Jak żyć po zdradzie ? - Netkobiety.pl

powiem ci ze przez moj romans z facetem, stwierdzam ze taki typ faceta, o slabej sile woli  ( zapewne takich mamy mezow) flirt czy sex z inna kobieta nie mial dla nich wiekszego znaczenia

liebe21 napisał/a:

powiem ci ze przez moj romans z facetem, stwierdzam ze taki typ faceta, o slabej sile woli  ( zapewne takich mamy mezow) flirt czy sex z inna kobieta nie mial dla nich wiekszego znaczenia

Mówisz tak jak te wszystkie biedne żuczki, którym odebrało rozum i szukają jakiegoś usprawiedliwienia. Skoro nie miało to znaczenia, to czemu się temu poddali, ryzykując związek, depcząc całą wspólną przeszłość i lekceważąc przyszłość? Sorry, ale tym różnimy się od zwierząt, że mamy świadomość i wolną wolę. Każda zdrada to jest wybór. Koniec i kropka.

ewcia1307 napisał/a:

liebe21 napisał/a:

Ela210
uwazam ze jesli fat jest odpowiedzialny a malzenstwo bylo ok, a zdarzyla sie zdrada, powinno sie dac szanse

zdrada ,to jest czasami chwila, moment nad ktorym ciezko zapanowac, pisze ZDARZYC nie zdarzac
a co z tym zrobi zdradzony to juz indywidualna sprawa

Kiedyś też tak myślałam a teraz jestem w takiej sytuacji. Ciężko jest bardzo bo w głowie właśnie siedzi myśl, że jak naprawdę się kocha to się nie zdradza. Sama miałam czasami różne propozycje. Kiedyś nawet spotkanie z moją pierwszą wielką miłością z tym, że nigdy do niczego nie doszło bo w głowie był mój mąż

A ja nigdy tak nie myślałam i będąc zdradzoną też tak nie myślę. Moim zdaniem- oczywiście mogę się mylić, ale liebe, usprawiedliwiasz męża bo tak łatwiej dalej z nim być. Ja ze swoim też jestem, ale wiem, ze to co zrobił było złe i nic go nigdy i w żadnych okolicznościach przyrody nie usprawiedliwi, a wybaczyć mu do końca życia nie wybaczę, między nami już nigdy nie będzie jak kiedyś i tylko on może sobie z tego powodu pluć w brodę, jego wina i przez to teraz nie będzie miał ze mną idealnego (na nasze warunki i relacje) życia, jakie mógłby mieć, gdyby nie zdradził.

liebe21 napisał/a:

to moment, miejsce w ktorym nagle znajdujecie sie sami, to sie dzieje bez premedytacji  a potem zalujesz
wiec nie mowie o romansie chcianym i wypieszczonym, tylko pokusie z  ktora ciezko walczyc, i kiedy przychodzi ten moment to jest ciezko...a potem jest zal, bol i najczesciej druga polowa o ty nie wie, a jak sie dowie to: strach, stres, wyrzuty sumienia, obrzydzenie do siebie samego i ten kamien w sercu ze sie kogos skrzywdzilo

Powtarzam raz jeszcze - mamy świadomość i wolną wolę. Wszystko inne to jakieś komiczne próby usprawiedliwiania się. Mało tego, sprowadzanie samych siebie do poziomu zwierzą, które prawdopodobnie nie potrafią przewidywać konsekwencji swoich zachowań ani oprzeć się pokusie. Po to mamy mózgi, aby ich używać.
Moim zdaniem o wiele prawdziwiej (i uczciwiej) brzmi stwierdzenie: tak, zdradziłem/am, bo w tamtej chwili miałem na to ochotę i poniosę potencjalne konsekwencje tego czynu.
Jeśli ktoś nad sobą nie panuje, to po pierwsze powinien się nad sobą poważnie zastanowić, a po drugie wszelkich sytuacji 'zagrożenia' zwyczajnie unikać.

Jak ktoś się na Twojej drodze pojawia, to się właśnie tych zbiegów okoliczności unika, a z daną osobą się rozmawia.
To właśnie odróżnia nas od zwierząt. Zwierzę pójdzie za popędem, a człowiek niekoniecznie musi. Ma wolną wolę i może nie pójść.
Jak kochasz męża, to takiej osobie mówisz: "mam męża, jesteś dla mnie za dużym problemem, nie chcę z Tobą żadnej relacji". To naprawdę nie jest trudne.

liebe21 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Jak ktoś się na Twojej drodze pojawia, to się właśnie tych zbiegów okoliczności unika, a z daną osobą się rozmawia.
To właśnie odróżnia nas od zwierząt. Zwierzę pójdzie za popędem, a człowiek niekoniecznie musi. Ma wolną wolę i może nie pójść.
Jak kochasz męża, to takiej osobie mówisz: "mam męża, jesteś dla mnie za dużym problemem, nie chcę z Tobą żadnej relacji". To naprawdę nie jest trudne.

"Jak kochasz męża, to takiej osobie mówisz: "mam męża, jesteś dla mnie za dużym problemem, nie chcę z Tobą żadnej relacji""....
i potem ciagle o nim myslisz, probujesz czyms mysli zajac i znowu myslisz, potem widzisz ta osobe i udajesz twardego, a on ci powie cos milego, albo cos z czym sie zgadzasz i uciekasz, w domu myslisz
to co piszesz to jest proste i w porzadku, ale wiem ze moze sie zdarzyc cos co zaprzatnie ci glowe w taki sposob ze ciezko sie od tego uwolnic

I wtedy jeżeli chcesz być fair - rozstajesz się z mężem i idziesz w stronę nowego.

Co z oczu to z serca. Z czasem się zapomina. A pójście za ciosem i zdrada jest pokazaniem tylko, że brak nam kręgosłupa moralnego.

milo ze sa jeszcze osoby na tym swiecie ktore nie sa podatne na pokusy, ktore sa idealne
ja osobiscie wiem ze kazdy ma slabosci, jesli nie zdradzi to uderzy, jesli nie uderzy to zdradzi, jesli nie zdradzi i nie uderzy to sie nachleje, a jesli nic z tych rzeczy to malo odpowiedzialny, aaaa i jeszcze holeryk, dominator, wiecznie niezadowolony, maruda, perfekcjonista, tez istnieje, to sa nasze ludzie slabosci
tutaj rozmawiamy o zdradzie, takiej bez premedytacji

"I wtedy jeżeli chcesz być fair - rozstajesz się z mężem i idziesz w stronę nowego."
a potem po 2 latach myslisz o bylym i chcesz wrocic, jakie to wszystko proste.....

random.further napisał/a:

liebe21 napisał/a:

milo ze sa jeszcze osoby na tym swiecie ktore nie sa podatne na pokusy, ktore sa idealne
ja osobiscie wiem ze kazdy ma slabosci, jesli nie zdradzi to uderzy, jesli nie uderzy to zdradzi, jesli nie zdradzi i nie uderzy to sie nachleje, a jesli nic z tych rzeczy to malo odpowiedzialny, aaaa i jeszcze holeryk, dominator, wiecznie niezadowolony, maruda, perfekcjonista, tez istnieje, to sa nasze ludzie slabosci
tutaj rozmawiamy o zdradzie, takiej bez premedytacji

"I wtedy jeżeli chcesz być fair - rozstajesz się z mężem i idziesz w stronę nowego."
a potem po 2 latach myslisz o bylym i chcesz wrocic, jakie to wszystko proste.....

Idealne to na pewno - nie, ale nie poddać się pokusom się DA jeśli się ma głowe na karku i rozumie konsekwencje.
Każdy ma słabości - i każdy może umieć sobie z nimi radzić i sposób w jaki to robi świadczy o tym Każdym. Znaczy niech :
- nie chleje jeśli potrafi nie chlać
- nauczy się odpowiedzialności skoro jeszcze się nie nauczył bo nie miał po temu okazji
- choleryk niech sie zbije z pantałyku
- dominator trafi na większego dominatora
- maruda niech się przymknie
- perfekcjonista niech trafi na nadmiar rzeczy do poprawienia - może wtedy odpuści
To się DA zrobić - podobnie DA się nie zdradzać, ale niektórzy jednak zdradzają. Niektórzy. Nie generalizuj - już Ci na zwrócono uwagę.

A Autorka ma przechlapane jak mi sie wydaje, chyba w naturze ma coś takiego, że wewnętrznie nie będzie umiała się ze zdradą pogodzić, choćby racjonalizowała i choćby nie była zdolna do podjęcia radykalnych decyzji, niełatwo Jej będzie...

Oczywiście, że łatwo nie będzie. I naprawdę nie wiem jaką decyzję powinnam podjąć. Z jednej strony rozsądek podpowiada odejdź i zacznij myśleć w końcu o sobie. A z drugiej strony zostań przecież go kochasz.
I jest jeszcze strach przed jutrem, przed przyszłością. Natomiast jeżeli nie dam mu szansy to nigdy nie dowiem się co by było gdyby  ...

MagdaLena1111 napisał/a:

ewcia1307 napisał/a:

Oczywiście, że łatwo nie będzie. I naprawdę nie wiem jaką decyzję powinnam podjąć. Z jednej strony rozsądek podpowiada odejdź i zacznij myśleć w końcu o sobie. A z drugiej strony zostań przecież go kochasz.
I jest jeszcze strach przed jutrem, przed przyszłością. Natomiast jeżeli nie dam mu szansy to nigdy nie dowiem się co by było gdyby  ...

Ale chyba to jak będzie po daniu szansy, jak to nazywasz, zależy gdzieś tak w polowie od Ciebie.

Zgadza się, to zależy od nas jak bardzo będziemy się starać i jak bardzo będziemy chcieli być razem. Ode mnie również. Mam nadzieję, że czas mi w tym pomoże nie chcę pochopnie podejmować decyzji

Twój mąż zastosował złą strategię, taką jaką stosuje 99 /100 mężów przylapanych na zdradzie. Po zdradzie podwinal ogon i zaczął skomlec o przebaczenie. W ten sposób oddał władzę tobie. Duży błąd. Teraz ty czujesz, że możesz coś z tym zrobić.

Maż powinien powiedzieć, że stało się ponieważ... (tutaj podać powód), powiedzieć że nie żałuje i że może zaoferować Ci dalsze życie o ile wyeliminujesz powód dla którego doszło do zdrady. Wówczas facet zachowuje fason zdecydowanego, pewnego siebie człowieka. Będziesz wściekła, ale jego pewność siebie ostatecznie przemówi do Ciebie. O zdradzie zapomnisz, będziesz zadowolona z męża.

Jeśli zaś mąż przyzna, że źle zrobił i zacznie przepraszać, kulic się, błagać o powrót to robi z siebie ofiarę losu, człowieka niepewnego, ulomnego, ciamajde. Dodatkowo zwyczajnie kłamie mówiąc że żałuję bo z jak dochodził w kochance to napewno nie było mu źle.

Na twoje pocieszenie powiem, że seks szybko się zapomina i jeśli minął już rok czy tam ileś to twój mąż ma mgliste wspomnienia tego co zaszło.

No nie Hrefi.. Rozczarowywujesz mnie:)

Stawiasz faceta ponad wszystko? To on jest biedny, uciśniony, bo zdradził? Do tego, jesli już minął rok od zdrady, to można zapomnieć, bo tenże ma mgliste wspomnienia tego, co zaszło?
A przepraszający za zdradę mąż, to ciamajda i ofiara losu?:)

Kim zatem jest żona, która nie egzekwuje swoich praw w małżeństwie, tylko czeka na ochłapy i zadowala ją, że mąż ma "fason"  zdecydowanego faceta i nie żaluje zdrady?

Masakra jakaś, nie małżeństwo

A właśnie, że na początku tak było. On na początku niczego nie żałował, jak to wtedy powiedział zdrada uratowała jego małżeństwo. Również powiedział mi dlaczego to zrobił. Pamiętam jakie to było dla mnie okropne, wiedząc, że on nie żałuje swojego czynu. Jednakże żal do niego przyszedł po czasie. Być może miała na to wpływ nasza terapia na którą chodzimy.
Dopiero z czasem zaczął żałować i twierdzi, że zrobił to raz i zapłacił za wysoką cenę, dostał nauczkę do końca życia

Byliśmy razem na zabawie Andrzejkowej on wtedy zachowywał się jak nigdy wcześniej, dużo pił i co najgorsze zaczął by było bardzo śmiały w stosunku do innych kobiet. Nigdy wcześniej tak się nie zachowywał. Więc impreza skończyła się kłótnią. Nawrzeszczał wtedy na mnie, że ja i dzieci mu przeszkadzamy, że chce rozwodu. Dodam jeszcze, że wtedy nie miałam pojęcia, że w jego życiu jest inna kobieta. Minęły 2 dni i szczerze żeśmy porozmawiali na temat naszego małżeństwa. Oboje stwierdziliśmy, że bierzemy się za siebie i ratujemy nasze małżeństwo. Wypisaliśmy ma kartce, czego od siebie oczekujemy a potem wspólnie to omówiliśmy.
W ten sposób zaczęliśmy wszystko naprawiać.
Wszystko to trwało 3 tygodnie zanim się dowiedziałam o tej kobiecie. To były cudowne 3 tygodnie naszego małżeństwa, byliśmy bardzo szczęśliwi przynajmniej Ja. Jednakże mój mąż w tym samym czasie jeździł w weekendy do niej. Ze mną syiał w domu, a życie seksualne w tym czasie bardzo u nas rozkwitło a z nią w weekendy. Pamiętam kiedy w czwartek namiętnie się kochaliśmy, a w piątek pojechał na szkolenie przynajmniej ja tak myślałam. Ja z dziećmi pojechaliśmy kupić mu prezent pod choinkę a on w tym czasie wziął urlop i od rana był z nią.
To najbardziej mnie boli, że w taki perfidny sposób mnie oszukał. Boli jeszcze mnie to, że gdyby naprawdę kochał mnie i dzieci to nie zrobiłby tego.
Już wtedy powinien zerwać tamtą znajomość, kiedy to postanowił naprawiać nasze małżeństwo

ewcia1307 napisał/a:

A u nas raz lepiej,  raz gorzej.  Wczoraj okropna kłótnia o obowiązki w domu.  Rok szkolny się zaczął I sporo obowiązków wróciło.  Mąż nagle się obudził, że córka daleko do szkoły ma I kasa na paliwo pójdzie.  Więc się wkurzyłem I wspomniałam jak to do kochanki jeździł sprawie co weekend 170 km w jedną stronę I jakoś pieniędzy na paliwo nie liczył.  Ojjjj zabolało bardzo

Jak nie ma fizycznie tej kobiety w jego życiu to może jeszcze małżeństwo jest do uratowania. Ale jeśli ona gdzieś tam jest, choćby na poziomie rozmowy to kiepsko to widzę.

Mąz nie żałuje zdrady (a jak się w ogóle dowiedzialaś?), a jedynie końca wygodnego życia na dwa baty .Wg mnie kwestia czasu aż on znów zdradzi (lecz teraz wie na co uważać i będzi ostrożny) bo po prostu lubi sex na boku i te emocje. Poza tym po zdradzie to ty ratowałas zwązek, jesteś od niego bardziej zależna i nie dajesz mu odejść. On za zdradę dostał nagrodę -  sex, ciasta, obiadki. Ma poprane i poprasowane. Brakuje jeszcze tylko kochanki.

Mąz nie żałuje zdrady (a jak się w ogóle dowiedzialaś?), a jedynie końca wygodnego życia na dwa baty .Wg mnie kwestia czasu aż on znów zdradzi (lecz teraz wie na co uważać i będzi ostrożny) bo po prostu lubi sex na boku i te emocje. Poza tym po zdradzie to ty ratowałas zwązek, jesteś od niego bardziej zależna i nie dajesz mu odejść. On za zdradę dostał nagrodę -  sex, ciasta, obiadki. Ma poprane i poprasowane. Brakuje jeszcze tylko kochanki.

dzimejl napisał/a:

Mąz nie żałuje zdrady (a jak się w ogóle dowiedzialaś?), a jedynie końca wygodnego życia na dwa baty .Wg mnie kwestia czasu aż on znów zdradzi (lecz teraz wie na co uważać i będzi ostrożny) bo po prostu lubi sex na boku i te emocje. Poza tym po zdradzie to ty ratowałas zwązek, jesteś od niego bardziej zależna i nie dajesz mu odejść. On za zdradę dostał nagrodę -  sex, ciasta, obiadki. Ma poprane i poprasowane. Brakuje jeszcze tylko kochanki.

Tak prawdę mówiąc to każdy ocenia po sobie. Może Twoje doświadczenia są takie, a może nie masz ich wcale.
Statystyki są przerażające i ponad 70% związków dotknęła zdrada jednego lub drugiego partnera. Cześć osób o tym wie i boryka się z rzeczywistością jak wielu z nas tutaj, a część szczęśliwie nie wie i cwaniakuje co to by zrobili lub nie zrobili, gdyby byli na miejscu zdradzonego..
Dzimej pogadamy jak Ciebie to dotknie.

Co do autorki postu, to wcale mnie nie dziwi jej zachowanie i fakt że czasem wsadzi mu szpilę w plecy. Zdradę można wybaczyć ale nie zapomnieć, dlatego naturalne jest, że chwilami nie potrafimy się powstrzymać. Nie twierdze, ze to jest dobre, ale nie ma co dramatyzować... Osobiście trzymam za Was kciuki i żyjcie dalej szczęśliwie..

Też polecam pójście do prawdziwych psychologów.
napisałam o tej odciętej głowie kochanki sarkastycznie, bo to pokazuje jak daleko jesteś od zrozumienia męża, skoro żądasz kolejnych ofiar.
Nie wiem jak jest teraz, ale pamiętam, że parę miesięcy temu broniłaś się rękami i nogami przed wgłębianiem się w wasze małżeństwo i nadal koncentrujesz na swoim pokrzywdzeniu.. Mąż ma swoje za skórą, ale to On ma do przepracowania, a Ty swoje..
Jak tego nie zrobicie, to chyba rzeczywiście pozostanie się modlić, bo powtórka z rozrywki prawdopodobna..
Daj mu już spokój z tym pisaniem do kochanki- skup się na Was.

Sam temat Twój jest odpowiedzią na twój problem. Nie możesz się pogodzić. Minęło tyle czasu a Ty wciąż myślisz. I będziesz. Dlatego odejdź.

Zawsze zadziwiały mnie kobiety które dawały i dają szansę partnerom, którzy je zdradzili. I nie ważne jak długi był romans i czy czują skruchę.

To była zdrada!

Nieraz mówią że facet się po tym bardziej stara, jest kochający, widać że mu zależy, że dzieci, rodzina.

Gdyby im tak zależało wielce to by nie zdradzali!

Zresztą to nawet nie moralne dawać szansę komuś takiemu : przecież nie tylko oszukuje żonę ale nieraz kochankę. Ma obie gdzieś! Nie obchodzi go że je okłamuje itp. Taki ktoś sumienia nawet nie ma,że bawi się ich uczuciami, nie myśli o dzieciach jak ma.

Jak Ci co wybaczaja zdradę wogóle żyją?

Ja bym zwyczajnie nie wytrzymała tego psychicznie po prostu, już nie chodzi o miłość czy inne rzeczy ale nie dałabym rady z kimś takim żyć.
Do końca życia miałabym czerwona lampkę że może zrobić to drugi raz, zaufania by nie było wogóle, ciągle bym sprawdzała a na tym nie polega relacja.  Życie w stresie po prostu i niepokoju.

Ktoś kto czuje ze kocha kogoś innego po prostu się rozstaje, ale nie, można wygodniej...