jakis_czlowiek - życiowe problemy - Netkobiety.pl

Jakiś Człowieku czy ktoś z forum zna Cię osobiście żeby mógł potwierdzić że taki jestes? Pewnie nikt.

Jakbym się czuła mając 31 lat...?
Pewnie tak samo jak Ty. Nie jestem sobie w stanie tego nawet wyobrazić, tak, nie chciałabym takiego życia w samotności. Samotność, to coś co mnie przeraża najbardziej. Śmierć mnie nie przeraża. Ale samotność tak.
Z tego powodu robiłabym wszystko żeby jednak nie być samotna. Zrobiłabym wszystko żeby ten temat zamknąć jakieś 70 stron temu.

Ale to jest prawda akurat.
Myślisz o sobie źle. Wydaje Ci się, że tego nie widać? Widać. Po tonie głosu, ruchach, twarzy, doslownie wszystkim. jak jestem zdenerwowana to drapię sobie paznokcie. Robię to jakoś nieświadomie, jakbym wtedy odłączała dłonie od reszty ciała. Dopiero inni zwracają mi na to uwagę. I Ty pewnie też robisz coś, na co nie zwracasz uwagi, ale te dziewczyny to widzą.

jejku, internet nie jest wyznacznikiem tego co ludzie o Tobie myślą.
W internecie ludzie łudzą się, że mogą być anonimowi i dlatego trochę puszczają im hamulce.

Już wiem, że moje pisanie tutaj jest na nic. Ale nadal... jestem w szoku jak można nienawidzić siebie. Tak bardzo się sabotować na każdym kroku.

Jakiś Człowieku poczytałam kilka postów z listopada, trochę brak mi słów. Ten watek trwa tak dlugo, ze juz wszystko zostalo napisane tysiac razy przez kilku(nastu) roznych uzytkownikow. Ty masz ze soba problem i to niemaly.

Tak sie zastanawiam co jest nie tak z dziewczynami, ktore maja kilka kilo wiecej? Poniekad to rozumiem, ale tylko pod wzgledem sprawnosci fizycznej, poza graniem i siedzeniem w domu bardzo lubie tez ruch, sport i nie moglabym miec partnera z nadwaga ale nie ze wzgledow estetycznych tylko dlatego, ze moglibysmy sie minac z zainteresowaniami, moglby czasami za mna nie nadazac. no chyba ze by nadazal, to inna sprawa wtedy.
to pytanie jest o tyle istotne, ze nadwage u kobiet moga powodowac rozne czynniki, co zrobisz jak juz kogos znajdziesz, ona urodzi Ci dziecko i przez jakis czas byc moze nie wroci do swojej wagi. Albo jakas choroba, problemy z hormonami, to sie zdarza. poki co jestem szczupla, byc moze bedzie tak zawsze, a byc moze nie. Nie chcialabym jednak czuc sie zle i nieakceptowana przez partnera tylko dlatego, ze mam kilka kg wiecej. To musi byc okropnie upokarzajace.

Pewnie moje myślenie ulegnie zmianie jeszcze 100 razy. I dobrze. Byloby dziwnie, gdyby nie. Jednak sa pewne niezmienne, np to ze nigdy nie bede miec kompleksow z powodu swoich wystajacych lopatek. Nie czuje sie przez to... mniej atrakcyjna, mam jeszcze kilka innych "wad" w wygladzie, przez ktore smialo moglabym miec kompleksy - ale to jak kazdy czlowiek. Nie ma ludzi idealnych. Jednym odstaja lopatki, innym nosy, ktos ma rzadkie wlosy, a ktos lekkiego garba. Ktos szybciej bedzie mial zmarszczki. Wszyscy sie roznimy od siebie i to jest fajne, ze jest taka roznorodnosc.
Wyglad kiedys przeminie, a zostanie charakter czlowieka. Przeminie pozadanie. Przeminie wszystko. Zostanie czlowiek po prostu. Ze swoim charakterem, zaletami ale tez przywarami. Sam wyglad nie moze byc fundamentem, bo za 20, 30 lat taki dom ze slabym fundamentem po prostu sie zwali. Takiego domu juz sie nie odbuduje.
Jesli moj przyszly maz mialby odstajace lopatki... to po prostu by je mial. Jak czlowiek w kims sie zakocha, to takie wady schodza na daleki, daleki plan.
Np. moi bracia sa dosc niscy wg tego forum - jestem przekonana, ze zaden z nich nie ma wiecej niz 175 cm. Ale maja takie zony, ze by ci oczy z orbit wyszly jakbys je zobaczyl (ale one tez sie kiedys zestarzeja, nic nie jest dane na zawsze). Bracia z wygladu sa totalnie przecietni. Osiagniec specjalnych tez nie maja, chyba ze o czyms nie wiem najmlodszy dopiero konczy studia, po wielu godzinach niezbyt grzecznych prosb, zeby sie ogarnal. On pracuje odkad skonczyl szkole, mimo braku studiow jest dosc madry i zaradny, ale mimo ze to moj kochany brat nie moge powiedziec, ze jakos super wyroznia sie na tle innych mezczyzn. Jego zona twierdzi co innego i to jest wlasnie piekne, ze oni w sobie widza wiecej niz my, ludzie z zewnatrz. Zycze Ci, zebys w koncu spotkal kogos takiego na swojej drodze.
To chyba juz tak jest, ze nie kazdy czlowiek osiagnie w zyciu wiele pod wzgledem materialnym, finansowym itd, nie moze byc tak, ze wszyscy beda mieli tyle samo i to samo. Nie kazdy tez ma potrzebe posiadania nie wiadomo jak wielkich osiagniec - i to tez jest ok. Widze jednak, ze Ciebie to zzera. Dusisz sie w klatce, w ktorej sam sie zamknales, a klucz zgubiles.
Moi bracia nadrabiaja charakterem i charyzma i jak dla mnie to jest clou calego tego tematu.

Ale jak tu miec charakter i charyzme jak Cie cos totalnie blokuje.
Piszesz, ze nie masz motywacji i nadziei. Jednak zalozyles watek z jakiegos powodu - czy wtedy, w marcu jeszcze ta motywacje miales? Nic nie dzieje sie "po prostu", tematu nie zalozyles z nudow, albo zeby sobie tylko popisac.
Ty juz nie wierzysz, ze moze byc inaczej. Jestes zmeczony i zniechecony. Co takiego stalo sie w Twoim zyciu, ze... jestes jaki jestes. Moze to nie bylo jednorazowe wydarzenie, a cos co trwalo i trwalo. Moze jestes tego swiadomy, a moze nie. Moze wszystkie swoje niepowodzenia zrzucasz na konkretna sytuacje, albo jakis ciag zdarzen, ale tak naprawde nie o to chodzi. To nie sa pytania. Tak sobie po prostu pisze, bo moge. W kazdym razie jest cos, co nie pozwala Ci isc dalej, realizowac sie.
Jeszcze ten autosabotaz.
Popatrz. Napisalam, ze mi by nie przeszkadzal brak prawa jazdy, odstajace lopatki itd, to napisałeś, że młoda jestem i jeszcze mi się zmieni - argument trochę od czapy, bo pisalam tez o malzenstwie, ktore zmotoryzowane nie jest i sobie radza. Gdybym teraz  napisala cos milego o Tobie (calkiem szczerze), od razu odpisalbys: nieprawda, bo...
Nie przyjmujesz, ze ktos moglby myslec o Tobie dobrze. Wspolczuje Ci bardzo. Ty nawet nie wiesz, ze jakas dziewczyna mogla byc zainteresowana Tobą kiedykolwiek, bo nie dopuszczales tego do siebie. Mniej lub bardziej swiadomie. Nie pisz ze nie mam racji, i ze wlasnie tak bylo i ze zadna nigdy do Ciebie nie podeszla itd - no ja bym tez do zadnego faceta sama z siebie nie podeszla, wiec nic w tym dziwnego.

Chetnie napisalabym - idz na terapie, tylko to Ci pomoze. i pewnie tak jest, ale nie chce byc hipokrytka. Tylko ze moje problemy nie przyslaniaja mi calego swiata, nie powoduja, ze stoje w miejscu. A Ty owszem. Gdzies na poczatku przeczytalam, ze juz byles jakiegos terapeuty? Chyba juz nie chodzisz?
Z ta terapia to jest tak, ze ja tez bardzo dlugo nie chcialam isc, bo uwazalam ze z moimi problemami powinnam radzic sobie w zupelnie inny sposob, ale... potem sobie wyobrazilam, jakby to bylo czuc sie wolna od tych wszystkich uprzedzen, ktore sa tylko i wylacznie w mojej glowie - ktore sama sobie stworzylam, falszywe i bez realnego pokrycia, totalnie sprzeczne z tym co wyznaje. Gdzies tam poczulam uczucie ulgi. Tesknote za wolnoscia. To mnie sklonilo, zeby jednak poszukac kogos kto mi pomoze.
Czy Ty nie chcialbys czuc sie wolny od swoich blednych przekonan? Czy nie chcialbys nie bac prowadzic sie samochodu, nie bac sie ludzi, chcialbys kogos poznac? Czy Ty jestes w ogole w stanie wyobrazic to sobie?
To nie jest tak, że nie zasługujesz na bycie szcześliwym. KAŻDY zasługuje z tytułu, że prostu jest. Twoje szczescie nie jest poza Twoim zasiegiem, poza Twoja historia. To cos, do czego powinienes dazyc. I to nie sa bzdury, naprawde.

31 lat. To nie tak duzo w perspektywnie calego zycia. W pespektywie wiecznosci. Tak naprawde masz jeszcze czas zeby wszystko zaczac. Bedziesz mial 40 lat i bedziesz zalowal, ze gdy miales 30 to sie nie odwazyles.

Jeszcze cos.
Bedac w zwiazku z osoba taka jak Ty balabym sie nie tego, ze gdzies nie dojade bo brak samochodu - balabym sie, ze Ty i Twoje problemy zawsze beda na pierwszym miejscu. Ze dla mnie juz nie starczyloby przestrzeni. Jednak moge to blednie odbierac, bo to w koncu watek o Tobie, ale tak, wydajesz sie byc osoba bardzo mocno skupiona na sobie - co w sumie nie jest zle, bo trzeba o siebie dbac, ale Ty jestes jednoczesnie skupiony na sobie i sie nie lubisz. Jakis Człowieku, czy Ty byles kiedykolwiek kogos ciekawy? Czy Ty potrafisz zainteresowac sie drugim czlowiekiem?

87 stron. Pięc tysięcy postów. To wrecz niesamowite, ze mozna napisac tyle o jednym czlowieku.

W ogóle psychiatra mi powiedział, że mam objawy nerwicy + może lekkie stany depresyjne. Przepisał mi coś na poziom serotoniny.

moze rozszerz swoje poszukiwania i na kolegow? moze w tym bedziesz mial wiecej szczescia?

a co do kobiet moze sprobuj szukac tam, gdzie one sa? wolontariat, kosiol, pielgrzymka, ikea, kurs tanca, w miastach, gdzie sa baseny sa czasem kursy gimnastyki wodnej. moze warto by bylos ie zapisac na jakies 3 miesiace?

tak, wiem, wiem, ze ci pewnie nie pasuje, bo jestes facetem, nie chcesz robic czegos wbrew sobie, ale przeciez od tego nie umrzesz, jesli raz sprobujesz.

i tak, masz problem z zagadywaniem, to zagaduj najpierw w komunikacji miejskiej (i tak nie masz auta, wiec pewnie nia jezdzisz), w kolejce w sklepie, w poczekalni u lekarza. i to obojetnie kogo, mozesz zaczac od osob starszych, jakas gadke o pogodzie, jak sie dlugo czeka, byle sie przelamac. ne dostaniesz z liscia od laski, ze ja zagadasz. kazdej bedzie milo, nawet jesli zajeta czy z jakiegos innego powodu nie wyjdzie.

nic dziwnego, ze nikoo nie poznjaesz. masz tryliardy powodow, aby tylko sie wykrecic. skoro nic nie jest dla ciebie to trudno. ja sie zwijam.

jak juz mowilam, czasem taks ie zdarza, ze nie na wszystko ma sie wplyw i niektorych rzeczy sie nie da przeskoczyc (geny, choroba, warunki losowe), ale u ciebie mowimy o lekkim wyjsciu z komfortu, ale widocznie i to za duzo.

a sa jakies przeciwwskazania co do sportu grupowego? moglbys poznac tam kolege. endorfiny, w grupie to i motywacja. ale wez idz na probne 2 zajecia i dopiero ocen czy to dla ciebie czy nie

z tancem to samo. tylko najlepiej nie jakis towyrzyski typu tango czy cos, bo tam laski ida juz w parach, zeby potrenowac na wesela itp

a czy sa "macanki" to zalezy od rodzaju tanca. wygoogluj sobie, co w ogole u ciebie w miescie jest.

jakis_czlowiek sam sobie przeczy w wielu postach. Na wszystko ma wymówkę i odpowiedź. Niby jest mu źle, ale nic z tym nie chce zrobić. Wątek ciągnie się przez 87 stron postów bez jakichkolwiek zmian.

Uważam, że właściwe będzie ignorowanie tego użytkownika dopóki niczego nie zmieni w swoim postępowaniu.

Dlatego zachęcam wszystkim do ignorowania tego wątku. W mojej opinii to jedyna metoda, która może ( choć nie musi ) przynieść wymierny rezultat.
Jakis_czlowiek musi zmierzyć się ze swoimi problemami.

Od urodzenia, taka wada.

No to spadaj, nara.

Znam chłopaka, który miał jakoś źle ułożone ścięgno w szyi, generalnie szyję miał taką że z jednej strony mu się bardziej rozszerzała i szła dobre kilka centymetrów dalej niż po drugiej stronie. I widać było, że to przez jakieś ścięgno. Do tego gość dosyć niski i taki lekko nieogarniony życiowo, a żonę ma i dziecko ma i dobrze im razem i żeby nie było to żona się nie wyszalała, bo oni ślub wzięli to on miał z 27 albo 28 lat a ona młodsza od niego.

Tak naprawdę te łopatki są tylko w Twojej głowie. Tak jak za małe cycki czy cellulit u kobiet.

Nudy poza tym widzę, że chyba skończyła Ci się chwilowo faza manii, ale dalej uważam, że to jest do kontroli.

Forum mnie odciąga od złych myśli na temat tego, co u mnie

Ale serio, tyle kobietom się mówi, że kompleksy to mają w głowie. Weź sobie o tym poczytaj.
Brak zainteresowania nie jest spowodowany Twoimi łopatkami. Ja Ci gwarantuję, że kobieta, którą widzisz raz, nawet na to uwagi nie zwróci. A kobketa, która się z Tobą regularnie umawia bkerze Cię takiego jakim jesteś.

Zdziwiłbyś się, jakby tu każda kobieta napisała Ci, jaki ma kompleks. W życiu są różne sytuacje. Wystające łopatki dla mnie to pikuś przy tym jak mąż mi przynosił wodę do łazienki kiedy wyrzygiwałam wszystko co zjadłam albo jak leżałam dwa dni w szpitalu z cewnikiem w cewce moczowej a on miał piękny widok na worek moczu przyczepiony do łóżka.

Serio, dla mnie doszukujesz się problemów na siłę.

Totalna bzdura. Z liścia może się nie dostanie, ale na pewno nie będzie jej miło, że zagaduje ją jakiś zwykły przeciętniak czy brzydal. Gdyby zagadał przystojniak, to co innego.

Nie będzie się zastanawiała, tylko ucieknie jak najdalej, żeby uniknąć rozmowy, bo na samą myśl o rozmowie z przeciętnie wyglądającym mężczyzną robi jej się niedobrze.

Gdyby kobiety nie były tak bardzo skupione na wyglądzie, to już dawno miałbym dziewczynę.

Dobry żart, dobry.

Masz skopany charakter, nie wygląd.
Więc nie, nie miałbyś.

Nie, ponieważ żadna kobieta nie znała mojego charakteru zanim mnie odrzuciła. Charakterem mógłbym dużo zdziałać, gdybym tylko miał taką możliwość, ale niestety dla moich rówieśniczek charakter nie ma żadnego znaczenia.

Może nie ja robię pierwszy krok, ale też jak mnie jakiś chłopak nie zaprosi na kawę to jestem w ciemnej dupie więc może wy musicie robić pierwsze kroki, ale są dziewczyny też co są nie zauważane i nie proponuję się im randek. Pracuje w większości z facetami i żaden polak nie zaprosił mnie na kawę, nie zaczepił. Co prawda gadają do mnie, interesują się mną np do jakiek szkoły chodziłam i takie pytania jak się zadaje na początku znajomości, ale i tak nic z tego nie wynika. Zaproszenia na kawę nie mam. Nawet na głupim fb mnie nie zapraszają. Serio kobiety niektóre mają podobne problemy do was. Czują się nie zauważane i ja się czuje, ale co mam jęczeć w necie ciągle o tym samym?.

Podkreślam, że polak bo chyba macie taka mentalność. Później się dziwicie czemu wychodzimy za mąż za obcokrajowcow. Obcokrajowcy są mega otwarci, sami się uśmiechają. Ja mam porównanie i wiem czemu może faceci mają takie problemy i później przychodzą się żalić na fora. Polacy prawie wgl nie łapią kontaktu wzrokowego. Są tacy co łapią ale większość nie, odwracają wzrok od razu a jak już się jakiś patrzy bardzo intensywnie to i tak nie zagada tylko się patrzy, zero kroków. A obcokrajowcy co prawda zachowują się nieco dziko, ale przynajmniej próbują i pokazują że jakaś kobieta im się podoba. Np w pracy zagadało do mnie o numer 10 obcokrajowców. Blokada językowa a oni i tak starają się zagadać, proszą o instagrama. Później piszą że chcą się poznać i jestem śliczna. Wiadomo to cringowe nieco. Niektórzy są strasznie nachalni. Ale przynajmniej coś robią. Ja nie chce odpowiadać bo zniechęca mnie bariera językowa. Piękna dziewczyna u mnie w pracy z super sylwetka taka blondynka ma chłopaka obcokrajowca właśnie z mojej firmy. Ja się nie dziwię powoli bo pewnie podchodzili do niej i zagadywali a Polacy stoją jak słupy soli i NIC. naprawdę mentalność jest ogromna. Ja myślałam że się facetom nie podobam ale jakoś nie wierzę że 10 jestem w stanie się podobać z innego kraju a Polakom nie bo przecież mózgiem się aż tak nie różnicie. Tylko taki polak nie wysyła sygnałów że mu się kobieta podoba przynajmniej ja mam takie doświadczenia. Nie napisze do niej ani nic, piszą jedynie obcokrajowcy, zapraszają na fb. A czy któryś polak to zrobił? No nie. Aha jeden tylko napisał do mnie polak reszta patrzy się i to tyle.

Lucyferku ja po części rozumiem ich. Sama mam problemy i czuje się wyizolowana od społeczeństwa tak jak jakiś człowiek czy raka.

Człowiek czasami się już tak pogubił w sobie ze odpala jeden program w którym jest "nikomu się nie podobam". Trudno z takiego myślenia wyjść. Coś działać jak na początku się na w swojej głowie że nic nie zdziała.

Kobiety za granicą też są otwarte, w odróżnieniu od Polek. Dlatego właśnie za granicą nie miałem problemów z nawiązywaniem znajomości, nawet z kobietami potrafiłem prowadzić długie rozmowy na różne tematy, a w Polsce jest to niemal niewykonalne.

No widzisz to mamy podobne odczucia. Może po prostu nie umiemy się dostosować do mentalności Polaków?. Skoro obcokrajowcy jawnie pokazują zainteresowanie i dużo kobiet z polski żeni się z obcokrajowcami to mówi też dużo za siebie

Pewnie tak, też mi to jakiś czas temu przyszło do głowy

Tylko problem jest taki, że aktualne moje doświadczenia tylko potwierdzają i utwierdzają moje myślenie. Skoro nigdy dziewczyny nie miałem, nigdy żadna nie była mną zainteresowana, to logicznie jest uznać, że po prostu się żadnej dziewczynie nie podobam i tyle.

Polaków też trzeba nieck zdobywać. Moje koleżanki po prostu pokazują bardzo że jakiś chłopak im się podoba np zagadują, same robią kroki i wtedy polak się dopiero otwiera. Jak nie wysyła kobieta sygnałów to nawet nie podchodzą albo nieliczni. A obcokrajowcy są tak otwarci ze nie zrażają się brakiem sygnałów tylko uderzają tak o bo czemu by nie.

Mój były jawnie przyznaje że mu głupio do kobiety tak o zagadać w pracy i tego nie robi nawet jak jakaś jest śliczna. Piszę teraz z takim chłopakiem i też mówi że jest dość nieśmiały i trudno mu zaproponować randkę jak dziewczyna mu się dodatkowo podoba. Jakby faceci chcą czuć pewny grunt że nie spotka ich odrzucenie i wtedy działają. Dużo kobiet po prostu zakumalo że trzeba sygnały wysyłać takie jawne. A moj dawny kolega mówił właśnie że jego była zagadywała do niego co chwilę i sama go na fb zaprosiła po rozmowie. No więc tak to wygląda. A później nic dziwnego że przy Polakach czuje się nieatrakcyjna. Oni inaczej podchodzą i jakby dużo osób się paruje przez znajomych albo może w klubie, na domówkach się ma więcej odwagi. Nie wiem bo nie chodzę.

Bez złośliwości do Jakiegoś, ale zmiana otoczenia nic nie zmieni. Przez bodźce i tak sam się we własnym mentalnym szambie zakopał, z którego przekichanie jest wyjść.
Jak każde doświadczenia - one uczą postaw.

Hmm ale lucyferku niech spróbuję. Jeśli obcokrajowcy są bardziej otwarci to jakiś człowiek będzie się czuł chciany i jak taka z innego kraju ma taka mentalność i zacznie się uśmiechać i będzie otwarta na rozmowę to może zmieni mu się podejście nieco i będzie atakował w kobiety nie z Polski. Skoro ja mam takie doświadczenia i raka to coś musi w tym być że my się czujemy akceptowalni i chciani wśród obcokrajowcow bo mają inna mentalność.

Why?

Bo jak chodzi o sprawę gnicia wewnątrz po prostu będę dającym nadzieję ciężarem.
Każdy sam postrzega swoją rolę.
Ja jestem do eksploatacji, a następnie wyrzucenia i to akceptuję.
Sam stopniowo świadomie sobie szkodzę na każdym poziomie.

Zapewne tak, no ale nie mieliśmy gdzie nabyć tych umiejętności, skoro towarzystwo nas nie chciało. No ale jak nie chcą, to nie, ich strata

Zgadzam się.

Dlaczego leży w Tobie? Że nie proponowałaś? No ja też bym nie proponował komuś, kto ze mną nawet nie rozmawia

No tylko że ja się nie izoluję i podejmuję inicjatywę, a żeby dbać o relację, to najpierw ta relacja musi powstać, a z tym jest problem. Nie przelewam żadnych projekcji, bo wiadomo, że każda sytuacja jest inna

Jeśli chodzi o ten wątek, i problemy innych młodych mężczyzn, podobne do tych jakie ma autor, to jest wręcz nieprawdopodobne jak się można zafiksować na jednym kryterium jakim jest "odpowiedni" wygląd i równocześnie przyjąć, że wygląd plus inne poboczne kryteria (typu: brak prawa jazdy, brak umiejętności gotowania) wpływają na ogólną atrakcyjność, podczas gdy atrakcyjność jest pojęciem względnym i przede wszystkim bardziej złożonym i na pewno nie ograniczającym się do narzuconego przez massmedia, instagram i inne apki randkowe modelu wyglądu.

przeniesiony post z wątku o rynku matrymonialnym

Ja nie wiem skąd taki wniosek, że on wszystkiego się boi. Wszystkiego czyli czego?
Moim zdaniem wielu rzeczy bardziej nie chce niż się ich boi, a to zasadnicza różnica. Można czegoś nie chcieć, można z czegoś rezygnować z uwagi na koszty jakie trzeba ponieść, co wcale nie oznacza, ze nie jest w stanie ich się podjąć, gdy zajdzie taka potrzeba. Ja więcej tego "boi się" widzę w postach do niego adresowanych, niż w jego wypowiedziach. On sensownie wyjaśnia dlaczego nie chce jakiegoś trudu podejmować, a w odpowiedzi czyta jak ktoś jego problem klasyfikuje. Mnie to kwalifikowanie jego problemów zupełnie nie przekonuje, trudno jednak abym tu z każdym toczyła boje o takie czy inne sugestie. Dlatego pozostaję przy swoim zdaniu, które tutaj od czasu do czasu wyrażam.

Pytasz jaki swój problem rozwiązał - na pewno każdy dotyczący samodzielnego życia , bo doskonale daje sobie radę bez mamusi  tatusia i żoneczki, czego nie można powiedzieć o wielu osobach. Zmieniał pracę, zmienił miejsce zamieszkania, usamodzielnił się, biega w maratonach i z pewnością robi wiele innych rzeczy. Jedyny jego nierozwiązany problem to znalezienie partnerki życiowej. Jeśli to ma przesądzać o inteligencji....to....no pomyśl ilu osobom odmawiasz inteligencji
Myślenie abstrakcyjne to nie jest konieczność życiowa. Ponadto mam olbrzymie wątpliwości co do tego stwierdzenia, bo takie diagnozowanie internetowe jego zawziętych przeciwników mnie nie przekonuje.

Ja mam wielki podziw dla jego wytrzymałości psychicznej, bo to w jaki sposób wielu sobie tutaj pozwala do niego czy o nim pisać jest po prostu karygodne. Czy myślisz, że jak napiszesz o nim "tchórzliwa i indolentna pizda" to ja go za takiego będę uważać? A może bardziej moją uwagę zwróci osoba autora takich słów, i o nim sobie coś pomyślę?

Kultura to nie tylko zgadzanie się z każdym i pozwalanie po sobie jechać. Jakoś nie rzuciło mi się w oczy aby on kogoś tutaj obrażał, wyzywał, używał do kogoś epitetów, nawet w geście obronnym! To że do czasu do czasu użyje jakiegoś wulgaryzmu, i to doprowadzony do ostateczności, na pewno nie świadczy o braku kultury. Moim zdaniem wielu mogłoby się od niego tej "technicznej" kultury uczyć.

Ty uważasz, że o jego przystojności świadczy jedynie opinia forumowych ciotek? A skąd taki wniosek? Moim zdaniem tak sobie napisałeś żeby pisać, a w sumie nic na ten temat nie wiesz.

I to tyle w sprawie moich "kłamstw". Jeśli prawda nas wyzwoli, to jestem jak najbardziej za. Tylko niech to będzie obiektywna, przemyślana prawda.