Możliwości obniżenia libido - Netkobiety.pl

No właśnie. W przypadku osoby, która miała ostry etap uzależnienia, coś takiego może skończyć się po prostu źle.

Obecnie zleceń szukam, bo pracę straciłem, a działalność stoi.

Poluzować?
Przecież normalnie funkcjonuje, praca, wolontariat, obecnie druga działalność plus rozwój.

Czasami i 18 się zdarzy.
Nie mam problemów z damskim towarzystwem. Swobodnie się czuję wśród kobiet.
Tylko po co. Wybacz, ale widzę w sobie wielu momentach zachowania destruktywne i nie mam ochoty, obcować z kimś, kto będzie musiał je znosić.
Doskonale widzę to teraz, kiedy mam masę stresów, brak kontroli nad sytuacją.

No tak i tego nie ukrywam.

Znaleźć sobie kobietę na szybkie numerki FWB? Prawdziwy seks jest chyba najlepszym rozwiązaniem. Hmm...
Z innych opcji to przychodzi mi do głowy tylko psychiatra i antydepresanty, bo  większość zabija libido.

Lucuś, a myślałeś o tym, żeby zobaczyć w realu? Bo wiesz, my często chronimy przed czymś naszych bliskich, a oni spokojnie z daną rzeczą daliby radę żyć. Warto po prostu zobaczyć w realu, bo może Twoje zachowania byłyby w miarę akceptowalne dla drugiej strony.

Herbatka z bromem, w skrajnych przypadkach środki farmakologiczne jak np. androcur, innnej opcji raczej nie ma. Ćwiczysz coś, jesz duzo czerwonego miesa? Bo to tez moze miec wplyw na nadmiar testosteronu.

Miałeś jakieś partnerki? Jeżeli tak to dlaczego się kończyły znajomości.

Da się szukać "niespecjalnie"?

Można jeszcze nie szukać, tylko nie czepiajmy się słowa szukać, i liczyć na szczęście. Znaczy się, jak ktoś umie poznawać ludzi/korzystać z okazji to poznaje, jak nie to nie. Może ktoś zrozumie OCB.

Ale ja się nie chcę sabotować, czy blokować, tylko odciąć.
Przede wszystkim to nie chodzi o moje wady, czy coś. Tylko o podejście do ludzi, do świata do związków.
Nie chce się w tym babrać.

Z resztą wystarczy zobaczyć parę wątków na forum.
Do tego, jak się ludzie komunikują w dzisiejszych czasach (gierki).
Serio gdzieś to mam. Nie czuję się w tym dobrze i nie dam się przekonać, że może być inaczej albo "jak spotkasz odpowiednią to zmienisz zdanie".
Bajki dla dzieci, które możecie mówić osobom bliżej 20, a nie 30.

Sorki, ale ganianie za czymś takim jest dla mnie co najmniej żałosne. "Korzystać z okazji" to ja wolę na innych polach, niż specjalnie poznawać, żeby seksić.

Wiem, dlatego przecież to podkreślam, że to pokonałem, dawałem szansę, żyłem luźniej, ale obecnie wróciłem do stanu pierwotnego i nie mam ochoty kolejnych 5 lat tracić na "przerabianie głowy". Serio intensywne pół roku na zwiększonych pod względem stresów wystarczyło na całkowity reset - Covidparty po prostu dobił tego gwoździa...

Z drugiej strony lubię to, bo poświęcam się w pełni temu co robię.

Intensywne ingerowanie w gospodarkę hormonalną zdrowego organizmu może być bardzo niebezpieczne.
Lucyfer, Twoje zachowanie przypomina trochę zachowanie anorektyczek - tak bardzo chcą kontrolować swoje życie i swoje ciało, że potrafią doprowadzić do swojej śmierci.
Jeżeli chcesz zmniejszyć swoje zainteresowanie jakąś dziedziną znajdź sobie inną, która pochłonie Cię bez reszty. Podam tu przykład graczy komputerowych Potrafią tak zaangażować się w życie internetowe, że reszta dla nich może nie istnieć. Coś o tym wiem, jako zona osoby uzależnionej od gier komputerowych. Poszukaj sobie czegoś takiego, nie koniecznie w necie.
Możesz także zacząć żyć w permanentnym stresie. Libido spada do zera. Także możesz znaleźć o tym tutaj na forum - jak to partnerzy nie interesują się kobietami, bo są zestresowani, przemęczeni itd. Co prawda prowadzi to także do wyniszczenia organizmu, więc rada z mojej strony taka mało dobra. Ale jeśli szukasz, to i tak znajdziesz.

Jeżeli masz plan dnia, to masz jeszcze za dużo wolnego czasu.
Gdy będziesz go miał tak mało, że nie będziesz wiedział, kiedy zjeść śniadanie, na obiad będzie Ci szkoda czasu, a kolacja, to będzie ostateczność, bo kiszki postanowią Cię zabić z bólu, a sen powyżej 6h stanie luksusem - wtedy będziesz odpowiednio zajęty.

Cała nadzieja w tym że Ci przejdzie za jakiś czas, być może "ratunek" jest w Twoim poczuciu humoru, dystans pomaga jak diabli i od...nie się na trochę od siebie samego ,włączenie programu na przetrwanie i nie wzmacnianie przejmowaniem się sobą ,stanów napięcia przez ich wypieranie zwalczaniem, to niestety prosty mechanizm często lekceważony i pomijany coś jak upór i przekora czasem mimowolna.Im się czegoś bardziej unika i nie chce tym to bardziej wnerwia i dręczy,męczy.Wkurzające bo to takie beznadziejnie ,prymitywne się wydaje .

Nadzieja utożsamiana z jakimiś nierealnym oczekiwaniem, nieomylnie prowadzić może do rozczarowania zgadzam się. Słowo/zjawisko -  nadzieja jest nadużywanie i przereklamowane ,dlatego że nadzieja nie jest czymś samym w sobie doskonałym tak mi się wydaje też bywa złudzeniem .
Sprzeczność chyba zauważam w tym co myślisz o sobie i w stosunku siebie do siebie, bo liczysz jednak na jakiś "cud", a nie na siebie coś z poza Ciebie  ma rozwiązać Twój problem i karmisz się nadzieją w oczekiwaniu i niepewności, to jak jesteś czy nie jesteś silny,czy tylko marzysz o byciu silnym udając silnego ufff na razie to jesteś uroczo uparty co budzi sympatię .Oczekujesz powrotu do odrętwienia z przed 2015 roku to może nie zadziałać tamte stare metody, bo zmieniasz się jak niemal wszystko.Skoro chcesz pozbyć się prymitywizmu  to na pierwszym miejscu pozbądź się porównywania z innymi i osądzania, różnicowania to fragment i komplet z innymi mechanizmami naturalnymi i czasem przydatnymi, to bywa również nadużywane i przereklamowane jak z tym sobie poradzisz masz z górki nic Ciebie nie ruszy i nic na Ciebie nie wpłynie tylko, że chyba sam dostrzegasz że to absurd i nie o to chodzi.
Ja też lubię czasem takie kawałki - formułki o sile powaga.Brzmią po prostu To niezłośliwe naprawdę .

No właśnie utrzymaj chociaż własne poczucie humoru, które może zdobyłeś,dyscyplina dobra rzecz nawet jak intelekt bryka i sprawia figle z nadmiaru  wolnego czasu.

Stara metoda może zadziałać, ale wtedy raczej będziemy mieli paranormal activity, jakbym się po tym odezwał na forum.
Dlaczego mam nie porównywać albo nie osądzać innych? Dlaczego mam nie patrzeć krytycznie na to co mnie otacza?

No obecnej sytuacji, to co najwyżej wisielczy humor.

Efekt 10-letniego siedzenia na pornograficznym haju dopaminowym.
A czym skorupka nasiąknie za młodu...

Raczej pozostają te nie za bardzo legalne

Nie zrozumieliśmy się .
Nie da się szybko i bezboleśnie tego wyłączyć w ogóle się raczej nie da bo to bywa przydatne w życiu.Chyba że będziesz udawał mnicha/jogina  w izolacji formalnie a nie symbolicznie.
Inną zupełnie kwestia jest znaczenie porównywania, oceniania, różnicowania i co to może Tobie to robić,ale to nie o tym i zostawmy to w spokoju jak na razie.
Chciałem Ci tylko zwrócić uwagę na to, że to właśnie bywa naturalne ocenianie, porównywanie ,różnicowanie nie jest ani dobre ani złe samo przez się, zależy do czego Tobie potrzebne i jest powiązane na różne sposoby z Twoim problemem
to było takie "hipotetyczne" w pewnym sensie, nie obejdzie się i nie wymiga w chaosie od seksualności kiedy te mechanizmy działają bo działają we wszystkich dziedzinach i na różne sposoby z ostrym przeginaniem też.

Marakujko jesteś niezła i niesamowita i pewnie większość forum się z Tobą zgodzi, ale masz do czynienia z ancymonem co zadekretował sobie że szkoda mu wysiłku,czasu,słynnych bezcennych zasobów, nie opłaca mu się i z góry wie że się zmęczy strasznie tym wysiłkiem.
Tak można z nim w kółko

No, no, no Marakujo muszę przyznać, że mnie zaskoczyłaś, ale … wielkie pudło.
To, że odświeżyłem temat nie oznacza, że nic się nie wydarzyło, po prostu nie rozpisywałem tego w tym wątku.

Seks był, ale partnerka pod tym względem kiepska w komunikacji, potem nie było nic, bo ostatnia relacja zakończyła się solidnym ochrzanem o propozycję badań wspólnych, a parę miesięcy później okazało się, że robi sobie jako prostytutka.
Nie mówiąc o kilkunastu innych, gdzie ciężko to nazwać relacją.

A opłaca się?
Podaj argumenty Pansławku. Ja spróbowałem i wiem dlaczego nie chcę się w to bawić.

Chcesz uniwersalnych argumentów ?
Nie ma łatwo,lekko i takich nie dostaniesz a na pewno nie ode mnie.
Mnie się opłacało podjąć ten wysiłek ,który jak się okazało wcale nie jest wysiłkiem, nie ma w tym po prostu desperacji i unikania desperacji ( niech będzie antydesperacji )ukrytej mniej lub bardziej.
To ja myśląc w wielu sprawach kiedyś podobnie jak Ty się myliłem po prostu, wiele założeń wynikało z błędnych przekonań, wybiórczo i pod wpływem uraz z przeszłości na własne i nie na własne życzenie. 
i wielu ludziom się opłacało na swój sposób jeżeli przyjąć taką postawę opłaca /nie opłaca ,ale wielu ludziom się nie opłacało,nie udało cholera wie dlaczego, ponieważ to kwestia wyboru i wolności,świadomości tej głębszej aż do podświadomości, a nie kwestia tylko i wyłącznie intelektualnych możliwości racjonalizowania,obrzydzania, tłumienia instynktów.Dopóki moje próbowanie było podświadomie nastawione na klęskę to miałem klęski,potwierdzenia że nie warto i się nie opłaca a ja się nie nadaje z całym moim porąbaniem.Ty sprawiasz wrażenie znacznie mniej porąbanej osoby niż ja w Twoim wieku.   
Subiektywne doświadczenia mogą ale nie muszą zdecydować.To co przeżyłeś to nie koniec świata a że Ci się nie chce to nic niezwykłego nie ma co robić z tego wielkiego halo.Będzie to mieć swoje konsekwencje jeżeli nie znajdziesz prawdziwie skutecznego ekwiwalentu dla instynktu nie ma to tamto .Ten powiedzmy ekwiwalent to moim zdaniem nie mogą być rzeczy błahe jakieś pierdółki ,zabawki - niestety spotykam osoby po takich zabawach i to nie jest czasem dobry widok mnóstwo czasu mija żeby ich jakoś podreperować.
Problem będzie polegał między nami na komunikacji i różnicy w tych doświadczeniach bo nie musisz mi wierzyć i ufać to Twój wybór
a ja w 100% nie mam jak być pewnym że Ty zrobiłeś dla siebie już wszystko co możliwe dochodzi do tego powierzchowna znajomość na forum a to z zasady uniemożliwia w określeniu precyzyjnie bardzo konkretnie jakie są Twoje potrzeby te naturalne bo to indywidualna sprawa w szczegółach i nie ma żadnej gwarancji że to co dobre dla mnie będzie dobre dla Ciebie.Z tym próbowaniem to podejrzana sprawa bywa jeżeli ukrywa się przed sobą motywy i intencje w skrócie robisz coś na pozór, powierzchownie w gruncie rzeczy po to właśnie żeby się nie udało żeby odnieść klęskę,takie działanie bywa celowe ale nie do końca świadome .
Argumentem może być to że nieangażowanie zasobów, czasu, wysiłku,chęci czyli Twoje metody stosowane do zachowania jakiejś tam niech będzie że równowagi albo czegoś na ten kształt nie przyniosły skutecznego trwałego rozwiązania więc to co jest dla Ciebie jakby koronnym, flagowym działaniem niby dla własnego dobra też w rezultacie się nie opłaca tak jak i nie opłaca się według Ciebie angażowanie zasobów czasu itd. widzisz jak się czujesz i Ty wiesz to najlepiej.

To może soja?
Znaczy przejdź na weganizm, z dużą ilością produktów sojowych. Powinno obniżyć poziom testosteronu.

Grunt to chyba słuchać siebie i nie robić nic wbrew sobie..
Uczucie całkowitej kontroli ? Można mieć takie poczucie, ale w tym jest akceptacja właśnie dla faktu, że świadomie można z tej kontroli zrezygnować.
Może mezczyznom przychodzi to trudniej? I tak się skupiają że mogą coś stracić, że nie ma siły już czegoś zyskać.
Nie mam pojęcia po co pozbywać się libido, skoro to narzędzie do zbliżania się do obcych ludzi? Prymitywne,poza kontrolą ale skuteczne?

? Przecież ciało zawszę słucha umysłu.:)
Poza przypadkami gdy brakuje nam czegoś fizycznie: dobre odżywianie czy choroby genetyczne.

Próby zaprzeczania rzeczom oczywistym takim jak popęd seksualny czy chęć łączenia się w pary ma długą historię kzywd przez tysiaclecia.
Wpadanie w uzależnienia wszelkie to inna historia i to może być problem.
Między otwartą furtką a zamkniętą widzę taką różnicę że jak nie mam z czymś problemu, to mogę mieć te furtki otwarte.
Czyli mogę iść na imprezę gdzie ktoś pije i sama nie pić, nie muszę palić nie mam z jakiegoś względu dzieci to nie patrzę z obrzydzeniem na wozki, nie mam partnera to nie drażnią mnie przytulone pary. Czyli oswajam to wszystko, a nie unikam.

To kompletnie nie ma sensu jeżeli Lucyferze będziesz/będziemy się poruszać się w dyskusji miedzy innymi i ze mną też ,na płaszczyźnie konfliktu,rywalizacji czy licytowania się,przekomarzania.To nic nie da ani Tobie ani mnie,ślepa uliczka tylko.
Wola wolna wola wspaniała sprawa.Dla takiego ancymona,ponurego ćpuna jak ja przekonania pt."nie chce pić, ćpać' i drugie "chcę nie pić nie ćpać " to różnica a jaka to kombinuj i przekonwertuj na swój sposób w swoim problemie, jak chcesz oczywiście.
Doskonale zdaję sobie sprawę co do bezsilności wobec Twojego problemu nie mam absolutnie zamiaru Ciebie zmieniać,zmuszać,dołować - pytasz odpowiadam czasem powołując się na własne doświadczenia podobne takie same i różne.Różne bo chemiczne uzależnienia mają swoją specyfikę i nie wszystkie analogie jest sens na siłę przekładać jeden do jeden.Przyczyna uzależnień jest znana od lat to emocje nieszczęsne i sterownie nimi na różne chore sposoby bywa że  bardzo szkodliwe.Dla mnie zniszczenie całego istniejącego  alkoholu zabronienie ludziom picia ,zażywania narkotyków czy życie w strachu wstręcie przed nimi to nie jest rozwiązanie mojego problemu,obsesje zmieniają pozorną formę podobnie może być z Tobą "zniszczenie seksu libido" to zmyłka szukanie poza Tobą, a  wynikiem tego niszczenia może być okresami jeszcze bardziej "rozdrażniane" "nadwrażliwe" libido oraz rozproszone,męczące wyczerpujące myślenie.
Wrócę do pewnej właściwości doświadczeń tej że jak sam czegoś nie doświadczysz to moje doświadczenie może być nieprzekazywalne
coś jeszcze w pewnym sensie musi się chyba stać u Ciebie,spotkać Ciebie i nie dlatego że jesteś jakiś słabszy, gorszy, głupszy bo dobrze wiesz, że to nie to i nie uważam Ciebie za kogoś takiego.
Tylko że popełniasz "klasyczne" błędy osoby z problemem uzależnienia w początkowych etapach wychodzenia z niego. Fakt, niektóre są jakby niezbędne,konieczne do zdrowienia taka Twoja droga i Twoje prawo.
Przede wszystkim czy w ogóle uznajesz w sobie kogoś uzależnionego to jest istotne,nie można być pół uzależnionym odpada taka opcja.Nie chodzi o etykietki i szufladki.
Nie da się zbudować dobrego samopoczucia,nastrojów,stanów równowagi na samej niechęci do problemu w sensie wzbudzania podtrzymywania u siebie tylko obrzydzania, wstrętu,awersji ,obaw i lęków do kompulsji i ewentualnie substancji ( to drugie chyba ciebie nie dotyczy) taka skanalizowana, koncentracja z wymuszanego ponad miarę niechęci/wstrętu w dziedzinie życia jak np seksualność,natręctwa,kompleksy,czy myślenie o popsutym, wadliwym libido i tym wszystkim co zdaje się nas przerastać są lub mogą być etapem pewnego żalu po stracie coś na kształt "żałoby" po odcięciu się, odstawieniu, rozstaniu, pożegnania warstwy złudzeń itp.Twoja niechęć może być fazą, niebezpieczeństwem bywa zatrzymanie się na tej fazie możliwe jest że pojawia się cyklicznie ,przewlekle.
Może też ten wstręt/niechęć niestety zostać włączony do nałogowej regulacji emocji i uczuć jako jeden z dominujących, wiodących elementów podświadomej/nawykowej chorej kontroli będzie to fragment dołowania się z powodu "urojonej" słabości w celu doznania jakiejś ulgi ujścia w tym wypadku rozładowania napięć związanych z seksem plus dodatkowego pozbycia się tych różnych awersji/niechęci do siebie do życia ,natury ,biologii itp.Twoje wszystkie blokady,wstydy ,nieśmiałości  mogą się opierać i być elementem takiej samoregulacji.Wszystkie jednak uczucia czujesz jak czujesz w prawdziwy sposób jest jedna drugie dno pod nimi to przekonania,oczekiwania w różnej różniastej postaci.
Niestabilność,rozchwianie emocjonalne,częsta zmiana skrajnych stanów to nie jest Twoja żadna prawdziwa "natura" wpływa jednak na charakter i osobowość.Rotacja w pętli nagrody/"kary" za wysiłek,brak wysiłku sukcesy,klęski bywa jednym z elementów uzależnionego umysłu jeżeli nie przynosi poprawy i powoduje cierpienie.
Ela,Magda Marata Ci napisały ważne rzeczy o odpuszczaniu sobie i oswajaniu się, poddaniu się jakby bez tej walki z czymś z czym nie masz absolutnie żadnych szans co jest silniejsze od Ciebie i nie chodzi tu tylko o przyrodę."Chcieć to móc" "siła woli" samodyscyplina to za mało  to  walka przemocą za pomocą wstrętów, lęków a nie za pomocą świadomości, zrozumienia czy samopoznania to jest zdrowienie rozwój tych rzeczy,natomiast zastępowanie jednych uzależnień innymi jest odwrotnością tego jest dalej tłumieniem uczuć wypieraniem się ich jest też przewrotnie i przekornie fazą w zdrowieniu jeżeli potrafisz się obserwować i rozumieć co dzieje się  z Tobą w tak zwanych nawrotach.Nie znam raczej nikogo kto zdrowieje i zdrowiał w idealnej ,perfekcji klinicznie sterylnej to marzenie ściętej głowy i słusznie  uważasz ,że masz własne prawo do swoich błędów w tym.
Pewnie i tak spróbujesz jakiejś tam farmakologii, może stracisz kontrolę nad tym , jednocześnie, utracisz zdolność kierowania swoim życiem i nie będzie to w pełni świadome bo nie jesteś w stanie przewidzieć wszystkich skutków działania na zdrowy organizm jakichś substancji . Tu siła woli i trochę wiedzy, sprawność intelektualna nie jest skuteczna i nieprawdą jest że tylko sobie możesz zrobić krzywdę - nie sposób przewidzieć konsekwencji to jazda bez trzymanki.Nawet z lekami na receptą istnieje spore prawdopodobieństwo ,że z mechanizmami uzależniania się stracisz panowanie,anoreksja to też niezłe porównanie.Utrata przytomnego myślenia czy trzeźwości niestety wymyka się - potrzeba wtedy innych metod interwencji.
Zrobisz co chcesz i być może czego nie chcesz.Najprawdopodobniej przesuniesz tylko eskalacje tłumionych emocji ,w czasie z niewiadomym skutkiem dla Ciebie.
Na pewno zmuszanie Ciebie do związków i namawianie do seksu na tym etapie może być bardzo przedwczesne, a sam seks i związek wcale nie musi być czymś koniecznym dla życia u Ciebie tego to nikt nie wie jeszcze nawet Ty tego do końca chyba nie wiesz,chyba że wiesz na pewno to że każdy związek będzie byle jaki i każda relacja będzie toksyczna po części z Twojego powodu,postawy,ale to tez tylko "prorokowanie " z teoriami w wybranych negatywnych emocjach.Możliwe że to wszystko jest u Ciebie bardzo silne i intensywnie przebiega,ale sam napisałeś w pewnej chwili że może za pół roku Ci przejdzie i później że aż tak źle z Tobą czasem nie jest że jakoś jednak dajesz radę żyć z tym libido i myśleniem .
Przypuszczalnie wzmacniasz  opór w sobie i natrętne myślenie w charakterystycznych sytuacjach/okolicznościach a to już osobista cecha Twojego problemu z emocjami i ich sterowaniem.Błędem też byłoby zaniechanie i nie rozwijanie Twoich pasji weź tylko pod uwagę że one momentami powszednieją i nudzą się wtedy jesteś bardziej narażony.

P.S Ci ludzie od podreperowania prosili o pomoc inaczej ja nie latam po ludziach po próżnicy w imię idei, nie ma sensu takie działanie.
Ja wymiękam  i nie dlatego że się jakiś tam czuje obrażony bo nie czuje się - czy cuś z resztą i tak raczej zacznę się powtarzać.

Pozdrawiam Trzymaj się.

Ale to nawet nie do końca chodzi o to, czy czy związek albo seks mają sens i czy warto dla niego się starać, bo to indywidualne podejście i skoro Autor uważa, że nie warto - jego wybór. Chodzi o naturalne potrzeby, które u niego się ujawniają, a on chce je zagłuszyć. Jest konflikt :nie chce seksu, bo nie jest mu potrzebny, ale organizm/ natura się go domaga podświadomie.  Zapewne sprawę popędu/ libido da się wyregulować i nawet rozumiem Autorze, ze chodzi Ci o możliwość decydowania według swoich przekonań, tak jak , np. kobiety, które nie chcą być nigdy matkami.( rzadkie zjawiska, ale są i nie nam oceniać- kazdy jest panem swojego zycia) Tylko wszelkie rozwiązania niosą za sobą konsekwencje, ingerencja w gospodarkę hormonalną, prowadzi do różnych zaburzeń ze strony organizmu i psychiki. Pytanie czy jesteś pewien, że skutki uboczne, które sobie zafundujesz w walce z naturą, będziesz w stanie zaakceptować? A może uznasz, że jeszcze bardziej utrudniają ci życie i pozbawiają Cię nad nim kontroli, którą tak cenisz?

Jak by właściwie miał wyglądać ten idealny stan? Spotykasz kobietę i co?
Tak samo masz ja spostrzegac  jak mężczyzn? Czy ma Cię od niej odrzucić?

Nie widzę bombardowania takimi obietnicami: chyba coś od siebie dodajesz, Bagiennik.:)

Raczej pada pytanie Quo Vadis? Bo do zawracania trzeba wiedzieć od czego..

Ani słowem bym się nie odezwala w tym wątku gdybym widziała spójność pomiędzy tytułem o obniżeniu libido, a tym co w dalszych postach czyli o całkowitym wycięciu tej sfery życia.
Potrafię uszanować czyjeś mocne postanowienia.
Ale chyba autor chcialby odpocząć od tematu w swięta

Nie.

Nie . Nie widzisz różnicy w ograniczeniu/ marginalizowaniu czegoś, a całkowitym wyeliminowaniu tego z życia?  To tak jakby wstrzymanie oddechu było tym samym, co całkowite odcięcie tlenu.

Na koniec żeby wyjaśnić to nie chodzi mi o kastracji stałej, bo tutaj sprawa jest prosta, co obecnie chwilowym całkowitym wyciszeniu. Zobaczenie, jak na taki stan zareaguję, jednocześnie bez ciągot w wiadomym kierunku
W innym przypadku pozostaje korzystanie z roksanek chyba i tyle.

Z pewnością odpowiem na wszystkie posty jutro.

EDIT: Pansławku - właśnie o to chodzi, że chcę sobie wszystko przemyśleć, co chcę przekazać.
Moja ostatnia odpowiedź była nieprzemyślana, a przez to przekaz błędny
Dzisiaj sporo pomagałem w domu i obecnie zmęczony jestem, więc wolę na "trzeźwy" umysł to ogarnąć, zwłaszcza, że dużo rzeczy się pojawiło

Nie jest tajemnicą, że kobiety mają inne podejście do seksu niż mężczyźni.
Zwykle dla samców to jedna z podstawowych potrzeb na poziomie jedzenia.

Bagiennik bardzo wpadł i zrozumiał mój tok myślenia.
O to mi chodzi, żeby spróbować. Chcącemu nie dzieje się krzywda. Wszelkie negatywne konsekwencje odczuję jedynie ja.
A walka za naturą jest u mnie czymś stałym. Umysł stawiam ponad ciało.
Pozostaje pytanie, czy można zaburzyć coś, co jest już zaburzone... moim zdaniem nie. Owszem niby można coś pogłębić, ale niespecjalnie się tego obawiam, bo to będzie co najwyżej powrót do starego domu, tam głęboko w głowie.

Cieszę się bardzo, bo tutaj to nie tylko pojęcie "wymiękam" co kolejna solidna kolumna pełna wartościowej informacji.
Oczywiście, że tak. Dla mnie to właśnie forma odszukania własnej ścieżki w tej sferze życia.
Powiem szczerze mam ciężki stosunek do życia i funkcjonowania. Dla wielu osób niemożliwy do zrozumienia ze względu na różne doświadczenia.
To nie jest tak, że nie mam przykładów pozytywnych relacji wśród znajomych i tylko zwracam uwagę na to co poszło "źle", co po prostu stwierdziłem, że to nie mój świat.
Po prostu to nie moje środowisko. Nie potrafię zarządzać kapitałem emocjonalnym wobec ludzi (jednostkowo) i nie czuję się w tych grach międzyludzkich dobrze. Wręcz czuję się, jak w jakimś groteskowym teatrze.
Po co mam grać, kiedy mam pola, gdzie po prostu mogę żyć.

Dlatego właśnie często na forum podkreślam, w niektórych wątkach, że użytkowniczki lubią niektórym facetom z problemami sprzedawać masę bajek, które brutalnie się rozbijają po zderzeniu z rzeczywistością. Nie dlatego, że specjalnie źle radzą, co po prostu męska perspektywa i możliwości są diametralnie inne o damskiej, dlatego często nie ma możliwości "odniesienia" się do drugiej strony.
11-letnie uzależnienie Pansławku to nie przyczyna tylko skutek. przyczyn tego  jest wiele więcej. Niemniej dużo łatwiej mi się żyje w podejściu izolacji emocjonalnej w stosunku do ludzi. W innym przypadku są zachwiania, gdzie nastroje mocno mizantropiczne muszę leczyć ideologicznie.
No i po prostu zwykle miałem zajęcie, więc też nie było za bardzo czasu na takie przemyślenia. Coś takiego od razu rusza w sytuacjach mocno stresowych, bowiem przez nałóg mózg sobie przyswoił, że masturbacja+porno to sposób na rozładowanie stresu, a odmawiając sobie tego dodatkowo wzmacniam napięcie.

Oczywiście, że tak. Przecież nie uważam tego za Świętego Grala, co otworzy bramy spokoju.
I taki system metod powstał - został wypracowany na terapii, tylko po prostu obecnie rozbił się o ścianę rzeczywistości.

"Raczej właśnie zrozumienie ,oswojenie, łagodność dla siebie i praca w tym wydaje się właściwsza od represji i przemocy przywoływania "negatyizmów związkowych" które mają swoje przeciwieństwo i uruchamiają ponownie walkę bez rozstrzygnięcia."
I właśnie tutaj moje podejście do tego jest proste. 6 lat temu zacząłem ten proces, potem zaczęła się terapia.
Z własnej woli dałem sobie szansę i pracowałem nad tym. Wiem, że się powtórzę, ale naprawdę poświęciłem na to masę sił, czasu i pieniędzy.
Co mi to dało w ostateczności? Więcej rozczarowań.
Tak więc nie dziw się, że mam wobec tego opresyjne podejście, po prostu skoro po dobroci nie daję rady rozwiązać tego problemu, to sięgam po ostrzejsze rozwiązania.
To wręcz klasyczna reakcja związana z bardziej radykalnym podejściem do wyboru rozwiązań.

Wiąże się to również z biegiem czasu. Kiedy zaczynałem miałem ile... 23 lata. Obecnie mam 28 i poczucie zmarnowanych środków, które mógłbym kumulować i wykorzystywać gdzie indziej.
Obecnie znalazłem środki i cele, gdzie chcę kumulować kapitał, gdzie przynosi mi owoce widoczne, tak więc to naturalne, że chce się pozbyć worka kamieni z pleców, który mi obecnie przeszkadza.
Po prostu świat relacji międzyludzkich ma dla mnie wewnętrznej wartości i chcę zgasić, to co jest z nim związane, czyli naturalną potrzebę biologiczną, którą jak na złość natura postawiła mnie uzbroić w ponad stan.

I nic. Po prostu
Chcę, żeby kobiety stały się dla mnie czysto obojętne, a nie jak w większości przypadków obecnie obiekt do... wiadomo czego.

Dwie rzeczy są pewnie - śmierć i podatki.
Z czego pierwsza pewność likwiduje drugą.

Też się czuję źle w grach międzyludzkich i dlatego m.in. obecna kwarantanna mi nie przeszkadza pod tym względem, że nie mam kontaktu z ludźmi np. z pracy. Przeszkadza mi brak swobodnego wyjścia, wyjazdu na łono natury. Ale nie to, że się z kimś nie widuję. Moja żona ma całkiem przeciwnie.