Była zdrada ?? pytanie do kobiet. - Netkobiety.pl

Rafalus1986

Jaka zona swietnie sie bawi + alkochol z kolega/facetem do prawie rana.
Nie weszla do jego pokoju bo moze wypila drinka z nim w swoim.
Nie miala z nim zadnego seksu tylko takie tam przedszkolne mizianki w bieliznie czy tam 69 czy 96 a moze 60 albo 06
Od niej sie tego nie dowiesz.

Moja zona tez lata sobie z kolezanka raz do roku na Ibize zreszta sam ja tam wypycham zeby sobie odpoczela ode mnie i dzieci i pieselow.
Ufam jej i nie draze jest dorosla i sama podejmuje decyjze z jej konsekfencjami.
Jesli mnie zdradzi to nasza obupulna strata jesli nie to jest double win.
Jesli bym cos zweszyl to koniec zwiazku i w 2 strone tez tak to dziala

Mysle ze jak ja kochasz i znasz to sam czujesz czy cos sie wydarzylo czy nie.

Ja z opowiesci twojej zony podejrzewalbym ze jednak cos bylo...bo po kiego grzyba o tym gadac.
Zreszta klamstwo zawsze wyjdzie na jaw wczesniej czy pozniej a wyrzuty sumienia tez widac i czuc.

Odgłosy otoczenia? We własnej kuchni? Czy ta kobieta jest aż tak durna by utworzyć w takie wyjaśnienie?
Ja tak nie postępuję.
Ja bym nie sprawdzała: jeśli ona jest niewinna, a znajdzie podsłuch, to się wkurzy i z nim zerwie i sam sobie facet zepsuje dobry związek. Podsłuchy, podpuszczanie - to brzmi jak z głupawego programu TV.

Ty trzeba albo dosadnej rozmowy albo obserwować. Albo zakończyć od razu skoro uważa że doszło do zdrady.

Tego związku już w sumie nie ma, bo on się będzie do końca życia zastanawiał nad tym, nawet jak nie będzie już innych podobnych sytuacji. Albo ci jakiś czas będzie obklejal mieszkanie podsłuchami, bo coś mu się uroiło.

To Wy go nakręcacie do paranoi mówiąc o kontroli jako najwyższej formie zaufania.

Bzdura jakich mało. Nie wiem, gdzie ten tekst powstał, ale jak można coś takiego usprawiedliwiać?

Ja jej życzę gorąco, żeby te podałuchy znalazła i wypierdzieliła Autora ze swojego życia.

I jest jedna różnica między tym tematem a tematem Pompy. Pompa był żonaty o ile pamiętam. A Wy możecie się rozstać bez żalu w każdej chwili, co ja doradzam, bo ta paranoja nie da Ci żyć nawet jeżeli teraz nic nie nagrasz.

Hmm Lady ale to ona mu dala powód do podejrzliwosci. I to ona zaczela krecic. Jego czyny sa KONSEKWENCJA jej działań.
To tak jak bylo u mnie. Przez 13 lat zwiazku nie wpadlo mi do głowy zeby sprawdzac meza. Ja mu ufalam bez-gra-ni-cznie. Komorki, laptopy - nigdy nie podczytywalam. Jak wychodził na impreze służbową i wracal nad ranem, ok, napil sie i dobrze bawil. Nie przyszlo mi do glowy ze cos..Jak jezdzil co rok z ludzmi z pracy na zagle -   to zostawalam z dziecmi zeby mógł  odreagować rok ciezkiej pracy. Mi nawer przez ulamek sekundy nie przyszło do glowy zeby go sprawdzic.
Ale jak mi dal powód i zobaczylam ze kreci - O to juz inna para kaloszy! Tak, sprawdzałam, finalnie wyslalam za nim detektywa i dzis dzieki temu mam wieksza czesc majątku niz on. On sie wściekal bo jak można??
Nosz kochany. Jak wypowoadasz komuś wojnę i strzelasz do niego - to spodziewaj sie ognia zwrotnego. Proste.

Lady, może po prostu mężczyźni myślą inaczej.
Dla mnie to wygląda tak:
- jak do zdrady doszło i Autor się o tym dowie - rozstaną się
- jak do zdrady nie doszło i faktycznie zachowanie panny było po prostu podejrzane (może nie zdawała sobie sprawy z konsekwencji takich rozmów z partnerem), to Autor to potwierdzi, wyrzuci materiały i będzie ufał dalej  (najwyżej porozmawia z partnerką za jakiś czas, żeby mogła dostrzec jego punkt widzenia). W takiej sytuacji szkoda byłoby kończyć związek, w którym podejrzenia mogą być efektem bardzo szeroko pojętego niezrozumienia.

Miałem podobną sytuację (prawie, więcej wskazywało na skok w bok + mieliśmy inne problemy w związku) - gdybym dowiedział się, że jż była blisko, ale się wycofała, to potraktowałbym jako szansę dla związku, a nie problem. Jż nigdy by się o tym fakcie nie dowiedziała. Tak jak u Pain - przez 17 lat ufałem bezgranicznie. A że okazało się, że szanowna jest "zakochana" i praktycznie stalkuje bocznego, to wierz mi - wolę o tym wiedzieć niż budzić się z ręką w nocniku.
Wiem - inwigilacja niszczy i uzależnia, ale jakoś jż już nie sprawdzam (nadal jesteśmy formalnie małżeństwem i mógłbym zbierać sobie dalej dowody, bo to żaden problem) - to też kwestia decyzji. I Autor będzie musiał (jeśli zdecyduje się na inwigilację) określić sobie jakiś czasokres i się go po prostu trzymać.

I tak na koniec - może też nie robić nic i obserwować. Ja do takiej cierpliwości nie byłem zdolny.

Deep, nie - ja chciałem się dowiedzieć na czym stoję. Majątek podzieliłem na pół, opiekę również (i zdrada nie miała w obu przypadkach żadnego znaczenia). To, że w razie jakiegoś odpału że strony jż w trakcie rozwodu mogę to wyciągnąć to wtórny efekt.

Autor ma problem, bo ryzyka, o których piszesz są poważne. Ja cały czas twierdzę, że może partnerkę sprawdzić i przy odpowiednio silnej woli zakończyć inwigilację na czas (zakładając, że zdrady nie było). To trudne, niszczące, bardzo ryzykowne - zgoda. Lepiej byłoby uważnie obserwować, ale czy to lepsze? Czy nie zacznie się od niej odsuwać rozważając, czy zdrada była czy nie? Trudno powiedzieć - mleko się rozlało, zaufanie zostało zburzone (a może tylko zachwiane) i ciężko będzie tak czy inaczej. To Autor musi podjąć decyzję, zważyć swoje odczucia, za i przeciw, a następnie zmierzyć się z konsekwencjami. Nie zgadzam się jednak, że odejście jest w tej sytuacji dobrym dla niego rozwiązaniem, bo to ucieczka od problemu.
Ja sprawdzilbym partnerkę na miejscu Autora, ale gdybym był sobą parę miesięcy temu. Teraz, niestety bogatszy o doświadczenia może powiedziałbym partnerce, że jest wolna i na siłę jej nie trzymam, ale zdrady nie wybaczę, bo sam nie chcę w łóżku nikogo oprócz niej, a otwieranie związku to nie moja bajka. Kwestia mentalności Autora i z czym będzie w stanie w miarę komfortowo funkcjonować.

Czarujące, że do natychmiastowego zrywania nakłaniają osoby, które w innych wątkach pomstują na tych, co zerwali, zamiast próbować naprawiać...

Dokładnie, do takich kroków zachęcają głownie osoby zdradzone, którym takie dowody były potrzebne do rozwodu. Tu mamy parę, nie małżeństwo, bez dzieci. Ok, kobieta odleciała nad zachwytem kolegi z imprezy ale z tego co Autor pisze po czasie się między nimi unormowało. No i teraz czy podkładać podsłuchy, wynajmować detektywa czy nie wiem co jeszcze czy skupić na relacji. Jak kobieta odpłynęła w romans, który trwa to nie ma opcji by Autor tego nie zauważył. Jak im nie będzie układać to jaki sens to ciągnąć nawet gdyby zdrady nie było (choć wszyscy przyznali, że była, choćby emocjonalna). Jak dla Autora to za dużo, to niech teraz rozstanie.

To też jest urocze

Przecież nie da się obiektywnie to niemożliwe jest podejść identycznie do każdej sytuacji i osoby
bez sensu jest uśredniać każdy przypadek
wedle jednego wzoru czy mianownika
sytuacja Autora jest inna od np AgiSawy czy Windyego
są w innych punktach życiowo i emocjonalnie każdy ma inny kontekst

To jest jedna z zabawniejszych zagrywek na forach internetowych
taka uwaga niby  mimochodem  skromnie.
Manipulacja w stylu a teraz się domyślajcie,
wszyscy jesteście podejrzani i obłudni nakryłam was
podejrzani oprócz Noben superwizorki oczywiście
tylko Noben ma łeb tęgi nie mocny a tęgi
tęższy od innych
zawsze zimna, chłodna, ponad wszystko
Oj Noben, Noben nie jesteś taką jędzą jak Ci się wydaje

Deep, napiszę innymi słowami:
1. Ja pytając o to, czy dowody przydadzą się w sądzie pisałem o dowodach, które JUŻ WTEDY MIAŁEM w ręku. Sytuacja Autora jest zupełnie inna.
2. Gdy zacząłem śledzić jż, to miałem już JEDNOZNACZNE wskazanie, że zdrada jest w toku, a i tak nie mogłem w to uwierzyć. Pierwsze spojrzenie w telefon jż potwierdził, że wszystkie podejrzenia się sprawdziły i nie znam osoby, z którą spędziłem całe dorosłe życie. Ponownie - sytuacja Autora jest inna, bo on poza przeczuciami nie ma NIC, a zachowanie jego partnerki da się wytłumaczyć w sposób wykluczający zdradę.
3. Jak również pisałem - to, czy Autor będzie potrafił narzucić sobie limit czasowy, nie śledzić do skutku, zaufać to JEGO decyzja i niestety, JEGO duży problem. Dlatego musi się bardzo głęboko zastanowić, czy to właściwa dla niego ścieżka.

A teraz dla mnie Autor ma takie możliwości:
- nie śledzi, obserwuje. Jeśli wyjdzie zdrada - rozstanie się. Jeśli nie - może odbuduje ze swojej strony zaangażowanie, zaufanie i będzie ok.
- inwigilacja. Jeśli wyjdzie zdrada lub nie wyjdzie, a on nie przestanie jej śledzić - koniec końców rozstanie się. Jeśli nie - może odbuduje ze swojej strony zaangażowanie, zaufanie i będzie ok.
- odejdzie, czyli na chwilę obecną gorsze (chyba) dla niego rozwiązanie niż w pierwszych dwóch opcjach.

Ja tam często doradzam naprawianie. I często doradzam rozstanie i nie widzę w tym sprzeczności. Jak się da naprawiać i można coś zmienić i się chce, to warto. A jak już się nie da, robi się toksycznie (tak jak tu), jedna strona ma paranoję (tak jak tu), druga nie chce szczerze rozmawiać, a nawet jeśli to pierwsza jej nie wierzy (tak jak tu), to nie widzę żadnego pola do ratunku i naprawy. Właściwie jedynym sposobem naprawy byłoby gdyby Autor odpuścił i spróbował ograniczonego zaufania czyli nie sprawdzać, nie śledzić, nie podsłuchiwać, ale mieć otwartą głową na różne sygnały i przy kolejnej tego typu sytuacji odejść.
Ale przy tym poziomie zafiksowanie to wątpię, żeby to było realne.

Nigdy nie doradziłam w związkach inwigilacji, przeglądania telefonu czy szpiegowania i nie doradzę, bo uważam, że w związku, gdzie nie ma wspólnych zobowiązań lepiej odejść niż się paprac. I jak pisałam wcześniej w tym temacie, piszę to jako osoba, która była zdradzana i dowiedziała się już o tym po rozstaniu. A mój ex był na tyle bezczelny, że przychodzołam z nową do niego na zmianę i wiedziała o tym cała jego rodzina. Nikt się słowem nie zająknął.

I dalej uważam, że w przypadku jakichkolwiek podejrzeń, jeżeli rozmowa nie daje rezultatu, a ja się na czymś fiksuję, to lepiej sobie to darować, oczyścić głowę poza związkiem i poszukać kogoś, przy kim nie będzie fiksacji.

Zresztą ja nie jestem też za szpiegowaniem w małżeństwie, chociaż rozumiem, że może to być potrzebne do rozwodu. Ale i tak bleh. W życiu nie chciałabym, żeby ktoś mnie szpiegował, wiem jakie to uczucie i nie życzę tego nikomu nigdy.

Jest różnica między poszlaka a dowodem..

Zaufanie ma pewien feler… przejechanie się na nim jest wpisane w koszta. Ryzyko istnieje, ale jak chce się żyć z kimś, kochać, przyjaźnić się, nawet kolegować to jakieś zaufanie jest do tego niezbędne. W przeciwnym razie czeka Cię smutne i samotne życie pełne podejrzeń, obaw i lęków. Jak to się mówi, kto nie ryzykuje nie pije szampana. Autor może zaryzykować związek jeśli zaspokojenie jego ciekawości jest wg niego tego warte. Ale wtedy stawia na szali związek z ciekawością. Można i tak. Czemu nie? Nie widzę przeciwwskazań jeśli ciekawość jednak jest większa niż podstawa bliskich relacji międzyludzkich.

Poczekaj, a to nie to jest podejrzane dla autora tematu że nigdy się tak nie zachowywała aż nagle coś jej dostarczyło tyle emocji że aż musiała dać im upust przy partnerze?

Swoją drogą moja eks, też na chwile przed rozstaniem (i zdradą) kilka razy pochwaliła się że kolegę aż zamurowało jak ją zobaczył po paru latach (tak to ona piękna) i od razu zaczął do niej pisać... Ja ufałem i dowiedziałem się że to był błąd - powinienem być zazdrosny, tak mi powiedziała na odchodne (zanim domyśliłem się zdrady)

Dziękuję Ci rozśmieszyłaś mnie i nie, nie jest mnie łatwo obrazić.
Bo dlaczego mam się obrażać, że masz inne zdanie?
To chyba Ty się obraziłaś że Twoje słowa odebrałem tak a nie inaczej, po mimo tego że tak je napisałaś ze mogłem tak je odebrać.
Tylko nie wiem co Ciebie tak ruszyło - że je tak odebrałem, czy że nie myślę tak jak Ty i że Ciebie nie poparłem.
Czemu Twój punkt widzenia ma być lepszy niż mój?
Parafrazując Twoja mojsza lepsza niż moja mojsza?
Czy też mam się nie produkować i.... tak dalej.
Przecież to co napisałaś mógłbym napisać do Ciebie i o Tobie.
Ale tak, pewnie masz rację - nie zrozumiemy się.
Ale czy to źle?

Zacytuję Cię w razie W, gdybys dalej chciał rżnąć głupa i np coś pozmieniał. Maku, makówko, kapuściany łbie… Nie napisałam nigdzie, że aby naprawić związek trzeba najpierw zdradzić. To jest tak absurdalne co mi zarzucasz, że naprawdę nie mam co na ten temat napisać. Napisałam (lekcja z czytania ze zrozumieniem), że aby odbudować coś (tu zaufanie) najpierw musi to istnieć (zaufanie). Autor zaufania nie ma więc nie ma jak go odbudować, bo go po prostu nie ma, nie ma czego odbudować. A między zaufaniem a skrajną naiwnością jest przepaść, Maku. Ja pisałam o zwykłym zaufaniu a nie zaufaniu pomimo wszystko. Czy to co napisałam jest nadal podatne na Twoje interpretacje, które mnie i moje cycki dobiją?
Ostatnia rzecz, którą wytłumaczę, a reszty już mi się nie chce. Napisałam, że rozumiem tych co mieli zaufanie, ufali swoim partnerom, dawali im przestrzeń, prawo do prywatności, nie wariowali z byle powodu… mieli zaufanie… a po odkryciu zdrady je utracili. Tacy ludzie zaufanie mieli, stracili je i mogą je odbudować, bo je wcześniej mieli, posiadali taką hmm… umiejetność? Rozumiesz teraz? Wątpię. Niektórzy ludzie po prostu nie rozumieją się, nie bo nie. I przysięgam na Odyna, produkuję się ostatni raz

Sposób w jaki autor chce zbudować dopiero swoje nieistniejące zaufanie grozi niestety totalną utratą zaufania po stronie jego partnerki. Co z tego, że (małe szanse na to) on zbuduje swoje nieistniejące zaufanie do niej, jeśli ona je całkowicie straci, No powiedz mi? Zaufanie ma łączyć ludzi, oboje powinni czuć się ze sobą bezpiecznie. O ile przetrzepanie telefonu mogłoby być może nawet wybaczone… o tyle podsłuch na spotkaniu z przyjaciółką to już gruby kaliber. Ja bym za jaja powiesiła. Ja bym go za te jaja do góry nogami trzymała a przyjaciółka by gwoździe wbijała. A jaka jest przesłanka? Pochwaliła się, że ktoś ją chciał ale odmówiła. Powiedz mi zatem Maku, co w tym strasznego? I ile wiemy o autorze, bo jakoś mało o sobie napisał. Może on ma problem z głową? Z alkoholem? Może ocenia po sobie? Tak w Twoim stylu zapytam.

Jeśli zaufania nie ma, to inwigilacja go nie zbuduje. Co jeśli teraz nic nie wykaże, a za miesiąc dziewczyna wyjdzie na wino z koleżanką i zamiast wrócić o północy jak na obiecała, wróci o 2 w nocy, bo się zagadaly? Też będzie musiał sprawdzić czy go nie zdradziła, czy może od razu na wszelki wypadek podrzucić pluskwę do torebki? Bo kontrola najwyższą formą zaufania.

Nikt też nie pomyślał o tym, że po podsluchiwana by była także owa przyjaciółka, która najpewniej sobie tego nie życzy? Jakim prawem? To jest naruszenie prawa do prywatności. Jak ja bym się czuła, gdyby mąż koleżanki nas podsłuchiwał? Wkurzyłabym sie i to ostro. Nie wiem, czy to się do sądu nie nadaje?

Byli w separacji, więc to zrozumiałe (prawnie).
Adwokat tłumaczył mi, że śledzenie żony (nie wiem jak w związku nieformalnym) nie powoduje zazwyczaj żadnych realnych konsekwencji prawnych, o ile zdrada zostanie w ten sposób potwierdzona.

WindyBoy, jeśli Twoja żona wie, że zrobiłeś jej zdjęcia bez jej zgody i naruszyłeś jej prawa człowieka, w tym prawo do prywatności, wolności sumienia, tajemnicy korespodencji itd oraz spowodowałeś u niej poczucie zagrożenia, szkody materialne itd czy będziesz chciał zebrane materiały użyć w sądzie to zarówno ona jak i jej kochanek mają prawo złożyć sprawę w sądzie przeciwko Tobie. Owszem, udowodnisz jej zdradę ale zarazem poniesiesz konsekwencje za nękanie (nazwijmy rzecz po imieniu). Śledzenie jest czynem przestępczym. Przy małej szkodliwości czynu może zostać to umorzone, ale tu zależy od żony jak bardzo źle ona się z tym co zrobiłeś czuje.

Deep, nie robiłem żadnych zdjęć (chociaż wiele praw jż naruszyłem, ale sorry, czuję się usprawiedliwiony, jak jż chciała mojej pomocy w uwodzeniu bocznego, gdy jeszcze nie wiedziała, co wiem), to jż (jak już naruszyła te same prawa po mojej stronie) to włamała się na mój telefon, skasowała z niego wszystkie dane (a to dużo cięższy kaliber niż moje działania). Niedoszły kochanek się mnie boi (słusznie, nadal nie doszedłem do poziomu Pompy), koleżanki z różnych względów nie będą mogły (lub chciały) zarzucić mi naruszenia tajemnicy korespondencji.
Prawnie nie mam się czym przejmować, naprawdę. Tylko teraz jestem w takim stanie, że widmo więzienia również nie wzbudziłoby we mnie obaw - nic gorszego mnie po prostu już nie spotka.
Życzę jż jak najlepiej (i nie jest to pusty frazes), ale w moim systemie wartości zdrada usprawiedliwia dużo poważniejsze działania niż te, które faktycznie zrealizowałem - niezależnie od norm prawnych czy społecznych.

Robienie zdjęć w miejscach publicznych nie jest żadnym wykroczeniem nawet.
Publikowanie cudzych wizerunków bez zgody fotografowanych osób już jest niezgodne prawem.Dowody/zdjęcia  w sądzie nie są traktowane jak publikacja.
W skrócie znając oba wątki Windyego to jż i niedoszły kochanek mogą mu naskoczyć za przeproszeniem
po drugie sądy rodzinne nie są kompetentne do rozstrzygania w sprawach naruszalności wizerunków ,korespondencji etc
z resztą takie działania jak zdobywanie dowodów zdrady w małżeństwie ,jakoś się mądrze nazywa prawniczo i jest usprawiedliwione w wielu wypadkach jeżeli nie godzi  w coś tam nie pamiętam w co
z podsłuchem to jest śliska sprawa nawet detektywi z licencją nie wszytko mogą ,natomiast nagrywanie rozmów w których bierze się udział jest jak najbardziej legalne.
U Autora wątku sprawy mają się inaczej bo nie są z dziewczyną małżeństwem a związki kochabitacyjne ,konkubinat mają inny status prawny

Jeśli już brniecie w tak bezsensowne dywagacje, to proponuję aby kolejną stronę wątku zmarnować na hipotetyczne rozważania ''A jak udowodni, kto podłożył podsłuch, jeśli go znajdzie''.

Tak masz rację .

Chodziło mi o początek zdania że niby mam się nie obrażać ale...to chyba miało być zamierzonym żartem. Jak nie to  sorry że nie wyłapałem powagi.

A gdzie ja wykręcam kota ogonem? Tam gdzie mam wątpliwości z tym co i jak piszesz? Znaczy nie lubisz pytań? Mogę już ich Tobie nie zadawać skoro tak to Ci nie leży.

Rozmowa, wymiana poglądów w sprawie coś w tym stylu.

Czyli masz mnie za durnia, wcześniej mniejszego a teraz większego - znaczy awans
Zawsze tak szybko oceniasz i obrażasz ludzi czy tylko tutaj z racji anonimowości?

Gdy czegoś ja nie rozumiem to dopytuję chociaż niektórzy(i chyba Ty też) chyba myślą sobie że z nich sobie żartuję.

I znowu inwektywy. Czy one sprawiają że czujesz spełnienie, frajdę, czy inaczej nie potrafisz?

Ale zauważyłaś znak zapytania na końcu mojego pytania?(jak tutaj)
Dla przypomnienia, napisałaś

Na co ja

Widzisz dopytuje się czy aby dobrze zrozumiałem Twój tok rozumowania. No ale po co normalnie odpowiedzieć jak można sobie na mnie ulżyć. Ulżyło?

Nie, nie napisałaś że najpierw trzeba zdradzić żeby odbudować zaufanie. Napisałaś że "Rozumiem odbudowanie zaufania po zdradzie." Czyli wychodzi na to że dla Ciebie odbudowa związku po zdradzie jest zrozumiałe a po innych sytuacjach w związku już nie można go odbudować?
I autor po sprawdzeniu nie ma szans go odbudować?
JA to widzę inaczej.

Czyli robisz to samo co mi zarzucasz.

Będę czytał powoli(słowo) to może zrozumiem to co napisałaś inaczej niż wcześniej, zaczynam.....i po ponownym przeczytaniu skomentuję. Dla ułatwienia to co napisałaś wcześniej

Czyli tak w 1 zdaniu odbudowa po zdradzie ok to rozumiesz a w 2 zdaniu dominujesz że autor nigdy a może od jakiegoś czasu jej nie ufał - czyli brak zaufania ze strony autora.
I zanim na mnie naskoczysz uprzedzam że dopytuję - a gdzie Ty wyczytałaś że autor jej wcześniej nie ufał? Możesz wskazać?
Teraz czytałem ze zrozumieniem? Tak się tylko pytam

Pisałaś coś o czytaniu ze zrozumieniem. ALE autor to zaufanie miał, pojechała przecież na imprezkę wigilijną i nie było z tym problemu. Zaufanie stracił gdy wróciła i zaczęła się zachowywać dziwnie - przeczytaj 1 posta.
I nadal nie rozumiem Twojej wypowiedzi - można po zdradzie odbudować zaufanie - które przecież się traci - ale autor już tego zrobić nie może? Bo co? Czym zdrada się różni od sytuacji autora? Chyba tylko tym że nie wie czy został zdradzony czy nie?

Tak, też tak myślę.

Jak widzisz wyżej.
jeszcze raz - autor zaufanie miał ale skutkiem działania partnerki je stracił - żeby je odzyskać chce sprawdzić czy ma racja czy jest głupem. Co w tym złego? W moim mniemaniu nic, Ty uważasz inaczej. I sobie uważaj Tylko po co te nerwy?
To że Ciebie moje słowa dobijają nie są moją winą tylko Twoich emocji.
Ale Twoje cycki chcę przeprosić co niniejszym robię.

Jeszcze raz - gdzie wytyczałaś że autor zaufania nie miał? możesz zacytować taką jego wypowiedz?
"a po odkryciu zdrady je utracili" Ehe ale jak oni odkryli taką zdradę, patrząc w oczy, partner/ka się przyznali?
Autor podejrzewa że partnerka go zdradziła lub jest na dobrej drodze do tego i chce to wyjaśnić, co moim zdaniem jest słuszne. Bo co innego ma zrobić zamknąć oczy dać sobie po łapach i udawać ze jest cacy?   

Bo widzisz(rozumiem że to było do mnie) nie jestem chorągiewką jak w coś wierzę to wierzę i opie.dol nie wystarczy żebym zmienił zdanie, co innego przekonać. Tak wiec nie trać wiary, może kiedyś Ci się uda. Chociaż wątpię.
Jak widzisz są pozytywy, gdzieniegdzie się zgadzamy.

Mówię. Nie zbuduje tylko odbuduje. Czy my na pewno czytamy te same wypowiedzi autora? To...kiedy on przestał ufać?
Czy partnerka straci zaufanie? Może tak może nie, na dwoje wróżyła - nie wiesz tego, może Ty byś tak zrobiła ale ona?
Pewnie znowu się nakręcisz ale tak to piszesz jakby on jej nigdy nie ufał a ona na bank niczego nie zrobiła. Czyli...to on jest winny temu co teraz mają? Pewnie znowu coś pokręciłem.

Przetrzepanie telefonu do przyjęcia ale podsłuch już nie? Przecież to to samo. I skąd wiesz że gdyby ona go na ty przyłapała nie odeszłaby?
Nie można stać w rozkroku jak podsłuch nie to i trzepanie telefonu też nie.

I to rozumiem -argumenty, poglądy. Już pędzę.

Uuu agresorka z Ciebie lub takie klimaty lubisz jak dla mnie - przesada w każda stronę.

Na początek - przeczytaj posty autora.
Zburzyła spokój/zaufanie autora bo to nie była informacja jednorazowa i przedstawiona na luzacko jak Ty to zrobiłaś.
Gdyby Tak powiedziała to sam autorowi powiedziałbym żeby odpuścił.

Teraz będziesz trywializować? Jeśli tak myślisz to po co się tu udzielasz? Tak przecież można o wszystkich napisać co tutaj się wypowiadają.

Myślę że w przypadku autora może być.

Czyli zamiast się wysilić od razu odejść? Jak dla nie to zwykła ucieczka przed konfrontacją.

I jak ja mam to rozumieć. Nie sprawdzałabyś ale byś się dowiedziała i odeszła. A jak to zrobić bez sprawdzenia żeby się dowiedzieć?

Ale zdaje się że moje pytanie było inne

Chyba że masz inne na myśli?

Ale zauważyłaś ze on już to zaufanie stracił i chce je odzyskać? A gdy już sobie udowodni że jest "gupi" to może wróci?

A może się dowie że ma poroże i kolejne jej wyjazdy będą mu dyndać?
A może jak sprawdzi więcej nie będzie sprawdzał?
Piszesz tak jakby już było przesądzone co i jak a tak nie jest.

No wiesz mogłem nie odpowiadać ale skoro mnie wywołałaś to byłoby to niegrzeczne.

Ciągle musisz sobie pompować ego?

Nie obrażam się bo głupotą jest się obrażać na kogoś kogo się nie zna lub przejmować się jego słownictwem.

A teraz to takie bla bla bla nie postarałaś się. Ty i nauka?
Labirynt? Poważnie gdzieś go tutaj widzisz?

Ale ja od Ciebie niczego nie chcę, poważnie.
Rozumiem że Ty nie dopuszczasz do siebie myśli że ludzie mogą mieć inne zdanie niż Ty. A jak piszesz tak Ciebie czytam - może zmień formę?

Po pierwsze zawsze cytuję słowa do których się odnoszę, po drugie według Ciebie manipuluję bo cytuje Twoje słowa na które podobno wcześniej MI(?) odpowiedziałaś? Skoro tak to sama cytuj moje pytania i swoje odpowiedzi?   

Niczego nie wyrywam raczej cytuję całe zdania do których mam pytanie.
Jakbym widział odpowiedzi w Twoich wpisach to bym nie dopytywał?

Przecież napisałem wprost co uważam o problemie autora.
I Tobie również wprost napisałem i piszę co myślę o Twoich wpisach i komentarzach. Czego tu nie rozumiesz?
Naprawdę chcesz mi mówić jak mam się tu wypowiadać?

Jak na razie to Ty masz jakiś problem do mnie który okazujesz czasem w sposób niegrzeczny(delikatnie) I za kogo się wypowiadasz pisząc "nam"?
I to ja manipuluję?
A jak Tak Ciebie denerwuję nie odpisuj, złość urodzie szkodzi.

Ale to jest Twój problem że masz takie emocje a nie inne.
Prowokuję Ciebie moimi wypowiedziami?
To znaczy tylko tyle i aż tyle że nie panujesz nad emocjami.
Bo jak obcy człowiek którego na oczy nie widziałaś może tak na Ciebie wpływać?
Dlaczego na spokojnie nie przyjmiesz założenia że wszystkich do swoich racji nie przekonasz i machaj na to ręką, będzie łatwiej.
Co do ostatniego zdania, cóż...zostawię bez komentarza.

moim zdaniem skoro Twoją żonę nie stać psychicznie na pozew, bo wciąż go nie złożyła (a może jest jej tak wygodnie), to po prostu może być za miękka na wyciaganie wobec ciebie konsekwencji prawnych. Czy nie ma realnych kosnekwencji? Ja bym się sprzeczała. Znam ludzi, wobec których składano zawiadomienia o pisaniu anonimowo w internecie niekorzystnie o małżonku, także wyciągano przy okazji różnych spraw pojedyncze zdania z wypowiedzi na tzw. anonimowych forach w trakcie procesów sądowych. Ja sama po problemie opisanym rozpoznalam jedną z piszących tu osób. Więc nie wiesz, co może cię spotkać.

Tylko że konsekwencje prawne dotyczą jakiegoś promila ludzi. I raczej nie znamy akt sprawy na jakiej podstawie sąd wydał wyrok skazujący.
I należy pamiętać że sam fakt złożenia zawiadomieni a nawet fakt wszczęcia dochodzenia nie oznacza z automatu skazania.

Przestań czarować, zrobiłaś siebie rzecznikiem bo one nie potrafią same odpowiedzieć? Jasne.

Jak autor będzie miał problem z moimi wypowiedziami to mi to powie wiec nie mów mi gdzie mogę pisać a gdzie nie.
I nie sztorcuje Ciebie(w przeciwieństwie do Ciebie, gdybym ja tak do Ciebie pisał to dostałbym już chociaż upomnienie) tylko wprost piszę że mam inne zdanie niż Ty a Twoje wypowiedzi są nie spójne. Ja kota ogonem? dobre sobie.

Ty wiesz co znaczy słowo hipokryta? Chyba mamy inne słowniki.
Tak od samego początku informujesz że uważasz siebie za mądrzejszą no ale to Twoja ocena - masz do niej prawo.
Nie, nie zaczepiam tylko zadałem pytania dokładnie dwa a Ty zamiast odpowiedzieć (lub przemilczeć jak uważasz)

Merytoryka powalająca. A dalej było jeszcze ciekawiej.

To nie gadaj, musu nie ma. Sam zresztą chyba wezmę swoją radę do serca bo po co mam odpowiadać na Twoje zaczepki.
Jeszcze sprowadzisz mnie do swojego poziomu i z racji doświadczenia pokonasz - i tak się wbija szpilę bez wyzywania.

Jak Ona będzie mi chciała zwrócić uwagę to zrobi to. I niczego jej nie robię i jak widzisz potrafi odpowiedzieć bez nakręcania siebie i prób obrażania ludzi. To nazywa się KLASA.

Wiem że nie dasz rady merytorycznie odpowiedzieć bo musiałabyś się przyznać do błędu ale do tego CHYBA nie jesteś zdolna.
Ekspresja jest Twoim tłumaczenie próby obrażania? Jeździsz po mnie jak na łysej kobyle  później próbujesz wytłumaczyć dlaczego to robisz a na końcu to moja wina bo zadałem Ci pytania? No ekspresja że pozazdrościć.

A moją winą jest cytowanie Ciebie i zadawanie pytań na które nie potrafiłaś/nie chciałaś na spokojnie odpowiedzieć.
Tak to ja zadałem pierwszy pytania na które Ty...zareagowałaś a później już było tylko gorzej.
Olałaś? mea culpa - przeoczyłem.

I znowu coś mi przypisujesz - odpowiadam na Twoje komentarze mojej osoby a traktuję Ciebie lepiej niż Ty mnie. Przynajmniej Ciebie nie wyzywam.
Nie znamy charakteru autora nie wiemy czy będzie śledził/podsłuchiwał/przeglądał telefon. A jeśli to nie wiemy jak długo to będzie robił i czy przestanie mieć podejrzenia i uda się odbudować zaufanie.
Ja mówię żeby sprawdził.
Ty żeby tego nie robił.
Ktoś inny żeby odszedł bez sprawdzania jeśli ma wątpliwości.
Ale to autor zdecyduje co zrobi -to po co się tak nakręcać?

I znowu próba kopa aaaale pudło.

Problem że ja Ciebie nie chcę ustawiać bo i po co - uważaj to co uważasz.
Manipulantka jesteś Ty bo skoro moja widać jak na dłoni to wskaż mi ale tego nie zrobisz bo...i tu możesz wpisać co chcesz. Trzymam za słowo. Żegnaj dziewczynko.

Co tam u Ciebie autorze lepiej, gorzej?. Bo jak widzisz tu dysputa trwa.

Ach ta kobieca logistyka?logika? lobotomia?W każdym razie coś na l.

Słusznie, masz rację...tylko po co? Przecież tam nie ma treści.

I jak tam autorze, coś się wyjaśniło?