Internetowe randki.. czy mają one jakiś sens? - Netkobiety.pl

Spytam inaczej, co te kobiety mają ze sobą wspólnego? Przecież wybierając kierujesz się jakimś kryterium, nie piszesz do każdej jak leci? W czymś są do siebie podobne?

Tzn chodzi o jakieś cechy typu że katolik, dobrze wykształcona? Czy wygląd też?
No cechy wspólne, raczej oscylują wokół mojego wieku sporo jest takich rok wstecz albo rok starsza, blondynki, chociaż brunetki też się zdarzają.
Raczej wierzące, sporo piszą tzn mają coś do powiedzenia a nie tak ok, masz rację i koniec rozmowy.

Po prostu szukam takich normalnych nie jakieś Pamele, albo imprezowiczki totalne.

A teraz tak sobie myślę czy niepłacenie za kobietę bo ona chce sama za siebie zapłacić jest ok? Czy to też może być powód braku kolejnej randki? bo zdarzało mi się to bardzo często że kobieta zapłaci za siebie no ok...no chyba że to nie ma znaczenia?
Bo ktoś mi się pytał jak one wyglądają te randki no to jest jeden ze szczegółów
Z jedną dziewczyną to było tak że ja wykupiłem grę w bilarda a ona coś do picia i tyle

Niech czyta i się uczy
Też mam parę takich historyjek w zanadrzu, ale najbardziej mi się utrwaliło spotkanie z jedną taką nauczycielką.
Zaczęło się standardowo od jakiegoś niemrawego pisania maili na portalu. Potem przeszliśmy na messengera.
Jeszcze potem na rozmowy telefoniczne, no i w końcu długo wyczekiwane spotkanie. Babka serio mnie zakręciła,
chociaż mam uraz psychiczny do nauczycielek po romansie z moją osobistą od angielskiego i obiecałem sobie, że już nigdy...
ale że nie takie rzeczy obiecywałem, to może wróćmy do opowieści właściwej i tego naszego pierwszego spotkania.
Przyjechała samochodem i jak z niego tylko wysiadała, to o mały włos nie zemdlałem tam na tym parkingu. Nie, nie z wrażenia.
Wyglądała jakby właśnie wyszła z próby jakiegoś baletu czy czegoś, tylko zapomniała przed wyjściem się przebrać. Bez kitu.
Do tego jeszcze miała nową fryzurę na hełm, której wcześniej nie widziałem oraz buty na wysokim obcasie w których ledwo szła,
a do przejścia mieliśmy spory kawałek, bo sama wybrała miejsce spotkania, a ja miałem załatwić stolik w restauracji,
do której "przejdziemy się spacerkiem, lubię chodzić" no i to było właśnie te 5 sekund, po których byłem już na NIE.
Właściwie to po 1,5 chciałem z tego parkingu uciekać, ale mnie zaskoczyła i stanęła tak, że nie miałem którędy jej obejść.
Samo dojście do tej restauracji, to była droga przez mękę, ale jak się miało za chwilę okazać, najlepsze było dopiero przede mną.
Weszliśmy do środka, siadamy przy stoliku i ... cisza... Ja nie mogę się przemóc, bo jeszcze cały czas biję się z myślami o ucieczce.
Ona już nabzdyczona, bo chyba wyczuła, że coś jest ze mną nie tak, ale gram głupa odliczając minuty do końca. Wtem ona zaczyna:

- Wiesz mam koleżankę w Londynie, no i ona jest przerażona tym całym brexitem. A ty? Co o tym myślisz?
- Co? Ja? Ale że o czym? Acha... Eee... Nie no wiesz, to zależy... Zależy jak na to spojrzeć. Myślę że...
- Długo trenujesz? Kupujesz jakieś specjalne odżywki? Opowiedz coś o tym, chętnie posłucham.
- He he, no coś ty, daj spokój, odżywki... To chyba nie jest najlepszy temat do rozmowy na pierwszej randce...
- Nie jest? A co jest? No proszę, słucham! Co jest?!
- Ej spokojnie, co cię ugryzło?
- To ciebie chyba w dupę coś ugryzło! Co to ma być w ogóle? Jak chcesz iść to idź! Proszę, droga wolna!
- Ciszej kobieto, nie jesteśmy tu sami, ludzie patrzą...
- W dupie mam, niech patrzą. Co na ciebie patrzą? Na mnie patrzą. O wariatka przyszła. Dobra weź, chcę do domu.
- No to chodź, dzisiaj i tak już nic z tego nie będzie. Odprowadzę cie do auta.
- Spadaj, nie potrzebuję.
- Milcz, idziemy.

No i poszliśmy. Droga się ciągnęła w nieskończoność, jeszcze ta w tej sukience i w tych butach, masakra jakaś normalnie.
Doszliśmy do samochodu, stoimy, każdy się patrzy w inna stronę. W końcu zrobiło mi się jej szkoda, więc odzywam się pierwszy:

- No i co, powiesz coś?
- A co tu mówić. Ty coś powiedz może.
- Nie wiem co, lepiej już ruszaj i daj znać jak dojedziesz, okej?
- Tak, okej.

Wsiadła i pojechała, a że do domu miała dobre pół godziny jazdy, to miałem trochę czasu na wymyślenie sposobu, żeby ją spławić.
Odczekałem godzinę dla pewności i postanowiłem wystosować esemesa o treści:

- Dojechałaś bezpiecznie? Wszystko gra?
- Nie chce mi się gadać. Głowa mnie boli.

Uznałem to za idealny pretekst do zakończenia znajomości i więcej się nie odezwałem. Ona zresztą tez nie na całe szczęście.
Jaki płynie morał z tej historii? Że podczas pisania na portalu czy nawet gadania przez telefon, wszystko może być super elegancko i gitara,
a przy spotkaniu na żywo cały czar momentalnie pryska i randka jest już nie do uratowania, bo z tyłu głowy już zapadły pewne decyzje.

Czyli brak płacenia za kobietę nie musi oznaczać od razu - skreślam go?

Jak dalej wyglądają randki?
Np podjeżdżam po dziewczynę autem, wychodzi z domu, ja wychodzę do niej i cześć i buziak np. no i później jedziemy do tej kawiarni co mówiliśmy, tak chętnie kawkę się napije
Przyjeżdżamy na miejsce biorę odpinam jej pasy, otwieram drzwi i z pilota zamykam auta.
Wchodzimy do środka każdy coś wybiera z menu, aha i przeważnie siadamy na przeciwko siebie, chociaż kumpel mówi że lepiej obok siebie siadac.

Ja np zamawiam gorącą czekoladę - ona kawkę i żarciki że ojj czekoladka to dużo kalorii itd
rozmowa trwa o wszystkim o pracy o rodzinie, urlopy itd
Kończymy i właśnie wtedy następuje rozliczanie, mówię że zapłacę ona że sama zapłaci spoko.
No i odwożę do domu i dzięki, buziak na razie i tyle. Przeważnie nie ma żadnych rozmów typu do następnego albo zgadamy się czy coś.

No i z każdą to samo, każda taka sama.. rozmowy o tym samym.. Któraś Cię olśniła, czymś się wyróżniła? Ile razy można przerabiać dzień świstaka??

W celu wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości, gdyby jednak wyraziła chęć dalszego utrzymywania znajomości.

Kiedyś jedna "narzeczona" rzuciła mnie bez mrugnięcia okiem po jakimś miesiącu wydawałoby się całkiem fajnej relacji,
gdy tylko usłyszała, że ja mam żonę... hmm, kto by pomyślał, że taki w sumie drobiazg może być powodem zerwania...
Od tamtej pory wolę mieć wszystko czarno na białym i dwa razy się upewnić, że wszyscy dobrze się rozumiemy.

P.S.
Owszem, oficjalnie byłem jeszcze żonaty, ale miałem już wyznaczony termin sprawy rozwodowej, więc uznałem,
że nie będę nowo poznanej dziewczynie zaprzątał głowy duperelami, bo niby do czego jej taka wiedza potrzebna?
Jak się dowiedziałem do czego, było już za późno, do dzisiaj, a miną zaraz trzy lata, nie chce mnie znać

To prawda, nie dajesz emocji na pierwszym spotkaniu, te dziewczyny nie czują się z Tobą komfortowo i robią dobrą minę do złej gry. W dobie ogromnej dowolności poznawania nowych osób nikt nie będzie chciał sprawdzać jaki Ty jesteś na drugim spotkaniu. To jak z pracą. Wyobraz sobie że czytasz ogłoszenie w sieci o dobrej fajnej pracy, możliwość rozwoju, dobra atmosfera itd. itd. Dostajesz tą pracę, idziesz w pierwszy dzień na okres próbny i okazuje się że nie czujesz się tam dobrze, atmosfera jest beznadziejna, i tylko czekasz aż ten pierwszy dzień się skończy i powiesz że rezygnujesz. Z tym że ludzie z reguły są wychowywani tak że nie chcą być nie mili dla nowo poznanych osób toteż żadna dziewczyna po takim jałowym spotkaniu nie powie Ci "Słuchaj, strasznie się wynudziłam opowiadaniem o rodzinie i pracy, nie chcę już się spotkać nigdy w życiu". Moja rada jest taka, jeśli nie jesteś w stanie dać emocji kobiecie sam, flirtem, żartem itp. itd. możesz spróbować zmienić koncepcję tych spotkań tak żeby to okoliczności same te emocje budowały a te będą się kojarzyć z Tobą i pozytywnie nastawią ją do Ciebie. Kawiarnia jest dobra moim zdaniem na "after" ale tak naprawdę co tam się może stać oprócz tej kawy? Możesz wcześniej np. rozeznać się co się u Ciebie dzieje w mieście, jakieś wydarzenie sportowe, muzyczne, cokolwiek gdzie coś się dzieje, kupujesz bilety (tylko tu celujesz już w osobę, która na prawdę Ci się podoba i w miarę dobrze reaguje na Ciebie przez neta) i proponujesz wcześniej że masz/dostałeś od kogoś bilety i chciałbyś tam z nią pójść (tu pole dla Ciebie do zrobienia atmosfery). Jeśli tej dziewczynie spodobałeś się fizycznie, nie będziesz musiał pajacować za bardzo, potrafisz fajnie zorganizować czas, nie musisz podczas takiego wydarzenia pierdzielić o pracy, znajomych, wycieczkach itd. tylko skupiacie się na tym co się wokół was dzieje, dobrze się bawicie samym wydarzeniem. To nie musi jej nawet interesować, gwarantuje Ci że nawet dziewczyna która kompletnie nie interesuje się sportem, pójdzie tam z Tobą i tak z ciekawości (jeśli oczywiście jej się spodobałeś ale skoro umawiasz się na randki widzę że nie masz z tym problemów). Krótką kawiarnię możesz zaproponować po całym wydarzeniu, ale nie gadacie znów 4h tylko wypijacie kawę i wracasz do domu. Powinieneś wtedy i dać emocje i ciekawość i zainteresowanie więc masz na bank kolejne spotkanie i już coś wspólnego za sobą o czym możecie pogadać. Ja bym unikał na Twoim miejscu miejsc na 1 randkę gdzie rozmowa musi wyglądać jak przesłuchanie wzajemne i kodowanie danych w mózgu.

Przecież masz czarno na biały -- dwóch panów napisało że mieli kilkadziesiąt randek z tego cztery razy coś wyszło.
Jeśli na każdą kobietę poświęcisz miesiąc czasu, to kilkadziesiąt miesięcy to kilka lat.
Dlatego warto szybko się w realu spotykać.

Znowu dajesz dwie skrajności -- albo od razu desperacja i parcie na związek, albo totalna olewka i zachowawczość "jak nie ta to inna".
A można się angażować nie pchając na związek? Można mówić o swoich uczuciach?

Jednorazówki, jednorazówki...   Ja uważam to co na grubo zaznaczyłem -- warto spotykać się.

Skalkuluj sobie to czasowo... 100 godzin pisania czy lepiej pół dnia na spotkanie w realu przeznaczyć? W obu przypadkach prawdopodobnie nic z tego nei będzie.

No to fajnie. Przynajmniej się nie dystansowały.

A można nie zaczynać od czegoś poważnego? Czy dałoby się nie gardzić "jednorazówkami" i innymi facetami którzy chcą tylko seksu?

Ona pewnie też tak uważa, że jest gorszy kontakt z Tobą. Ciekaw jestem czy jesteś w stanie szczerze do niej mówić... coś w stylu "Choć mniej piszemy, to ciągle moje myśli do Ciebie wracają, więc gdybyś chciała to chętnie się z Tobą spotkam...".

Myk jest taki, że już po pierwszym spotkaniu wiesz, czy coś z tego będzie, czy nie. A wiesz to na pewno kiedy wyrazisz swoje zainteresowanie kolejny spotkaniem. Zwyczajnie. Było Ci fajnie, proponujesz kolejne. Nigdy nie miałem tak, że nie wiedziałem czy będzie kolejne spotkanie. I na te iles spotkani było tylko raz tak, że pomimo wyrażania chęci spotkania, nie doszło do niego. Ale to tez rozstrzygnęło się tego samego dnia jeszcze.

Jeśli dziewczyna Ci się podoba, to ona to widzi. I ty też widzisz, czy się spodobałeś jej. Już ktoś wcześniej napisał, jeśli się sobie podobacie, cała reszta jest bez znaczenia. Wiecie o tym oboje i leci jakby naturalnie.

Raczej ludzie nie grają w lotto z myślą, że zapewne nic nie wygrają. Chyba nawet nazywa się to podatkiem od marzeń :-P
To nie zmnienia tego, że niektórzy trafiają i wygrywają. Żeby wygrać trzeba grać.
Mnie się wydaje, że na teraz za bardzo skupiasz się, żeby dobrze wypaść. Zamiast kobcentrować się na tym, czy dziewczyna, z którą się spotykasz będzie chciała kontynuować znajomość z Tobą, to lepiej traktować spotkanie na luzie na zasadzie co ma być to będzie, a bardziej skupiać się na tym, czy Ty chcesz spotakać się z nią kolejny raz, czy Tobie ona pasuje,...

Moim zdaniem duży problem na Tinderze tkwi w tym, że poza wiekiem i imieniem, niczego o danej osobie nie wiesz, a że nie wszystkie tematy da się poruszyć w trakcie internetowego dialogu, to często w rozmowie wychodzi coś, co przekreśla mężczyznę jako potencjalnego partnera i koniec, nie przeskoczysz tego. Każda kobieta ma jakieś rzeczy, których nie zaakceptuje i nie masz na to większego wpływu.
Jeśli chodzi o płacenie na 1. randce, to jeżeli Ty zapraszasz - musisz chociaż zaproponować, ze zapłacisz. Jeśli kobieta powie, ze chce sama, to spoko, ale Ty musisz zaproponować. Jeśli nie chcesz wydawać kasy, może być zwykły spacer albo kawa w sieciówce, ale dla mnie skreślony jest facet, który zaprasza gdzieś kobietę i nawet nie zaproponuje pokrycia kosztów.
Dziwię się natomiast, że kobiety zgadzają się, żebyś podjeżdżał po nie samochodem - to trochę niebezpieczne. Ja nawet po 1. randce zazwyczaj nie chcę, żeby facet mnie odwoził, a co dopiero przed.
U mnie o drugim spotkaniu decyduje to jak się czuję w obecności faceta, czy rozmowa się klei (czasem jest tak kiepsko, ze tylko patrzę na zegarek, aż minie godzina i można się zawijać) oraz to, czy nie w trakcie rozmowy nie wyjdą jakieś fakty, które są dla mnie absolutnie nie do zaakceptowania. Wtedy nawet jeśli spotkanie było super, to wiem, ze nie będzie drugiego.
W internetach mężczyzn najczęściej szukają kobiety 25+ (wcześniej jest więcej naturalnych okazji), a takim szkoda czasu na nieudane związki, więc rzadko chcą się spotykać z braku laku. Poza tym człowiek łatwo przyzwyczaja się do drugiej osoby, więc potencjalne relacje, które nie rokują, trzeba ucinać w zarodku, bo przywyczajenie/przywiązanie to zdecydowanie za mało, zeby stworzyć udany związek.
Niemniej jednak znam bardzo udane pary z internetu, w 1. przypadku koleżanka mówi, ze od pierwszej chwili czuła, ze coś z tego może być, w 2. przypadku gdyby kobieta nie wykrzesała w sobie siły, żeby pójść na 5. spotkanie mimo 4. wcześniejszych beznadziejnych, to nie byłaby dziś taka szczęśliwa, a jest bardzo. Facet potrzebował czasu, żeby się otworzyć, ale spełniał wszystkie najważniejsze dla niej kryteria, więc ten czas otrzymał, i jak się okazało, warto było.
Na nic w życiu nie ma reguły, trzeba próbować.

Czyli to co mówicie to jednoznacznie pokazuje że w moim przypadku randki to bezsens. Tzn z internetu o to mi chodzi
No bo tak wypadało by zapłacić za kobietę, przyjechać odwieźć to wszystko kosztuje i nie to że jakaś sknera no ale 20 spotkań za chwilę kolejne 10..
Poza tym nie po to się człowiek rejestruje na portalu, wybiera extra zdjęcia pomimo że wiadomo do modeli nie należy, umawia się z kumpelą tzn dziewczyną kolegi na sesje, każdemu musi pasować, musi być czas itd
Potem opisy jakieś żeby to jakoś wyglądało potem wchodzenie codzienne i patrzenie czy odpisała jak tak no to trzeba coś napisać i się w końcu umówić..

Powiem szczerz..bo takie nieraz słychać porady...nie miałeś dziewczyny, nie miałaś chłopaka no to internetowe randki..no niestety chyba ktoś nie wie o czym za bardzo mówi.
Ja tak sobie myślę że poznawanie na żywo paradoksalnie jest 10x prostsze niż w sieci.

No bo tak jak widać u mnie to jest tak że 99% przypadków jest takich jak tu rozmawiam - 1 spotkanie i było miło a wyjątkowo ten 1% czasem zdarzy się coś innego, no i pytanie czy to ma sens?

Niestety moim zdaniem w tym układzie to jest promil sytuacji gdzie te znajomości z internetu czymś konkretnym się kończą i nie mówię o seksie itp chodzi mi o jakąś większą relacje.
No i fakt najwięcej kobiet szuka faceta w wieku 25+ czyli już często z bagażem doświadczeń i to też niestety jest sytuacją tragiczną, pisałem o tym co było w czasach fotki.pl, ona jeszcze istnieje ale ja mówię o jej początkach, z niektórymi paniami nie wyszło ale czasem się nawet spotykamy tylko że one np już mają rodziny itd.

No i właśnie z tym podjeżdżaniem autem to też nie zawsze tylko "naturalne" środowisko czyli kawa, piwo, spacer czyli dla mnie rzeczy kiepskie biorąc pod uwagę moje uosobienie. W miejscach publicznych nie jestem osobą aż tak otwartą, szczególnie przy obcej osobie.

Ale Ty nie masz problemów z poznawaniem, byłeś na wielu randkach. I obojętne jak kogoś poznasz, dojdziesz do tego samego miejsca- bo dziewczyny z internetu czy z pracy, poderwane na ulicy są takie same i dostałeś wyżej wiele porad to je przeczytaj. Nie wiemy co robisz, jeśli pracujesz wśród kobiet to jasne, poznawaj te w realu.

No niestety to nie to samo bo w internecie wydaje Ci się że super, poznajesz żonę a na żywo się okazuje że nawet koleżeństwa nie będzie
W tzw realu poznaje się od razu kogoś jako osobę a nie listy pisane klawiaturą i martwe płaskie foto, na którym nie widać mowy ciała, a ludzie się zachwycają, rozmowa trwa a na żywo potem masakra.

Po prostu wg mnie internet jest dla ludzi otwartych, szczególnie facetów - bo wniosek taki że kobieta nic nie musi robić ona tylko czeka a facet ma powodować emocje, czyli internet jest dla facetów którzy mają taką charyzmę, dar wprowadzania emocji, natomiast jak ktoś ma inny charakter to przegrywa szybciej niż założył profil chyba
I jak dla mnie podstawą portalu randkowego owszem są zdjęcia, opisy i rozmowa ale na żywo dopiero jest konkret albo coś wyjdzie albo nie, no i u mnie to jest przeważnie na nie.
To strasznie demotywuje bo ma się wrażenie gorszego, wszyscy są piękni, poznają sie wszędzie również w necie i od razu piękna para a tutaj problem, oczywiście żartuje ale jest takie przeświadczenie.

No nie wiem czy są osoby które mając porażki potrafią jeszcze lepiej działać? No jest to porażka w pewnym sensie, może taka mało znacząca niż np utrata pracy ale uczucia to coś więcej.
A na żywo widać reakcję, tę mowę ciała właśnie i ni ma tej całej otoczki z internetu że jest super fajnie bo fajnie się pisze, a potem tak jak zwykle.

No bo pytanie akademickie, po co się umawiać z internetu obojętnie czy to badoo, zaadoptuj, tinder, sympatia czy cokolwiek..skoro koniec końców efekt ten sam?

Jeszcze jest taki problem że odrzucenie na żywo jest mniej bolesne niż po 2 tyg pisania gdzie nagle się spotykamy a tutaj zonk, miałem tak że dziewczyna była chora i nie mogliśmy się na czas spotkać ale pisanina to była epopeja narodowa
Co rano wstałem zaglądam a tam wypracowanie, rozprawka wręcz no i potem człowiek fikcyjnie się angażuje zupełnie niepotrzebnie i ma żal nie wiadomo do kogo. A na żywo to krótka piłka albo coś będzie albo nie, ale więcej tej osoby możesz nie zobaczyć zależy kto to, gdzie poznany jak np w klubie.
Podchodzi facet dziewczyna nie chce, dobra jest to następna, albo w pracy widać że nie zainteresowana.

Nie wiem czy to mowa ciała ale..te które miały dłuższe włosy to się nimi bawiły ale nie tak że nawijanie na palec tylko np co jakiś czas wkładały włosy między palce i opuszczały wzdłuż szyi na barki, albo zaczesywały "ręką" za ucho.
Do tego patrzenie w oczy, czasem po dłuższym patrzeniu przestawały, ale tylko patrzenie w oczy bo czasem jest tak że kobieta tez zerka na usta faceta.
Poklepywanie po ramieniu czasami się zdarzało w kontekście rozmowy. Siedziały obojętnie czy w aucie czy przy stole raczej na luzie na pewno nie z założonymi rękami jak pracownik portierni
Niektóre jak było głośno to też przybliżały się i coś tam na ucho mówiły bo ja sam mówiłem że nie słyszę no to zależy od miejsca, był bilard, piwko, kawy często, spacery też, nawet Mc Donald.

No po 2 tyg nie myśli się moja żona ale osoba bliższa niż przypadkowo napotkania kobieta w klubie, w kawiarni, w sklepie, bo żyjesz tym, dostajesz, wiadomości, opowieści o wszystkim, o rodzinie, o zainteresowaniach gdzie była itd. To u mnie tak nie przelatuje bokiem niestety, takie psychiczne angażowanie się.

Tak widzę problem w internecie, bo jest inna relacja, trwa to dłużej, cały proces i w inny sposób jest poznawanie. Dziewczynę którą np poznam przypadkowo w klubie i nici- jutro zapomnę jak wygląda.

ja poznałam mojego męża na Interii... jeszcze nie było tinderów i innych aplikacji, najpierw się gadało, na gg, a jak gadka była spoko to się spotykało. teraz pierwsze co to patrzymy na zdjęcie i to zdjęcie decyduje, czy z kimś rozmawiamy, czy nie.

Autorze, to są święte słowa. Tu chodzi o miłość, miłość to namiętność, namiętność to chemia-pożądanie seksualne, nie wiem jak ci to wprost mam napisać, po prostu dziewczyna chce mieć na faceta czy chłopaka ochotę, gdzie jest ta chemia pociąg seksualny, czyli pisząc dosadnie jak to mówią moje koleżanki mieć mokre majtki na widok chłopaka, wiesz o czym mówię.

To nie jest twoja wina autorze, że dziewczyny do ciebie tego nie czują, randki na żywo własnie są własnie po to aby na żywo dziewczyna sprawdziła, czy jest pożądanie seksualne czy nie, bo przez zdjęcie nie da się tego sprawdzić.

Kolejna sprawa, autorze miej na uwadze, że ty jako chłopak wyjdziesz na ulice i ty czujesz to pożądanie praktycznie co chwilę, bo spotykasz co chwilę dziewczynę która ci się podoba, pewnie musi być ładna i szczupła,a takich nie brakuje, i jest w porządku. Tylko dziewczyny maja inaczej, mam koleżanki studentki, które poczuły to pożądanie do chłopaka, 1 2 może 3 razy w życiu. Teraz widzisz jak nam ciężko, znaleźć takiego gdzie będzie chemia?

Pewnie zapytasz, że tyle dziewczyn jest w związkach, tak, niektóre szukają tej miłości gdzie pod słowem miłość kryje się chemia, inne niektóre poznajać takiego chłopaka, stawiają na drugi wyznacznik, i chyba już  wiesz jaki? Skoro brak chemii, brak miłości, to czymś to chcą sobie zrekompensować, wiesz już czym? Tak pieniędzmi, wakacjami, ciuchami, kosmetykami, ogólnie wygodnym życiem, i szukają chłopaka z kasą, część jeszcze kobiet, gdy nie znajduje miłości-chemii, nie chcę się zmuszac do seksu z chłopakiem z kasą, i postanawiają być same.

Mam takie koleżanki.

I dlatego te częste spotkania, bo szukamy szukamy. Nie jest to nasza wina, że nas nie podniecacie, tylko już mamy taką kobieca naturę, że jest nam ciężko zakochac się.

Konradoo, może tak jak Ty tworzysz sobie obraz kobiety, którą poznajesz i z którą przez chwilę piszesz w sieci, tak samo robią one. Ale widocznie ten wizerunek, który one sobie tworzą na podstawie tego, co ujawniasz o sobie w korespondencji nie współgra z tym, co pokazujesz w rzeczywistości.
Zastanów się nad tym.

W same sedno. Trzeba byc po prostu samcem alfa.

To jest jego wina bo zamiast siedziec na forum meskim uczyc sie jak byc samcem alfa siedzi tutaj i uczy sie jak byc samcem beta.

Po prostu trzeba Wam dostarczyc emocji. Tylko malo facetow umie to dac kobiecie. Dlatego lecicie np. na drani i gardzicie nudnym samca beta. Faceta latwo poderwac - wygladem.

Kolezanki po prostu zadaowalaja sie samcami beta. Samiec beta przyciaga kobiety zasobami.

No niestety jak już pisałem w pracy 90% mężczyźni a kobiety jakieś sekretarki 50+ zamężne.
Ale to co piszemy tutaj to tak kłoci się z tym no bo bycie Samcem Alfa vs bycie sobą? No dla mnie Samcem Alfa są podrywacze/lovelasy, to jest ich charakter, ja taki nie jestem więc wbrew sobie bym musiał na siłę coś robić.
Ja bym nawet się posunął o krok dalej - co może wywołać u Pań tutaj lekki zamęt ale..wg mnie koleś który na 1 spotkaniu po kwadransie próbuje się do kobiety dobierać, tzn nie mówie że jakoś przesadnie ale konkretnie, ze 2-3 razy może dostanie po buzi ale za 4 razem kobiecie się to spodoba a i tak wyjdzie na swoje, będzie inaczej odbierany niż taki ja który siedzi, słucha i tylko rozmawia z taką panią.

Były takie przypadki, że jakieś się tobie nie podobały, z nieważne jakiego powodu? W sensie, na spotkaniu twarzą w twarz.

Dostałeś już kilka świetnych rad, np. że tak Ci zależy na podtrzymaniu dobrego wrażenia lub obawiasz się odrzucenia, że za bardzo się spinasz, wydajesz się być sztywny i sztuczny. Wtedy lepiej wyluzować.
Albo celujesz w określony typ dziewczyn, np. mniej pewne siebie, nieśmiałe, które oczekują, że przejmiesz w pęlni inicjatywę i będziesz kombinował i zabiegał, żeby doszło do kolejnego spotkania.

Wacław

Nie znam żadnej koleżanki która by chciała drani. One chcą czuć co wy na widok ładnej dziewczyny, czyli chemię, pożądanie, podniecenie, i tylko tyle. A skoro takiego nie mogą znaleźć, bo do żadnego nie czują pożądania, to część jest singielkami, bo nie wyobrażają się zmuszac do seksu skoro brak chemii, inne się wiążą, zmuszają do seksu, ale chcą coś w zamian, czyli faceta z kasą, aby ich spełniał zachcianki.

No właśnie tu nie ma reguły, były ciche myszki i wtedy faktycznie mogły być nieśmiałe ale były takie mega otwarte i śmiałe, jedna nawet mi kiedyś po..napisała ze ja taki spokojniutki itd ale nie że i dlatego Cię nie chce
Także ciężko wyczuć gdzie jest problem jakie są potrzeby kobiet.

Ciekawe czy jakby być super przystojniakiem takim rasowym -stereotypowym czy było by lepiej?

a jakie są Twoje potrzeby? Jakiej Ty kobiety szukasz?
Na razie to wygląda tak jakbyś brał co popadnie: a to szara mysz, a to poszukiwaczka silnych doznań.
Może to jest problemem, że Ty sam nie wiesz, czego chcesz i to widać.

W sensie, że tylko przystojniak a w głowie i sercu hula wiatr?
Na krótką metę można się przy rasowym przystojniaku pewnie dowartościować, ale na dłużej to można się zanudzić na śmierć :-)

To znaczy to nie tak, że skrajności tylko jedna szara myszka a druga bardziej otwarta, a poszukiwaczki silnych doznań hmm nie wiem jak można poznać? Po prostu rozmawiam w necie, ze zdjęcia odpowiada mi, rozmowa fajnie przebiega no to spotkanie no i potem jest jak jest..

Ale wrócę do tego o czym pisała Alicja4 - kobiety potrzebują też pożądanie, podniecenie - tylko owszem ale już w pierwszych minutach spotkania pierwszego? takie coś? Wydaje mi się że trochę za szybko, trzeba dać sobie czasu ale kobiety nie dają, żeby się przekonać.

Poza tym tez nie rozumiem tego..skoro dobrze się rozmawia i jest fajnie to dlaczego na drugie spotkanie się nie umówić? bo co? bo tylko będzie w kółko rozmowa? no chyba że tak mózg kobiet to szufladkuje. Nie ma tej sfery seksualnej, czyli to jest to co ja mówię, lovelasy które dobierają się do dziewczyny tak na już, więcej zyskują po prostu.

Pewnie, że kobieta nie powie, że chce badboya. Nie przyzna się do tego nawet przed sobą. Tylko, że kierujecie się emocjami. A taki bad boy umie grać na emocjach. Tą chemie, pożądanie i podniecenie w kobietach łatwo wywołuje właśnie bad boy. Mu wszystko zwisa, niczego się nie boi, nie boi się przyłożyć jeśli ktoś go wkurza, ale też nie boi się podejść do kobiety żeby ją poderwać (większość facetów z kolei na tym forum prędzej napisze tu 100 postów narzekających na kobiety niż podejdzie do JEDNEJ kobiety na ulicy, żeby ją poderwać - czy jest tu jakiś facet, który podszedł w realu do obcej kobiety?). Jak już do niej podejdzie to nie duka pod nosem zestresowany wyświechtanych tekstów, tylko gada z nią na luzie. Ma podejście z tą się nie uda to spróbują z drugą. Taki bad boy będzie ryzykował, zdobywał, porzucał. Upadał i się podnosił. Będzie źle traktował kobietę, na zmianę z przynoszeniem kwiatków w zębach. Da jej rollercoaster emocji. Kobieta będzie odczuwała chęć na seks, na zmianę z chęcią płaczu przez niego. Bad boy jest toksyczny, tajemniczy, zły z natury, ale też pewny siebie, stanowczy. Tylko problem właśnie, że związek z bad boyem będzie toksyczny (autor pisał tutaj np. o kobiecie, która narzeka na byłych facetów, ze chamy, że nie szanowali, ale jednak ją do nich coś ciągnęło). I tu pojawia się światełko nadziei dla uwaga PANA MIŁEGO (czyli większość facetów z tego forum). Jak już kobieta namęczy się w toksycznym związku z bad boyem czasem pomyśli, że może jednak lepszy będzie miły pan? I wtedy pojawia się szansa dla takich facetów. Kończy się na tym, że miły pan utrzymuje kobiete z dzieckiem po badboyu (kobieta jest z takim facetem dla zasobów, on ją nie podnieca, ale chociaż utrzymyje).
Nie mówię, że tylko bad boye mogą poderwać kobietę, ale bad boye mają z kobietami wyjątkowo łatwo i można się od nich po prostu dużo nauczyć (nie mówię, że należy lać kobiety , ale tego już nie dowiecie się Panowie z tego forum.

Problem polega na tym, ze bez emocji na początku ciężko w relację wejść, ale w związku  z jadącym na emocjach facetem, gdzie seks jest często na zgodę trudno żyć,
Nie polecam.

Spoko kobiety:))) hihi..
No w tym rzecz, ze one czuły, ze dla Ciebie takie spoko są, a nie wow:))

Często tak jest..ale nie zawsze, nie zawsze
Jak z kobietami zresztą.I to męzczyzni bardziej zwracają uwagę na wygląd.

No tak czyli można by to nieco naciągnąć - stwierdzając że no dla  większości kobiet będę facetem którego nie chcą..hm z czego to wynika? chyba tylko ten do góry wie.

Tylko czy "normalność" dzisiaj to zaleta? skoro jestem normalnym facetem to może też kwestia tego że zbyt przewidywalny, nudny i zwyczajny czyli emocji nie będzie

Ale właśnie pisze składnie tylko czy to świadczy o byciu fajnym w relacjach damsko-męskich? a jakbym nie pisał składnie? To nie ma co się umawiać bo to już w ogóle porażka?
A co to znaczy zainteresować sobą? albo zainteresowanie Tobą? tzn cielesność? czy jakieś fakty z życia? czy traktowanie jak kobietę a nie osobę do rozmowy?

Inicjatywa to rozumiem, miejsce spotkania, aranżacja? "opieka" podczas spotkania?
Ja sobie myślę że już po tych iluś razach to śmiem twierdzić że nawet z Tobą MagdaLena1111 nie jest to takie oczywiste czy na żywo by coś wyszło
Własnie to jest ten cyrk, że pisze się fajnie tak jak tutaj, do tego dochodzą fajnie zdjęcia i robi się super przyjemnie, żeby na żywo była kaplica.
Tak to już w życiu bywa.
To jest tak trochę chyba jak z kupowaniem auta, wyświecone na zdjęciach auto więc na pewno się nie psuje i na żywo to będzie ideał jak salonowy co tam że ma 15 lat, a potem na żywo nawet nie odpala albo dziwnie pracuje silnik.
Ale cicho bo jest nadzieja że ostatnia panna wyrazi chęć na spotkanie, na razie tak niechętnie ale nie jest w 100% na NIE, tylko że ja nauczony doświadczeniem dopóki nie zobacze jej na żywo, to w nic nie wierze bo już różne bajki były mówione.

Czasami przez grzeczność ktoś nie powie wprost tylko tak, możemy się umówić, dam Ci znać bo nie wiem czy się wyrobie a potem kilka miesięcy mija.

Spotkaj się z nią i sprawdź... pewności nie ma nigdy... I może dlatego Ci z dziewczynami nie wychodzi, bo jesteś taki niezdecydowany, nie kroczysz odważnie do przodu, tylko cały czas oglądasz się na boki wyrażając wątpliwości...?