Czy romans zmienia rzeczywistość? - Netkobiety.pl

Nie mówić i co dalej?Takiej decyzji jej słuszności nie ocenisz z perspektywy jednego dnia miesiąca czy roku.Słuszność można ocenić po latach.Coś co dziś jest piekłem możeokazać się wybawieniem.Kiedyś o czymś bardzo marzyłam.Intensywnie o tym myślałam.Siedziałam w autobusie i jakiś czlowiek ze śmiechem powiedział mi że będzie dobrze ale to dobrze nie jest tym dobrze o którym myślę.Marzenie faktycznie się nie spełniło byłam zawiedziona.Po 15latach okazało się że gdyby się spełniło bardzo źle się by dla mnie skończyło.Życie zweryfikowało.Może nie oddaje to Twojej sytuacji ale nie wiesz co będzie.

Ja już chyba nie potrafiłabym swojego wątku czytać... za dużo tam emocji zostawiłam... nie chcę do tego wracać.
Czy nosiłam godność w kieszeni? Może tak, może nie trudno mi to stwierdzić. Samo zakochanie się w kimś, klapki na oczach nie świadczą o tym. Myślę, że nie poniżałam się (tak mi się wydaje), nie biegałam za nim, byłam a przynajmniej starałam się być konsekwentna... a że towarzyszyły temu silne emcje ... no cóż... albo zachowywałam je dla siebie, albo 'wyrzucałam' je pisząc swój wątek...  Można je w jakimś stopniu kontrolować, ale to się dzieje trochę niezależnie od nas.
Czasem nawet trudno samemu przewidzieć jakbyśmy zareagowali czy zachowali w danej sytuacji.

a ja myślę, że jeżeli coś zrobiłeś, to pewnie sytuacja była już a tyle "nabrzmiała" że nie mogłeś  dłużej tego nosić.
Scenariusze mogą być różne, bo teraz każdy ma ferment w głowie..
może się okazać, że Twoje małżeństwo wcale nie jest tak martwe jak myślałeś
Mąż kochanki nie wiadomo jak zareaguje- może walczyć o rodzinę i żonę, albo sam np miał kogoś innego i będzie mu to na rękę.
Kochanka może walczyć o męża lub odetchnąć z ulgą.
Może też zostaniesz sam ale nawet tu jest jasna strona- możesz spotkać inną kobietę, z którą bardziej Ci będzie po drodze pod każdym względem..
Wybuchło.. niech opadnie kurz..

Hrefi Ty mimo wszystko miałeś czas na przygotowanie sie na to wszystko,jednak dojrzewałeś do decyzji a na żonę mimo wszystko spadło nagle.Od psucia się związku do informacji o romansie jest przepaść.Kobieta cierpi i nie oczekuj od niej od razu spokoju opanowania planu na przyszłość.Jej się życie wywróciło.Za jakiś czas ochłonie i przyjdzie czas na racjonalne wnioski.

Co chcesz ugrać tym przyznaniem się bo nie rozumiem . Zostaw tak jak jest i zacznij żyć tym co Ci zostało . Pytanie co Ci zostało .

Jeżeli kochanka nie myślała odchodzić od męża a romans się wyda "dzięki" pomocy żony Hrefiego, niewykluczone, że kochanka winą obarczy jego. W końcu to on powiedział o romansie, jego wiadomości przeczytała żona. Przecież to nie była ich wspólna decyzja, że czas się ujawnić. Romans jest fajny dopóty, dopóki jest trzymany w tajemnicy. Obie osoby muszą tej tajemnicy strzec. Zachowanie Hrefiego, jakkolwiek by to nie zabrzmiało, było nielojalne wobec kochanki. Naraził ją na nieprzyjemności i daleko idące konsekwencje.
Co innego powiedzieć, że kocha się inną osobę i odejść a co innego, zdradzić kto to i zostać. Takie zachowanie jest zupełnie bez sensu. Chyba, że to było celowe działanie, nastawione na wywołanie burzy... i skłonienie kochanki do jakichś decyzji.
Bo gdyby Hrefi naprawdę kochał i chciał chronić kochankę, w życiu nie powiedziałby żonie o kogo konkretnie chodzi, a gdyby nawet jakoś to samo wyszło, to by tłumaczył że owszem kocha ją ale "miłością platoniczną", by nie narażać jej na konsekwencje ew donosu do męża.

Dokładnie. Szczególnie, że miał chyba świadomość, że żona nie odpuści, a kochanka ma męża i dzieci, których zostawiać nie chce.
Jeśli taki był plan to bardzo słabe, egoistyczne zagranie, choć faktem jest, że kochanka musiała się liczyć z takim ryzykiem.
Ja ze swoich perypetii dokładnie pamiętam jedną podstawowa zasadę: jeżeli mamy być razem, to on musi odejść SAM, bez "pomocy" w postaci powiadamiania jego żony. Jeśli zostaje, nie chcę by kiedykolwiek nasz romans się wydał. Usuwam go ze swego życia, odkreślam grubą linią i żyję dalej.
Dlatego wkurzałam się, kiedy dostawałam od niego później wiadomości z wyznaniami, które mogły być przecież przeczytane. Ujawnienie romansu, kiedy dawno się skończył, jest tak samo bez sensu, jak to co zrobił teraz Hrefi.

To wcale nie jest takie oczywiste Roxann, że żona wyda sprawę mężowi kochanki. Wcale tak nie musi być. Hrefi nie odejdzie od rodziny sam ze swojej decyzji, raczej żona go wyrzuci. Ale ze względu na małe dzieciątko, niekoniecznie to zrobi.

Też tak uważam.
Ja miałam idealną sytuację, by donieść żonie, ba! ona nawet sama się ze mną skontaktowała... jednak nie chciałam mu dokładać. Nigdy nie myślałam o zemście czy jakimkolwiek odegraniu się. Reakcja - totalne ignorowanie go - przyszła naturalnie, bo zwyczajnie nie miałam ochoty z nim rozmawiać. Bo i o czym?
Karanie kogoś, że nie zdecydował się z nami być, albo pokochał inną osobę jest delikatnie mówiąc niedojrzałe... a raczej żałosne.
Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to chce się dobrze dla danej osoby, tak po prostu. Poczułam się zraniona, ale nie podłożyłabym mu świni. Nawet mu w pewnej sytuacji pomogłam. On zrobił podobnie. Mino wszystko. Mimo, że się unikaliśmy i nie rozmawialiśmy ze sobą...

Po prostu osoba zdradzona ma troche inne podejście, bez wzgędu na to, czy po zdradzie decyduje się na zostanie ze zdradzaczem, czy nie, trudno sie pogodzić z tym, że ktoś kto krzywdzi innych nie zostanie ukarany. Jesteśmy wychowywani w bardzo prostym konstrukcie moralnym, prawnym, dopuściłeś się czynu zabronionego, skrzywdziłes kogoś, należy Cie ukarać. Trudno iść dalej przez życie z człowiekiem który nas zdradził, a nie został za to ukarany. Tak samo trudno rozwodząc się z taką osobą, machnąć ręką na wszystko i powiedzieć trudno, chce się ukarać taką osobe chociażby zabierajac jej jak najwięcej sie da. Dlatego trudno wybaczyć zdradę (bez wzgledu na to czy będzie sie z ta osobą, czy nie), bo wybaczenie równa się nie wymierzeniu kary.
To trochę tak jak są rozprawy, ktoś kogoś pobił i sedzia by powiedział, ok żałujesz, mówisz, ze więcej tego nie zrobisz, ofiara Ci wybaczyła, to odstąpimy od wymierzenia kary. Świat tak nie działa.
Zatem zdradzani nie chcą ukarać zdradzacza, za to ze on nie chciał/ nie chce z nimi być. Zdradzony chce ukarać zdradzacza (przynajmniej w pierwszych chwilach po zdradzie) za to, ze go oszukał, że nie powiedział sorry mam dość zwiazku nic z tego nie będzie, odchodzę, tylko zdradzał przez x czasu, oszukiwał, robił ze zdradzonego debila. Za to chce sie ukarać.

Roxann, to jest tak, ze w pierwszej chwili jak jest się skrzywdzonym chce się krzywdzić i już czysty odruch, akcja reakcja. Natomiast fakt faktem, nigdy nie napiętnowałam kochanek/ kochanków. Kochankowie to tylko narzędzia, nawet jeżeli się niby ich kocha (ja uważam, ze gdyby zdradzający kochali swoich kochanków to by odeszli od rodziny i zaczęli życie z kochanką/ kochankiem- miłość ponad podziałami, a co ) to nie są istotni, jak sie chce zdradzic to się i tak zdradzie, jak nie z tym to tamtym. Zatem za samą zdradę odpowiada tylko zdradzacz. Kochanek, czy kochanka jasne mają wybór, często sa napiętnowani, oskarżani za rozpad związku co dla mnie jest głupotą, można kwestionować ich konstrukt moralny, ale na pewno nie oskarżać o zdradę, kochanka Hrefiego nie jest winna zdrady w zwiazku małżeńskim Hrefiego i jego żony, ale jest winna zdrady w swoim małżeństwie. Zatem jak już ktoś ma się mścić na niej to mąż jej szacowny, a nie małżonka Autora, równie szacowna- jak zawsze przesyłam gorące pozdrowienia dla nich.

Co do dawania się oszukiwać, tak zdradzani bardzo często nie wierzą w zdradę, nawet jak wyczują, ze coś jest nie tak, to potem jeżeli są zaślepieni miłością nadal wierzą że wszystko jest ok. Jeżeli wierzyć Autorowi, a jak wszyscy wiemy, zdradzaczom sie nie wierzy To żóna z nim była dla wygody, nie pracowała była przez niego utrzymywana, wiedziała, że on jej nie kocha, ale była z nim dla swojej wygody, jezeli teraz chce go nadal przy sobie utrzymać to nadal tylko dla swojego dobra w domyśle ekonomicznego, a nie w imię wielkiej miłości.

Dokładnie, bo to dla niej dobry układ. A że go nie kocha, to i ma gdzieś, że on jej nie. Nie chce wymierzać bezpośrednio mu kary, bo on swoją rolę w tym małżeństwie ma dalej spełniać, więc lepiej go oszczędzić, za to "przepędzić" kochankę z hukiem najlepiej uprzykrzając jej życie by się jej raz na zawsze odechciało zbliżać do szanownego małżonka

Ktos skomentował " jako odważny".
Tak, odwagą damskiego boksera.

Człowieku, czy Ty byłeś na haju kiedy szedłeś na ślub do UC albo co gorzej, do kościoła ?
Czy Ciebie żona zgwałciła, brała po pijaku ?

Pisałeś, że "złapała" Ciebie na dziecko - a to ona jest wiatropylna ?
Ciebie tam nie było kiedy zachodziła, że teraz starasz się wymigac ?

Jeżeli prawdą byłoby to , że jej nie kochałeś , to rzeczywiście jesteś "odważnym," ale inaczej.
Prawdziwy facet okresliłby się zanim by poszedł do łóżka, a nawet gdyby przydarzyłaby się wpadka to wymiksowałby się z układu żeby potem po latach nie odgrzewać starych kotletów.

No....mimo wszystko, życzę Ci, żeby Ciebie nigdy nikt nie walnął w oczy swoją "szczerą prawdą" o Tobie, tak jak Ty to zrobiłes wobec osoby której obiecywałes, ślubowałes.
Skończone s*****two.

O...a tu obraz "empatycznego gościa" który wzruszył się naiwnością dziecka...
Zaloże się, ze podobną empatie przejawiasz wobec ptaszka ze zwichnietym skrzydełkiem, głodujących w Zamibii, a oglądając film zdaża Ci się wytrzeć łzę ze wzruszenie.

Taki "pełny empatii " facet.
No chyba, że zachce mu się cukierka ze sklepu, wtedy po trupach do celu.
Chce podmienić sobie partnerkę, to obecnej, z zimną krwią przetrzyma głowę pod wodą aż zacznie puszczać bąbelki.
Co prawda tylko werbalnie.... na razie

Rzeczywiście "odważny" facet.

a teraz kilka perełek :
"niedobra" żona bo :

Natomiast nasz heros jest niewzruszoną skałą, opoką emocjonalną :

Cóz, widocznie te zachowania nie odnosza się do :
a) decyzji o ślubie naszego herosa,
b) popłynięciu emocjonalnym do kochanki naszego herosa.

W pozostałych przypadkach ( na razie) stosuje te swoje credo.
No chyba, ze będzie mu znowu coś przeszkadzało to zrobie sobie kolejny "excuse".

ale za to jakie przemyślenia o zemście w relacjach miedzyludzkich ma nasz  heros ...:

zapewne dlatego ,że:

I heros zakręcił kółeczko logiczne... zdrada jest jak zemsta - daje chwilową ekstazę i satysfakcję, żal przychodzi po czasie
- to po co wczesniej były te opowieści o własnej stabilnosci emocjonalnej, braku żalu, o determinacji w rozpierdzieleniu rodziny ??

a z drugiej strony... jak miło, ze stara się żonę uchronić od wpakowania się w gooofno w które on sam się wpakował,
dlatego odmawia jej tej watpliwej przyjemności którą on sam przeżywa :
- chwilowa ekstaza i stysfakcja która potem i tak kończy się żalem.

Jaki to "ludzki pan" z tego naszego herosa
a że hipokryzja bije od niegoi blaskiem własnym nie zmąconym żadną przeszkodą?
cóz, nawet takich przypadków klinicznych nie da uniknąć w społeczństwie.

Secondo, pięknie napisane.
W ogóle ciężko mi wyobrazić, jakim facetem jest Hrefi, bardziej 'ludzi' wydaje się (mi) Alsoski.
Dla mnie to facet wyprany z jakichkolwiek uczuć. I szczerze nie wierzę w to, że się złamał bo dziecko chciało z nim wyjść. Zwyczajnie nie miał dokąd a kochanka chce być z mężem. No to jej zrobił niedźwiedzią przysługę.
I może dobrze by było gdyby obie go kopnęły, może by 'otrzeźwiał'. Jakaś refleksja by go naszła.
Tak jak piszesz, nikt go do ślubu nie zmuszał, ani do dziecka. To nie była wpadka. Brak szacunku do żony bardzo razi.
Kochanką podbudowywał własne ego - ładna, ambitna itd. Problem, że nie chce zostawić męża.
Że też faceci trafiają na takie kobiety bez honoru jak jego żona... gdyby dała mu popalić, to by się facet otrząsnął. A tak może upokarzać bez końca, wyładowywać frustracje, a ona nadal chce z nim być.
Myślę, że podobnie było/jest u mego ex... jego żona też nie pracuje od dawna choć dzieci starsze to już nastolatki. Nigdy nawet nie zabrał ją ze sobą na jakąkolwiek imprezę itd. Jest bo jest. Teraz kolejne dziecko i znów 'udupiona'. I to jego 'nawrócenie'.
Mimo wszystko uważam, że nawet mój ex jakim by nie był sk..nem to nie powiedział jej prosto w oczy, że nie kocha i nie szanuje... choć mogę się mylić.
Ta kobieta jednak z nim będzie bo nie ma wyjścia.. Szczególnie teraz jak małe dziecko... Z drugiej strony on zarabia bardzo dobrze, więc jeśli się spełnia wychowując dzieci i prowadząc dom, to ... i przeżyje jego kolejne zdrady.
I tak jak tu... zdradzie winna koleżanka, nie on. Przyjaźń się skończyła, a małżeństwo 'uratowane'.

Nie powiem, że się uganiałam... czytałaś mój wątek... po jakiej sytuacji do tego stwierdzenia doszłaś? Te całe 2 lata to nie było wyjście z romansu (rozumianego jako spotykanie się i seks) tylko odkochanie... widzisz różnicę? Mój romans zakończył przed napisaniem na forum.. Mój problem polegał na tym, że wciąż go kochałam..
I nie sądzę że piję do żon i posiadania przez nich dzieci. Piszę o swoich refleksjach. Jak każdy tu. Ja teraz jestem po drugiej stronie więc perspektywę mam większą.

No miedzy nami mowiac Roxann ,trochę Czeresnia ma rację...bo ludzie ratują malzeństwa z powodu dzieci własnie, a nie dlatego, ze się dziecmi zaslaniają by ratować siebie. A u Ciebie to czasem przebija
w roznych wątkach..
Secondo, czy Twoj post mial na celu jakąś poradę czy tylko dop..lenie Hrefiemu.?
Chyba nie masz dzieci, bo ktos kto ma nie napisalby tego o synku autora?
Jesteś jak miedź brzęcząca..Secondo..
Albo cymbał brzmiący..

Roksan kłamczuszko a międzyczasie pisząc na forum przespałaś się podczas pożegnania z pracą z Panem Prezesem.Oj chyba swojego wątku nie pamiętasz:)dwa lata nie docierało do Ciebie że Prezent ma Cię gdzieś a od żony wymagasz ogarnięcia się w dzień tydzień miesiąc.Ty miałaś do stracenia big love a i tak Ci przyszło z trudem a żona dużo więcej i to już nawet pomijając aspekt materialny.W każdym wątku umniejszasz rolę kochanki.Myślę że jeszcze sama do końca nie zamknęłaś swojego wątku.Ech zawsze ta żona i te dziecko....

Według mnie żona Hrefiego nie szanuje go tak samo jak on jej. Ona ma go głęboko w tylku i tyle. On mówi, że jej nie kocha. Ona ma to gdzieś. On chce rozwodu: ona ma to głeboko i mówi, że nie da. Ma z nią być, bo tak kiedyś przysięgał i tyle. Ma dawać kasę i zajmować się dzieckiem. A kare już mu żona wymierzy: powie mężowi kochanki i sprawa załatwiona. Zachcialo mu się chodzić na bok i pokochać inną, to ona yo zniszczy żeby nie miał tej "miłości". Moim zdaniem żona Hrefiego go nie kocha. Uprzykrzy mu życie za kare. I go sobie zostawi. Jest ubezwłasnowolniony Ona czerpie korzyści.

@Ela210 - jest taka dobra zasada, według której nie wypowiada się na tematy , których się nie rozumie, lub co gorsza nie jest się w stanie pojąć .
Polecam pod rozwagę .

Za epitet dziękuje.
Świadczy on nie o mnie, ale o tym który go użył.

Ela ale to nie Secondo jest odpowiedzialny za burzę w rodzinie Autora.To Hrefi podejmując decyzję o romansie skrzywdził własne dziecko.Takich scen z dzieckiem będzie więcej ale to nie Secondo jest za nie odpowiedzialny.Mało tego taki los zgotował dziecku kochany ojciec.Mógł myśleć wcześniej jak rozpoczynał romana.A Dziecku będzie fajnie jak tatuś np.zamieszka z kochanką i jej dziećmi.Ela komu Ty współczujesz bo ja widzę że "katowi"nie ofiarom.Gdyby Twój mąż spakował się i wyszedł mówiąc Ci jeszcze przykre rzeczy to mi by w tej całej sytuacji żal było Dziecka nie faceta.Do faceta czułabym gniew że rani dziecko,chociaż akurat po takich rewelacjach faceta bym jużnie chciała.

No i nie żyje w atrapie podjął decyzję ale konsekwencją jest to że będzie miał takie sytuacje.Coś za coś.Ciągle czytam że jak mama nieszczęśliwa czy tata to dziecko też nie będzie.Analogicznie mama i tata mogą być szczęśliwi a dziecko nie.Można dyskutować o wyższości szczęścia rodzica nad szczęściem dziecka ale to bez sensu bo w tej sytuacji nie ma dobrych rozwiązań.Wybiera się między złem i gorszym złem dlatego osobiście nie stałabym Hrefiemu na drodze do szczęścia.Nie mniej kto sieje wiatr ten burzę zbiera.Dziwi mnie że kogoś to dziwi.

Ela Hrefi jasno pisze nie kochałem żony przed ślubem. Decyzja nr 1 zawarcie związku małżeńskiego.To żona chciała Dziecko.O ile kobieta nie upijała go,nie dziurawliła prezerwatyw o tyle jest sprawcą dobrowolnym dziecka czyli decyzja nr2 romans decyzja nr3 odejście decyzja nr4.Każdą decyzję podejmował Hrefi a jego żona i dziecko to bierni uczestnicy.Jeśli żona nie wiedziała przed ślubem że jest niekochana to gdzie w tymjej czynny udział.Już na starcie była na przegranej pozycji.Jaką tu czynną rolę jej przypisać i odpowiedzialność?To Hrefi taki los zgotował rodzinie a nie ona jemu .Użalać się to ma prawo żona i dziecko.Ja im współczuję,matce która będzie odpowiadać na trudne pytania dziecka.Hrefi zdecydował chociaż zabrnął tak daleko że innej decyzji raczej nie miał.

Nie mowilam o winie za zdrade tylko o sianiu wiatru i zbieraniu burzy nikt tu nie zdejmuje z niego odpowiedzialnosci za zdrade.
I,uproscilas strasznie kwestię wplywu doswiadczeń z dziecinstwa.na swoje wlasne zwiazki. To nie tak ze rozwod to źle, a bylejakie malzenstwo ok.
I Hrefi utrzymywal dom i tak nie sadze by skąpil na dziecko, wiec naciągana ta teoria z przeproeadzką.

nigdzie nie napisałam, ze byle jakie małżeństwo jest dobre, jak rodzice sie nie dogadują, a dziecko widzi, że między rodzicami jest źle to jasne, ze lepiej się rozstać i dziecku wytłumaczyć sytuację. Dzieci nie są głupie, rozumieją o wiele więcej niż nam się wydaje. Lepiej żeby dziecko było wychowywane przez dwoje szczęśliwych rodziców, którzy nie sa razem, niż w umęczonym małżeństwie, bo wtedy ewidentnie widzi właśnie złe wzorce zachowań małżeńskich, partnerskich. Ale cały czas będę stała murem za tym, ze dzieci, które pochodzą ze zwiazków, gdzie rodzic/ rodzice sie zdradzali mogą, nie muszą mieć w przyszłości problemy z tworzeniem związków. Dla dziecka i tak rozstanie się rodziców jest szokiem i rozwaleniem stabilizacji (mądrzy rodzice potrafią się dogadać i ochronić dziecko, ale jest to trudne), a co dopiero gdy okazuje sie, ze jego życie było kłamstwem, a rodzice/ rodzic który zdradzał jest kłamcą, oszustem.

To w jaki sposób żona Hrefiego siała wiatr? i co w tym momencie jest burzą? zdrada? rozwód?
Secondo bardzo dobrze napisał w tym związku decydował tylko Hrefi, to on miał wszystkie dane, to on wiedział, ze nie kocha żony, a mimo to ożenił sie z nią, spłodził dziecko, stworzył dom i rodzinę, a potem to zdeptał zdradą. Gdzie w tym była żona? Gdzie ona mogła podjąć inną decyzję? Jeżeli facet sie oświadcza i chce ślubu, przy okazji z nami sypia i okazuje ludzkie odruchy to jednak mamy prawo przypuszczać, a nawet wierzyć, ze nas kocha i chce z nami być. dziecka sobie też sama nie zrobiła. Gdzie ona siała wiatr? Chyba tylko tym, ze nie była mega dociekliwa i dupy mu nie truła pytaniami, a czy Ty mnie kochasz, natomiast gdyby tak robiła to na forum by była okrzyknięta kobieta bluszczem.

Co do wyprowadzki, to napisałm, że możliwe że robi to po złości, natomiast nie neguję tego, ze to Hrefi utrzymywał dom. Ale skoro teraz on odejdzie, finanse się zmienią, poza tym zdrada jest ogromnym ciosem i ludzie latami się po niej podnoszą zawsze w takich sytuacjach słabsze osoby potrzebują pomocy, wsparcia. Skoro żona może takie wsparcie uzyskać od rodziny która mieszka daleko to co, ma zostać tutaj dla "męża" żeby ten miał kontakt z dzieckiem. Sorry dobrze wiemy, jakie Hrefi ma podejście, sam pisał w innym wątku , że jak sie człowiek wiąże z kochanką/ kobieta, która ma dzieci, to nie ma się już tyle czasu dla swojego dziecka. Czyli żona ma zostać tam gdzie Hrefi, żeby jasnie tatuś miał możliwość spotykania się raz na ruski rok z synem, rezygnując tym samym ze wsparcia rodziny,a  Hrefi i tak w tym czasie będzie sie zajmował dziećmi kochanki (o ile ta z nim będzie)

Nirvanka napisała w 100%to co miałam na myśli z sianiem wiatru i burzą.Sekondo również tłumaczył wyraźnie,że trudno bić brawo za odwagę i dawać medal facetowiktóry zabrnął tak daleko że za dużego pola manewru nie miał.Słowo klucz zabrnął.Mógł przeciągać ale to już i tak czarna dupa.Roksi pisała że Aloski jest bardziej ludzki.Dla mnie nie to ta sama bajka tylko on jeszcze nie zabrnął ale brnie skutecznie do miejsca w którym jest Hefti o ile się nie wystraszy albo kochanka nie rozwiąże sprawy.

Secondo1 nie potrzebuje wprawdzie adwokata, ale jako iż jest to forum publiczne, pozwalam sobie zabrać głos w sprawie tego wpisu.

Podobnie, jak i Ty Elu210, Secondo prezentuje swoje własne poglądy, argumentuje je, nakreśla kontekst, odwołuje do treści postów autora wątku i interpretuje wedle własnego systemu wartości, wiedzy lub doświadczenia, czyli postępuje w taki sam sposób, jak Ty to czynisz zamieszczając komentarze. Nazywanie tego "obnoszeniem się" musiałoby być zatem rozszerzone na wszystkich Forumowiczów łącznie z Tobą.

Powoływanie się w tym miejscu na "Hymn o Miłości" i użycie go przez Ciebie Elu, jako szpady, wydało mi się raczej zabawne niż karcące i to z dwóch powodów:
primo: Dlaczego nie rzucisz w twarz tym hymnem najpierw autorowi wątku, tylko komuś, kto odważył się wypowiedzieć na temat jego postępowania? Jak ma się Twoim zdaniem treść Pierwszego Listu do Koryntian do życia jakie wiedzie Hrefi i sposobu w jaki traktuje osoby, które są jego najbliższymi na mocy prawa, które zostało mu udzielone i którego sam sobie udzielił?

secundo: Wybrany przez Ciebie fragment, pisany w czasach, gdy antyczny Korynt okryty był sławą miasta zgniłego moralnie, bardzo do rozważanej w tym wątku sytuacji pasuje. Wiem, że zrobiłaś to bez świadomości, ale tym bardziej ów lapsus, który popełniaś w wątku człowieka, którego morale dawno już opadło do poziomu rozporka, czyni ten wątek wręcz groteskowym. 

Pominę tutaj niedorzeczność Twoich negacji i prawo kaduka, którym się posługujesz do oceny poglądów odległych od Twoich, ale pragnę jedynie zauważyć, że z lekka przesadziłaś z tą "mineralogią"... : - )

Muszę wyznać Ci pewien sekret, Elu... Od kiedy pojawiłam się na tym Forum, z wielką uwagą czytałam posty Secondo1 kiedykolwiek na nie trafiałam. I bardzo je cenię. Niezleżnie od tego, czy nasze linie myślenia się zbiegają, czy nie, własnie posty Secondo mają dla mnie ogromną wartość. Dzięki niektórym wpisom Secondo, polecanym przez nią lekturom, mogłam rozpocząć dość ciekawą drogę do zrozumienia, co mi się właściwie w życiu wydarzyło jako dziecku, którego ojciec zdradzał matkę. W mojej rodzinie to ja, jako ośmioletnia dziewczynka odkryłam przypadkowo długotrwały romans mojego taty z pewną panią...

A jeśli chodzi o wątek i postawę Hrefiego, to przestałam się w nim udzielać po tym, jak bez cienia zażenowania autor opisał tu, co robi ze swoim ejakulatem wędrując bez przystanku od łoża kochanki do żony... Podobnie jak Secondo 1 uważam, że Hrefi postępuje jak kanalia.
Jeśli nie jest trollem, jak często sobie o nim myślę, gdy z niedowierzaniem czytam to, co opisuje, to znaczy, że jest przykładem moralnego bezkręgowca, a ckliwe scenki z jego nagle rozpaloną ojcowską miłością do dziecka wzbudzają tylko moje politowanie... Może właśnie dlatego, że gdy wyprowadzał się z domu mój tata, też gotowa byłam rzucić się i pójść za nim. To najbardziej normalna reakcja dziecka. Dla niego tata i mama to monolit, absolutna jedność, a ojciec to usosobienie Boga - to tak w kontekście biblijnych cytatów, którymi szafujesz Elu, bez pomyślunku... To, że Hrefiemu na taki widok własnego dziecka skraplają się uczucia, jest raczej jego obawą, że bezpowrotnie traci kogoś cennego i dowodem na to, że lamentuje nad własną, bezbrzeżną głupotą...

Wstrzymaj zatem konia, Waćpani Elu, galopując po kartach Pisma. Bo możesz z niego spaść, tak, jak Szaweł...  ; - )))

.

Auroro, piękny Hymn o tym jak Secondo uratowała Ci życie.. rozumiem potrzebę wdzięcznosci. Rzecz w tym by oceniając autora wątku umieć sie wznieść ponad swoje doświadczenia życiowe, Książki są różne, niektóre otwierają głowę, a niektóre zamykają, pozwalając pozbyć się cierpienia doznanego w dzieciństwie. Tak jak mechanizmy obronne- ukladają świat, a zatrzymują rozwój.
Jeździłam konno- i powiem Ci , że najłatwiej spaść z konia wstrzymując go bez potrzeby, i okładając batem..

Panie Hrefi, napiszę ci jako znany na forum biały, heteroseksualny, katolicki hipokryta i mizogin. Własna żona mówi, żem złośliwy, cyniczny, psychopatyczny skur….iel i manipulant bez serca. Sam kiedyś musiałem kobiecie, którą nawet lubiłem brutalnie powiedzieć, że jej nie kocham choć nawet ja nie spodziewałem się, że ją to tak zaboli. Uważałem jednak, że w obliczu tego, że relatywnie zmarnowała na mnie niewiele czasu, to szkoda by marnowała go więcej, kiedy mogła znaleźć kogoś lepszego. W obliczu tego co na swoim wątku piszesz mógłbym tu poniżej machnąć kilka zgrabnych zdań, zgodnych z regulaminem ale żeś pan inteligentny, to i wysnułbyś pan właściwe wnioski co o panu sądzę. Myślę jednak, że po pierwsze czasem sytuacja wymaga aby pewne rzeczy ujmować krótko i zwięźle. Mimo, że mam już jedno ostrzeżenie na tym forum i możliwe, że szanowne panie moderatorki uznają, że wyczerpałem już ich cierpliwość. Ponadto jak powiedział kapitan Wagner - nie ma w słowniku ludzi kulturalnych słów, które mogłyby dostatecznie obelżywie określić pańskie postępowanie. Tak więc ograniczę się do krótkiego - jesteś pan banalna, pusta i samolubna gnida.

Znowu się zagalopowałaś, Amazonko... ; - )))

Mierna ta Twoja hippika. Myślenie wyłącznie na długość lonży i w ogłupiające kółeczko...
Bardzo współczuję. Naprawdę. To chyba musi boleć. ; -)))

Elu czasem sobie Ciebie czytam i pamietajac, ze Twój maz do najwierniejszych nie nalezal mam wrażenie, ze nadal jestes w tym wszystkim zagubiona. Ale zeby nie bylo, ja tez jestem zdradzona kobieta i nigdy przez mysl mi nie przeszlo aby mscic sie na ex, badz obwiniac kochanke.
Jednakze mam wrażenie, ze sie zapedzasz w wybielaniu Pana autora. Szanujac Twoje "zamilowanie" do czasow dawnych cytuje: Ja ...(imię Pana Młodego) biorę sobie Ciebie... (imię Panny Młodej) za żonę i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci.
Podczas wymiany obrączek padają słowa: (imię Pana Młodego/Panny Młodej) przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Jednakze nie mozna wykluczyc slubu tylko cywilnego, wiec: Świadoma(y) praw i obowiązków wynikających z założenia rodziny uroczyście oświadczam, że wstępuję w związek małżeński z (imię Panny/Pana Młodego) i przyrzekam, że uczynię wszystko aby nasze małżeństwo, było zgodne, szczęśliwe i trwałe.
To tylko tak gwoli przypomnienia, bo chyba nie powiesz, ze Hrefi nie byl spelna rozumu wypowiadajac ktorekolwiek z tych slow?

Zapewniam Cie Elu, ze ja tu zadnych frustracji nie rozladowuje, a mojemu ex mimo zdrady caly czas zyczylam jak najlepiej. Nie zmienia to faktu, ze wybielasz/rozgrzeszasz Hrefiego, obwiniajac jego zone. A ja mozesz obwiniac wylacznie za rozpad wiezi malzenskich, a nie za zdrade. O ile oczywiście Hrefi przedstawia nam obeiktywna prawde.