Kiedy dojrzewaja panowie? - Netkobiety.pl

No jesteś w szpitalu, i smuty Cię dopadły. Jak nie traktować tego poważnie?
Co mamy napisać? "Dobra, dobra, zjedz Snickersa?"

To po co nadawać szczególne znaczenie jeszcze temu gdybaniu o przeszłości, spekulacjom o wpływie i kompletnie trudnej do przewidzenia nieznanej przyszłości.
Twoje same wspomnienia to za mało czy za dużo ?Nie wystarczą czy mają coś robić wypełniać jakąś dodatkową rolę ?
Panujesz nad sytuacją ? A często nie widzisz korelacji między spotkaniami z Pepe śledzeniem go na FB nasłuchiwaniem wieści o nim a spadkami nastroju,wątpliwościami jałowymi rozkminami  z których nic nie wynika poza dołkiem ,co wiadomo to to ,że podświadomość działa też często z opóźnieniem jeżeli chodzi o emocje i ich pojawienie się.
Pasuje Ci taki falowy rytm, godzisz się na te huśtanie ? Uważam że w ten sposób to jest takie nabieranie odporności na okrętkę z Warszawy do Krakowa przez Moskwę.
Świadome tracenie czasu na eksperymentowanie z uczuciami, skrytym użalaniem się nad sobą, gdzie w sumie wynik eksperymentu jest od dawna znany.To też przypomina coś jak nałóg jakiś pepeholizm albo pepemanię ,skoro niby jest tak dobrze to dlaczego jest czasem aż tak bardzo źle coś z regulowaniem uczuć jest nie tak, po co tam ten Pepe jeszcze Ci potrzebny podtrzymujesz już teraz stany sterowania swoimi nastrojami tylko to nie jest i nie będzie nigdy pełna totalna kontrola ponieważ nadając ważność temu zjawisku jednocześnie poddajesz się wpływowi i to nadmiernemu innej osobie a raczej wyobrażeniu tego co ta osoba czuje i myśli o Tobie to prowadzi do klasycznego zapętlania się.
Ambiwalencja mnie nie dziwi akurat tylko to nie zawsze bywa zdrowe pozwalanie sobie na konflikt wewnątrz.

Kto tu unieważnia swój stan.Znowu wychodzi na to że nic się nie stało tylko co ?
To wszystko co opisujesz to jakaś płocha zabawa igraszki ze sobą i drugim człowiekiem ? Chyba raczej nie bardzo więc zdecyduj o co chodzi .
Piegus otrząśnij się ,albo rybki albo akwarium .
Dlaczego mamy pisać że to co się może dziać to nic poważnego ?
Może to spuszczanie pary i zaraz po tym brnięcie w dziwną relację na przemian jest hmm nie za zdrowe i takim się jawi .

To jest oczywiste chyba ale ile można
a Ty nie bądź taka cwana łasuchu.

Piegusie-
Przytulam Cię z samego rana.
Ważne jest to, ci tam się w Tobie kotłuje, masz do tego prawo, a my ci tu piszemy, jak każdy to odbiera, i co myśli.
No, ale zaraz wychodzisz, i zajmujesz głowę czym innym.

Ela, ja też tak miałam, jak mała była niemowlakiem, to tak się darła, że pielęgniarki sugerowały karierę w operze

Pamiętaj, że z boku czasem lepiej widać.
Jakbyśmy tylko Cię tak klepali, że jesteś ok, odebralabyś  to jako zbywanie. Założenie jest takie, że każdy tu chce Cię wspomóc, jedna osoba piórkiem, a druga śrubokrętem.

A u mnie śnieg zniknął.

Tak ogólnie to możemy być  ok, ale jak się niefajnie czujemy  żyjąc  w wolnym świecie pełnym wyboru to bez wątpienia  znaczy że coś  zawalilysmy. Nie mylić  z WINĄ  bo to z kolei częste  na tym szanownym forum.
Więc nie muszę  być czemuś winna ale skoro mi niekomfortowo to znaczy że coś poszło nie tak i jak było w tym jakieś  moje działanie to lepiej je poznać.
Przynajmniej ja tylko wtedy czuję się  bezpiecznie.
To co tam znajdę  odkryję jest do zmiany w następnej tego typu sytuacji albo nie jest.
Po prostu zgłębiać wiedzę  o sobie i mogę  się przewidzieć  10 kroków do przodu.
Jak gdzieś jest drogą gdzie nie mogę  się przewidzieć  to rzadko ją  wybieram.
No chyba że mam olbrzymi przypływ intuicji czy instynktu i wtedy nie ma zmiłuj rozum śpi a intuicja i tak ma rację. 
Niestety nie ma siły by że mnie wyskakiwalo jakieś automatyczne poklepywanie po plecach.
Ogólnie to uważam że każdy człowiek jest ok i szukam dobrych rzeczy w nim i pięknych.
No ale jak widzę  jakąś plamę  na jedwabny dywanie to nie  udaję że jej nie ma.
Swoje małżeństwo mam przeanalizowane na 1000 sposobów  i żałuję  mocno że nie trafiłam  na forum 10 lat temu bo parę  założeń  było mocno błędnych. 
Ale to moje sposoby i ktoś może  ich nie podzielać i mieć  swoje.

Śnieg w Krakowie ledwo ledwo.
Wczoraj przyszedł do mnie Alarm RBC że będą  na wschodzie mocne opady..rychło w czas..jak ktoś zaplanował podróż to o 21 ciężko to zmieniać.  Współczuję  kierowcom..

Ja mam niestety  wiele takich miejsc Adela.
Ale dupek z tego Twojego M.. W sensie zakończenia relacji.
Zobaczysz że jak go spotkasz po czasie i spojrzysz na niego trzeźwej to raczej Twój żal się zmniejszy.
Bo z klasą  to On się nie zachował.
Jak czujesz  się gotowa na bliską  relację  to może nie odbywaj jakiejś  długiej żałoby po uciekajacym Panu Młodym  tylko poznawaj nowych ludzi już teraz?.

A znowu z drugiej strony może dobrze, że tak się zachował bo może szybciej uda się od niego odciąć.
Jakby dzwonił, pytał, przyłaził, był taki w porządku to by dopiero ciężko było zacząć życie bez niego. A tak chociaż masz Adela sporo chwil spokoju emocjonalnego, fakt, że przerywanego rozpaczą (ona musi się wypłakać, to jesteś sobie winna), ale jednak jest czas na odpoczynek.
Ważne by jego słów nie traktować jak wyroczni o sobie. To on miał problem ze sobą i nie ma sensu u niego szukać swoich rzekomych niedoróbek.
I wybrał najłatwiejszą (a jednocześnie nie) drogę na skróty by sobie zrobić dobrze. No taki też "pogubiony człowiek" bo dla niego nie ma świętości, są tylko jego potrzeby.
I jeszcze dziewczyny nie zapominajcie w chwilach kryzysu o poście Symbi, tam jest wskazówka.

Nie wyglądasz na kogoś Adela kto się będzie pławil w nieszczęściu.  Ale jednak coś pozostaje do przeplakania chociażby niestety to że same sobie takiego a nie innego partnera wybieramy.
Większość  wszelkich katastrof jest jednak do przewidzenia. Tych życiowych również.
Mi się po prostu nie chce wiązać  z nikim związkowo.
Ale ja mam za sobą praktycznie całe dorosłe życie mieszkania z mężczyzną!
I miałam męża już więc nie chcę. 
Ale Ty to coś  innego Adela, właśnie szykowalaś gniazdo.wiec mentalnie pewnie jesteś  na to właśnie gotowa więc.:)

Z pewnością do pogodzenia się z faktami ciężko się przekonać, kiedy ta osoba jest gdzieś w pobliżu nas, np mieszka blisko lub nas odwiedza(czyt. nachodzi) lub też, kiedy nas w jakikolwiek sposób śledzi
(choćby w sieci) albo to my się zadręczamy, próbująć sprawdzać, co u niej..
Tutaj muszę się przyznać, że swego czasu, jak jeszcze mi zależało, to też był problem, kiedy z jedną czy drugą po prostu nie wyszło..Skończyło się zanim się zaczęło czy też sytuacja nie była jasna, bo ciężko było wyczuć, o co dziewczynie chodziło, to juz się skończyło. Jeśli nawet ten nieszczęsny FB miałby być sposobem na wspominanie miłych chwil czy nawet śledzenie osoby, w której się człowiek zakochał, to sam dysktretnie omijałem ten czy inny profil, mimo że spędzałem na portalu sporo czasu..Też nie było zawsze łatw, bo ręka świerzbiła, ale zasze coś było jeszcze do zobaczenia, co odwracało uwagę..

Niestety, słaba że mnie przewidywaczka.
Albo za bardzo ufałam partnerowi, myśląc:
"on nie zrobi nic, co mogłoby mi zaszkodzić"
Może powinnam bardziej weryfikować moje obawy, niejasne przeczucia.
Teraz mam przynajmniej tą świadomość.
Portal randkowy to zupełnie nie moja bajka, ale jak zajrzę, będę miała przynajmniej wiedzę o tym, jak tam jest.

Ela, czy Ty się poczułaś urażona? Jeśli tak, to przepraszam.
Owszem, czuję tu sympatię i życzliwość, to mnie przyciąga. Fajnie było poczuć, że mam przyzwolenie na bycie sobą i pisanie tego, co mi w duszy zagra. Czasem jednak, gdy pozwolę sobie na większą otwartość, traktowana jestem jak... No, nie wiem, jak to nazwać... Specjalnej troski?

Powtórzę: pożaliła się Adela i nikt jej kazań nie prawił. Napisał Paslawek o śmierci mamy, dostał samo ciepło, nikt mu nie dyktował, co ma czuć jako jedynie słuszne. Po prostu go przyjęto.
Może trochę nie na miejscu porównanie, ale wybaczcie.
Elu, a czemu nie mam pisać?

Doceniam Wasze rady, ale czasami owszem, chcę tylko pogadać.

Ani nie poczułam się urażona ani nigdzie nie napisałam przecież że masz nie pisać .
Po prostu źle zrozumiałam Twoje pisanie jako chęć szukania odpowiedzi. I tyle.

Dochodzę do wniosku, że pisząc o porównaniu się z Nową, szukałam wsparcia, wzmocnienia, że ani nie jestem kimś "gorszym", ani nie powinnam się " obwiniać".W sumie to, co sama wiem, ale badzo pragnę czasami usłyszeć to od kogoś oprócz siebie. Takie "Piegus, no wiem, że ci chwilowo do d...y, ale nie łam się, babo, postąpiłaś słuszne, że zostawiłaś Pepka"
A poczułam ocenę i krytykę.
Zaznaczam raz jeszcze: wiem, że złych intencji nie macie.

To może ustalmy jakiś kod, sygnały dymne kiedy i w jakich sytuacjach co odpisywać Tobie,bo ja jestem wybitnie niedomyślny naprawdę odwrotność Winter ze mnie jest.Mam odruch widocznie przedstawiania możliwości osiągania innego samopoczucia i to wcale nie na siłę,bez wypierania i tłumienia uciekania w inne uczucia.

Dokładnie tak jak i Ela nie raz,nie dwa odniosłem nieodparte wrażenie że poszukujesz odpowiedzi na pytania,szukasz źródeł masz refleksje i robimy to różnie na różne sposoby razem z paru perspektyw i że to jakoś tam nie tylko Tobie pomaga układać sobie odkrywać warstwy pokłady rzeczy które przeszkadzają w życiu osiągać spokój .
Jedną z takich rzeczy są różne sposoby tłumienia uczuć wkodowane w nas dawno temu niechcący przez różnych wychowawców dla wygody i w jedynie słusznym przekonaniu że ma tak być i koniec.Nad emocjami i uczuciami można mieć władzę i panować nad nimi bez bycia okrutnym tyranem despotą dyktatorem ,a doskonałość wcale w tej sztuce nie jest wymagana ani konieczna ponieważ życie jest jeszcze bogatsze niż nasza wyobraźnia. To ciągła nauka i stałe ćwiczenia - jednym to przychodzi tak inni uczą się tego od nowa jakby bo stare sposoby okazały się niewydolne .
Nie wiem gdzie ty wyczytałaś że masz nie czuć tego co czujesz ,ja wyczytuje z postów skierowanych do Ciebie że możesz a nie musisz czuć się inaczej chyba że lgniesz i koniecznie chcesz czuć się gorzej to wtedy sorry pomyłka,błąd mój i nasz wspólny.
Samo uznanie prawa do uczuć no owszem to dobry pierwszy krok tylko podążanie za myślami uczuciami zastępowanie ich to nie jest święty obowiązek,owszem przepłyną odpłyną ,ale zostawianie sobie żyłki i haczyka żeby je ściągać pod wpływam spontanicznym czegoś "magicznego" ( w tym FB ,newsów od znajomych,czy spotkań na niby nie zobowiązujące kawki) to już wygląda na celowe robienie sobie jakiejś nawet małej najmniejszej krzywdy, pytanie po co ?
Uczucia tak naprawdę nie spadają z nieba wyglądają w pierwszej chwili na takie zjawisko ,ale to jest złudzenie .
Teraz to przypadek znanej i lubianej Roxann mi się przypomina ,która też podobnie za chiny nie chciała uciąć znajomości z preziem wynajdując tysiąc wymówek i powodów dlaczego tego nie da się zrobić oraz jednocześnie widząc jak ta znajomość destruktywnie na nią wpływa ,to poczytać warto jak dziewczyna najpierw się miotała a jak potem sobie z tym poradziła i co teraz o tym wszystkim myśli.

No tylko jakieś szpitalne specyfiki Cię usprawiedliwiaja w tym że nie doczytałaś  tego co napisałam o Nowej
Bo wydaje że dałam Ci wsparcie i to nie dlatego by dawać wsparcie ale dlatego że tak myślę.
Ale jak chcesz to jak krowie na rowie napiszę  jeszcze raz: nie uważam byś była dla PP kobietą  nb 2. Pisałam o tym.
Zalecam Ci jako terapię  obejrzenie wszystkich odcinków serialu w Seks w Wielkim miescie az dojedziesz do relacji  Mirandy i Steve.a. W ogóle bardzo mi Mirandę przypominasz chociaż ona jest prawniczką w korpo w New York. Więc niby teoretycznie daleko od podkarpackich miasteczek

Nie ma sensu gadać

Nie pamiętam ile już sfabrykowałem postów w wątkach ludziom w fazie rozstania, o durnym dosłownym ,pojmowaniu odcinania się w stylu wymuszania "automatycznie" niepamięci,wyrywaniu wspomnień,zacieraniu ich,wymazywaniu z głowy siłą ,o lobotomiach i amnezjach na żądanie ,tego typu działanie na ludzkim mózgu i jego funkcjach ma odwrotny skutek - wzmacniania wspomnień w pamięci i odświeżania urazów ,więc nie myślę że automatycznie możliwym jest zapomnieć przez samo unikanie ,ale nieunikanie i spotykanie się z kimś z kim zakończyło się relacje też ma swoje konsekwencje i pułapki podtrzymuje przywiązanie i kontynuować może pewien rodzaj uzależnienia od osoby który jak każde uzależnienie zakłamuje się przed sobą być może to moja nad czujność a może nie ,widok eks wzbudza emocje i reakcje podświadome i podświadomie stąd potem wiele niechcianych emocji widocznie stłumionych znieczulonych spotkaniem np złość żal wyparta przez przyjemność spędzania wspólnie czasu niby bez zobowiązań jednak oczekiwanie powoduje żal ,smutek i tak do następnego razu  .
Wspomnienia jeżeli się też nimi nie manipuluje celowo lgnąc też do nich jak do dragu znajdą swoje miejsce i znaczenie.
Z Meczowym to było ewidentnie coś innego ,bardziej zdroworozsądkowo  niż emocjonalnego szybko przyszło szybko poszło o ile pamiętam ,nie przywiązałaś się i nie zrodziły się oczekiwania jak z PP inny poziom zaangażowania,w odcięci i zerowym kontakcie nie chodzi o odganianie się i unikanie chodzi raczej o  decyzje aktywnego nie wychodzenia z inicjatywą w stronę Pepe a Ty od czasu do czasu w sprzecznych motywacjach, niejasnościach dajesz mu takie same niejasne wielowątkowe sprzeczne komunikaty ,dostajesz w zamian to samo wielorakość i mnóstwo materiału do analiz rozkmiń i wielu wariantów interpretacji i tak w koło
Macieju .W dodatku trafiło na zawziętego co i po pijaku ciebie potrafił nachodzić z powodów sobie znanych .Chcesz udowodnić że metoda odcięcia nie działa na Ciebie i jesteś wyjątkowo ponad inne osoby które w ten sposób doszły do siebie ? Jak przestałaś  widywać PP to pamiętam że czułaś się znaczniej spokojniejsza,powoli wszystko blakło odchodziło na inny plan, do czasu słynnej akcji z ketonalem .W całym mieście zabrakło ludzi żeby pójść do apteki tylko PP mógł to zrobić inni wyginęli zniknęli zapadli się pod ziemię .
PP to nie Meczowy inne przywiązanie emocje oczekiwania inne zakończenie ,chyba że koniecznie musi być jakiś element tragedii,zła nienawiści na koniec co wydaje się bez sensu .

Nie poczułem się źle Piegusie .Rozmawiamy i tak dalej normalka.

To Ty nie wiesz Adela że Piegus zmienia facetów jak rękawiczki wcale to nie jest takie niewiniątko z niej
.

Noszszsz, kurde, a o czym bym pisała i co rozkminiała?
Musi być ruch w interesie.
I odpowiednie dramatyczne napięcie

No! I Piegus wrócił na dobre tory.

P.S.
Moje łyżwy dotarły

Kupiłam za 40 zł na vinted.
W starych urwała sie płoza

Napewno są tępe. Nawet jak kupisz w sklepie trzeba dać do naostrzenia. Te w wypożyczalni na lodowisku są meganiewygodne dlatego kupiłam.

No to w tej Twojej wiosce historie miłosne jak z serialu

To nie taka znowu wioska - starożytny gród .
Demograficznie 620 kobiet przypada na km² i na 539 facetów po prostu miasto kobiet
stąd te zawirowania myślę

Adela, jesteś na Facebooku? Co powiesz na zaproszenie? Tyle , że maila mogę wysłać dopiero jak z kicia wyjdę

Super

Dzień dobry.
Ajko, nie odniosłam się od razu do tego, co napisałaś o przeskoczeniu czegoś we łbie wiadomego delikwenta. Masz rację i ja to wiem.
Wiem wiele i z wieloma się zgadzam, ale zwyczajnie czasem ulewam z siebie nadmiar myśli i uczuć.
Wiem, że przez jakiś czas będę na przemian to akceptować fakty, to odczuwać jakieś smutki, szukać swojej "winy" niezależnie od tego, czy mam, czy nie mam kontaktu z tą osobą. Tak po prostu jest. A pewnego dnia stwierdzę, jak zawsze, że tak miało być.
Ale żale są, to chyba nie dziwne.

Trzy kromeczki chleba, odrobina jakiegoś twarożku i po maleńkiej mandarynce. Do tego zupka mleczna. Muszę przyznać, że jak na szpitalne warunki personel naprawdę dokłada starań.

Widzę, że w kwestii szpitalnego menu niewiele się zmieniło..Choć ja osobiście najgorzej wspominam obiady..brr..

Zupy mleczne to zmora mojego dzieciństwa.
Mleko wlewam tylko do kawy.
Ale cała reszta nabialu-spoko.
Piegusie- no to jutro pochwal się tym ciachem. Ja jestem łasuchem, chyba też coś zrobię.
W kwestii związku z alkoholikiem.
Posłuchaj sobie podcastu na YT Okuniewskiej , odcinek pt. "Typ wychowany przez wilki". Uśmiejesz się, ale jest tam coś dla Ciebie. Nie cały odcinek jest o alkoholikach, ale słucha się z przyjemnością.

Hmm, płatki z mlekiem to i teraz jadam często, ale taka klasyczna zupa mleczna z makaronem, kojarzy mi się od rau z dzieciństwem

Nie czuję się staro( i miejmy nadzieję, że Kolega Misinx również ), ale mleko jadam(pijam?) od dzieciństwa, z niewielkimi przerwami. NIe pijam jedynie samego, tak do śniadania.. Za to platki wszelakie lubię, szczególnie owsiankę np z bananami i rodzynkami. Jak zjem to rano z kromką chleba z dżemem, to mi to wsytarcza do południa..Jadam dużo mniej mięsa, zarówno na obiad, jak i w trakcie innych posiłków, dlatego stosuję zamienniki.. Chociaż nigdy nie jadałem takiego śniadania podobnego do angielskiego..

.... a kisiel na podwieczorek.

P.s. uwielbiam kisiel. Szczegölnie cytrynowy

Tak myślałam . Budyń czekoladowy, ale taki gęsty... mniam
Na obozie harcerskim ( koszmarek pewnego lata) dawali mam do picia rozwodniony kisiel. Nieco mijało się to z celem, bo po tym chciało się pić.

Ze śmietaną mam tak samo. Z wątróbką, i owsianką.