Jak się pozbyć zazdrości i kompleksów (długi opis)? - Netkobiety.pl

Cześć koleżanko,
Ja ci powiem, że mam sporo znajomych,a pomimo to jakoś często się z nimi nie spotykam, bo oni to albo tylko pierdzielą o wyprzedażach, o facetach, o tym jak się schlali na ostatniej imprezie i ich problemach typu nie mam kasy bo przepierniczyłam. Naprawdę chcesz mieć takich znajomych? WięksZość ludzi w naszym wieku to takie kekkoduchy. Ja dlatego często się z nimi nie spotykam, bo mam dość słuchania i opowiadania pierdol kiedy np.mój świat się wali. Mało mam osób które mnie wspierają, rozumieją, pomimo że mam spore grono znajomych. Oni zaś się ze mną zadają bo na ogół jestem otwarta, towarzyska i fajnie się ze mną imprezuje, tylko kurde życie nie polega tylko na imprezowaniu i zabawie, co próbuje niekiedy uświadomić osobom w moim wieku. No i cóż nadal się czuje samotna niekiedy. Mam dwie bardzo bliskie przyjaciółki, ale mieszkają bardzo daleko. Znajomych takich, z którymi również ja lubię spędzać cZas też mam daleko. I wszystkie te osoby właściwie nie sa z Polski lub mieszkaja tylko w Polsce.
Na twoim miejscu zamiast szukać na siłę byle jakich znajomych, to czekqlabym aż pojawi się ktoś naprawdę wartościowy. Lepiej mieć jednego prawdziwego przyjaciela, niż stu fałszywych. A aktywność spoleczna jest idealnym miejscem na poznanie przyjaciół. Gdybym ja nie działała spolecznie to pewno bym nie poznała swoich bratnich dusz, tylko bym siedziala i marudzila "znowu w życiu mi nie wyszło". Tylko uwierz ja to mam prawdziwe problemy, których ty się piwinnas ciesZyc że nie,masz. Dziewczyno masz rodzinę, zdrowie i jeszcze kasę. Kur..a masz wszystko! I  przestan oglądać się na innych, zwłaszcza tych "z pozoru lepszych". Jak już musisz patrzeć na innych to popatrz na tych cierpiących.
Ulżyło?

Zeby zostac stewa trzeba sporo wiecej niz plywac, znac angielski, czy ladnie wygladac. Ponad polowa odpada w przedbiegach na samych testach psychologicznych, mimo ze oni sami uwazaja sie za kandydatow idealnych.

Ludzie lgna do tych, z ktorymi dobrze sie rozumieja, z ktorymi moga milo spedzic czas. Mysle, ze Twoi koledzy/ kolezanki potrafia wyczuc Twoja zazdrosc. Nie chodzi tu o to, ze nie komentujesz, wiec oni sie nie domysla. To sie po prostu wyczuwa: mina, postawa, Twoja energia. Nawet podczas rozmowy na w ogole inny temat mozesz nieswiadomie cos napomknac.

Jasne, ze nie ze wszystkimi idzie sie dogadac, Ty nie musisz byc w typie kazdego, ani kazdy w Twoim, ale mysle, ze Twoj problem jest troszke bardziej powazniejszy. Czyms mocno "odstraszasz" ludzi. Zastanow sie, co to moze byc

Hadar napisał/a:

Dziewczyno masz rodzinę, zdrowie i jeszcze kasę. Kur..a masz wszystko!

Nie, rodzina, zdrowie i kasa to nie wszystko. Wazna jest JAKOSC, a nie ilosc.

    Te teksty doskonale pokazują zazdrość innych wobec mnie,

    Tak więc widzisz, ja nie mogę sobie zrobić rachunku sumienia, zrobiłam to jakiś czas temu i wychodzi na to, że to nie moja wina

    Gdybym nie była u lekarza to bym chyba nie mówiła, że mam depresję tylko bym napisała o jakimś pogorszeniu nastroju.

     Problem w tym, że nie lubię psychologów. Kiedyś z jednym gadałam jak byłam mała, straszna porażka

      Powiedziałam jej,  że szkoła mnie dołuje,  że nauczyciele w niej wyrządzili mi krzywdę, a myślisz, że coś z tym zrobiła?

       Najlepszymi psychologa mi dla mnie zawsze byli rodzice. Jedna rozmowa raz na czas z nimi była o wiele lepsza. (...) Rodzice mieli psychologię na studiach, więc te sprawy nie są im obce. Sami mają bagaż doświadczenia,  więc stwierdzam, że psycholog nic tu nie pomoże.

Zeby zostac stewa trzeba sporo wiecej niz plywac, znac angielski, czy ladnie wygladac. Ponad polowa odpada w przedbiegach na samych testach psychologicznych, mimo ze oni sami uwazaja sie za kandydatow idealnych.

Ludzie lgna do tych, z ktorymi dobrze sie rozumieja, z ktorymi moga milo spedzic czas. Mysle, ze Twoi koledzy/ kolezanki potrafia wyczuc Twoja zazdrosc. Nie chodzi tu o to, ze nie komentujesz, wiec oni sie nie domysla. To sie po prostu wyczuwa: mina, postawa, Twoja energia. Nawet podczas rozmowy na w ogole inny temat mozesz nieswiadomie cos napomknac.

Jasne, ze nie ze wszystkimi idzie sie dogadac, Ty nie musisz byc w typie kazdego, ani kazdy w Twoim, ale mysle, ze Twoj problem jest troszke bardziej powazniejszy. Czyms mocno "odstraszasz" ludzi. Zastanow sie, co to moze byc

Hadar napisał/a:

Dziewczyno masz rodzinę, zdrowie i jeszcze kasę. Kur..a masz wszystko!

Nie, rodzina, zdrowie i kasa to nie wszystko. Wazna jest JAKOSC, a nie ilosc.

Na poczatku powiem Ci jedno: jesli mowisz w taki sam sposob jak piszesz, to nie dziwie sie, ze zrazasz ludzi do siebie. Poczucie wyzszosci i nieomylnosci czuc non stop.
Naprawde mocno bym sie zastanowila, czy zaprosic Cie na urodziny

Miranna napisał/a:

    Te teksty doskonale pokazują zazdrość innych wobec mnie,

Ton.

Czasem wynikaja z czystej niewiedzy, np. ten kto nigdy nie uczyl sie jezdzic konno bedzie przewaznie twierdzil, ze to nic trudnego. Starczy jedna lekcja, by zmienil zdanie.

Miranna napisał/a:

    Tak więc widzisz, ja nie mogę sobie zrobić rachunku sumienia, zrobiłam to jakiś czas temu i wychodzi na to, że to nie moja wina

Ton.
Ludzie rzadko potrafia dostrzec w sobie problem, wiec wynik Twojego rachunku sumienia mnie nie dziwi.
Ludzie na obozach byli z „Twoich sfer”. Byc moze tam zachowywalas sie inaczej, byc moze dla nich liczy sie w kolezenstwie co innego, niz Twoim znajomym ze szkoly. Dobrze by bylo, bys mogla porozmawiac z kims szczerym, zapytac kogos jak Cie odbiera.
Sprawiasz wrazenie osoby nieomylnej, zawsze wiesz lepiej. Wszyscy wokol sa winni, tylko nie Ty. Niestety najczesciej jest na odwrot.

Miranna napisał/a:

    Gdybym nie była u lekarza to bym chyba nie mówiła, że mam depresję tylko bym napisała o jakimś pogorszeniu nastroju.

Ton. Zapytalam, bo czesto ludzie kiepski humor opisuja jako depresje. A przeciez mozna bylo napisac np. „Tak, moi rodzice sa lekarzami i mi to uswiadomili. Zdaje sobie sprawe, ze depresja to nie chwilowa chandra.” Brzmi w ogole inaczej, a przekazuje ta sama informacje.

Miranna napisał/a:

     Problem w tym, że nie lubię psychologów. Kiedyś z jednym gadałam jak byłam mała, straszna porażka

Ale teraz jestes duza, poza tym masz mozliwosci, mozesz znalezc dobrego. Rodzice jako lekarze na pewno znaja kogos, kto zna kogos.

Miranna napisał/a:

      Powiedziałam jej,  że szkoła mnie dołuje,  że nauczyciele w niej wyrządzili mi krzywdę, a myślisz, że coś z tym zrobiła?

Znow oczekiwania i wymagania. Wszyscy wokol winni, tylko nie Ty.

Miranna napisał/a:

       Najlepszymi psychologa mi dla mnie zawsze byli rodzice. Jedna rozmowa raz na czas z nimi była o wiele lepsza. (...) Rodzice mieli psychologię na studiach, więc te sprawy nie są im obce. Sami mają bagaż doświadczenia,  więc stwierdzam, że psycholog nic tu nie pomoże.

Nie dopuszczasz do siebie mysli, ze to w Tobie moze byc problem, co z kolei mnie utwierdza w przekonaniu, ze jest dokladnie na odwrot (tez mialam psychologie na studiach, tez mam bagaz doswiadczen hihi). Psycholog (obca osoba) spojrzy na Ciebie obiektywnym okiem, a to cos, czego Twoi rodzice nie potrafia. Pytanie, czy Ty bedziesz potrafila to zaakceptowac.

Moim skromnym zdaniem problem jest w Tobie, tyle ze Ty go nie dostrzegasz, lub nie chcesz dostrzec.

wilczysko72 napisał/a:

Cougarzyca ma dużo racji. Piszesz o sobie w sposób tak pewny, że praktycznie ucinający wszelką dyskusję. Po prostu Ty masz tutaj rację i koniec. Psychologowie są be, bo spotkałaś jednego wiele lat temu, był kiepski i pani psycholog szkolna też była do dupy. No litości. Z psychologami jak z dentystami. Po jednym będziesz mieć zęby zdrowe, a po drugim będą Ci plomby wypadać. Poza tym z psychologiem trzeba nawiązać pewną więź, musi być pewna chemia, bo bez tego nic nie wyjdzie. Dlatego trzeba sobie znaleźć tego, który ci odpowiada, a to czasem trwa. A Ty ze swoją depresją nadajesz się idealnie na psychoterapię. Ale właśnie ! Na terapii trzeba przyjąć to co się człowiek o sobie dowiaduje, a nierzadko jest to coś, co całkowicie burzy dotychczasowy sposób widzenia siebie. Czyli trzeba dopuszczać do siebie, że jednak inni mogą mieć rację. Twoi rodzice są medykami, ale nie piszesz o jakiej specjalności. Psychologami chyba nie są. A nawet gdyby byli, to z racji więzi emocjonalnych, które was łączą nie nadają się na Twoich terapeutów. I z tego chyba zdają sobie sprawę. Dziwne, że oni nie zdopingowali Cię do udania się na terapię. Jak w ogóle leczysz swoją depresję ?
Najpierw zrób sobie dokładny remanent w głowie, bo może się okazać, że mnóstwo rzeczy postrzegasz inaczej, niż są w rzeczywistości. Zachowujesz się trochę jak alkoholik, który twierdzi, że nie ma problemu z piciem. Szukasz problemów wszędzie, a ich źródło jest głównie w Twojej głowie.

Co do Cougarzycy to ona ocenia ludzi nie znając ich, więc z tą racją to może bez przesady
Psychologowie nie są magikami,  nie siedzą w naszej głowie.
Do moich rodziców przychodzą pacjenci nie żeby ich zbadać. Przychodzą nierzadko ludzie młodsi czy starsi, żeby sobie po prostu pogadać i sami mówili mojej mamie, że te wszystkie terapię nic nie dają
Ja sama osobiście wolę gadać że swoimi rodzicami, którzy widzą co się dzieje, widzą jacy są ludzie tutaj w okolicy. To oni dla mnie byli najlepszymi psychologami. Psycholog jest dobry, gdy ma się jakieś uzależnienie, traumę, ale nie zastąpi przyjaciela
Jeśli dzięki rodzicom jestem w dużo lepszym stanie psychicznym, niż wcześniej to czemu nie? Oni nie są psychiatrami,  ale musieli zdać ten przedmiot na studiach. Psychologię też. Normalnie pisali z tego egzaminy
Jeśli oni mi pomagają to czemu nie? Bo są rodzicami? Ale są też medykami, lepszymi niż nie jeden psycholog

No a pozatym koleżanko ttak po raz kolejny ci powiem że masz błahe problemy. Nie masz prawdziwych, to szukasz sztucznych.

Oczywiście że nie każdej osobie z depresją coś takiego powiem, powiedziałam to tej konkretnej osobie z tego wątku, która neguje wszystko co się do niej mówi.

Cougarzyca, nie każdy miał takie szczęście jak ty. To, że ty może i miałaś podane wszystko na tacy nie znaczy, że każdy tak ma. Widać, że nie masz zbyt dużego doświadczenia w życiu. Oceniasz dziewczynę, chociaż jej nie znasz.
A autorka ma rację. Należy się rozwijać i realizować pasje. Pierwszy raz słyszę, że ktoś się uczy, realizuje się sportowo ma wszystko topodane na tacy. Idąc tą myślą Lewandowski, Radwańska, Stoch, sp Skłodowska-Curie mieli wszystko podane na tacy oraz nie potrafią rozwiązywać problemów to powodzenia
Nie wiem, czemu ludzi sukcesu nazywa się tak dzisiaj.
Nie denerwuj się tak, bo złość piękności szkodzi choć nie wiem, czy osobie tak plującej jadem coś pomoże

Hadar napisał/a:

Oczywiście że nie każdej osobie z depresją coś takiego powiem, powiedziałam to tej konkretnej osobie z tego wątku, która neguje wszystko co się do niej mówi. Z takim podejściem do życia jaki reorezentuje autorka wątku, nigdy ona nie rozwiąże swoich problemów, a tylko je pogłębi. Ponadto też nie do końca jest tak, że zawsze osobie z depresją można przutakiwac i mówić "tak twoje problemy są największe na świecie" bo to tak jakby stwierdZić "masz rację że chcesz się zabić". A w terapi chodzi właśnie o to żeby osobie załamanej przedstawić nowe spojrzenie, inną perspektywę niż tą, która dotychczas ona reprezentowała.
Miałam okazję wielokrotnie pracować z osobami, które miały myśli samobójcze. I moja rozmowa z nimi polegała na tym, że przedstawiałam im np.swoje problemy lub innych konkretnych osób, mówiłam co wtedy ja czułam i co one czuły, a że pomimo tej całej beznadzieji znaleźli i ja znalazłam głębię i sens życia, dla której warto trwać, warto ryzykować, warto przeżywać codzienne troski i radości. Bo czym jest życie? Niczym innym jak walką, która każdego dnia staczamy. Tylko od nas samych zależy czy wyjdziemy z niej zwycięsko. Każdy z nas ma problemy, jeden większe, drugi mniejsze, każdy ma inną wrażliwość etc. Natomiast nie można mówić o sobie zdolowanej że ma rację że jest zdolowana, bo i może to daje wsparcie, to nie daje postępu. A tu chodzi o to żeby konkretna osoba nie stała w miejscu bo to prowadzi do beznadziei. Dlatego nie widze nic złego w "porównywaniu" problemów. Jeżeli ktoś nie jest zamknięty i chcę coś zmienić to naprawdę nie ma z tym problemu i wcale to nikomu nie przeszkadza, nie dołuje etc. To że autorka wątku wykazuje się bardzo zamkniętą postawą to już co innego i też dlatego jej takim tonem napisałam. Nie zawsze metoda "glaskania po głowie" lub "cackania" się sprawdza. To zależy z kim się rozmawia. W tym wypadku mamy doczynienia z osobą, z która się wszyscy lub więksZość cacka, obchodzi delikatnie, dlatego na krytykę na tym forum reaguje od razu obronnie i agresywnie.
Nie mam złych intencji i naprawdę wiem co to jest depresją. Bardzo dużo moich koleżanek ją miało i siostra. One twierdzą że podobno im pomagłam dużo, ja nie sądze że to Ja, tylko poprostu one wykonały bardzo dużą pracę nad sobą i to ich zasługa. Ja tylko byłam obok, mogli na mnie liczyć i ze mną zwyczajnie pogadać.

Masz dużo racji, ale ja akurat też uważam, że w leczeniu depresji bardzo ważne jest nowe spojrzenie na swoje życie. Spojrzenie skąd ta depresja wynika. Zajrzenie wgłąb samego siebie.

Jeśli macie choć trochę klasy przeproście autorkę

Pirx napisał/a:

Wilczku, może to po prostu wrazliwa dziewczyna, ktora po prostu nie widzi korelacji między jej postawą i zachowaniem wobec innych a pustką w otoczeniu...;-)

Nazywajmy rzeczy po imieniu... ;-)

Nie zapomnij wspomnieć o mojej arogancji!!! Sierściuchu ;-)

Nie no, tak poważnie to nie można powiedzieć, że dziewczyna nie jest wrażliwa. Pewnie jest.
Ale chyba brakuje jej bardzo dystansu do samej siebie.

Wspominam o Twojej arogancji

Autorko piszesz, że nie wiesz czemu Ci ludzie byli zazdrośni i nawet tego przy tobie nie kryli. Ale na prawdę nie wiesz?
Ludzi denerwują osoby, które odniosły sukces. Szczególnie w małych miasteczkach. Uwierz mi wiem co mówię bo sama niedawno z podobnego się wyniosłam i uwierz mi, w większych miastach jest więcej ambitnych ludzi. Ja też miałam sukcesy z siatkówki a w szkole byłam wybierana do składów jako jedna z ostatnich.
Możesz być nie wiem jak miła i otwarta na ludzi, ale oni będą cię za to nienawidzili. Za to, że jesteś aktywna i od nosisz sukcesy.
A i jeszcze coś. Nie przejmuj się tymi niezbyt mądrymi osobami, co próbują ci wmówić, że to wszystko twoja wina. Nie to NIE JEST twoja wina i pamiętaj o tym. Nie możesz porzucić zainteresowań tylko dlatego, że napisała ci to jakaś osoba, której nie wyszło w życiu.
Pewna użytkowniczka już totalnie nie ma mózgu  (chyba wiesz która). Nie wiem, jak można tak płuc jadem. Tobie zarzuca, że wszystko negujesz,  masz podane na tacy bla bla bla a ja odnoszę przeciwne wrażenie. Pani C po prostu się do niczego nie nie nadawała, cholera wie co w życiu robię,  być może studia skończyła zaoczne, płatne, rodzice kasę zanieśli a sama całe życie siedziała na tyłku nic nie robiąc a teraz efekty są takie, że napisze coś niemiłego komuś lepszemu od siebie, żeby się dowartościować. "Miała podane na tacy"- i widzisz? To najlepszy dowód na to, że jednak nie ma o niczym pojęcia. Nikt za ciebie sportu nie wyćwiczy,  języka się nie nauczy, więc pisanie o tacy jest no powiedziałabym na poziomie 10-latka nie więcej.
Sama napisałaś, że na obozach wszyscy cię lubili więc w czym problem? Już wiesz, że to nie z tobą jest coś nie tak a z twoimi znajomymi. Jak się jest w toksyczny związku- zrywasz z facetem. Przyjaciół też ta zasada się tyczy.
Nie możesz przebywać wśród ludzi, którzy wprawiają cię w depresję
Masz wykształconych rodziców, sama jesteś niegłupia, masz pasje,  zainteresowania, coś, w czym jesteś dobra, podejrzewam, że nie brzydka i dziwisz się, czemu Ci zazdroszczą? Ja się wcale nie dziwię
Powiem Ci nawet, że nutkę zazdrości wyczuwam w tych hejterach,  co piszą ci tutaj takie straszne rzeczy. Z resztą te trolle, co to piszą same pewnie miały bardzo nudne życie,  siedziały tylko przed kompem a jak tylko przeczytały, że jest ktoś lepszy od nich to im żyłki popękały. Jakoś mnie to nie dziwi, tacy ludzie są strasznie prości do rozszyfrowania
Dziwi mnie tylko, że takie ameby umysłowe odważą się nawet hejtować osoby chore (nieważne na co). Jak chcą już komuś dopiero,  to niech chociaż biorą się za zdrowych, ale to tylko udowadnia, jak nisko musieli upaść.
nie daj sobie wmówić, że ty ich negujesz, bo jak ci to napisze nta osoba, to obawiam się,  że w to uwierzysz a to nie prawda. Ktoś ci pisze coś nieprawdziwego,  ty wiesz, jaka jest prawda i to prostujesz a ten ci wmawia, że ty go negujesz. Nie nie negujesz. To są trolle. One muszą tak mówić, bo zamiast wspierać ambitnych to go jeszcze próbują zniszczyć- takie typowe CEBULACTWO
Laska zwraca ci uwagę, że jesteś niemiła a od niej tysiąc razy bardziej bije chamstwo, kompleksy i niedowartościowanie. Właśnie nawet nie w Tobie a w niej i ta osoba doskonale o tym wie to musi Ci napisać coś niemiłego.
Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorsza. Jak na razie z tych wszystkich osób tutaj piszesz najmądrzej.
Dziewczyna cię nie zna a piszę, że jest przekonana, iż to twoją wina. No sytuacja kosmiczna nie powiem. Ja nie wiem, jak ktoś śmie oceniać drugą osobę nie znając jej.
nie kłóć się z nimi, trolle myślą, że są mądrzejsze. Prawda jednak jest inna i oni doskonale o tym wiedzą. To są ludzie, którzy nie wiedzą co to wysiłek czy ciężka praca, dlatego muszą napisać komuś, że ma wszystko na tacy. Dziadek Radwańskiej sprzedawał obrazy, by ona mogła trenować. Czy w takim razie też miała wszystko na tacy? No właśnie. Jesteś inteligentną osobą, więc to zrozumiesz.
Ja tu takimi mądrościami rzucam, ale musisz wiedzieć, że miałam dokładnie taką samą sytuację. Dziewczyna ambitna, wysportowana, z zafascynowana światem a w szkole jak już pisałam do składu do siatkówki na wf wybierali mnie w ostatnim rzucie, bo zdawali sobie sprawę, że umiem więcej niż oni. Tez mnie nie zapraszali na urodziny.
Wiesz jakie jest określenie takiego znajomego? FRAJER
Dobry przyjaciel zostanie na dobre i złe. Fałszywy obrazi się, kiedy odniesieniu sukces. Ludzie w małych miastach w szczególności mało co z domów wychodzą, więc nie dziw się, że ci zazdroszczą
A co do stewardessy to oni rośnie wybierają. Moja koleżanka w tym roku aplikowała,  również jej nie wybrali a niczego jej nie brakuje, za to wzięli jakieś dziwadła,  które na rozmowę kwalifikacyjną nie potrafili się ubrać (brak stroju formalnego) i ledwo potrafili się przedstawiać po angielsku. Widzisz, rekruter też nie jest ślepy i zazwyczaj nie chce mieć w branży kogoś lepszego od siebie. Jeśli rekruter zdaje sobie sprawę, że sam ledwo po angielsku mówi, jest średniej piękności to myślisz, że wybierze kogoś innego niż niezbyt urodziwą pannę o przeciętnej znajomości języka?
Tak jak ci mówiłam- walcz, bądź silna i nie słuchaj trolli
Sama przechodziłam no może nie depresję, ale przez brak przyjaciół również potrafiłam siedzieć na tapczanie i ryczeć. To normalne,.von człowiek nie jest stworzony do totalnej samotności. Rodzice rodzicami ale to też nie to co przyjaciel
Uwierz mi, jeszcze się to zmieni. Pójdziesz na studia, to jako osoba ambitna, zdolna będziesz guru a te wszystkie tępe osoby, co cię nie zapraszali nawet na urodziny nie będą zbyt lubiane. Uwierz mi, sama się o tym przekonałam
Powodzenia! Trzymam kciuki! Jak chcesz to napisz a możemy pogadać!

Wiesz co już sama nie wiem co o tym sądzić
Sama byłam do jeszcze nie tak dawna przekonana, że to faktycznie że mną jest coś nie tak.
No ale kurcze to przypadek, że na obozach tyle osób mnie lubi a w szkole większość ma mnie gdzieś? Nie zachowuje się inaczej a wręcz przeciwnie
Możliwe że to jest też problemem. U nas trzeba być chamskim dupkiem, który nie wie, co to uczciwość czy ambicja. Jeśli jednak stawiasz na naukę czy rozwój to już po tobie
Z resztą z tego co pamiętam jesteśmy strasznie zacofanym krajem. Ze statystyk wynika, że tylko 33% Polaków czyta książki W MIARĘ regularnie. Jak więc taka osoba ma się przebić wśród stada niedouczonych ludzi?
"To nie ty decydujesz o tym, co jest hejterach a moderator"- taaaa jasne bo tak trudno jest rozpoznać hejtować,  których tutaj aż nadmiar. A moderator to też człowiek i to myślący. Nie zgłaszają laski, bo dostanie bana i tyle a tak to przynajmniej ktoś się może pośmieje z jej wypowiedzi
Ja nie wiem, jak można być tak wbitym w dumę jak większość ludzi pod tym tematem (nie wiem dokładnie kto, bo nie czy latał wszystkich postów) oraz tak negować to, co się do nich mówi

Eljia napisał/a:

Autorko piszesz, że nie wiesz czemu Ci ludzie byli zazdrośni i nawet tego przy tobie nie kryli. Ale na prawdę nie wiesz?
Ludzi denerwują osoby, które odniosły sukces. Szczególnie w małych miasteczkach. Uwierz mi wiem co mówię bo sama niedawno z podobnego się wyniosłam i uwierz mi, w większych miastach jest więcej ambitnych ludzi. Ja też miałam sukcesy z siatkówki a w szkole byłam wybierana do składów jako jedna z ostatnich.
Możesz być nie wiem jak miła i otwarta na ludzi, ale oni będą cię za to nienawidzili. Za to, że jesteś aktywna i od nosisz sukcesy.
A i jeszcze coś. Nie przejmuj się tymi niezbyt mądrymi osobami, co próbują ci wmówić, że to wszystko twoja wina. Nie to NIE JEST twoja wina i pamiętaj o tym. Nie możesz porzucić zainteresowań tylko dlatego, że napisała ci to jakaś osoba, której nie wyszło w życiu.
Pewna użytkowniczka już totalnie nie ma mózgu  (chyba wiesz która). Nie wiem, jak można tak płuc jadem. Tobie zarzuca, że wszystko negujesz,  masz podane na tacy bla bla bla a ja odnoszę przeciwne wrażenie. Pani C po prostu się do niczego nie nie nadawała, cholera wie co w życiu robię,  być może studia skończyła zaoczne, płatne, rodzice kasę zanieśli a sama całe życie siedziała na tyłku nic nie robiąc a teraz efekty są takie, że napisze coś niemiłego komuś lepszemu od siebie, żeby się dowartościować. "Miała podane na tacy"- i widzisz? To najlepszy dowód na to, że jednak nie ma o niczym pojęcia. Nikt za ciebie sportu nie wyćwiczy,  języka się nie nauczy, więc pisanie o tacy jest no powiedziałabym na poziomie 10-latka nie więcej.
Sama napisałaś, że na obozach wszyscy cię lubili więc w czym problem? Już wiesz, że to nie z tobą jest coś nie tak a z twoimi znajomymi. Jak się jest w toksyczny związku- zrywasz z facetem. Przyjaciół też ta zasada się tyczy.
Nie możesz przebywać wśród ludzi, którzy wprawiają cię w depresję
Masz wykształconych rodziców, sama jesteś niegłupia, masz pasje,  zainteresowania, coś, w czym jesteś dobra, podejrzewam, że nie brzydka i dziwisz się, czemu Ci zazdroszczą? Ja się wcale nie dziwię
Powiem Ci nawet, że nutkę zazdrości wyczuwam w tych hejterach,  co piszą ci tutaj takie straszne rzeczy. Z resztą te trolle, co to piszą same pewnie miały bardzo nudne życie,  siedziały tylko przed kompem a jak tylko przeczytały, że jest ktoś lepszy od nich to im żyłki popękały. Jakoś mnie to nie dziwi, tacy ludzie są strasznie prości do rozszyfrowania
Dziwi mnie tylko, że takie ameby umysłowe odważą się nawet hejtować osoby chore (nieważne na co). Jak chcą już komuś dopiero,  to niech chociaż biorą się za zdrowych, ale to tylko udowadnia, jak nisko musieli upaść.
nie daj sobie wmówić, że ty ich negujesz, bo jak ci to napisze nta osoba, to obawiam się,  że w to uwierzysz a to nie prawda. Ktoś ci pisze coś nieprawdziwego,  ty wiesz, jaka jest prawda i to prostujesz a ten ci wmawia, że ty go negujesz. Nie nie negujesz. To są trolle. One muszą tak mówić, bo zamiast wspierać ambitnych to go jeszcze próbują zniszczyć- takie typowe CEBULACTWO
Laska zwraca ci uwagę, że jesteś niemiła a od niej tysiąc razy bardziej bije chamstwo, kompleksy i niedowartościowanie. Właśnie nawet nie w Tobie a w niej i ta osoba doskonale o tym wie to musi Ci napisać coś niemiłego.
Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorsza. Jak na razie z tych wszystkich osób tutaj piszesz najmądrzej.
Dziewczyna cię nie zna a piszę, że jest przekonana, iż to twoją wina. No sytuacja kosmiczna nie powiem. Ja nie wiem, jak ktoś śmie oceniać drugą osobę nie znając jej.
nie kłóć się z nimi, trolle myślą, że są mądrzejsze. Prawda jednak jest inna i oni doskonale o tym wiedzą. To są ludzie, którzy nie wiedzą co to wysiłek czy ciężka praca, dlatego muszą napisać komuś, że ma wszystko na tacy. Dziadek Radwańskiej sprzedawał obrazy, by ona mogła trenować. Czy w takim razie też miała wszystko na tacy? No właśnie. Jesteś inteligentną osobą, więc to zrozumiesz.
Ja tu takimi mądrościami rzucam, ale musisz wiedzieć, że miałam dokładnie taką samą sytuację. Dziewczyna ambitna, wysportowana, z zafascynowana światem a w szkole jak już pisałam do składu do siatkówki na wf wybierali mnie w ostatnim rzucie, bo zdawali sobie sprawę, że umiem więcej niż oni. Tez mnie nie zapraszali na urodziny.
Wiesz jakie jest określenie takiego znajomego? FRAJER
Dobry przyjaciel zostanie na dobre i złe. Fałszywy obrazi się, kiedy odniesieniu sukces. Ludzie w małych miastach w szczególności mało co z domów wychodzą, więc nie dziw się, że ci zazdroszczą
A co do stewardessy to oni rośnie wybierają. Moja koleżanka w tym roku aplikowała,  również jej nie wybrali a niczego jej nie brakuje, za to wzięli jakieś dziwadła,  które na rozmowę kwalifikacyjną nie potrafili się ubrać (brak stroju formalnego) i ledwo potrafili się przedstawiać po angielsku. Widzisz, rekruter też nie jest ślepy i zazwyczaj nie chce mieć w branży kogoś lepszego od siebie. Jeśli rekruter zdaje sobie sprawę, że sam ledwo po angielsku mówi, jest średniej piękności to myślisz, że wybierze kogoś innego niż niezbyt urodziwą pannę o przeciętnej znajomości języka?
Tak jak ci mówiłam- walcz, bądź silna i nie słuchaj trolli
Sama przechodziłam no może nie depresję, ale przez brak przyjaciół również potrafiłam siedzieć na tapczanie i ryczeć. To normalne,.von człowiek nie jest stworzony do totalnej samotności. Rodzice rodzicami ale to też nie to co przyjaciel
Uwierz mi, jeszcze się to zmieni. Pójdziesz na studia, to jako osoba ambitna, zdolna będziesz guru a te wszystkie tępe osoby, co cię nie zapraszali nawet na urodziny nie będą zbyt lubiane. Uwierz mi, sama się o tym przekonałam
Powodzenia! Trzymam kciuki! Jak chcesz to napisz a możemy pogadać!

Wiesz co już sama nie wiem co o tym sądzić
Sama byłam do jeszcze nie tak dawna przekonana, że to faktycznie że mną jest coś nie tak.
No ale kurcze to przypadek, że na obozach tyle osób mnie lubi a w szkole większość ma mnie gdzieś? Nie zachowuje się inaczej a wręcz przeciwnie
Możliwe że to jest też problemem. U nas trzeba być chamskim dupkiem, który nie wie, co to uczciwość czy ambicja. Jeśli jednak stawiasz na naukę czy rozwój to już po tobie
Z resztą z tego co pamiętam jesteśmy strasznie zacofanym krajem. Ze statystyk wynika, że tylko 33% Polaków czyta książki W MIARĘ regularnie. Jak więc taka osoba ma się przebić wśród stada niedouczonych ludzi?
"To nie ty decydujesz o tym, co jest hejterach a moderator"- taaaa jasne bo tak trudno jest rozpoznać hejtować,  których tutaj aż nadmiar. A moderator to też człowiek i to myślący. Nie zgłaszają laski, bo dostanie bana i tyle a tak to przynajmniej ktoś się może pośmieje z jej wypowiedzi
Ja nie wiem, jak można być tak wbitym w dumę jak większość ludzi pod tym tematem (nie wiem dokładnie kto, bo nie czy latał wszystkich postów) oraz tak negować to, co się do nich mówi

Beyondblackie, na pewno zauważyłaś, że autorka twierdzi, że ma problemy z rówieśnikami tylko w szkole, z kolei na obozach jest lubiana i dogaduje się z ludźmi bez problemu. Skąd ta różnica w relacjach?

Czy możliwe jest, by człowiek nigdy się "nie obudził" i całe życie winił innych za swoje kiepskie relacje z nimi?

Miranna napisał/a:

Eljia napisał/a:

Autorko piszesz, że nie wiesz czemu Ci ludzie byli zazdrośni i nawet tego przy tobie nie kryli. Ale na prawdę nie wiesz?
Ludzi denerwują osoby, które odniosły sukces. Szczególnie w małych miasteczkach. Uwierz mi wiem co mówię bo sama niedawno z podobnego się wyniosłam i uwierz mi, w większych miastach jest więcej ambitnych ludzi. Ja też miałam sukcesy z siatkówki a w szkole byłam wybierana do składów jako jedna z ostatnich.
Możesz być nie wiem jak miła i otwarta na ludzi, ale oni będą cię za to nienawidzili. Za to, że jesteś aktywna i od nosisz sukcesy.
A i jeszcze coś. Nie przejmuj się tymi niezbyt mądrymi osobami, co próbują ci wmówić, że to wszystko twoja wina. Nie to NIE JEST twoja wina i pamiętaj o tym. Nie możesz porzucić zainteresowań tylko dlatego, że napisała ci to jakaś osoba, której nie wyszło w życiu.
Pewna użytkowniczka już totalnie nie ma mózgu  (chyba wiesz która). Nie wiem, jak można tak płuc jadem. Tobie zarzuca, że wszystko negujesz,  masz podane na tacy bla bla bla a ja odnoszę przeciwne wrażenie. Pani C po prostu się do niczego nie nie nadawała, cholera wie co w życiu robię,  być może studia skończyła zaoczne, płatne, rodzice kasę zanieśli a sama całe życie siedziała na tyłku nic nie robiąc a teraz efekty są takie, że napisze coś niemiłego komuś lepszemu od siebie, żeby się dowartościować. "Miała podane na tacy"- i widzisz? To najlepszy dowód na to, że jednak nie ma o niczym pojęcia. Nikt za ciebie sportu nie wyćwiczy,  języka się nie nauczy, więc pisanie o tacy jest no powiedziałabym na poziomie 10-latka nie więcej.
Sama napisałaś, że na obozach wszyscy cię lubili więc w czym problem? Już wiesz, że to nie z tobą jest coś nie tak a z twoimi znajomymi. Jak się jest w toksyczny związku- zrywasz z facetem. Przyjaciół też ta zasada się tyczy.
Nie możesz przebywać wśród ludzi, którzy wprawiają cię w depresję
Masz wykształconych rodziców, sama jesteś niegłupia, masz pasje,  zainteresowania, coś, w czym jesteś dobra, podejrzewam, że nie brzydka i dziwisz się, czemu Ci zazdroszczą? Ja się wcale nie dziwię
Powiem Ci nawet, że nutkę zazdrości wyczuwam w tych hejterach,  co piszą ci tutaj takie straszne rzeczy. Z resztą te trolle, co to piszą same pewnie miały bardzo nudne życie,  siedziały tylko przed kompem a jak tylko przeczytały, że jest ktoś lepszy od nich to im żyłki popękały. Jakoś mnie to nie dziwi, tacy ludzie są strasznie prości do rozszyfrowania
Dziwi mnie tylko, że takie ameby umysłowe odważą się nawet hejtować osoby chore (nieważne na co). Jak chcą już komuś dopiero,  to niech chociaż biorą się za zdrowych, ale to tylko udowadnia, jak nisko musieli upaść.
nie daj sobie wmówić, że ty ich negujesz, bo jak ci to napisze nta osoba, to obawiam się,  że w to uwierzysz a to nie prawda. Ktoś ci pisze coś nieprawdziwego,  ty wiesz, jaka jest prawda i to prostujesz a ten ci wmawia, że ty go negujesz. Nie nie negujesz. To są trolle. One muszą tak mówić, bo zamiast wspierać ambitnych to go jeszcze próbują zniszczyć- takie typowe CEBULACTWO
Laska zwraca ci uwagę, że jesteś niemiła a od niej tysiąc razy bardziej bije chamstwo, kompleksy i niedowartościowanie. Właśnie nawet nie w Tobie a w niej i ta osoba doskonale o tym wie to musi Ci napisać coś niemiłego.
Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorsza. Jak na razie z tych wszystkich osób tutaj piszesz najmądrzej.
Dziewczyna cię nie zna a piszę, że jest przekonana, iż to twoją wina. No sytuacja kosmiczna nie powiem. Ja nie wiem, jak ktoś śmie oceniać drugą osobę nie znając jej.
nie kłóć się z nimi, trolle myślą, że są mądrzejsze. Prawda jednak jest inna i oni doskonale o tym wiedzą. To są ludzie, którzy nie wiedzą co to wysiłek czy ciężka praca, dlatego muszą napisać komuś, że ma wszystko na tacy. Dziadek Radwańskiej sprzedawał obrazy, by ona mogła trenować. Czy w takim razie też miała wszystko na tacy? No właśnie. Jesteś inteligentną osobą, więc to zrozumiesz.
Ja tu takimi mądrościami rzucam, ale musisz wiedzieć, że miałam dokładnie taką samą sytuację. Dziewczyna ambitna, wysportowana, z zafascynowana światem a w szkole jak już pisałam do składu do siatkówki na wf wybierali mnie w ostatnim rzucie, bo zdawali sobie sprawę, że umiem więcej niż oni. Tez mnie nie zapraszali na urodziny.
Wiesz jakie jest określenie takiego znajomego? FRAJER
Dobry przyjaciel zostanie na dobre i złe. Fałszywy obrazi się, kiedy odniesieniu sukces. Ludzie w małych miastach w szczególności mało co z domów wychodzą, więc nie dziw się, że ci zazdroszczą
A co do stewardessy to oni rośnie wybierają. Moja koleżanka w tym roku aplikowała,  również jej nie wybrali a niczego jej nie brakuje, za to wzięli jakieś dziwadła,  które na rozmowę kwalifikacyjną nie potrafili się ubrać (brak stroju formalnego) i ledwo potrafili się przedstawiać po angielsku. Widzisz, rekruter też nie jest ślepy i zazwyczaj nie chce mieć w branży kogoś lepszego od siebie. Jeśli rekruter zdaje sobie sprawę, że sam ledwo po angielsku mówi, jest średniej piękności to myślisz, że wybierze kogoś innego niż niezbyt urodziwą pannę o przeciętnej znajomości języka?
Tak jak ci mówiłam- walcz, bądź silna i nie słuchaj trolli
Sama przechodziłam no może nie depresję, ale przez brak przyjaciół również potrafiłam siedzieć na tapczanie i ryczeć. To normalne,.von człowiek nie jest stworzony do totalnej samotności. Rodzice rodzicami ale to też nie to co przyjaciel
Uwierz mi, jeszcze się to zmieni. Pójdziesz na studia, to jako osoba ambitna, zdolna będziesz guru a te wszystkie tępe osoby, co cię nie zapraszali nawet na urodziny nie będą zbyt lubiane. Uwierz mi, sama się o tym przekonałam
Powodzenia! Trzymam kciuki! Jak chcesz to napisz a możemy pogadać!

Wiesz co już sama nie wiem co o tym sądzić
Sama byłam do jeszcze nie tak dawna przekonana, że to faktycznie że mną jest coś nie tak.
No ale kurcze to przypadek, że na obozach tyle osób mnie lubi a w szkole większość ma mnie gdzieś? Nie zachowuje się inaczej a wręcz przeciwnie
Możliwe że to jest też problemem. U nas trzeba być chamskim dupkiem, który nie wie, co to uczciwość czy ambicja. Jeśli jednak stawiasz na naukę czy rozwój to już po tobie
Z resztą z tego co pamiętam jesteśmy strasznie zacofanym krajem. Ze statystyk wynika, że tylko 33% Polaków czyta książki W MIARĘ regularnie. Jak więc taka osoba ma się przebić wśród stada niedouczonych ludzi?
"To nie ty decydujesz o tym, co jest hejterach a moderator"- taaaa jasne bo tak trudno jest rozpoznać hejtować,  których tutaj aż nadmiar. A moderator to też człowiek i to myślący. Nie zgłaszają laski, bo dostanie bana i tyle a tak to przynajmniej ktoś się może pośmieje z jej wypowiedzi
Ja nie wiem, jak można być tak wbitym w dumę jak większość ludzi pod tym tematem (nie wiem dokładnie kto, bo nie czy latał wszystkich postów) oraz tak negować to, co się do nich mówi

Ja wiem w czym jest problem.
Zazdrość
Zazdrość potrafi zniszczyć związki i małżeństwa a co dopiero jakieś znajomości w szkole. Znam tok myślenia tych ludzi:"ehhhh ona ostatnio wygrała zawody sportowe, jest ładna, chce uczyć się na dobrej uczelni to ja jej tu nie zaproszę na urodziny, żeby nie czuła się taka fajna"- i za tym idzie cała reakcja. Następna osoba powie:"ona jej nie zaprosiła, więc musi być z nią coś nie tak. Ja też jej nie zaproszę". Uwierz mi, ludzie z takich wsi są tak prości i przewidywalni. Sama miałam podobny problem.
Nie możesz w siebie zwątpić. Czy czujesz się lepsza od innych? To świetnie! Bo ktoś taki jest lepszy. To ci co nic nie robią, prócz obgadywania innych są nieudacznikami życiowymi. Oni dobrze o tym wiedzą. Nie potrafią myśleć czy czuć bo liczą się dla nich oni sami.
A dla tych, którzy piszą, że ona się wywyższa- widać że nie macie bladego pojęcia co to ból czy samotność. Mieliście "wszystko na tacy", więc skąd możecie wiedzieć. Otóż większość ludzi samotnych pisze o sobie:"jestem nieśmiały, brzydki, głupi i boję się wyjść do innych"- wtedy jest dobrze, bo odbiorcy mogą się dowartościować i go pocieszają i lecą komentarze typu "wyjdź do ludzi" , "zapisz się na zajęcia"
A dziewczyna napisała prawdę, żeby nikt nie pisał,  żeby wyszła do ludzi (czy mam rację?) I co dostała w zamian? Hejty
No brawo
Zamiast konstruktywnej opinii to ludzie rzucają stworzeniami, jakby wiedzieli o niej więcej niż ona o sobie
"Jestem pewna ze to coś z tobą nie tak"- żeby się dziewczyna nie przejechała jeszcze na tekstach tego typu

Beyondblackie napisał/a:

Cougarzyca napisał/a:

Beyondblackie, na pewno zauważyłaś, że autorka twierdzi, że ma problemy z rówieśnikami tylko w szkole, z kolei na obozach jest lubiana i dogaduje się z ludźmi bez problemu. Skąd ta różnica w relacjach?

Czy możliwe jest, by człowiek nigdy się "nie obudził" i całe życie winił innych za swoje kiepskie relacje z nimi?

Niby tak, ale jakos z tych obozow tez zadnych przyjaciol nie przywiozla Ja do dzis koleguje sie i jestem w kontakcie z ludzmi, ktorych poznalam jakies dziesiec lat temu na wycieczce.

Mozliwe jest sie nigdy nie obudzic. Straszne, ale tak jest. Moja matka jest na to chodzacym dowodem- 70 lat, a nadal wszystko jest wina innych ludzi.

Nie przesadzajmy dużo zależy od charakteru osoby oraz dopasowania go do obecnych tendencji. Jeśli w grupie 90% pije i baluje, a 10% nie to trudno tym 10% posiadać więcej znajomych, niż tym 90%. Czysta matematyka i stosunek prawdopodobieństwa. Ale rozumiem o co ci chodzi, bo znam ludzi z natury oskarżających wszystkich o wszystko . Nie wyjdą ze swojego mentalnego pokoju, ale również nikogo nie wpuszczą.

Na kompleksy najlepsza jest jedna metoda: mieć zdanie innych o sobie gdzieś i nie utożsamiać liczby znajomych do własnej wartości. Jeśli czujemy się samotnie to szukać w miejscach gdzie czujemy się dobrze: czytasz dużo sci-fi? Jeździj na zjazdy, stwórz konto na forum o takiej tematyce... Innym słowy rozwijaj się, a ludzie z którymi stworzysz więź sami przyjdą.

Hadar napisał/a:

Pewność siebie jest zawsze w cenie, to bardzo dobra cecha. Autorka jest pewna siebie i to dobrze. Natomiast przy tej pewności siebie trzeba pamiętać by zachować szacunek do człowieka. KAŻDEGO. Zarówno tego biedaka jak i bogacza, osoby wykształconej i bez wykształcenia, upośledzonej i nawet typowego "żula z podsklepu". Szacunek zaś to no właśnie szacunek, czyli nie odnoszenie się z pogardą, wyższością etc. Wszyscy są równi, a to że ktoś jest np.bardziej uzdolniony np.w sporcie lub intelektualnie nie daje przyzwolenia na wywyższanie się, obrażanie tych niezdolnych etc. Jakby na to nie patrząc każdy z nas ma w sobie jakąś zdolność i wyjątkowość. Nie każdy jednak to potrafi lub chcę dobrze wykorzystać.

Ja zazwyczaj staram się pozbywać pogardy dla drugiego człowieka, chyba że ktoś mi pokazuje że mną gardzi i nie ma do mnie szacunku, wtedy również "zniżam" się do poziomu, gdyż nie jestem w stanie szanować kogoś kto nie szanuje mnie, moich wartosci i przekonań.
Ważna jest również kulturalne prowadzenie dyskusji. Gdy ktoś od początku prowadzi ją niekulturalnie to niestety moje odpowiedzi również zostają poniżej poziomu. Niekulturalna dyskusja zaś to nie tylko przeklinanie lub obelgi, ale również argumenty ad-personam np.takie mające na celu poniżenie rozmówcy, celem udowodnienia mu jego głupoty, braku inteligencji etc.
To tyle w zakresie pewnych zasad które w moim odczuciu powinny być respektowane, a niestety od początku nie były.

Wracając do konkretnego tematu dyskusji. Z ta zazdrością jest różnie, zwłaszcza w szkołach. U mnie w szkołach i ogólnie jak tak obserwuje po znajomych panował raczej "kult zajebistości". Czyli np.jakby u mnie autorka chodziła do szkoły i wygrywała by zawody sportowe, dobrze się uczyła etc.to wszyscy by się chcieli z nią kolegować. Dlaczego? Im bardziej ktoś jest popularny, bogaty, dobrze wyglądający i wreszcie człowiek sukcesu to od razu wszyscy chcą się zakumplować z taką osobą. Oczywiście nie dlatego że tak ja lubią, tylko dlatego że będzie *FEJM *LANS etc.
Takie osoby jak ty u mnie w okolicy sa wręcz rozchwytywane. Oczywiście jak to zawsze bywa na boku są obgadywane i się im nieraz zazdrości.
Wobec tego dziwi mnie fakt, że z powodu że miałas sukcesy i zazdrości cię nie zapraszali. Ludzie w naszym wieku według panującej mody, lgna do takich osób sukcesu "Bo może jeszcze" coś im się uda ugrać. Kiedy ja zyskalam powiedzmy "popularność" po pewnym zdarzeniu, to też nagle wszyscy chcieli się ze mną zadawać. Inna sprawa że ja nie chciałam, ale to dlatego że brzydze się fałszem. Niestety żyjemy w miejscu gdzie fałsz jest bardzo powszechny tak samo jak zazdrość, tyle że zazdrość często maskuje się fałszem.

Reasumując droga autorko jesteś pewną siebie, ładna i uzdolnioną kobietą, zatem w czym jest u ciebie problem? Jaki masz konkretny problem, który chcesz rozwiązać? Czy to tylko brak znajomych?
Wiesz znajomych zawsze można poznać WSZĘDZIE. Natomiast nigdy nie masz gwarancji że trafisz na ludzi, którzy będą tobie odpowiadać, którzy nie będą fałszywi i nie będą zazdrościć. No a cóż mało jest ludzi naprawdę w porządku i tego raczej nie zmienisz. Ten problem mają wszyscy i chyba on jest nierozwiazalny

Zgadzam się. Cieszę się, że jest jeszcze kilka inteligentnych osób na tym forum
Ja sama uważam, że czy to prawnik, nauczyciel czy żul uliczny, powinniśmy mieć szacunek. Co po niektórzy o tym zapomnieli.
Ja zawsze byłam miła dla innych, bo to lubiłam. Nie znoszę kłótni (ta tutaj też jest bez sensu), lubię widzieć ludzi uśmiechniętych, lubię sprawiać ludziom przyjemność poprzez prezenty. Nie znoszę natomiast chamstwa i prostactwa.
I to jest moja droga (albo mój drogi, bo nie jestem pewna) mój problem. Mieszkając w małym mieście, w którym jest jakaś negatywna selekcja nabawiłam się kompleksów, ale nie jeśli chodzi o wygląd a o swoją osobę. Trenowałam sport prywatnie w tym miasteczku, to mój "trener" potrafił mi, jako dojrzewającemu dziecku mówić przykre rzeczy a propos mojego wyglądu typu, że jestem kurdupel (najgorsze jest to, że on nie żartował), teraz trenuję w innym miejscu. Gimnazjum wspominam dosyć dobrze- znajomi nie byli najgorsi, nauczycieli miałam fajnych. Piekło zaczęło się w liceum. Fajniejsze osoby poszły do szkoły do innego miasta. Z roku na rok w tym liceum było coraz gorzej- w 1 klasie było świetnie, podobało mi się, klasę miałam świetną, zgraną, natomiast w 2 klasie zmienili nam większość nauczycieli- tych gorszych zostawili a tych ambitnych zmienili na gorszych. Zmienił mi się wychowawca, przez którego byłam po prostu mobingowana- bez przerwy słyszałam jaka to jestem beznadziejna, słaba i się do niczego nie nadaję. Serio i to od wychowawcy! Ogólnie dużo osób miało przechlapane, ale ja, taka jedna dziewczyna i chłopak w szczególności, gdyż nasi rodzice byli lekarzami a ona miała kompleks do dzieci lekarzy. Z resztą ta kobieta jak się potem okazało brała łapkówki od uczniów- dlatego niewiele osób miało 5 na koniec. Po drugiej klasie chciałam się przenieść, ale w pobliżu żadnej szkoły nie było, musiałabym dojeżdżać godzinę 2 środkami transportu (chociaż teraz tak patrzę, to chyba bym tak zrobiła). Stwierdziłam, że przenosić się nie będę, bo w 3 klasie przed maturą to dadzą spokój. Pomyliłam się. Tylko raz w tygodniu miałam 6h lekcji, 2 dni miałam nawet 8h, gdzie po powrocie do domu człowiek padał na twarz i nie miał się siły uczyć. Do tego nauczyciele, którzy z każdej strony próbowali udowodnić, jacy oni są super a jaka ja (czy tam my) jesteśmy beznadziejni.
Ja to chyba takie wrażenie u ludzi robię, bo nawet gdy zapisałam się na prawo jazdy mój instruktor mnie opieprzał. Pierwsze 3h jazd jeździłam po naszym małym miasteczku. Już na 1 czy 2h jazd zwrzeszczał mnie, że nie patrzę na znaki drogowe (a wyraźnie mu mówiłam, że nigdy nie siedziałam za kierownicą). Na  4 i 5h pojechałam do dużego miasta (miasta, w którym miał być egzamin) i ja jako osoba, której często gasło auto, facet kazał zrobić manewr wycofywania na jakiejś ulicy (nie głównej, ale było sporo aut), nie powiedział jak to się robi, tylko kazał się zatrzymać, wjechać w takie zakole na poboczu tyłem a jak stałam i nie wiedziałam co zrobić to mnie opieprzał (na 4h jazd w życiu!). Na koniec 5h miałam wyjechać z pobocznej trasy, byłam już tak zdenerwowana, że nie mogłam ruszyć, facet mnie opieprzał, że czemu nie ruszam, za mną było auto i nie mogłam ruszyć. Rozumiesz to? Opieprzać gościa na 5h jazd!
Te kilka sytuacji wpędziło mnie w kompleksy. Kiedyś byłam bardzo nieśmiałą osobą, bałam się odezwać na lekcji. Z roku na rok było trochę lepiej. Teraz tu wydaję się taka pewna siebie, ale w rzeczywistości nie jestem pewna swoich czynów, w sensie zastanawiam się, czy coś ze mną nie tak, a może jestem słaba, żeby coś tam robić.....to nie jest raczej myślenie osoby pewnej siebie.
Moim problemem nie jet totalny brak znajomych- jak pisałam wyżej- mam znajomych z obozów sportowych. Serio na obozach sportowych lubiła mnie większość osób (nie wszyscy, ale trudno jest o sympatię wszystkich), śmiałam się z nimi, nie byłam nigdy sama, do dzisiaj mam z tymi ludźmi kontakt. Z koleżanką byłam w zeszłym roku na wakacjach, w tym roku też się wybieramy razem i pewnie z kilkoma innymi osobami z obozów. Także nie można powiedzieć, że jestem totalnie sama, bo jeśli ludzie piszą do mnie, czy wybieram się z nimi na wakacje, to chyba nie znaczy, że mnie nie lubią? Tak jak opisałaś/eś "kult zajebistości" to u nas na obozie było to samo. Im ktoś był lepszy w danej dziedzinie sportu, był miły, ambitny to był takim jakby guru (mam nadzieję, że dobrze napisałam, ale nigdy nie używałam tego słowa). A u nas w szkole było totalnie na odwrót- ja wygrałam w 1 klasie zawody sportowe powiatowe. Pamiętam, że gratulacje otrzymałam na pewno od koleżanki z ławki oraz kilka innych, które brzmiały mało szczerze, no ale był. I co? Na wf-ie dziewczyny wybierały mnie do drużyny jako jedną z ostatnich. Ciekawie prawda?
Z ludźmi z obozów piszę, od czasu do czasu się zobaczę, ale na co dzień jestem sama. Chciałabym wyjść na miasto i nie ma z kim. Fakt faktem, że średnio lubiłam ludzi z mojego otoczenia przez wiele nieprzyjemnych rzeczy, których od nich usłyszałam.
I właśnie przez to, że usłyszałam tyle niefajnych rzeczy w życiu od np. trenera, wychowawcy, instruktora jazdy, kilku "znajomych", to człowiek zastanawia się, czy coś z nim jest nie tak. Serio. W szkole nie zapraszali mnie na urodziny. A ja często przechodziłam szkolnym korytarzem i mówiłam "cześć", siadałam obok kogoś w oczekiwaniu na lekcję i  pytałam co słychać, w maturalnej gratulowałam zdania prawa jazdy.....a mimo to mnie nie lubili. Ja też nie chciałam robić z siebie wycieraczki, w którą by wszyscy mogli uderzać, dlatego nie chciałam się fałszywie komuś podlizywać.
Efekt moich frustracji pogłębiły jeszcze 2 porażki. Najpierw nie dostałam się na wymarzony kierunek studiów- niby można poprawić, za miesiąc mam maturę, ale jest to frustrujące. W tym roku chciałam spełnić jedno ze swoich największych marzeń- chciałam zostać stewardessą. Pewna linia ma umowy akurat na okres letni, więc wysłałam swoje CV 2 razy, ale nawet się nie odezwali i to prawdopodobnie ze względu na to, że szukali osób ze statusem studenta albo mgr (jakby student czy mgr byli potencjalnie lepsi). No i to kolejne 2 porażki właśnie, które też odbijają się na psychice.
Przepraszam, że tak dużo, ale fajnie jest się czasem wyżalić.

Mam wrażenie, że chcesz, żeby wszyscy cię lubili. Tak się niestety nie da. Ludzie nie zawsze są mili, więc lepiej skup się na podtrzymywaniu tych znajomości, które masz, sowich pasjach i celach. Myśląc o tamtych przykrych wydarzeniach i ludziach tylko tracisz czas i energię.

autorko. W kazdem twoim zdaniu widac, ze nienawidzisz ludzi. W pierwszym poscie nawet sama otwarcie to przyznajesz.

Po co wiec szukasz przyjaciol wsrod ludzi, ktorych nienawidzisz? Kup sobie psa - kazdy pies kocha swojego pana i uwaza go za niedoscigniony wzor, a wiec bedzie mial o tobie takie samo zdanie, jak ty masz o sobie.

A tak serio - psycholog. Przydalby sie Tobie naprawde, bo wartosci walaja sie po twojej glowie jak smieci na wysypisku, a w duszy chaos emocjonalny. Skoro nikt, przez cale zycie, nie pala do ciebie sympatia, nigdy nie mialas przyjaciolki ani przyjaciela - to cos jest z toba nie tak, i zycze ci, aby twoje zycie odmienilo sie na lepsze - i abys ty odmienila sie na lepsza wersje samej siebie. Ale sama chyba nie podolasz takiemu zadaniu, bo jestes wpatrzona w siebie jak w swiety obrazek.

vicky85 napisał/a:

autorko. W kazdem twoim zdaniu widac, ze nienawidzisz ludzi. W pierwszym poscie nawet sama otwarcie to przyznajesz.

Po co wiec szukasz przyjaciol wsrod ludzi, ktorych nienawidzisz? Kup sobie psa - kazdy pies kocha swojego pana i uwaza go za niedoscigniony wzor, a wiec bedzie mial o tobie takie samo zdanie, jak ty masz o sobie.

A tak serio - psycholog. Przydalby sie Tobie naprawde, bo wartosci walaja sie po twojej glowie jak smieci na wysypisku, a w duszy chaos emocjonalny. Skoro nikt, przez cale zycie, nie pala do ciebie sympatia, nigdy nie mialas przyjaciolki ani przyjaciela - to cos jest z toba nie tak, i zycze ci, aby twoje zycie odmienilo sie na lepsze - i abys ty odmienila sie na lepsza wersje samej siebie. Ale sama chyba nie podolasz takiemu zadaniu, bo jestes wpatrzona w siebie jak w swiety obrazek.

Miranna napisał/a:

Masz rację. Może wpatrzona w siebie nie, ale fakt że przez zbyt długie przebywanie z toksyczny mi rówieśnikami staję się taka jak oni.

acha. Dobra. Niech tak bedzie - ci inni zli ludzie sprawili, ze sama stalas sie toksyczna, a jednoczesnie uwazasz, ze jestes super, jestes ponad nimi itd. No ok, powiedzmy, ze ktos to kupi

Wyjadę na studia i będzie lepiej,

A czekaj wspomniałam coś o przyjaciołach? A no właśnie. Mam kilku przyjaciół, ale mieszkają bardzo daleko. Z kilkoma wybieram się w tym roku na wakacje, ale to tylko tydzień na całe lato.

Psycholog nic tu nie pomoże. Do moich rodziców przychodzi bardzo dużo osób,  żeby się zmierzyć i pogadać, bo jak sami twierdzą- psycholodzy nic nie dają.

No ewentualnie lekarz psychiatra, ale nie chcę,  by ktoś w okolicy o tym wiedział, a jak zapisze się do kliniki psychiatrycznej to zaraz się rozejdzie.

Owszem nienawidzę ludzi, ale nienawidzę ludzi tych tutaj, bo są wredni, dwulicowi a ja jestem o 180 stopni inna niż oni.

Ja lubię uśmiech na twarzach, lubię być miła. Uważam, że takie zachowanie jest poprawne. Ja wiem, że ze mną jest coś nie tak. Bo ja powinnam być wredna, dwulicowa, obgadywać ludzi za plecami i siedzieć na tyłku w domu a ja tym czasem jestem miłą,  lubię pomagać ludziom, mam zainteresowania. Z resztą o tym najlepiej świadczy moje doświadczenie- na obozach byłam zawsze jedną z bardziej lubianych osób, znalazłam tam prawdziwych przyjaciół, którzy murem by za mną stanęli a ja za nimi......mam nadzieję,  że na studiach też tak będzie.

a powiedzmy sobie szczerze, każdy jest egoistą, każdy jest zaopatrzony w siebie i ja i ty i nasi znajomi.....każdy musi znać swoją wartość. Tyle że u mnie w mieście egoizm i chamstwo weszło już na wyższy poziom przez co ja zostałam przygnieciona, bo po co lubić kogoś miłego skoro można na imprezę zaprosić kogoś chamskiego i dowartościować się przy nim?