Niedoświadczony facet, powód do radości czy wieczna męka? - Netkobiety.pl

Kornel_Tomicki z Twojej wypowiedzi widać, ze nie uważasz aby osoby dla siebie „pierwsze” stworzyły fajny szczęśliwy związek.
Znam bardzo blisko kilka par które przed sobą nie miały nikogo innego i jak twierdzą nigdy nie było to problemem.
Moi rodzice tez poznali się w wieku 22 lat i wzięli ślub, nigdy wcześniej tez nie spotykali się z nikim innym.
Mam teraz na randce zadawać pytanie w stylu „miałeś kogoś wcześniej? Jeżeli nie to out?”
Może ja coś robię zle ze facet się przy mnie uczy a potem ma już doświadczenie które może wykorzystać w innym związku

Nigdy nie rozpatrywałam tego w ten sposób ze mogłabym nad kimś dominować. Prawda jest taka ze w tym wieku większość facetów jest już zajęta. Jeżeli poznaje kogoś to zazwyczaj z ubogą przeszłością lub takiego faceta który wcześniej związku nie miał.
Obecny facet który się ze mną spotyka sam przyznał się ze po prostu nie był dojrzały do kobiet. Jak jego koledzy podrywali dziewczyny, on wtedy wolał zając się pasjami, hobby. Dopiero teraz czuje ze chciałby związać się z kimś na poważnie.
Z drugiej strony jakby mi facet powiedział ze np wcześniej był zaręczony, kilka lat mieszkał z kimś albo ma dziecko to tez nie wiem czy bym się dobrze w takim związku czuła. Z tą bujna przeszłością lepiej się nie rozpędzać

Widzisz, a ja wolę, że mężczyzna ma jakąś przeszłość, bo to świadczy o tym, że się rozwijał emocjonalnie. O ile nie chciałabym wiązać się z kimś dzieciatym, to sam fakt byłych związków czy nawet rozwodu nie jest dla mnie problemem.

Ktoś, kto całą młodość spędził nad komputerem/ zamknięty w domu/ koncentrując sie tylko na jakimś hobby (niepotrzebne skreślić) jest dla mnie bardzo podejrzany.

A co jeśli spędził czas na nauce i pracy? Albo był chory na jakaś chorobę lub miał problemy z pracą lub brakiem pieniedzy? Też ma być napiętnowany ?

To również działa w drugą stronę. Czemu mężczyzna ma być nauczycielem niedoświadczonej kobiety, która po zyskaniu doświadczenia może odejść do innego ?

Ja tutaj widzę raczej problem w autorce. Skoro po raz kolejny przyciąga taki sam typ mężczyzny to oznacza, że autorka ma coś nie przerobione w podświadomości. Rozumiem jeden czy dwa razy trafić na takiego ale tutaj znowu się ten sam schemat powtarza. Radzę autorce się zastanowić dlaczego trafia tylko na takich i dlaczego musi później ich uczyć relacji w konsekwencji zostaje sama. Bo facet może nie mieć doświadczenia ale po nabyciu zostaje z taką kobietą a nie skacze na inny kwiatek. Tutaj widzę problem. Nie każdy mężczyzna bez doświadczenia po nabyciu pójdzie do innej. Jeśli chodzi o tych mężczyzn to już kwestia na inny temat. Coś tutaj u autorki jest nie tak.

No tak pełna zgoda ale nie wszyscy mają czas na ciężkich studiach na nawiązywanie relacji tak jak ty. Nie mówię tutaj o byciu pracoholikiem czy nerdem a o człowieku, który będzie miał mało czasu aby mieć dla kogoś czas w relacji. Znajomości luźne może mieć ale coś poważniejszego to już nie bardzo.

Autorka gdyby była bardziej ogarniętą to by mogła to wykorzystać. Ludzie z doświadczeniem czy nawet po przejściach mają swoje nawyki, które ciężko zmienić. Nie to co taki swieżak z czystą kartą. Przecież może sobie takiego "wychować" i być z takim szczęśliwa. Nie musi od razu on lecieć do innej. No ale to trzeba myśleć bardziej perspektywistycznie.

No to staraj się takich unikać skoro nie wychodzi. Masz chyba intuicję. Przecież to widać już na początku, że dany typek jest prawiczkiem czy brak mu doświadczenia w związkach. Obserwuj i sprawdzaj.

Moim zdaniem to jest problem. Faceta to może mama wychować a nie dziewczyna. Ty się stawiasz na takiej pozycji w tych związkach że tłumaczysz facet Cie słucha i robi jak Ty chcesz. Gdy twoim zdaniem staje się pewny siebie to tak naprawdę jest zmęczony ciągłym wypełnianiem twojej woli. W efekcie te związki nie są partnerskie tylko Ty jesteś tą dominującą stroną. Tak samo to działa z facetami co podrywają nastolatki ona dorasta i go rzuca . To co możesz zrobić to niczego faceta "nie ucz" jak sam nie chce wychodzić do klubu to może to nie jest w jego naturze i zaakceptuj to aby on też czuł się dobrze w tym związku na dłuższą metę.

Facet, który nie miał wcześniej żadnych doświadczeń raczej będzie chciał spróbować z inną. No chyba, że od razu trafi na kobietę taką jak on lub na wielką miłość.

Moi znajomi to przeważnie poznali się i weszli w związek jak mieli 18-19 lat i teraz w wieku 30 lat tworzą małżeństwa.
Reszta znajomych to była w kilku związkach, które zakończyły się albo małżeństwem albo rozstaniem. Poza tymi pierwszymi to nie znam facetów, którzy od razu chcieliby się żenić nie mając żadnych doświadczeń.

27 letni facet, który nigdy nie był w związku ani w ogóle z dziewczyną dla mnie byłby podejrzany, raczej radziłabym w to nie wchodzić - mówię z doświadczenia.

Z prawiczkami tak już jest, że ta pierwsza dziewczyna jest do nauki, do sprawdzenia jak to jest ,nabrania wprawy i pewności siebie, by potem zaangażować się w "prawdziwy" związek.

Też nie wierzę, że na takich "trafiasz" - z jakiegoś powodu takich wybierasz. Pewnie obawiasz się bardziej pewnych siebie facetów? Wydaje Ci się, że to urocze i wartościowe, że dany facet z żadną nie był?

Jak spędzał czas na nauce i pracy i przez 27 lat nie znalazł chwili, by się oderwać i poznawać ludzi, w tym dziewczyny, to dla mnie też skreślony - bo to nie jest normalne zachowanie. Ucieczka w pracę, to jest taka sama ucieczka jak ta w hobby/gry komputerowe/itd, wynikająca pewnie z jakichś niedoborów, emocjonalnych problemów i niedojrzałości.

Gdyby chorował - przez kilka lat - i nie mógł znaleźć dziewczyny, to jest nieco inna para kaloszy. Ale i tak bałabym się związać z kimś tak cieżko chorym.

Czemu facet ma być nauczycielem? Bo Was to bardzo często kręci. Bo wielu fantazjuje o dziewicach, czystości, "porządności". Wiele razy słyszałam, ze zbyt doświadczonej panny wielu facetów by nie chciało.

No tak wiadomo słabymi gardzicie. A tacy należą do słabych. A co jeśli był chorobliwie nieśmiały i dopiero po latach psychoterapii udało mu się przezwyciężyć lęki i obawy ?

Sorry ale nie lubię być nauczycielem. Nie mam na to czasu. Nie kręci mnie to.

Nie chodziło o ucieczkę w pracę tylko o budowanie swojego dobrobytu, kapitału. Na przykład rozwijanie działalności gospodarczej. To nie jest taka praca jak na etaciku, że osiem godzin i do domciu.

hahahaha:D jakie opinie:D zgodnie z niektórymi pozostawałoby schować się w domu i nie mieć żadnych kontaktów z dziewczynami jeśli przekroczyło się jakiś wiek bez bycia w związku:P nie wiem czy niektóre opinie są na poważnie, ale nawet z egoistycznego punktu widzenia, jaki byłby sens szukania kogoś innego gdybym znał dziewczynę akceptującą okoliczności, chętną do nauczenia czegoś związanego z relacjami międzyludzkimi? i nie wiem jaka korzyść miałaby być z jakichś kolejnych doświadczeń, jeśli z pierwszą dziewczyną byłoby fajnie.

nie wiem:D

zawsze da się wymyślić coś, żeby nie było nudno:D

hahaha:Dnapisane z taką pewnością, jakbyś znał mnie lepiej niż ja sam:P:P

Czasem mam wrażenie, że niektóre kobiety mają jakieś mega obawy przed tym by facet się  czegokolwiek od nich nauczył, że jak korzyści to tylko dla niej .

Mystery_ jestem raczej przeciwną skrajnością i to wcale nie jest dobre, czasem myśle że nie nadaję sie żeby być z kimś, bo związek to 2 osoby nie jedna
Sylwiasylwia1 to smutne czego doświadczyłaś, współczuję. jest takie popularne słowo jak szufladkowanie, cytat definicji ze słownika wygląda tak: «zaliczać kogoś, coś do jakiejś kategorii mechanicznie, według schematu» i mimo że jakieś statystyczne powiązania mogą istnieć, moim zdaniem najlepiej nie wyciągać wniosków na podstawie tego typu przesłanek (nawet jeśli Twoje dotychczasowe doświadczenia były inne). Jeśli z kimś jest Ci dobrze, może tym razem nie stanie się tak samo jak poprzednio. Oczywiście, jak zawsze, warto mieć na uwadze czy nie pojawiają się jakieś sygnały świadczące o problemach.

Jesli jest otwarty i skory do nauki, a Ty do kierowania to powinna to być radosć, ale w przeciwnym wypadku, długofalowo raczej udręka

Catlady uderzyła takimi stereotypami, że szkoda gadać.
Gdyby tak w drugą stronę patrzeć to szum byłby niesamowity

Tylko po co robić szum wokół tak banalnej rzeczy. Nie lepiej w tej kwestii po prostu porozmawiać, wyjaśniać pewne obawy. Mimo wszystko człowiek w wieku 25+ swój rozum ma i wiadomo, że jak szuka drugiej mamusi to się od razu kopie w tyłek kogoś nieogarniętego życiowo.

Pochodzę z zupełnie normalnej rodziny i mam poprawny wzorzec.
Mój pierwszy chłopak miał 22 lata jak zaczelismy się spotykać, a nic z tego nie wyszło. Nikt nie powiedział ze mnie tacy kręcą. W wieku 25+ większość osób tez jest zajęta. Nie prosiłam o ocenianie mnie, bo jednak sens mojego wątku był inny.

Czyli co? Brałaś jak leci? Znaczy -> - O, tam jest facet bez właścicielki. Biorę. Co z tego, że mi się nie podoba... ważne, że wolny.
Tak to wyglądało?

Są tu jakieś kobiety 25+ które wchodziły, w kolejne (3+), związki tylko z facetami którzy "nigdy nie mieli dziewczyny"?
Poza autorką oczywiste. 

Nie można, z kobietą też nie. Epoka "poważnych" związków się, jak na razie, skończyła. Kwestia dostatku, dobrych warunków życia, fejsa/instagrama, apek, ogromu bodźców itd... nowy wzorzec związków damsko-męskich się jeszcze nie wyłonił.
Chociaż większość specjalistów obstawia seryjną monogamię.

Kto jest dla kogo w tych związkach pierwszy?

No właśnie oni byli obydwoje dla siebie pierwszymi. W twoim przypadku jest inaczej. Dla faceta to raczej będzie wkurzające, że kogoś miałaś, a on ma być tylko z tobą do końca życia.

Przychodzi mi do głowy jeszcze jedna sprawa. Czy Ty będąc bardziej doświadczona czujesz się jakiś sposób lepsza od swoich partnerów? Bo to też może być przyczyną, że uciekają.

Hmm ciężkie pytanie. Człowiek uczy się całe życie, nie ma tak ze lepiej czy gorzej się czuje. Jednak często usprawiedliwiam takich facetów, przymykam oko na pewne rzeczy, tłumacze, rozmawiam, daje rady. A teraz widzę ze to błąd

Widać było brak takiego obycia z kobietą, różne gafy, widziałam ze im dłużej byliśmy ze sobą tym facet się zmieniał na lepsze. Raczej to nie był brak zainteresowania, bo np ten pierwszy chłopak mówił ze strasznie jemu zależy, planował przyszłość itp. Sam na koniec przyznał ze był dużym dzieciakiem, ale to wszystko czego „nauczył się” wykorzysta w innym związku, gdzie poczułam się trochę jakby ktoś dał mi w twarz. Teraz boje się ze spotka mnie coś podobnego

Często słyszałam teksty „nie wiem jak to czy tamto wyglada u innych par bo ja nigdy nikogo nie miałem”, „każdy facet tak robi”, kierowanie się stereotypami, pamietam jak na ulicy wiązałam buta i chciałam żeby chłopak potrzymał mi torebkę, on się zawstydził bo jakiś kolega może to zobaczyć itp trochę taki dzikusek. Przez związek ze mną nabrał obycia, widać ze jemu to sporo dało, ale mnie to zameczyło.

Ciężko mi napisać i przypomnieć sobie bo było to kilka solidnych lat temu. Mam na myśli po prostu takie szczeniackie, niedojrzałe i dziecinne zachwiania. Typu wzbudzanie na sile zazdrości, na początku znajomosci ten chłopak chciał spotykać się tylko w domu (dopiwro później zaczelismy gdzieś wychodzic). Krępował sie stytuacji kiedy jakiś jego kolega zobaczył nas razem na uczelni i nie chodzi o to ze się mnie wstydził. O seksie nie wspomnę ale wtedy ja również nie byłam doświadczona w tych sprawach.

Aktualny facet z którym się spotykam oczywiście nie zachowuje się w ten sposób, ale jednak jakaś tam wątpliwość jest jaki on będzie.

Może i nie jest ale mimo wszystko związek z taka osobą mnie zamęczył. On mi oczywiście na koniec za to podziękował. Teraz z obecna dziewczyna podróżują wszędzie, ze mną wstydził się wyjść na pizzę. Tak to niestety jest

A drugi związek, to facet na początku taki dość wyluzowany, poznaliśmy się na imprezie. Nie sądziłam ze nie miał nikogo ale po jakimś czasie mi to wyznał. Troszkę nieśmiały i miał poczucie niskiej wartości. Był dobrym człowiekiem. Spotykaliśmy się, coś zaiskrzyło i była chemia. Tkwiłam w tym. Również było wiele rad, tłumaczenia, rozmów. Kiedyś mi powiedział ze jest zdziwiony dlaczego ja chce z nim być. Ze nie sadził ze spotka taka dziewczyne. Robił się coraz bardziej pewny siebie, chamski. Stał się o wiele bardziej odważniejszy do kobiet. Moje wszelkie słowa, rady które jemu dawałam cytował jakby było to przypisane do niego i jakby on to wymyślił. Zaczął podrywać inne dziewczyny. W końcu się to rozleciało.

Podpinam się pod pytanie, bo na razie to tu pojawiają się same ogólniki, żadnych konkretów, a autorka ucieka od odpowiedzi, co trąci trollingiem.

R

Z tego, co piszesz, to Twoim chłopakom nie tyle doświadczenia brakowało, co byli oni totalnymi dzikusami, którzy gdzieś na odludziu się wychowali a Ty byłaś pierwszą kobietą, którą spotkali :-D
Chyba nawet rodziców nie mieli, żeby sobie relację kobiety i mężczyzny poobserwować, ani żadnych kolegów, żeby o radę poprosić.