Romans męża i ja - Netkobiety.pl

Bardzo to dla mnie niezrozumiałe. Przez 3,5 roku żadne z Was nie dążyło do bliskości, czułości, seksu? Serio? A teraz nagle wielka miłość, „ratowanie” małżeństwa, powrót do sypialni?
Gdzie ta miłość z obojga stron była przez ten okrutnie długi czas? Mam wrażenie, ze każde z Was miało swoje powody do stosowania tej oziębłości w stosunku do siebie, a także swoje powody, by jednak się nie rozstawać mimo tej oziębłości (np. wygoda, przyzwyczajenie, finanse, wspólny dom, niechęć dzielenia majątku przy rozwodzie etc etc). Życzę Wam dobrze, ale ta zdrada to tylko wierzchołek góry lodowej Waszych problemów.

Nie mogę.Wieka co Ty opowiadasz?
Kiedyś wychodziły kobiety za mąż dla kasy, z konieczności by przeżyć . Ale jak maż nie pociąga kogoś fizycznie to powinno oddać się mu wolność  A nie ustawiać się w roli reglamentującej seks? Jakby się było jedyną kobietą na Ziemi.
Teraz możesz sama przeżyć, pracować utrzymać się.
Nie pojmę nigdy takiego egocentrycznego myślenia.
Jak ktoś kocha męża to akceptuje jego seksualność i vice versa. .
To się wydaje oczywiste.
Nikt nie musi być natomiast w związku.
Można się rozwieść .

Kobiety dalej wychodzą za mężczyzn z powodów finansowych. Mniej lub bardziej świadomie
Druga kwestia to narkotyzowanie się koktajlem hormonalnym tak zwanym "motylkami w brzuchu", uczuciem ulotnym jak właśnie one.
Ale, żyjemy w świecie "jesteś tego warta" i "zamienie Ciebie na lepszy model" oraz "miliony monet", fałszywej walki o równouprawnienie sprowadzajacego się do uprzywilejowania jednej grupy kosztem drugiej by wywołać konflikt. To jest dopiero ubaw.

Divide et imperia

TO jest dobre pytanie. Ze strony mężczyzn jest to totalnie nieopłacalne a ryzyko duże.

.

]Ja to widzę tak:

Autorka to troll.

Ewentualnie:

maz nie był jej "pierwszym wyborem" tylko samcem beta na tzw przeczekanie. Dal się złapać w proceder handlu dupą, czyli reglamentacji sexu na potrzeby autorki.

Sexu nie było za dużo, (autorka unika odpowiedzi na temat męża jak ognia) i zdaje się byl kiepski skoro do niego nie dążyła. Sexu tez nie było bo gardziła mężczyzna z którym musiała być, a nie chciała. Wiec beta-pies czasem co wyżebrał ale generalnie niewiele.

Facet byl cale życie uległy wiec jej dominacja,buta, duma i pogarda do niego urosly do nieprawdopodobnych  rozmiarow, gdzie miała czelność straszyć go rozwodem "jak to ma tak wygladac" - gorylica alfa normalnie - wiedząc że jej beta-piesek i tak tego nie zrobi.

Raniła go raz za razem, a ten przez te 41 miesięcy, czyli ca. 1270 wieczorów w osobnym pomieszczeniu , wyplakiwal się na forach takich jak to, jaki on jest nieszczęśliwy. Może nawet na tym forum dostał poradę od ryczących czterdziestek, żeby spróbować tindera!

W końcu poznał kogoś. Czy to takie dziwne?
Tamta mu dała jakas namiastkę poczucia własnej wartości, męskości z której obdarła go żona. I poszedl w cug.

Autorka obsrała zbroję i zawroty głowy u niej powoduje  to ze INNA ZAINTERESOWALA SIE tym co ona ustawicznie zrzucała na drzewo.a nie krzywda czy miłość. PIES OGRODNIKA. zazdrość i bol dupy.

Porady co poniektorych forumowiczek świadczą ze albo nie potrafią czytać, albo wychowały je feministki (jedno i to samo) i jak w 90% przypadków z Elą mi nie po drodze (loca chyba tez) tak tutaj ma 120% racji. Tylko trzeba dorosnąć zeby zrozumieć.

Wszystko w tym wątku kreci się wokół nieszczęścia autorki, jej lęków, psychologa a nawet diety i używek, ale jak pada pytanie o sedno sprawy, czyli sex którego odmawiała przez około 30 lat mężowi, podnosi się krzyk obrażonych feminazistek. Coś tu brakuje symetrii. Znow zgoda z Ela. (I loca)

A to ze  mąż  jest beta-pieskiem świadczy ze do niej wrocil i to na jej ,zdaje sie, warunkach. I nie wiem czemu bo 50 letnia zadufana w sobie kobieta z typu gorylic, nie jest najgorętszym towarem na rynku.

Przyzwyczajeniei? Uzależnienie? Syndrom sztokholmski? A może stary nawyk "lepiej nie fikac i mieć cokolwiek niż fiknąć i miec szlaban na parę miesiecy".

A kochanka? Cóż chciała dobrze. Zlitowała się i ma za swoje. Kobieta kobiecie kobietą...

Ale nadal uważam ze temat zrobil troll albo administracja zeby zrobić ruch na forum. Jeśli tak to czapki z głów, bo tego nie potrafią nawet przyzwoite agencja PR.

To sie nazywa trauma bonding. Ja tez ro przechodziłem ze po zdradzie mialam mega ochote na meza. Bez sensu bo powinien mnie odrzucać, wydawac sie fuj. Ale to nie jest zdrowy mechanizm seksualnego pożądania. To teoche taka podswiadona desperacja. Nie przypisuj temu jakiejs wartości typu ze w Waszym malzenstwie jest lepiej

Dzięki Aniu, masz rację, nie bedzie łatwo, nie jest. Mąż wie co zrobił, rozumie i wspiera, ale to co było już się nie odstanie jakby się nie starał. Tobie też życzę siły.

PainIsFinite, wiem, że jest dużo prawdy w tym co piszesz, nie bedę zaprzeczać. Ale nie seks jest najważniejszy, tylko bliskość, dotyk, przytulenie i to, że rozmawiamy. Rozmawiamy dużo i stawiamy na szczerość, choćby nie wiem co się działo złego. Może to zadziała w naszym przypadku.

Ktoś tu napisał, nie pamiętam kto, przepraszam, że mam satysfakcję, że wygrałam z kochanką. Nic bardziej mylnego, tutaj nie ma wygranych, cała nasza trójka coś przegrała. Kochanka została sama, chociaż myślała, że ułoży sobie życie z cudzym mężem. Mąż przegrał, bo jemu też niełatwo, chociaż na własne życzenie, na pewno utracił moje zaufanie na długo, jeśli nie na zawsze. A ja przegrałam najwięcej w tym układzie. Co będzie dalej czas pokaże. Na razie ryczę niemal codziennie i chyba wciąż nie dowierzam co się stało.

Smutna, już to przerobilismy, o tym jest dalej w wątku. Szkoda, że zrobiliśmy to dopiero teraz a nie trzy i pół roku temu. Teraz powoli dochodze do siebie, odzyskuje apetyt (schudłam 5 kilo), płaczę coraz mniej, ale myślę codziennie o tym co mąż mi zrobił, nie da się inaczej. A on robi co może, żeby było jak dawniej, albo nawet lepiej. W sumie to zaczynamy wszystko od nowa. Nadal jest mi ciężko, ale jeszcze długo będzie.
A Pani jeszcze w zeszły weekend napisała, że znalazła sobie nowego kochasia, w sumie obrotna jest, o ile to prawda. Oczywiście nie omieszkała przysłać zdjęcia i napisać jaki to z niego ideał w odróznieniu od mojego męża. Od tej pory milczy, oby wreszcie na zawsze.

Bądź silna. Swoją drogą kawał suki z tej baby. Ma tupet. Długa i ciezka droga przed Wami, ale nie jest nie do pokonania. Trzymam mocno kciuki za Ciebie. Przytulam mocno.
U mnie ciężko. Rozsypuje się, płacze, puszcza.
Denerwuje się bardzo czy i kiedy sąd raczy rozpatrzeć mój pozew o zabezpieczenie bytu I alimenty.

Musiała dać mu nieźle w kość, skoro zechciał wrócić do swoich ciepłych kapci i ulubionego fotela. Tam pewnie przeszedł tresurę i nagle dotarło do niego, że nie jest już młodym byczkiem. Pani dyrektor pewnie do ciepłych opiekuńczych i idealnych pan domu nie należy. Zabrakło pysznego sterniczka, pysznej domowej zupki i świętego spokoju. Tam trzeba było naprężac klatę przez całą dobę i trzymać mocno ściśnięte pośladki, żeby pani się nie wkurzyła. Pobawił się więc w podstarzałego śmiesznego absztyfikanta, a gdy zabrakło tego, co miał w domu, poczuł się źle i szybciutko wrócił.
Jeśli taki był powód jego powrotu, to raczej nie martw się już więcej. Ona dała mu taka lekcję, że chyba wyleczył się z pani ambitnej i władczej na zawsze.

Naprawdę miło to czytać, rozwód to porażka obojga tylko niektórzy po dłuższym czasie to uświadamiają sobie (no chyba że jest patologia). W koncu jest małżeństwo któremu ,,prawie" udało się je uratować. Może dlatego że tam chyba nie było z jego strony uczuć ale seksualne wypróżnienie (zamiast do prostytutki to znalazł chętną). Trzymam kciuki za Ciebie i Jego by wam się wszystko udało posklejać i wybaczyć. Jesteśmy tylko (niestety) ludzmi i popełniamy błędy, niektórzy je dostrzegają i naprawiają inni idą dalej potykając się o nie. POWODZENIA na nowej drodze życia !

napisz za rok.

Dziękuję Wam za miłe słowa. Nie jest łatwo mimo wszystko.Nie jest tez tak jak pisze wieka, że nie pozostawiło to w mojej psychice sladu, moja psychika wciąż szwankuje. Mam takie dni, że omal nie wariuję, ale mąż od razu wtedy jest przy mnie, bezbłędnie odczytuje moje nastroje. Tak naprawdę czasem się dziwię, że on to wytrzymuje, to jak się rozklejam i wytykam i oskarżam, ale nie umiem inaczej. Nasze małzeństwo, sama w to nie wierzę, ale jest lepsze niż kiedykolwiek. On wie, że zawiódł, ze zrobił mi krzywdę, że trzeba było naprawiać zamiast sie odsunąć. Oboje żałujemy tych 3,5 roku, kiedy żyliśmy w takiej nieformalnej separacji. Nie było u nas przeskakiwania z łóżka do łóżka, nas po prostu nie było, bylismy obok siebie, każde żyjące swoim zyciem. Teraz jest zupełnie inaczej. I wierzę, że tak bedzie, chociaż myśl o tym co zrobił nie opuszcza mnie każdego dnia. Wciąż bardzo boli i jeszcze długo będzie.
Masia79, nie wiesz nawet jak się cieszę, że Ty tez dałaś Wam szansę. czasami warto, naprawdę. Napiszę do Ciebie, przytulam mocno. I dziękuje wszystkim jeszcze raz za miłe i mniej miłe słowa.

Jak napisalaś o tym "seksualnym wypróżnieniu" i o tym jak mąz jest na każde Twoje zawołanie i odczytuje Twoje emocje w mig i Ci nadskakuje to wiem że  trollujesz Melancholio,  trollujesz znowu i piszę  o tym bo to jest podłe  jak składasz kawałki opowieści innych dziewczyn tutaj A kupy się to nie trzyma 
Po prostu emocje muszą do siebie pasować i mieć jakąś melodię. U Ciebie słychać krzywe nuty. Po prostu widać że nie pracowalas nad taką traumą nigdy.

Coś w tym jest.

Nie do końca, trochę się nakręcacie.
Zdrada zdradzie nierówna - i takie są fakty. Są czasem sytuacje, że ową zdradę są ludzie w stanie przepracować - ale jak się wszędzie pisze, gdy obie strony chcą tego, a ta krzywdząca stara się na 200%.
Jednakże opowieści tych, którzy wybaczyli a po latach do nich to wróciło - też nie napawają optymizmem. Wszystko zależy od podłoża, bo niewierność to jedno, a robienie kogoś w balona i prowadzenie podwójnego życia, kłamanie prosto w oczy i szukanie wrażeń na boku - to co innego.
Tutaj przecież Melancholia sama przyznaje, że mieszkali w zawieszeniu, obok siebie - musiało się coś wydarzyć, tak nie można w nieskończoność. Mają jakieś pole budowy, więc mogą próbować. Osobiście wytrwałości i powodzenia życzę, chociaż sam nie wiem czy bym potrafił w tym wytrwać.

Czyli po raz kolejny zostałam trollem. Zauważ, że to nie ja pierwsza napisałam o seksualnym wypróznieniu, bo sama z siebie nie użyłabym takich słów. Przykro mi, że Tobie coś nie wyszło, masz prawo być sfrustrowana, ale nie traktuj w ten sposób innych ludzi. Ja naprawdę swoje przeżyłam i przezywam nadal. Opowieść jest moja osobista, bo tak mi się właśnie życie ułożyło. A Ty mozesz mysleć co chcesz. Masz prawo.

Masia79, jak napisać na priv? Nie jestem za bardzo obeznana na forum, a chętnie się do Ciebie odezwę wieczorem.

Pain.
Bardzo Ci dziękuję za wszystko. Nigdy nie traktowałam Twojej pomocy jako atak. Fakt czasem może spodziewałabym się czegoś milszego, nie kubła zimnej wody, ale taka postawa tez dawała inne światło na sytuację. Dziękuję.
Tak, może tak jak piszesz, może u mnie wystarczy to co mam. Może okaże sie ta złudą i nadzieja która się karmiłam. Okaże się.

Melancholio. Napisałam Ci priv. Sprawdź maila.

Wieka, daję radę funkcjonować, bo on bardzo mi w tym pomaga. I tak, ma ogromnego kaca moralnego, ale z jego strony nasze małżeństwo wygląda tak jak z mojej. Seks nie był priorytetem, czuł się odepchnięty i wcale się nie dziwię, nasze relacje wyglądały naprawdę kiepsko, ale mimo wszystko...nie będę go tłumaczyć, bo wytłumaczenia nie ma. Wiem, że muszę wybaczyć, bo inaczej będę się męczyć, ale na razie nie wiem jak to zrobić. Myślę, że sama poczuję kiedy to się stanie. Wiem, że któregoś dnia któreś z nas może nie wytrzymać, ale próbujemy i na razie nam wychodzi. Tylko to co mam w głowie nieprędko zniknie.

Masia79, napisałam do Ciebie.

Macie prawo dziewczyny do własnych decyzji, a inni forumowicze mają prawo do swoich opinii. Jestem jednym z tych, którzy uważają, że marnujecie kolejne dni swojego życia siedząc ze zdradzajacym. Wasze małżeństwa są jak ciało Lenina w mauzoleum - na zewnątrz wyglada całkiem ok, a w środku to śmierdzący trup.

Ela, ja się z Tobą zgadzam ale uważam że każdy ma swoją ścieżkę. Dziewczyny muszą jeszcze raz w dupę może dostać. A może nie. Pojęłam to ostatnio jak moja znajoma mi się wypłakiwała bo facet z którym się przespała na pierwszej randce ja ..zablokował. więc ją pocieszałam, tłumaczyłam co tam poszło nie tak jak powinno I co? Następnego dnia zadzwoniła do niego z innej komórki bo chciała z nim wytłumaczyć, przecież łączyło ich coś więcej. Myślałam że padnę. I wtedy zrozumiałam że nie ma sensu tłumaczyć. Ona musi przejść swoją własną ścieżkę, swoją drogę. I tyle

Wybaczyć - nie wybaczyć, pozostać - rozwieść się. Osobiście uważam że nie byłoby takich dylematów gdyby nie bagatelizowano problemu zdrady, gdyby nie tłumaczono ją na tysiąc sposobów, gdyby nie szukano na siłę winy również w zdradzonej osobie lecz w momencie zaistnienia z automatu dochodziłoby do rozstania - rozwodu i to nie czekając na decyzję sądu miesiące lecz np. w ciągu miesiąca sąd by wydawał wyrok że małżeństwo w świetle prawa zostało rozwiązane. Osoby które by marzyły o gorącym romansie, chcące zaszaleć , ulegające nowomodzie, słuchające podszeptów kumpli i psiapsiółek miałyby jasny przekaz = zdradzisz to wylatujesz z automatu i nic tego nie zmieni. Natomiast jak uważasz że się pogubiłaś/eś , że jednak kochasz współpartnera, że chcesz szansy to możesz oczywiście zacząć od początku tworzyć ten nowy-stary związek bez jakichkolwiek zobowiązań. Czyli próbuj może uczócie jeżeli jest zwycięży, może pomimo zdrady będzie chciał być z tobą (taka czysta karta). Ile to osób wiedząc o konsekwencjach w życiu (natychmiastowe rozstanie z rozwodem) nagle zrozumiało kogo tak naprawdę kocha, szanuje i chce być a reszta ? no cóż niech szuka swojego nowego szczęścia. Oczywiście uważam że należałoby uregulować prawnie kwestie dzieci (wychowanie naprzemienne ustawowo chyba że na rozprawie osoba zadeklaruje że rezygnuje z tej formy na korzyść drugiego rodzica) , sprawę majątku i tu kłania się wprowadzenie intercyzy w momencie zawarcia związku z określeniem rocznego procentu masy majątkowej dla współmałżonka nie pracującego ( jak chcesz żeby nie pracowała tylko dom prowadziła to ,,płać" jej swym majątkiem bo gdybyście się rozeszli). To samo alimenty nie z kosmosu lecz ustawowo procent z podstawowej pensji a jak ktoś chce to dołoży dzieciakom a nie ile się da a najlepiej całą pensję. Zresztą na pewno wszystkie problemy porozwodowe udałoby się UCZCIWIE dla kobiet i mężczyzn ustanowić prawnie przez MĄDRYCH i ŚWIATŁYCH prawników.

Mam już za sobą gdybanie, bo ono nic nie zmieni, więc może masz rację, a może nie. I nie bardzo rozumiem do czego zmierzasz.
Czyli wg. Ciebie mógł zrobić to co zrobił, tak?  Z resztą nieważne, nie kontynuowałam wątku, bo staram się poukładać sobie życie, czy się to komuś podoba czy nie.
I skoro już tu jestem, to nie jest łatwo z takim bagażem, z tym co wiem, a wiem sporo. Ale myślę, że warto próbować.