jakis_czlowiek - życiowe problemy - Netkobiety.pl

Kompletnie bez sensu. Przecież tam, gdzie faceci poznają swoje kobiety, tam i te kobiety poznają swoich facetów.
To jeśli mnie mój facet poznał np. na studiach, to znaczy że ja go na tych studiach nie poznałam? 

Mnie interesuje wszystko, zwłaszcza zależności pomiędzy, oddziaływania, połączenia. Zawsze holistycznie patrzyłam na świat. Będąc specem wąskiej dziedziny zanudziłabym się na amen Czułabym się jak koń co ma klapki założone na oczy Ale ja podobnie jak Jakiś człowiek jestem typem Pośrednikiem. Mejksens.

Psolog jest skorpionem, miejcie to na uwadze Taka czupurność jest wpisana w jego charakterystykę. Nie ma jednej drogi. Jest tylko jeden finał

A Panna tu zapadała dobry koan Mówiłam, że Panna to mistrz zen!

Edit: co do Jasia Kapeli to no… Heh Celebryta nie poeta. Zwichrowany lewak. Co tu dużo pisać. Ten typ człowieka co zna dobrą poezję, spełnił by się jako krytyk bądź promotor, ale sam nie za bardzo umie tworzyć. I fakt, że jest sługusem politycznym bardziej niż artystycznym. Przynajmniej teraz. Taka maskotka dla atencji i kontrowersji. Jak widać łatwiej tak przykuć uwagę niż rzetelną pracą.

A powinno i to przede wszystkim, bo od kobiety i reakcji kobiety wszystko zależy To bardziej kobiety mogłyby Ci powiedzieć, na jakie zachowania "podrywajace" reagują a na jakie nie. I miałabyś trochę praktycznej teorii

Bo mnie się wydaje że Ty chciałabyś wiedzieć gdzie u kobiety nacisnąć magiczny guziczek żeby zadziałała

No to czekam na odpowiedzi tutejszych mistrzów podrywu

Wystarczy użalać się na forum, być męczennikiem oraz sprawiać wrażenie nieudacznika. Nie ma nic bardziej seksownego.

A ten magiczny guzik to łechtaczka.

Oj, nie chciałabym urazić tych co mają wąskie zainteresowania. Tak długo jak nie są zamknięci na dotychczasowe podejście a są w stanie rozwijać się dalej, odkrywać oraz poddawać swoją wiedzę wyzwaniom i szanują inne dziedziny to nie można o nich powiedzieć, że są ograniczeni tylko dlatego, że poświęcają tej konkretnej mnóstwo czasu. Wręcz przeciwnie. Zresztą pogłębianie jednej wiedzy nie może odbyć się bez wpływów innych dziedzin, gdyż te dodają całokształtu.  Co do mody to jest inspirowana światem przyrody, także nie rozumiem pogardy Ograniczenie to dla mnie brak poszanowania i trywializacja innych dziedzin, np nauki ścisłe są ważniejsze od humanistycznych, wszystko jest sztuką, każdy umie pisać, każdy może być filozofem… coś w ten deseń.

Do Ciebie się nie odzywam mentalny troglodyto. I bądź grzeczny, bo jeszcze pomyślę że urosły Ci jaja.

To proste
czasem tu wchodzę - nie z Ciebie się pośmiać tylko z siebie samego i tego co miałem kiedyś w głowie.
Są tu osoby ,które lubię czytać
Dać Ci delikatnie do zrozumienia,żebyś "tego zadania" i swojego życia nie traktował z taką czasami śmiertelną powagą .

Nawet nie wiesz jakis_czlowieku, jak robisz się barwny.
Reaguje, pokazujesz emocje.

Tylko z czego ta irytacja?

EDIT: Ok zrozumiałem.

Wiem że do Psychologa ,tylko że z tym ancymonem trochę mam wspólnego charakterologicznie tak myślę
i z tego co piszę czasem o sobie to ma sporo podobieństw do mojego przyszłego zięcia ,narzeczonego mojej jedynaczki
.

Coś jest na rzeczy

jakis_czlowieku nie strzelaj focha, im więcej rozmów, tym więcej doświadczeń,każda dziewczyna jest inna, mimo iż większość może i działa według określonego schematu; po prostu działaj, nie nastawiając się z góry na nic; powodzenia

A jak się mecz udał?

Dokładnie dobrze spędzony wieczór

-----

Miętusku tak troszkę mi zrobiłaś touche, ale w sumie całkowicie nie uwzględniłaś pewnego czynnika.
Ja nie chcę zmienić stanu i mi pozostanie na tym specjalnie nie przeszkadza, a autor chce.
Wszystko rozkłada się o poczucie interesu i priorytetu inwestycji.

Dobrze na nich wychodzę zwykle lub bardzo dobrze.
Związek to też inwestycja. Czas to kapitał niezwykle cenny.

Czas, chęci (czynnik motywacyjny), potrzeb.
No to pozostaje sama fizyczna potrzeba, a tutaj o tyle zachodu nie muszę robić fikołków, tylko podejść business as usually i tyle.

W związku z tym powiedzcie mi na co w związku ,marnuje się, traci czas ,bo ja nie mam pojęcia o tym

Miętus to chwilowe u L666 ,niech no tylko zrobi się cieplej

Pozostanie w nim mi będzie ciążyło, bo natury ludzkiej żadna wola nie zdoła pokonać. Ale fakty pozostają faktami, że nie widzę w tym sensu, a za to co w dużej miało by mnie pchać mogę... Zapłacić.

Nie, dla mnie związek to nie transakcja, nie myślę o związku w tych kategoriach. Takie myslenie jest  suche, bez emocji i uczuć.

Kto nie ryzykuje ten ja nie jestem ryzykantką w życiu, ale w obecny związek weszłam wiedząc od początku ze jest ryzykowny, jakby się rozpad to "stratę" poniosę, a jakże. I wiesz co? Nawet jeśli to i tak bym nie żałowała, pięknych wspólnych chwil nikt mi nie zabierze,będę miała co wspominać.

To ja się zapytam przekornie: czy osoby BĘDĄCE w związkach MOGĄ zrozumieć, że może pewne, nieliczne jednostki czują się bardzo niekomfortowo czy wręcz odrzuca ich perspektywa dzielenia na codzień życia z kimś?
Są w stanie pojąć, że cokowleik, co tylko można zrobić lub poświęcić partnerowi, wolą poświęcić sobie? W innych sytuacjach, kiedy mają do czynienia ze znajomymi czy przyjaciółmi to bardzo chętnie wśród niech przebywają, ale wizja, że ktoś będzie na stałe obecny w ich życiu do nich nie przemawia?
Można sobie podawać dziesiątki, jeśli nie setki przykładów, jak można zaoszczędzić czas, środki, siły i co tam jeszcze, jeśli się żyje samemu. Warto jednak pamiętać, że nie wszyscy jesteśmy klonami i potrzeby jednej osoby mogą być całkiem inne, niż drugiej. Jedna potrzebuje tej bliskości czy obecności drugiego człowieka bardzo, inna mniej a jeszcze inna prawie w ogóle. I tu właśnie tkwi clou problemu: nie jest się odludkiem czy jakiś nerdem, który nie jest w stanie się do ludzi odezwać a chętnie przebywa w towarzystwie. Nie znosi jednak pewnych realiów związanych z byciem w związku, których to przejawy widzi na codzień wśród innych.
Co więcej, okreslone zachowania, jakie prezentują osoby starające się o względy partnera budza w nim niesmak.
Wszak życie singla i życie we dwójkę się różni, nieprawdaż?

Jeśli pewne zalety ma zarówno jedno jak i drugie, to może warto wziąć pod uwagę, że wady jendego stanu przeważają nad tym, aby zaakceptować jego zalety? Jednocześnie zalety stanu przeciwnego zdecydowanie przeważają nad jego wadami?

Ryzkować mogę we wszystkicj dziedzinach, ale nie mam zamiaru ryzykować, że ktoś niby mi bliski zrobi mi wodę z mózgu albo zechce ucznić ze mnie swoją "drugą połówkę", oparcie itp.
Mam swoje życie i wystarcza mi  w nim sytuacji do zamartwiania się czy radzenia sobie z nimi. Nie mam zamiaru opiekować się czy odpowiadać za szczęśćie i bezpieczeństwo innej dorosłej osoby.

Oczywiście, że związek jest czymś w rodzaju inwestycji, inwestycji: czasu poświęconego dla drugiej osoby i z drugą osobą, zaufania, emocji, ofiarowania w pewnym zakresie wyłączności siebie.

Dlatego rozumiem podejście na <nie> ponieważ sama je aktualnie prezentuję, jedynie może z innych przyczyn niż koledzy Lucek, bagiennik_k.

Poza tym jest to też na pewno kwestia spotkania odpowiedniej osoby, dla której całą tą inwestycję chciałoby się ponieść. Nie każdy natomiast czuje presję aby tą osobą czynnie szukać.

Ile tego było w związku z kobieta i jak długo to trwało chodzi mi o czas a i kiedy to było .

Jeżeli patrzysz na związek pod kątem jednej nieudanej inwestycji co też jest względne to po prostu nie jesteś realistą idealizujesz lub deprecjonujesz bardzo subiektywnie swój jeszcze nieistniejący związek i  związki chcesz słynnej gwarancji na doskonały i idealny związek inwestycję .
Jakiej nagrody oczekiwałeś ,zysku kiedyś i co Ciebie rozczarowało powodując uraz - zdrada o ile pamiętam parę lat temu .

Czyli to były duże koszty. Hmm. Tak się zastanawiam dlaczego ja się nie zraziłem pomimo kosztów, bo każdy w jakiś sposób je poniósł w swoim życiu. Chyba zwyczajnie traktuje człowieka jako wadliwego z natury i nie bywam jakoś mocno rozczarowany. Albo to natura ryzykanta.

Nie nie jest trudno ,co innego bywa wiodące w takich rozmowach z L666 i Bagiennikiem ,wcale nie natura samotnika tylko ich wyobrażenia na temat związków innych ludzi oraz obrona prze jakąś presją na uszczęśliwianie ich na siłę która podobno nie ma znaczenia dla tych ancymonów
a co szkodzi się po chandryczyć setny raz

Robi się z tego jakiś "wywiad rzeka"...

Jakby nie można było wyobrazić sobie albo przyjąć do wiadomości pewnych faktów..

Miętusku Niespecjalnie widzę w tym coś niepokojącego..Ot, próbowało się te parę razy, ale cała otoczka i realia tego sprawiły, że czułem się jak zakuty w kajdany albo przynajmniej w jakąś ciężką zbroję, przez którą nie mogę się swobodnie poruszać, duszno mi i gorąco..
A bliskość? Powtarzam: najwidoczniej jestem taką osobą, która aż takich potrzeb nie odczuwa, jak 99,9 % tego społeczeństwa" przytulaski, jakieś gesty, dotyk, czy nie daj boże słowa, które niby mają mi pomagać?
No, nie. To nie powietrze, żebym bez tego nie przeżył..

Podsumowując: myślę, że moje motywacje są jednak nieco inne niż Lucka, bo nie tyle nie chcę inwestować w coś, co może się nie udać, ale na codzień czuję, że te wszyskie "ochy i achy" nie sa mi absolutnie potrzebne. Przynajmniej na tyle, aby nie "zwariować" i czuć się w pełni usatysfakcjonowany, z radością witając kolejny dzień.

Tak już zupełnie na poważnie: wiem, że dla niektórych może to być dziwne, ale naprawdę spróbujcie chociaż zrozumieć, że jesteśmy różni Nie każdy ma te same priorytety w żcyiu i zwyczajnie, godząc się na związek, męczyłaby się jedna strona, jak i druga. Nie jestem egoistą, więc nie będę eksperymentował na jakiejś dziewczynie, czy przypadkiem moja teoria nie jest błędna.

Jak ktoś pragnie szczęścia na swój sposób - OK, niech idzie swoją drogą(lub pozostaje na swojej). Niech natomaist nie próbuje tej ścieżki "reklamować" dla innych..

Jezeli jesteś heteroseksualny, nie uwierzę ze nie zasnąłbyś w kobiecych cyckach.

Psychologu Zaśnięcie na owej części ciała jeszcze nie gwarantuje związku, ślubu i dzieci...

Mówi się czasami z przekorą, że single zazdroszczą po czasie tym ludziom w związkach a ci zazdrosczą singlom. Rozbija się tu często o obowiązki, odpowiedzialność itp. gdzie ci samotni są przedstawiani jako luzaki, wolne ptaki czy "Piotrusie", co jest bzdurnym i niesprawiedliwym określeniem. Jednak właśnie wtedy widać, że zarówno jeden stan, jak i drugi ma swoje wady i zalety. Zatem CO w tym dziwnego, że ktoś może spróbować chociaż przekalkulować sobie te zyski i straty? Wtedy przynajmniej do pewnego czasu wstrzymuje się ze swoimi decyzjami albo podejmuje zupełnie inne?

Może czas zacząć traktować kwestię zwiazków/rodziny, jako wyboru czy decyzji, podyktowanej rangą życiowych priorytetów?
Tak samo jak każdy inny wybór czy decyzja podejmowane w życiu..

Apropo zysku i strat kolegi bagiennika, jeżeli dokana się odpowiedniego wyboru to zysku jest więcej niż strat, jak się bierze byle ochłap to wiadomo ze będzie na minusie.

To taka metafora żeby zasypiać niczym rasowy misio pantoflarz w objęciach kobiety. Na jednostrzały kobiece to za dużo ryzyko bo Cię wydadzą ze jesteś ciepła klucha i Twój mit macho upada.

To ja się czepnę i będę szukał dziury w całym
Tych dwóch trochę boi się przywiązać do tego zasypiania ,że nie będzie na zawsze,że się znudzi i coś stracą
Doświadczenia związane z kobietami zwane negatywnymi wcale nie są żadną stratą a wręcz zyskiem na empatii i świadomości
teoretyzowanie bywa zabawne i fajne ,ale akcja bezpośrednia i doświadczanie życia oko w oko jest najwartościowsza według mnie 
uczenie się na cudzych błędach, doświadczeniach jest w porządku ale dla siebie jest się docelowo autorytetem z kimś z kim spędzi się życie do końca
a oglądanie związków innych ludzi przez szybę nie jest i nigdy nie będzie tym samym co własne przeżycia .Rozsądek czasem hamuje odwagę .

Samotnicze życie u ludzi jest patologicznym efektem zapaści behawioralnej. Niestety ale jest nam tak dobrze, tak wygodnie, tak bezpiecznie, a przy tym walka o pozycję czy choćby o partnera wiąże się z tak ostrym konkurowaniem, że oto jesteśmy w samym środku upadającej cywilizacji, gnijącej i rozkładającej się na naszych oczach. Cóż za widok Już mniejsza o poszczególne powody jakie tam sobie człowiek nie wymyśli. Ten se wymyślił powód taki, ten sraki, ten owaki, tamten śmaki… To tylko racjonalizacja czegoś co ciężko opisać słowami, gdyż jest to tak rozległe zjawisko, które dotyczy naszego ekosystemu, że łatwiej nam powiedzieć „coś wspaniałego stoi za moim wyborem” niżeli zorientować się, że jest się tylko małym trybikiem kolebiącym się jeszcze w totalnie rozregulowanej maszynie społecznej.

Miłego dnia

P.S. Nie psujcie sobie nadaremnej dyskusji

A co jeśli ktoś ma wyjątkowo negatywne doświadczenia z kobietami  i na każdym kroku spotyka się z odrzuceniem?
Edit: w sumie tyczy się to obojga płci.