Czy romans zmienia rzeczywistość? - Netkobiety.pl

bagienni_k napisał/a:

O ile mam wątpliwości, czy żona kochanka Kasi nie jest uświadomiona o wybrykach swojego małżonka, to czy mąż Kasi zasługuje dalej na takie traktowanie? Czujesz w ogóle jeszcze cokolwiek do niego?

Myślę że jego żona nie ma pojęcia o jego wybrykach,po pierwsze nie mają wspólnych  dzieci, mieszkanie jest tylko jego,ona ma swoje mieszkanie, firmę,tak niezależna kobieta raczej nie przymykała by oczu .
Męża kocham, dziwnie to brzmi ale gdyby tak nie było, robiłabym pewnie plany na przyszłość z kochankiem,no i przede wszystkim postawiłbym sprawę jasno, odchodzę od męża, zostaję z kochankiem a gdyby on się wycofał to jestem wolny człowiek i tyle

Tylko, istnieje t zasadnicza i oczywista sprzeczność, która dla mnie przynajmniej, jest nie do przeskoczenia: MIŁOŚĆ, KOCHANIE = BRAK ZDRADY, OSZUKIWANIA I OKŁAMYWANIA. Tyle

Najważniejsze czy Ty łamiesz własne te głębokie swoje zasady nie to co można dowolnie zmieniać na poziomie intelektu czy wiedzy o moralności.

... robię coś społecznie potępianie, nie chcę z tego zrezygnować i w sumie nie wiem na co liczę

Kasia ... udowadnia, że kontroluje sytuacje  gołym okiem widać, że odjeżdża.
To tak jak jakby narkomana po zażyciu narkotyku przekonywać by nie brał.

A zdradzić wreszcie wiedzę tajemną - "jak się zachowuje zakochany facet" to, rzecz jasna - nie łaska... ech...

Netania napisał/a:

Co robi zakochany Bullet. Moze niech będzie tak. Dla mnie żywy człowiek jest bardziej fascynującym źródłem niż jakieś tam google.

Rozkochaj mnie w sobie to doświadczysz ...

Zakochany facet o godz 1:13 przewraca się z lewego boku na prawy ale tylko w środy i czwartki, po tym, go poznasz

W sumie odkąd mam kochanka to w domu też cisza, nie ma awantur, bynajmniej wiadomo z czego one wynikały, czasem coś zagadam na ten temat, ale nie narzucam się, skoro odpowiada mu kanapa i pilot,ma ze mną spokój

cześka8 napisał/a:

Kasia1973 ja tez slyszalam takie slowa od swojego iles razy jak probowalismy.. znalezc kompromis w sprawach trudnych - juz nie slysze, bo sporo mniej z partnere rozmawiamy i przez co jest... spokojniej..
Rozwiesc sie nie rozwiode, w sumie unormowalo sie jakos miedzy nami (pomrocznosc jasna?? :])... moze i oszukuje bo nie przedstawilam kolegi, a partner... ma w koncu ten swoj swiety spokoj, kolega z kolei wydaje sie jest w podobnej sytuacji.. choc czytujac to forum to wszyscy wiemy o co mu chodzi i jakiez to schematyczne )
Pozdrawiam normalnych i nienormalnych )

W sumie odkąd mam kochanka to w domu też cisza, nie ma awantur, bynajmniej wiadomo z czego one wynikały, czasem coś zagadam na ten temat, ale nie narzucam się, skoro odpowiada mu kanapa i pilot,ma ze mną spokój

Szary80 napisał/a:

Kasia 1973 napisał/a:

W sumie odkąd mam kochanka to w domu też cisza, nie ma awantur, bynajmniej wiadomo z czego one wynikały, czasem coś zagadam na ten temat, ale nie narzucam się, skoro odpowiada mu kanapa i pilot,ma ze mną spokój

To po co z nim jestes ?

Przecież pisała - z miłości tak go strasznie kocha tego męża swojego. No aż łzy mi kapią ze wzruszenia

bullet napisał/a:

Kasia 1973 napisał/a:

W sumie odkąd mam kochanka to w domu też cisza, nie ma awantur, bynajmniej wiadomo z czego one wynikały, czasem coś zagadam na ten temat, ale nie narzucam się, skoro odpowiada mu kanapa i pilot,ma ze mną spokój

Wiesz ... przyszło mi do głowy, że może Twój jm ma kochankę stąd ta posucha w seksie bo ... również się dobrze ukrywa

Z drugiej strony zdradzanym mężom często radzimy"zachowuj spokój' "Obserwuj" "zbieraj dowody", stąd ten spokój

wg mnie oba przypadki są bardzo prawdopodobne.

Nie, pracę ma w męskim gronie,po pracy zaraz jest w domu,a potem kanapa, poza tym, trzeba dbać o siebie, wiadomo, koszule,slipki,no bynajmniej ja sobie nie wyobrażam żeby miało być inaczej, zaniedbany kochanek??? Nie, która by chciała.
Zresztą,mi ponoć nic nie brakuje, nie że mam takie mniemanie, ale to się daje odczuć na co dzień, gdyby mąż chciał zaszaleć to raczej musiała by być babka na równi ze mną a nawet lepsza,

Netania napisał/a:

Bullet - dla mnie to żaden off top. Zakochanie jest powiązane z romansem. A dobrze by było poznać te znaki. Widzę że jednak unikasz odpowiedzi na to pytanie. Spoko. Żaden to wstyd przyznać się do niewiedzy. Ja jakby co - wybaczam.

Dlatego m.in weszłam na to forum, żeby dowiedzieć się jak facet czuje że się zakochał, ale nie potraficie napisać że robicie to, to i to, zachowujecie się tak i tak, takie wymijające te męskie odpowiedzi

No właśnie:)

To do mnie? Jak coś to super że podzielasz. Ale jednak czesto się mylimy co do tych uczuć. Cos przeaczamy. I zdaje się nam że kocha - a tu nagle sru...
I co? Jak żyć? Skąd wiadomo? Czy jednak kocha czy to kochanie to atrapa za którą stoi sru...?

Netania napisał/a:

To do mnie? Jak coś to super że podzielasz. Ale jednak czesto się mylimy co do tych uczuć. Cos przeaczamy. I zdaje się nam że kocha - a tu nagle sru...
I co? Jak żyć? Skąd wiadomo? Czy jednak kocha czy to kochanie to atrapa za którą stoi sru...?

Często kochanie mylimy z zakochaniem, czyli tą całą chemią (hormonami). Ludzie szczególnie starsi wiedzą doskonale, że to stan przejściowy i te motyle prędzej czy później zdechną, dlatego nie przywiązują do nich aż takiej wagi.
Inna rzecz jest taka, że facet by zdobyć (dobry, regularny) seks, zrobi wiele. Tyle, że nasza biologia jest różna i facetowi po seksie ciśnienie spada, a kobiecie rośnie. I tak w kółko.

No wiadomo że zakochanie nie trwa wieki
Ale co z tym kochaniem, które jednak jest wyżej niż zakochanie?

Jak facet na wszelkie próby pieszczot ma minę jakby zobaczył psią kupę rozmazaną na kuchennym blacie to raczej nie kocha? Tak po mojemu. Jak mija jak powietrze to raczej też nie?
I tak bazujemy wciąż tylko na domysłach. Czy to w ""normalnych" związkach czy w relacjach typu romans. Coś tam nam się zdaje.

Dlatego m.in weszłam na to forum, żeby dowiedzieć się jak facet czuje że się zakochał, ale nie potraficie napisać że robicie to, to i to, zachowujecie się tak i tak, takie wymijające te męskie odpowiedzi

Hrefi napisał/a:

Kasia 1973 napisał/a:

Dlatego m.in weszłam na to forum, żeby dowiedzieć się jak facet czuje że się zakochał, ale nie potraficie napisać że robicie to, to i to, zachowujecie się tak i tak, takie wymijające te męskie odpowiedzi

Pytanie trochę dziwne, w każdym razie trudne do odpowiedzi. To tak jakby zapytać skąd wiesz że miałaś orgazm.

Są chyba ogólne wyznaczniki zakochania:
- ciągłe (aż do umęczenia) myślenie o drugiej osobie,
- wzrost pobudliwości seksualnej,
-zazdrość o innych mężczyzn,
- pojawienie się takich uczuć jak troska, strach o drugą osobę,
- brak dostrzegania wad i błędów kobiety,
- kierowanie się jej dobrem ponad swoje,
- altruizm (mniejszy bądź większy),
- wszystko przestaje cieszyć - tylko czas razem daje radość,
- chęć posiadania dziecka z kobietą.

Pewnie można by dopisać jeszcze kilka dobrych punktów.

Natomiast co robi i jak się zachowuje to nie umiem opisać - pewnie każdy trochę inaczej.

Po sobie wiem, że inna jest miłość w wieku lat 20stu a inna w wieku 40stu gdy ma się zobowiązania wobec rodziny (kalkulowanie, liczenie kosztów, w głowie wojna pomiędzy dwoma uczuciami: miłość vs odpowiedzialność).

W wieku lat 20 byłem gotów zrobić wszystko, w wieku lat 40 kalkuluje co zrobić aby najmniej stracić a wieku 65 to zapytaj się kochanka bo to ciekawe.

Nie jestem facetem ani nie mam 65 lat, ale zakładam że 65 latek też kalkuluje co mu się opłaca aczkolwiek ma bardziej wywalone bo do kostuchy ma znacznie bliżej niż ten co ma 40 lat.
Kalkulacje to także to czym kierują się kobiety. Kasia zapewne też. Bardziej oplaca jej się zostać z mężem - bo mieszkanie, bo może kredyt, bo wspóln e dzieci i  milion wspólnych jednak spraw. Wspólne święta i wspólne spotkania rodzinne. Niektórze te wszystkie "wspólne" sprawy nazywają "miłością", "kochaniem" współmałżonka. Lepiej trzymać się tego co znane i bezpieczne, tym bardziej że obwieszone tym co "wspólne" bardziej niż choinka bombkami, niż pchanie się na nieznane wody jakim jest zamiana romansu na związek.

Musi byt ten kryzys przesilenie jakaś nawet drobna zmiana a przedtem jeszcze  wzrost doznań i euforii  przy jednoczesnym wahaniu, podnoszeniu tolerancji i wystąpić coś jak zejście,kac,heroiniści mówią o tym "skręt " zależy też od organizmu i wytrzymałości Kaśki ile to potrwa i jak głęboko i ostro przebiegnie.
Zabrzmiało jak na konsylium  Tak naprawdę to ja wcale na co dzień nie odnoszę wszystkiego do uzależnień  - zwariować można a w życiu jest jedna też inna tkanka .

To raczej odwrotność terapii ucieczka przed sobą a uciec się nie da i jest odwrotnie skutkiem jest jeszcze większa koncentracja na sobie inni to tylko odbicia i cienie nawet Ci bliscy to myślenie o kochanku i tego co on czuje,myśli,zrobi,jest myśleniem tylko o sobie coraz bardziej panicznym i w desperacji..
Terapii to niektórzy potrzebują po takim odlocie chociaż z drugiej strony to też szansa poznać się od wewnątrz i rozpoznać czego się tylko chce a czego naprawdę potrzebuje.Taki paradoks
Trochę też tak na zasadzie żeby się podnieść trzeba najpierw upaść.

Na rauszu jakimkolwiek to prawie każda osoba była i łatwiej porównać odnieść się, życie jest bogatsze jednak niż "czysty nałóg"czy jakiś tam odlot odloty.

Masz rację Magda tyle że te behawioralne uzależnienia są znaczniej słabiej znane i opisane, a najwięcej moim zdaniem do odkrycia jest w uzależnieniach od seksu i od seksu i "miłości" to nie to samo co seksoholizm.Wiele mitów i stereotypów/niby dogmatów też już krąży na ten temat .
Diagnozowanie takich spraw to bywa katorga dla znanych mi specjalistów ponieważ temperament, libido i naturalne potrzeby to jest u ludzi ogromnie osobnicza kwestia ,wielkie spektrum i rozrzut jak z wenus do marsa.

Na poziomie neurofizjologicznym sporo tych procesów związanych z uzależnieniami wygląda podobnie. Tych neuroprzekaźników, z których wiele jest jednocześnie hormonami, nie mamy aż znowu tak dużo

chciałbym grzecznie .... zasugerować, że korespondencja specjalistyczna nt. teorii neurobiologicznych oraz w zakresie neuroprzekaźników, a także opisów uzależnień behawioralnych kieruje ten wątek ku otchłani. Sadzę, że gdy pojawi się wzór kwasu rybonukleinowego ew. rozkmin nt procentowego przyrost serotoniny podczas oglądania Benny Hilla i będzie można uznać wątek za wyczerpany.

... sam mechanizm zdrady już mnie nudzi śmiertelnie. Zawsze jest tak samo i tu w kółko to samo ;-)

bagienni_k napisał/a:

Na poziomie neurofizjologicznym sporo tych procesów związanych z uzależnieniami wygląda podobnie. Tych neuroprzekaźników, z których wiele jest jednocześnie hormonami, nie mamy aż znowu tak dużo

Ale tu też są różnice, bo w różnych uzależnieniach różne neuroprzekaźniki się uaktywniają ;-)
- Zaburzenia uprawiania hazardu - dopamina, serotonina,
- Patologiczna hiperseksualność - dopamina, serotonina, oksytocyna
- Nałogowe uprawianie ćwiczeń fizycznych - opioidy, endokanabinoidy, dopamina
- Kompulsywne kupowanie - serotonina, dopamina
- Nałogowe opalanie się - opiody
- Problemowe korzystanie z nowych mediów np. granie w gry internetowe - dopamina, serotonina

bullet napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

... sam mechanizm zdrady już mnie nudzi śmiertelnie. Zawsze jest tak samo i tu w kółko to samo ;-)

niemniej osoba zdradzana za każdym razem uważa, że jej przypadek jest wyjątkowy, jednostkowy ... trzeba to wbijać do głowy, że nie jest.

Nie tylko osoba zdradzana myśli, że to, co przeżywa jest jednostkowe i wyjątkowe. Bo np. to jest akurat wątek o tych, którzy zdradzają i też myślą, że spotkało ich coś wyjątkowego i się tym odurzają, podczas gdy są to proste mechanizmy. Albo wręcz bywają w subiektywnym odczuciu ohydne, jak np. świeży romans opisywany tutaj, gdzie kobieta na ostatnim haju hormonalnym, typowym po 40tce i facet w wieku mojego dziadka zdradzają. Dzieci natury, żadnego opamiętania i udziału kory przedczołowej tylko czysta biologia. Tyle lat meandrów ewolucji a tu zonk :-O

Fakt, że pewna ulga dla osób zdradzonych może być w tym, że to, co im się przytrafiło i to, co przeżywają jest udziałem wielu osób, niezależnym od nich samych, na który nie mieli wpływu, a silne emocje z czasem wybrzmiewają, gdy się ich w sobie nie pielęgnuje.

Kasia 1973 napisał/a:

...A druga sprawa, odnośnie wieku, może napiszę tak, mnie to nie przeszkadza , bo zadbany 65 latek jest chyba bardziej do,, użycia" niż zapuszczony,flejtuchowaty 30 latek? ...

A nie zapuszczony 30,40, 50 latek, ze skrajności w skrajność. Trochę przerażające. Czyżby 65 lat było synonimem jurności "do użycia" a 30 lat flejtuchowatości ?
Pan, 65 lat, ma ego na poziomie stratosfery, a ja czuję coraz większe zażenowanie argumentami Kasi.
Widać kompleksy, czuć zaniedbanie ze strony męża. Biedna jesteś Katarzyno, współczuję Ci, na prawdę.

bullet napisał/a:

Kasia 1973 napisał/a:

...A druga sprawa, odnośnie wieku, może napiszę tak, mnie to nie przeszkadza , bo zadbany 65 latek jest chyba bardziej do,, użycia" niż zapuszczony,flejtuchowaty 30 latek? ...

A nie zapuszczony 30,40, 50 latek, ze skrajności w skrajność. Trochę przerażające. Czyżby 65 lat było synonimem jurności "do użycia" a 30 lat flejtuchowatości ?
Pan, 65 lat, ma ego na poziomie stratosfery, a ja czuję coraz większe zażenowanie argumentami Kasi.
Widać kompleksy, czuć zaniedbanie ze strony męża. Biedna jesteś Katarzyno, współczuję Ci, na prawdę.

Mnie bardziej chodziło o to że nie każdy 30,40 latek jest super a każdy powyżej 60 be,poza tym nie wyobrażam sobie żeby iść do łóżka z np 30 latkiem,ja czułabym się źle, pewnie bardziej wtedy myślałabym o tym jak wyglądam, może każdy jest inny,a że mąż ma na mnie wywalone to inna sprawa

Cóż starsi Panowie są różni..:)
Nie widzę powodu by zakładać ze koniecznie mniej pociągający dla 40 paro łatki niż przeciętny 3O latek.

Zresztą co innego pociagagace jest w młodym, a czymś innym przywabia starszy:)
Zona może nie wiedzieć, bo mąz jest dyskretny i inteligentny, i nie wybiera a kochanki Pań wydzwaniajacych na komórkę w czasie weekendu.:D