Wasz związek z praktykującym katolikiem? - Netkobiety.pl

Jacenty89 napisał/a:

Pepepe90 napisał/a:

Zacznę od końca. Co do ludzi nie wiedzących w co wierzą to jest kwestia w dużej mierze natury ludzkiej, większość ludzi ma tendencję do koniunkturalizmu, zagłuszania dylematów, nie są dociekliwi. Żyjemy w świecie niemal bez granic, są darmowe biblioteki gdzie można zapoznać się bezpłatnie z literaturą przedstawiającą każdy światopogląd, drążyć daną kwestie na ile tylko starczy czasu, kilkoma kliknięciami można zamówić dowolną płatną książkę, ewentualnie można ją ściągnąć za darmo / za grosze, jest masa materiałów w internecie, oficjalnych dokumentów, różnych polemik. Są fora, różne społeczności od ortodoksyjnych katolików po wojujących ateistów, można emailować z księżmi albo zwolennikami Dawkinsa. Ślepy katolik poprzestający tylko na tym co usłyszy w niedziele (albo gorzej kilka razy w roku) z ambony na kazaniu (a ci od kazań też są bardzo różni) to taki lustrzany odpowiednik wojującego gimbo-ateisty nie chcącego nawet skonfrontować swoich przekonań.

Co do wykładni KK to ona jednak nie może być relatywistyczna, na przykład aborcja staje się coraz łatwiej dostępna to mówmy że to nic złego, a jak stanie się za 100 lat z różnych powodów mniej dostępna to znowu zaczniemy nauczać o ochronie życia poczętego - to byłby brak logiki. Odnośnie rozłożenia akcentów i skupiania się przesadnie tylko i wyłącznie na godziwym / niegodziwym seksie to zgadzam się. To kwestia rozłożenia akcentów, pisałem o tym w poprzednim poście.

Czytając fora albo rozmawiając w realu ze znajomymi zauważyłem że w związkach katolik - niekatolik często poruszana jest tylko kwestia seksu przedmałżeńskiego. To można "przeboleć", a przecież są kwestie bardziej długotrwałe i ważniejsze. Kwestia ślubu, otwartości na dzieci, wychowania dzieci zgodnie z przysięgą, spojrzenie na nierozerwalność małżeństwa, stosunek do aborcji, in vitro, antykoncepcji, seksu małżeńskiego. Ja uważam, że te kwestie warto sobie już wyjaśnić na samym początku znajomości by potem nie było zdziwienia. Dochodzę do wniosku, że związek ludzi o odmiennych światopoglądach (i nie chodzi tylko o relację katolik niekatolik ani nawet ogółem stricte religijne) to będzie zawsze istny poligon, niekończące się pole walki.

Inna sprawa, drażnią mnie sugestie że jak ktoś za pewien (być może czasami nieosiągalny) ideał stawia wstrzemięźliwość przedmałżeńską to "od razu" pewnie ma kompleksy związane z małą lub niesprawną pałką, jest aseksualny, homoseksualny, skrzywdzony, impotent, małe libido czy inne cuda na kiju.

Co do wykładni KK to tak czy siak jest ona relatywistyczna w bardzo wielu sprawach, może nie zawsze związanych z seksem, ale jednak. Co do związku ludzi o odmiennych światopoglądach to akurat nie jest stricte problem bycia katolikiem, bo często bywa że dwoje katolików bardziej się od siebie różni pod tym względem niż liberalny katolik z ateistą, agnostykiem albo konserwatywny katolik z konserwatywnym protestantem itd.
Co do wymienionych w ostatnim akapicie sugestii niestety mają one w dużej części potwierdzenie w praktyce.

1. Jednak dalej to jest kwestia odległości światopoglądowej. Być może po prostu "konserwatywny katolik" jest obiektywnie bardzo daleko "liberalnego katolika" (na czym to ma polegać konserwatyzm liberalizm to już teraz nie ważne) więc to naturalne że im do siebie będzie daleko. Wniosek, że im bardziej oddalony światopogląd tym większa będzie rozpierducha na poligonie codziennego życia podtrzymuję.

2. A gdzie to potwierdzenie w praktyce? Jakiś przykład? Odwracając, gościu o przeciętnej sprawności seksualnej lub małym llibido na pewno nie będzie zwolennikiem wolnego życia pełnego w wolne związki seksu bez zobowiązań? A może jednak może być... Chyba tak to nie działa...

Albo jeszcze inny przykład. Po właściwym rozeznaniu kapłanem składającym przysięgę życia w celibacie nie może być normalny heteroseksualny mężczyzna z jajami pełnymi spermy czujący zdrowy pociąg do kobiet tylko po prostu czujący powołanie? Może być. To samo moim zdaniem dotyczy kawalera szukającego żony i chcącego żyć w zgodzie ze swoimi poglądami...

Jestem bardzo blisko Kościoła z wielu powodów i na różne sposoby i uwierz mi, że 80 może nawet 90 procent kapłanów to dwie grupy albo wielokrotni ojcowie albo faceci z problemami natury miłosnej i seksualnej różnego rodzaju. Spośród znajomych księży może co 7 to naprawdę ksiądz z powołania.

Pepepe90 napisał/a:

Albo jeszcze inny przykład. Po właściwym rozeznaniu kapłanem składającym przysięgę życia w celibacie nie może być normalny heteroseksualny mężczyzna z jajami pełnymi spermy czujący zdrowy pociąg do kobiet tylko po prostu czujący powołanie? Może być. To samo moim zdaniem dotyczy kawalera szukającego żony i chcącego żyć w zgodzie ze swoimi poglądami...

Z własnego doświadczenia, kobiety uczestniczącej mocno w życiu Kościoła, angażującej się, poznającej różnych księży stwierdzam, że w przynajmniej 85% przypadków księża mają jakieś własne problemy z kobietami. Nie potrafią rozmawiać z kobietą w wieku przed 50 a w seminarium też mają odpowiednie nauki wtłaczane na temat tego, że kobiety kuszą, sprowadzają na złą drogę i trzeba na nie uważać, najlepiej nie rozmawiać, żeby nie było pokusy. I ja tego nie wymyśliłam, ale powiedzieli mi to właśnie znajomi księża jak jeszcze odwiedzałam ich czasami w seminarium.

Więc tak, część z nich czuje powołanie. A część nie potrafi odnaleźć się w relacjach z kobietami i stąd nie robi im różnicy to, że ich w życiu nie mają.