Mam kobiete i dziecko. Przyjaciel gej sie we mnie zakochal. - Netkobiety.pl

Wiesz jak jest w Niemczech, a nie w UK. Nie będę cię przekonywać, że to akurat mogą być dwa różne światy, bo to nie ma sensu.

Po co bohaterce tej historii zasiłki w UK skoro chce wracać do Polski i tam studiować oraz układać sobie życie? Tu nie chodzi o to na ile ona jest samodzielna i ma możliwości rozwoju. Chodzi o to, że ona ma tańczyć tak jak Autor jej zagra, że ma się rozwijać według jego wizji i pod kątem jego oczekiwań. Naprawdę nie widzisz tej manipulacji?
Tu chodzi o postawienie Autora wobec dramatycznego wyboru - ukochane dziecko czy weekendowy seks? Tu chodzi o to, że przez nią on będzie musiał podjąć decyzję, będzie musiał z czegoś zrezygnować, coś być może stracić... a on przecież nie chce!

Widzę edit. Co ma zrobić facet? dorosnąć i np wyznać prawdę o sobie. Nie sądzisz, że matka jego dziecka powinna wiedzieć o jego biseksualności zanim spłodzono potomstwo? Nie uważasz, że to jednak sporo zmienia?
Może też zacząć szanować ludzi i liczyć się z ich uczuciami. Może przestać tupać nóżką i zachowywać się jak rozkapryszony bachor.

Nie będę mówić, że znam się na niemieckim systemie socjalnym więc i ty nie pretenduj do roli znawczyni systemu brytyjskiego, ok? Samotne matki wcale nie mają tu znowu aż takiego raju jak ci się to wydaje. No i pytanie - czy bohaterka wątku jest samotna matką? Jaki w ogóle jest jej status w tych wszystkich układach?

Ale czemu ona nie moze wrocic? bo on mowi, ze nie?
Jest jakas inna przeszkoda, ze ona z dzieckiem nie wraca?

Zostac nie chce.

Wracac tez nie.
Jezyka uczyc sie nie ma po co.

Wiec...czemu tam siedzi?

zwlaszcza, ze pewnie jej wmawial i wmawia, ze dziecko powinno miec ojca i zeby mu go nie odbierala

to pierwszej klasy manipulant
od takich trzeba sie trzymać z daleko

no i nauczyć sie podejmowac decyzje samodzielnie, a nie pod wplywem jakichs dupkow

Zauważmy jeszcze, że autor pisze, że ona zaszła w ciąże w trakcie studiów i teraz mają roczne dziecko, więc ta dziewczyna musi być jeszcze bardzo młodą osobą. Ile ona może mieć góra lat? 25?

pobądz sam, zobacz na kim ci zalezy...molże jesteś bi a może jak sikę zel układąc  zaczęło poszukałeś pocieszenia,,,lepiej to pjmiesz w samotności

Sęk w tym, że "zawiesiłem relację" to nie to samo, co "to koniec". Dziewczyna zapewne ciągle się łudzi, że jakoś im się jeszcze może poukłada, stąd marazm w podejmowaniu ważnych życiowych decyzji.
I to nawet nie chodzi o wyznanie, że on kogoś ma - tylko o samo proste zakończenie związku. Ale Autorowi wygodniej jest tego związku nie kończyć - choćby dlatego, żeby mieć gdzie wrócić, jak mu się partner znudzi. No i łatwiej manipulować dziewczyną i od niej wymagać...

Cyngli= nic dodac, nic ujac.

Nawet jesli ona ma 25, to powinna dzialac dojrzalej. Glupkowata nie moze byc, jesli ma zaczete studia.

Jak sobie poscielesz, tak sie wyspisz. Nawet przy najwiekszym manipulancie.
Ona widzi, ze on nie ma zadnych uczuc do niej i " ma nadzieje, bo on manipuluje".
Bozeszty.

Czeka na cud i objawienie wielkiej milosci z jego strony.

Faceta nie bronie, bo dziala chaotycznie i jest nieszczery wobec niej.

Ona powinna dac dyla do Polski, jesli ma tam zaplecze rodzinne.

Nie no, proszę was...Naprawdę uważacie, że orientacja seksualna jest czymś co można zachować dla siebie jeśli nie jesteśmy gotowi na wyznanie prawdy lub sie wstydzimy? Jasne, na wielu płaszczyznach można, np w pracy, w banku, na uczelni itp, ale na litość boską - nie w związku !!! Przecież to jest istotne i w zasadzie zmienia wszystko. Nie mamy prawa dyskryminować odmiennych preferencji, ale możemy przecież zrezygnować z bycia z osobą, której orientacji nie akceptujemy. Tylko że , aby mieć taki wybór, to o  tym trzeba wiedzieć. Ciekawe czy tak samo byście reagowały gdyby tu chodziło o schizofrenię lub alkoholizm? To nie jest "nic takiego" i Autor nie miał prawa oszukiwać partnerki. A oszukiwał, bo wiedział o swoich skłonnościach już zanim ją poznał.  Teraz natomiast wywołuje wielkie poruszenie, bo on ma przecież prawo. Ona za to praw żadnych nie ma, nawet prawa do szczerości.
Gdyby tutaj chodziło o małżeństwo, każdy sąd mając do czynienia z takim przekrętem, bezdyskusyjnie orzekłby wyłączną winę Autora podczas rozwodu.

Ocknijcie sie kobiety, bo wieszacie psy po dziewczynie, choć nawet nie znacie jej wersji. Nie sądzicie, że Autor może być w swoim przekazie , delikatnie mówiąc, subiektywny? Znam realia, w których ona żyje i to naprawdę nie jest tak, że ona sobie wychodzi z domu z tym wózkiem i świat stoi przed nią otwarty i uśmiechnięty. Nie bierzecie pod uwagę, że ona może być chora, że ciagle np może sie zmagać z nigdy nieleczoną depresja poporodową? Naprawdę tak fajnie jest być zostawioną w małym dzieckiem samą w obcym kraju? Tak łatwo przychodzi wtedy samorozwój, działanie i wykorzystywanie swojego potencjału?
Popatrzcie trochę szerzej, a nie tylko ślepo bronić gościa, który zdradza, kłamie i manipuluje. Polecam trochę więcej dystansu do tych jego krokodylich łez.

Mylisz się. Jeżeli sąd uzna, że matka jego dziecka nie jest w stanie na ten moment sama siebie utrzymać, to ten obowiązek prawnie spadnie na niego, ponieważ dziecko w tym wieku jest tutaj traktowane jako byt nierozłączny z matką i wtedy skończy sie nomenklatura pasożytów.

Napisał, że relację definitywnie zakończył. Nie mam powodu w to nie uwierzyć, skoro pisze to dorosły facet i chyba nie głupi.

Co do wersji drugiej strony - NIGDY jej nie mamy. Uważam, że padło tu wiele gorzkich słów w kierunku Autora i to bezpodstawnie.

Co do utrzymywania ex partnerki... Sorry, ale nie jest jego żoną i nigdy nie była. Jest matką jego dziecka, ale też dorosłą osobą, która ma zasrany obowiązek ruszyć tyłek i zadbać o siebie i dziecko, jak miliardy innych kobiet w podobnej sytuacji, a nie tylko żerować na byłym facecie, a nuż łyknie farmazony i da kasę.
Niech się ruszy i dowie, co jej przysługuje i na jakich zasadach. I proszę mi nie wmawiać, że bez języka niczego nie załatwi, bo też byłam za granicą bez znajomości języka i wszystko dało się załatwić. Wystarczy zrezygnować z wizerunku ofiary i zacząć coś robić.

Ma problemy z psychiką? Depresję? Zgłosić się do szpitala i poprosić o pomoc. To nie boli.

Uważam, że jak już ma się dziecko, to jego dobro jest najważniejsze. Jeśli sobie nie radzi z macierzyństwem, to niech się z Autorem umówi, żeby częściej zajmował się dzieckiem. Najlepiej to załatwić sądownie i wtedy nie ma, że boli, wszystko można odpowiednio poukładać.

Jeszcze słówko o orientacji. Po cholerę ma się zwierzać z niej byłej partnerce,  skoro nie są już razem i nie będą? Co innego jakby mieli być razem jeszcze, to wtedy faktycznie, powinna o tym wiedzieć.

-----

Mamusiu, na razie psy są wieszane na Autorze wątku.
Niedobrze mi się robi, jak czytam jaką sierotę Bożą robicie z jego byłej partnerki. Jakby była bezwolną amebą.

Dlatego zawsze należy się liczyć z przekazem mocno subiektywnym i wstrzymać się z oskarżeniami tego, kogo nie słychać.

To nie ma nic do rzeczy. Jest matką jego dziecka. Dziecko ma rok. Nie sądzisz, że to zawęża nieco możliwości działania? I to jej, nie jemu. Odpowiedzialność za dziecko to nie tylko alimenty i zabawa przez 3 godziny dziennie, to także zauważenie, że jego matka znajduje się raczej w szczególnej życiowej sytuacji i uszanowanie tego. Na szczęście sąd nie będzie rozumował twoim tokiem myślenia.

Powtarzam jeszcze raz- dziecko ma rok, tym czego potrzebuje najbardziej jest zdrowa, szczęśliwa i stabilna matka. Zasranym obowiązkiem jego ojca jest aktywna pomoc w budowaniu takiego właśnie stanu rzeczy.

To co jej przysługuje jest mocna zależne od okoliczności. W każdym jednak przypadku efekty w postaci kasy na konto będą widoczne najwcześniej za pół roku, gdyby zaczęła sie starać dziś i gdyby starania były profesjonalne i efektywne. To nie jest kwestia wypełnienia wniosku!!! Ważna będzie tutaj też rola Autora, jego dochody i jego sytuacja osobista, mieszkaniowa itp. W żadnym wypadku nie stanie się tak, że państwo zacznie ją i dziecko utrzymywać a Autor tylko coś tam dopłaci. Będzie dokładnie na odwrót.

tutaj akurat może boleć. Lekarz pierwszego kontaktu daj jej leki te starego typu czyli usypiające i ogłupiające. Na refundowaną terapię i to jeszcze polskojęzyczną bym nie liczyła. Prywatnie pięćdziesięciominutowa sesja z terapeutą kosztuje ok 70 funtów

Świetny pomysł. Niech go najlepiej zabiera na kilka dni w tygodniu do siebie. ciekawe co na to jego chłopak?

Otóż to. Nie zastanawia cię dlaczego Autor do tej pory tego nie zrobił? Sama mówisz, że jest niegłupi, więc może wie, że w to raczej sąd go przeczołga, a nie na odwrót.

Tylko że on był bi zanim ją poznał i wiedział o tym. Nie sądzę, że ona posiadając ta wiedzę tak ochoczo weszłaby w taką relację. Obecnie natomiast prawda być może w końcu otworzyłaby jej oczy

Pozwalam, aczkolwiek później coś jeszcze Autor w innym poście o tym pisał. :-P

Jak naprawdę sytuacja u nich wygląda, wie tylko Autor i jego była. My sobie możemy snuć domysły...

Swanen, a to osoba bi nie ma prawa mieć dziecka i się nim opiekować?

Kocham takich rzetelnych ludzi.

W sądzie nie będzie to miało najmniejszego znaczenia.
Dziecko jest fizyczne, realne i w tym wieku wymaga całodobowej opieki. Jeżeli nastąpi dylemat - płacić za opieką opiekunce/żłobkowi, czy płacić matce (bo to "utrzymywanie" sprowadza się właśnie do płacenia jej za opiekę nad dzieckiem, która jest również pracą i to pracą niełatwą) to wybór padnie na matkę. Państwo sprawdzi możliwości ojca i to na niego spadnie przeważająca cześć tego obowiązku. Sąd podzieli też czas opieki nad dzieckiem .Na płaczliwe opowieści o czasie dla chłopaka w weekendy nikt nie zwróci uwagi.
Dlatego Autor jeszcze w sądach swoich żałosnych manipulacji nie uprawia. Po prostu wie, że tam przegrywa na każdym polu.

Oczywiście . Zapyta również jak dzielą się opłatami i rachunkami we wspólnym gospodarstwie. I to nie tylko sąd, ale i urząd skarbowy, który wydaje te słynne zasiłki. nie sądzę, że chłopak będzie chciał to znosić w imię miłości. Autor też chyba nie jest na to gotowy

Jeżeli żyje w normalnym związku zgodziłabym się, że może opiekować się dzieckiem bez przeszkód. Jeśli jednak wejdzie w ten gejo-światek i popłynie, to też byś nie chciała, by się dzieckiem opiekował. Byłabyś ostrożna.

Co do partnerki, biorąc pod uwagę, że dziecko jest malutkie, to nie zgadzam się z tobą.

Nie, nie pobieramy Child Benefit bo z tego co si zorientowalem to sa groszowe sprawy i nie wiele to pomoze.
Co do zlobka to sie orientowalem i rzeczywiscie jest to droga sprawa.
Nie wie ktos czy z urzedu mozna tu dostac osobe do opieki nad dzieckiem jesli ona zdecyduje sie zostac i isc do pracy?
Co do tego zasilku to chyba rzeczywiscie trzeba bedzie poczekac pare miesiecy bo to kupa zalatwiania.

Ona dobrze wie ze do niej nie wroce.

Tydzien na tydzien?
Okej z tym ze ja pracuje 9 godzin a ona w ogole.
A co do tego ze malo zajmuje sie dzieckiem to zrozum to ze nie mieszkam z tym dzieckiem. Mam wstawac do niego w nocy gdy nie ma mnie w domu?
Wyprowadzilem sie do Kamila nie tylko ze wzgledu ze chce z nim mieszkac i byc w zwiazku ale tez glownie przez moje i mojej bylej klotnie. Ze wzgledu na dobro dziecka by nie klocic sie przy nim i ze wzgledu na moja siostre ktora tez jest czlowiekiem i tez miala dosc ciaglych nerwow ktore jej zgotowalismy.
A co do brania malego do siebie to wlasnie komplikuje sprawe to ze mieszkam z chlopakiem. Nie wiem co on na to i glupio mi go obarczac takimi sprawami. Moge wziasc malego na noc w weekend gdy moja byla by chciala wyjsc gdzies  sie pobawic(czego nie robi bo nie ma pieniedzy) i nie byloby problemu. Ale na dluzej to nie wiem czy to odpowiedni pomysl.

Przechodzimy do konkretów - pojawiają się schody.

Skierujmy wymaganie w Twoja stronę Autorze podobnie jak Ty kierujesz wymagania w Jej stronę gdy masz pretensje, że czegoś nie robi :
- znajdź pracę, która Ci umożliwi opiekę naprzemienną i dlaczego tego dotąd nie zrobiłeś ?
- Ona nie broni Ci wchodzenia w inne relacje podobnie Ty nie bronisz jej wchodzenia w inne relacje : dlaczego w Twojej relacji (nieobarczającej) nie ma miejsca dla Twojego syna ?

Na dłużej, czyli na jakieś 18 lat to bardzo dobry pomysł, Autorze..., kochaj to dziecko... hm... nie werbalnie...

Oczywiście;) Takimi groszami to ty gardzisz...
Tylko że child benefit należy się tu każdemu dziecku, bez względu na dochody rodziców. To nie są pieniądze dla ciebie, tylko dla dziecka, na pampersy, na zabawki, na bilety w późniejszym czasie. Załatwia się to wysyłając prosta formę do revenue + akt urodzenia i już. Jeżeli tego nie robisz, to znaczy, że pozbawiasz swojego dziecka tej w pełni należnej mu kasy. Nie ładnie, oj nie ładnie.  to jest duże zaniedbanie.
Poza tym, child benefit stanowi podstawę do wszystkich innych zasiłków. Nic odnośnie dziecka nie załatwisz w żadnym miejscu jeśli nie pokażesz listu z child benefit, bo twoje dziecko nie figuruje wówczas w tutejszych systemach. Tak więc zmieniam zdanie - załatwianie zasiłków nie potrwa kilku miesięcy, potrwa około roku. Taki oblatany jesteś, tak zarzucasz swojej byłej ignorancję, a sam w prostych rzeczach leżysz i kwiczysz...

Brawo mistrzu

Nie, nie można.

Rok, mój drogi, rok... sam child benefit w przypadku rocznego dziecka to już będzie kilka miesięcy, a gdzie reszta...

Istnieje takie ryzyko, zwłaszcza przy słabym angielskim, braku zawodu i ograniczonej fleksybilności z powodu małego dziecka.

A może ona nie ma do czego wracać w Polsce z dzieckiem?

Ma. Rodzice i siostra. Jednak znajac jej matke poutrzymuje ja i dziecko max 3 miesiace i rowniez bedzie chciala aby rozejrzala sie chociaz za dorywczaa praca.

To może wyjasnijmy na czym polega "staranie się" o child benefit...
Formę dostaje się przy wypisie ze szpitala po narodzinach dziecka. Jej wypełnienie trwa ok 10 minut + dwie sekundy na wlożenie do koperty aktu urodzenia. Potem wrzuca sie do skrzynki i po krzyku. Osoba pracująca i zarabiająca jest w stanie to zrobić bez problemu.

I podstawowa rzecz - child benefit nie jest zasiłkiem !!!!!  Nie ma przymusu, żeby go pobierać, ale jednak odmawianie dziecku pieniędzy, które państwo mu daje, jest sporym zaniedbaniem.

troll, pełna zgoda . Tak, tak i jeszcze raz tak!

Tym bardziej się dziwię, że tego nie zrobili, ani ona, ani on.

No właśnie to się najbardziej jakoś narzuca w tym wątku, Ona i On się szarpią i NIC nie ustalone odnośnie wspólnej odpowiedzialności...

To że nie miał ślubu z laską naprawdę coś zmienia? Przecież teraz taka moda. Wielu ludzi nie bierze ślubu tłumacząc, że to niepotrzebny papierek i ani nikogo nie zatrzyma, ani nie poprawi jakości związku. Mam w swoim otoczeniu kilka takich rodzin. Jedni żyjący w konkubinacie mają trójkę dzieci, drugim lada moment urodzi się drugie dziecko.

A tu się dowiaduję, że jak nie ma się na palcu tego kawałka metalu to nic nam do drugiego człowieka, to może nas porzucić niczym zabawkę w dowolnym momencie.

A ja myślałam, że powoływanie na świat dziecka to jednak jakieś zobowiązanie.
Wygląda na to, że niekoniecznie.
Że zobowiązanie to jest tylko dla jednego - konkretnie kobiety. Za to tatuś, to o ile mu się znudzi zabawa w dom, może sobie wpadać w wolnej chwili, oczywiście nie zaburzając jednocześnie swojego nowego związku, do którego tak hop siup wskoczył nie domykając właściwie poprzedniego pięcioletniego.

Empatia niektórych kobiet w tym wątku też ZDUMIEWAJĄCA.

Cyngli!
Moze ty jedna na swiecie masz inaczej, ale wiekszosc ludzkosci ma tak, ze jak opowiada o jakims konflikcie w ktorym uczestnicza, to oni sa ta jasna strona.
Ale naprawde nie zastanowilo cie ze to beznadziejne dziewcze spowodowalo ze od autora odwrocila sie wlasna siostra ktora na ten gnoj patrzy z bliska?
Zazwyczaj czytajac staram sie wychwycic takie niuanse, bo to tam czesto kryje sie prawda o calej historii. Na poczatku napisal ze zawiesil zwiazek, potem po kilku krytycznych uwagach, dopisal ze go zerwal definitywnie. Czyzby przypadek?
Na poczatku poswiecal dziecku caly czas wolny, potem sie okazalo ze odpadaja soboty, niedziele, swieta.

Z dziewczyny jest dupa wolowa, to nie ulega kwestii, ale jej blad polega na tym ze dala sie namowic na porzucenie studiow i wyjazd za granice.
A ile ty bylo tematow zakochanych dziewczat ktore miotaly sie czy jechac czy nie? Ona byla dodatkowo w ciazy. Burza hormonalna, chec ratowania zwiazku, partner wyjezdzajacy za granice. Napewno majac 22 lata zachowalabys  rozsadek?
A teraz siedzi w czarnej dupie. Ma partnera pedala, depresje poporodowa, nie zna jezyka i jest na utrzymaniu kogos kto nia manipuluje.
No ze tez ona nie wezmie sie w garsc...

Cyngli, ale on wiedział, że ona, kiedy zaszła w ciążę, nie miała pracy, że nie będzie miała macierzyńskiego, a mimo to namówił ją na urodzenie tego dziecka. Wiedział zatem, że skoro w takich okolicznościach wyjedzie z nim to do czasu porodu i dopóki nie będzie realnej możliwości, by iść do pracy, będzie musiał  i ją utrzymywać.

Że może iść tak łatwo do pracy? Wiesz Cyngli, ja też do roku siedziałam z dzieckiem, później poszłam do pracy, ale miałam moich i męża rodziców do opieki, później dziecko poszło do przedszkola, ale powiedzmy sobie szczerze - gdyby nie pomoc dziadków mowy by nie było bym pracowała, tak często musiałabym brać L4 na dziecko, że nikt przy zdrowych zmysłach w pracy by mnie nie trzymał.

A on wiedział, że dziewczynę zabiera daleko, że pozbawia jej też możliwości pomocy doraźnej dziadków.

Serio to ja naprawdę nie bardzo sobie wyobrażam pracę samotnej matki rocznego dziecka. Co jak zachoruje, a można się spodziewać, bo takie są realia, że taki malec musi swoje odchorować? Ile popracuje?

Tak czy siak on wszystko to wiedział. Namówił ją na urodzenie, namówił na wyjazd, a teraz jest zaskoczony, że ma na utrzymaniu dziewczynę i dziecko. WOW... Jak to się mogło stać?

Niewiele wiem o dziewczynie. Potrafię sobie jednak wyobrazić, że musi mieć jeszcze nadzieję na odbudowanie związku, skoro tam siedzi, skoro zgadza się, by spędzał czasu w "jej domu" zamiast go pogonić.

I ja również potrafię czytać między wierszami. I ja wiem, że autorowi zwyczajnie nie na rękę powiedzieć, że ma chłopaka, bo tym zamknąłby furtkę, a tego nie chce. Przecież on sam nie wie, czy podoła w związku z facetem. Teraz chłopakowi tłumaczy, że muszą się ukrywać przez byłą, ale jak była wyjedzie, nie będzie miał już alibi, a chłopak nie będzie chciał wiecznie żyć w ukryciu.

Owszem winę dziewczyny też dostrzegam: Była młoda i naiwna, uwierzyła swojemu chłopakowi, że obrączka nic nie znaczy, że przecież są razem, że się kochają. Urodziła, bo uwierzyła.
A on okazał się egoistycznym gówniarzem bawiącym się ludźmi. Bo prawda jest i taka, że nowym chłopakiem też się bawi.

Urodziła bo chciała.

ŻADNA siła nie zmusilaby mnie do urodzenia niechcianego dziecka.

Tak Cyngli ale autor otwiera się przed nami tu anonimowo. Podejrzewam, że my wiemy znacznie więcej niż ta dziewczyna. On nie ma tak jasnej sytuacji. Nie wiadomo co ona wie, czego oczekuje. Wszystko o niej wiemy od niego.

Każda nieplanowana ciąża powoduje masę komplikacji; zaskoczenie, załamanie, rezygnację z wielu planów, lęk przed przyszłością.
Ona w pierwszym porywie paniki, chciała dokonać aborcji, ale jej ukochany odwiódl ją od tego pomysłu, wspierał, zapewnił jak sądzę, że poradzą sobie, roztoczyl przed nia perspektywę lepszego życia za granicą. Ciekawe, czy wtedy mówił jej, że kilka m-cy po porodzie będzie musiała iśc do pracy, bo on nie zamierza urabiać sobie rąk po łokcie?
...i cóż sie stało? Nagle przestała być atrakcyjna, nie malowała się, kłóciła z nim, a do tego karmiła piersią bleee
Gdyby wiedziała co ją spotka, nie wyjechałaby z kraju, być może nie zostałaby matką...choć niekoniecznie.
Dokonanie aborcji, to niełatwa decyzja, mimo początkowej niechęci do urodzenia dziecka, zresztą gdy przychodzi na świat dziecko zmienia się cała  perspektywa.