeciwnie (tym bardziej że tym co ugotowałem/upiekłem było częstowane wiele osób z otoczenia zarówno byłej żony jak i partnerki, co niejeden raz poskutkowało całkiem namolnymi nagabywaniami żebym zrobił tę potrawę ponownie).

Dlatego właśnie na pytanie "czy Shini jest jeszcze do odkręcenia?" odpowiem że myślę że w jakimś stopniu tak. Pewnie cudów nie da się zrobic, ale jakąś znośną wersję jeszcze da się wyklepac, o ile go się głupio nie wystraszy.

Chłopie napij się melisy czy zjedz snikerska bo naprawdę żal się ciebie czyta ..

Pewnych rzeczy uczymy się jako dziecko. Niektórych zachować nawet w przedszkolu czy szkole podstawowej. Wiele dzieci potrafi nawet coś ugotować czy zrobić pranie. Wiele nastolatków jest bardziej "samodzielna" niż sporo starszy Shimi.

Moje córki miały chłopaków w przedszkolu Potem w podstawówce. Chodziły na bale  itd.  Wiele rzeczy dzieci uczą się w naprawdę młodym wieku.

U Shimiego widać braki sięgające dzieciństwa. Brak chodzenia do przedszkola i nauki samodzielności nawet w tym wieku. Wielu zachować jakie nabierają małe dzieci przebywające w towarzystwie rówieśników.
On przez lata był pod "kloszem" rodziców i takie efekty.

Dla niego wiele rzeczy oczywistych jest całkowicie nieoczywista

Więc nie czepiał się bzdur i słówek. Chodzi o pewne rzeczy które uczymy się i poznajemy jako dziecko i jest to dla nas normalne.
Moje 16letnie córki sa bardziej samodzielne od Shimego. Prać potrafią. Ugotowac obiad także. Nawet coś upiec.  Posprzątanie mieszkania też nie jest czymś dziwnym.

PS. Ja takim "Shimim" byłem. Moja matka mnie we wszystkim wyręczała. U mnie to matka nosiła spodnie. Ojciec był od wyższych celów. Ja też prawie nic nie potrafiłem. Tyle że mi cholernie zależało i sie uczyłem.
Też nawet pralki nie potrafiłem obsłużyć a co potrafiłem zrobić to hernatę
Tyle że zależało mi aby wyprowadzić sie z domu i samodzielnie żyć aby mieć możliwosć być samodzielny. W domu nie miałem możliwości. Dużo pomógł mi teściu "złota rączka". Dużo nauczył a ja chłonąłem wiedzę jak gąbka.
Jak jest determinacja i zależy to naprawdę da się ..

Wal się tępy pigmeju,Niech ci krwawią, ja nie dostaję orgazmu od wizyty w castoramie,pojawiam się tam gdy muszę. Studiowałem po to by nie byc fizolem, zawsze bardziej mnie pociągały książki i nigdy nie splamiłem się fizyczną pracą w celach zarobkowych. Nie zamierzam w to wnikac, bo mnie to po prostu kompletnie nie interesuje i nie interesowało. Ważne by się trzymało, tyle.

Nawet nie sądziłem, że istnieje inny rodzaj manipulacji niż taki jaki stosują handlowcy i politycy. Manipulacja zawsze mi się kojarzyła ze sterowaniem kimś dla osiągnięcia korzyści i nie sądziłem, że da się to robić nieświadomie. Zawsze myślałem, że do tego potrzeba ponadprzeciętnej inteligencji, braku empatii, braku moralności, wyrzutów sumienia i pełnej premedytacji.

Już sporo postów było na ten temat więc tylko wyrażę swoje zdanie.

W większości się zgadzam z NO, 18 latek jest dorosły tylko na papierze i nigdzie więcej. 90% 18 latków, których kiedykolwiek znałem zarówno jak sam byłem w tym wieku jak i będąc młodszym lub starszym nie miało zbyt wiele wspólnego z dorosłością według waszej definicji. 18 latkowie, których znałem myśleli o samochodach, piłce nożnej, grach, imprezowaniu, chlaniu, zaliczaniu, marzeniach, wakacjach, niektórzy o maturze i studiach. Nikt nie myślał poważnie o przyszłości, o pracy, obowiązkach, zarabianiu, rodzinie itd. Przez 3 lata liceum ci ludzie się prawie nic nie zmienili, mając po 16 i po 19 lat byli tacy sami. Na studiach miałem gościa, który mając 32 lata wciąż myślał tylko o imprezowaniu, chlaniu i zaliczaniu, co tydzień melanż, a studiach to już były jego trzecie albo czwarte. Ja nigdy tak nie imprezowałem ale grupkę znajomych w liceum miałem, na kilku domówkach i w klubie byłem.

Też znam ludzi, którzy będąc po 30 nie potrafią obsłużyć wiertarki, a mimo to zarabiają średnią krajową. Ja też kiedyś tego nie umiałem i nie umiałbym do dziś gdyby praca mnie do tego nie zmusiła. Miałem kiedyś klienta, który dosłownie nie potrafił nawet wbijać gwoździ i bał się wymienić żarówkę, a mimo to miał piękną żonę, dziecko w drodze i zarabiał też coś koło średniej krajowej.

Tak jeszcze nawiązując do przykładu tych dwóch mega nieogarniętych typów z klasy contrasenyaoblidada. Tu nie ma żadnej reguły i oceny czy tez ogarnięcie społeczne nie mają zbyt wiele wspólnego z tym jak ktoś skończy. Ja też widziałem wiele takich przypadków jak i odwrotnych. Wielu moich znajomych jeszcze z podstawówki łagodnie mówiąc kiepsko skończyło mimo iż mieli same piątki ze wszystkiego. Tak samo z dziewczynami, nie jedna wzorowa uczennica z podstawówki czy gimnazjum jak tylko poszła do liceum to ruszyła w taki balet, że na studia już nie poszła bo na przykład musiała zajmować się dzieckiem. Było też sporo takich, którzy ledwo zdawali z klasy do klasy albo i nie zdawali, a teraz zarabiają grubo powyżej średniej krajowej. Jednak w większości przypadków dzieje się to dzięki rodzicom, którzy właśnie "załatwili" robotę albo u jakiegoś znajomego albo w rodzinnej firmie. Już nawet nie wiem ile razy słyszałem od kogoś, że on/ona nie będzie zapierdalać w rodzinnej firmie na wsi tylko wyprowadzi się do miasta, pójdzie na studia i podbije świat, a zaraz po studiach był powrót do rodzinnej firmy na wieś. Znajoma ze studiów była typową instagirl, Warszafka, sojowe latte i ogólnie "ona jest z miasta". Od razu po studiach wróciła na wieś i wstąpiła do straży pożarnej bo jej ojcec jest komendantem.

To raczej kiepski przykład bo narkomanów często trzeba fizycznie odizolować lub nawet ubezwłasnowolnić by ich wyleczyć. Narkoman na głodzie nie panuje nad sobą i mógłby zabić byle tylko dostać "działkę". 

No nie daje mi to spokoju, Jack mógłbyś wypisać w jednym poście wszystkie rzeczy, które twoim zdaniem uczy się przedszkolaków? Pytam z ciekawości czy moja siostra jest dobrą matką i czy nauczyła dzieci wszystkiego co według dziadka z forum już powinny umieć.

Zdaje się, że już pisałem, że w podstawówce i liceum miałem w miarę normalne relacje z innymi, tylko gimnazjum było piekłem. W podstawówce też chodziłem na szkolne bale, w liceum na domówki i do klubu, w sprzątaniu jestem całkiem niezły, prać już umiem. Nic z tych rzeczy nie pomogło w nauczeniu się samodzielności czy tym bardziej w znalezieniu dziewczyny. Większości rzeczy praktycznych czy może powinienem napisać "manualnych" uczę się dość szybko. Zobaczę raz czy dwa i w miarę ogarniam jak coś zrobić więc pewnie nawet tego gotowania nauczyłbym się dość szybko. Za to wiedza teoretyczna przychodzi mi bardzo wolno i muszę się sporo namęczyć by coś zapamiętać. Z tym kloszem i wyręczaniem to prawda ale też nie jest tak, że w ogóle nie mam żadnych umiejętności społecznych czy żadnych praktycznych umiejętności bo ich trochę mam choćby dzięki pracy. Można sobie pisać te choachingowe teksty ale determinacją nie zapłacę za wynajem mieszkania, rachunków, ani nie kupię za nią jedzenia.

Dowaliliście się do tego karnisza, a prawda jest taka, że większość ludzi nie potrafiłaby tego zrobić, nie mówiąc już o zamontowaniu kibla w zabudowie. Są różne rodzaje karniszy i różne rodzaje ściany, a więc i sposoby montażu będą różne, Jak ktoś nigdy tego nie robił to prędzej rozwali ścianę niż dobrze zamontuje ten karnisz. To jest to samo co ze skłądaniem mebli z IKEI, teoretycznie każdy powinien dać radę, a praktycznie, kiedyś przez prawie tydzień poprawialiśmy meble, które klient sam sobie zmontował.

Nauczę się jak będę potrzebował

I jak poszło?

2odiak ten zabetonowany kibel zrobił mi dzień

Jaki Mewiasz_architekt, taki klop karnisz. Proste

Jesteś od roku na forum i historii o manipulatywnych toksykach i dwubiegunówkach tu jest bez liku. I dopiero teraz dotarło?

Oczywiście, że tak. Bo jest bardzo podobny do ciebie: pozbawiony ambicji, bierny i odklejony. Życie decyduje za niego. Nawet otworu wywiercić nie potrafi, a jeszcze przed chwilą płakał, że nie ma kasy na kurs i nawet nie ma od kogo pożyczyć. A kiedy tylko ktoś wytyka mu braki w podstawach i braki w logice, to obrzuca wszystkich błotem. W tym wątku już zwyzywał wszystkich, z którymi rozmawiał. Prawdziwy wzór do naśladowania

Kolejny raz ta sama retoryka. Przecież cały twój problem polega na tym, że NIKOGO NIE ZNASZ. Nie potrafisz rozmawiać, nie potrafisz utrzymywać najprostszych relacji.

Bo nigdy nie poznałeś nikogo na tyle, aby ci się z takich rzeczy zwierzył. Bierzesz kreowaną powierzchowność za absolutną prawdę.

Wielokrotnie podkreślałeś, ze z nikim nie trzymałeś, nie utrzymywałeś przyjaźni i miałeś jedynie dwie koleżanki. Wielokrotnie zaznaczałeś, że nigdzie nie wychodziłeś, nigdzie nie bywałeś. Była tylko szkoła, dom i rodzice zmuszający do nauki. Przestań kłamać, bo wszystko ci się rozjeżdża.

Przecież to już było mówione tutaj wielokrotnie. To są podstawy społecznego współżycia i zachowania jak kto kogo zaprasza do tańca, czym są strefy intymne, co to jest 'zły dotyk', jak działa ludzkie ciało (polecam serię - 'Było Sobie Życie'). A w domu nauka posługiwania się nożem i widelcem, nauka robienia kanapek, jajka na miękko/twardo/jajecznicy czy paru innych prostych rzeczy. Ja pamiętam że robiłem faworki i pączki z mamą. Była też nauka prania, sprzątania, ścielenia łóżka. Wiadomo - że to nauka poprzez zabawę i część z tego była daleka od ideału, ale tak to wygląda na takim etapie. Nie śledzę po rodzinie co ich dzieciaki robią na zajęciach, ale u mnie były jeszcze takie rzeczy jak wyszywanie (robiliśmy poduszeczki na igiełki na dzień babci), wydzieranki, malowania jajek na Wielkanoc i wiele podobnych.

NIE. Non stop i na każdym kroku podkreślałeś jak bardzo nie uczestniczyłeś w życiu społecznym i stąd twoje wycofanie, braki i stan dziewiczy.

Dodajmy, ze nauczyłeś się tego dopiero teraz. O ile w ogóle, bo mam wątpliwości. Skoro nie masz możliwości zrobienia sobie śniadania, to wątpię, aby mama pozwoliła ci zrobić pranie.

A to jest właśnie robienie z siebie życiowych niedojd. Jak to jest, że śmiejemy się z Amerykanów, którzy jednak majsterkują na potęgę, ludzie (ogólnie) robią sobie campery z dostawczaków, remontują stare posiadłości, modernizują stare samochody czy z traktorków ogrodowych robią buggy, a tu w Polsce jakieś same ciamajdy, co nie potrafią karnisza do samodzielnego montażu zamontować. Ja pierdole. Co za żenada.

Ten karnisz to i mi zrobił dzień, bo to jest naprawdę baaaardzo "skomplikowana" czynność O podtynkowej zabudowie nawet nie wspomnę .

No cóż, ja w wieku lat ok. 15 potrafiłam prać i sama prałam oraz prasowałam swoje rzeczy (no właśnie, Shinni, koszulę potrafisz uprasować?), jakiś rok później zrobić tort na urodziny, bo moim zdaniem usmażenie schabowego to jest czynność o trudności dla dziesięciolatka. Miałam jakieś 17 lat, kiedy samodzielnie wytapetowałam sobie pokój, zamontowałam gniazdka, podłączyłam i powiesiłam lampę, kupiłam i skręciłam regał i biurko, o tak banalnej czynności jak wywiercenie dziur w ścianie pod obrazki nawet nie wspomnę, ale już wtedy z całego zestawu ojca potrafiłam wybrać odpowiednie wiertło do betonu, bo wiedziałam, że to do drewna się nie nada.
Dlaczego ja to robiłam? Bo chciałam się nauczyć i miałam z tego wielką frajdę, że potrafię i że nie muszę za każdym razem czekać aż tata, który na pewno by mi to zrobił, znajdzie czas, bo dużo pracował.
I żeby nie było - sprawdzić poziom oleju w maluszku, którym jeździłam czy wymienić świecę również potrafiłam. Oczywiście, że tata to ogarniał, ale ja chciałam wiedzieć, potrafić, sama się do tego pchałam. Właśnie dzięki temu, jak już się wyprowadziłam, to byłam w pełni za siebie odpowiedzialna i samodzielna.

Karnisz, kibel w zabudowie, astygmatyzm i moi ulubieńcy . Niezły cyrk .

Ale udajesz, że potrafisz, bo miałeś potrzebę i się nauczyłeś. A tymczasem udowodniłeś, że nie potrafisz i się nie nauczyłeś, skoro wyskakujesz z "masą betonową" przy montażu karnisza, a niechlujnie wywiercone otwory tłumaczysz astygmatyzmem.