Zdrada - Netkobiety.pl

Nie, nie, tylko kąśliwość :-D
Ale zdążyłam się poznałam na Tobie, że lubisz wszynać kłótnie, więc już milknę

Dziękuję za rady i analizy, może z czegoś skorzystam, w sumie już skorzystałam, ale nie wiem czy z dobrym czy złym skutkiem w przyszłości.

Brak wybaczenia to nie musi być chęć zemsty albo jakieś ciągłe poczucie krzywdy. Możesz nie wybaczyć danemu człowiekowi - i po prostu mieć go w doopie... nie masz poczucia krzywdy, nie wspominasz tego, nie czujesz chęci odwetu - ale ten człowiek dla Ciebie nie istnieje jako człowiek, wiesz, że kiedyś był w Twoim życiu, ale z jakiegoś powodu go już nie ma i tyle. To nie jest wybaczenie mu - a po prostu obojętność
Nie mówię tu o sytuacjach, kiedy ktoś decyduje się kontynuować związek mimo braku wybaczenia. Według mnie takie coś nie ma sensu.

Napisałam, ze dla mnie takie coś nie ma totalnie sensu... Raczej nie zdecydowałabym się kontynuować związku po zdradzie (nie mówię, że na pewno, bo nie wiem, nigdy mi się taka sytuacja nie zdarzyła albo o niej nie wiem), ale gdybym się zdecydowała, to na pewno byłoby to dla mnie równoznaczne z wybaczeniem tejże zdrady. A co za tym idzie - kompletnym puszczeniem jej w niepamięć, żadnych chęci zemsty, żadnego rozpamiętywania krzywd itd.

Nie wiem, Nirvanka, dla mnie wybaczenie to tak łopatologicznie, jak mnie kiedyś na lekcji religii uczyli - jak chodziłam, w przedszkolu czy jakoś. Wybaczam - więc ok, zaczynamy od nowa, tego nie było, nie będę Ci wypominać, nie będę się mścić, po prostu załóżmy, że to się nie zdarzyło. Może wspomnę, że wcale kościół się do swoich nauk nie stosuje, więc się potem z niego wypisałam, ale co do zasady wybaczania, to właśnie o to mi chodzi.
W przypadku zdrady to wybaczenie zależy od Twojej dobrej chęci - chcesz, to wybaczysz, nie będziesz chciała, to nie, choćby gość nago przez Powązki przedefilował... wybaczenie zależy od samej Ciebie... Ja tak naprawdę to Ciebie podziwiam, że zdecydowałaś się żyć z gościem, który Cię zdradził - nie wiem, może i sama bym tak zrobiła w takiej sytuacji, naprawdę, nie wiem tego. Ale dla mnie to, w czym Wy jesteście teraz, to koło wybaczenia nawet nie stało Ty mu nie wybaczyłaś i tak naprawdę o tym wiesz
A co do przywołanego przez Ciebie przykładu - to sorki, ale to co innego. Rodzina może wybaczyć sprawcy. Ale kara należy się według przepisów. Nijak się to ma do zdrady.

no to widzicie skoro temat o zdradzie, to ja powiem tak:
Cyngli- ja sie pogodziłam z faktem i zaakceptowałam, ze to się stało. No bo jak nie zaakcpetować faktu dokonanego, nie można tego zanegować bo to już miało miejsce.
Pietruszka- no właśnie, ja tak jak psychologowie nie jestem wstanie dać znaku równości między wybaczeniem, a zapomnieniem, wyparciem z pamięci.
Zatem wg definicji Cyngli- wybaczyłam, bo ja kicham na sam fakt zdrady, bolą mnie jedynie konsekwencje tego. Natomiast wg definicji Santy nie wybaczyłam i tak na serio- nie wybaczyłam i nie wybaczę i podnoszę to w każdym wątku. W moim odczuciu można być razem i nawet się dogadywać i się lubić (wiadomo, że u mnie to jeszcze jest emocjonalny kocioł czasami, minęło raptem pół roku, a w tym czasie i ciążą z problemami i poród i ogarnianie dziecka i kilka innych ciężkich sytuacji), teraz gdy życie się normuje, emocje trochę szaleją, ale przypuszczam, ze to wina hormonów, nad którymi pracuję.

Co do wcześniejszych postów ktoś napisał, ze ja wszędzie usprawiedliwiam zdradzających, no nie wiem, w kazdym wątku piszę, że winny zdrady jest tylko zdradzający. Ktoś tam pisze, że nie przepracowałam. Przepracowałam, bo wiem czego chcę i do tego dążę, wiadomo, ze czasami jest lepiej, czasami gorzej, ale to za świeża sprawa, zeby już było cukierkowo. Inni twierdzą, ze nie przepracowałam bo w każdym temacie o zdradach się udzielam- po pierwsze nie w każdym, po drugie udzielam się bo chce pomóc, forum poradowe to staram się doradzic, a po sobie wiem, ze najlepiej się czyta jak u kogoś innego się rozwijała sytuacja, nie mówię, ze trzeba postępować tak samo, tylko, że ma się jakikolwiek punkt odniesienia, tylko dlatego opisuję jak to wygląda u mnie. Co do kwestii poprzednich postów sprzed zdrady, jasne że sa inne, wypowiadałam się w innych watkach, a gdy w wątkach zdradowych to zawsze pisałam, ze winny zdrady jest sam zdradzacz, a zdradzony mógł być np podłą szują, ale to nie znaczy, że można było go zdradzić, tylko się rozstać itd. Zatem kazdy widzi coś innego i wysnuwa czasami odjechane w kosmos teorie na temat mojego życia. A i jeszcze co do tych stereotypowych podziałów, o których ktoś wspomniał wierzcie mi u nas nie wygląda to tak, ze on jest ze mną dla seksu i tego, ze ma darmową opiekunkę do dziecka, a ja z wygody np finansowej. Po pierwsze seks to na razie "seks", bardziej mnie satysfakcjonujący, po drugie przy dziecku on robi tyle samo co ja, tak samo w domu, a ja obecnie utrzymałabym siebie i dziecko na pewno nie na takim poziomie, ale jednak, z alimentami już w ogóle nie byłoby problemu.

Dlatego najbardziej mnie śmieszy, ze ludzie mimo iż się opisuje im sytuację i tak wiedzą lepiej jak wygląda cudze zycie, bo sobie wymyślili, że u większości tak jest, albo, że mają taką wizję i heja, całe szczęście mi totalnie dynda co inni o mnie myślą, a takie teorie mnie zwyczajnie bawią i to całkiem nieźle. Zatem bawmy się dalej

Nie mogę się zgodzić z tym, że wybaczyć to zapomnieć, jak wówczas wyciągalibyśmy wnioski na przyszłość. Tutaj jest sensowna tabelka, czym jest, a czym nie jest wybaczenie:

http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=363

Chodzi mi nie o to, aby kogokolwiek "zmuszać" do wybaczania, co tutaj się trochę forsuje na koleżance, a bardziej na refleksji jak nasze odczucia pielęgnowane w głowie mogą nas po kawałku niszczyć i odbierać radość życia.

Santa, nie mogę zgodzić się z tym co napisałaś wcześniej "załóżmy, że tego nie było". Zakładanie, że coś się nie wydarzyło, to chyba najgorsze rozwiązanie, chyba że ktoś potrafi i chce budować na kłamstwie. Ja uważam, że to zawsze j..bnie. Ten kociołek będzie buzował pod pokrywką, ale tylko do czasu.

Nirvanko, zamiotłaś temat zdrady swojego partnera pod dywan, ale co chwilę ten dywan się odchyla i wyłażą Twoje nieprzepracowane emocje. Próbujesz prześmiewać, ale aż kipisz negatywnymi emocjami do zdradzaczy. Może powinnaś swoje emocje wyrzucić mężowi, a nie innym zdradzonym mówić, jaki jest zdradzacz, bo według Twoich słów każdy nie kocha jak zdradza, bo zdradził raz, to zdradzi raz kolejny. Wszystkim powtarzasz to samo, wszystkich wkładasz do jednego wora. Ty nie pomagasz, ale wyrzucasz z siebie złość na zdradzaczy na forum, bo temu, któremu powinnaś to powiedzieć, nie chcesz albo nie możesz. To jest dla postronnych obserwatorów bardzo widoczne, chociaź wciąż zaprzeczasz.

Sama napisałaś, że jesteś ze swoim facetem z wygody, co podchwyciłam w swojej wypowiedzi, ale Ty przekręcasz słowa i wkładasz innym w usta wygodę finansową. Skoro sama i tylko Ty o tym piszesz, to chyba projektujesz na innych forumowiczów swoje własne prawdziwe intencje.

Straszne jest to, że żyjesz z podłym człowiekiem, ale zrób coś z tym zamiast się tak męczyć.

Analogicznie można odnieść się do Twoich wypowiedzi, z których wynika, że znasz wszystkich zdradzających, wiesz o nich wszystko, wiesz, jakimi są ludźmi. Ale nikt na Twoje generalizujące oceny nie reaguje tak jak Ty. To właśnie Twoje nieprzepracowane emocje Tobą szarpią.
Na terapii nigdy nie byłam, ale ona chyba pomaga ludziom w Twoim stanie.

To oczywiste, że mam swój pogląd na Ciebie i Twoje reakcje, jak widać nie jestem w tym odosobniona. Nie musisz się z tym zgadzać, nie musisz też tak uparcie zaprzeczać, źe się wielu z nas myli.

Jeśli ktoś tak uparcie bierze udział w niemal wszystkich wątkach dotyczących zdrady i w nich wszystkich to, co ma do powiedzenia sprowadza się do tego, że każdy zdradzacz jest podłym człowiekiem, źe każdy jak zdradził to nie kocha, że każdy kto zdradził zdradzi jeszcze raz, a sam w tym czasie żyje z kimś podobnym, to jego słowa są co najmniej wątpliwe, bo to oznacza rezygnacje z siebie i swoich potrzeb bycia kochana, bycia kimś ważnym zamiast trwanie dla wygody z kimś, kto Ci pokazał jak Ciebie nie kocha i nie szanuje.

Piszesz, że tyle czytałaś o zdradzie, a ja się dopiero zainteresowałam tematem i znalazłam np, że „jeśli ofiara nie może się w żaden sposób zemścić, to typową reakcją obronną jest deprecjonowanie krzywdziciela. Drugą stroną tego samego mechanizmu obronnego jest poczucie własnej wyższości moralnej”. Pasuje do Ciebie jak ulał.

Już mam dość pisania z Tobą, strasznie jesteś napastliwa, bo tak jak piszę jest w Tobie dużo nieprzepracowanych emocji, którymi zarażasz innych a ja teraz potrzebuję spokoju.

DOKŁADNIE. To nie jest wątek Nirvanki, a i ona sama nie prosiła o JAKIEKOLWIEK porady dot. jej związku.

ja jestem napastliwa? serio nie no teraz juz wiem, ze nie warto dalej wchodzić w dyskusję i tłumaczyć cokolwiek osobie, która rzuca takimi tekstami i nadodatek nadal nie jest logiczna w swych wypowiedziach. JAsne, ze można pisać opinie na mój temat w stylu- robisz idiotycznie/ brawo genialnie dajesz sobie radę itp, ale pisanie- nie rozmawiasz z męzem nie jest opinią, jest zgadywanką pod którą dorabia się dalsze teorie na mój temat. I tak mam prawo zaprzeczać takim właśnie słowom, bo jeżeli rozmawiałam to rozmawiałam, jeżeli nie to nie, tutaj jest zerojedynkowość, co do innych nie mogę zaprzeczać tzn nie ma sensu zaprzeczać opiniom, bo to sa opinie jednych na temat drugich. Boże żeby takie podstawy tłumaczyć.

A i dodam jeszcze, że nie oczerniam męża, ba wszędzie piszę, ze jest ojcem idealnym, ze sie stara, ba robi na prawdę dużo widać, ze mu zależy, po prostu partnerem okazał się złym, zdradził,  a ja uważam, że zdrady się nie wybacza i że osoba zdradzająca jest zła w sensie związku jest złym partnerem, jest się podłym zdradzając, co nie znaczy, ze bedzie się podłym dla każdej innej osoby, czy, ze ogólnie jest się złym człowiekiem.
Nie uważam się za lepszą od męża pod każdym względem, ba ja nawet nie myślałam nigdy o tym nie myślałam. jak teraz myśle to owszem jestem lepsza w mojej opinii pod względem moralnym, ja go nie zdradziłam zawsze mówiłam prawdę, poprzednim partnerom też (jakby ktoś wyłowił moje stare posty to niech czyta dokładnie)

Artykuł zaraz przeczytam- zaczyna się ciekawie

ja jestem opanowana, jedynie tłumaczę czym są opnie a czym fakty.

I ja nie prosiłam o rady, a zobacz Annax nie potrafiła się oprzeć. Tak to już jest na forum.

No popatrz, jeszcze ofiarę z siebie zrób

Nie, to tylko Twoja interpretacja.
A to dodam jeszcze, źe wczoraj Cyngli mnie zaczepiała, i chciała wszcząć kłótnię :-P

Dobrze dziewczyny już widzę, że sobie sabat czarownic zrobiłyście. Wszystkie hieny się zbiegły.

A to już Twoja interpretacja. Widziałam i nie uważam, żeby Cię Cyngli zaczepiała. To po prostu Tobie nie podoba się, że ktoś ma inne zdanie niż Ty i że można po prostu nie życzyć sobie porad na swój temat od różnych wszystkowiedzących osób

Koniec offtopu

Rozumiem, że piszę coś co się Wam nie podoba, ale nikogo nie obrażam, więc proszę nie zaczepiajcie mnie już.

Cyngl, widziałam jak Cię moderatorka w innym wątku uspakajała parę dni temu, dlatego twierdzę, że lubisz prowokacyjnie zaczepiać innych

Mnie moderatorka uspokajała?
Nie przypominam sobie takiej sytuacji.

Dobra, nieważne, myśl sobie o mnie, co uważasz za stosowne. Ale trochę to kiepskie, bo nie znasz mnie wcale, a przypięłaś łatkę awanturnika. Tak czy inaczej, dla mnie koniec tematu. Już i tak za duży offtop się rozwinął.

Zignoruj mnie, kobieto. Grzecznie proszę.

ja nie robię, skoro mowa o zdradzie, chce wiedzieć skąd wiesz, że mężowi oszczędzam gadek o zdradzie?

Nie masz maila, więc odpiszę tutaj.
Sama pisałaś, że między Tobą i mężem jest w miarę OK, nie wyżywasz się już na nim, ale skoro źle piszesz o innych zdradzających, to świadczy, że tu znajdują ujście Twoje negatywne emocje do niego. Tak myślę i Twoje kolejne zaprzeczenia nie zmienią nic a nic moich myśli.

Proszę o zaprzestanie off topu i wzajemnych wycieczek osobistych. Wszelkie spory proszę wyjaśniać poza forum. Pozdrawiam, Cslady

dokładnie tak. Zdrada to zdrada, jeśli zdradzasz to krzywdzisz, jeśli krzywdzisz to nie kochasz. No chyba , że jest układ otwarty od samego poczatku, jesteśmy małżeństwem i prowadzimy otwarty związek, bo o takich parach też już słyszałem, jedną nawet znam, wiec wówczas ok, ale 30 lat okłamywania i zdradzania to jak dla mnie w  tym wypadku o miłości nie ma mowy.

Zdrada to zdrada. Ma wygodne życie Ty dajesz mu dom i jakiś poukładane życie. W oczach rodziny i ludzi jest ok. A on potrzebuje seksu na boku . Przecież gdyby się w kimś innym zakochał to by cię zostawił dawno .On nie umie kochać ani Ciebie ani żadnej z tych kobiet.Żyje wygodnie i tyle. Albo to zaakceptujesz i będziesz się na to godzić albo Go zostawisz. On nie Kocha żadnej z Was. Znajdź sobie kogoś zdradź Go i zobaczymy. Nawet jeśli tylko mu powiesz a nie zdradzisz to i tak się wścieknie. Pan i władca. Jemu wolno to i Tobie też.