Kobieta singiel nie istnieje - Netkobiety.pl

Większość osób na tinderza tak robi nie tylko kobiety taka specyfika tej aplikacji....daje ona złudne wrażenie że fajnych kobiet i facetów są nieprzebrane ilości stąd ciężko coś zadeklarowac bo cały czas myślisz że spotkasz kogoś jeszcze lepszego niż poprzednia no w i efekcie przesuwasz randkujesz, przesuwasz randkujesz ...i tak w kółko

Kobieta singielka z założenia nie przebywa na tinderze.

Ja znam kilka takich. Ale one nie szukają facetów, więc ich tam nie uświadczysz i stąd wrażenie, że takie nie istnieją.

Nie, serio ja znam takie, które nie szukają nikogo, bo nie chcą. Ale to już kobiety po 30tce, niektóre 40tce. Czasami życie sprawia, że nikogo nie chcesz więcej.

Moim zdaniem to nie jest reguła i wiele zależy od okoliczności. Jeżeli kobieta (ale to dotyczy też mężczyzn) poznaje kogoś ale nie jest przekonana czy coś z tego będzie, często nie urywa od razu kontaktu tylko daje szansę na bliższe poznanie w postaci kolejnego spotkania. Inna sprawa, jeśli nie było deklaracji i jakichś kwasów, to co jest złego w tym, że dane osoby umówią się w wolnym czasie? Przecież nie każde spotkanie musi być randką. Problem może leżeć w komunikacji i/lub odmiennym podejściu do znajomości. W końcu jeśli ktoś mówi, że to nie "to" ale jednak godzi się lub proponuje spotkanie, to można odczytać, że jednak jest szansa na coś więcej. Mnóstwo osób choćby na tym forum poruszało wątek "sprzecznych sygnałów".
Moim zdaniem problemem jest przekonanie, że jeśli ktoś się z nami umówi, to już jest "zaklepany" i nie ma prawa spotykać z kimś innym. Tyle, że takie oczekiwania wobec tak naprawdę obcej jeszcze osoby są co najmniej absurdalne. Owszem, czasem jak coś od razu zaskoczy, to się dzieje samoistnie ale nie oszukujmy się, to są wyjątki by od razu z obu stron coś zaiskrzyło. Zwykle jest poczucie, że niby ok ale jako kolega/koleżanka i nic poza tym.

Myślę, że takie osoby nie mają ani ochoty ani potrzeby by się ze swego życia i wyborów komukolwiek tłumaczyć ani szufladkować czy są na pewno singielkami czy są w innych relacjach. Ja znam wiele osób, szczególnie takich 40+, które tworzą nieformalne związki na 2 domy. Teoretycznie tworzą relację, czasem może nawet na wyłaczność ale nie mieszkają i nie zamierzają mieszkać razem.

Za duzo myslisz kolego a to niezdrowe. Zachowania sa podyktowane sytuacja na rynku a ta z punktu widzenia kobiet jest poprostu bardzo dobra. W calej Europie jest nadmiar mezczyzn a do tego co roku wpuszcza sie setki tysiecy kolejnych facetow ktorzy z racji egzotyki sa dla europejskich kobiet atrakcyjniejsi niz miejscowi. To dlatego tez takie poruszenie u obu plci wywoluje emigracja kobiet z Ukrainy co jest swoja droga ohydne bo je poprostu dehumanizuje. Trzeba sie pogodzic z faktem ze jestesmy latwo zastepowalni i zyc dalej.

To tez troche zalezy od miejsca siedzenia. Ja sam nie potrafie sie umawiac z kilkoma naraz ale i tez niezbyt czesto mialem ku temu okazje. I znowu wraca tu jak bumerang sytuacja na rynku ktora spowodowala ze randkowanie ze strony kobiet wyglada jak kupno auta uzywanego (trzeba przejechac sie kilkoma i wybrac najlepsze) a ze strony facetow jak kupno mieszkania w Beneluxie (srednio 20 chetnych na jedno mieszkanie/ dom).

No nie wiem, ja nie widzę nic ekscytującego w spotykaniu się z facetami, którzy mi nie odpowiadają z jakiegoś powodu. Niby bez sensu skreślać kogoś po jednym spotkaniu ale z drugiej strony po co zajmować sobie czas, kiedy czujemy, że to nie to. Ja jakoś słabo wierzę w to, że nagle po n spotkaniach coś się wydarzy i nagle się zakocham. Owszem tak może się wydarzyć ale na neutralnym gruncie, a spotkania ze wspomnianego Tindera czy ogólnie randki we dwoje siłą rzeczy nakładają na nas jakąś presję dość szybkiego wyboru czy oceny drugiej osoby. Jeśli dwie osoby mają się ku sobie, to nie ma żadnego problemu, gorzej jeśli pod tym względem występuje asymetria, a nie oszukujmy się ona w większości przypadków występuje.
Myślę, że czasem sami przed sobą nie potrafimy odpowiedzieć czy chcemy by się dana znajomość rozwinęła czy nie. Podświadomie lub nie tłumaczymy sobie, że gdyby tak było, to przecież nie powinniśmy mieć wątpliwości. I w istocie, kiedy w końcu trafimy na odpowiednią osobę, tych dylematów nie ma. No chyba, że ta druga osoba nie jest nami zainteresowana.
Skomplikowane to wszystko

Religijne środowisko, więc wątpię. Ale tam w każdym przypadku jest jakiś problem w domu rodzinnym. Jak taka dziewczyna od nastoletnich czasów słuchała o czystości przedmałżeńskiej, to do 40tki libido umarło. One wchodzą w kumpekstwa czy jakieś koleżeństwa z facetami, ale nie jest to tak zażyłe, żeby był seks w tej relacji albo żeby wyszedł z tego związek. Ogólnie to specyficzne środowisko, niemniej mogę powiedzieć, że kobiety singielki istnieją

Moja siostra uważa, że nie ma ludzi w 100% zdrowych psychicznie i ja się z nią zgadzam. Każdy ma jakieś traumy wynikające z wychowania czy rodziny.

Ja jak jeszcze miałam z tymi dziewczynami większy kontakt to się poważnie zastanawiałam, czemu one sobie nikogo nie znalazły. Fajne, atrakcyjne kobiety, tylko skupione na innych aspektach życia.

Nie wiem, czy przebywanie na Tinderze świadczy o poszukiwaniu związku, raczej przelotnej znajomości..
Akurat nie dziwię się temu, kto tam przesiaduje, bo ta apka raczej nie służy do poszukiwania partnera życiowego..

Podziwiam, naprawde podziwiam ludzi, ktrórzy po pierwszym spotkaniu(nawet jeśli wcześniej rozmawiają) stwierdzają, że to nie to..Normalnie szklana kula..
Wszystko musi wybuchnąć z siłą kilku atomówek już za PIERWSZYM razem, żeby dalej było sens to ciągnąć.

Tak samo, jak potem, kiedy nawet spotka się dwójka ludzi te kilka razy, to od razu rodzi się nadzieja ze spotkania na spotkanie? Rozumiem, że już po tych kilku razach ludzie sobie coś obiecują?

A potem pojawiają się wątki, gdzies ktoś ma pretensje, bo partner się wycofał po 2-3 miesiącach, co jest już traktowane przez jedną stronę jak kilkuletni związek..

No wiesz jednak większość kobiet na tinderze twardo deklarują, że szukają czegoś więcej. Jest to bzdura, bo im się wydaje, że szukają, ale w praktyce wiadomo. Nie zmienia to faktu, że w kościele czy gdziekolwiek jest dokładnie tak samo jak na tinderze. I nie sądzę by faceci tak łatwo skreslali, raczej kobiety tak robią, one chcą się szybko spotykać i od razu weryfikować. Ja akurat chciałem chwilę z kimś pogadać, ale nic to nie daje skoro i tak potem wychodzi smród. Powtarzam po raz 85, tinder to był tylko przykład. Może czas przestać zwalać winę na narzędzia, a zacząć oceniać ludzi jakimi są naprawdę?

Be. ale to, że kobieta chce czegoś więcej, nie znaczy, że ma się angażować z za przeproszeniem pierwszym lepszym, który zadeklaruje, że też szuka poważnego związku. Owszem, trzeba najpierw dać sobie szansę ale zwykle to się chyba czuje czy ktoś nam odpowiada czy nie. Może nie od razu na 1 spotkaniu ale 2 czy 3-cim. W sumie tak źle i tak niedobrze bo jeśli kobieta zrezygnuje po 1 spotkaniu, to pojawi zarzut, że nie chciała nawet poświęcić trochę więcej czasu by się lepiej poznać, a jak zrezygnuje po kilku spotkaniach, to też źle bo "dawała sprzeczne sygnały" godząc na kolejne spotkania, odpisując itd. a druga strona już zdążyła się wkręcić i czuje oszukana.

Tylko CO ja mam wiedzieć o drugim człowieku po 1 czy dwóch spotkaniach? Naprawdę Panie dajecie sobie takie moce, że już wiecie wszystko? Jeśli podczas pisania ktoś wydaje się nieciekawy, to przeciez nie oznacza od razu, że taki jest w rzeczywistości. Chyba, że styl i zachowanie sugeruje nam, żę jest gburem albo nieukiem. Po prostu ocenianie kogoś po profilu w sieci jest zwyczajnei absurdalne, pomijając jakieś szczególne przypadki.
Przy braku wcześniejszego pisania, ocena i weryfikacja na 1-2 spotkaniach to już czysty nonsens! Nie dopuszcza się w ogóle myśli, że można się co do drugiego człowieka pomylić w swojej ocenie, bo "cudowna intuicja"  mówi wszystko? Jak ktoś nie jest gburem ani fleją czy totalnie się nie skompromituje, to CO ja o tym człowieku wiem tak naprawdę? Przecież nie mam zdolności prześwietlania kogoś na podstawie powierzchownych kontaktów! Jeśli ludziom zależy tak bardzo, żeby wszystko grało na tip-trop od samego początku, możę to znaczyć, żę ich bardzo "ciśnie", żeby to już okazał się TEN/TA, aby mozna to było nazwać związkiem.

Natomaist na samym początku nie widzę niczego zdrożnego w wybieraniu i spotykaniu się z kilkoma osobami, bo przeciewz wiadomo, że z każdą nich jeszcze mnie nic nie łączy.
Ciężko zrównywać początek znajomości z długim stażem związkowym.

Znam mnóstwo prawdziwych singielek - kobiet, które są same od dawna i nikogo nie mają w żadnej formie, żadnych kolegów do seksu czy choćby pogaduszek - i nie szukają nikogo. Chcą być same, i są. Ja należę do tej grupy. Więc kolego Twoja teoria nie sprawdza się. Bo te, co są na tinderach itd to są poszukujące i zapewne też często grają na kilka frontów - ale to samo można powiedzieć o mężczyznach, bo poznałam takiego niejednego.

Ile osób, tyle teorii. Na każdy temat. Ten temat powiela niejako temat o byciu wiecznym singlem, i tam padła teoria, że jest to niezgodne z naturą ludzką.
Cóż.

Spotykając się z wieloma osobami jednocześnie, trudno jest poznać naprawdę bliżej te osoby, ponieważ względem więcej niż jednej osoby wymagałoby to bardzo dużego zaangażowania czasowego, co przy kilku osobach jednocześnie jest niemożliwe do ogarnięcia, a jeżeli już się to robi, to robi się to powierzchownie. Bo prawdziwe poznawanie kogoś, to jest poświęcanie mu czasu, co na początku znajomości jest intensywne.

Dlatego nie jestem i nigdy nie byłam zwolennikiem ciągnięcia kilku srok za ogon. Nic z tego nie wychodzi.

Nie mówię o tym aby się obrażać - większość osób zazwyczaj wycofuje się kiedy widzi, że nie jest jedna jedyna na daną chwilę - ponieważ z tą świadomością trudną wykrzesać w sobie więcej zaangażowania. Nie każdy jest zainteresowany rywalizacją o kogoś z kimś innym.
Osobiście wolę poświęcić te dwa, trzy miesiące czy więcej intensywnego kontaktu z jedną wybraną osobą, tak aby móc dowiedzieć się o niej jak najwięcej, niż utrzymywać takich kontaktów równocześnie dwa, trzy w powierzchownej formie, nie dającej mi przez ten czas żadnego wstępnego obrazu tych osób.

Jeśli kogoś odpowiedniego pozna, to nie trzyma, zapewniam Cię. No chyba, że sama nie ma pewności, że ona też jest dla niego odpowiednia. To przecież działa w 2 strony.
Panna spali mosty i nagle okaże się, że nowy wybranek po kilku spotkaniach czy msc znajomości powie, że to nie to i co wtedy? Łatwiej odnowić ochłodzona nieco znajomość, niż zaczynać kompletnie od zera. Tak robią wszyscy "przezorni". Może trochę to egoistyczne ale...
Jak dana osoba spotyka kogoś odpowiedniego to inny czy inni zwykle otrzymują bajeczkę typu "potrzebuję czasu, mam dużo pracy (w domyśle nie mam czasu), nie wiem co czuję...itd.". Nikt albo mało kto od razu chwali się, że ktoś "nowy"/inny się pojawił, szczególnie kiedy to nic pewnego.

Tylko, że wiesz, taka praktyka jest nie rzadsza wśród mężczyzn. Właściwie mam wrażenie, że faceci ją zapoczątkowali, a kobiety musiały się do tego jakoś dostosować. To faceci częściej nie dążą do związków, ale mydlą tym kobiecie głowę bo wiedzą, że w ten sposób łatwiej ją zdobędą, a potem następna i następna.

Ale bredzisz chłopie. Ile Ty masz lat ?

O, to idealnie gość nadaje się do forumowego klubu

Obawiam się, że nie gracie w tym samym klubie

To zależy, z której strony na to spojrzeć.

Wgniotła w ziemię chyba nie oddaje istoty problemu

Niestety takie realia. Ale to jest głownie wina mężczyzn, bo zabiegają o względy nawet jak kobieta jest dla nich wręcz wredna. Kobiety nie muszą się starać, bo i tak znajdzie się 10 stulejarzy, którzy będą na każde jej zawołanie. Starają się tylko wtedy kiedy trafi im się tzw. chad (osobnik więcej niż przeciętny), wiem o tym bo mam 2 bardzo przystojnych kumpli i laski same do nich zagadują. A to, że gadają że niby nikogo nie szukają to zazwyczaj ściema.

Nie dziwię się W takiej koszulce konkubentce-żonobijce to do Hogwartu nie przyjmują.

Głupie gadanie
Sama jestem singielką, z moim byłym się rozstałam z 1,5 roku temu i nikogo od tamtej pory nie mam. Wcześniej na początku studiów też miałam chłopaka, a po nim znowu dłuższą przerwę
Po jednej imprezie mnie chłopak, któremu wpadłam w oko usilnie zapraszał o siebie (o 1 w nocy), ale się nie dałam, bo mnie to brzydzi. Dla mnie seks to coś głębszego i muszę taką osobę znać, a nie po 1 imprezie
Mam koleżanki singielki i mało która  się "puszcza" albo coś w tym stylu
Więc nie wiem, skąd takie opinie o kobietach singielkach

A ja nawet znam dziewicę, nieźle co? Dała mi kosza kiedyś ((.

Nie, mowa o singielkach, to nie jest pomyłka. Oj drogie Panie Wy mi się nie wyplacicie za to ciągle edukowanie Waszych ślicznych głów.

Istnieje, to ja. I pewnie kilka innych też vy się znalazlo, tak jak mezczyzn. A może nie, sa mężczyźni, którym odpowiada życie w pojedynke.
Dajcie ludziom żyć jak chcą, skoro nikogo nie krzywdzą.

OK, to jak według Ciebie mam je rozumieć? Te same babki wypowiadają się tu od wielu lat. Głoszą te same teorie w imieniu wszystkich "kobiet", więc "znam" je. Nie jednego deptały i obrażały.

Najlepsze jest to, że mogą tu mieć po 2/3 konta i nawet o tym nie wiemy! A jeszcze lepsze jest to, że znam kompletnie inne kobiety niż to, co tu się promuje tym najmłodszym, najbardziej podatnym nastolatkom.

Mną rządzić nie będą. Na moje poglądy wpływu też nie mają.

No, chyba że jesteś podatny, potrzebujący lub zbyt słaby.

XDDD Ty to jesteś znawca bez kitu. Aż nie mam ochotę na żadną merytoryke poza wyśmianiem. Tak Misinx, łączą ją ze sferą emocjonalna. Dlatego potem masz tematu typu "spałam z 18 facetami". Ciekawe, bo koleżanki zwykły mówić, że to faceci są bardziej uczuciowi niż kobiety dziś;))). Pytałeś kiedyś czym jest ta warstwa emocjonalna? To są rzeczy typu "lubiallam go, podobał mi się" - czyli...czyli nic. Facet też może się przespać z kimś i argumentowac, że podobała mu się lol, to oczywiste. Podejście kobiet do seksu jest skrajnie przedmiotowe i ilościowe. Każdej...

Be. widocznie nigdy nie był przez nikogo kochany, dlatego nie rozumie co to ta “warstwa emocjonalna”.