Reforma szkolnictwa widziana naszymi oczami - Netkobiety.pl

Szczerze powiem, że gdy weszły gimnazja to mnie się to nie podobało, uważałam że dużo złego ta reforma zrobi.
I myślę, ze tak się stało. Dzieci zostały zbyt wcześnie wyrwane z podstawówki w obce im środowisko i zmuszone do relacji ze  starszymi ale jeszcze niedojrzałymi w gimnazjach.  A, że doszła do tego bezkarność wobec ucznia nawet za duże przewinienia z powodu niżu demograficznego to dochodziło do wielu zachowań krzywdzących te dzieciaki.
W ogóle z powodu niżu demograficznego, walki o ucznia bo za nim idą dofinansowania w szkole polskiej dzieje się źle.
Dodając do tego słabe przygotowanie młodych nauczycieli no to mamy to co mamy.
I żadna reforma tego nie zmieni.

Nie mam już/jeszcze dzieci w szkole, ale od znajomych wiem, że szkoła podstawowa, do której i ja kiedyś chodziłam, jest teraz w 2 budynkach, w odległości około 2 km od siebie (budynek po gimnazjum, który na gimnazjum był przerabiany po szkole podstawowej ). Niezupełnie dociera do mnie, jaki to ma sens - przy czym nie pytałam jeszcze, w jaki sposób jest to rozwiązane, czy jedne klasy mają lekcje stale w jednym, czy jakoś na dni tygodnia jest to podzielone, spotkałam tych znajomych 4 września, jak jeszcze sami nie wiedzieli, jak to będzie wyglądać

Kleoma ja też byłam bardzo przeciwna gimnazjom, niestety się na nie załapałam, to był koszmarny okres w moim życiu. Jednak zrobienie kolejnego bałaganu niewiele nam tu pomoże, kiedy przeglądam podręczniki, czytam czego dzieci będą się uczyć to jestem przerażona.

Trudno jest mowic o reformie nie zahaczajac o polityke, ale sprobuje.
Po pierwsze wprowadzenie reformy systemu edukacji w ciagu kilku miesiecy to jest chory pomysl poronionego plodu. I nie ma tu znaczenia jaki system wprowadzamy. Sam pomysl aby z dnia na dzien zlikwidowac jeden system a wprowadzic drugi jest chory. Tempo jest tak duze, ze pierwszego wrzesnia szkoly nie mialy podrecznikow. Nauczyciele nie dostali czasu na zapoznanie sie z nowymi programami i przemyslenie sposobow ich realizacji. Uczniowie w polowie edukacji zmieniaja system ksztalcenia, czytaj kolejne roczniki czegos sie nie beda uczyc w ogole, bo w starym systemie sie na to jeszcze nie zalapali, a w nowym juz to przegapili. Nauczyciele stare, sprawdzone rozklady materialu, systemy oceniania itd. wywalili do kosza po to zeby napisac nowe. I jak to zawsze w Polsce, w swoim wolnym czasie i na swoim prywatnym sprzecie i materialach. To oznacza miliiony zlotych w formie zmarnowanego papieru, prac "spolecznych" itd. Dobre podreczniki z bibliotek poszly na makulature, za to zakupiono nowe. Czy lepsze? Napisane w kilka miesiecy na kolanie, wiec raczej nie.
Ktos tu napisal ze mlodzi nauczyciele sa niedouczeni. Nauczyciele sa jedna z najlepoej wyksztalconych grup zawodowych w Polsce. Wielu ma doktoraty, wiekszosc kilka fakultetow, lub przynajmniej studiow podyplomowych. I zawsze sie im wypomina 18 czy 19 godzinny etat. Tyle ze nikt nie wspomina poprawiania klasowek w czasie poza etatem, obowiazkowych dwoch godzin prac spolecznych do etatu, zebran z rodzicami, rad pedagogicznych i przygotowania do lekcji ktore zajmuja naogol znacznie wiecej niz godziny "klasowe".
Polskie szkolnictwo przez kolejne rzady i ich reformy, mimo wysilku setek tysiecy pedagogow, zostalo skazane na zaglade, bo narodem glupcow jest po prostu latwiej rzadzic. Kolejne zmiany, rozszerzanie wymiaru godzinowego przedmiotow politycznych i likwidacja przedmiotow wiedzowych spowodowalo ze zrownalismy sie z poziomem amerykanskiej szkoly publicznej ktora slynie z najnizszego poziomu nauczania.
Dodam, ze zlikwidowano tzw karte nauczyciela i za kilka lat bedziemy mieli gromady starcow usilujacych nawiazac jakis kontakt z mlodzieza dla ktorej beda czyms na ksztalt dinozaurow. Jak niby prawie siedemdziesiecioletni facet, czy szescdziesiecioletnia babcia ma zlapac kontakt ze zbuntowanymi pietnastolatkami?
Polska szkola umarla i jedyne co nam pozostaje to zapalic swieczke na jej grobie. Nauczyciele sa zmeczeni i wypaleni, rodzice i ich dzieci roszczeniowi, a wszystkie instytucje okolooswiatowe skoncentrowane nie na edukacji czy wychowaniu, a na statystyce.

Moja, ucząca w technikum jednego z największych miast w Polsce koleżanka, dodam, że pasjonatka, twierdzi, że od początku nowego roku szkolnego atmosfera w pokoju nauczycielskim jest co najmniej grobowa. Szwagierka ucząca w dwóch szkołach też całość ocenia negatywnie - mówi, że wszystko jest niedopracowane, a oni bładzą jak we mgle. Zarzuca też brak elastyczności i sztywne ramy, w których nauczyciele programowo mają się poruszać - do tej pory istaniała tu zdecydowanie większa dowolność wynikająca z zaufania do nauczyciela. Sama mam dyplom pedagogiczny (nauczanie zawodu), więc siłą rzeczy spora część moich koleżanek uczy w szkołach - głosów zachwytu nie słyszę.

Ogólnie twierdzi się, że reformę należało przełożyć co najmniej o rok i ją dopracować.

Wspomniałaś o dodatkowycyh etatach, a przecież nie są żadna tajemnicą liczne zwolnienia, których zgodnie z zapewnieniami pani minister miało nie być.

Małpo, już od kilku miesięcy wypowiadają się kolejne autorytety w dziedzinie edukacji, wskazując na rażące niedopatrzenia, a nawet błędy w podstawie programowej, ale... nikt ich nie słuchał. Teraz w sieci krąży mnóstwo takich kwiatków, nad którymi nie wiadomo czy się śmiać, czy płakać.

Mówicie też o gimnazjach - osobiście jestem ich ogromną zwolenniczką, ale nie ukrywam, że w swojej ooinii bazuję na własnych, subiektywnych odczuciach, bo dla nas gimnazjum okazało się zbawiennym rozwiązaniem. Niemniej zdaję sobie sprawę, że tutaj opinie mogą być różne. Niemniej sami pracownicy edukacji wypowiadali się, że kiedy po tych kilkunastu latach "nauczyli się" jak pracować w gimnazjach, to teraz się je na powrót likwiduje. Jednym słowem "zabawa" zaczyna się od nowa.

Trollu, zdaję sobie sprawę, że zupełnie od polityki tutaj nie uciekniemy, chodzi wyłącznie o to, aby zachować daleko idący umiar i nie wywoływać politycznej awantury, a z czego to wynika - chyba wszyscy doskonale wiemy .

Edit:

O właśnie, opinie widziane oczami rodziców wydały mi się ważne, kiedy zdecydowałam się założyć temat.

Odlozenie dyskusji o chaosie ktory teraz wprowadzil rzad jest absurdem. Niewielu jest takich ktorzy skrytykuja likwidacje gimnazjow. Za kilka lat wszxstko zapewne sie juz ulozy.

A co z ta mlodzieza ktora TERAZ traci bezpowrotnie mozliwosc poznania czesci materialu nauczania. Nie wolno mowic jakos to bedzie. To sa ludzie ktorych pani Beata Szydlo skreslila mowiac- najwazniejsze zebysmy my, pisiory, postawili na swoim. Odpowiedzialny rzad, dodam ze ostatni taki byl na pod koniec lat szescdziesiatych, wprowadza reforme szkolnictwa stopniowo. Najpierw nalezy ja dobrze przemyslec, potem spisac wyniki tych przemyslen w formie jakiegos harmonogramu, potem przeszkolic nauczycieli, potem rocznik po roczniku zmieniac uczniom organizacje ich toku nauczania. Tylko tak moznaby to zrobic bez robienia krzywdy uczniom. Tymczasem nasz nierzad wprowadzil reforme szkolnictwa w kilka miesiecy. Ktos kto mowi zrobmy, jakos to bedzie i robi to kilkuset tysiacom polskich dzieci jest zdrajca tego panstwa i narodu.
Ktos kto mowi to jest dobra reforma bo likwiduje zlo jakim sa gimnazja nie rozumie istoty nauczania. To jest proces wieloletni. Wymaga spokoju, stabilizacji i nie moze wprowadzac u dzieci poczucia zagrozenia i braku pewnosci tego co bedzie jutro.

Nie ma najmnieszego znaczenia jakie intencje mial ten nierzad. Sposob wprowadzenia tej reformy powoduje ze jest ona nie do przyjecia. Ciekawe co byscie zrobili jakby ministerstwo finansow zmienilo w cztery miesiace prawo podatkowe nie oferujac ksiegowym zadnych szkolen, dzienniki ustaw publikujac miesiac po wejsciu w zycie nowego prawa i nasylajac na firmy masowe kontrole. Nowe prawo, czy lepsze czy gorsze, spowodowaloby upadek wielu firm, zwiekszylo w efekcie bezrobocie itd.. Czy wtedy tez powtarzalibyscie ze za kilka lat ocenimy ta reforme czy powiedielibyscie ze takie dzialanie to zdrada stanu?

Idea likwidacji gimnazjow jest ze wszech miar sluszna. Przy dotychczasowym systemie edukacji klasy byly mieszane co trzy lata. Dzieci nie byly w stanie nawiazac prawdziwych wiezi emocjonalnych, stworzyc sensownej grupy, bo co trzy lata te grupy byly rozbijane. To bylo zle.
Ale tak jak to mieszanie niszczylo w dzieciach poczucie bezpieczenstwa i stabilizacji niezbedne w wychowaniu, tak zniszczyla je ta reforma ktora jasno dzieciom dala do zrozumienia ze nie moga byc niczego pewne, a jakis oszolom z ministerstwa moze im dla kaprysu wywrocic zycie do gory nogami i nikt oraz nic ich nie obroni.

Niekoniecznie złe. Niektóre z dzieci w określonej grupie nie umiały się zaadaptować, czuły się zepchnięte na margines, a w nowe środowisko wchodziły z czystą kartą i bez tego balastu świetnie dawały sobie radę. Zresztą jeśli komuś zależało, to spokojnie mógł wybrać takie gimnazjum, do którego wybierali się koledzy, tym samym nie tylko już na starcie czuł się pewniej, ale też zawiązane w szkole podstawowej przyjaźnie można było kontynuować.

Polis, moje osobiste obserwacje pokazują dokładnie to, co wynika z Twojego artykułu. O ile zetknęłam się z przemocą w szkołach podstawowych, o tyle wśród znajomych mam tylko jedną sytuację przemocy, jakiej doświadczył syn jednej z moich koleżanek uczący się na poziomie gimnazjum. Z kolei szkoły ponadgimnazjalne są pod tym względem najbezpieczniejsze, nawet te naprawdę duże, jak wieloprofilowe technikum mojego syna. Tam też widać było największą chęć współpracy i tolerancję dla odmienności.

Czyli to ze do tej pory byla przyroda, a teraz jest biologia, geografia itd. to twoim zdaniem tylko taka sciema. Zmienia sie nie tylko ilosc lat nauki, ale cala organizacja szkoly i przedmiotow nauczania.
Nie zmienia sie, moze, wf ktory i tak nie ma zadnego toku nauczania, ale wszystkie przedmioty wiedzowe byly zorganizowane tak ze kazdy etap edukcji to byla zamknieta calosc. Potem wiadomosci, na kolejnym etapie, byly rozszerzane i rozwijane. Teraz etapow jest mniej i sa wydluzone wiec sila rzeczy beda roczniki ktore "cos ominie". Po prostu jak dodawanie mialo byc w szostej klasie, a teraz jest w piatej to uczen musi to sam uzupelnic. A daje glowe ze nie ma takich ktorzy to zrobia.

Wnioski?
Wniosek jest tylko jeden. Nie da sie niepolitycznie, bo dotyczy on polityki prowadzonej przez rzad(y), a wiec politykow. Banda niekompetentnych bawołów wprowadza cos o czym nawet ja, laik mam wieksze pojecie niz oni. Efektem tego jest totalny chaos, a jedyni ktorzy probuja nad tym zapanowac to nauczyciele, ktorzy chca jakos ratowac polskie dzieci i mlodziez przed skutkami tej degrengolady.
Nie jestem nauczycielem. Nigdy nie bylem. Ale pochodze z nauczycielskiej rodziny, wzenilem sie w druga nauczycielska rodzine, wiec mam wglad w to wszystko troche z boku, a troche z wewnatrz. Nigdy nie bylo dobrze, ale to co zrobil pis, to jest jak lanie benzyny na plonacy budynek.

Poziom nauczania z każdym rokiem jest coraz niższy, albo inaczej, "produkty" krajowego systemu szkolnictwa z roku na rok są coraz gorszej jakości i moim zdaniem bynajmniej to nie wina edukacji, a raczej postępującego skretynienia. Wystarczy popytać wykładowców akademickich z czym się borykać, gdy na studia przychodzą kolejne młode roczniki. Tu chyba nikt nie ma wątpliwości?? Poza tym, chyba co niektórzy tu się wypowiadający, zdecydowanie przeceniają ilość/jakość materiału przyswajanego dotychczas w gimnazjach.
Reforma,  oczywiście, że nie była dobrze przygotowana, ale tu akurat rządzący chyba nie spodziewali się, że będą mieć praktycznie pełnię władzy w swoich rękach i że będą musieli/chcieli swoje obietnice realizować. A czemu teraz?? Hmmm...to bardzo proste, wystarczy wziąć do ręki kalendarz, żeby stwierdzić, że dla obecnej ekipy (obecnej kadencji), to jedyny dopuszczalny termin, dlatego wygląda to wszystko tak jak wygląda.
Aha...i jeszcze co do reakcji rodziców na sprawność wprowadzanych zmian itd. już z lokalnego podwórka, nie spotkałem się z głosami niezadowolenia, a wręcz przeciwnie, oczywiście tak samo u znajomych nauczycieli szkół średnich.

To nie jest skretynienie spoleczenstwa. Statystycznie kretynow jest tyle samo ile bylo wczesniej. W 1990 roku bylo 403 tysiace studentow. W 2005 juz 1.950 tysiecy. Uczelnie najpierw postanowily przyjac wszystkich kretynow, a potem jecza ze studiuja kretyni. Za studentem idzie kasa, wiec uczelnie, aby przetrwac, musza przyjmowac nawet najglupsze bydle ktore sie zgodzi studiowac.

Spoleczenstwem kretynow rzadza kretyni. Kolejne rzady byly oklaskiwane za niszczenie szkolnictwa na wszystkich jego etapach, wiec efekty mamy takie jak widac. Trzy czwarte spoleczenstwa ma dyplom ukonczenia studiow ktorym tak naprawde mozna sobie podetrzec bo nie swiadczy on o niczym. Jego wartosc jest nizsza niz wartosc dawnego swiadectwa maturalnego. Za to swiadectwo maturalne ma juz kazdy kto w miare systematycznie zdawal z klasy do klasy. Czyli swiadczy ono juz nie o inteligencji, a jedynie o systematycznosci w uczeszczaniu na zajecia. Niewielu zapewne pamieta jak to zlikwidowano matematyke na maturze, bo jej uczniowie nie zdawali, jak wprowadzono ponownie, aby za chwile uznac ze niedostateczny na maturze z matematyki nie powoduje niezaliczenia matury.

Nie skumales metafory... Faktycznie dla twojego starszego system edukacji nie ma znaczenia.

Niestety. Obowiazek szkolny zostal wydluzony o trzy lata. Nauczyciele sa karani za nieprzepuszczenie ucznia z klasy do klasy. Kolejne reformy (a w wiekszym badz mniejszym wymiarze sa srednio co trzy, cztery lata) wprowadzaja chaos. W efekcie poziom nauczania musi spadac, bo na kazdym etapie nauczyciel, czy wykladowca musi go dostosowywac do najglupszych w grupie.
Malo kto to ogarnia, bo kazdy widzi tylko swoje dzieci.

Nie chce chwalic poprzedniej reformy bo wprowadzenie gimnazjow bylo bledem, ale przynajmniej wprowadzono je w sposob cywilizowany. Nowe roczniki szly nowym systemem, stare dokonczyly edukacje po staremu. Bylo to trudniesze organizacyjnie dla szkoly, lepsze dla ucznia.
Gdyby obecny rzad wprowadzil taka reforme tez nikt by nie mogl sie z niej wycofac, a ja powiedzialbym ze powrot do starego systemu jest madrym pomyslem. Tak jak to zrobili to jest zbrodnia. Szkoda ze tak niewielu to rozumie, bo to swiadczy ze faktycznie spoleczenstwo skretynialo juz do reszty.

Hmmm. Zdawalnosc powiadasz...
W 1995 roku wyksztalcenie conajmniej srednie mialo ok 8 mln Polakow. W 2009 juz 12 mln. Przy spadajacej populacji to wzrost o ponad 50%.

Wybacz, ale nie bede analizowal szkolnych rozkladow materialu. Nie ogarniasz danych statystycznych, to i tego bys nie ogarnal, a mnie taka analiza zajelaby kilka godzin bo trzeba te plany znalezc, najlepiej z kilku przedmiotow, z kilku roznych wydawnictw, zeby nie wyszlo ze np geografia czy biologia sa nieistotne itd. , albo komu potrzebna trygonometria, albo ze to wydawnictwo to w jakims wojewodztwie to margines.
Jesli pisze ze jest inny rozklad materialu, to dlatego ze wiem iz moja zona, uczac kilku przedmiotow, tudziez jej kolezanki uczace innych przedmiotow, w innych szkolach, z kazdego przedmiotu nauczania ma do przerobienia cala dokumentacje bo zmienil sie calkowicie rozklad materialu i nauczane przedmioty (poziom podstawowka-gimnazjum). Nawet indywidualne plany nauczania dla ucznia zdolnego i opoznionego, musza zostac zmienione, bo w kolejnych klasach sa inne tresci programowe.

@PRIMO, na podstawie własnych doświadczeń powiem, że wynika to z przeładowanych treściowo programów, które ciągle kładą zbyt duży nacisk na pamięciowe opanowanie materiału; mało jest praktycznego UTRWALANIA wiadomości. Pędzi się i pędzi z realizacją programu i ja zadaję pytanie wiedząc jak działa pamięć (krótkotrwała, długotrwała) - ile w niej zostaje przez to wszystko?

@SECUNDO, "przedmiot uczący szacunku do drugiego człowieka" nie ma racji bytu, moim zdaniem. Szacunku człowiek uczy się przez OBSERWACJĘ ludzi. Najpierw w domu , bo pierwszymi nauczycielami dziecka są rodzice. Potem w szkole, na podwórku, na ulicy, w sklepie, w mediach, itp.

@TERTIO, mnie też uczono wiele różnych rzeczy. Specjalizacja zawodowa i zainteresowania zawęziły naturalnie zakres tej wiedzy.

Natomiast to Ty, Piotrze, poniekąd wysnułeś jako pierwszy wniosek, o który mi chodziło. System edukacji jest od dawna niewydolny i ...braki z niego wynikające uzupełnia się PO szkole. Często odpłatnie. A to i część tej dyskusji, i osobny temat jednocześnie.

Może nie ogarniam statystyki ale ślepe posługiwanie się statystyką bez ogarniania kontekstu jest chyba jeszcze gorsze Kończyłem szkołę średnią w 1992 r. gdzie normalnym zjawiskiem było, że część uczniów nie podchodziła nawet do matury. Nawet w moim, dobrym liceum były takie osoby. No i wtedy funkcjonował cały, duży system szkół zawodowych, których większość uczniów nie miała nawet w planach czegoś takiego jak matura. Większość tych szkół zawodowych została zlikwidowana reformą w 1999 r., bo ktoś sobie wymyślił, że Polacy mają być wykształceni, i że przejawem tego wykształcenia ma być matura i dyplom magistra. Byle czego ale magistra. Tak więc jak już coś analizujesz statystycznie, to może sprawdź co porównujesz?

Zapewne nie ogarniam ale dyskutując o szkole wiem, że sześcioklasista uczy się ułamków, a podstaw arytmetyki uczył się w I klasie. Jeśli byś taką wiedzą dysponował, to moglibyśmy tu podyskutować czy ułamki powinny być w 6 klasie, może w 5, a może w 7. Ale jak rzucasz taki argument z metafory wzięty, to sam stawiasz w wątpliwym świetle resztę swojej argumentacji.

Och, bardzo współczuję. Normalnie pogrążam się w smutku czy niemalże depresji z tego powodu. Jako, że również pochodzę z nauczycielskiej rodziny, dalej mam wśród bliskiej rodziny, przyjaciół nauczycieli czy pedagogów, to zdążyłem się przyzwyczaić, że oni zawsze mają źle

Tam gdzie uczą statystyki zazwyczaj uczą też logiki, a z tą coś u ciebie krucho. Może mniej emocji? Może mnije stosuj sztuczek odpowiednich do twojego nicka? Na przykład nie wciskaj mi, że twierdziłem, że nie ma więcej ludzi po maturze. Napisałem, że zdawalność jest podobna. Rozumiesz różnicę? Procent zdanych matur, a ilość uczniów przystępujących do matury? Zadanie z zakresu pewnie podstawówki: jeśli w roku 1992 do matury przystąpiło 100 tys. uczniów, z czego 85 tys. zdało maturę, a w roku 2009 przystąpiło 200 tys. uczniów z czego zdało 170 tys. to:
- procent zdawalności się zmienił czy nie?
- ilość absolwentów z maturą zwiększyła się/zmniejszyła/pozostała bez zmian? 

Och dziękuję, szczerze. Szczególnie w kontekście tego co piszesz poniżej Bo ja się nie czepiałem słówek tylko z metafory wziętych przykładów. Już tak się nie desperuj. Rozumiem, że może życie rodzinne ci się zaburzyło, małżonka chodzi zła i tobie się obrywa ale luzik...

A miało być bez polityki...
Dramatyzujesz troll. Każdy z nas wcześniej czy później staje się częścią jakiegoś eksperymentu , w którym coś się traci ,a coś zyskuje , albo wydaje się , że tak jest, a jest na odwrót. Generalnie jakoś dajemy sobie z tym radę.
Pierwsze lata mojej edukacji przebiegały w atmosferze kultu wobec wyzwoleńczej armii czerwonej. Lepiliśmy z plasteliny popiersie Lenina i uczyliśmy się rosyjskich piosenek propagandowych. Potem nadeszła transformacja i nagle na początku któregoś tam nowego roku szkolnego okazało się , że wszytko czym nas karmiono do tej pory jest be, bohaterami stali się Wałęsa i papież , a o mrocznej przeszłości edukacyjnej kazano nam zapomnieć. Też straciliśmy trochę czasu na kwestionowanie tamtej wiedzy i zdobywanie nowej, czyli też mieliśmy okrojony program. Też nad nami ubolewano, bo co to będzie z was biedne dzieci po takiej edukacji? A jednak dziś w większości mamy się dobrze. Tak samo będzie prawdopodobnie   z "ofiarami " obecnej reformy.

Podobnie jak Snake, nie rozumiem w jaki sposób ośmioletnia podstawówka skrzywdzi dzieci. Też taką kończyłam i nie widzę u siebie szczególnych uszczerbków z tego powodu. Nie sądzę również , aby system w którym sie kształciłam czegokolwiek mnie pozbawił i spowodował jakieś tajemnicze niedouczenie. Byłam dobrą uczennicą, więc poszłam do ogólniaka. Musiałam zdawać dodatkowe egzaminy żeby dostać się  do tzw najlepszej klasy, czyli z rozszerzonymi językami obcymi itp. Ogólniak nie daje zawodu , więc jego naturalną konsekwencją są studia, dlatego też nie było łatwo. Uczyłam się w zapomnianym już dzisiaj systemie, w którym nauczyciel był belfrem, miał zawsze rację i mówiło się do niego "panie profesorze" (choć oczywiście był tylko magistrem). Gdybym wyleciała wtedy z jakimiś swoimi prawami z kosmosu, to nauczycielka biologii albo geografii chyba zabiłaby mnie śmiechem, bo w szkole z tamtych czasów rządził właśnie nauczyciel, a nie uczeń, jak to ma miejsce obecnie. Owszem , uczyliśmy sie podręczników na pamieć, wkuwaliśmy daty, wzory i regułki . Jednak dzisiaj nie uważam, aby było to takie złe, gdyż dzięki temu posiadam wiedzę ogólną  w dziedzinach, w których sie nie wyspecjalizowałam akademicko. Nie pamiętam wszystkiego, ale pamiętam dużo.

Na gimnazja narzeka masa osób. Naprawdę mało jest zwolenników tego sytemu. W dużych miastach wygląda to pewnie nieco lepiej, gdyż tam jest jakaś możliwość decyzyjności. Można wybrać gimnazjum położone w pobliżu domu, albo to leżące dalej, ale lepsze. Nie ma tragedii gdy będzie się dojeżdżać piętnaście kilometrów zamiast pięciu. Ale na prowincji?? Proszę cie.. Jest jedno gimnazjum w sąsiedniej wsi , do którego idą wszyscy, jak jeden mąż, i dziewczynki kujonki, i genialne umysły ścisłe , i chłopaki od piłki. Nikt się nie zastanawia , czy to jest dobre czy złe rozwiązanie, bo po prostu nie ma innej alternatywy.
Nie dziw się więc , że rodzice, którzy teraz dostają szanse na to aby dzieci uczyły się w ośmioletniej szkole położonej bliżej domu, cieszą sie i pochwalają reformę bez zastanawiania sie nad jej dziejowymi konsekwencjami.
Zresztą, nie wydaje mi sie, aby w tym przypadku, była konieczność aż tak wielkiego użalania się nad losem dzieci. Bądźmy dobrymi rodzicami, kochajmy je mądrze i wychowujmy rozsądnie, a one sobie poradzą , nawet mimo uszczerbków w programie edukacyjnym

To ciekawe... bo właściwie reforma edukacji jest w związku z tym dla nauczycieli korzystna. Ośmioletnia podstawówka równa się przecież większej liczbie godzin w jednej szkole. Rozwiązuje to poniekąd problem dojeżdżania i dorabiania w placówce innej niż macierzysta. O co więc ten hałas?

Czyli jak reforma jest źle i na szybko przeprowadzona to mamy po prostu pogodzić się z losem i niczego nie oczekiwać? Żadnych elementarnych wymagań nie stawiać rządowi? Niech robią co chcą i jak chcą, a my sobie jakoś radźmy?

Tutaj się rozmijamy, bo moje zdanie jest takie, że to, że my czegoś doświadczyliśmy, nie jest w tym przypadku żadnym wytłumaczeniem i nie można mówić, że kolejnemu pokoleniu nic się nie stanie, jeśli będzie się na nim eksperymentować. Bo może lepiej byłoby uczyć się na błędach z przeszłości i już ich nie powielać niż przeprowadzać eksperymenty na organizmie żywym? Pytanie: czy aby na pewno o młodzież w tym wszystkim chodzi? Ja mam swoją teorię, ale że o polityce miało nie być, zresztą na moją własną prośbę, to pominę to milczeniem, zahaczając wyłącznie o podstawy programowe, czyli jakie treści są w nich przemycane, a jakie konsekwentnie usuwane. Wystarczy uważnie prześledzić sieć i podręczniki, aby zorientować się o czym piszę.
Ja naprawdę miałam nadzieję, że to wszystko mamy już za sobą i naprawdę cieszę się, że mój syn właśnie rozpoczął studia, więc nas ten temat od strony praktycznej omija.

I nie rozumiem dlaczego nie słuchano autorytetów, które wyraźnie wskazywały na błędy i niedopatrzenia w podstawach programowych. Dosyć głośne były na przykład wypowiedzi dotyczące historii i fizyki.

Co prawda na etapie szkoły średniej, kiedy to dochodziliśmy do historii współczesnej, moja nauczycielka też kazała nam zamykać poręczniki i ze słowami "teraz będziemy uczyć się prawdziwej historii" mówiła jak było naprawdę, a nie co napisano w naszych podręcznikach, ale czy o to w tym chodzi, żeby całą nadzieję pokładać w nauczycielach? Nawiasem mówiąc z samego założenia oni dziś i tak mają zdecydowanie mniej swobody w zakresie przekazywanej wiedzy niż miało to miejsce do tej pory (elastyczność jest bardzo ważna), choć w zasadzie to podobno nie mają jej wcale.

I teraz tak - likwidacja trzyletnich gimnazjów i powrót do ośmioletniej szkoły podstawowej spowoduje skrócenie edukacji ogólnej o rok – mówi się, że ze szkodą dla uczniów. Zamiast uczyć umiejętności program nauczania kładzie nacisk na opanowanie szczegółowej wiedzy z powiększonej liczby przedmiotów, za to znacząco słabnie podejście interdyscyplinarne - po co to zmieniać, jeśli do tej pory się sprawdzało? Na siłę, żeby zmienić dla samej zmiany?

Możesz to wyjaśnić, bo zupełnie nie widzę związku?

Bardzo fajnie się z Tobą dyskutuje, zresztą nie po raz pierwszy, bo choć w pewnych kwestiach się ze sobą nie zgadzamy, to nie widać jakiejś silnej potrzeby forsowania własnego zdania, za to podajesz argumenty, nad którymi trudno przejść obojętnie i się nad nimi nie zastanowić.

Co do autorytetów, choć może właściwsze będzie tu słowo ekspertów, w zasadzie mogłabym się zgodzić, że jedna strona ma swoich, druga swoich, zawsze tak jest, sporo było jednak głosów zainteresowanych przede wszystkim poziomem nauczania i dobrem dzieci/młodzieży (wystarczy wspomnieć Związek Nauczycielstwa Polskiego), głosy te pojawiły się zupełnie w oderwaniu od polityki. Ponadto ogromne watpliwości budzi fakt, że nie wysłuchano społeczeństwa, bo jednak doskonale wiemy, że wniosek o referendum, pod którym notabene podpisało się znacznie więcej osób niż przepisy tego wymagają, został - nieładnie mówiąc - wyrzucony do kosza. Dlaczego? Czyżby ktoś obawiał się jego wyniku? <pytanie retoryczne> Jeśli reforma była solidnie przygotowana, była uzasadniona i służyła wyłącznie dobru dzieci, to takich obaw nie powinno być.

Teraz to wszystko trzeba po prostu przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza, ufać w rozsądek nauczycieli, mądrość dzieci i mieć nadzieję, że jeśli coś się nie sprawdzi, to będą korekty.

Dziękuję bardzo ! Zdecydowanie to samo mogę powiedzieć o tobie.

Właśnie w takich zamieszaniach dzieci są tym ogniwem , w które wierzę najbardziej, tzn ufam, że są raczej odporne wobec wszelkich doktryn i ideologii. Dzieci z reguły nie lubią szkoły i to jest w tym przypadku błogosławieństwo, bo po pierwsze jest im wszystko jedno gdzie smutny obowiązek edukacji się odbywa i w jakim systemie, a po drugie mają ochotę szkołę odbębnić beż głębszego zastanawiania sie kto za tym wszystkim stoi i pociąga za sznurki. Kurcze, pamiętam jak czasem w szkole były strajki... Nauczyciele nam opowiadali o co w tym wszystkim chodzi i zachęcali do łączenia sie z nimi w bólu, a my sie cieszyliśmy, że nie ma lekcji Pod tym względem raczej nic się nie zmieni.I dobrze.
Nie ma i nie będzie apolitycznych szkół państwowych. Wszyscy byliśmy w takich systemach edukowani i nic nam się nie stało. Nasze dzieci też sobie poradzą..
Poza tym doceniam również siebie jako rodzica zaangażowanego. Wierzę, że nawet naszpikowane ideologią podstawy programowe nie skrzywdzą moich dzieci, bo sama , jako rodzic, jestem ich pierwszym wychowawcą i nauczycielem .
Zawsze wiedziałam, że kiedyś na stałe zamieszkam w Polsce ,a moje dzieci będą tam kontynuować edukację i nie wpadałam w panikę na myśl, że załapią sie na gimnazja , kiedy jeszcze nie było mowy o żadnych reformach. Natomiast teraz nie ukrywam, iż cieszę się, że to będzie jednak ośmioletnia podstawówka.

To jak powinna wygladac szkola, podobnie jak to jak powinno przebiegac leczenie, wie kazdy. To dwie dziedziny na ktorych kazdy sie zna.
Uczyc logicznego myslenia, powiadasz. Bez solidnych podstaw wiedzowych nie bedzie nad czym myslec. Weryfikowac zrodla informacji? A jak to zrobic skoro nie ma sie wiedzy? Sprawdzic czy im sie poca rece?

Wspomnialas IT. Ta dziedzina szybko sie zmienia. To jest m. in. powod dla ktorego w firmach szkoleniowych najwiecej jest szkolen IT. Jak kazda, tak i ta dziedzina wymaga solidnej wiedzy. I to bardzo rozleglej. To ze windows wyewoluowal od wersji 98 do wersji 10 i 2016 serwer, to nie znaczy ze nie musze o nim nic wiedziec. Aby na nim pracowac musialem posiasc bardzo dokladna, specjalistyczna wiedze. Linux ewoluuje podobnie. Ale to nie zwalnia mnie z obowiazku posiadania bardzo konkrernej wiedzy na temat jego dzialania. Czesc wiedzy sie zmienia, czesc nie, ale niezaleznie od tych zmian, ta wiedze trzeba posiadac. Dopiero na jej podstawie mozna miec umiejetnosc rozwiazywania problemow, wprowadzania nowych koncepcji itd.

Piszesz o logice. Logika to bardzo konkretna nauka wymagajaca wiedzy. Czesc tej wiedzy jest przemycana na lekcjach matematyki. Ale aby logicznie myslec trzeba miec o czym myslec, a tu klania sie wiedza.
Aby nie robic bledow gramatycznych, interpunkcyjnych i ortograficznych wymagana jest wiedza. Znajomosc bardzo konkretnych zasad gramatyki, interpunkcji, ortografii.

Jesli slyszysz o straszliwym huraganie na karaibach, to tylko dlatego nie uciekasz do piwnicy, bo wiesz ze karaiby sa dosc daleko. Skad? Z geografii. Bo tam zmuszono cie do przyswojenia bodaj podstaw tej nauki.

Szkola nie uczy umiejetnosci tylko tych ktorzy nie sa w stanie ich posiasc. Nauczyciel mowi na lekcji gdzie uczniowie znajda informacje ktorych potrzebuja. Tyle ze czesc baranow nie potrafi nawet zajrzec do podrecznika, co dopiero wyszukac w internecie, bibliotece publikacjach prasowych.

Zgadzam sie ze duzo zalezy od nauczyciela. Dlatego nalezy promowac tych ktorzy maja obiektywne wyniki nauczania. Olimpiady przedmiotowe, egzaminy panstwowe, niezalezne osrodki badajace wyniki.
Jak juz wspomnialem- odciazyc nauczycieli od debilnych zajec ktore kosztuja czas i sily. Moja zona, nauczycielka, przez moja prywatna drukarke na poczatku kazdego roku szkolnego przepuszcza ok trzech tysiecy kartek papieru na przerozna szkolna dokumentacje. W firmie gdzie pracuje ja moje biurko sprzata sprzataczka, moj magazyn rowniez. Drrukowanie, kserowanie, kopertowanie korespondencji itd zalatwia sekretarka za dwa tysiace miesiecznie, bo informatyk za piec tysiecy, handlowiec za dziesiec, czy kierownik za osiem sa na to zbyt kosztowni. Nauczyciel przygotowuje i drukuje materialy dla ucznia w domu, kseruje w pracy, do tego dyzuruje na korytarzu, sprzata zaplecze pracowni. Za wyjazdy sluzbowe mam kilometrowke lub auto sluzbowe, diety, hotele. Nauczyciel ma zaszczyt wyjechac z uczniem na wlasny koszt.

Ja mam gorsze wyksztalcenie, bo tylko jeden fakultet, zona dwa i dwie podyplomowki i zarabiam dwa razy tyle ile ona. Ja po pracy czasem poczytam ciekawostki z branzy. Ona pracuje jeszcze w domu 4-5 godzin dziennie.

Ciekawe czemu nie garnie sie do nauczycielstwa elita informatykow, matematykow, fizykow. Czemu na uczelniach technicznych nie ma najlepszych inzynierow, a tylko odpad ktorego nie chcial przemysl? Moze dwa i pol- trzy tysiace po trzydziestu latach pracy to troche malo na te wymagania ktore bysmy chcieli stawiac?

Bez zakucia odpowiedniej ilości dat powiązanych z wydarzeniami uczeń nie będzie w stanie zrozumieć procesów historycznych. Wyrwie sobie coś z kontekstu (czytaj z internetu) ale tego nie skojarzy z czymś innym, szerszym,  czyli nie wyciągnie logicznych wniosków.
Nie zrozumie poezji Baczyńskiego jeśli nie zapamięta jego daty urodzenia i nie nauczy się czym była druga wojna światowa. Powiem więcej nie zrobi tego bez podręcznikowych wiadomości na temat Hitlera oraz sytuacji geopolitycznej Polski w tamtym czasie. A z kolei do ogarnięcia tego ,będzie mu potrzebna przyswojona wcześniej wiedza na temat pierwszej wojny światowej, odzyskania przez Polskę niepodległości, Piłsudskiego, zaborów i tak dalej ,i tak dalej...aż do osady w Biskupinie.
Nie zrozumie w jaki sposób oddycha skóra jeśli nie nauczy sie na pamięć jej budowy z obrazka umieszczonego w podręczniku.
Nie pojmie co to jest grawitacja tylko dlatego , że rzuci piłką do góry i zobaczy jak spada w dół, bo bez znajomości reguł nie będzie wiedział dlaczego tak sie dzieje.
Logika jest oparta na wiedzy. Uczenie sie to nie tylko sadzenie kwiatuszków i przyglądanie sie jak rosną, to także naukowa, nudna, oklepana wiedza na temat tego dlaczego rosną i dlaczego są zielone. Nie można logicznie kojarzyć faktów jeśli sie ich nie zna.
Co do koloru butów  bohaterki lektury... W jaki inny niż zadawanie szczegółowych pytań sposób nauczyciel może sprawdzić poziom znajomości lektury? Jak ma to zrobić w dzisiejszych czasach gdy streszczenie każdy sobie wygoogluje w pięć minut? Moja polonistka w liceum robiła nam kartkówka przed omawianiem każdej lektury. Pięć pytań. Odpowiadało  sie jednym słowem. Szczegółowe i bzdurne , ale jak sie czytało to się wiedziało, a jak nie to nie i wszystko było jasne.

Jeśli chodzi o pracę nauczyciela... Uczyłam prawie dwa lata, zaraz po studiach. Miałam wychowawstwo itp. Owszem poświęcałam czas na pracę poza szkołą, ale papierologię w stylu dziennik raczej ogarniałam na okienkach. Natomiast to , co było dla mnie najtrudniejsze, to bardzo ograniczone pole w kwestii narzędzi pedagogicznego dyscyplinowania uczniów, słabiutko rozwinięty system kar i nagród oraz wyniesiony niejednokrotnie z gimnazjum lub z domu brak szacunku do nauczyciela. Żeby postawić krnąbrnemu uczniowi np najprostszą uwagę z zachowania, należało przejść całą procedurę upomnień, przedstawiania konsekwencji , próśb o zmianę postawy itp. Powtarzam , chodzi o uwagę z zachowania, nie o daleko idące sprawy jak np usuniecie ze szkoły
Na to , że będę za darmo pracować po godzinach byłam przygotowana, gdyż powiadomiono mnie tym na studiach pedagogicznych. Cóż, taki zawód sama wybrałam. Dlatego zetknięcie się z pełną buty i braku szacunku  mentalnością było dla mnie o wiele trudniejsze niż papierologia

No w przypadku Baczyńskiego akurat data urodzenia jest istotna, bo identyfikuje go z Pokoleniem Kolumbów, ale mniejsza z tym...
Zresztą w każdej  innej sytuacji też jest raczej ważne, aby określać jakąś tam czasoprzestrzeń. Jeśli umieścisz Mickiewicza w piętnastym wieku, to na nic ci się zda umiejętność interpretacji i odczytywania intencji autora. Czyli logika i tak poleci na łeb na szyję.

Dyskusja jest fajnym pomysłem na lekcję i uczniowie uwielbiają tą formę, bo dużo można tu ugrać tzw gadaną i laniem wody. Dla nauczyciela to też jest ok , bo podzieli klasę na grupy, każe coś analizować i ma zawsze jakieś 15 minut żeby dziennik powypełniać.  Taki system się sprawdza jedynie pod warunkiem, że uczniowie wiedzą o czym dyskutują, czyli znają fakty, a znają je tylko wtedy gdy je sobie w jakiś tam sposób przyswoili wcześniej. Czyli wszystko sprowadza się do wkuwania...sorry.
Uczeń raczej nie przeczyta lektury tylko po to, żeby zabłysnąć podczas dyskusji, ale fakt , że pani zrobi kartkówkę, albo przepyta z treści już może go przekonać. Dzieci z reguły same z siebie nie pożądają wiedzy. Najpierw kartkówka z treści, potem dyskusja i wypowiadania swoich opinii - to jest dla mnie dobra kolejność.

Jak uczeń, który nie potrafi umiejscowić wydarzenia historycznego w czasie , czyli mówiąc wprost, nie zna daty, będzie mógł ocenić to wydarzenie w perspektywie przyczynowo skutkowej? No jak?

A co powiecie na nowy pomysł Ministerstwa Edukacji Narodowej, które ma zamiar wprowadzić należącą do dyrekcji szkół ocenę postawy moralnej nauczycieli? Zgodnie z założeniem ocena miałaby odbywać się co trzy lata i to między innymi od niej będzie zależeć awans zawodowy i wysokość pensji nauczyciela.

To ideologizacja pracy pedagogów - grzmi opozycja i związkowcy. Będziemy jeszcze konsultować kształt tego zapisu - uspokaja Ministerstwo Edukacji Narodowej. Zapis o tym, że "prezentowanie postawy moralnej i etyczne postępowanie nauczyciela" będzie przedmiotem stałej oceny przez dyrektora znalazł się w projekcie ustawy o... finansowaniu zadań oświatowych. Co ma wspólnego moralność nauczycieli z systemem finansowania oświaty? Okazuje się, że ma. Bo od tego, jak zostanie oceniona postawa moralna pedagoga, zależy jego awans zawodowy, a w konsekwencji także uznaniowa premia - potoczne nazywana "nauczycielskim 500 plus" - która ma być przyznawana niektórym nauczycielom po 2019 roku. Moralność w ustawie o pieniądzach Rządowy projekt ustawy w tej sprawie został 3 października przyjęty przez podkomisję nadzwyczajną. A po przyjęciu przez stałą komisję edukacji (posiedzenie zaplanowano na wtorek wieczór) ma trafić pod obrady Sejmu. Zapis o tym, że jednym z kryteriów oceny nauczyciela będzie jego postawa moralna i etyczne postępowanie, znajduje się w projekcie rozporządzenia do tej ustawy. Projekt rozporządzenia ministra edukacji również trafił do wiadomości posłów jako załącznik do druku. Trafił i od razu wzbudził kontrowersje. Bo postawa moralna to bardzo szerokie pojęcie. Projekt nie definiuje, według jakiego systemu moralności będą oceniani nauczyciele i czy świadectwo moralności dyrektorzy wystawią im tylko z zachowania w szkole, czy również z tego, jak prowadzą się prywatnie. - To daje olbrzymie pole do nadużyć i manipulacji - mówi nam była minister edukacji, obecnie posłanka opozycyjnej Platformy Obywatelskiej Krystyna Szumilas. - Przypomina mi to czasy PRL. Nauczyciela będzie oceniał dyrektor, a dyrektora - kurator oświaty powoływany z klucza politycznego. Ten mechanizm jasno pokazuje, że od nauczyciela będzie wymagana postawa moralna akceptowana przez obecną władzę.
(źródło: tvn24.pl)

Nie podoba mi się to wcale, no bo jak można ocenić obiektywnie czyjąś moralność? Prawda jest taka, że nijak. Punktem wyjścia jest zawsze inna moralność, albo nasza, albo (jak w przypadku nauczycieli) tego kogoś, kto siedzi na najwyższym stołku.

Można wiedzieć w jakim to mieście i w jakiej to korporacji swieżak bez doświadczenia dostanie 3000 na rękę? Jeżeli mówisz o Warszawce, a prawdopodobnie tak jest to raczej nie ma się czym chwalić. Zarobki w dużych miastach zawsze były większe, to wiadomo od dawna. Podobnie jak koszty życia

Ja też zabieram tu głos w różnych tematach dotyczących pomysłów obecnego rządu. Zastanawiam się jak to wszystko ująć krótko: "Ministerstwo Dziwnych Kroków" mi się nasuwa na myśl - to łagodne określenie.

Oczywiście, że to KOLEJNY kretyński pomysł. Oceny ma dokonać dyrektor - najlepiej pewnie nie wyłoniony w drodze konkursu, gdzie wykazuje swoje kompetencje, ale może powołany przez partię rządzącą jako wzór cnót wszelakich, moralności i etyki.

Może nie wracaj? Albo dołóż do niej podstawową analizę danych, bo suche statystyki bez analizy warunków jakich dotyczą, to mówią dokładnie NIC. Teraz idzie więcej na studia? Co w tym dziwnego skoro takie były założenia reform sprzed 20 lat? Wypychać ludzi na jakieś studia wyższe. W tym celu ograniczano wszystkie inne alternatywy, a ułatwiano ścieżkę w kierunku dostania się na studia. A co do tego jak było kiedyś. 25 lat temu na 35 osób w mojej klasie wszystkie zdały maturę i wszystkie poszły na studia. Na które musiały zdawać egzaminy. Klasa profilowana. W pozostałych klasach o innych profilach było tak samo. Może jakieś wypadki losowe. W klasach ogólnych gorzej ale też nie było tak, że 20%. Część osób nie dostała się za pierwszym razem, ktoś miał zapasowy kierunek studiów (a wtedy było to trudniejsze do zorganizowania), ktoś czekał rok i dostawał się na studia później. Najprędzej dziewczyny, bo chłopaki kombinowali jak mogli, bo jak ktoś się nie dostawał na studia, to szedł na 2 lata w kamasze.

>Oczywiście, że to KOLEJNY kretyński pomysł. Oceny ma dokonać dyrektor - najlepiej pewnie nie wyłoniony w drodze konkursu, gdzie wykazuje swoje kompetencje, ale może powołany przez partię rządzącą jako wzór cnót wszelakich, moralności i etyki.

Niech spróbują. Do Strasburga będę się odwoływała.