jakis_czlowiek - życiowe problemy - Netkobiety.pl

Wiem, że nie na temat i przepraszam, ale jestem nowa i nie wiem jak napisać własny temat.

Także z nicjatywy, odwagi, wyobraźni, pomysłowości...

Widzę to tak. Gdyby móc cofnąć czas i jakis_czlowiek mógł mieć z powrotem te 20 lat, to powiedziałby to samo co teraz, i narzekałby, że przecież już nastolatkowie mają swoje pierwsze doświadczenia, a on nie nabył w tym czasie żadnych, więc gdyby móc znowu cofnąć czas i mógł stać się nastolatkiem, to ponownie powiedziałby to samo, bo przecież już w gimnazjum młodzież nabywa swoje pierwsze doświadczenia, a gdyby znowu móc cofnąć czas i mógł ponownie stać się gimnazjalistą, to pewnie i tak znalazły tysiące wymówek, żeby nie zrobić PIERWSZEGO KROKU (bo nieśmiały, bo dziewczyny nie patrzą w jego kierunku, bo coś tam, coś tam).

Zmierzam do tego, że każdy z nas kiedyś zrobił TEN PIERWSZY KROK, wcześniej lub później, mnie lub bardziej nieporadnie, ale zrobił. W jakimś czasie następuje ten pierwszy raz bez wcześniejszego doświadczenia.

Brak tego osławionego już doświadczenia, to po prostu wymówka, wymówka przed tym żeby w końcu zrobić pierwszy krok, nie oglądając się za siebie.

Wiesz, zawsze to jakas oznaka, że takiej zależy. O inny przykład niezbyt łatwo...

W tym temacie nic się nie zmienia, postępująca kremikoza . Może wycelowanie Ci w łeb z broni by coś pomogło, dyplomacja w Twoim przypadku nie działa. Nie traktuj siebie jakoś wyjątkowo, większość ludzi się boi tylko działa pomimo strachu, a Ty wolisz być przestraszonym chłopcem który wzdryga sie na myśl o szczypcie dyskomfortu. Przejęczysz całe życiu i do piachu, ja właśnie tego bałbym się bardziej niż ze ktoś mnie wyśmieje czy oceni. Dobre rzeczy pochodzą z ryzyka, pozorne bezpieczeństwo to forma samobójstwa.

Założyłem sobie podobny temat też gdzieś indziej. I też podobne wnioski jak tutaj się pojawiają:

- bez zmiany w głowie nie mam szans
- tinder i inne apki to dno i lepiej zrezygnować, chyba że jest się modelem 10/10
- póki co nie nadaję się do związku, jeśli w ogóle kiedykolwiek będę się nadawał
- brak znajomych to duży problem, bo tam łatwo kogoś nowego poznać

Dodatkowo:
- zwykle polecają iść na divy, zamiast czekać cholera wie ile
- własne mieszkanie (ewentualnie wynajmowane) - też wymagane, żadna dziewczyna nie będzie chciała iść do kogoś, kto wynajmuje pokój i ma współlokatorów
- zrobienie prawka - wymagane
- siłka, poprawa łopatek, masa mięśniowa, itp. - bez dobrej sylwetki też nie za bardzo jest czego szukać
- przyznawanie się do bycia programistą może w sporej liczbie przypadków działać na moją niekorzyść - jedyny plus to kasa, a potem same minusy - programista zwykle siedzi przed kompem cały dzień, nie ma znajomych, nie ma zainteresowań, ogólnie jest dziwny

Bo gry to jedyny jego przyjaciel, taka forma dysocjacji. Jak jest dobrze to gry nie ciągną, ale jak jest źle to są jak używka. I programowanie nie ma nic do tego.

Facet ma problemy, a jego kobieta oczekuje, że dorośnie i przestanie je mieć. Ja pierdole...

Nie wydaje Ci się to w jakiś sposób oczywiste?
W ostateczności dorośli ludzie idą do hotelu, wyjeżdżają razem na weekend.

Nie tyle wymagane, co w jakiś sposób w dzisiejszych czasach wręcz... oczywiste.

Obie strony konkursy dbają o siebie.

A marynarza lub pilota częściej nie ma w domu, jak jest.
Każdy zawód ma swoją specyfikę, plusy i minusy.

W dalszym ciągu nie widzę niczego szczególnie specyficznego w opisanych powyżej aspektach, co sprawiałoby że Twoja sytuacja jest szczególna, i co w tej sytuacji uniemożliwiałoby czy wręcz utrudniałoby poznanie kogoś. Opisujesz normalne aspekty funkcjonowania i życia.

problemy będą zawsze, kwestia by je rozwiązywać a nie grać w gry, zycie to nie gra... faktycznie - oczekiwania z kosmosu , no ale gdybysmy razem zaczeli grac..... raczej nie w tym życiu...

Ja nie mówię, że to specyficzne/szczególne jest. Po prostu to są rzeczy raczej bez których szanse na poznanie kogoś na pewno będą sporo niższe, a które dość szybko są widoczne. Więc jak ich nie poprawię, to będzie ciężko.

Z drugiej strony... nie jest trudne znaleźć na ulicy ludzi, co wyglądają gorzej niż ja, mają nadwagę, pewnie zarabiają połowę (albo i mniej) tego co ja, a jednak nie mieli problemu ze znalezieniem kogoś^^ Ehh ta głowa...

Chociaż pewnie mają mieszkanie i prawko

Jeszcze trzeba mieć dla kogo to organizować

Przesadzasz w dalszym ciągu.
Np. co do mieszkania. Przecież nie będziesz brał kredytu żeby mieć gdzie uprawiać seks. Ale dziwi mnie przy okazji (to nie jest pytanie, nie dociekam) że skoro wykonujesz tak dobrze płatny zawód, to dlaczego jednak nie wynajmujesz mieszkania (?) Sam zresztą piszesz że Twoje zarobki, to jest to, co akurat Ci się udało. No przecież nie wszyscy, którzy są w związkach to Ci którzy mają swoje mieszkania

To samo dotyczy dbania o siebie. To też stan permanentny. Tego się nie zaniedbuje. A niekoniecznie przesądza o atrakcyjności w czyiś konkretnych oczach.

I tak można bez końca tłumaczyć rzeczy oczywiste.

Wynajmuję mieszkanie z kolegą i jakoś nie było nigdy z tym problemu...

No ale w pewnym wieku może to już być problemem nie?

Od 20latka nikt nie będzie wymagał własnego mieszkania. Co innego jak masz > 30 lat.

Ale nie masz dziewczyny, nie masz się do kogo przytulić, nie masz komu spojrzeć głęboko w oczy ...

Samodzielność, niezależność, wolność... A tak to siedzisz z jakimś ziomkiem, kumplem, żyjecie ja studenci, tak też się zachowujesz, i takie też masz realne problemy, bo nagle okazuje się że jesteś w czarnej d.. nawet z tak prostym faktem, gdzie zaprosić potencjalną dziewczynę, a potencjalnie Cię stać na własne lokum. Równie dobrze mógłbyś mieszkać z rodzicami

Rozumiem motywację (mieszkałam w różnych konfiguracjach) ale jako dorosły mężczyzna, samodzielny zawodowo i finansowo (jak rozumiem) utknąłeś w trochę niezdrowym schemacie, nie uważasz?

Be. daruj sobie, nie moj watek - odnioslam sie tylko do "dziwnosci" komputerowcow - cos w tym jest... najlepiej by trafil swoj na swego, to by klopotow ze strata czasu przy kompie nie bylo a i razem by fajnie czas spedzali.. tyle, wiem ze mnie - ba wszysykie kobiety rozgryzles i wszystkie jestesmy be... jakos dam rade z tym zyc, a Ty? (pytanie retoryczne)

2.5 roku temu miałem jeszcze 3k na rękę, więc nie było szansy niczego odłożyć. Dopiero potem zacząłem powyżej średniej krajowej zarabiać. A od lutego to już w ogóle kaska poszła w górę po zmianie pracy. Więc nie było za bardzo kiedy te 100k na wkład własny uzbierać. Liczę, że tyle uzbieram, ale za 1-1.5 roku. Chyba że znowu ceny pójdą w górę.

No niestety tak różowo nie było. I sporo kasy też poszło w ciągu ostatnich 2-3 lat na lekarzy z powodu różnych problemów. Może nawet koło 20k.

Bardziej wyjdzie 2 lata (miałem parę miesięcy przerwy między skończeniem jednej pracy, a znalezieniem innej) x 5k na rękę. Przy czym powiedzmy na życie idzie 2.5k. I odejmij jeszcze to co poszło na lekarzy^^

No spoko, Twoja opinia, ale sama zaczęłaś liczyć^^

Pokój ~800 tak jak mówisz. Ale co do jedzenia to wychodzi sporo więcej, bo np. mam dietę pudełkową. A to zawsze wychodzi drożej sporo niż samemu robić.

I skończmy to liczenie kasy...

A Tobie dzieci płaczą w kącie, ze nie mozesz sobie sam ugotować?

podliczam Cię, by pokazać Ci Twoje samookłamywanie się.
robisz to w sprawach kasy, robisz i w innych.
nie chce mi się szukać juz postów gdzie opisujesz jak to inni mają lepiej- sam siebie poczytaj może?

A kto Tobie każe trzymać się diety pudełkowej?

W czasach studenckich tygodniowo 80-90 zł wydawałem na żywność tygodniowo. Kupować i gotować mądrze.

Dieta pudełkowa jest po prostu droga.

Dla przykładu podobno:

Ile kosztuje dieta z pudełka. Dla przykładu, dieta Dash składająca się z 1250 kalorii kosztuje około 60 – 66 zł dziennie. Jest to koszt, który obejmuje od 4 do 5 posiłków dla jednej osoby. Ta sama dieta z kalorycznością 1750 kcal może już kosztować około 63 – 75 zł dziennie, czyli 1890 – 2250 zł (zakładając 30 dni w miesiącu).

Koszt cateringu dietetycznego przeprowadzonego według innych diet może okazać się dość zróżnicowany. Wyższe koszty na ogół generują posiłki specjalistyczne, na przykład dieta z niskim indeksem glikemicznym. Dzienny koszt wyżywienia dietą z kalorycznością 2000 kcal wynosi średnio 70 – 80 zł, czyli 2100 – 2400 zł w przeliczeniu na miesiąc.

Nie chodzi o to aby Ci wyliczać, ale pewne kwestie się tu po prostu kłócą ze sobą.  Z jednej strony narzekasz na pewne rzeczy z drugiej, dość duża rozrzutność w powiedzmy w takim razie skromnych możliwościach.

Nie umiesz gotować? A co stoi na przeszkodzie zacząć się uczyć od prostych dań? I oszczędzać pieniądze na to, co w życiu stanowi rzeczywistą inwestycję.
Co masz lepszego do roboty, na co tak potrzebujesz ten czas?

Mistrz wytłumaczenia wszystko Otrułby się

To zamiast na dziewczyny masz na żarcie z pudełek

Ludzie trzymajcie mnie To mówi 30 latek

Nogi też mam dwie lewe^^

No na to już chyba trochę za późno. Za dużo obszarów do zmiany. O czym by nie pomyśleć, to wszystko leży i kwiczy u mnie. Trzeba sobie dać spokój z próbami szukania kogoś, usunąć Tindera, bo w sumie co mi to da? Nawet jakby mi się udało jakimś cudem z jakąś dziewczyną spotkać więcej niż raz, to jak się dowie więcej o mnie, to zaraz zwieje.

Czas przyjąć postawę innych facetów z tego forum i pogodzić się ze stanem faktycznym.

Dzięki wszystkim za pomoc i sorki za tyle czasu zawracania wam głowy.

Z moich najnowszych informacji Kremik zdezerterował, więc no... Dupa

Ja nie piszę o Tinderze Ja piszę o Tobie, weź Ty się najpierw ogarnij życiowo zamiast strzelać w podziękowaniach focha

Ale ja wiem, że piszesz o mnie.

Chodzi mi o to, że tyle rzeczy u mnie nie gra, że nie ma szans tego ogarnąć w normalnym czasie. To jest praca na lata. Każda rzecz u mnie to praktycznie czerwona flaga. A starczy jedna, żeby nie mieć szans u dziewczyny. A ja mam ich z 10^^

Więc w sumie nie ma za bardzo sensu dalej próbować kogoś znaleźć (np. przez Tindera), bo to nic nie da. Dziewczyna zwieje przy pierwszej okazji.