Zerowe libido u zony - Netkobiety.pl

To moje domysły jedynie, ale po przeczytaniu posta obstawiałabym raczej kombinację tego, że już jej nie pociągasz, może ma jakieś poczucie winy i może jej się odechciało, bo Ty ją odepchnąłeś po zdradzie (bo choć to naturalne, to różne demony może zbudzić). Choć oczywiście, hormony też mogą mocno na to wpływać.

Szkoda, że nie możecie się udać do specjalisty. Nie wybieracie się może choćby na moment do Polski?
Leków antydepresyjnych nie bierze, a czy wygląda na to, żeby żona miała stany depresyjne? To tez przekłada się na generalnie jakość życia, w tym libido.

Może być tak, że po prostu się znudziła seksem. Może potrzebuje dłuższej przerwy. Jest tu na forum wątek mężatki, która po długim okresie braku zainteresowania seksem, raptem po 40-ce znów zaczęła odczuwać na niego wzmożony apetyt. Niestety ma problem, bo przez te wszystkie lata jej mąż też już się zniechęcił.

Oziębłość płciowa może wynikać z różnych przyczyn. To, że potrafi przeżywać orgazm nic nie znaczy w tej kwestii. Przydałby się dokładny wywiad z obojgiem, bo to co Ty widzisz i odczuwasz to połowa widzenia i odczuwania w waszym związku Coś ewidentnie nie gra, może to być zerwana więź uczuciowa między wami, może być coś co wynika tylko z niej samej, może być... no właśnie pełno możliwości. Dla Ciebie wskazówką czy być dalej w związku może się stać jej chęć do rozwiązania problemu, bo jest to problem tego związku. Jeżeli chęci nie będzie, to zakończ to i się nie męcz. Zdradę odradzam. Przyzwoite rozejście się jeżeli się rozmijacie w potrzebach i nie będzie dążenia do spotkania się we wspólnym punkcie wystarczy. Tylko, że obecnie nie ma nie tyle chęci co możliwości... Postarajcie się jednak stworzyć takie. Kiedy będziecie w kraju zwróćcie się do seksuologa, terapeuty. W międzyczasie możesz spróbować sam rozmów, odbudowywania więzi uczuciowej, takiego codziennego miziania I tu ponownie, jeżeli inicjatywa będzie wychodziła stale tylko od Ciebie, to daruj sobie związek, o który dba tylko jedna strona. Na dłuższą metę wypali to Ciebie, a i ona szczęśliwa nie będzie. Ktoś musi być decyzyjny.
Zachęcam również do zgłębiania zagadnienia oziębłości płciowej. Być może we własnym zakresie dokopiecie sie odpowiedzi dla siebie. Tu jednak potrzeba więzi między wami, szczerości, rozmów, intymności wykraczającej poza intymność fizyczną. To wszystko zostało już wcześniej mocno nadwyrężone i trzeba byłoby to odbudować, bądź zbudować, jeśli nigdy tego między wami nie było...

Z tego co opisujesz, to pomiędzy Wami nie ma więzi.
Małżeństwo z jakiego powodu było zawierane, skoro przed ślubem już się nie układało?
Na moje babskie oko, tu nie ma co zbierać, kupować żonie tabletek, ciągać ją po specjalistach.
Ona Cię nie pragnie i nie pożąda.
Zaproś ją kiedyś do stołu, niech powie Ci prawdę...
Ty też się zastanów, co łączy Cię z żoną i o co Tobie naprawdę chodzi.

Po1. czytałam kiedyś, że im wcześniej zaczyna się inicjacje seksualną tym ma się większe problemy łóżkowe w dorosłym życiu. Nie napisałeś w jakim wieku zaczęliście. Czyli już możesz mieć jeden potencjalny powód.

po2. Skoro uprawiacie seks analny i petting tzn, ze nie chodzi o oziębłość jako taką, bo inaczej nie zgadzałaby się nawet na to. Nie macie żadnego zabezpieczenia, na moje oko to ona się boi ciąży. Oprócz tabletek są inne metody antykoncepcyjne.

po3. Wydaje mi się, że niepotrzebnie brnąłeś w związek małżeński... po zdradzie, po obniżeniu jej libido (przy Twoim wysokim). Skoro znacie się niemal od dziecka, to byliście pierwszymi i jedynymi partnerami-prawda? Zdradziła, bo prawdo podobnie chciała zaznać czegoś innego, przekonać się jak to jest z innym mężczyzną. Nawet nie napisałeś czy się kochacie (sercowo, nie w łóżku ). Moze jesteście ze sobą z przyzwyczajenia, z poczucia niskiej wartości i przekonania, że nic lepszego Wam się nie może w życiu trafić? Z jakiegokolwiek powodu się pobraliście i trwacie... nie widać więzi emocjonalnej.

Po4. Za dużo skupiania na seksie, a za mało na innych rzeczach o jakich piszą wyżej. Należy zastanowić się po co jesteście razem? Co do siebie czujecie?
Zadbać o siebie w formie emocjonalnej i duchowej... nie seksualnej. Zbliżyć się do siebie na nowo, tak by ona się czuła bezpieczna, kochana, doceniona, wyjątkowa. Im więcej się skupiasz na seksie, tym się bardziej oddalasz-taka prawda.

Kuriozalne jest to, że seks to najmniejszy problem w tym związku. Nie poukładaliście (wspólnie) pewnych spraw i taki jest tego skutek. Moim zdaniem wszystko siedzi w jej psychice i rzeczywiście ma poważniejsze problemy na głowie.
Do tego opisałbyś (nie szczegółowo) jak wyglądała ogólnie kwestia seksu w waszym związku?

To niestety prawda. U mnie jest tak: miłość = dobry seks. Brak powoduje obniżenie u partnera atrakcyjności praktycznie do zera. Zatem mamy kolejny (!) problem - czy ona naprawdę ciebie kocha i ma problem z pociągiem seksualnym do ciebie (tutaj możesz opisać czy fizycznie się coś u ciebie zmieniło), czy nic do ciebie nie czuje i żyje z tobą jak z kimś bliskim.

Jak przyjaciele, to wszystko mówi...
W Twoich potrzebach nie ma nic złego, są wręcz tak zupełnie naturalne, ale tu ich nie zrealizujesz.
Moim zdaniem czeka Was prawdziwa i szczera rozmowa lub cała ich seria...
Musicie się odkryć sami przed sobą... Ty i ona. Powiedzieć prawdę, co czujecie, jak się czujcie w tym układzie.

PS. Marajko - serdecznie pozdrawiam! Zawsze jak piszesz, jesteś taka ciepła i wyrozumiała dla użytkowników forum. Tak bardzo to lubię .

Błagam nie uogólniaj Znam osobiście faceta, który wybaczył żonie zdradę, ze swoim przyjacielem i na dodatek usynowił dziecko, które było rezultatem tej zdrady. Tak więc, faceci też potrafią wybaczać zdradę.
Sam kiedyś byłem w tej sprawie zasadniczy, ale teraz to sobie myślę, że jeśli sprawa dotyczyłaby tylko samego seksu i był to incydent, to chyba potrafiłbym to przełknąć i wybaczyć.

Mało znasz życie

Sorry Wilku, ale tego to nawet ja nie ogarniam.

Autorem "własnego" życia jesteśmy my sami, to my decydujemy co z własnym życiem chcemy zrobić, jak nim kierować, jak nim zarządzać, jak być szczęśliwym, jesteśmy kierownikami własnego losu. Nie chcę oceniać tu Twojego kolegi bo postąpił tak jak uważał za... "szczęśliwe" dla siebie? Nie wiem. Może tak. Jednak, większość samców by zwyczajnie kopnęło w d*pę taką samicę bez względu na to czy to był jeden raz i "strzał w dziesiątkę" czy piętnasty.

Spoko. Nie mam zamiaru Was przekonywać. Macie swoje zdanie na ten temat. Ja mam swoje. Ja nie oceniam tego co zrobił ten gościu, który tak na marginesie nie jest moim kolegą. Po prostu uważam, że reguły nie ma i zdrada zdradzie nierówna. Jedni nie zasługują na drugą szansę, a inni tak. Jedni wykorzystują tą szansę dobrze, a inni nie.

Też tak uważam. Poza tym nie lubię relatywizmu. Reguła jest taka, że zdrada jest zero-jedynkowa. Nie ma "gorszej" i "lepszej" zdrady.

Dolaczam do tego zdania.
Dodam, ze wielu z tych zero-jedynkowych tak naprawde chce sie zaasekurowac przed wlasnymi niepozadanymi emocjami, bo nie umieja sie z nimi obchodzic i wydaje im sie, ze w taki sposob moga sie przed nimi zabezpieczyc albo ich uniknac.
Tym gorzej, jak one ich dopadna, bo zycie nie oszczedza nam wrazen, takze tych gorszych. Wiec ci, ktorzy potrafia sobie poradzic z soba samym sa w lepszej sytuacji, bo nie ma zadnej mozliwosci kompletnej kontroli zycia.

To jest Twoja reguła :-)Dla mnie życie nie jest zero-jedynkowe. Jest pełne odcieni szarości.

O, znacie taki film "Joanna"? Kobieta w czasie okupacji wdaje się w romans z Niemcem, który odkrywa, że ona w domu ukrywa żydowskie dziecko. Kupuje jego milczenie za seks. Nie pamiętam, czy w filmie była wtedy już wdową, ale można założyć, że mogłaby mieć męża w oflagu. I co? Sytuacja fikcyjna, ale możliwa. Zdrada? Zdrada. Ale, czy należy ją potępić? Wg mnie nie.
Film polecam.

Co Ty jesteś z PiS ? Rozczulają mnie teksty o relatywizmie moralnym. Jak ktoś jest pozbawiony w elementarnym stopniu empatii to pieprzy o relatywizmie moralnym. Nie ma sensu z Tobą dyskutować na ten temat.

Tak, wlasnie po prostu chyba malo znasz zycie. Tobie wydaje sie, ze na zycie jest tylko jedna recepta  - ta Twoja.
Takie czarno-biale stanowisko jak Twoje swiadczy o jednej z dwoch rzeczy - albo ograniczonym zyciowym doswiadczeniu, bo nie przezylo sie sytuacji z pogranicza, lub z innej perspektywy (na przyklad zakochalo sie samemu gdzie indziej), albo o braku empatii i zamknietym sercu, czyli niezdolnosci do kochania.
Nie chce przyjmowac tej drugiej wersji, wiec zostaje mi ta pierwsza.

Przeciez nikt nie kaze Ci tutaj akceptowac zdrady w Twoim zyciu. Po prostu istnieja rozne poglady na te same sytuacje.
Inkwizycje i komunizm, ktore wszystkim nakazywaly wyznawac tylko ta jedyna i "sluszna" "prawde", mamy na szczescie za soba i miejmy nadzieje , ze na trwale.

Ale oczywiscie istnieja jeszcze miejsca, gdzie pewnie Twoje racje zyskalyby duzo poklasku - w krajach islamskich. Tam kamieniuja za zdrade, a nawet za stosunek przedmalzenski. Wiecej - nawet zgwalcona kobieta jest winna niedozwolonego stosunku seksualnego.
I oni bronia tej swojej moralnosci do upadku. Wszystko byloby ok, kazdy moze miec swoje poglady i zasady, gdyby nie to, ze nie ma tam mozliwosci odchylki, nie wolno inaczej myslec.
To jest Twoja wersja ujednoliconej moralnosci wymuszona na calych spoleczenstwach. Do tego to wlasnie takie stanowiska i  niezdolnosc dopuszczenia innych pogladow prowadza. Do totalitarnych systemow.

Nie ma zadnej uniwersalnej prawdy. Wszystko, co dotyczy tzw. moralnosci istnieje tylko i wylacznie w ludzkich glowach.
Sztuka jest to po prostu zaakceptowac, ze ktos inny moze myslec i zyc swoje zycie inaczej i tez byc z tym szczesliwy, szczesliwszy, niz na przyklad z Twoimi zasadami.

Uwielbiam nazywać rzeczy po imieniu. Zdrada jest zdradą, nieważne czy notorycznie zdradza mąż, który ma kochającą i wierną żonę czy Krystyna z gazowni raz zdradziła swojego partnera, który nie pracuje, codziennie chla i ją tłucze.

Nikogo nie namawiam, aby przyjmował mój punkt widzenia ani się z nim zgadzał. Nikogo nie potępiam za nic. Niech każdy sobie żyje jak chce i z kim chce. To tylko i wyłącznie mój punkt widzenia, nikt nie musi ze mną tutaj na ten temat dyskutować jeśli nie ma ochoty
Takie reakcje niektórych świadczą tylko o tym, że widocznie w jakiś sposób dotyka to u nich tych obszarów, w których próbują zakłamać rzeczywistość na swój użytek albo są to kwestie, w których powinni jeszcze nad sobą popracować. Relatywizm wiąże się ściśle z hipokryzją. Hipokryci najgłośniej zawsze oburzają się kiedy im się tę hipokryzję udowodni właśnie

Uwielbiam nazywać rzeczy po imieniu. I tak je powinni nazywać wszyscy, którzy uważają się za dorosłych i dojrzałych
I nie rozumiem, co to za insynuacje z tym PIS-em, od lat nie interesuję się szambem zwanym "polityką"....

To co piszesz o innych, dotyczy w takim samym stopniu ciebie samej -  widac, ze inne poglady w jakis sposob bardzo Cie dotykaja, bo tak zapalczywie tu usilujesz - w sumie narzucic - innym swoj punkt widzenia.

Usilujesz tu udowodnic, ze Twoje punkty widzenia sa tymi jedynymi slusznymi. Nie jestes w stanie zrozumiec innych punktow widzenia.
Nie chodzi wcale o podzielanie ich, tylko o zrozumienie tego, ze takze i wlasne przekonania sa tylko czyms subjektywnym i moga istniec inne rownie prawdziwe i majace dokladnie taka sama waznosc i prawo do istnienia, jak wlasne, nawet jesli sie ich nie podziela i nie sa one gorsze od wlasnych, tylko po prostu inne.

Ale Ty niby piszesz, ze nic nikomu nie narzucasz i jednoczesnie jednym tchem wrzucasz tu pogardliwie, ze jesli ktos nie podziela twojej definicji tzw. "prawdy", to jest  niedorosly i niedojrzaly i hipokryta.
Tymczasem  dokladnie taka postawa i argumentacja jest niedojrzala.
A czy Ty wiesz wogole , co to znaczy hipokryta? Bo ja mam wrazenie, ze nie, bo uzywasz tego w dziwnym kontekscie 
Moze to jednak Ty powinnas nad soba popracowac, a nie ci inni? Ja przynajmniej bardziej sklaniam sie do tej wlasnie wersji.

Jeszcze raz - twoj punkt widzenia jest jedynie Twoim punktem widzenia, a nie zadna objektywna rzeczywistoscia, ktora to niby Ty "po imieniu" nazywasz - w ten sposob usilujac zrobic z tego cos objektywnego i jedynie slusznego.
Ale Tobie sie tylko WYDAJE, ze istnieje tylko ta Twoja rzeczywistosc i jest to jedyna sluszna i prawdziwa.
Tak apropos to wlasnie tak mysla fanatycy. I to wlasnie ci, z tymi ach jakze slusznymi przekonaniami i mocnymi zasadami, sa najczesciej hipokrytami, gdy te ich wlasne reguly stana sie dla nich niewygodne.

Marajka, próżny trud
A Ty, Harvey przeczytaj raz jeszcze, o czym Marajka napisała, bo Twój komentarz ma się nijak do tego.

Biją rasiści!!! Co nie Harvuś
Śmieszny jesteś w tym swoim świętym oburzeniu, biorąc pod uwagę fakt, że razem z Nimfą odwracacie kota ogonem i swoje postawy i zachowania przypisujecie drugiej stronie dyskusji.

nie wiem, nic mi o tym nie wiadomo, może zdradził, może nie

Ok, to w sytuacji czysto hipotetycznej wybaczyłabyś zdradę? Fizyczną, emocjonalną czy jakąkolwiek? Wiedząc to, że Twój mąż (pomimo, że ma w domu Ciebie) poszedł do innej?

edit:

aha.

Nie dogadałbyś się z Javertem
Zresztą nie dogadasz się też z jego mentalnymi pobratymcami

to zależy od wielu czynników, zdrada zdradzie nierówna i tego będę się trzymać. Trudno mi teraz tak odpowiedzieć nie znajac okoliczności ani motywów. Dla mnie, w przeciwieństwie do Ciebie, liczy się przyczyna, motywy, okoliczności. Świadomość, że mój mąż mógłby mieć seks z kimś innym nie jest dla mnie czymś, co by mnie zdruzgotało. Nie podchodzę do tej kwestii jako do być albo nie być.  Oczywiscie pewnie nie byłabym zadowolona, ale moje ego by nie runęło, że przespał się z inną. Pewnie chciałabym się dowiedzieć, dlaczego. Czy, że się zakochał, czy był pijany i nie zapanował nad emocjami, czy nasze życie intymne go nie zadowala, no po prostu chciałabym poznać co doprowadziło do tego i jak on się z tym czuje i co o tym myśli...
To, że ludzie zdradzają, nie zawsze oznacza, że nie kochają. Ja to rozumiem, dlatego moje poglądy w temacie nie są tak radykalne. Trochę mnie śmieszy, gdy ktoś pisze, że the end, zero tłumaczeń, wystawiłby walizki i sruu. Dziecinne nieco i emocjonalne, ale rozumiem, że każdy ma prawo do własnych reakcji, więc nie narzucam mu swoich twierdząc, że są słuszniejsze czy lepsze albo bardziej moralne...
Powinnam przekreślić wiele lat udanego małżeństwa jednym trzaśnieciem drzwiami? Dla mnie raczej to byłoby zdradą. Jak się kocha człowieka, to nie można tak po prostu potraktować go jak śmiecia i wykopać z życia.
Mąż jest moim przyjacielem, kimś, na kogo zawsze mogę liczyć i który nigdy mnie nie zawiódł, który się o mnie troszczy, reaguje na moje potrzeby i zawsze stoi po mojej stronie, który na co dzień okazuje mi, jak ważna jestem dla niego, który nigdy nie uczynił nic na moją szkodę. Gdyby się okazało, że mnie zdradził to co? Uważasz, że nagle to wszystko, co czuję i czego doświadczyłam/doświadczam, przestaje isnieć, rozpływa się gdzieś w przestrzeni? Otóż nie. To nadal pozostaje ten sam człowiek, którego kocham, który jest mi bliski i z którym mi dobrze pod każdym względem.  Jak więc mogłabym go wykopać za drzwi? Zawsze powtarzam i wierzę w to, że jeśli jednorazowa zdrada jest w stanie rozwalić zwiazek to on i tak był do dupy, zbudowany na bardzo cienkich fundamentach.
Natomiast długotrwała zdrada i zaangażowanie emocjonalne świadczyłoby o tym, że między nami nie ma już bliskości i coś po prostu zgubiliśmy po drodze. Ale tu też dużo zależałoby od tego, co by miał mi do powiedzenia w temacie i czy jeszcze byłoby co naprawiać i przede wszystkim, czy oboje byśmy tego chcieli. Nic na siłę. Tak więc nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Życie to nie jest matematyka a uczucia to nie tabliczka mnożenia.

Ojoj znowu rasiści pobili
Nietoleracja nawołuje do toleracji nietolerancji i się dziwi, że nietolerancja jest nietolerowana
Mogłabym zacytować to co cytowałam wyżej, ale po co sobie z Javertami strzępić język. Jeszcze rzucisz kolejną serią odzywek i złotych myśli pięciolatka i się kicha znowu zrobi...

Dobranoc Choć co tu dużo mówić noc jeszcze młoda.
Miłego weekendu.

Harvuś ja Cię nie chce prowokować, bo wiem, że szybko się rozczaruję, więc cały czar zabawy pryska. Zwracam jedynie uwagę na ciekawy mix mentalności Kalego i Javerta jaki zaprezentowałeś w tym wątku. Plus te żarty prowadzącego Familiadę.

Link to Twoje lustro i ten wątek jako szkło powiększające. Harvuś, człowieku... o.O

Poczytaj Nędzników, a zobaczysz, że można ścigać człowieka przez 20 lat za kradzież bochenka chleba, bo kradzież to kradzież. Javert nazywał rzeczy po imieniu i miał bardzo kontrastowe widzenie świata. Tak jakby... czarno białe
W wątku jeślibyś chciał dawno zauważyłbyś, że Twoim interlokutorom nie chodzi o przekonanie Ciebie do ich racji, a zwrócenie uwagi na to, że Twoja racja jest Twoja Tymczasem razem z Nimfą wciskaliście na siłę swoje racje i zareagowaliście oburzeniem na to, że nie znaleźliście wyznawców swojej racji. Co więcej na wytknięcie wciskania na siłę swoich racji zareagowaliście rzewnymi łzami i okrzykami: biją! „Czemu tak nietolerują naszej nietoleracji dla faktu istnienia innych poglądów! Oh czemu?!” Przestań robić z siebie ofiarę Kali

Byłam mniej więcej poważna