jakis_czlowiek - życiowe problemy - Netkobiety.pl

Ale o to właśnie chodzi, żeby zrobić coś co uważasz za nienormalne… a zarazem nieszkodliwe Łyżeczka to tylko przykład. My namawiamy Cię na zrobienie sobie fotek na Tindera Ja namawiam Cię na napisanie coś o sobie próżnego.

Nadal uważam, że nie zauważyłbyś oznak zainteresowania. Za dużo miałbyś wątpliwości, gdybyś zobaczył, za dużo lęków… werdykt? NIE

Edit: No i na to zainteresowanie (zazwyczaj niepewna rzecz) trzeba dość śmiało odpowiedzieć, zareagować. Śmiało mam na myśli: sprawdzę czy to prawda albo też okażę zainteresowanie. W przeciwnym razie to zainteresowanie przepadnie w Tobie jak materia w czarnej dziurze… Interakcja! Intencja! Go boy!

Dobra. Nie chcesz nic zmienić w swoim podejściu to NIE

Otworzyć się na coś nowego, to NIE.

Być dalej ślepym? Czemu nie! Ważne, że jesteś nieomylny, prawda

Deep Haha Wizualizacja emocji jakie wywołuje rozmowa z jakims_czlowiekiem W punkt

Ja już sobie mogę wyobrazić jego rozmowy z dziewczynami z Tindera.

Dziewczyna: Fajne masz zdjęcia, interesujące... (te po sesji foto, które jakis w końcu zrobił po tym jak wyciągnęliśmy go za uszy)
Jakiś: E taaam, takie sobie ...
Dziewczyna: Widzę, że lubisz grać w planszówki, fajnie ...
Jakiś: E taaam, nic ciekawego, takie nudne hobby, nikogo to nie interesuje, poza tym i tak nie mam z kim...
Dziewczyna (w myślach): Dziękuje, następny proszę

Ela210
Jak wygląda interesowanie się kobiecością? Pytam serio.

szkoda że to pytanie do Eli

Z tym brakiem doświadczenia w sytuacjach intymnych się nie zgodzę. Jest to bardzo ważny element. Jeszcze ważniejsza jest umiejętność bycia w związku. Bez tego jest znacznie, znacznie trudniej..

Ogólnie ten mechanizm działa we wszystkich sferach życia. W relacjach międzyludzkich mam ten sam problem co jakis_czlowiek, a przykładowo żadnych z dobrą pracą i zarabianiem forsy. Dlaczego? Bo od 15-ego roku życia utrzymuję się sam i wiem co, jak i gdzie to robić. Mam doświadczenie i wiedzę, którą nabyłem w latach młodości. Mój znajomy z kolei nie może sobie nic znaleźć, ciągle jest na utrzymaniu rodziców, bo w wieku 27lat nigdy nie pracował i dla niego problemem jest nawet z dostaniem się na rozmowę kwalifikacyjną. Nawet jeśli do takowej dochodzi zazwyczaj kończy się po pytaniu o tym gdzie wcześniej pracował. Teraz każdy wymaga doświadczenia, chyba że to jest młody student. Analogiczna sytuacja wygląda podczas randek. Dlatego rozumiem jakis_czlowiek, że narzeka, mimo szczerych chęci. Co ciekawe, ów kolega nie ma żadnych problemów z kobietami, więc jak ktoś myśli że pieniądze w tej kwestii grają główną rolę jest w błędzie. Kłopot w tym, że dobry zawód można jeszcze osiągnąć poprzez pracę z samym sobą - zdobywając doświadczenie. W relacjach tak to nie działa, bo żeby się czegoś nauczyć trzeba mieć z kim. To nie jest nauka programowania, gdzie w domowym zaciszu możemy tworzyć własny projekt i potem pokazać go pracodawcy.

jakis_czlowiek doskonale Cię rozumiem. Gdybyś kiedyś zaznał spokój ducha poprzez akceptację swojej sytuacji koniecznie mi napisz jak to zrobiłeś, bo ja nie wiem jakbym mógł się z tym pogodzić.

Tak jest, tylko że po x porażkach zaczyna się pojawiać bezsilność, bo mimo zaangażowania nie dostajemy nic w zamian. Spada też samoocena, bo skoro większość z kimś jest, a my nie, to musi być coś z nami nie tak (co zazwyczaj nie jest kłamstwem).

Kurde, czy ja mówię, że nie chcę? Powtarzam przecież cały czas, że chcę. Ale nie umiem. Ja mam swoje wady, które ciężko zmienić. A świat też ma swoje wymagania, do których ciężko się teraz dostosować.
I czy ja mówię, że jestem nieomylny? Mam pewne wnioski nabyte przez te lata i tyle.

Mówię tylko jak ja to widzę. Moje zdanie jest wyrobione przez te naście lat. Skoro przez ten czas nie było żadnego zainteresowania, to raczej naturalnym jest uznać, że po prostu jestem osobą, która nie wywołuje takowego wcale. I tyle.

Na ulicy widzę masę facetów, co mają drugą połówkę. Nie grzeszą wzrostem, urodą, inteligencją, wagą, itp. Pełen przekrój. Więc czymś musieli zainteresować tą drugą osobę. Więc skoro ja nie umiałem przez cały ten czas, to chyba coś musi być na rzeczy?
Praca/szkoła, to "zainteresowanie" dziewczyn było tylko wtedy, kiedy ktoś chciał jakiejś pomocy ode mnie. Bo do pomocy zawsze byłem pierwszy. Ale żeby coś więcej z tego wyszło to nigdy nie było takiej opcji.

Znasz bajkę Andersena o "Brzydkim kaczątku"? Każdy człowiek może przejść taką metamorfozę w dowolnym czasie swojego życia. Ale do tego potrzebne jest odpowiednie nastawienie a nie postawienie kropki na pewnym jego etapie.

Łatwe nie jest ,dotyczy też na ile interesujesz się i w jaki sposób innymi ludźmi .
Bo to też są dwie rzeczy ,czy chodzi o zainteresowanie kobiecością o g ó l n i e jakimś ich wspólnym mianownikiem
czy kobiecością konkretnej kobiety

Wiesz Koralino że dla mnie to nie problem -
myślę a to nie jest częsty widok
potrzeba trochę uwagi i nie przekombinowania żeby to trochę rozjaśnić tym facetom i nie z pozycji jakiegoś guru czy cuś ,
z resztą głodny się robię ,ale wrócę do tego tematu

Tak, oczywiście, to teraz dziewczyny są winne temu że żadna nie jest Tobą zainteresowana ponieważ, są... bierne. Winny musi być. Jeśli nie Twój wiek, brak doświadczeń, to chociażby bierne i roszczeniowe nastawienie tzw. księżniczek, które jedynie pachną i czekają aby być adorowanymi.

Nie! Dziewczyny nie będą odwalać za Ciebie tego kawałka MĘSKIEJ roboty.

Owszem one spoglądają na mężczyzn, ale zwróć uwagę na jakich, z jakimi cechami.

Nie, nie są winne. Wiem, że tak to działa i nic tego nie zmieni. Ale czasem fajnie by było, żeby też jakaś sama z siebie okazała zainteresowanie

Problem polega na tym, że z Twoim nastawieniem NIC CI TO NIE DA. Nie utrzymasz okazanego Ci zainteresowania. Problem nie jest kto wyjdzie z inicjatywną, ale jak podtrzymać zainteresowanie, które się pojawiło.

Bo odnoszę wrażenie, że tu upatrujesz główny problem, a nie widzisz że samo od siebie nic się nie będzie działo. Żadna dziewczyna nie będzie wyciągała Cię za uszy, bo to jest po prostu nieatrakcyjne.

Z doświadczenia powiem, że sytuacja odwrotna też nie jest atrakcyjna.

Mamy wybór, wystarczy urwać kontakt jak jest męczący.
Nie nazywam tego randką, po prostu się spotkaliśmy i było zwyczajnie no xD, następne spotkanie już zaplanowane jest

Wtedy obawiam się, że nie będzie na tym świecie kogo za bardzo poznać xD

Ok

Jakie powodzenie miałby ten młody Bóg z nastawieniem jakiegos_czlowieka? Dwa, trzy zdania rozmowy i czar pryska (tu bez złośliwości).

To jest ogólnie nieatrakcyjna sytuacja. Sytuacja, w której każdy normalnie myślący człowiek poczuje, że zaczyna się ze swoją osobą i zainteresowaniem narzucać.

Każdy jest na swój sposób dziwny , napisałem posta na grupce na fb, i w komentarzu napisała, że jest chętna na kontakt. Tyle i aż tyle

Nie ma w tym nic dziwnego

Znowu wracasz do przeszłości i ją ożywiasz,a to martwa w pewnym sensie sprawa
nic tam nie zmienisz ,kwestia kontynuowania pewnych zjawisk tylko dotyczy przeszłości takich jak pamięć zobowiazania ,przeszłość to nie jest rzeczywistość ,to przeszłość
a życie w przeszłości uniemożliwia życie w rzeczywistości i przesłania przyszłość.

To co dziwne jest ciekawe i nie ma się czego bać i się wycofywać.

Mam dysonans poznawczy,młodzi mężczyźni siedzą na forum kobiecym ( co nie jest złe)
i chcą poznać jak i co kobiety myślą,jak coś nie pasuje to jest dziwne czyli trzeba dać przed tym dyla
Nie nie trzeba,trzeba pytać,a kobiecość jest bardzo ciekawa ,kobiecy świat jest różnorodny czasem dziwny może się wydawać,ale to złudzenie z niewiedzy .

I do tej pory nikt nie odpowiedział o co chodzi dokładnie z tą kobiecością.

Nie mam zielonego pojęcia jak miałbym to widzieć.

Powtarzam: ja jeśli chodzi o relacje z ludźmi, itp., to utknąłem w podstawówce. Więc dla mnie to, co dla Was jest normalne, jest jakimś sci-fi. A nauczyć się tego można tylko przez częste przebywanie z ludźmi. A że ja przespałem najlepszy czas na to (szkoła/studia), to teraz mi cokolwiek zrozumieć i nauczyć się jest bardzo ciężko. I do tego trzeba też przebywać z ludźmi, co jest póki co problemem^^

Chryste Panie,   ale co dla Ciebie nie jest normalne, czego niby powinieneś nauczyć się w podstawówce?
Bo chyba nie chcesz powiedzieć, że w wieku 30 lat miałyby być dla Ciebie cenne gówniarskie i szczeniackie zachowania z podstawówki?
Masz 30 lat i z natury rzeczy powinieneś zachowywać się jak 30 latek a nie wracać pamięcią do czasów kiedy byłeś niedojrzałym nastolatkiem i o relacjach z dorosłymi kobietami miałeś zielone pojęcie?

Edit: Natomiast jeśli tak bardzo brakuje Ci doświadczeń rodem z podstawówki, to mogę Ci podpowiedzieć, co trzeba zrobić na randce. Trzeba dziewczynę pociągnąć za warkocz i dać kuksańca pod stołem Przynajmniej będzie zabawnie

Jak jest naprawdę w prawdziwym związku dwojga dorosłych ludzi uczyłam się jako dorosła osoba. Za dzieciaka w związku nie byłam.

Natomiast co czujesz patrząc na kobietę, to chyba wiesz?

Ja też piszę ogólnie. Za dzieciaka nie bywa się w poważnym związku dorosłych osób.

Bzdury piszesz. Rzeczy które nawet biorąc na zdrowy rozum, są po prostu absurdalne. Poza tym intuicyjnie chyba wyczuwasz, że jakoś tego co się nazywa związkiem zależy od wieku i dojrzałości. Nikt się bycia w związku nie nauczył w przedszkolu.

I co z tego? To zacznij teraz.

Pojawiają się lub nie. Nie kazdy idzie jakimś odgórnie utartym schematem, którego brak usiłujesz sobie wmówić jak niby katastrofalny dla siebie w skutkach. No czego Ty nie ogarniasz? Potrafisz Ty rozmawiać z kobietą?
Masz przecież koleżanki w pracy. To taki sam człowiek jak i Ty. W czym problem tak naprawdę?

Ej, Deep a dla  mnie coś masz?, bo Psolog ponoć znowu wolny

To zostało Ci zadane pytanie - jak postrzegasz kobietę?
A Ty na to, że nie wiesz.
Nie ma takiej odpowiedzi. Zwyczajnie nie chciało Ci się wysilić zmysłów, aby określić co dla Ciebie oznacza kobieta.
Odpowiedź chciałeś mieć podaną na tacy, wziąć sobie i najlepiej nauczyć się. Nic z tego. To ma wypływać z Ciebie. Wysil się na na jakiekolwiek uzewnętrznienie własnych odczuć.

Ha ! Ruda w majteczkowym różu ! To by było prawdziwe wyzwanie

Zgadzam się.

Ale jakieś wyobrażenie na ich temat chyba masz? Jakieś oczekiwania względem relacji z nimi chyba też masz? Przecież nie jest tak żebyś nigdy w życiu żadnej nie spotkał, nie miał z żadną kontaktu. Piszesz o dziewczynach jakby to były w Twoim życiu kosmitki. Spotykasz kobiety czy to w gronie rodzinnym, czy zawodowym. No naprawdę, nie rób już z siebie ostatniej - nie powiem co