Zamiana domu na wsi na mieszkanie w mieście... - Netkobiety.pl

To bardzo proste, przecież domu nie sprzedaje się jak chleba w piekarni, że ktoś go weźmie do siatki i od razu się wprowadza... z reguły ten, kto kupuje, też ma do załatwienia swoje formalności... spisujesz umowę przedwstępną, dostajesz zaliczkę, szukasz mieszkania, wpłacasz zaliczkę... u mnie od momentu znalezienia kupca na dom do aktu notarialnego upłynęło pół roku...

Możesz w międzyczasie wynająć coś. To najprostsza opcja. Ma tę zaletę dodatkowo, że będziecie mieć czas na rozejrzenie się po rynku nieruchomości i znalezienie dobrej oferty mieszkaniowej.

Ewentualnie możecie dogadać się z kupującym co do czasu, kiedy jesteście w stanie opuścić dom i znaleźć mieszkanie. Takie ustalenia dla bezpieczeństwa obu stron zapisuje się w umowach u notariusza.

No, ja akurat na kupca czekałam tydzień od wstawienia samodzielnie ogłoszenia na odpowiednim portalu Ale to raczej nie reguła
A sam proces trwał dlatego tak długo, że było jeszcze do załatwienia parę urzędowych spraw - a nabywcy składali wniosek o kredyt, więc i przy okazji oni musieli dostarczać wiele dokumentów. Nie zawsze te sprawy są faktycznie konieczne do załatwienia, ale i bank nabywców wymagał do kredytu wiele zaświadczeń (typu np. że nie jest teren leśny itp.), i u mnie sytuacja wymagała jeszcze ostatecznego urzędowego ustalenia (dom przejęłam po rozwodzie z obowiązkiem spłaty byłego męża, z czego ostatnią ratę płacili mu już nabywcy - wymagało to nawet namówienia byłego męża do wizyty u notariusza, a to łatwe nie było )

Czekają mnie podobne sprawy ...
Niestety mieszkam w takiej dzielnicy, gdzie trudno sprzedać dom. Sąsiadka już kilka lat czeka na kupca
Jeszcze coś, jak duże mieszkanie w bloku kupiłaś za sprzedany dom?

Tak tylko, ze my jak narazie zastanawiamy sie nad tym pomyslem... nie wiemy w ogole ile wart jest nasz dom i czy wystarczy na takie mieszkanie... i czy w ogole sprzedalby sie... tu jest wiele niewiadomych... chcielibysmy ale musimy tez myslec realnie... Chyba najpierw musimy zapytac o wycene domu i zobaczyc czy kupimy za niego 3-pokojowe mieszkanie... Takie to wszystko trudne, takie ryzykowne... Na co zwracac uwage jesli chodzi o zakup takiego mieszkania??

Miałam napisać dokładnie to samo, ale że mnie uprzedziłaś, to nie będę się powtarzać .

MamoMajki, jeśli mogę coś poradzić, to najpierw zorientujcie się ile wart jest Wasz dom, potem zastanówcie gdzie chcielibyście zamieszkać i jak w tej okolicy kształtują się ceny takich mieszkań, jakie Was interesują - to będzie stanowić punkt wyjścia. Dopiero potem można liczyć pieniądze i ewentualnie rozważać alternatywne opcje.

Z racji stażu w bankowości hipotecznej mam za sobą mnóstwo przeprowadzonych transakcji związanych z nabywaniem/sprzedażą nieruchomości, nierzadko były to zresztą transakcje wiązane, czyli jedna transakcja ściśle wiązała się z drugą, dlatego zapewniam, że absolutnie zawsze można znaleźć takie rozwiązanie, które z jednej strony będzie satysfakcjonujące (mam tu na myśli kwestie czasowe), a z drugiej bezpieczne. Oczywiście pod warunkiem, że tam, gdzie w grę wchodzą jakieś niedogodności typu czekanie na udzielenie kredytu czy sfinalizowanie innej transakcji, obydwie strony będą dążyć do wypracowania jakiegoś sensownego kompromisu i będzie im na tym wystarczająco zależeć.

Rozumiejąc obawy, absolutnie nie namawiam na kredyt .

Wykonanie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę jest dosyć kosztowne, ale zawsze można po prostu poprosić o orientacyjną opinię. Wstępnej wyceny można też dokonać samodzielnie metodą porównania, czyli sprawdzając za ile są wystawiane i za ile sprzedają się podobne nieruchomości w Waszej okolicy. Wynika to z faktu, że rzeczywistą wartość tak naprawdę określa rynek, czyli ile ktoś jest w stanie za coś zapłacić.

Kiedy sama miałam problem z oszacowaniem wartości odziedziczonej działki rolnej w regionie zupełnie innym niż moje miejsce zamieszkania, to zadzwoniłam do kilku agencji nieruchomości z prośbą o orientacyjne określenie jej ceny (podanie jakich kwot żądają właściciele podobnych nieruchomości w okolicy) - okazało się to bardzo pomocne.

Ja dojeżdżam 75 km w jedną stronę, i na tyle już się przyzwyczaiłam, że 150 km dziennie jest dla mnie czymś normalnym.
Nie widzę w tym żadnego szaleństwa. To po prostu konsekwencja wyboru naszego rodzinnego miejsca do życia

Jeśli masz w domu dużo niepotrzebnych rzeczy, to możesz zwyczajnie po prostu zamówić kontener na odpady, które w dowolnym terminie operator podstawi Ci pod dom.
I wtedy po prostu otwierasz okno, albo drzwi i wio - wrzucacie wszystko po kolei.
Kilka godzin pracy, i kontener odjeżdża, a Wy możecie cieszyć się porządkiem.
Nie wiem, czy jest jakiś zapis prawny regulujący takie kwestie, ale moim zdaniem to takie niegrzeczne i nie na miejscu zostawianie swoich gratów i śmieci przyszłym właścicielom ...

Co kilka lat robimy takie właśnie wielkie sprzątanie u mojego dziadka, który jest absolutnym chomikiem i nie wyrzuca niczego.
Zostawia sobie nawet np. miotłę bez ani jednego włoska, bo przecież może mu się przydać. otwieramy wtedy oba okna strychowe i wyrzucamy do kontenera absolutnie wszystko co tylko znajdziemy.
Dziadek później oczywiście rozpacza i złości się na nas, i dopytuje kto wyrzucił jego dobrą miotłę ?!
Ale i tak warto, trochę wysiłku, a efekt niesamowity. I nie trzeba się martwić gdzie to wyrzucać, czy odstawiać. Kontener na odpady przyjeżdża pusty, wyjeżdża pełny i po sprawie.

Jeśli chodzi o wybór miejscowości do której mielibyście się ewentualnie przenieść, powinnaś wziąć pod uwagę racjonalne przesłanki.
Zastanów się, jakie są Wasze obecne potrzeby i gdzie możecie je najlepiej realizować.
Bo przecież są jakieś poważne powody i potrzeby, które skłaniają Was do myśli o przeprowadzce.
Myślę, że odległość od rodziny, jest najmniejszym problemem w tej sytuacji i nie powinna przesądzać o wyborze.
W mieście do którego się ewentualnie przeprowadzicie - Wasza córka będzie miała przez wiele lat edukacyjne i rozwojowe potrzeby. Przed Tobą stoi perspektywa znalezienia pracy.
Czeka Was wiele lat, w ciągu których musicie te potrzeby zaspokajać.

To również miałam na myśli Pietruszko, ale bardziej chodziło mi o takie wewnętrzne poczucie skrępowania.
Za nic w świecie nie chciałabym, żeby ktoś był zmuszony do grzebania w moich osobistych śmieciach i gratach
Dla mnie byłoby to bardzo wstydliwe i krepujące.

Apetyt rośnie w miarę jedzenia... Im więcej przeglądamy mieszkań, tym więcej oczekujemy a ceny też wyzsze... Dlatego mam jeszcze pytanie: Czy np. slyszalyscie ze mozna dogadac sie z biurem nieruchomosci, że kupuje się mieszkanie pod zastaw domu? Tzn. ze biuro tak jakby przejmowalo dom, a my w tym czasie kupujemy mieszkanie? Mowie tu o takiej sutyacji, że np. dom będzie nie sprzedany a my znajdziemy to "wymarzone" mieszkanie a nie będziemy mieli funuszy... Czy w bankach też jest takie rozwiązanie możliwe? Dużo się traci na %?

Kochane dziewczyny... Mam duzy, ogromny problem. Podoba nam sie mieszkanie. Jest piekne! Ale jest ono od dewelopera, ktory dopiero zaczyna je budowac. Odbior bylby w 2019 roku... I teraz sie zastanawiam, czy zarezerwowac to mieszkanie i... kupic. Czy mialoby sens wziecia kredytu np. pod zastaw domu i kupienie mnieszkania a w tym czasie probowac sprzedac dom... Powidzcie mi jak to u Was bylo. Kiedy deweloperowi placi sie calosc za mieszkanie?? Od razu czy tuz przed oddaniem kluczy??

Dziekuje Olinko za wyczerpujaca odpowiedz. Tak kombinujemy z tym mieszkaniem i juz sami nie wiemy co robic... Nawet nie wiemy czy otrzymalibysmy tak duzy kredyt. Z drugiej strony czy to ma sens brac taki kredyt np. 300 tysiecy a spłacac 400 tysiecy, tym bardziej ze mamy dom. Upralismy sie na to mieszkanie ale nie wiem czy warto, bo mimo wszystko tracimy pewnie z okolo 100 tysiecy na rzecz banku... Mam racje?? A jakbysmy sprzedali dom, to wystarczyloby w zupelnosci na mieszkanie i obyloby sie bez kredytow. No ale nie byloby juz zapewne tym w 100 % wymarzonym. Co Wy byscie zrobily? Olinka dobrze mysle z tym wszystkim?

Jeśli chcecie kupić mieszkanie z rynku pierwotnego to deweloper powinien przygotować do inwestycji prospekt informacyjny. Taki prospekt składa się z informacji o deweloperze - jakie inwestycje zrealizował, o miejscu inwestycji - co w najbliższej okolicy będzie budowane, jakie jest finansowanie inwestycji, no i o samej inwestycji. Śmiało możesz się zapytać o prospekt i poprosić o wzór umowy.

MamaMajki porzuć złudzenia, że pośrednik to POMOŻE ci zaoszczędzić na zamianie domów, że przejmie na siebie dom, na który może długo nie mieć chętnego. Pośrednik - to zawód, jak każdy inny, on na tym zarabia! Podobnie banki, skoro pożyczają ci pieniądze, to chcą zarobić na tym - i tutaj bardzo uważnie zastanów się nad dodatkowymi kosztami, to o czym wspomniała Olinka, jakieś zabezpieczenia do czasu podpisania umowy notarialnej, na wypadek utraty pracy,... to są rzeczy, które potem mogą zaskakiwać i być upierdliwe.

Nie wiem gdzie mieszkasz, ale w dużych miastach często są różnego typu targi mieszkaniowe - gdzie w jednym miejscu masz sporą ofertę różnych inwestycji, ponadto są różni doradcy z banków, z firm związanych z mieszkaniami (architekci, wykonawcy, itp).

MamoMajki, nie mam w tej chwili dostępu do kalkulatora bankowego, żeby Ci to precyzyjnie wyliczyć, ale ogólna zasada jest taka, że im dłuższy okres kredytowania, tym większe generuje to koszty. Jednym słowem, jeśli zdecydujecie się całość spłacić już po dwóch latach zamiast wynikających z umowy 30-tu, to logicznym jest, że zapłacona wartość należnych bankowi odsetek będzie zdecydowanie niższa.
Załóżmy, że Wasz kredyt będzie oprocentowany 3,5% w skali roku, to - baaardzo upraszczając - każdego roku będziecie musieli oddać do banku wartość 3,5% kwoty zadłużenia wciąż pozostałego do spłaty, co orientacyjnie można bardzo łatwo wyliczyć. 
Aby uzyskać dokładne liczby, możecie pójść do banku i poprosić o przygotowanie przykładowego harmonogramu spłat, który obejmuje wszystkie 'okołokredytowe' koszty, także prowizje i ubezpieczenia, jeśli zdecydujecie się je skredytować. Będą tam dwie pozycje - część kapitałowa i część odsetkowa. Sumując wszystkie 24 kwoty z pozycji "odsetki" szybko zorientujecie się jak wysokie koszty poniesiecie spłacając kredyt po dwóch latach. Pamiętać jednak należy, że wspomniane przeze mnie wcześniej ubezpieczenia, ewentualna prowizja (wszystko warto negocjować, łącznie z całkowitym oprocentowaniem - uwierz, że da się, nawet jeśli usłyszysz, że się nie da) też niestety stanowią koszt kredytu i tych po podpisaniu umowy już nie zmniejszycie.

I jeszcze jedna uwaga - przewidując wcześniejszą spłatę, zwłaszcza tak szybką, zdecydowanie lepiej będzie zdecydować się na raty malejące, a nie stałe, dzięki czemu przez te dwa lata spłacicie większą część kapitału niż przy drugiej opcji, kiedy to spłaca się w zasadzie same odsetki. No chyba, że tak wysokie raty (na początku są największe, z czasem maleją) Was przerażą, wówczas to sobie po prostu przemyślcie, dopasowując do własnych możliwości.

Przy okazji raz jeszcze przypominam, aby zadbać o zapis w umowie o braku opłaty za wcześniejszą spłatę - czasem jest w standardzie, ale czasem niestety nie.

Generalnie naprawdę proponuję przejść się do banku, gdzie uzyskacie wszystkie szczegółowe informacje, dostaniecie wyliczenia i warunki, jakie musicie spełnić, bo takie pisanie w ciemno wydaje mi się trochę bezcelowe.

Warto też skorzystać z sugestii Averyl, czyli zahaczyć o targi mieszkaniowe/budowlane, jeśli będą się odbywały. W moim mieście organizowane są raz do roku i trwają kilka dni. Wystawiają się tam deweloperzy, producenci artykułów budowlanych i wyposażenia wnętrz, ogrodów, jak i banki. Czasem można skorzystać ze specjalnych promocji, jakie przygotowywane są na tę okoliczność, ale przede wszystkim wszystkich masz w jednym miejscu, co pozwala w wygodny sposób porównać bankowe (bo o kredycie mowa, ale przecież nie tylko) oferty.

W poprzednim poście podpowiedziałam, że istnieje możliwość uniknięcia takiej konieczności - wiele tu zależy od ustaleń z deweloperem. No chyba, że macie do rozwiązania jeszcze inny problem niż 'tylko' zapłata za mieszkanie i wzięcie na nie kredytu.

Pracowałam jakiś czas temu - przede wszystkim jako doradca hipoteczny, ale kredyty samochodowe czy pożyczki gotówkowe też nie są mi obce .
Powiem szczerze, że dziwi mnie bardzo, że nie pozwolono Wam spokojnie zapoznać się z umową kredytową, tym bardziej, że takie zobowiązanie podpisuje się zwykle na wiele lat.
Jeśli chodzi o umowy kredytu hipotecznego, to co prawda oryginałów rzeczywiście klientowi nie wydawaliśmy, ale z kopiami w postaci ksero czy skanów nie robiliśmy żadnego problemu. Nie wspominając, że gotowy, podstawowy szablon można było otrzymać już na etapie składania wniosku, a nawet jeszcze przed podjęciem takiej decyzji.

Oryginałów nie wydawaliśmy, bo dokumenty w całości przygotowywane były przez centralę - spersonalizowane, z podpisami, pieczątkami, załącznikami typu polisy i tak dalej. Gdyby coś się z nimi stało, to byłby problem, bo trzeba byłoby zamówić nowe, a czas w takich sytuacjach zwykle bywa ważny, z kolei klienci są niecierpliwi. Inaczej temat miał się w odniesieniu do kredytów samochodowych czy pożyczek gotówkowych - tutaj dane sami wprowadzaliśmy do systemu i sami drukowaliśmy dokumenty, więc klient spokojnie mógł dostać do zapoznania się w domu dodatkowy egzemplarz, który się po prostu dodrukowywało. 

Dla mnie jest to zrozumiałe, że czasem trzeba trochę czasu, aby zapoznać się z treścią, tym bardziej, że jeśli ktoś nie ma z tym do czynienia na co dzień, to może pojawić się wiele wątpliwości. I nie ukrywam, że pojawiały się. Zdarzało mi się nawet, że klient siadał w domu, brał do ręki umowę i punkt po punkcie analizował, a potem co pięć minut dzwonił z kolejnym pytaniem . Zresztą samo podpisanie umowy (jeśli chodzi o hipotekę) też trwało około godziny, bo nie wyobrażałam sobie, żeby kogoś z tym zostawić bez kompletu informacji typu co, dlaczego, po co, kiedy i komu .

Reasumując - nie wiem co prawda w jakim banku podpisywałaś umowę i czy przypadkiem nie jest to standardową procedurą, ale moim zdaniem komuś po prostu zabrakło dobrej woli i/lub mu się nie chciało. Nic mi w każdym razie nie wiadomo o żadnym przepisie, który mógłby być podstawą takiej odmowy, a nawet przeciwnie - jeśli udowodni się, że doradca nie poinformował o czymś, o czym poinformować powinien, to można domagać się pewnego rodzaju praw.

Kobieto - zachowaj swoje nerwy w nienaruszonym stanie, na wykańczanie nowego mieszkania przydadzą się!
Na YT jest fajny filmik "jak negocjować kupno mieszkania". Chłopak, który zawodowo negocjuje sam przyznał, że lepiej negocjuje dla innych niż dla siebie... bo wiadomo emocje. Natomiast to co ciekawego powiedział, to warto wytworzyć ten dystans, warto obejrzeć z 10 mieszkań, by mieć wybór, nie to, to inne, nie za wszelką cenę.

Tak pytaj się o imię i nazwisko, wtedy osoba będzie nieco mniej anonimowa, zobowiazanie do spotkania będzie bardziej osobiste. Możesz zadzwonić na 1-0,5h przed wizytą, z zapytaniem czy spotkanie jest aktualne. Jeśli ktoś się waha czy leżeć do góry sękiem, czy przyjść na spotkanie, to być może go to zmobilizuję. Możesz też próbować umawiać ludzi na np. sobotę, od 10-12, co pół godziny, podobnież tak na wyspach sprzedają pośrednicy, nawet jak ktoś nie przyjdzie, to tylko raz będziesz przygotowywać mieszkanie do oglądania.

Dodam do tego co napisały Averyl i Santapietruszka, a z czym się jak najbardziej zgadzam, że warto zawsze poprosić o wcześniejszą informację, jeśli coś się zmieni. Wówczas ludzie czują się bardziej zobowiązani, zwłaszcza jeśli podczas rozmowy potwierdzą, że się w takiej sytuacji (czytaj: rozmyślenia z oglądania domu) odezwą.
Przyznam, że nie rozumiem ludzi, którzy nie potrafią postawić się po tej drugiej stronie, a przy tym wykazują brakiem elementarnej kultury.

Mimo wszystko nie podejrzewałabym tych osób o celową złośliwość, raczej brak ogłady, wyczucia i umiejętności postawienia się na Twoim miejscu.

Sprzedając dom trzeba uzbroić się w cierpliwość, chyba, że ma się jakąś wyjątkowo atrakcyjną ofertę. Miesiąc to jest naprawdę krótko, za krótko, żeby wpadać w popłoch .

W akcie notarialnym znajdują się między innymi takie zapisy, jak ostateczny termin dokonania zapłaty i termin przekazania kluczy, ale między sobą możecie przecież dodatkowo omówić to pół-nieoficjalnie w zależności od własnych możliwości i oczekiwań nabywcy.
My na przykład dwukrotnie dostawaliśmy klucze do mieszkań zanim jeszcze spisany został akt notarialny i zanim za nie zapłaciliśmy, ale po umowie przedwstępnej i wpłacie zadatku - żebyśmy mogli bez fatygowania właścicieli robić sobie pomiary i zwozić materiały na remont. Jednak w obu tych sytuacjach mieszkania stały puste. Natomiast sprzedając własne lokum po prostu umówiliśmy się, że tyle a tyle czasu potrzebujemy na remont nowego mieszkania, wtedy możemy opuścić obecne, a nowi właściciele wyrazili na to zgodę. Przy tym to była kwestia bodajże sześciu tygodni, a nie kilku miesięcy.

Nie wiem, gdzie mieszkasz, ale dojazd to kluczowa sprawa dla wielu kupujących! Czas jakiś temu mój facet rozmawiał ze swoimi kolegami z pracy właśnie o mieszkaniach - no i dla nich priorytetem była bliskość pracy. Trochę mnie to zdziwiło, bo owszem, żadna przyjemność jechać ~1h do pracy, a potem 2 do domu, przecież praca może zmienić swoją siedzibę, albo samemu można zmienić pracę. Dla mnie priorytetem było, aby dziecko miało blisko do szkoły, do dziadków, aby to było już docelowe miejsce, by nie musiał zrywać relacji koleżeńskich z innymi dziećmi, mam obok las więc mogę chodzić na spacery z psinką, itp.
Kiedyś słyszałam wypowiedź jakiegoś pośrednika nieruchomości, że to co nam się wydaje wartościowe we własnym domu, wcale nie musi podnosić wartości np. mam w mieszkaniu olbrzymią biblioteczkę - ładny fornirowany, przeszklony regał na całą ścianę, półki wzmocnione, by nie uginały się pod ciężarem... no ale przecież nie wszyscy czytają, a ci co czytają niekoniecznie kolekcjonują książki. Wiele lat temu jak szukaliśmy mieszkania trafiliśmy do domu ładnie urządzonego... ale kompletnie nie w naszym guście, uznaliśmy, że może być na czas przejściowy, ale po pierwszym remoncie zabudowa przedpokoju trafia na śmietnik (finalnie nie zdecydowaliśmy się na to mieszkanie).
Miesiąc to niewiele czasu, spróbuj postawić się w roli kupującego - szukasz, oglądasz jedno, drugie, ... kolejne mieszkanie, a przecież poza poszukiwaniem masz inne obowiązki, potrzebujesz czasu by przemyśleć, co fajne, co niefajne, czym jedno jest lepsze od drugiego. To nie jest 100 zł, że najwyżej machniesz ręką, że źle wybrałaś, to są  oszczędności/kredyt na wiele lat.
Ja mieszkam w W-wie i pamiętam dwie historię znajomych ze sprzedaży mieszkań. Jedno było na bardzo bliskiej Woli, prawie w centrum, ale bardzo zniszczone (po starszych ludziach), mieszkanie chyba ze 2 lata nie można było sprzedać, co gorsza nie można było za bardzo obniżyć cenę, by nie narazić się na podejrzenia US o jakieś kombinacje. A drugie mieszkanie było na obrzeżach miasta... na takim zadu*** że mi nawet nie chciałoby się pojechać i obejrzeć za wielu chętnych do oglądania nie było. Cierpliwości!

Kontunuujac temat przeprowadzki, powiedzcie ale tak z doswiadczenia jak i co trzeba zalatwic przy przeprowadzce... chodzi mi o sprawy formalne.
Mi przychodzi do glowy:
- wymeldowanie i zameldowanie w nowym miejscu (jak wyglada meldunek w wynajmowanym mieszkaniu???), ile dni po wymeldowaniu mam na zameldowanie?
- osrodek zdrowia - hmmm mam cos z niego zabrac i zaniesc to gdzie, do jakiego miejsca, czy moge wybrac sobie sama przychodnie w miescie, czy musze rejestrowac sie w tej, do ktorej mam najblizej??
- Kosciol- czy cos trzeba przenosic z parafii do przyszlej parafii???
I co jeszcze. O czyms zapomnialam? Czy ze starostwa tez cos musze zabrac?? (zmieniam powiat)
Czy sprzedajac dom musze jakos zglosic do energii ze bedzie nowy wlasciciel. Trzeba to zrobic osobiscie??

hmmm nie trzeba isc do ksiedza??? a jesli bedzie zblizal sie czas koled, a on o niczym nie bedzie wiedzial. Wejdzie do pustego domu lub spotka nowa rodzine. Na pewno nie trzeba brac jakis dokumentow. W tym kosciele i parafii byl nasz slub i chrzciny dziecka...
Nie trzeba sie zameldowywac?? Czyli zmieniajac miejsce zamnieszkania, w ogole nie musze powidamiac rzednego urzedu, ze tam jestem? Przeciez nawet zapisujac dziecko do szkoly, bede pewnie musiala podac adres zamieszkania. Mam metlik w glowie...

Ale przeciez ja musze sie wymeldowac z tego domu, ktory sprzedaje, wiec jesli nigdzie sie potem nie zamelduje, to czy tak mozna nie miec w ogole meldunku?? Podajesz przyklady, w ktorych kazdy jest gdzies zameldowany, a mieszka w innym miejscu. Jednak u nas bylaby taka sytuacja, ze nie mielibysmy zameldowania nigdzie... czyli ja w ogole nie musze po urzedach chodzic i zglaszac tej przeprowadzki???

To może zapytaj najpierw właściciela domu, który będziecie wynajmować, czy się zgodzi na to, żeby Was tam zameldować.
Jak się zgodzi, to musisz się zameldować, zmienić adresy w dokumentach itd.
Ale nie wszyscy wynajmujący się na to zgadzają. Zwłaszcza, jeżeli nie będziecie tam mieszkać długo.
Może jesteście w stanie chwilowo zameldować się gdzieś u rodziny?

Najlepiej w sumie zamiast pytać na forum to zrobić telefon do odpowiedniego urzędu i tam zapytać. Na pewno będą mieli najświeższe informacje na ten temat.

A tu, Olinko, akurat nie do końca się zgodzę, niektórzy właściciele nawet w umowie zastrzegają sobie brak możliwości zameldowania i jest to podobno zgodne z prawem, nie znam się na tym, ale skoro tak robią, to widocznie jest to możliwe Zależy, na kogo się trafi.

Lady Loka, a życie życiem Ja nawet meldując u siebie dorosłego syna musiałam iść z nim, przedstawić odpis z księgi wieczystej i okazać dowód osobisty, że to na pewno ja jako właściciel wyrażam zgodę na zameldowanie go Co prawda mieliśmy tylko umowę użyczenia, a nie najmu, ale nie sądzę, żeby dla urzędu była to różnica.

Aczkolwiek swego czasu była dość głośna sprawa, że jakiś dziennikarz zameldował się w mieszkaniu jakiegoś polityka Więc różnie to bywa

Wynika z tego, że wystarczy sama umowa najmu, aby bez obecności właściciela móc się w mieszkaniu zameldować. Tym niemniej w praktyce stosuje się procedurę potwierdzającą zgodę właściciela lokalu na meldunek wynajmującego, przypuszczalnie po to, aby w przyszłości wszystkim zaoszczędzić ewentualnych problemów. 
W Polsce obowiązuje swoboda umów, a choć ona również ograniczona jest przepisami prawa, to często się ten fakt wykorzystuje i strona umowę sporządzająca w jak największym stopniu stara się zabezpieczyć własne interesy, co jednak nie znaczy, że wynajmujący musi się na zapis o braku meldunku godzić.

Hmmm czyli wiekszosc z Was jest tego zdania, ze raczej bez meldunku "mozna zyc" i ma sie z tego jakis powaznych konsekwencji. Czyli dobrze, ze o to zapytalam... A na co zwracac uwage szukajac mieszkania pod wynajem i podpisujac umowe??? Na jaki czas zazwyczaj podpisuje sie umowe i jak to jest z rachunkami za prad, gaz, czynsz. Przychodza one na moje dane czy wlasciciela mieszkania?

A nie chodzi przypadkiem o meldunek na stałe, bo osobiście nie widzę żadnego problemu w tym, żeby zameldować kogoś tymczasowo. Umowa się kończy i meldunek także - w czym zatem problem?
W każdym razie nigdy nie przyszło mi do głowy, aby naszym lokatorom robić z tego tytułu pod górkę.

Jeśli zaś chodzi o notariuszy, to w swojej praktyce zawodowej spotkałam się z sytuacją, kiedy klient starał się o wysoki kredyt hipoteczny, w międzyczasie podpisał umowę zakupu domu, bank kredytu odmówił z uwagi na brak spełnienia warunków zawartych w decyzji kredytowej, więc on za dom nie zapłaciwszy stał się jego prawnym właścicielem. Notariusz popełnił błąd, bo raz, że już na podstawie decyzji warunkowej w ogóle sporządził i podpisał ze stronami dokument, a dwa - w akcie notarialnym nie umieścił klauzuli, że jeśli do dnia tego a tego zapłata nie zostanie dokonana, to transakcję uznaje się za niezawartą.
Nie o tym jednak ten wątek, więc w zagadnienie nie będę się dalej zagłębiać .

To ja się pogubiłam.
Kiedy się chcecie przeprowadzić do tego wynajętego mieszkania? Szukaliście już czegoś? Jeżeli dopiero zaczynasz szukać, to przeprowadzka przed wrześniem jest mało realnym terminem.
Bo z tego co zrozumiałam teraz chcecie wynająć, a po nowym roku mieć juz własne. Nie lepiej Wam poczekać na własne tam, gdzie teraz jesteście i ominąć wynajmowanie? Pół roku wynajmu to mało, można przeczekać. Zwłaszcza, jeżeli dopiero pytasz nas, na co zwrócić uwagę, czyli pewnie żadnego konkretnego mieszkania na wynajem jeszcze nie widziałaś.

No to jeszcze masz czas. Najlepiej zacząć szukać końcem września/początkiem października, żeby ze wszystkim do listopada zdążyć.
Druga sprawa - skoro blok dopiero się buduje, to też jeszcze masa czasu przed Wami. Może się okazać, że w wynajętym mieszkaniu spędzicie dużo więcej czasu.
Dostaniecie mieszkanie w stanie deweloperskim, trzeba będzie w nim zrobić praktycznie wszystko. To zajmie czas.

Nie, Olinko, chodzi o meldunek w ogóle, to akurat wiem na pewno. Nie wiem, z czego to wynika, jak wspomniałam, umowa jest zawarta bezpośrednio z deweloperem (nie płaci się żadnego odstępnego komuś, sam czynsz, nieco wyższy niż przy własności mieszkania, ale w ostatecznym rozrachunku wychodzi to taniej niż podobnej wielkości mieszkanie wynajmowane od osoby prywatnej - licząc średnio w mieście, oczywiście, wiadomo, że można trafić jakieś okazje ). Mieszkanie było nowiutkie, wykończone, z wyposażoną kuchnią, łazienką, szafa wnękowa, inne tego typu stałe elementy. Samej umowy nie widziałam na oczy, po prostu wiem, że w niej jest ten warunek, więc trudno mi się wypowiadać, dlaczego tak, a nie inaczej, pierwsza była zawarta na rok, więc w sumie faktycznie można było na rok kogoś czasowo zameldować - tylko że po co właściwie? To i tak nie jest zameldowanie na stałe, synowi i synowej w sumie też nie zależało, żeby po urzędach dodatkowo latać

Ostatecznie - meldunek to jest tylko administracyjne potwierdzenie przebywania danej osoby pod danym adresem i tak naprawdę nikomu do niczego nie jest potrzebne. Nie ma już również obowiązku posiadania jakiegokolwiek meldunku, ważny jest właśnie adres zamieszkania. Aczkolwiek wiadomo, że do niektórych spraw to zameldowanie jest konieczne, choćby do tych dopłat do czynszu - no, ale to jednak nie wszystkich dotyczy. Syn i synowa mimo braku zameldowania w tym miejscu mają pod tym adresem zarejestrowaną działalność gospodarczą

W razie braku aktualnego zameldowania we wszystkich urzędach podaje się ostatni adres zameldowania na stałe miejsce pobytu i adres zamieszkania.

Co do uczciwości notariuszy - no, nie temat o tym, ale wiadomo, że różnie się zdarza Ale chyba jednak nie dotyczy to akurat tej sprawy, tam jest 15 mieszkań w tym budynku, wszystkie w ten sposób wynajmowane - tak akurat sobie deweloper postanowił, może dlatego, że tam mieszka też i nie chce mieć problemów z niechcianymi lokatorami w razie czego?