Życie po zdradzie... - Netkobiety.pl

z całą pewnością już to cytowałem - nieważne
niektórzy to już znają, niektórzy znają na pamięć, też nieważne
ważne żeby podzielić się tym z innymi
dla wszystkich połamańców i nie połamańców

"Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu - pamiętaj jaki pokój może być w ciszy. Tak dalece jak to możliwe nie wyrzekając się siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi. Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchaj też tego co mówią inni, nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swoją opowieść. Jeśli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.

     Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami. Wykonuj z sercem swą pracę, jakakolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu. Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach - świat bowiem pełen jest oszustwa. Lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty, wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.

     Bądź sobą, a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć: nie bądź cyniczny wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa. Przyjmuj pogodnie to co lata niosą, bez goryczy wyrzekając się przymiotów młodości. Rozwijaj siłę ducha by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

     Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż gwiazdy i drzewa, masz prawo być tutaj i czy jest to dla ciebie jasne czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien.

     Tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o jego istnieniu i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe pragnienia: w zgiełku ulicznym, zamęcie życia, zachowaj pokój ze swą duszą. Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny. Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy."

Desiderata - Max Ehrmann

Paslawku dziękuje i zapisze sobie na przyszlość

Zgadza się

Dzięki Wam - te Święta jednak mogą być piękne )))
Dziękuje za to )))

A teraz historia, dla Panów, którzy dbali o swojego Kwiatuszka - kupowali prezenty, robili niespodzianki, kolacje we dwoje - starali się dla swoich Połówek, byli na każde zawołanie, prawili komplementy i kochali... Historia z internetu, nie wiem czy prawdziwa, ale domyślam się, że tak - pisała ją kobieta, z przestrogą dla innych pań..

Początek jak każdy inny, dwoje osób poznaje się, zakochuje i na koniec bierze ślub. Po pewnym czasie jej zaczyna czegoś brakować, no właśnie tak naprawdę czepia się o wszystko, że mąż się nie stara, nie okazuje miłości, co by nie zrobił, zawsze będzie coś źle. Zrobił niespodziankę, ale nie taką jak ona oczekiwała, kupił prezent nie taki o jakim marzyła,   zaprosił do restauracji tylko, że jej nie pasował ten lokal. Z czasem było jeszcze gorzej, awantury, coraz większe pretensje, bo przecież ja mówię, a on dalej swoje - wtedy myślała, że nic do niego, nie dociera i robi jej tym bardziej na złość.

W końcu poznała kogoś i odeszła od męża, pomyślała, przecież każdy będzie lepszy od swojego męża... Nawiązała romans, ponieważ mąż nie spełniał jej oczekiwań, uważała nawet gorzej, że w ogóle się nie starał....
Jak to w romansie, początki piękne, euforia i motylki w brzuchu - niestety z czasem zaczęło się coś psuć - kochanek zaczął się oddalać, z czasem stawał się nawet coraz bardziej agresywny. Niestety kobieta tak w to wsiąkła, że nie potrafiła odpuścić. Skończyło się tak, że kochanek zniszczył ją dostrzętnie psychicznie, uzależnił od siebie i nie pozwalał odejść.

W tym czasie były mąż, poznał inną kobietę i mają razem dwójke dzieci... Na koniec nasza bohaterka, pisze, że resztkami sił próbuje walczyć o siebie, była na kilku spotkaniach u psychologa i doznała szoku. Dlaczego ??? Otóż to dopiero obca osoba, psycholog pokazał jej na przykładach jak mąż bardzo ją kochał, jak się starał. Pomimo tego, że ona tak naprawdę nie komunikowała mu swoich potrzeb, tylko miała pretensję, on nadal się starał.
Pokazała jej, że to była jego prawdziwa miłość - robił wszystko, żeby tylko spełnić zachcianki swojej rozkapryszonej żony. Do tego nie chciał odejść, to ona odeszła !!!
Te informację jeszcze bardziej ją dobiły, miała wszystko i nie doceniła tego, zepsuła wszystko.

Koniec jest taki, że kobieta pomimo, że jest bardzo nieszczęśliwa, nadal jest z kochankiem - walczy, ale narazie nie ma aż tyle sił, żeby odejść...

A jej przekaz był następujący: kochane walczcie o swoje małżeństwa, jeżeli sobie nie radzicie, poszukajcie pomocy u specjalisty, bo może się okazać jak u mnie, że macie wszystko i nagle stracicie to bezpowrotnie...

Dlaczego przytoczyłem tą historie, bo trochę przypomina mi moją bż, oczywiście nie znamy zakończenia u mnie - czas pokaże, czy miałem rację...
Myślę, że każdy z Was znajdzie w tej historii coś dla siebie...
Pozdrawiam

Z dezyderatem jest podobnie jak z modlitwą o pogodę ducha trochę "mitów" narosło właściwie niechcący powtarzanych.
A" list do syna"  inaczej pod tytułem "Jeżeli"fajnie że o nim wspomniałaś warto go przeczytać
Pozdrawiam

    "Jeżeli spokój zachowasz, choćby go stracili
    Ubodzy duchem, ciebie oskarżając;
    Jeżeli wierzysz w siebie, gdy inni zwątpili,
    Na ich niepewność jednak pozwalając.
    Jeżeli czekać zdołasz, nie czując zmęczenia,
    Samemu nie kłamiesz, chociaż fałsz panuje,
    Lub nienawiścią otoczon, nie dasz jej wstąpienia,
    Lecz mędrca świętego pozy nie przyjmujesz.

    Jeżeli masz marzenia, nie czyniąc ich panem,
    Jeżeli myśląc, celem nie czynisz myślenia,
    Jeżeli triumf i porażkę w życiu napotkane
    Jednako przyjmujesz oba te złudzenia.
    Jeżeli zniesiesz, aby z twoich ust
    Dla głupców pułapkę łotrzy tworzyli,
    Lub gmach swego życia, co runął w nów,
    Bez słowa skargi wznieść będziesz miał siły.

    Jeżeli zbierzesz, coś w życiu swym zdobył,
    I na jedną kartę wszystko to postawisz,
    I przegrasz, i zaczniesz wieść żywot nowy,
    A żal po tej stracie nie będzie cię trawić.
    Jeżeli zmusisz, choć ich już nie stanie,
    Serce, hart ducha, aby ci służyły,
    A gdy się wypalisz, Wola twa zostanie
    I Wola ta powie ci: „Wstań! Zbierz siły!”

    Jeżeli pokory zniszczyć nie zdoła tłumu obecność,
    Pychy nie czujesz, z królem rozmawiając,
    Jeżeli nie zrani cię wrogów ni przyjaciół niecność,
    I ludzi cenisz, żadnego nie wyróżniając.
    Jeżeli zdołasz każdą chwilę istnienia
    Wypełnić życiem, jakby była wiekiem,
    Twoja jest ziemia i wszystkie jej stworzenia
    I – mój synu – będziesz prawdziwym człowiekiem!"

a tu inny przekład

"Jeżeli zdołasz zachować spokój,
chociażby wszyscy go stracili, ciebie oskarżając;

Jeżeli nadal masz nadzieję, chociażby wszyscy o Tobie zwątpili,
licząc się jednak z ich zastrzeżeniem;

Jeżeli umiesz czekać bez zmęczenia,
jeżeli na obelgi nie reagujesz obelgami,
jeżeli nie odpłacasz na nienawiść nienawiścią,
nie udając jednakże mędrca i świętego;

Jeżeli marząc – nie ulegasz marzeniom;
Jeżeli rozumując – rozumowania nie czynisz celem;

Jeżeli umiesz przyjąć sukces i porażkę,
traktując jednakowo oba te złudzenia,

Jeżeli ścierpisz wypaczenie prawdy przez Ciebie głoszonej,
kiedy krętacze czynią z niej zasadzkę, by wydrwić naiwnych
albo zaakceptujesz ruinę tego, co było treścią twego życia,
kiedy pokornie zaczniesz odbudowę zużytymi już narzędziami;

Jeśli potrafisz na jednej szali położyć wszystkie twe sukcesy
i potrafisz zaryzykować, stawiając wszystko na jedną kartę,
jeśli potrafisz przegrać i zacząć wszystko od początku, bez słowa,
nie żaląc się, że przegrałeś;

Jeżeli umiesz zmusić serce, nerwy, siły, by nie zawiodły,
choćbyś od dawna czuł ich wyczerpanie,
byleby wytrwać, gdy poza wolą nic już nie mówi o wytrwaniu;

Jeżeli umiesz rozmawiać z nieuczciwymi, nie tracąc uczciwości
lub spacerować z królem w sposób naturalny,

Jeżeli nie mogą Cię zranić nieprzyjaciele ani serdeczni przyjaciele;
Jeżeli cenisz wszystkich ludzi, nikogo nie przeceniając;

Jeżeli potrafisz spożytkować każdą minutę,
nadając wartość każdej przemijającej chwili;

Twoja jest ziemia i wszystko, co na niej
i co – najważniejsze – synu mój – będziesz Człowiekiem."

Od kiedy temat adeli przeniesiono to jakos cicho sie zrobilo we wspolnych tematach. Artii jak samopoczucie przed Sylwestrem? Jakies plany? Urlopujesz czy ciezko pracujesz?

Adelo też jestem trochę zdziwiona tą koncepcją:) nie współgra mi to z Twoim "etapem"

A co robicie z sylwestrem?

Mnie to również zaskoczyło )) ale odbieram to jako krok do przodu, tutaj temat: Rozstanie, Flirt, Zdrada, Rozwód a tam już Społeczności ))
Sami widzicie różnicę...

Życzliwy, Adela - ten sylwester będzie wyjątkowy, bo spędze go w wąskim gronie znajomych )) Najważniejsze, że nie sam...

A co do powyższego tematu, ja narazie tutaj zostaje, bo tutaj moje miejsce... Kiedyś jak już naprawdę będzie ze mną OK, a wiem, że to już bliżej niż dalej - dalszego swojego szczęścia będę próbował w realu...
Pozdrawiam ))

A co do mojego wątku "życie po zdradzie", on z chwilą mojego rozwodu (no jeszcze ten nieszczęsny podział majątku) w pewnym sensie zakończył się. Natomiast dla Was zawsze będzie otwarty i tutaj możecie wylewać swoje żale, udzielać porady, dawać sugestie dla innych ))) (ja w tym nie widzę najmniejszego problemu)

Adela proszę Cię, zlituj się nad nami ))
Poczyniłaś, nawet chyba nie zdajesz sobie sprawy jak wiele...
Więcej wiary w siebie !!!!!!!!!!!!!!!!!

Nie ma najmniejszego problemu, ze mną jak z dzieckiem
Czytałaś, że powrócił temat spotkania w Wawie w większym gronie...
Jak coś możesz działać w tym temacie ))

A tutaj
https://www.netkobiety.pl/viewtopic.php … &p=118

Post 6473

Paslawek, dziękuje ale jednak nie skorzystam ))) (dodałem, gdzie najwięcej Wiary obecnie przesiaduje)

XYW - i znowu przepadłeś, mam nadzieje, że to przeczytasz, może będzie okazja się jednak spotkać w Warszawie na wiosnę ???

No ale właśnie po czym poznać, że partner A jest lepszy niż partner B? Bo jest bardziej gibki? Bo więcej potrafi? Bo dłużej wytrzyma. Wydaje mi się, że satysfakcja z pożycia z drugim człowiekiem zależy od bardzo wielu czynników i chyba sam partner jest zaledwie cząstką składową. Poza tym wydaje mi się, że i w tej dziedzinie, jak w wielu innych praktyka czyni mistrza, więc z czasem i praktyką nie powinna przychodzić lepsza jakość i większa satysfakcja?

Smutne to, że kult seksu i porno tworzy nierealne oczekiwania wobec partnerów i wobec samych siebie i robi z tego aktu, który może być wyrazem bliskości, czułości i miłości do partnera, kolejną komercyjną ściemę.

Prawda jest taka, ze powinno byc satysfakcjonujaco i w lozku i poza nim. Jak sie pierdzieli w sferze poza lozkiem, to s lozku bywa dretwo, albo do spraw lozkowych nie dochodzi i odwrotnie, lozko slabe to i frustracja przeklada sie na zycie poza nim. Obie sfery sa jednoczesnie wazne. Jasne, ktos bedzie lepszy w takiej pozycji, a ktos w innej. To samo ktos bedzie lepszym mezem, wiecej zrozumienia i wsparcia okazywal, a ktos bedzie lepszym partnerem do robienia zwariowanych rzeczy. Tu pojawia sie pytanie w glowie drugiej osoby czego oczekuje i czego chce. Trzeba sobie poukladac w glowie i isc w to, a nie ciagle szukac raz tego raz tamtego, moze to lepsze a moze jednak tamto.
Sam widzialem po sobie, jedna byla w lozku super, ale do zycia no nie, nie potrafilismy sie zgrac i zgadac. Inna do zycia super, kochana cudowna, ale w lozku slabo bardzo. W koncu trafia sie taka ktora ma i to i to, nie jest idealna ale czujesz sie dobrze i tu i tu, wiec skoro jest dobrze to po ch.. to rozwalac? Dla ciekawosci? Albo dla zachwiania balansu? Ze teraz dziki ostry seks poprosze. Mnie to fascynuje, ze rzucaja sie niektore osoby w nowe relacje bo seks jest super, a jak przychodzi do zycia to z czasem rosnie frustracja i zalacza sie w glowie chec powrotu do stalego lądu, ktore mialy. Mozna to nazywac ciekawoscia, checia sporobowania czegos innego, fascynacja czy chwilowa slepota.
Ja to okreslam jako niedojrzalosc emocjonalna, dziecinnym podejsciem, brakiem konsekwencji swoich wyborow.

Andrzej Twoja żona to szczęściara, oby tego nie spaprała.

Życzę udanej zabawy sylwestrowej:)

Tak dochodze do wniosku, z przykroscis, ze czasem chyba lepiej jest walnac dlonia o stol i powiedziec dosyc, koniec. Niz sie z tym wszystkim pozniej meczyc, tak jak Ty Artii i dokladac sobie frustracji, zalu, itd. Wiadomo, czlowiek kocha, to walczy, stara sie, probuje naprawiac to czy tamto ale pozniej budzi sie w totalnym gnoju. Sam widzisz z perspektywy czasu, ze pewne rzeczy nie byly warte, ale jednoczesnie nie madz wyrzutow sumienia bo robiles wszystko co mogles by to ratowac. W ktoryms momencie spotykasz sie ze sciana i rozczarowaniem, czy boli? No boli, jak cholera. Pytanie pozniej, jak emocje opadaja, sytuacja nabiera dystansu w glowie i jest takie olsnienie „o kur.. serio? Ja za tym wszystkim biegalem, o matko.. sle glupi bylem”. Mam za soba powiedzmy, przynajmniej w mojej glowie dwa „powazne” zwiazki, jeden mniej i z perspektywy czasu do takich refleksji dochodzilem, dzisiaj jak wspominam co bylo, jak to wygladalo to dziekuje Panstwu u góry, za to, ze dali mi szanse, szanse by pewne rzeczy przezyc, zrozumiec, dostrzec i poukladac sobie w glowie. Ostatnio znalazlem w archiwum na dysku starym rozmowy i to „wszystko” co bylo z eks (ta pierwsza sprzed 10 lat?) i jestem zupelnie inna osoba, inaczej podchodze do tych samych rzeczy, niekiedy roznice sa skrajne. Cos trzeba przezyc by cos zrozumiec. dziekuje za wszystkie moje nieudane zwiazki, ze moglem z nich wyciagnac wnioski i stac sie inna osoba. W mojej ocenie lepsza, z wiekszym szacunkiem i poczuciem wlasnej wartosci. Tego Ci tez zycze Artii na przyszlosc.

Życzliwy, Ela - dziękuje za Wasze wpisy, za zrozumienie... Teraz z biegiem czasu, inaczej bym do tego podszedł. Dla mnie najważniejsze było, przede wszystkim dobro dziecka !!! Wierzyłem w jej przemianę, że teraz jest trudny okres, każdy przechodzi kryzysy w małżeństwie - a potem się chyba poddałem i już płynąłem z prądem... Nie chciałem również rozpi... małżeństwa, chciałem aby nasz syn był wychowywany w pełnej rodzinie....
Teraz już wiem, praktycznie wszystko już wiem, że to było tylko moje pobożne życzenie, znam już swoją bż - jej ciężko dogodzić, ona jest bardzo roszczeniowa i .... szkoda słów  /
Ela pracuje nad sobą, bo znam siebie i wpakować się w następne gów... to nie problem, dlatego prze analizowałem swoje małżeństo, wyciągnąłem wnioski.
Ja zawsze lubiłem szybko działać, teraz nigdzie się nie spieszę, mam czas dla siebie - to między innymi jeden z tych wniosków.

Pozdrawiam Was i duuuużo zdrówka życzę

Muszę sobie pogratulowac glupoty i wystawiam sie na lincz Artiii. Nowy rok, dobry alkohol, wdalem sie w glupia gadke o eks, ale szybko spuscilem temat. Nie chcialem juz czegokolwiek sluchac czy mowic, zamknalem, mowie do siebie, ze powtorki ze swiat nie chce. Wiecej alkoholu, lęk, niepokoj, cos jest nie tak. Odpycham mysli, pije kolejnego drina i.. z jednym okiem otwartym przegladam w mediach spolecznosciowych była, brak informacji, bo i tak w wiekszosci poblokowana, mysli szaleja. Ide spac, wybudzam sie co chwile, mysli, skrajne mysli zaczynam myslec czy bylbym w stanie wrocic, szybko wybijam to z glowy. Wstaje, witam dzien. Kac zdecydowanie nie pomaga, dzialam dalej bo to w koncu Nowy Rok. Szukam zajecia, ok na kilka godzin psychika opanowana. Wieczor, klade sie na kanape i znowu mysli, zaczynam analizowac to co bylo, wkurzam sie, skad te mysli, po co szukalem informacji, rosnie gniew, za gniewem frustracja, ze kilka tyg pracy nad soba, a ja w 1 wieczor to spieprzylem i znowu zaczynamy od poczatku. Nie poddaje sie, musze sie wygadac, rzucam argumentami dlaczego uwazam, ze to bez sensu, dlaczego ta relacja to totalny bezsens i krzywda dla obu stron byla i co chwile sie lapie, po co ja o tym mowie, przeciez juz nie chce mi sie tego analizowac i o tym mowic. Staje przed lustrem, zimna woda na twarz, czego chcesz gosciu od zycia, bo to co teraz masz w glowie nie jest tym co masz na co dzien. Dostales od losu nowa kobiete na swojej drodze, ktora z kazdym spotkaniem i rozmowa powoduje opadanie szczeki w pozytywnym sensie. Dosyc! Nie moge tego spieprzyc, za daleko juz bylem od tego syfu w glowie ktory byl, wiem czego chce od zycia i nie jest to to co oferowala poprzednia relacja. Ide spac, wstaje i jest znacznie lepiej, chaos opanowany, temat zazegnany. W glowie spokoj i taka radosc jakbym zszedl z kolejki gorskiej mowiac “o kurde, nigdy wiecej! Dobrze ze to juz koniec!” Mysle, ze alkohol i kac wywoluja we mnie skrajne mysli i emocje, czas zrobic sobie przerwe na jakis czas od procentow, takiego bumeranga po takim czasie sie nie spodziewalem.

Najpierw do Andrzeja: oczywiste i jasne jak słońce jest że ludzie reagują rodziny  do końca
To nie to samo co zerwanie z panną czy chłopakiem poznany w klubie  i spotykanym nawet  że 20 razy. 
Nawet nie to samo co związek mieszkających z sobą jakiś czas ludzi bez dzieci.
Ani przez chwilę  nie zapisałam szansy danej nam po 1 zdradzie męża  a to że on poszedł w kolejny romans to już jego odpowiedzialność.
Pamiętaj na tym forum jeden wątek Pani  gdzie mężowi  gdy dowiedziała się o jakiejś kochance spakowala od razu walizki tego samego dnia bez zbędnej  rozmowy chociaż mieli dzieci i taka dumna z siebie była!.
Jedno co pomyslalam: no mąż zawalił ale koło miłości to nawet nie stało.  Więc  ratujemy związku na których nam zależy i żadne fryzjerstwo to nie jest.

Życzliwego historii nie znam  ale jak w głowie była to przynajmniej nowej znajomej należy się informacja że Cię to jeszcze szarpie by wchodziła w ten układ na własną  odpowiedzialność.

Życzliwy podczytuję twoje zmagania i szczerze Ci kibicuję. Wiesz sam że pewnych rzeczy nie przeskoczysz, ale są takie na które masz wpływ.
Z własnego doświadczenia powiem Ci że paliłam towarzysko pety, tylko zazwyczaj tym towarzyszem był ojciec moich dzieci... on wychodził i często zagajał to co zapalimy jeszczę? On szukał czasu ze mną, a ja ani dobrze się po tym nie czułam ani żadnych realnych korzyści nie odczuwałam. Zakonczyłam to podpalanie jakieś dwa miesiące temu. Wygrałam dwa razy, nie ma petów i nie ma przeciągania i czczego gadania.

Skoro % nie daja Ci gwarancji jasności umysłu, zrezygnuj.

Staram sie nie wyrzucac sobie za mocno, bo to tez nie chodzi o to, zeby teraz sie karcic. Wrecz przeciwnie rozmawiac ze soba, jak rodzic z dzieckiem, ze takie sprawdzanie albo rozmowa z kims kto zna i mnie i eks i cala relacje no nie pomoze, a wrecz przeciwnie dobije mnie, bo zacznie sie bezsensowne analizowanie. Z czasem i to minie. Nic w zyciu nie dzieje sie bez przyczyny, tak sobie tlumacze, ze ten jednorazowy upadek byl po to, by pokazac mi, co powoduje chwila slabosci i poddanie sie tym slabosciom.

Co do poprzedniego posta, rola biernego obserwatora tez nie jest dobrym rozwiazaniem, bo trzeba te mysli zebrac do kupy, odpowiedziec im jednoznacznie i pozwolic im oddejsc z odpowiedzia. Poprzednie relacje wlasnie zakonczylem z takim jednoznacznym wytlumaczeniem i tyle.

Ela, sluszna uwaga. Pisalem o tym i dalej sie trzymam, ze jezeli nie czuje czegos, albo nie czuje sie na silach wejsc w relacje nowa, a juz mam doswiadczenie po jeszcze poprzednim zwiazku, to sie w to nie pakuje. Tu pomimo upadku, uwazam ze jestem gotowy sprobowac czegos nowego, nie mowie, ze juz teraz, zaraz, ale z tygodnia na tydzien lepiej sobie z tym radze. Zreszta, mam malutkie grono bliskich mi osob, ktore znaja temat od poczatku, to oni nnie wysluchiwali jak potrzebowalem sie wygadac, sami przyznali po swietach, ze widza znaczaca roznice we mnie, ze juz temat chyba zamkniety, bo jest radosc a wazniejsze, ze calkowicie przestalem poruszac eks zwiazek, czy sama eks. Nie wbijam sobie w glowe, ze jest cudownie i temat zamkniety, bo takie wypieranie na sile predzej czy pozniej skonczyloby sie zalamaniem nerwowym kilku tygodniowym (tak mysle).

Widze po sobie, ze nie czuje oporu spotykania sie z kims nowym, lęku, paniki i porownania takiego strikte tez nie ma, tu bardziej zaciekawiony jestem konkretnie ta osoba. Co wiecej nie mam (w koncu) chceci lezenia w lozku w dzien wolny do 12 i rozmyslania o tym co bylo, a bywaly takie dni na samym poczatku i pol dnia na netkach siedzialem. Inna sprawa, ze mysli ktore przychodza, samoostnie gina w codziennych obowiazkach, czesto nieswiadomie, taki przyklad szykowalem sie do pracy i mysli sie pojawily, w sumie pojawiaja sie bardzo czesto i czesto rano (jeszcze), ale samo ubieranie sie w pędzie i odszranianie auta powoduje ze po godzinie sie lapie, ze mialem w glowie jakies mysli i nie skonczylem watku myslowego z nimi. To jest spora roznica w porownaniu z tym co bylo wczesniej, kiedy jak te mysli krazyly w glowie to nie bylo opcji ich wyplewic, pomagala kilkugodzinna rozmowa z bliskimi mi osobami i walka na argumenty.

Ćma, otoz to! Nie da sie niektorych rzeczy przeskoczyc, bo zwyczajnie potrzeba czasu. Nadal sie ucze, jak wypracowac sobie schemat byc moze na przyszlosc postepowania i tego spokoju ducha w rozstaniach, tym spokojem mialaby byc swiadomosc jakie sa kroki, co bedzie sie dzialo, co robic, czego nie robic by ta zaloba rozstaniowa byla mniej bolesna i krotsza. Patrzac na moje dwa rozstania to jest niebo a ziemia. Pieknie! Czasem trzeba zrobic ciach, przebolec jakis czas, a pozniej tendencja spadkowa i zaczyna byc coraz lepiej. Tak wlasnie robie, alkohol w pojedynke albo z ludzmi niezwiazanymi z tematem byl bardzo rozluzniajacy, nie powodowal pozniej dyskomfortu i setek mysli, tyle tez ze byl pity z glowa, tzn bez kaca na drugi dzien. Sylwester juz taki nie byl i.. no niestety wole alkohol odstawic na jakis czas niz znowu sie w cos takiego wpieprzyc.

adele07 dziekuje! Mysle, ze dalsza praca nad soba i czas beda tym gmeraczem. Wspomnienia juz nie mecza, sa raczej czyms „bylo fajnie, minelo, moze kiedys z kims innym w takie miejsce pojade”, bez zalu i smutku.

Trochę sie rozpisalem, ale chce tym postem trochę dodac Wam otuchy tymi moimi obserwacjami emocji i psychiki. Z czystej ciekawosci i pomocy zapisalem sie tez na terapie, zobaczymy co jeszcze moge naprawic w sobie.

Tak dzisiaj rozmyslalem, ze tyle lat, tylu ludzi a nikt takiego doraznego leku na rozstania nie znalazl. To ciekawe, wyczuwam dobry biznes.

Strasznie mi sie podoba metafora uzytkownika faja z myslami ktore sa w glowie podchodzic tak jakby ogladalo sie chmury na niebie. Ta wizualizacja tego w glowie jest bardzo uspokajajaca, subtelna i delikatna. Ciekawe..

Tłumienie uczuć,emocji tych niechcianych jak napisała Faja nigdy dobrym nie jest ,niestety nauczono tak nas.uwarunkowano,wytresowano niechcący, czasem chcący - różnie kiedyś tam tłumić,wypierać ,migać się i zakłamywać to co czujemy w różny sposób pokrętnym myśleniem i uciekaniem w inne uczucia,dzieleniem ich na dobre/niedobre, lub też różne działania ucieczkowe ,zamiast uczyć dawania sobie radę z WSZYSTKIMI uczuciami i emocjami zdrowo cokolwiek to oznacza,zmianą myślenia przez  zrozumienie wnikliwością i uważnością bez ściemniania, udawania i wmawiania sobie nieprawdy racjonalizowaniem trującym psychikę,a uczucia nie znikają czasem nikną i w ciemnych zakamarkach, zmieniają się w coś co szkodzi wybucha itp.

Wydaje mi się, że ważne zrozumieć to, że nie jesteśmy swoimi myślami, swoimi emocjami. My je czasami wytwarzamy (nawet podświadomie) jak wiele innych rzeczy zresztą. Bycie Obserwatorem naszych wytworów daje większą uważność na to "coś" w nas samych. I wytwarza dystans do tego, co nas spotyka. Warto zapytać się gościowi, co nam przyniósł, o czym nas informuje, przed czym przestrzega? Myślę, że w większości jesteśmy popaprani, bo kto z nas nie ma przeszłości, także tych z przodków, genów? Więc taka obserwacje daje nam wiedzę o nas samych, pozwala niejako siebie "prowadzić" cokolwiek to znaczy. Ale z akceptacją tego wszystkiego, co się pojawia. I dużą dozą życzliwości do siebie, która może przerodzić się w kochanie siebie.
A wtedy nie będą takie ważne już reakcje innych na "puszczanie oczka", czy przeglądanie się w oczach ludziach. Ważne jest to, co ja myślę o sobie. Jak ja się czuję ze sobą.
A ja to nie tylko moje myśli, emocje, a nawet i ta uważność. Poznawanie siebie to ciekawa droga na życie.

Ela jak sama wiesz, u mnie to poszło - wręcz błyskawicznie, październik - potwierdzenie faktu zdrady, kolejnego oszustwa, listopad - złożony pozew o rozwód, a grudzień - już nas nie było!!! Można powiedzieć trzy miesiące - nikt nie jest w stanie, w tak krótkim czasie przepracować swoich uczuć.
Nie wiem czy czytałaś cały mój wątek - początek roku 2020, po 5 letniej przerwie bez ekscesów odkryłem, że moja bż - kolejny raz mnie zdradza, dostałem niesmowitego kopa od niej, ja wtedy dosłownie leżałem, a ona mnie jeszcze kopała!!!
Po pewnym czasie, na szczęście podniosłem się z tego, powróciliśmy do siebie - postanowiliśmy walczyć o nas, ale jestem bardzo wdzięczny, że wtedy nie zawierzyłem jej tak do końca, nie wskoczyłem w jej ramiona, włączyło mi się przynajmniej żółte światełko "ostrzegawcze". Byłem bardzo ostrożny wobec niej, dzięki temu - pomimo, że mnie kolejny raz oszukała, już tak nie oberwałem. Po drugie moja podswiadomość, już wcześniej wysyłala mi sygnały ostrzegawcze, że coś jest nie tak, tylko ja je ignorowałem! (Po prostu nie wierzyłem, że można być tak zakłamanym).
Dzięki temu tak szybko się podniosłem, zrozumiałem, że początkiem roku 2020 - dałem radę, a w 2015r jak pierwszy raz mnie zdradziła, byłem zupełnie sam i udało mi się! Do tego to Forum, "Wy" tak mnie to zmobilizowało, że wygrałem tą wojnę!!!
Co do uczuć, moich emocji - masz racje jeszcze wiele przede mną, co z tego, że głowa zrozumiała, jak jeszcze emocje nie opadły...
Dlatego postanowiłem, do niczego się już nie spieszyć, dałem sobie czas aby wir emocji, który mam w sobie, powoli się uspokoił...
A najważniejsze dla mnie jest obecnie, przepracowanie mojego dotychczasowego związku, zastanowić się gdzie popełniłem błędy, żeby kiedyś na przyszłość nie wpakować się w kolejne bagno...

Faja - masz rację, tylko jak sama zauważyłaś na to wszystko trzeba czasu, pracy nad sobą. A takie tzw. "puszczanie oczka" działa tu i teraz - ja Cię rozumiem, że to jest przeskok o kilka etapów w życiu i tak naprawdę problem kiedyś wróci...
Dlatego ja zmierzam powoli do celu, a uśmiech, który oferuje innym jest po części prezentem za życzliwość tutaj... (przy tym pomaga mi odzyskać pewność siebie)
Pozdrawiam kobitki

Ja myślę, że najszybciej wróci jak bż się w końcu wyprowadzi. Wtedy najdotkliwiej Artiii poczuje to wszystko. Ps kiedy ona ma sie wynosic ?

Artiii

U Ciebie trwa to już 5 lat.
Pierwsza zdrada - duży szok.
Druga zdrada - szoku nie było, naiwności nie było, paradoksalnie szybciej to załatwiłeś, bo trzeciej szansy nie chciałeś dać. Dwie - to i tak nadto.
A ona pięknie Ci to ułatwiła swoim szujo...tym zachowaniem.
Podziękuj jej za to.
No i dlatego jesteś taki "błyskawica".
I dlatego idziesz tak spokojnie, już mocno zdystansowany i poukładany. Bo jej w Twoim życiu już nie ma. Nawet wyprowadzać się nie musiała. Bo Ty już jej nie widzisz. Jesteś już uwolniony. I dlatego czujesz się wolny, głównie od swoich powinności.Bo Ty już nie musisz z nią być.
I Ty nie potrzebujesz "puszczać oczka", bo Ty dajesz prezent w postaci uśmiechu bez oczekiwania na wzajemność.
Do tego masz poczucie swojej wartości, bo wszystko zrobiłeś z tzw. klasą. Nie zniżyłeś się do jej poziomu.
No w sumie pięknie, bo piękny z Ciebie człowiek.
Tylko tyle i aż tyle.

Pana? Przecież to kobieta

"A to przepraszam, dla mnie slowo „faja” kojarzy sie z rodzajem męskim."

Mnie też, Życzliwy

..i wspomnienia, ze w tym mieszkaniu mieszkales ze swoja bż (i synem oczywiscie). Jak zaczynac na nowo, to wszystko na pelnym gazie, bez sentymentow.

Odp powyzej