Kiedy dojrzewaja panowie? - Netkobiety.pl

Czy, czy, czy, czy TY... się ze mną zgadzasz ???? JA PIERDZIU
A już byłem pewien, że będzie jakaś kontra

A kto to jest Monty Python ?

Wiem, wiem... Żartowałem

Dzień dobry, Adelo! Jak tam sobota?
Ja uskuteczniłam pierwszy zabieg pielęgnacyjny i obejrzałam powtórki seriali przy tym. Teraz kawka i trochę chałupę pasuje ogarnąć, przynajmniej kuchnię, łazienki i prasowanie. Wieczorem pojadę na zakupy.

Tak, życie staje się dużo prostsze, gdy nie ma kłopotów finansowych. Przerabiałam to.
Nie powiem Ci: "Weź się w garść", bo czasem nie ma takiej dużej garści, w którą można by się  było zebrać. Czas, czas i jeszcze raz czas i pozwolenie sobie, by emocje wybrzmiały. Jak pisałam Ci, ja się wypisałam i wygadałam. Musiałam w głowie przerobić cały związek, te wszystkie lata. Dziś, z perspektywy czasu, uważam, że to dobrze, że mnie zostawił, choć przykry był sposób, w jaki do tego doszło i długo po ludzku było mi smutno.
Co do peelingu z kawy, to parę razy robiłam, ale bardzo miałam łazienkę bardzo zabrudzoną za każdym razem i ciężko to było myć, więc przestałam. Teraz do ciała stosuję Geomar najczęściej.
Ja wieczorem idę na ploteczki do sąsiadki. Zakupy spożywcze zrobiłam, ale nic nie ogarnęłam w domu, zostawiając to na jutro.

Uważam, że jeśli człowiek  był w jakimś stopniu zaangażowany w związek, zawsze odczuje skutki rozstania.
Miałam swego czasu krótką relację z rozsądku, nic nie czułam do człowieka, toteż poczułam ulgę, jak odszedł. Nie kochałam, to i nie cierpiałam. Gdy się lubi, czuje sympatię, kocha - wtedy przy rozstaniu powstaje jakiś dysonans. Chciałam z tamtym człowiekiem utrzymać przyjacielski kontakt, ale on to odczytywał, jako moje seksualne zainteresowanie jego osobą i dobierał się do mnie. Nie chciałam stwarzać okazji, przestałam go prosić o przysługi (raz go po rozstaniu poprosiłam o zmianę spłuczki w ubikacji). Kilka lat temu poznałam sympatycznego młodego chłopaka, który mi odpłatnie naprawia różne rzeczy w domu. Sytuacja jest czysta.
Co do kosmetyków i zabiegów pielęgnacyjnych: ja robię regularnie.

Niestety, mieszkam za daleko od Ciebie, żeby Ci polecić moją "złotą rączkę".  A nie masz jak popytać, choćby w pracy, czy ktoś nie zna takiego fachowca? Albo dać ogłoszenie na OLX?
Właśnie piję kawkę, nałożyłam naftę z żółtkiem i olejkiem rycynowym na włosy, obejrzę powtórki "Brzyduli" i idę następne zabiegi robić.

To może spróbuj dac ogłoszenie na OLX. Ja tak kiedyś szukałam kogoś do prac na podwórku.

Do adm nie bardzo, ja wynajmuję i to jeszcze "po znajomości"
Woda leci do muszli, cieknie raczej. Ale już wiem, co zrobić.
Dzięki,

Adela Ładne, ale za bardzo idealistyczne (chociaż wiadomo, że się zdarza). Bo żeby się zdarzyło to ludzie musieliby mieć poukładane w głowach, a z tym jest problem.

Dzięki Adela za piękne słowa na sam początek dnia i tygodnia, doskonale jak dla mnie ujęłaś tę 'istotę rzeczy'  właśnie jak dla mnie o to chodzi aby znać azymut, bo nawet jak chwilę idzie człek  w drugą stronę, to wie w którą zawrócić

I taka jest właśnie rola ideałów: azymut, odnośnik, drogowskaz i wytyczna

Ja tam wcale się idealizmu nie wypieram. A jeśli się go wyzbędę, uznam to za porażkę.

uwielbiam ten właśnie Sonet Szekspira i ten przekład
nie mogłam być na weselu kuzyna i w dniu jego ślubu sobie właśnie na msg przerobiliśmy lekturkę tegoż sonetu.
Zgadzając się że mistrz jest genialny i ma oczywiście rację

Piękna książką o miłości jest dla mnie "Krystyna córka Lavrasa" Sigrid Undset. Właśnie dlatego, że opisuje rzecz bez lukru i nie tylko na etapie haju. Wielowymiarowo i bogato.
Kiedyś, za lat dziewczęcych haj wydawał mi się fajny i potrzebny, byłam zawiedziona, że z mężem jakoś go nie czułam, ale wszyscy mówili mi, że tak ma być, a ja się bajek i poezji naczytałam.
Teraz nie tęsknię za hajem, a nawet poniekąd mnie odstrasza. Ale jak najbardziej ważne jest, by czuć, że z tą osobą mi dobrze i po drodze, że mnie pociąga i cieszę się jej towarzystwem.

nie kładłabym tego na karb czasu tylko raczej refleksji w tym kierunku, czego często ludzie w harmiderze życia nie robia nieraz latami w tych długich zwiazkach, Teraz byś raczej szybciej się orientował w wartości relacji.

Misinx, może i idealną miłość można ocenić po latach. Ja takiej u nikogo nie widzę. Np. moi rodzice ponad 50 lat są razem, ale nie oceniłabym ich związku jako idealnego. Pamiętam z dzieciństwa, że tata przez pracę pił, był zazdrosny o mamę gdy ta wyjeżdżała na studia, szarpał ją. Mama chciała się rozwieść, ale została ze względu na mnie i brata. Dziś są nadal razem, ale często się kłócą, o drobiazgi i większe rzeczy. Z głupoty potrafią nawzajem zrobic sobie awanturę, nie dbając o to, przy kim. Są dla siebie i tlenem, i alergenem jednocześnie. Taki miałam wzorzec związku. Ojciec mojego byłego męża ze 30 lat mieszka bez żony, widza się tylko w weekendy, miał romans ze współpracownicą, żona się dowiedziała o tym, gdy zaraził ja grzybicą. W czasie małżeństwa zatsałam kiedys u teściowej faceta na śniadaniu, odwiedzał ja regularnie w czasie nieobecności męża w tygodniu. Jak teściowa jechała do sanatorium, to priorytetem było znaleźć sobie "pana". Byli teściowie nadal są małżeństwem.  I co tego, że są tym małżeństwem ponad 50 lat, czy to było małżeństwo idealne?
Mój były mąż nie ożenił się ponownie, ale kiedyś ogłosił ślub na fb. Jak wyznał, chce uniknąć ponownego podziału majątku - on zarabia więcej niż bardzo dobrze, a jego partnerka mieszka u rodziców w domu rozbudowanym staraniem byłego jej męża. W pracy były rozgląda się za paniami i ma swoją ulubienicę.
Ja mam teraz miłość, ale też nie jest tak, jakbym chciała. Jest nieidealnie, choć on jest bardzo grzeczny dla mnie i ma w sobie bardzo dużo łagodności, zupełne zaprzeczenie mojego byłego męża.

Ja mam bardzo dobre wzorce z domu, chyba szczęście po prostu- a mąż miał jak najbardziej fatalne.  Więc swoje wzorce to chyba nie wszystko.
Po latach to już chyba na własnych doświadczeniach bardziej trzeba się oprzeć.
Co do miłości to bardziej chyba niż to co dostajemy od kogoś, ważne jest by ktoś od nas chciał brać coś co chcemy dawać?
Tylko przy jakiejś wymianie ma szansę to trwać.
Adela ciesz się- Ty masz więc tę zdolność na pewno, czy On ma nie wiadomo. Jak widać w waszym układzie się nie ujawniło to.
Ex mąż się juz po rozstaniu upierał, że mnie przecież kochał kiedyś- jak zapytałam dlaczego tak uważa to wymienił powody że pożal się boże.. czemu o tym nie rozmawialiśmy? mózg mi zaćmiło chyba.

Ela, po latach to może i na własnych doświadczeniach warto się oprzeć, ale jak jest to pierwszy poważny związek, a jeszcze zaczęty w okresie nastoletnim, to trudno o własne doświadczenia, prędzej ma się nieuświadomione obserwacje z domu.

A ja bym tu zacytował jednego króla z "Bajek dla potłuczonych": "Ideały to piękna rzecz, tylko ta siódma góra i siódma rzeka są cholernie daleko"

Nie wiem czy to prawda, ale podobno biochemicznie to taki sam efekt daje zjedzenie tabliczki czekolady
Ja jem gorzką i tabliczka mi starczy na 3 dni, to pewnie dlatego nie czuję tak tego efektu

Zjedz raz całą... możesz spodziewać się co najwyżej zatwardzenia

Może kokaina by dała radę, ale nie znam się ,nie próbowałam.
Ja tam zjadam tabliczkę na raz ale mlecznej i co najwyżej nie mam apetytu do końca dnia.

Właśnie. Lepiej się zakochać.

to może śliwki w czekoladzie lepiej.

Najbardziej zbliżony biochemiczne efekt do stanu zakochania dają pochodne amfetaminy np m.d.m.a w ecstasy inaczej molly ,czasem łączenie tego z LSD ,albo speedball ( że "błysnem" wiedzom ) - połączenie heroiny i kokainy lub amfetaminy,sama kokaina trochę otępia i ogłupia ale nie tak jak zakochanie   reakcja tak silnych "ulicznych"(znacznie większych niż klinicznych) dawek substancji na różne receptory jest też w skali wywołanych uczuć emocji znacznie przekraczająca ją i możliwości reprodukcji w mózgu i organizmie,jest olbrzymim obciążeniem dla niego ,efekt po i na zejściu jest taki że człowiek czuje się bardzo bardzo pusty i bardzo głodny strasznie ssie ,a na zwykłe zakochanie to naturalne po dłuższym czasie brania takich narkotyków nie bardzo ma się ochotę po jeszcze dłuższym nawet na seks nie bardzo ma się chęć ,w porównaniu przez jakiś czas naturalnych stanów fizjologicznych,psychicznych jakim jest zakochanie narkotyki niestety wygrywają z tym że nie bez strasznych konsekwencji.Obłęd to w miarę dobre słowo ,także nie ma idealnego,perfekcyjnego dragu zamiast zakochania - jeszcze .

Takie życie albo samo życie

Czy jest na sali jakiś Kazio ?

Chyba się poczułam nie całkiem normalna, bo mnie się taki haj z facetem nie przydarzył.
Za młodu bywało to walenie serca na czyjś widok i mięknące nogi, ale nigdy nie wyszło to poza ten etap. Oni nie mieli o niczym pojęcia, a ja byłam tak sobą speszona, że nie przyznałabym się za nic w świecie.
Teraz już jestem chyba za stara, by tak odlecieć.

Ja nie mówię, żeby się nie zakochiwać, ale to już jest inne niż kiedyś.
Zresztą może rzeczywiście rządzą mną jakieś urazy. Kiedyś mi ktoś powiedział, że skradam się na palcach, zamiast popłynąć z gracją. Być może.

A czy ja mówię, że gorsze?
Choć owszem, zdarza mi się tak myśleć. Ale czasami myślę też, że może właśnie lepsze.

Chyba nie mogę dzisiaj pisać, znowu mnie jakaś chandra łapie.
A tak się fajnie dzień zaczął.

P.S. Hmmm... Jeszcze raz przeczytałam Twój post, Paslawku i widzę, że źle Cię w pierwszej chwili zrozumiałam.
Tak, zgadzam się, że jest po prostu inaczej i ta późna miłość gorsza wcale nie jest. Lepsza może też nie, ale ja cenię fakt, że trochę więcej z wiekiem ma się przytomności.
Choć czasem żal mi, że pewnych rzeczy i przeżyć życie mnie pozbawiło.

Z elektryką mam coś nie tak. Pepek mi kiedyś musiał trzecią fazę podłączyć i nie jestem pewna, czy zrobił to zupełnie jak należy. W każdym razie chałupa jeszcze stoi.
Właśnie od tej fazy nam się cała historia zaczęła.
Dzisiaj wzywałam majstra do nowiutkiego bojlera, który rzeczony były absztyfikant jakoś nieprawidłowo zamontował. Pan z firmy był tak uprzejmy, że nie wziął ode mnie pieniędzy za naprawę, choć powinien, bo uszkodzenie było ewidentnie z winy użytkownika. W ramach gwarancji naprawił szkodę.
Zapomniał jakichś kombinerek zabrać, więc może go jeszcze do siebie zaproszę

Z tym spaniem to niezły pomysł, tylko jeszcze co nieco jest w domu do zrobienia. Co nawiasem mówiąc też bywa niezłe na chandrę.
Zaraz idę do Biedrony po mleko i chleb

Moja ulubiona czekolada to z miętowym nadzieniem. Do kawy - mmmmm....!

Ten cały haj pewnie fajny, ale bywa mocno przeceniany.
Czy nie jest piękny taki mocny, spokojny i dojrzały związek?

Mojej przyjaciółce powiedział kiedyś jej dobry znajomy... ksiądz: "To nie jest tak, że nie dostrzegam kobiet, na przykład ty mi się bardzo podobasz, ale wybrałem już i zdecydowałem".
Można? Można.

Ja gorzkiej tez bym nie zjadła na raz, ale juz słodką mleczną z orzechami może być  truskawka z miętą. A najbardziej chyba lubię snickersy i M&Msy ale te bez orzechów.
A gorzką z Lidla 85% roztapiam i czasami mieszam z różnymi orzechami, z 2 łyzkami masła orzechowego, może być ryż dmuchany, rodzynki, albo daktyle, albo żurawina. Co tam komu pasuje. Polecam rewelacja.

Piegusko to prawda, przecież to nie jest tak, że nagle się budzimy i sieknęło nas. Na początku świadomie w coś wchodzimy, bez pewności,  a potem jak mamy z tego "korzyści" to się dajemy bezwolnie wciągnąć, bo jest miło. To nic, że mdli, ale nałóg zaspokojony, ale z tą adrenaliną tęsknoty i strachu, że się skończy.