Flow z kolegą - pomóżcie - Netkobiety.pl

Priscilla napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Napisałam, że żeby stworzyć zdrowy związek musisz być całością sam. Nie szukać kogoś, kto Cię dopełni, wypełni luki, kto Cię będzie podziwiał, kto będzie zaspokakał Twoje potrzeby. Trzeba być samemu w sobie całością i samemu ze sobą czuć się dobrze, a potem wchodzić świadomie w związek chcąc z daną osobą razem budować relację, a nie po to, żeby się na drugiej osobie uwiesić, bo wypełnia Ci jakieś braki.
To nie jest zaprzeczeniem uczucia i nie jest zaprzeczeniem ważności partnera czy partnerki. Dla mnie jest to właśnie jeszcze większy wyraz uczucia, bo wiem, że jesteśmy razem, bo chcemy być razem, a nie dlatego, że osobno czegoś nam brakuje.

Bardzo dobrze napisane i bardzo się z tym zgadzam.
Nie znam historii Nowe_otwarcie, ale czytając co pisze czuję po kościach, że u niego też coś w tych związkowych tematach mocno nie gra.

Ja naprawdę bardzo świadomie jak ognia unikałam związków, w których czułam, że ktoś mnie potrzebuje jako dawcę czegokolwiek, bo to od razu zapalało czerwone światło, że ma jakieś deficyty, które będzie próbował zaspokoić moją osobą. Ta odpowiedzialność za czyjeś emocje jest przytłaczająca i nie pozwala swobodnie oddychać, a z czasem zaczyna dusić.

Istotnie trzeba samemu ze sobą mieć zdrową relację, żeby taką samą stworzyć z inną osobą. Dlatego raz jeszcze powtarzam, że każdy z nas dopóki nie zrobi porządku z własnym życiem i własną głową ma zadatki na toksycznego partnera. Tak jest z osobami bez doświadczenia, ale i z tymi na przykład po bolesnych zranieniach, kiedy nieprzepracowane emocje przenosi się na nowy związek.

Shinigami napisał/a:

Zawsze uważałem, że potrzebuję kogoś komu będzie na mnie zależeć, kogoś dla kogo będę mógł żyć. Wciąż nie ogarniam takiego myślenia, że "Fajnie kogoś mieć ale bez niego też będzie fajnie bo nie jest mi do niczego potrzebny". Jak przykładowo potrzebuję bliskości, rozmowy czy nawet seksu to związek jest jedynym źródłem uzupełnienia tych braków i oczywiście sam od siebie daję równowartość tego co otrzymałem. Czy nie tak to wygląda?

Przypuszczam, że każda osoba będąca w związku, nieważne kobieta czy mężczyzna, ma potrzebę bycia dla tego drugiego kimś ważnym i wyjątkowym, ale ta ważność może mieć zupełnie różne skale.
Wytłuszczone zdanie zapala u mnie syrenę alarmową, bo ono wyraźni mówi, że cały Twój świat oddasz w ręce jednej osoby, obciążając ją ogromną odpowiedzialnością, zupełnie przy tym nie patrząc na to, czy jest na to gotowa i czy tego chce. Partner powinien być ważną, zwykle najważniejszą częścią naszego świata, ale nie może nam go wypełniać i naprawdę nie ma to nic wspólnego z siłą jego uczucia.

OMG, kolejna psycholożka-amatorka dla ubogich, która usiłuje całe otoczenie wepchnąć do gabinetu psychiatry. Normalnie kobieca wersja Johnego, o tyle jedynie lepsza że Johny obrzuca bluzgami, gdy ktoś nie uznaje doskonałości jego wywodów 

2odiak napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

OMG, kolejna psycholożka-amatorka dla ubogich, która usiłuje całe otoczenie wepchnąć do gabinetu psychiatry. Normalnie kobieca wersja Johnego, o tyle jedynie lepsza że Johny obrzuca bluzgami, gdy ktoś nie uznaje doskonałości jego wywodów 

Po chuja napierdalasz w dziewczynę? Co do kolesia to ma akurat rację

Akurat mnie nie dziwi że przyklaskujesz każdemu, z kim mam różnicę zdań, ale jednak zacznij czytać dokładnie. Może wtedy zauważysz że wystarczyła różnica zdań i poparcie pewnego aspektu (nie całościowo,a jedynie aspektu!) toku myślenia Shiniego -ba, nawet nie poparcie Shiniego, a zanegowanie slusznosci jej wersji - a już zaczęła ryć wokół mnie i szyć mi buty i "choć nie zna mojej historii, to czuje ze jest zła". Bo się kurwa nie zgodziliśmy w kwestii podejscia do zwiazku! Natomiast w tymże samym zacytowanym poście widać że ona ma po prostu pierdolca na punkcie danej kwestii i już na zapas w każdym widzi toksyka i klienta dla psychiatry. Normalnie prawie druga Madzia, ktora wszystkim z którymi ma konflikty wciska albo chorobę psychiczną albo jakieś defekty.

2odiak napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Akurat mnie nie dziwi że przyklaskujesz każdemu, z kim mam różnicę zdań, ale jednak zacznij czytać dokładnie. Może wtedy zauważysz że wystarczyła różnica zdań i poparcie pewnego aspektu (nie całościowo,a jedynie aspektu!) toku myślenia Shiniego -ba, nawet nie poparcie Shiniego, a zanegowanie slusznosci jej wersji - a już zaczęła ryć wokół mnie i szyć mi buty i "choć nie zna mojej historii, to czuje ze jest zła". Bo się kurwa nie zgodziliśmy w kwestii podejscia do zwiazku! Natomiast w tymże samym zacytowanym poście widać że ona ma po prostu pierdolca na punkcie danej kwestii i już na zapas w każdym widzi toksyka i klienta dla psychiatry. Normalnie prawie druga Madzia, ktora wszystkim z którymi ma konflikty wciska albo chorobę psychiczną albo jakieś defekty.

Jakie przyklaskujesz?Za dużo sobie wyobrażasz, drugi rakosławski shinigami W wielu kwestiach nie wiem, ale sie wypowiem   Po co? Co Ci to daje? Wyluzuj, a świat stanie się łatwiejszy. Masz swoje zdanie oukej, ale stawanie w opozycji i " bo ja mam rację i wam powiem " , no w jakim stawia Cię świetle? A co do dziewczyny to tak, też tak to widzę, zresztą gościowi podobnie pisałem , tylko akurat ona potrafiła to kulturalnie ubrać. Jak to porządna kobieta

2odiak, ty jesteś ślepy czy jebnięty? Nie jest tajemnicą że twoje tendencyjne nastawienie to pochodną osobistego konfliktu, ale akurat widac dokładnie jak to.bylo: przedstawiłem zupełnie inne zdanie na temat związku, bez jazdy po niej, na co zareagowała bólem dupy iście w stylu Madzi:

Priscilla napisał/a:
Bardzo dobrze napisane i bardzo się z tym zgadzam.
Nie znam historii Nowe_otwarcie, ale czytając co pisze czuję po kościach, że u niego też coś w tych związkowych tematach mocno nie gra.

Ona CZUJE W KOŚCIACH, bo w odróżnieniu od Loki zamiast jej przyklasnac, to napisałem że sądzę zupełnie inaczej niż ona. Widać więc kto zaczepiał. Chociaż tracę czas na wyjaśnienia, bo dokładnie widać,a ty (niezależnie co napiszę) I tak się będziesz przypieprzać do mnie z osobistych powodów. Odpuść więc po prostu i skończmy offtop.

Shinigami napisał/a:

Też uważam, że Loka dobrze napisała i też się z tym zgadzam. Jednak nie dokładnie ze wszystkim mogę się zgodzić. O ile nieprzepracowane emocje po bolesnym zranieniu faktycznie mogą zaszkodzić to dlatego u kogoś bez doświadczenia też miałoby tak zadziałać? Ktoś bez doświadczenia podchodzi do tego na czysto, neutralnie, nie ma z tym związanych żadnych emocji ani dobrych ani złych bo nigdy ich nie doświadczył.

Nie zrozumiałeś do końca tej myśli, bo chodziło o wszelkie obciążenia, nie tylko te związkowe. Dobrze jest najpierw je przepracować, dopiero potem wchodzić w związek.

Shinigami napisał/a:

odobnie z tą odpowiedzialnością za czyjeś emocje podejrzewam, że większość ludzi nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że ktoś uzależnienia od nich swoje szczęście i emocje, a potem ranią te osoby nie wiedząc nawet dlaczego, widziałem to już wiele razy.

A wiesz, że to właśnie może być reakcja obronna? To ranienie nie musi być intencjonalne, ale właśnie coś takiego się w związku dzieje, że to drugie nie jest w stanie udźwignąć tego ciężaru i zaczyna odpychać.
Raz jeszcze powtórzę, że nigdy NIE można swojego szczęścia uzależniać od jednej osoby, bo to wywołuje mnóstwo toksycznych zachowań, z których można sobie nawet nie zdawać sprawy. Temat nie jest prosty, ale naprawdę wiem, o czym mówię.

Shinigami napisał/a:

Szczerze mówiąc jak czytam, że ty od razu zauważasz jak ktoś zrzuca na ciebie odpowiedzialność za swoje emocje to mam wrażenie, że masz jakieś niezwykłe zdolności w tej kwestii. Z tego co do tej pory widziałem to mało kto się przejmuje tym jaką wartość dla kogoś przedstawia i co ten ktoś by poczuł gdyby stracił tą osobę. Wciąż uważam, że musi być jakaś, choć malutka potrzeba przebywania z tą drugą osobą, musi być jakikolwiek powód poza tak po prostu. Można to interpretować też tak, "Nie dam rady zrobić czegoś samemu więc pytam o pomoc, a jeśli nie potrzebuje żadnej pomocy to robię to sam". Nikt raczej nie będzie pytał o pomoc, której nie potrzebuje i podobnie można widzieć związek.

Ale to nie o taką odpowiedzialność chodzi, nie o taką zwykłą pomoc w codziennych czynnościach. Zostało to napisane tyle razy, że nie wiem, czy Ty naprawdę nie rozumiesz, czy po prostu udajesz.

Nowe_otwarcie napisał/a:

OMG, kolejna psycholożka-amatorka dla ubogich, która usiłuje całe otoczenie wepchnąć do gabinetu psychiatry. Normalnie kobieca wersja Johnego, o tyle jedynie lepsza że Johny obrzuca bluzgami, gdy ktoś nie uznaje doskonałości jego wywodów 

Ups, widzę, że zabolało... Po tym, co napisałeś później, jestem już tego absolutnie pewna. 

Bo widzisz, na podstawie tego, co ktoś pisze, można o nim i jego doświadczeniach bardzo dużo powiedzieć, stąd moja opinia, która nie ma nic wspólnego z tym, że się ze mną w pewnych kwestiach nie zgadzasz. Tobie łatwiej jest tak myśleć i pewnie wolałbyś, żeby to była z mojej strony próba odreagowania, ale bardzo się mylisz, zresztą stosując projekcję, bo sam przedstawiasz dokładnie takie zachowania.

W każdym razie jeśli się w czymś nie zgadzasz, można to było wprost napisać, bo taka reakcja, jak widać na załączonym obrazku, działa na Twoją niekorzyść. Zauważyłam, że ludzie śmiechem lub obrżając reagują na coś, co ich dotknęło, usiłując w ten sposób przykryć zakłopotanie albo jakąś niewygodną bądź trudną do zaakceptowania prawdę.

A Johny? Miałam ostatnio okazję, jak lew bronił bluzgów koleżanki .

Ok to już rozumiem, że chodzi o przepracowanie wszystkich problemów i traum nie tylko tych związanych ze związkami. Problem polega na tym, że to może trwać, nie raz na prawdę długo, a czas płynie i możliwości się zmniejszają. Twierdzisz, że ktoś powinien czekać z tworzeniem swojej rodziny czy pierwszym związkiem do 40 czy nawet dłużej bo tyle może mu zająć przepracowanie wszystkich problemów?

Nie twierdzę, że nie wiesz o czym mówisz ani, że ci nie wierzę, jedynie tylko to się nie zgadza z tym co do tej pory widziałem. A widziałem już wiele związków, których uczestnicy mieli różne problemy, nawet zagrażające zdrowiu i życiu, a jednak jakoś sobie z nimi poradzili i do dziś są razem. Nie zliczę ile razy słyszałem od różnych ludzi jak narzekali na swoich partnerów/partnerki, jak mówili, że już nie mogą wytrzymać, że ten związek to męczarnia, a jednak nie zrezygnowali i do są razem i nawet wyglądają na szczęśliwych choć oczywiście to mogą być tylko pozory.

Po co miałbym przez tyle czasu udawać i nic na tym nie zyskać? Ja na prawdę nie rozumiem o jaką odpowiedzialność tu chodzi.

Ci ludzie są w związku z tego samego powodu, dla którego ty w związku nie jesteś: bo boją się zmian. Boją się podjąć decyzję o odejściu, boją się reakcji partnera, boją się, że sami sobie nie poradzą. I tak czekają aż coś SAMO się stanie i odmieni ich los, ale nic się nie wydarza i tak sobie siedzą w tym dobrze znanym bagienku.

Kiedyś byłam na weselu przyjaciół, na którym nie znałam nikogo poza nimi. Siedziałam przy stoliku dla przyjaciół państwa młodych i złapałam flow z dwiema innymi dziewczynami. Obie były z partnerami, wyglądali na szczęśliwych, zakochanych. Ale przy 3 butelce wódki dla naszego stolika, jedna z dziewczyn zaczęła się zwierzać, prawie płakać. Żaliła się, że jej partner jest leniwy, nic w domu nie robi, wszystko na jej głowie. Dodatkowo jest hazardzistą, chodzi do kasyna i rozwala pieniądze, a jak przegra wszystko danego dnia to kupuje butelkę wódki i wypija sam przed telewizorem. Od 3 miesięcy nie dorzucił się do czynszu, no bo całą wypłatę przepi**dala, bo "chce się odkuć". Ale ona boi się odejść, bo są razem już 5 lat, no a ona niedawno skończyła 31 lat no i jak to tak nowego szukać w tym wieku. Także tak wyglądają te twoje "na pierwszy rzut oka szczęśliwe związki".
Tydzień po weselu zadzwonił do mnie pan młody i powiedział: nie wiem co nagadałaś Magdzie, ale rzuciła tego hazardzistę w pi*du

Shinigami napisał/a:

Nie zliczę ile razy słyszałem od różnych ludzi jak narzekali na swoich partnerów/partnerki, jak mówili, że już nie mogą wytrzymać, że ten związek to męczarnia, a jednak nie zrezygnowali i do są razem i nawet wyglądają na szczęśliwych choć oczywiście to mogą być tylko pozory.

Ci ludzie są w związku z tego samego powodu, dla którego ty w związku nie jesteś: bo boją się zmian. Boją się podjąć decyzję o odejściu, boją się reakcji partnera, boją się, że sami sobie nie poradzą. I tak czekają aż coś SAMO się stanie i odmieni ich los, ale nic się nie wydarza i tak sobie siedzą w tym dobrze znanym bagienku.

Tylko wiesz co? Ludzie po prostu mają w naturze narzekanie, tymczasem wiadomo że żaden związek nie jest idealny, więc zrzucają to co im w tym związku leży na wątrobie, ale potem robią (pewnie nieraz) ogólny bilans i wychodzi im ze mimo narzekań ten układ jest dla nich korzystny. A nieraz to (jak nazywasz) bagienko, nawet już po tych zmianach jest postrzegane z perspektywy czasu jako i tak ten najlepszy etap w życiu (a przynajmniej częśc etapu tego "bagienka")...

Nowe_otwarcie napisał/a:

Taaaak... "czuję w kościach", "jestem już absolutnie pewna"... pożycz mi na piątek swoją szklaną kulę, bo chętnie przytulę główną wygraną w Eurojackpota, a nie wiem jakie numerki skreślic 

Jednak chyba NIE ZROZUMIAŁAŚ co mnie zirytowało w twoich ostatnich postach; może jednak zamiast opierac się na czuciu w kościach" jeszcze raz je przeczytaj (także to,  co wymianie zdań z tobą pisałem z 2odiakiem) i skoncentruj się na meritum... ach prawda, przecież sama przyznałaś że meritum jest ci nieznane

Zrozumiałam, a nawet bardzo dobrze zrozumiałam, co zresztą potwierdzają Twoje słowa. Za to Ty bardzo nie chcesz zrozumieć, co usiłuję przekazać.
Nie trzeba szklanej kuli, aby potrafić wychwycić pewne rzeczy, które nawet jeśli nie są wprost wypowiedziane, to aż się proszą o nazwanie, pojawiając się w wypowiedzi między zdaniami. Przecież nasza przeszłość bardzo determinuje nasze poglądy, a wystarczy wiedza, doświadczenie i trochę intuicji, żeby nauczyć się odczytywać pewne sygnały.

W każdym razie, wracając do meritum, uważam, że byłoby o wiele mniej rozczarowań, gdyby ludzie wchodzili w związki we właściwym czasie i z właściwymi ludźmi, a przy tym mieli w sobie tyle wewnętrznej dojrzałości i odpowiedzialności za drugą osobę, aby jej nie obciążać swoimi emocjami, za które nikt inny jak my sami jesteśmy odpowiedzialni.

Nowe_otwarcie napisał/a:

(...) Może wtedy zauważysz że wystarczyła różnica zdań i poparcie pewnego aspektu (nie całościowo,a jedynie aspektu!) toku myślenia Shiniego -ba, nawet nie poparcie Shiniego, a zanegowanie slusznosci jej wersji - a już zaczęła ryć wokół mnie i szyć mi buty i "choć nie zna mojej historii, to czuje ze jest zła". Bo się kurwa nie zgodziliśmy w kwestii podejscia do zwiazku! Natomiast w tymże samym zacytowanym poście widać że ona ma po prostu pierdolca na punkcie danej kwestii i już na zapas w każdym widzi toksyka i klienta dla psychiatry. Normalnie prawie druga Madzia, ktora wszystkim z którymi ma konflikty wciska albo chorobę psychiczną albo jakieś defekty.

No widzisz, zupełnie nie chodziło o to, że się ze mną nie zgodziłeś, ale Ty z sobie znanego powodu wolisz tak myśleć niż dopuścić do siebie, że mogę mieć rację. Łatwiej Ci obrażać, oburzać się niż pokusić o rozsądny argument, a jeszcze bardziej o refleksję. Jak nic uderzyłam w Twój czuły punkt , co lektura Twoich postów tylko potwierdza.
I tak, na wszelkiej maści manipulacje i toksyczne zachowania mam szósty zmysł, dlatego nie tak łatwo pod słowkami o wyjątkowej, romantycznej (pseudo)miłości wyprowadzić mnie w pole.

Ty na prawdę musisz mieć jakieś szósty zmysł bo jeszcze nigdy nie widziałem by ktoś się przejmował tym, że partner czy partnerka przerzuca na niego odpowiedzialność za szczęście i samopoczucie.

Nowe_otwarcie napisał/a:

A więc po prostu masz niezaleczoną traumę (albo zaleczanie zakończyło się fiaskiem) i teraz u każdego faceta nerwowo wypatrujesz tego objawu dopóki gośc nie udowodni że nie jest wielbłądem. W nic nie uderzyłaś; po prostu już mnie wkurza tutejsza mania starych użytkowniczek polegająca na wciskaniu chorób/ braków wszystkim wokół (zwłaszcza tym, z którymi ma się różnicę zdań lub wręcz konflikt) , chyba tylko po to by samemu poczuc się lepszym/ nie gorszym. Wybacz, ale twoja niezaleczona trauma nie oznacza inni też ją mają albo że na świecie roi się od facetów będących przedmiotem twojej traumy

Możesz sobie pisać, co chcesz, klawiatura wszystko przyjmie, niestety (choć właściwie stety) zupełnie nie trafiasz, bo nie mam żadnej traumy, a nawet od wielu lat jestem w szczęśliwym, partnerskim związku, w którym nikt się na mnie nie uwiesza i nikt nie oczekuje, że będę lekarstwem na jego nieprzepracowane lęki. Raz jeszcze napiszę, że po prostu jak ognia unikam wszelkiej maści manipulantów i toksyków i może dlatego, że jestem świadoma tych wszystkich niezdrowych mechanizmów, to w związek weszłam bardzo świadomie, nie dając się nabierać na te wszystkie głodne kawałki, które niektórzy z Was (na szczęście wielu jest zdrowych emocjonalnie) usiłują nam wciskać. 
I tak, fałszywa, bo skupiona głownie na sobie, egoistyczna miłość jest toksyczna, a taką postawę wykazuje Shinigami, czego Ty tak zaciekle bronisz. On to oczywiście będzie ubierał w ładne słówka o wzajemnym wspieraniu się, o wspólnym rozwoju, dojrzewaniu, o wielu innych rzeczach, ale jaki związek może stworzyć ktoś, kto boi się własnego cienia, jeśli nie osaczający i pełen przerzucenia odpowiedzialności za swoje szczęście i samopoczucie na tę drugą osobę? Sorry, ale ja tego nie kupuję.

no to jest właśnie minus takich kobiecych for ze na każdym z nich jest skupisko takich skrzywionych osób

Rozumirm, że Wam, biednym misiom, dostawca internetu zablokował możliwość otwierania innych for, że przebywacie znami skrzywionymi?

Problem i Shiniego i Raki i impodobnych jest taki, że dostawali w ciula normalnych i konkretnych rad i wszystkie zlewali po całości. Oni nie chcą nic zrobić. Będa tu siedziec latami i całyczas narzekać.

Shini siedzi tu ponad rok. W międzyczasie byl w terapii. Rady dostał konkretne. Zmienić pracę, usamodzielnić sie od wpływu rodziców, zamieszkac osobno. Co sie zmieniło? Że nawet terapeuta stwierdził, ze nie da rady pomóc jezeli nie będzie ruchu ze strony pacjenta.

Skąd Wyście wytrzasnęli pomysł, ze my tu siedzimy jak te ratowniczki i naszym celem nadrzędnym jest podnoszenie Wam samooceny i klepanie po głowach? Nie jest. Jak ktoś takiemu Shiniemu próbuje 100x wytłumaczyć, gdzie jest problem, a Shini dalej temu zaprzecza, to 101 raz już nie będzie rady.

Lady Loka napisał/a:

Problem i Shiniego i Raki i impodobnych jest taki, że dostawali w ciula normalnych i konkretnych rad i wszystkie zlewali po całości. Oni nie chcą nic zrobić. Będa tu siedziec latami i całyczas narzekać.

Nie, nie dostawali. Dostawali jedynie w chuj  poprawiających WAM samopoczucie opinii że są zjebani i jak będą zapierdalac latami niczym w łagrze z psychoterapeutą, to będą już tylko dwa poziomy poniżej was, wielkich i perfekcyjnych pań i zasłużą na jakiś ochłap.

No właśnie - oni nie żyją ze sobą. Oni trwają. Bo zapewne brakuje im odwagi cokolwiek zmienić. I tak trwają w tym stanie, tak samo jak ty w swoim.

I od kilku miesięcy wszyscy mówią ci to samo: nawet w błahych relacjach ze znajomymi/kolegami zatracasz się stawiając ich ponad siebie.

Bo przecież sam fakt, że ludzie są w związku jeszcze nie czyni ich z automatu szczęśliwymi. Ba, nawet jeśli na zewnątrz są odbierani jako pozornie zgrani, to w czterech ścianach może panować pustka, mogą się ze sobą kłocić, rywalizować, mogę zupełnie nie potrafić ze sobą rozmawiać, mieć kiepski seks, milion rzeczy mogą...

Nie przyszło ci do głowy że te misie się rejestrowały jednocześnie na kilku forach by uzyskac odpowiedź na swój problem i dziś nie mają co do regularnych userek złudzeń? Ale wciąż trafiają nowi, którzy naiwnie oczekują szczerej rady i opinii i dla nich warto tu jeszcze trochę posiedziec.

To niech siedzą na tamtych forach, a nie tutaj, skoro tu nie pasuje. Nikt nie kazał.

A co do pracy, to trudno nową znaleźć, kiedy się jej nie szuka. Skoro nawet terapeuta powiedział, ze spotkania z Shinim nie maja sensu, to my tu mamy wychodzić z siebie, zeby go poprawiac?

Dostali masę normalnych rad. Tylko nikomu nie chce się glaskac po głowie gościa, ktory rady ma w pompie.

To tylko potwierdza, co napisałam powyżej. Ty jesteś tak spragniony i głodny uczucia, bliskości, a nawet zwykłego zainteresowania swoją osobą, że gotów jesteś swoją duszę sprzedać diabłu, byleby mieć choć namiastkę uczucia. Tak niestety nie da się stworzyć zdrowo (!) funkcjonującego związku.

A chuj z tym. Niech ćwiczy na kobietach.
A chuj z tym, niech je krzywdzi po drodze, przecież się uczy.
A chuj z tym, że ma tendencję do osaczenia dziewczyny.
A chuj z tym, że nie stworzy zdrowej relacji
A chuj z tym, że w tej relacji nie będzie sam.
A chuj z tym, ze druga osoba będzie cierpieć.

Gdyby ta druga osoba była facetem, a nie kobietą, to byś tak z chujami nie leciał, tylko broniłbyś faceta, aż by wióry leciały. Ale, ze to kobieta, to chuj z tym. Niech sobie Shini poćwiczy, w końcu jej psychika, uczucia i zdrowie nie są ważne, najważniejsze, żeby Shini zaliczył i żeby miał na kim trenować.

Co za skurwysystwo.

Lady Loka napisał/a:

A chuj z tym. Niech ćwiczy na kobietach.
A chuj z tym, niech je krzywdzi po drodze, przecież się uczy.
A chuj z tym, że ma tendencję do osaczenia dziewczyny.
A chuj z tym, że nie stworzy zdrowej relacji
A chuj z tym, że w tej relacji nie będzie sam.
A chuj z tym, ze druga osoba będzie cierpieć.

Gdyby ta druga osoba była facetem, a nie kobietą, to byś tak z chujami nie leciał, tylko broniłbyś faceta, aż by wióry leciały. Ale, ze to kobieta, to chuj z tym. Niech sobie Shini poćwiczy, w końcu jej psychika, uczucia i zdrowie nie są ważne, najważniejsze, żeby Shini zaliczył i żeby miał na kim trenować.

Co za skurwysystwo.

+1

A chuj z tym. Niech ćwiczy na kobietach.
A chuj z tym, niech je krzywdzi po drodze, przecież się uczy.
A chuj z tym, że ma tendencję do osaczenia dziewczyny.
A chuj z tym, że nie stworzy zdrowej relacji
A chuj z tym, że w tej relacji nie będzie sam.
A chuj z tym, ze druga osoba będzie cierpieć.

Gdyby ta druga osoba była facetem, a nie kobietą, to byś tak z chujami nie leciał, tylko broniłbyś faceta, aż by wióry leciały. Ale, ze to kobieta, to chuj z tym. Niech sobie Shini poćwiczy, w końcu jej psychika, uczucia i zdrowie nie są ważne, najważniejsze, żeby Shini zaliczył i żeby miał na kim trenować.

Co za skurwysystwo.

2odiak napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

A chuj z tym. Niech ćwiczy na kobietach.
A chuj z tym, niech je krzywdzi po drodze, przecież się uczy.
A chuj z tym, że ma tendencję do osaczenia dziewczyny.
A chuj z tym, że nie stworzy zdrowej relacji
A chuj z tym, że w tej relacji nie będzie sam.
A chuj z tym, ze druga osoba będzie cierpieć.

Gdyby ta druga osoba była facetem, a nie kobietą, to byś tak z chujami nie leciał, tylko broniłbyś faceta, aż by wióry leciały. Ale, ze to kobieta, to chuj z tym. Niech sobie Shini poćwiczy, w końcu jej psychika, uczucia i zdrowie nie są ważne, najważniejsze, żeby Shini zaliczył i żeby miał na kim trenować.

Co za skurwysystwo.

+1

Jakby to ujęła twoja niedawna idolka: (pedalarz) właśnie "zaklaskał jajami" w geście poparcia

@Shinigami: odpuśc sobie to forum, bo tu nie usłyszysz życzliwego słowa. Po prostu rób swoje i próbuj, bo bez próbowania na pewno nic nie zdziałasz. Pamiętasz kawał jak stary Żyd narzekał że nie może wygrac na loterii i biadolił do Boga? "Mosze, ty mnie daj szansę, ty wreszcie zagraj na loterii!"

2odiak napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Jakby to ujęła twoja niedawna idolka: (pedalarz) właśnie "zaklaskał jajami" w geście poparcia

Widzę, że jakiś żal dupę ściska
Masz gościu takie odlepienie i zrycie beretu, jakiego żadna ustawa nawet 3-go świata nie przewiduje. Czas może udać się wreszcie do specjalisty?

P.S. Mnie przynajmniej jaja klaszczą. Tobie zaś przez lata bicia przez laske, może towarzyszyć syndrom lanego kundla  i skończonego przegrywa. Byłeś zerem i zerem pozostaniesz do usranej śmierci. Ta myśl cie nigdy nie opuści.

Jak widac zabolało pedalarza
Żyj dalej w przekonaniu że twoja opinia może mnie zdołowac (owszem, są osoby, których opinia w takiej wersji mogłaby sprawic mi przykrośc, ale z czystym sumieniem ci napiszę: ty do nich nie należysz)

Nikt mu tego nie każe. Wręcz przeciwnie - wszyscy mu polecali zacząć od terapii i inwestycji w siebie - w tematyczne kursy i szkolenia, w siłownię (lub inny sport indywidualny lub grupowy), w stylistę, profesjonalną sesje foto, żeby miał co na konto na portalu/apce wrzucić. I wszyscy mu tłumaczyli, że to nie jest do zrobienia na hop-siup tylko jest to proces. I im szybciej zacznie - tym szybciej zobaczy tego efekty. Bo wieczne dziamgolenie i analizowanie do usrania nie zaprowadzi go nigdzie. Bo nigdy nie zrozumie, jak nie spróbuje. Bo to jakby osobie niewidomej od urodzenia tłumaczyć czym jest tęcza i kolor.

Sam mu podawałem linki/nazwy do różnych takich. A jak nie ma pomysłu, to od tego są darmowe kursy, żeby sprawdzić czy dany temat cię grzeje, czy jednak nie. Problem w tym, że Shini na gadaniu kończy, a działań nie podejmuje żadnych.

I w tym momencie chyba wszyscy ci tłumaczą, że życie tak nie działa, a ładowanie się w patologiczny związek przeniesie jedynie odwrotny skutek od zamierzonego i tylko napędzi jego problemy jeszcze bardziej + dojdzie do tego szereg nowych. Bo NIKT, naprawdę NIKT normalny nie wchodzi w związek z osobą o tak głębokich i poważnych problemach psychologicznych.

Taki schemat widywałem i u moich pojebanych znajomych i czytam o tym w necie (nie tylko tu) od wielu lat.

Bo ONA (lub ON) zaakceptuje mnie takiego jakim jestem - z całym bagażem moich problemów i wykona ZA MNIE całą pracę, aby tych problemów się pozbyć. Takie podejście to marzenie ściętej głowy. Po pierwsze dlaczego ktokolwiek miałby tolerować i akceptować tak głębokie pojebanie (tu wstaw cokolwiek - dragi, hazard, zdrady, nadmierną rozwiązłość seksualną, późnodziewictwo, choroby psychiczne itd) skoro nie brakuje ludzi mniej lub ogarniętych? A skoro wykazuje aż tak głębokie zrozumienie i empatię, to po co miałaby taka osoba cokolwiek zmieniać? Skoro ktoś ma syndrom mesjasza lub innej matki polki, to jak tylko koleś się pozbiera choć trochę, to taka babka pójdzie do innego, kto mocniej będzie potrzebował 'ratowania'. O ile tu zachodzi jakakolwiek pomoc, bo częściej jednak takie 'ratowniczki' będą cię wpędzać w jeszcze większe bagno, aby jeszcze większą mieć satysfakcje z 'opieki nad pokrzywdzonym'.

I wiesz co się dzieje z takimi Shini w takich sytuacjach? Cofają się nie o krok, ale o 10. Nierzadko w ogóle poddają się i wchodzi depresja, wchodzą próby samobójcze. Bo nawiązując do twojego przykładu z głodnym, to taki związek nie byłby obiadem pozwalającym napełnić pusty brzuch, a byłby jedynie możliwością powąchania tego, co jedzą inni. Bo taki związek nie jest normalny. Nie ma w nim równowagi. Nie ma stabilności emocjonalnej, nie ma partnerstwa, nie ma rzeczywistego wsparcia, otwartości i zaufania. To czysta patologia z wykorzystywaniem słabości, niepewności i problemów dla własnej satysfakcji.

I to jest jeszcze ten optymistyczny scenariusz. Ten mniej optymistyczny, zakładający podstęp, jakąś formę oszustwa ze strony Shini, aby uwieźć, omotać i przywiązać nadmiernym oddaniem i poświęceniem to gwarantuje lata terapii dla takiej dziewczyny. Bo skończy jej się jakiekolwiek życie. Skończy się jej wolna wola, niezależność i prywatność. Bo będzie musiała zrezygnować z siebie, dla niego, aby ostatecznie....i tak go zostawić. Niezdolnego do jakiejkolwiek samodzielnej egzystencji.

Najpierw Shini musi się odciąć od rodzicielskiej pępowiny i musi zbudować sobie kręgosłup. Aby faktycznie nie zrobić innym kuku. Ani sobie.

To tylko potwierdza, co napisałam powyżej. Ty jesteś tak spragniony i głodny uczucia, bliskości, a nawet zwykłego zainteresowania swoją osobą, że gotów jesteś swoją duszę sprzedać diabłu, byleby mieć choć namiastkę uczucia. Tak niestety nie da się stworzyć zdrowo (!) funkcjonującego związku.

Nikt mu tego nie każe. Wręcz przeciwnie - wszyscy mu polecali zacząć od terapii i inwestycji w siebie - w tematyczne kursy i szkolenia, w siłownię (lub inny sport indywidualny lub grupowy), w stylistę, profesjonalną sesje foto, żeby miał co na konto na portalu/apce wrzucić. I wszyscy mu tłumaczyli, że to nie jest do zrobienia na hop-siup tylko jest to proces. I im szybciej zacznie - tym szybciej zobaczy tego efekty. Bo wieczne dziamgolenie i analizowanie do usrania nie zaprowadzi go nigdzie. Bo nigdy nie zrozumie, jak nie spróbuje. Bo to jakby osobie niewidomej od urodzenia tłumaczyć czym jest tęcza i kolor.

Sam mu podawałem linki/nazwy do różnych takich. A jak nie ma pomysłu, to od tego są darmowe kursy, żeby sprawdzić czy dany temat cię grzeje, czy jednak nie. Problem w tym, że Shini na gadaniu kończy, a działań nie podejmuje żadnych.

I w tym momencie chyba wszyscy ci tłumaczą, że życie tak nie działa, a ładowanie się w patologiczny związek przeniesie jedynie odwrotny skutek od zamierzonego i tylko napędzi jego problemy jeszcze bardziej + dojdzie do tego szereg nowych. Bo NIKT, naprawdę NIKT normalny nie wchodzi w związek z osobą o tak głębokich i poważnych problemach psychologicznych.

Taki schemat widywałem i u moich pojebanych znajomych i czytam o tym w necie (nie tylko tu) od wielu lat.

Bo ONA (lub ON) zaakceptuje mnie takiego jakim jestem - z całym bagażem moich problemów i wykona ZA MNIE całą pracę, aby tych problemów się pozbyć. Takie podejście to marzenie ściętej głowy. Po pierwsze dlaczego ktokolwiek miałby tolerować i akceptować tak głębokie pojebanie (tu wstaw cokolwiek - dragi, hazard, zdrady, nadmierną rozwiązłość seksualną, późnodziewictwo, choroby psychiczne itd) skoro nie brakuje ludzi mniej lub ogarniętych?

Najpierw Shini musi się odciąć od rodzicielskiej pępowiny i musi zbudować sobie kręgosłup. Aby faktycznie nie zrobić innym kuku. Ani sobie.

Innymi słowy: czy były mi potrzebne wielkie przygotowywania? Nie. A czy Shiniemu są potrzebne? Byc może większe niż mnie, ale prawdopodobnie mniejsze niż wszyscy sądzicie. Ktoś go widział, wygląda tak źle że aż takiego podpicowania potrzebuje? Musiałby byc to naprawdę ciężki przypadek. W zaciszu pokoju z kompem nie potrafi jakoś poprowadzic rozmowy z babką? W domu łatwiej mimo wszystko... a jeśli ma problemy, to akurat to powinien potrenowac. Ale pewnie wystarczy po prostu spróbowac miec wyjebane, to działa (późniejsza porada lekarki ).

Tak na serio, to z rodzicami powinien przede wszystkim porozmawiac, właśnie jak z rodzicami. I odciąc pępowinę nawet stopniowo, ale w takim tempie, które będzie dobre dla niego, bez gwałtownego wywoływania konfliktu. Bo wbrew pozorom tych rodziców będzie jeszcze potrzebowac...

Kaszpir, ale tu zupełnie nie o to chodzi. Nie chodzi o to, że trzeba wyjść na wyżyny samorozwoju. Chodzi o to, zeby wyjść z zaburzeń.