Romans męża i ja - Netkobiety.pl

Zmuszanie się do nie-seksu tez nie jest ok....
I taki często odwieczny problem, ostatnio chyba Gary w innym wątku o tym pisał - kobieta seksu nie chce, wiec seksu ma nie być... to facet ma się dostosować do braku lub mega rzadkiego seksu... czy to jest faktycznie miłość? Czy to dbanie o potrzeby partnera? To skomplikowane bardzo, ale uważam, ze nieobdarowywanie męża czy żony bliskością i seksem „bo mi się nie chce” jest strasznie egoistyczne. „Bo moje potrzeby są bardziej mojsze niż twojsze”.....

Dlatego pierwsze moje pytanie brzmi, jak rzadko to rzadko. A potem czy ze sobą o tym rozmawiali. A ona nie poszła za potrzebą, bo widocznie potrzeby nie było.

Masa wątków na forum była o tym, że jedna strona nie chce seksu, a druga strona nie potrafi sobie z tym poradzić. Idealnie te watki pokazują jak brak seksu albo mała ilość seksu wpływa destrukcyjnie na związek. Tu jest tak samo. To jak z czajnikiem. Piszczy, piszczy, aż wybuchnie. I mamy konsekwencje.

Były wątki, gdzie mała ilość seksu sprawiała, że osoba poszkodowana składała pozew o rozwód. I taki rozwód dostanie, bo to rozkład pożycia z winy strony, która tego seksu unika.

A Autorka powiedziała, że jak seks już był to był dobry.

Edit. Melancholio, może to punkt wyjściowy do rozmowy? Chcesz jeszcze tej rozmowy? Mąż chce? Może to punkt do naprawy tej namiętności, której nie było?
I jasne, że po latach pożądanie zanika, ale powinno się o nie dbać.

Pisałaś, że to ponad 30 lat małżeństwa. Nie daj sobie wbić do głowy jakąkolwiek winę w zaistniałej sytuacji! Nawet nie masz pewności, czy jego "wyprowadzka" do innego pokoju to już nie pokłosie romansu w który wchodził. Jak temu twojemu jeszcze mężowi chciało się innych doznań, powinien rozwiązać to w inny sposób. Tak okazał brak szacunku dla ciebie, dla małżeństwa, dla wszystkiego co ci obiecywał i co razem zbudowaliście. Rozumiem, że na forum są osoby do bólu racjonalne (vide propozycja zaakceptowania romansu w imię logiki czy wygodnictwa), albo inne które chyba mają jakiś syndrom sztokholmski po własnych doświadczeniach ze zdradą, ale proszę cię autorko nie zajmuj się takimi bzdetami. Jedyne co możesz zrobić to zająć się w 100% sobą - on najprawdopodobniej teraz odpłynął i z dużym prawdopodobieństwem nadal romansuje.

Zgadzam się z przedmówczynią, tak ten świat zorganizowali, że często trzeba robić coś na co do końca ochoty nie mamy, ale trzeba ... czy wszyscy jako uczniowie kochaliśmy chodzić do szkoły? Poddam w wątpliwość.. czy wszyscy z nas z uśmiechem i pieśnią na ustach wstają rano do pracy? Hm, szczęśliwi ci, którzy tak mają ... czy aby na pewno każda matka szybciutko biegnie po raz n-ty do niemowlęcia w nocy, czy zwleka się z łóżka z półprzymkniętymi oczami? Itd itd. Mamy w życiu pewne role, pewne obowiązki, jesteśmy odpowiedzialni za dzieci, za swoją pracę, za swój związek, małżeństwo. I tak jak do szkoły pójdziemy, jak do pracy pójdziemy, do dziecka po raz setny w nocy wstaniemy - bo czujemy, że to ważne, że tak trzeba, to często wydaje mi się, że dbanie o małżeństwo, bliskość, erotykę już się w te kanony nie wpisuje... Nie czujemy ważności tych działań jak w przypadku innych rzeczy. Sama się zaczęłam zastanawiać nad tym ostatnio. Tak trochę oderwane od Twojego wątku, Melancholio. Ale może tez warto przemyśleć - dlaczego jedne rzeczy robimy, nawet jeśli ochoty na nie mamy, jeśli nam się nie chce, itd, a innych nie robimy, nawet jeśli czujemy przez skore, że tez są ważne.

Melancholio.
Nie odezwał się, bo i co powie? Zresztą może próbuje Cie wziąć na przetrzymanie. Może czeka, aż Ty się odezwiesz?  Zrobisz jak uważasz, ale moim zdaniem nie powinnaś szukać kontaktu. Jeśli mu zależy sam się odezwie. Jeśli Ty będziesz zabiegać o jego uwage bardziej pchniesz go w jej ramiona i pokażesz  że jesteś (tu przepraszam za szczerość) ale żałosna. Mi samej było cholernie ciężko. Ale dałam radę, kontaktuję die tylko w sprawie syna, kasy i zwierząt. Unikam i ucinam rozmowy o mnie, jego o nic nie pytam i widzę jaki jest wściekły że stracił kontrolę.
Walcz o siebie. I nie próbuj się obwiniac.
Ściskam mocno.

Ela, a może trzymajmy się tylko tego co napisałam, bo tylko tyle miałam na myśli. Pięknym za nadobne odpłacając, pójdźmy teraz Twoim tokiem myślenia i uznajmy, że Twój mąż pęknął wielokrotnie, bo już dość miał Twojego wmawiania i nadinterpretacji. Idziemy dobrą drogą? Być może Miał prawo. Ty winna. On niewinny. On czysty. Ty brudna.

LadyLoka, potrzeby mogły być, ale pozostać niezaspokojone. Bywa, że człowiek jest niespełniony i nic z tym nie robi. Aby się rozwieść, uważam, powodów wielu wcale nie trzeba. Jak ktoś chce "just do it". Nie chesz to nie rób tego. Każdy ma swój rozum.

***

Zachowanie zależy od priorytetów. Chcesz zachować status quo na siłę, udawaj i rozkładaj nogi. Mąż i tak może stwierdzić, że to takie na odwal się i poszuka prawdziwie chętnej. Będzie miał prawo? A jak? Kto chce seksu tak słabej jakości jak za rogiem świeże bułeczki pieką, a pachną, mniam, mniam. Małżeństwo jest ale to nie znaczy, że kochanek nie ma. Na kochankę nie ma reguły. Można być w początkowej fazie, motylków, ognia piekielnego a i tak... zdarzy się koleżanka. No co? Dobrze z żoną, ale tylko z nią? Straszne! I tak całe życie tylko z nią? Przerażające!

Jeśli żony myślą, że seks z obowiązku wystarczy by mąż w długą nie poszedł to się lekko uśmiecham pod nosem, nieśmiało, bo po co przekuwać tak piękną banalną bańkę?

Ja nigdzie nie powiedziałam, że mąż jest ofiarą.
To co zrobił jest bardzo złe. Natomiast oboje razem rozwalili swój związek, nie on jeden.

Wychodzi seks raz na dwa tygodnie. Hah! Niektórzy, nawet dużo młodsi to nawet tyle nie mają. W tym wieku i po takim stażu to żadna tragedia. Na pewno nie celibat. Jest potencjał na rozruszanie.

Przyznam, że jak mi się mentalnie nie chciało to sobie mówiłam "to będzie masaż puśki, żadne tam wyznanie miłości". Sport? Nie. Spa. Ale nalegałam na masaż całego ciała najpierw, bo ja nie maszynka, że tu przyciśniesz i maszyna ruszy. Kobietą jestem, nie facetem. Całe ciało mam erogenne. A faceci to tak durni czasami są, że jak nie zadziała nacisk na konkretne miejsca to foch, nie udało się, ego w boleści. No cóż... Nie, żeby takie maniakalne naciskanie w jedno miejsce po czasie nie drażniło i nie wywoływało bólu głowy... tak ten mityczny ból głowy może być realny, somatyczny taki. Także obie strony biorą w tym udział.

Pytanie autorko, czy masz porównanie? Twierdzisz, że mąż dobry w te klocki, ale może jest tylko średni? Jaka kobieta by nie mdlała w objęciach czarodzieja? Dziwne. I czy tak masz od dawna? Bo być może hormony robią swoje? A może taki z niego czarodziej, że potrafi nieźle zmęczyć? Może wtedy warto by było popracować nad wydolnością organizmu? Tylko Ty wiesz... Opcji jest dużo a nie tylko mąż-zdrajca-ofiara nieczułości.

Zniknęła bliskość i intymność. Zostało kumpelstwo. A on ma na pewno kumpli i na pewno nie chce z nimi sypiać.
Znalazła się wolna dusza która daje mu bliskość.

Posprzątane obawiam się.

Obejrzyj.
https://www.youtube.com/shorts/YBrn_LoUNS0

Tak, seks z kumplami raz na dwa tygodnie to za mało, żeby zmieniać orientację.

Tu raczej nie chodzi o to. Raz na jakiś czas człowiek się zakochuje. Ni ma go. Nagle ktoś z kim się dotąd sypiało staje się niemal bratem a kazirodztwo to niet, be. Tak działa zakochanie. Wtedy wyniesienie się ze wspólnego łóżka jest niemal konieczne by dochować wierności swojej świeżej miłości.

Mi się nawet taki se masaż podobał. Zawsze coś. Leprzy rydz jak nic. Ważne, że się coś daje i dostaje w zamian. A ktoś lepszy czy gorszy to zawsze się znajdzie. Nie o to tu chodzi.

Prawidłowo trafia szlag. Na bank daje jej coś czego potrzebuje, z wzajemnością...?

Oj, przytulam, biedactwo. Aż znowu mi się ciężko robi.

Przypomniało mi się w jakim amoku byłam, gdy u mnie sprawa była świeża. Jakby mnie pies zjadł, wysrał a potem ten klocek ktoś walcem rozjechał, starł z podłogi, wyrzucił na dach, polał benzyną, podpalił... To jest niezły koziołek emocjonalny. Koziołek z wieżowca, lądowanie na twarzy. Też nic nie jadłam, nie spałam, życie oglądałam jakby zza szyby, ludzie coś do mnie mówili a ja ich słyszałam jakbyśmy wszyscy byli pod wodą. Na szczęśćie to tylko wspomnienie.

Chciałoby się przewinąć trochę czas do przodu. Ale gdyby było to możliwe nie spaliłabyś się jak feniks i nie powstała z popiołów, byłabyś w punkcie wyjścia. Dlatego tak ważne jest byś o siebie zadbała. Teraz! Jak jedzenie nie przechodzi przez gardło to chociaż jakiś koktajl z bombą witamin, albo elektrolity na kaca, sól do kąpieli, olejki lawendowe...

Edit: A tak mi się jeszcze wspomniało. Jaki masz ogólny poziom energi? Jesteś raczej żywiołowa czy spokojna? Na ogół szczęśliwa i wypoczęta czy zestresowana i zmęczona? Dobrze znosisz zimno? Być może różnica temperamentów ma tu znaczenie? Można to naturalnie troszkę podrasować jak i wyłagodzić. Ciekawe czy mąż byłby skłonny do O ZGROZO kompromisu, żebyście się tak spotkali po środku swoich potrzeb i zachowali dotąd szczęśliwe małżeństwo i jak wspominasz całkiem satysfakcjonujące zbliżenia? Tzn teraz to może już za późno (a niech go!). Temperament to też niczyja wina. Mamy taki z jakim się urodziliśmy. Udawanie kogoś innego to może niezbyt dobry pomysł i może gdzieś na świecie jest sobie taki fajny starszy pan, co będzie Cię na rękach nosił, bo będziesz dla niego wystarczająca, ba! Z nieba mu spadniesz. Tego Ci chyba jednak życzę.

.

Sorry, coś pokićkałam i zamiast edytować powstał nowy post. Jak do tego doszło, nie wiem. Trzeba sobie kupić żeń-szeń. Nanana.

Tak..
Fajny starszy Pan dla 50 latki
A może było zimno?
Deep na jakim świecie Ty zyjesz? To chyba nie ta sama planeta.
Autorko nie panikuj.
Zastanów się co czujesz do męża i jeśli jest tam trochę  jeszcze damsko męskich uczuć,Jeśli to kochasz  to powiedz że chcesz szansy dla Was.
Nie wiem czy warto bo w sumie to mało tu piszesz o swoim mężu i relacji z nim.
Nie wiem czy chcesz.
Najpierw zastanów się czego chcesz A potem to zakomunikuj.
Nie jesteś bez szans skoro do tej pory jesteście razem.
Ale zgadzam się z Loką. Masz swój udział w tym kryzysie, chociaż niektórzy Cię tu rozgrzeszą, chyba przez własne projekcje.
I ciesz się że masz swój udział bo coś możesz poprawić.

Ta sama Elu. I może być młodszy, też będzie ok.

Nie Elu, bronimy ją przed Twoimi atakami jednowymiarowymi. Co do udziału i poprawy to zgoda. Mam nadziję, że się w końcu zrozumiemy.

Doskonale wiem, że też zawiniłam, jak się coś nie układa to zwykle wina nie leży tylko po jednej stronie. Ale już nie moge niczego poprawić i zmienić. Mleko się rozlało.

Kochani dajcie spokój z tym sexem, wiadomo ważny, ale nie jest przecież najważniejszy.
U nas odwrotnie, bo to ja mam wieksze potrzeby, ale go nie zdradzilam, za to on polazl do innej.
Trzymaj sie Melancholio ciepło, zjedz coś, odpocznij. Masz wspaniałego syna to najwazniejsze.
A z mężem to samo wyjdzie, zobaczysz.

Melancholia nic nie napisała, chyba ze ja przeoczyłam, czy mimo ze seks był rzadko to czy była bliskość, przytulanie, wspólne spędzanie czasu, jakieś wyjścia razem, robienie czegoś we dwójkę, każdy lubi co innego - spacery z psem, gotowanie, rozwijanie jakiejś pasji. To tez w jakiś sposób zaspokaja potrzebę bliskości, ładuje baterie. Jeśli tego permanentnie nie ma lub jest „wydzielane” - teraz nie, bo coś tam, teraz tez nie, bo znowu coś; to człowiek po prostu zaczyna czuć się nieszczęśliwy ... nieważny ... i nie mówię, że jest to usprawiedliwienie dla zdrady, bo takiego usprawiedliwienia nie ma w ogóle. Wtedy powinna pojawić się rozmowa o wzajemnych potrzebach, o jakichś zmianach, które druga strona potrzebuje poczuć, by znowu czuć się „ważnym” w związku. Jeśli natomiast rozmowy były i nie przyniosły rezultatów to wyglada to tak jakby bomba wybuchła z bezsilności ... i czara się  w końcu przelała ...
To tez nie musi oznaczać końca ... zalezy czego obydwoje będziecie chcieć.... tak naprawdę chcieć, z głębi serca.

Piszesz, że kochasz bardzo, a wyglada to tak jakby „wyprowadzka” męża z sypialni była Ci na rękę „w końcu nie przychodzi i nie meczy mnie o seks! Jaka ulga...”. Dlaczego którejś nocy nie poszłaś do męża się pojednać? Wyobrażam sobie, że on już tyle razy prosił Cię o seks i został oddelegowany (coś mi się wydaje ze wcale nie tylko te 2 razy o których napisałaś), że postanowił więcej nie prosić.

Napisałaś, że:
„Kiedyś mu odmówiłam, po raz kolejny, następnego dnia przestał się do mnie odzywać. Po kilku tygodniach tego milczenia nie wytrzymałam i powiedziałam, że może powinniśmy się rozwieść, skoro tak to ma teraz wyglądać. Wtedy się wyniósł z sypialni. Ot i cała prawda.” Czyli odmawiałas, odmawiałas, sama nic nie inicjowałaś, a potem zamiast mężowi wskoczyć do łóżka to stwierdziłas, że jak ma
Tak wyglądać to trzeba się rozwieść. To czemu tego nie zmieniłaś w ciągu tych kilku tygodni?

Jestem kobieta, może jeszcze za młoda, by to pojąć, bo dobiegam „dopiero” do 40stki, ale takiej logiki nie potrafię ogarnąć.

Eve, chyba rzeczywiście nie pisałam jak było poza łóżkiem. Było niemal idealnie, chodzenie za rękę, spontaniczne wyjścia do restauracji, na zakupy, wyjazdy dwa razy w roku, żeby przewietrzyć głowę. Tylko ten seks, a wtedy kiedy odmówiłam i rzeczywiście nie było to po raz pierwszy, wtedy coś w moim mężu pękło i zamknął się w sobie. Teraz mówił, że czekał wtedy aż spytam o co chodzi, a ja nie spytałam, mój błąd. A kiedy się wyprowadził z sypialni, dlaczego do niego nie poszłam? Uwierz mi, że wiele razy chciałam, ale moja urażona duma mi nie pozwoliła. Niestety taki mam charakter, że jak się zatnę to koniec. On mnie zna i wie o tym, ale jednak miał nadzieję, że się przemogę i z nim porozmawiam z własnej inicjatywy.
A tak z innej beczki, kochani, korzystał ktoś z Was z pomocy psychologa? Po zdradzie oczywiście. Czy to pomaga poradzić sobie z emocjami? Bo się  teraz zastanawiam nad taką wizytą.

To dopiero pierwszy dzień i druga strona wątku ,nie ma co tak gnać z tymi analizami wstecz ani za bardzo do przodu.
walnęło i już , przeszłości się nie wskrzesi ani analizowaniem ,ani podrygami sentymentów,ocenami kto winny .

Inne mam obserwacje:) dla mężczyzn rodzina i dzieci to tez jest wartość, tak jak dla kobiet.
Z innej beczki, Nie ma przymusu posiadania dzieci, a seks uprawiać można:) Wazektomia akurat jest w tym kraju dozwolona:D

Zgadzam się, ze są tacy mężczyźni, i kobiety również, co zdrada w ich życiu nie wystąpi nigdy. Po prostu.
I jak coś ważnego dla nas nie gra w związku to są inne drogi wyjścia - rozmowy, terapie małżeńskie, separacja, nawet rozejście się, a nie zdrada.
A ja napisze tez coś z drugiej strony - dla mnie miłość i seks są nierozłączne, miłość i bycie uważnym na potrzeby męża sa nierozłączne, miłość i dbanie o męża sa nierozłączne. I ja jako żona i kobieta oczekuje tego samego od męża - miłości, szacunku, uważności na moje potrzeby, dbanie o moje poczucie bezpieczeństwa w związku.
Ten smutny czas To tez czas dla Melancholii, by zastanowić się, jak było, co mogłoby się zmienić i czy ma do tego siły, energię, czy widzi sens dalszego małżeństwa ...

Paslawek, ot co, relacje z kochanką mnie przerażają. To co mówił, wiem, że było przeznaczone dla moich uszu, niekoniecznie tak czuje. jednak ta relacja trwa jakiś czas, więc i uczucia mogły się pojawić. Boję się, że jest dla niego ważna, czy ważniejsza ode mnie? możliwe, bo nowsza. Zawsze pociąga to co nowe i nieznane. Może jest młodsza, ładniejsza, może ma piękniejsze ciało. Nie wiem czy potrafiłby poświęcić nasze małzeństwo. Wcześniej powiedziałabym, że nie, ale im więcej czytam na forach do czego zdolni są mężowie, tym bardziej uświadamiam sobie, że wszystko jest możliwe. Mnie też to jego pytanie zaniepokoiło, bo nie określił się sam czego on chce, tylko pytał o to mnie. Teraz mam wrażenie, że od mojej odpowiedzi mógłby uzależnić czy zakończyć romans czy nie. Bo przecież gdybym powiedziała, że chcę rozwodu, to po co ma kończyć, żeby zostać samemu? Przecież jakiś tam początek związku już jest, to po co psuć. Masakra co ja mam w głowie. A to, że nawet smsa nie napisał jeszcze bardziej mi miesza. Może jest teraz u niej i razem się cieszą, że już wiem.
Na razie nie wiem czy widzę szanse dla naszego małżeństwa, ale to nie ma znaczenia dopóki on nie wróci. Może się okazać, że już podjął decyzję za nas oboje.

O Boze weszlam tu i az mi rece opadły. Wspaniale forum, wspaniali ludzie, ktorzy pomogli wielu sie podnieść i...obrzydliwe, obrzydliwe wypowiedzi! Kobiecie dzien po odkryciu zdrady w 35-letnim malzenstwie wmawiać wine bo misio chcial seksu wiecej niz 2x w tyg?? SERIO? Dlaczego tak latwo Wam przychodzi usprawiedliwianie i racjonalizowanie tej krzywdy ktory jej maz zadawał radosnie od miesięcy i robi to pewnie w tym momencie gdy to piszę? Jego zona ktora mu urodzila dzieci, dbala o dom, prowadzila  nim firme je 2 łyżki ryzu bo świat sie jej rozwalił, a Pan bzyka jakas mloda niunie a Wy kazecie sie zastanowić nad swoja winą jej??? Nie wiem jak niskie poczucie wartości Eli i Lady Loka trzeba miec by płaszczyc sie przed takim typem i probowac mu jeszcze pomagac w gaslightingu...No mi wszystko opadło. Serio.. 
Autorko, nic nie usprawiedliwia zdrady. To nie jest błąd, pomyłka, przypadek. To setki klamstw których byłaś ofiarą kazdego jednego dnia przez ostatnie miesiace. To dewaluacja Twojej osoby, Waszej rodziny, Ciebie jako czlowieka i jako kobiety. To kalkulacja. I nawet jeżeli w zwiazku są problemy i po 35 latach nir zawsze chcesz "rozkładać nogi" jak radzi Ela (tak na marginesie, jaka masakraaaa) - to NIC nie usprawiedliwia DECYZJI by wywalić 35 lat wspólnego zycia do śmietnika. Dlaczego tylko autorkę winicie o to ze nie probowala ratować małżeństwa? A jej maz? Jesli zauważył ze cos sie nie klei to co ON zrobil by bylo inaczej? Czy ON rozmawiał? Czy on zaproponował terapię? Czy on próbował ja jakos rozbudzić? Nie. Poszedl w długą, majac w dooopie wszystko co budowali przez tyle lat. I na koniec to ona ma sie nad soba zastanowić. Żarty jakies...
I nie, nie  jestescie  bardziej inteligentne i bardziej "fajne" ani bardziej "oswiecone" z ta poprawnoscia. Zlo jest złem. I to zlo trzeba nazwać. Zdrada jest przemoca psychiczna, jest nawet taka klasyfikacja (post infidelity stress disorder) i od osób które tego doswiadvzyly oczekiwalabym wiecej empatii.
Ja mam dosc jasne poglądy bo gdybym mogla cofnac czas to meza wywalilabym w minutę po.odkryciu zdrady. Nie zrobilam tego przez co dlugie miesiące bylam ofiara gaslightingu, przerzucania winy, przesuwania granic. Nigdy nikt nie powinien przechodzic przez cos takiego. Ja bym zdrajcy nie orzyjela z powrotem. Ale to Twoja decyzja Autorko.

Aż się poryczałam przy czytaniu tego co napisałaś, nie mogłam doczytać do końca. Wiem, ze powinnam go spuścić na drzewo, ale jak mam to zrobić po tylu latach? Masz rację, nie tylko ja nie próbowałam, on też nie, a potem jak juz znalazł sobie dupę to pewnie nawet nie chciał. Powoli przestaję wierzyć we wszystko co mówił kiedy się wydało. Był przerażony jak małe dziecko, więc powiedziałby wszystko byle się wybielić. Nie wiem co dalej bedzie i jak długo będę jeszcze w takiej rozsypce. Jutro poszukam psychologa, bo bez tego jak nic przypłacę zdrowiem tą całą chorą sytuację. Dobrze, że mam wspaniałych synów, którzy w razie czego staną za mną murem, bo zawsze byliśmy blisko.

Wiesz, jakoś miałem takie przeczucie, ze akurat Ty napiszesz taki komentarz:) Ela i Loka mają chyba syndrom przedawkowania forum. Kobiecie świat się zawalił, A te każą biczować się dodatkowo.

Pain, litości...
Odpisuję Autorce, a nie jej męzowi. Więc logiczne, że proponuję jej żeby z nim porozmawiała. Jakby on tu pisał, że ma za mało seksu to też proponowałabym mu najpierw rozmowę, a potem rozwód, a nie skok w bok...

Nie oskarżam. Mówię, że wina leży po OBU stronach. Nie wina za zdradę tylko za rozkład małżeństwa. Autorka w tym momencie nie dostałaby rozwodu z orzeczeniem o wyłącznej winie męża. Takie są realia. Jest współwinna rozkładu pożycia. Tak jak i mąż. Żadne nie rozmawiało, zamiatali problem pod dywan. Aż problem wyleciał, bo w końcu wylecieć musiał.

Przede wszystkim to Melancholia musi postanowić, czego chce. Też nie ma jej co wmawiać  że musi natychmiast wywalić męża za drzwi i się rozwodzić, bo jezeli oboje będą chcieć i oboje się zdecydują na naprawianie małżeństwa, to mają na to naprawdę niezłe szanse. O ile OBOJE tego chcą. Bo jak nie chcą to nie ma o czym rozmawiać. I ja rozumiem, Pain, że Ty zdradzacza byś od razu wywaliła, ale czasami da się małżeństwo odbudować. I czasaki warto. Decyzja do podjęcia dla Autorki.

Edit. Melancholio, chodzi mi o to milczenie jak się wyniósł z sypialni. Wtedy żadne z Was nie wyciągnęło ręki na zgodę. Tym razem wchodzicie w ten sam schemat i jeżeli faktycznie chcesz to ratować, to warto się nad tym zastanowić, bo takie milczenie też nie jest dobre. Bo jak nie chcesz ratować to też lepiej w tym czasie spakować walizki

W temacie autorki wypowiadać się już nie będę jak pisalam.
ale pozwolę sobie w tym watku zrobić jedną uwagę:
WIELKA WIELKA SZKODA, że to forum traci swoja wyjątkowość- czyli forum wymiany myśli, bez konieczności tłumaczenia się, że ma się inny pogląd na coś  niż większość.
zmienia się w inne podobne sobie internetowe miejsca, gdzie powstają koterie wzajemne czy ktoś koniecznie chce zamienić to miejsce w grupę wsparcia- a to zupełnie inna funkcja- potrzebna, ale niekoniecznie służąca rozwiązywaniu problemów.
wg mnie to upadek forum. Jeszcze parę lat temu w tym miejscu mozna było usłyszeć różne głosy i coś dla siebie z tych analiz wybrać- teraz jak ktos podniedie odmienne zdanie, rozlega się wrzask.
mniejsza o mnie- ale dlaczego LL poswięcając swój czas ma w ciąży wysłuchiwać inwektyw pod swoim adresem?- bo grupa Pań chce się poczuć rażniej, bo wszyscy mają to samo zdanie?

Zależy co przedstawią, akurat ostatnio czytałam książkę o rozwodach i właśnie zaskoczyło mnie takie podejście. Nie wiedziałam wcześniej o tym, że rozwodu z winy jednej strony nie będzie, jeżeli do tej winy doszło z winy strony drugiej.
Zaraz będzie znowu że oskarżam, ale nie wiem jak to ładniej ująć. Generalnie prawo rozwodowe jest dosyć ciekawym zagadnieniem fajnie się powgłębiać na konkretnych przykładach.

Rozwód z orzeczeniem winy jednej ze stron może się ciągnąć w nieskończoność, nie wyobrażam sobie tego. Poza tym ja nie mam żadnych dowodów które mogłabym przedstawić w sądzie. Z resztą na ten moment jeszcze nawet rozwodu nie rozważałam, tak jak już gdzieś powyżej pisałam, muszę poczekać i porozmawiać ze zdrajcą, wtedy jakoś poukładam sobie w głowie, chyba. Tutaj bardzo dużo zależy od niego.