Czy romans zmienia rzeczywistość? - Netkobiety.pl

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

Jeżeli Alsoski wytrwa pierwszy miesiąc, to potem będzie mu łatwiej odmówić kolejnym pokusom. Mało tego, kiedy już uwolni emocjonalnie od kochanki, będzie miał kompletnie inne spojrzenie na takie zdawałoby się "niewinne" romanse, czy nawet flirty.  Nie będą już one dla niego takie atrakcyjne, bo będzie wiedział, jak to wszystko działa.
Poza tym uzyska zupełnie nową jakość życia, świadomości i samokontroli.
Szary80, pisałeś wcześniej o tym, że kolejnym etapem, z którym przyjdzie się zmierzyć Alskoskiemu, to uczucie pustki... początkowo pewnie tak, ale jak sobie w głowie zacznie wszystko układać, to zrozumie, że nie ma za czym tęsknić. Że jest wiele innych sposobów by umilić sobie życie, dających adrenalinę. Wielokrotnie tu padało porównanie do osoby uzależnionej - narkomana czy alkoholika. Jeśli ktoś wyjdzie z nałogu, nie ma już potrzeby i ochoty na kolejną dawkę. Bo wie, że to igranie z ogniem, poczucie chwilowego "szczęścia", które działa destrukcyjnie nie tylko na niego ale i bliskie osoby, otoczenie. Nawet jeśli zrobi to w ukryciu, to będzie świadczyło tylko o jego słabości i zakłamaniu - braku kontroli nad sobą, swoim życiem. Nic dziwnego, że np Autor wątku, pomimo, że wydawałoby się, że ma wszystko jest w gruncie rzeczy samotny i nieszczęśliwy. Bo jak sam określił czuje się jakby bił głową w mur, za którym jest pustka. Osoba zdrowa i silna psychicznie nie dopuściłaby do takiego stanu rzeczy. Nie trwała w marazmie. Tylko zaczęła działać, robić coś by tą sytuację zmienić.
Nie znam albo nie pamiętam Twojego wątku, ale jeśli kochanka zrobiła Cię w konia, to też sam jesteś po części sobie winien, że na to pozwoliłeś. Jesteś dorosłym, odpowiedzialnym człowiekiem, więc tak jak pisała Horses, określenia typu "pozwolił", "zabronił" czy "obiecał"... są co najmniej dziecinne i śmieszne.
Poza tym jak można mieć pretensje do zdrajcy, że oszukał? To tak jakby mieć pretensje do złodzieja, że cię okradł, kiedy użyczyłeś mu swego mieszkania bo nie miał gdzie się podziać. Nawet jeśli miałeś dobre intencje... pretensje powinieneś mieć głownie do siebie. Sorry....

Ja nie mialem kochanki tak apropo i nigdy sie czyimis uczuciami nie bawilem. Jest jedna prosta zasada,ze jak sie mówi A to potem jest B a nie podwijanie ogona bo sie tylek pali. Bawic to sie mozna w piaskownicy a nie w zyciu. Jak sie cos zaczyna to sie to konczy kiedy sie cos wspolnie niby planowalo. Bylo minelo trzeba zyc dalej.

Też myslałam, że miałeś kochankę tzn byłeś z mężatką i Twoje uczucia, i deklaracje były powazne, a ona się wycofała.

Ja nie mialem kochanki tak apropo i nigdy sie czyimis uczuciami nie bawilem. Jest jedna prosta zasada,ze jak sie mówi A to potem jest B a nie podwijanie ogona bo sie tylek pali. Bawic to sie mozna w piaskownicy a nie w zyciu. Jak sie cos zaczyna to sie to konczy kiedy sie cos wspolnie niby planowalo. Bylo minelo trzeba zyc dalej.

Witam.Problem jak wiele tutaj otoz jestem kochankiem mezatki od 2 lat.

Szary80 napisał/a:

To byla mezatka i nadal jest ale to dluga historia by to wszystko tutaj opisac. Ja ze swoich deklaracji sie wywiazalem a Ona nie.Nadzieje mi zrobila i chyba to zabolalo najbardziej. Chyba nie ma nikogo kto na powaznie by nie wzial slow " Jak bede w Pl to wpadne do prawnika pogadac na temat rozwodu " to byly jej slowa. U mnie nie bylo tylko tematu ze chodzi tylko o seks ale o cos powazniejszego i ona o tym wiedziala. Ani przez moment nie traktowalem jej jak przygody jak panowie w tym temacie.

To była mężatka, pisała/mówiła o rozwodzie ale nie była kochanką.. ciekawe... O jakich deklaracjach więc mówisz, smssowych? Wybacz sarkazm, ale nie ogarniam.

Roxann napisał/a:

To była mężatka, pisała/mówiła o rozwodzie ale nie była kochanką.. ciekawe... O jakich deklaracjach więc mówisz, smssowych? Wybacz sarkazm, ale nie ogarniam.

Sarkazm i cynizm Roxann. Rozumiem, że tego Cię nauczył romans. Dodaj do swoich cech jeszcze empatię.
Byłaś w takim miejscu. Wiesz jak to jest, a mimo to po takim czasie stosujesz dalej mechanizmy obronne.

alsoski001 napisał/a:

A nie lepiej uciąć sprawę i nie rozdrapywać ran? Ona powiedziała ze ma dosyć, ze nie może tak dłużej żyć, i chce to zakończyć. Wiem, ze mnie bardzo kocha. W końcu przyznałem jej racje, ze tak dłużej nie damy rady i okay - nie spotkamy się więcej (choć widujemy się w pracy służbowo). Jest mi strasznie ciężko, jej pewnie jeszcze bardziej. Po co do tego wracać? Spotkamy się, a wtedy jestem niemal pewien ona podejmie jakieś kroki aby zbliżyć się do mnie wbrew temu co sama wczesniej deklaruje a ja nie wiem co zrobie - boje się, ze mogę jej ulec.
Powiedzieliśmy sobie „żegnaj” i chyba lepiej niech tak zostanie.

Taki jesteś pewny i dumny ze swojej decyzji a boisz się, że jej ulegniesz jak się spotkacie? Groteskowe, nie uważasz?

Moim zdaniem nie lepiej. Ja zostałam bez takiej właśnie rozmowy. Oddałabym wszystko za nią. Dokładnie o to mi chodzi, co Horses napisała:

horses napisał/a:

Chodzi o szczera rozmowę. Ból i tak bedzie, ale nie będzie miała poczucia zeszmacenia. Jesli naprawdę Ciebie kocha i jest ok to zrozumie

.

Roxann napisał/a:

.

.

horses napisał/a:

.

?

alsoski001 napisał/a:

?

alsoski001 napisał/a:

.

:

...

?

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

No sorry, nic w przyrodzie nie ginie... aż weszłam na Twój profil.. i tam co?

Słabe to...

Co jest slabe bo nie rozumiem.

No właśnie to co piszesz.
Edit: ciekawą masz interpretację.. Ty byłeś jej kochankiem ale ona twoją kochanką nie. Bo ona była mężatką a Ty wolny? To co ona sypiała z Tobą a Ty z nią nie? Nie rozumiem..
Edit 2: może ja coś źle rozumiem, ale dla mnie każda osoba z którą sypiam jest kochankiem... ba mąż/żona też są kochankami...

eska12 napisał/a:

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

Odniosłam wrażenie, że on nie zostawił jej bez słowa, że sobie to wyjasnili. Tylko, że ona chce jeszcze porozmawiać, a on juz nie. Uwazam, że skoro i tak ją widzi, to może ją jeszcze wysłuchać.

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

No sorry, nic w przyrodzie nie ginie... aż weszłam na Twój profil.. i tam co?

Słabe to...

Co jest slabe bo nie rozumiem.

No właśnie to co piszesz.
Edit: ciekawą masz interpretację.. Ty byłeś jej kochankiem ale ona twoją kochanką nie. Bo ona była mężatką a Ty wolny? To co ona sypiała z Tobą a Ty z nią nie? Nie rozumiem..
Edit 2: może ja coś źle rozumiem, ale dla mnie każda osoba z którą sypiam jest kochankiem... ba mąż/żona też są kochankami...

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

No właśnie to co piszesz.
Edit: ciekawą masz interpretację.. Ty byłeś jej kochankiem ale ona twoją kochanką nie. Bo ona była mężatką a Ty wolny? To co ona sypiała z Tobą a Ty z nią nie? Nie rozumiem..
Edit 2: może ja coś źle rozumiem, ale dla mnie każda osoba z którą sypiam jest kochankiem... ba mąż/żona też są kochankami...

Daj sobie na luz bo moj temat jest juz skonczony i nie przyszedlem tutaj po zadne rady.

Czyli miałam rację ... ok
Ty też daj sobie na luz... wyjdzie Ci to na zdrowie.

eska12 napisał/a:

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

A wiec rozwiewam wątpliwości: ona kilka razy proponowała rozstanie. Ja walczyłem aby tak się nie stało i ona ulegała. W końcu za kolejnym razem powiedziałem, ze zgadzam się, ze już się więcej nie spotkamy.

Po kilku dniach ona z kolei podjęła próbę powrotu do tego co było i wtedy jej odmówiłem (wczesniej za każdym  razem ulegałem) i wtedy, po tej odmowie poczułem, ze odciąłem się emocjonalnie, ze zrobiłem coś inaczej niż zwykle. To był przełom

Tak wiec Ona chciała to skończyć ale nie potrafiła w tym wytrwać a ja czekałem na nia - aż do ostatniego razu ...

alsoski001 napisał/a:

horses napisał/a:

Odniosłam wrażenie, że on nie zostawił jej bez słowa, że sobie to wyjasnili. Tylko, że ona chce jeszcze porozmawiać, a on juz nie. Uwazam, że skoro i tak ją widzi, to może ją jeszcze wysłuchać.

Nie, ona nie chce rozmawiać. Chciała za to jeszcze spróbować abyśmy do siebie wrócili. Już nie rozmawiamy w ogóle ...

Jaki wysuneles z tego wniosek kolezko bo ja znalazlem jeden i to bardzo wazny. Ona zyla nadzieja.

Szary80 napisał/a:

alsoski001 napisał/a:

Nie, ona nie chce rozmawiać. Chciała za to jeszcze spróbować abyśmy do siebie wrócili. Już nie rozmawiamy w ogóle ...

Jaki wysuneles z tego wniosek kolezko bo ja znalazlem jeden i to bardzo wazny. Ona zyla nadzieja.

Tak, żyła nadzieja. Ale teRaz trzeba było podjąć decyzje- dalej się już tak żyć nie dało.

najgorsi nawet nie sa zdradzacze

tylko tchórze

Szary80 napisał/a:

Biały napisał/a:

Z jednej strony w życiu staram się kierować zasadą: " jesteś odpowiedzialny za to co oswoiłeś".
Z drugiej strony ludzie które wchodzą w romanse z mężatkami/żonatymi powinni mieć pretensje głównie do siebie, bo to jest pewnego rodzaju naiwność, wręcz niebezpieczna dla nich samych. Jak danie się złapać na oferty telemarketera. Niby ich oszukano, ale jednak powinni być rozsądniejsi i przewidywać dwa ruchy w przyszłość, jeśli chcą żyć bezpiecznie. Szary80 rozumiem cię i twój żal, ale jednak to ty byłeś tym trzecim, od samego początku. Trzeba przyjąć to na klatę i szukać gdzie indziej. Sam postąpiłeś świńsko wobec jej męża, nawet jeśli go nigdy nie widziałeś na oczy, a on też ma pewne prawo do szczęścia, tak jak i jego żona. Dlatego uszanuj jej decyzję i wyciągnij wnioski na przyszłość.

Niby masz racje i nie chce polemizowac kto zawinil. Nauczka pozostanie i dzieki za komentarz.

Szary, popieram to co napisał kolega wyżej. Ale nie rozpatruj sytuacji w kontekście winy i nauczki i wybacz tej kobiecie. 2 lata to długo- weszliście w romans, przeżyliście pewnie piękne chwile, przekonałeś się, że umiesz kogoś kochać. Nie było Wam pisane, wspominaj co dobre- i idź dalej.. Jesteś wciąż młody i wiele wolnych kobiet spotkasz, pozdrawiam

Ela210 napisał/a:

Szary80 napisał/a:

Niby masz racje i nie chce polemizowac kto zawinil. Nauczka pozostanie i dzieki za komentarz.

Szary, popieram to co napisał kolega wyżej. Ale nie rozpatruj sytuacji w kontekście winy i nauczki i wybacz tej kobiecie. 2 lata to długo- weszliście w romans, przeżyliście pewnie piękne chwile, przekonałeś się, że umiesz kogoś kochać. Nie było Wam pisane, wspominaj co dobre- i idź dalej.. Jesteś wciąż młody i wiele wolnych kobiet spotkasz, pozdrawiam

Czas zrobi swoje.Dziekuje za mile slowa i rowniez pozdrawiam   

alsoski001 napisał/a:

Romans w pracy - teraz tez jestem taki mądry, ale wtedy gdy się to zaczynało przychodzi zaćmienie umysłu, a potem jak się człowiek zakocha to planuje wspólna przyszłość i takie tam .... Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy trzeba sprawe odkręcać. Ale kto by o tym myślał na początku, gdy jest pięknie ?

Hm... ludzie używający największej zdobyczy ewolucyjnej czyli mózgu?

eska12 napisał/a:

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

A wiec rozwiewam wątpliwości: ona kilka razy proponowała rozstanie. Ja walczyłem aby tak się nie stało i ona ulegała. W końcu za kolejnym razem powiedziałem, ze zgadzam się, ze już się więcej nie spotkamy.

Po kilku dniach ona z kolei podjęła próbę powrotu do tego co było i wtedy jej odmówiłem (wczesniej za każdym  razem ulegałem) i wtedy, po tej odmowie poczułem, ze odciąłem się emocjonalnie, ze zrobiłem coś inaczej niż zwykle. To był przełom

Tak wiec Ona chciała to skończyć ale nie potrafiła w tym wytrwać a ja czekałem na nia - aż do ostatniego razu ...

alsoski001 napisał/a:

eska12 napisał/a:

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

A wiec rozwiewam wątpliwości: ona kilka razy proponowała rozstanie. Ja walczyłem aby tak się nie stało i ona ulegała. W końcu za kolejnym razem powiedziałem, ze zgadzam się, ze już się więcej nie spotkamy.

Po kilku dniach ona z kolei podjęła próbę powrotu do tego co było i wtedy jej odmówiłem (wczesniej za każdym  razem ulegałem) i wtedy, po tej odmowie poczułem, ze odciąłem się emocjonalnie, ze zrobiłem coś inaczej niż zwykle. To był przełom

Tak wiec Ona chciała to skończyć ale nie potrafiła w tym wytrwać a ja czekałem na nia - aż do ostatniego razu ...

Czekales na nia jako na kochanke dopoki Ci nie zawadzala. Jak mebel. Teraz masz juz wprawe, wiec kup sobie nowy, tylko szybciej wyrzuc. Mniej problemow.
Po co rozmowy jakiekolwiek zreszta, trzeba bylo powiedziec 'spier...' - czy to nie to samo co 'kocham Cie ale nie mozemy byc razem'?
To jest krotsze, pokaze jaki jestes twardy, a Kobieta duzo lepiej zrozumie, bo od razu jej pokazesz, co Twoje 'kocham' bylo warte.
Mowie z punktu widzenia Kobiety.

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

No właśnie to co piszesz.
Edit: ciekawą masz interpretację.. Ty byłeś jej kochankiem ale ona twoją kochanką nie. Bo ona była mężatką a Ty wolny? To co ona sypiała z Tobą a Ty z nią nie? Nie rozumiem..
Edit 2: może ja coś źle rozumiem, ale dla mnie każda osoba z którą sypiam jest kochankiem... ba mąż/żona też są kochankami...

Daj sobie na luz bo moj temat jest juz skonczony i nie przyszedlem tutaj po zadne rady.

Czyli miałam rację ... ok
Ty też daj sobie na luz... wyjdzie Ci to na zdrowie.

Luz na zdrowie wychodzi... Roxann, Ciebie chyba troszeczke boli, ze Szary80 w swojej historii jest przeciwienstwem Twojego kochanka, stad te malutkie szpileczki.

alsoski001 napisał/a:

eska12 napisał/a:

Roxann ja obstawiam, że rozstali się jak zawsze. I ona na nie wie, że to już na zawsze. Może się mylę. Nie wykluczam tego.
Tylko Alsoski może rozwiać nasze wątpliwości.

A wiec rozwiewam wątpliwości: ona kilka razy proponowała rozstanie. Ja walczyłem aby tak się nie stało i ona ulegała. W końcu za kolejnym razem powiedziałem, ze zgadzam się, ze już się więcej nie spotkamy.

Po kilku dniach ona z kolei podjęła próbę powrotu do tego co było i wtedy jej odmówiłem (wczesniej za każdym  razem ulegałem) i wtedy, po tej odmowie poczułem, ze odciąłem się emocjonalnie, ze zrobiłem coś inaczej niż zwykle. To był przełom

Tak wiec Ona chciała to skończyć ale nie potrafiła w tym wytrwać a ja czekałem na nia - aż do ostatniego razu ...

Czekales na nia jako na kochanke dopoki Ci nie zawadzala. Jak mebel. Teraz masz juz wprawe, wiec kup sobie nowy, tylko szybciej wyrzuc. Mniej problemow.
Po co rozmowy jakiekolwiek zreszta, trzeba bylo powiedziec 'spier...' - czy to nie to samo co 'kocham Cie ale nie mozemy byc razem'?
To jest krotsze, pokaze jaki jestes twardy, a Kobieta duzo lepiej zrozumie, bo od razu jej pokazesz, co Twoje 'kocham' bylo warte.
Mowie z punktu widzenia Kobiety.

ZielonaKama napisał/a:

alsoski001 napisał/a:

A wiec rozwiewam wątpliwości: ona kilka razy proponowała rozstanie. Ja walczyłem aby tak się nie stało i ona ulegała. W końcu za kolejnym razem powiedziałem, ze zgadzam się, ze już się więcej nie spotkamy.

Po kilku dniach ona z kolei podjęła próbę powrotu do tego co było i wtedy jej odmówiłem (wczesniej za każdym  razem ulegałem) i wtedy, po tej odmowie poczułem, ze odciąłem się emocjonalnie, ze zrobiłem coś inaczej niż zwykle. To był przełom

Tak wiec Ona chciała to skończyć ale nie potrafiła w tym wytrwać a ja czekałem na nia - aż do ostatniego razu ...

Czekales na nia jako na kochanke dopoki Ci nie zawadzala. Jak mebel. Teraz masz juz wprawe, wiec kup sobie nowy, tylko szybciej wyrzuc. Mniej problemow.
Po co rozmowy jakiekolwiek zreszta, trzeba bylo powiedziec 'spier...' - czy to nie to samo co 'kocham Cie ale nie mozemy byc razem'?
To jest krotsze, pokaze jaki jestes twardy, a Kobieta duzo lepiej zrozumie, bo od razu jej pokazesz, co Twoje 'kocham' bylo warte.
Mowie z punktu widzenia Kobiety.

Zawsze osoba z pozycji porzuconego kochanka będzie miała inne spojrzenie na sprawę niż osoba, która zdradzała i zakończyła romans. To nie jest tak że jest tylko zabawa, cynizm i wyrachowanie. W jakimś sensie generalizuję, ale osoba zakochana w kochanku na początku naprawdę wierzy w to, że pragnie odejść, rozwalić małżeństwo i że będzie miała siłę to zrobić. Dopiero po czasie klapki z oczu spadają,  jak się widzi płacz dziecka i jego  prośby Nie rozwodźcie się..., to tak jakby piorun w łeb strzelił na otrzeźwienie. I zaczynają przychodzić rozterki - co ja wyprawiam...  A wy, którzy byliście kochankami mężatek/żonatych nigdy nie mieliście rozterek - jakie ja świństwo i podłość robię temu mężowi/żonie??? Ich dzieciom?? Czy wszystko przysłania żal nad sobą i zawiedzioną nadzieją? Tutaj nie ma czarne-białe.

Szary80 napisał/a:

Moim bledem bylo to ze nie poczekalem na rozwoj sytuacji i na zakonczenie definitywne jej zwiazku.
vs
Nie robilem nic na sile tylko czekalem i sie nie doczekalem.

Zarzucasz mi, że źle Cię zrozumiałam... ale Ty nawet w jednym poście kolejny raz zaprzeczasz sam sobie... ale już się powstrzymam od dalszych komentarzy bo będzie, że się celowo znęcam nad Tobą...

Szary80 napisał/a:

Roxann napisał/a:

Zarzucasz mi, że źle Cię zrozumiałam... ale Ty nawet w jednym poście kolejny raz zaprzeczasz sam sobie... ale już się powstrzymam od dalszych komentarzy bo będzie, że się celowo znęcam nad Tobą...

Gdzie ty tutaj widzisz zaprzeczenie?

A Ty nie widzisz?

ssszron napisał/a:

Kama. U mnie nigdy nie było słów kocham ani żadnych wspólnych planów. Tak więc to też jest inna sytuacja. I ja wcale nie mówię, że facet biorący kochankę ma jaja. Ja się z tobą zgadzam. Jest to niedojrzały i egoistyczny dupek. Ja współczuję ci i próbuję coś ci uświadomić tylko po to, żeby było ci lżej, a nie żeby dokopać.  Dlatego teraz, po przejsciach, po własnych przemyśleniach, po czytaniu forum jestem "mądrzejsza" i nie zamierzam więcej nikogo zdradzać ani wchodzić w jakiekolwiek flirty z zajętymi/żonatymi.

Roxann napisał/a:

Szary80 napisał/a:

Gdzie ty tutaj widzisz zaprzeczenie?

A Ty nie widzisz?

Nie widze i nie chce mi sie juz rozmawiac na ten temat.

Ty jestes dobra 
Pozdrawiam