Zniszczyłam swój związek - Netkobiety.pl

Człowiek uczy się na błędach Ty też będziesz mądrzejsza po każdej porażce Mojego maila znajdziesz w profilu

Teraz jest niezdecydowany, nie wie czego chce, boi się - myślisz, ze do października się to zmieni? Dojrzeje do związku?
Myślę, że wymuszając na nim jakąkolwiek decyzje, powiedział to, co chciałaś usłyszeć, tym samym dając sobie czas, którego Ty mu dać nie chciałaś.
Niewykluczone, że w międzyczasie kiedy Ty będziesz żyła nadziejami,  on  będzie miał czas do przemyśleń. A co potem,? Potem będzie się martwił - pół roku ma z głowy.
Nie daj się mamić takimi obietnicami, patrz na to, co w tej chwili się dzieje.

Pomysł nie jest zły, plany należy mieć - chcę Ci tylko powiedzieć abyś nie ignorowała tego, co w międzyczasie będzie się działo.
Żeby wizja wspólnego mieszkania, nie zasłoniła obrazu rzeczywistości.

Zrobiłaś, jak zrobiłaś - czasu nie cofniesz.
To, czy na nim to wymusiłaś, wyjdzie w niedługim czasie.

A jaka byłaś dla niego na samym początku? Powiedział, że chciałby Cię taką - byłaś zdystansowana? nie zabiegałaś tak o niego? - nie wiem, może on wyczuwa jakąś kontrole poprzez ten nadmierny kontakt z Twojej strony i tego się boi?

osaczasz go dlatego Cie zostawi

Karolajna, uczucie zazdrości, którego źródła szukasz na zewnątrz, tak naprawdę jest bardzo silnie związane z tym, co myślisz o sobie.
Możliwe, że wynika to z wcześniejszych doświadczeń, życiowych zawodów, a może z jakiegoś powodu masz niską samoocenę i czujesz się gorszą od innych lub po prostu z tego, że sama siebie nie uważasz za wiarygodną i godną zaufania.

Cokolwiek jest przyczyną - te negatywne myśli w Tobie, sprawiają, że pojawiają się wątpliwości i dotykają w Twoje najczulsze miejsce – sposób postrzegania siebie i obawy, czy jesteś naprawdę kochana i na ile zasługujesz na miłość.
Fakt, że jesteście na odległość dodatkowo sprawia, że kłębią się w Tobie najgorsze myśli i chociaż  pozostaje kontakt telefoniczny - nie zastąpi on bliskości - możliwe, że stąd u Ciebie to ciągłe trzymanie telefonu w ręku - jako substytut tej bliskości, której Ci brakuje.

Jednak ciągłe bombardowanie jego telefonu - jak się już przekonałaś - przyniosło odwrotny skutek. Dlatego pozwól czasami chłopakowi na to, żeby zatęsknił za Tobą - sam zadzwonił, napisał.

Związek powinien sprawiać Ci poczucie bezpieczeństwa i szczęścia a nie polegać na ciągłej kontroli i walki o każdą jego chwilę.

Bądź, taka jak dawniej - szczęśliwa, radosna, wychodź do ludzi - rozmawiaj z nimi, zajmij się sobą, a wszystko stanie się łatwiejsze.

Nie rozumiem dlaczego z góry zakłada, że nie będzie miły ani kochany? A co to ma z tym wspólnego? Ok, można się za często nie widywać, ale można być dla kogoś czułym.

TY masz go wspierać...a on Ciebie nie? Twoje studia to bułka z masłem? On zaniedbał studia przez Wasz związek, bo? Tobie się udało nie zaniedbać nauki i wszystko pogodzić?

Cały czas koleś stawia Ci warunki i granice. Jak długo? Ile zniesiesz jeszcze tego "panowania"?

Tak ja mam pomysl , zostaw go , bo ja tu widze ze on ciagle wymysla to nowe sraty pierdaty a ty to lykasz jak pelikan rybe.
Wedlug mnie jests dla niego kolem zapasowym bo aktualnie nic innego mu sie nie trafia, wiec lepiej kogos miec w zanadrzu niz byc samemu.

Nie jest toba zainteresowany a tym bardziej nie dazy cie zadynm uczuciem, moze poza przyjaznia choc i w to watpie.

Proponuje skup sie na nauce i swoich studiach , nabierz troche dystansu do samej siebie i calej tej sytuacji.

I uwierz mi jeszcze poznasz kogos przy kim nie bedziesz miala takich przemyslen i rozkmin a i w telfonie bedzie wiecej smsow

Pzdr

NO to ja ci mowie ze nie jest , ale skoro usilnie chcesz spacs z wyzszego konia i poharatac dupsko prosze bardzo

Staram sie jakos to wszystko zrozumiec. Medycyna to nie przelewki. Zobaczymy. Odkąd sie od niego zdystansowałam to on ciagle do mnie pisze, zagaduje. Moze to tylko kryzys, ktory przejdziemy. Ale postaram sie dystans utrzymać. Moze powinnam was posłuchać ale serce jednak mowi cos innego. Ciezko mi, boje sie, ze zawale przez te stresy obronę i praktyki a tam przecież jestem odpowiedzialna za chorych ludzi
zarzuciłam mu to kiedys, ze moze jestem dla niego tylko kimś na przeczekanie. Zdenerwował sie dlaczego uwazam, ze wszystko ma odniesienie do mnie i dlaczego nie rozumiem, ze on musi sie uczyc.

Rozmowa była kilka dni temu a on od tej pory pisze, dzwoni jakby było wszytsko normalnie. No nie wiem, moze reanimuje trupa. Taki moj zawód
Mam wrazenie, ze oboje sie męczymy w tym układzie ale żadne z nas nie chce tego zakończyć.

Szkoda mi kończyć tej znajomosci. Chciałbym ja utrzymać dalej na stopie koleżeńskiej ale on sie nie zgodził. Powiedział, ze 0 albo 1. Pary z nas nie bedzie ale przyjaciółmi moglibyśmy zostać. Bo dobrze sie dogadujemy, mamy wspólne pasje ale niestety rożne oczekiwania wobec siebie.
Dzięki kobietki za rady, dawno nie dostałam tyle życzliwości. Nie jestem lubiana wsród kobiet niestety, mam mało koleżanek wiecej kolegów ale kobieta jednak lepiej kobiete zrozumie.

No w okresie sesji zawsze jest u nas napięta atmosfera, z obu stron niestety. On line sama dodałam powiedział mi, ze nie gwarantuje, ze bedzie w tym okresie do rany przyłóż. I z góry za to przeprasza. Nie wiem. Czas pokaże. Chłopak jest pokręcony to fakt. Ma swoje problemy. Nie jest typowym podrywaczem, nie ugania sie za innymi. Co ciekawe wszyscy z naszego otoczenia uważają, ze to ja przesadzam i wiedziałam na co sie pisze związując z nim. On tez nigdy nie krył swoich priorytetów.