Wrzuciła mnie do friendzone, a teraz męczy SMS-ami - o co jej chodzi? - Netkobiety.pl

A jeszcze dodam, że miałam kiedyś podobną sytuację. Poznałam kiedyś chłopaka przez internet i tak z nim pisząc trochę się zauroczyłam, kiedy się spotkaliśmy to może nie był ideałem z wyglądu jednak liczyłam, że ta znajomość potoczy się w kierunku przyjaźni - związku. Dla kobiety ważna jest przyjaźń w związku rozumiana jako bliskość taka psychiczna, emocjonalna - znalezienie "bratniej duszy". I pamiętam, że też coś głupiego powiedziałam o koleżeństwie i on od razu się tak jakoś zdystansował. Próbowałam go zaczepiać aby jednak jakoś utrzymać kontakt, jednak nie miałam odwagi aby zasugerować, że może i chciałabym czegoś więcej bo też za słabo się znaliśmy zatem jakieś wyznania, deklaracje w tej sytuacji też wydawały mi się głupie. Gdyż w sumie tak na początku znajomości też nigdy nie wiadomo co z tego wyniknie nawet jeśli jest to tzn. iskrzenie. W każdym razie czułam się rozczarowana, że on tak od razu się wycofał... Tzn. jeszcze przez moment był jakiś tam kontakt ale to raczej była taka uprzejmość z jego strony i w końcu znajomość wygasła jakoś tak sama. Ja zaś nie miałam odwagi być "nachalna", a on sobie odpuścił.

Jednak po latach nie żałuje, ze tak się stało...

Ps. I nauczyło mnie to, że mężczyźni są przewrażliwieni na punkcie określenia "kolega, koleżeństwo"

vs

Jeżeli ta dziewczyna miałaby za każdym razem tak jasno komunikować swoje potrzeby - np. mówi: "chcę dziś wieczorem zostać w domu", myśląc: "no powiedz, że zabierasz mnie na kolację!" i strzelając focha, że się nie domyślił, to chyba lepiej, że T-28 będzie miał możliwość poszukania dziewczyny, która wie czego chce i nie bawi się w gierki.

Gierki z definicji są zamierzone, niezależnie od tego czy wynikają z wyrachowania, niedojrzałości czy głupoty (świadomie nie piszę manipulacji, ponieważ manipulacja może być częścią każdego z tych powodów).

Zgadzam się.
Powiedziałeś wprost, co myślisz. Asertywnie. Więcej facetów powinno się tego uczyć. Nie ma nic złego w krótkim rzeczowym komunikacie: nie szukam koleżanki. Dzięki temu ona wie, na czym stoi. I mimo, że wie, to postanowiła grać w jakieś głupie gierki. Zobaczyłeś jaka jest naprawdę - sumie to dobrze, że Ci z nią nie wyszło, bo to manipulantka. Normalna dziewczyna albo doceniłaby szczerą odpowiedź i uszanowała Twoją niechęć do dalszych kontaktów, albo by się nawet obraziła i również uszanowałaby to, że nie chcesz się dalej kontaktować. A ta jakaś dziwna jest: wie, że nie interesuje Cię przyjaźń z nią, bo jej wprost zakomunikowałeś. Wie, że ona sama nie chcę Ciebie, jako chłopaka. Mimo to nie daje Ci spokoju. Moim zdaniem ona potrzebuje kogoś, kto latałby za nią jak piesek, wzdychał "kocham cię", walczyłby o nią i błagał o odwzajemnienie uczucia. Pokręcona dziewczyna.

Piegowata, co wg Ciebie Autor miał zrobić? Zakładając, że chciał być uczciwy i nie grać w gierki? Udawać, że akceptuje pozostawanie we friendzone? Byłby nieuczciwy wobec samego siebie, a tej dziewczynie robiłoby to dobrze na jej ego.

Mi chodziło tylko o to, że gra to dla mnie świadomie działanie np. wyślę mu sms to może pomyśli to i tamto, a jak zadzwonię to pewnie go sprowokuję. Jak postąpię w określony sposób to wymuszę na nim, to czy tamto... Powiem mu jak mnie zranił, a niech czuje się winny. Czyli świadome działanie aby uzyskać coś na czym nam zależy.

Natomiast może być też tak, że niespodziewany się, że ktoś nas odrzuci bo niefortunnie coś powiedziałyśmy nie zdając sobie sprawy, że to może być ważne. Dlaczego tego nie wiemy, bo to samo wyrażenie może być dla nas neutralne. Każdy jest inny i też inaczej może coś interpretować. Kobieta odtrącona wpada w panikę i wypisuje sms - -chce podtrzymać kontakt. Czuje, że ma przyzwolenie bo on odpisuje. Jej celem nie jest kolesia zranić, nie ma jakiegoś konkretnego celu aby coś ugrać, aby się z niego ponabijać itp. Jedynie chce podtrzymać kontakt bo nie jest w stanie na ten moment poradzić sobie z odrzuceniem. Może i to egoistyczne. W jakimś stopniu każdy bywa egoistyczny... Jednak nie jest to jakaś gra - świadoma próba przeforsowania czegoś... Nie chce ugrać ona czegoś egoistycznie dla siebie, chce poradzić sobie z trudnymi emocjami. Nie przekracza granic aby go nachodzić itp. Póki co tylko pisze smsy

Owszem jest dużo ludzi udających zaangażowania gdzie w rzeczywistości szukają tylko korzyści dla samych siebie i tak naprawdę nie liczą się z drugą osobą. Jednak z drugiej strony nie wszyscy tacy są... Nawet bardzo się starając i mając dobre intencje może nam coś nie wyjść. Jesteśmy tylko ludźmi.  Dojrzałość to też umiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami, szanowanie czyjejś przestrzeni.

Z drugiej strony jeśli uważamy, że ktoś jest wobec nas nie w porządku i zachowanie tego kogoś nas rani, krzywdzi to naszą odpowiedzialnością jest taki kontakt urwać.

Ja tam nie uważam tej dziewczyny za świadomą manipulantkę - raczej myślę, że pogubiła się w sytuacji. Może trzymała mnie na dystans, bo tęsknilła za byłym, może liczyła na poznanie kogoś w jej mniemaniu fajniejszego, a jak sobie poszedłem to stwierdziła, że jednak nie byłem taki najgorszy i poczuła stratę. Nie wiem, nie chce mi się tego analizować, chcę odpocząć.

A mnie strasznie ciekawi ile ta dziewczyna ma lat - zdradzisz nam T-28?

Dokładnie, nie ma się co zastanawiać czy to świadoma manipulantka czy zagubiona dziewczynka - żadna z tych opcji to nie jest dobry materiał na partnerkę.

Teraz to mnie zagiąłeś... spodziewałam się 19, no maksymalnie 20 lat
Skoro w tym wieku tak się zachowuje to później już będzie tylko gorzej

Husky masz rację w kwestii osób nieempatycznych, ale czy brak empatii nie podpada już pod brak uczuć wyższych? Jednak ludzie określani jako normalni większą lub mniejszą empatię posiadają. Ja rozumiem, że można nie pomyśleć i palnąć jakąś durnotę, każdemu się to zdarza. Egoiści z tego co zauważyłam nie rozkminiają w ogóle tego, że są ważniejsi, dla nich to jest oczywiste jak wschód słońca, takie dylematy pojawiają się u osób, które jednak zatrzymują się nad uczuciami innych. Z premedytacją działają chyba skrajni egoiści określani często mianem osób podłych i bezwzględnych. Mnie chodzi głównie o to, że egoiści działają z celem, ich celem jest spełnienie ich pragnień. Stąd mój wniosek zamierzenia w działaniu i w manipulacji tak naprawdę. Czy istnieje osoba, która świadomie i z pełną premedytacją weszłaby w relację zatytułowaną "tylko ja się liczę, Ty się liczysz jak mi akurat pasuje do spełnienia własnych celów"? Może istnieje, ale powinna poszukać pomocy u specjalisty.

To też są zresztą stwierdzenia manipulacyjne, mają na celu wywołać poczucie winy.

Tak, ale takich rzeczy nie robi się bez celu, tylko w celu jednak uzyskania jakiejś reakcji od osoby, której się je wysyła. Można oczywiście nie być kompletnie świadomym samego siebie i po prostu kłapać buzią, ewentualnie klawiszkami, ale to świadczy z kolei o jakimś rozchwianiu emocjonalnym.

Dla mnie nieświadomość, albo niewiedza nie są wystarczające do łagodniejszego spojrzenia na sprawę. Wystarczające do łagodniejszego spojrzenia na sprawę są przeprosiny, zrozumienie i zmiana zachowania, faktyczne zapędzenie się w jakimś działaniu. Niestety nie wierzę w to, że ludzi "nieświadomych i niewiedzących" da radę "uświadomić i nauczyć". Od takich się lepiej trzymać z daleka, bo potrafią nieźle życie uprzykrzyć.

W takich przypadkach się z Tobą zgodzę, jednak w takich przypadkach osoba zdrowa na psychice tłumaczy, ewentualnie przeprasza i temat zamyka. Tak naprawdę od osoby urażonej zależy czy przyjmie tłumaczenie i co dalej z tym zrobi.

Ależ właśnie chce coś przeforsować, egoistycznie dla siebie ugrać. Chce przeforsować, żeby poczucie odrzucenia przestało być aktualne. Nie potrafi sobie z czymś poradzić sama, więc wymusza odwołanie tego zdarzenia. To może być nieświadome tylko w kontekście tego, że ta osoba nie nazywa tego wprost.

Ja również życzę powodzenia

Podjąłeś dobrą decyzję i tego się trzymaj Znałeś dziewczynę 3 miesiące, próbowałeś, nie wyszło, no trudno. Trzeba iść dalej.

Pozostanie w obecnej sytuacji żeby połechtać jej ego to bezsens i dobrze, że zdajesz sobie z tego sprawę. Najlepiej teraz ignorować jej wiadomości. Może jej się znudzi. Najwyżej możesz ją poblokować. Da Ci spokój jak znajdzie nowego amanta

To co pisała Piegowata to jakieś totalnie nieporozumienie. Nie chciałeś nigdy być jej kolegą czy przyjacielem, nie udawałeś kolegi tylko dawałeś jasno do zrozumienia czego od niej oczekujesz (poprzez próby pocałunków itp.). Ona odrzuciła Twoje zaloty a Ty jej chęć koleżeństwa. Każda ze stron miała do tego prawo. Nie było tu żadnego szantażu, ani odgrywania się. Nie masz żadnego obowiązku udawać jej kolegę i męczyć się w takiej relacji.

Aż się na portal randkowy wbiłem i dwie randki umówiłem, to może się jakoś pocieszę

Chociaż wątek już chyba umarł (sprawa rozwiązana), to nie mogę tego nie napisać.
Jest taki typ kobiety, który chce, żeby każdy jeden mężczyzna jakiego spotka na swojej drodze padał jej do stóp, pełzał błagając, żeby go chociaż zdeptać zechciała (jestem tym typem, wiem co mówię ). W praktyce nigdy tak się nie zdarza, więc jeżeli facet stanie okoniem i powie "nie, to nie", ona zaczyna się wściekać. To nie chodzi o to, że jej zależy, ona po prostu lubi jak ktoś o nią zabiega. Jak usycha z żalu, że go odrzuciła. Jak się stara. Powtarzam - ona wcale nie chce tego faceta, chce tylko jego uwagi, aby mieć potwierdzenie tego, jaka jest wspaniała, chciana, itd.
I tu są dwie opcje:
1. Taka kobieta-monstrum zagryza wargi i odwraca się na pięcie, bo nie będzie się poniżać żeby odzyskać uwagę faceta (to ja )
2. Robi szopki w tym stylu, co Twoja koleżanka, czyli zwala winę na Ciebie i Bóg wie co jeszcze, bo myśli, że w ten sposób na nowo Cię nakręci i będzie się mogła pławić w blasku Twoich komplementów, spojrzeń, whatever, nie dając za to nic.
Czyli ucięcie znajomości to był dobry pomysł
P.S.
T-28: "Sęk w tym, że napisałem wprost w szczerej rozmowie. Że chciałbym ją objąć, pocałować, a w końcu uczciwie przelecieć. Dokładnie tych słów użyłem."
Skubaniec Osiągnąłeś apogeum szczerości XD Więcej takich mężczyzn!

Cały problem bierze się z tego, że relacja koleżeńska oparta jest na zupełnie innych zasadach niż związek/potencjalny związek. Jeśli z koleżeństwa przejdziemy na ten drugi szczebel drabinki, to problem nie ma w zasadzie podłoża, by mógł wystąpić, jeśli jednak miejsce miałaby mieć odwrotna sytuacja, przy czym jedna ze stron nie jest taką zmianą zainteresowana, wciąż licząc na coś więcej, to dla własnego dobra i dobra tej relacji, o ile ktoś nie jest masochistą, powinien odpuścić, oczywiście przy zachowaniu pewnych ogólnie obowiązujących zasad.

Jak czytam, nie będę specjalnie odkrywcza stwierdzając, że ten początkowy atak Piegowatej jest dla mnie zupełnie niezrozumiały. Zachowanie Autora wydało mi się bowiem rozsądne i dojrzałe, zresztą w przeciwieństwie do zachowania dziewczyny, a krzywdzenie siebie samego nigdy do niczego dobrego nie prowadzi. Zresztą nie ma ku temu żadnych przesłanek, aby na siłę tkwić w tej relacji, która ma zadatki na toksyczną.

Nie mogę się z tym zgodzić. Jeśli te sms-y sprawiają, że ich odbiorca czuje się niekomfortowo, to dla mnie jest to równoznaczne z przekroczeniem granic.
Przecież nawet tak skonkretyzowanej, a przy tym prostej w zrozumieniu prośby, by ta kobieta nie kontaktowała się przez tydzień, również nie potrafiła uszanować i spełnić.

Oj, tam, zaraz atak...
Rozumiem Autora, a że nie we wszystkim się zgadzam - no cóz...
Mnie gdyby nawet ktoś w takiej sytuacji zaproponował przyjaźń (lub odwrotnie), nie przyszłoby do głowy nagabywać i pchać się nieproszona. Dziewczyna powinna rozumieć, że przyjaciół się szanuje, a więc jej zachowanie nie jest właściwe.
Mnie po prostu niepotrzebne są ani zapewnienia o przyjaźni, ani też jakieś demonstracyjne jej zrywanie. Po prostu oddalamy się od siebie i tyle, to się dzieje samo i naturalnie.
Być może nakładam jakieś własne filtry, ale nie godzę się z takim postawieniem sprawy: albo dajesz mi swą miłość, albo won. Takie mam skojarzenia.
Oczywiście, jeśli dziewczyna nie "kuma" tak oczywistych spraw, trzeba jej powiedzieć, że nie życzę sobie telefonów i nieustannego nagabywania, ale też jakoś uprzejmiej, a nie tak: "Nie interesuje mnie znajomość z Tobą". A nie można (powtarzam się, wiem) po prostu: "Przepraszam, ale nie jestem w stanie ciągnąć naszej znajomości, zrezygnujmy ze spotkań choć na jakiś czas" ?
Oczywiście, jeśli nie przyjmie tego do wiadomości, to i mnie język by zaświerzbiał, żeby w końcu ryknąć: "spadaj!"

Czy już wystarczająco wyjaśniłam swoje stanowisko?

No tylko ze wlasnie w tym rzecz Piegowata ze piszesz jakby Autor w chamski sposob to zakomunikowal tej lasce. Bylas przy tej rozmowie  ze wiesz ze tak bylo? Bo ja wyczytalam ze on spokojnie jej wytlumaczyl swoje stanowisko a  nie powiedzial "jak nie chcesz sie calowac i nie dasz sie przeleciec to wypad z mego zycia". A ze wogole cos komunikowal zamiast po angielsku sie wycofywac stopniowo i unikac kontaktu. No moze Ty tak wolisz ale mnie sie akurat postawa Autora podoba bo wole konkrety i szczerosc a nie ulotnienie sie i zostawianie niedomowien i znakow zapytania ze co sie wlasciwie stalo ze on nie odpisuje albo odpisuje jak robot.

Mogło jej być po ludzku przykro, ale żadnego chamstwa to ja w tym nie widzę. Jeśli dorosła (podobno) kobieta nie potrafi zrozumieć i przyjąć do wiadomości, że mężczyzna widzi w jej w osobie kandydatkę na partnerkę, a nie koleżankę (podkreślam raz jeszcze - jedno i drugie rządzi się zupełnie innymi zasadami), to jest to jej i wyłącznie jej problem. Takie jest jego prawo i korzystając z niego spokojnie może się wycofać. Jedyne co jest tu istotne, to sposób w jaki się taką rozmowę przeprowadza, niemniej zarówno ze słów autora, jak i sposobu w jaki tutaj się wypowiada, wnioskuję, że NIE potraktował jej jak przedmiot, który odstawia się na półkę, bo się komuś znudził lub przestał spełniać oczekiwania.

Naprawdę nie uważasz, że poniższe słowa są napastliwe?

Jeśli ktoś tu jest manipulatorem, to ona. Koniec i kropka, dopóki nie wyjdzie coś nowego, to zdania nie zmieniam .

No, dobra, nie zaprzeczę, że moja reakcja była dość emocjonalna. Ale zdania nie zmieniam. Mogło być przykro.
Mnie kiedyś facet, widząc po raz pierwszy w życiu, obejmował i brał za ręce wbrew mojej woli. Po spotkaniu spokojnie mu wyjaśniłam, że na takie gesty wolę poczekać. Odpowiedziało mi zerwanie kontaktu - bez jednego słowa wyjasnienia, bez choćby zdawkowego "sorry". Było mi przykro, bo gość poza tym drobnym nieporozumieniem podobał mi się. Ani mi w głowie było zabiegać o jego względy, ale czułam się jak odrzucony przedmiot. Mógł trochę inaczej to zakończyć, skoro mnie nie chciał (do czego jak najbardziej miał prawo).
Wiem, sytuacja ciut odmienna, ale emocje podobne.

Ojej, ale się długo spieramy
Uparcie twierdzę, że to "nie interesuje" brzmi dla mnie jak totalne odrzucenie. Myślę jednak, że nie warto już tego wałkować.. Tak czy siak zachowanie dziewczyny nie jest godne pochwały.

No właśnie,z Twojego postu jasno wynika, że dziewczyna chce mieć przyjaciela, zwyczajnego przyjaciela,nie chłopaka  - nie wiem czego nie rozumiesz,ale skoro powiedziałeś jej,że taki układ Ci nie pasuje,ona powinna to zrozumieć i na drugi raz nie odpowiadaj na jej Sms-y a dodatkowo ostatni raz możesz jej albo napisać wyjaśniającego Sms-a,albo grzecznie jeszcze raz powiedzieć osobiście,że nie jesteś zainteresowany przyjaźnią  ,w sumie nie rozumiem dlaczego tak się przed tym bronisz - dobrze jest mieć w dziewczynie przyjaciela, też możesz z nią wszędzie chodzić,w razie czego pomożesz Ty jej,ona Tobie w problemach,a dziewczynę zawsze sobie kiedyś znajdziesz,przyjaciela może niekoniecznie. Z czasem z takiej przyjaźni może zrodzić się coś więcej, ale widzę,że Ty jesteś niecierpliwy i chciałbyś inaczej..... a tutaj nie ma nic na łapu capu...

Jaaaasne, na pewno się coś zrodzi z takiej udawanej przyjaźni, 5 lat będę za nią chodził w nadziei, że "przejrzy na oczy" - no niestety takie rzeczy to tylko w hollywoodzkich filmach. A w świecie realnym to ona zdązy się przez ten czas ożenić, rozwieść i urodzić dwójkę dzieci. Mogę tylko życzyć powodzenia, ale samemu szanuję swój czas i zamiast udawać przyjaciela to wolę poszukać dziewczyny bardziej mną zainteresowanej i zbudować z nią normalną relację.

Nie zgadzam się, że działałem na łapu-capu - 3 miesiące znajomości to wystarczająco długi czas, aby okreslić jej dalsze perspektywy. Tym bardziej, że tutaj perspektywy zostały mi jasno zakomunikowane.

A jeśli znajomość ma polegać tylko na tym, że mogę sobie gdzieś z dziewczyną pójść (koleżeńsko) i pogadać, to jak już mówiłem wolę spotkać się pogadać z kumplami, przynajmniej wspólnych tematów mamy znacznie więcej i spotkania z kumplami relaksują, a spotkania z dziewczyną, która ci się podoba, ale nic z tego nie bedzie, jedynie męczą.

Po przeczytaniu wszystkic h twoich postów nareszcie załapałem ,że ten romans jest tylko wirtualny.Niech mi ktoś powie ,że mam rację.Boże mój drogi ,ja jednak nie nađążam. Dla mnie stwierdzenie "od sześciu miesięcy mam romans" to jest oczywiste że fizyczny, namacalny  oczywiśnie. Ale mnie pomroczność jasna dopadła Jezu kochany,szkoda słów.

Skoro tak to widzisz,to dlaczego "miauczysz" na forum? ona chciała ,Ty nie chcesz i sprawa załatwiona,a pytałeś jej dlaczego??? 3 m-ce to nie dużo,ludzie są ze sobą latami i nie mogą się dogadać,a Ty chciałbyś już w ciągu 3 m-cy określić  jak ma co wyglądać. Skoro dziewczyna nie chce mieć chłopaka,widocznie ma swoje powody, a po drugie dziękuję za takiego chłopaka,który potem pisze o niej na forum, dobrze,że jeszcze nie wstawiłeś fotki.  Skoro chcesz się spotykać z kumplami,po co Ci dziewczyna? zawsze na pierwszym planie będą kumple? a potencjalna dziewczyna będzie czekać? Zastanów się sam nad sobą, czego Ty właściwie chesz??  Ta dzisiejsza  młodzież.......

Przecież jasno napisał - chce mieć dziewczynę, a nie przez 5 lat łazić i czekać, aż się jaśnie panna zdecyduje, czy go chce, czy go nie chce

Dzięki za poprawienie humoru na wieczór

Dobrze zrobiles, wiesz czego chcesz i jej to powiedziales. Moim zdaniem zrobiles to zdecydowanie, ale nie tak, by ja urazic. Normalna, dojrzala osoba powinna Cie zrozumiec. Dziewczyny jakie to odrzucanie i traktowanie jak rzecz? Skoro mu sie podoba, a on jej nie i sama powiedziala, ze traktuje go jak kolege, to na co mialby czekac? Powiedzial jej to normalnie, ze to nie ma sensu, bo byloby mu jeszcze ciezej. Zreszta kazdy chyba wie, ze jak nam na kims zalezy, a drugiej osobie nie to dalsze spotkania moga prowadzic do cierpienia. Dlatego nie powinno dziwic jej, ze on juz tego kontaktu nie chce. Wedlug mnie ona za bardzo mysli o sobie, o tym, ze pewnie liczyla na to, ze bedziesz sie dalej o nia staral. Faktycznie sa dziewczyny, ktore chcialyby by ciagle wokol nich byli faceci gotowi wszystko dla nich rzucic, by ciagle ich komplementowali. Szkoda tylko, ze to kobieta w wieku 28 lat sie tak zachowuje. Dobrze, ze Ty byles konkretny, bo inaczej tak jak piszesz trwalbys w tej relacji i pewnie niepotrzebnie mial nadzieje.

Co do tego, ze dla autora koledzy byliby wazniejsi od dziewczyny to moim zdaniem dziwny wniosek. Jak juz sie kolegowac to raczej z kim o zwiazku nie myslelismy, a tutaj jednak myslal i cierpialby. W koncu zaangazowalby sie bardziej i byloby ciezko. On i tak ponownie wytlumaczyl jej dlaczego nie chce tego kontaktu, gdyby potraktowal ja jak rzecz to by zerwal kontakt bez slowa lub powiedzial cos chamskiego, a tego tutaj nie widze. Zrobil to w kulturalny sposob. Moim zdaniem najlepiej jak autor juz nic jej nie odpisuje bo wszystko co trzeba napisal i to do niczego nie prowadzi.

Do tego 3 miesiace spotykania sie to moze nie jest dlugo, ale wystarczajaco, by wiedziec czy ktos nam sie podoba. Mialby czekac latami, bo niektorzy tak robia? Wtedy to desperacja i krzywdzenie samego siebie. Jezeli ona powiedziala, ze nie chce sie z nim calowac i traktuje go jako kolege to przeciez oznacza to co ona mowi, on jej sie nie podoba i nic by z tym nie zrobil. Nawet jezeli mialaby wolne tempo, to jezeli by jej sie podobal, to w ciagu 3 miesiecy na pewno pozwolilaby na jakikolwiek kontakt fizyczny.

Otóż to. Po takim czasie zwykle potrafimy już ocenić czy jesteśmy kimś zainteresowani i jeśli tak, to w jakim kierunku chcielibyśmy, aby poszła dana relacja, wiemy zatem także, że z daną osobą związku na pewno nie stworzymy. To się po prostu czuje.
O, po trzech miesiącach mój mąż wstępnie zdążył mi się już oświadczyć , bo po poprzednich związkach czuł, że to jest właśnie to, czego szukał, a co dopiero mówić o zastanawianiu się czy ktoś w ogóle nadaje się" na chłopaka/dziewczynę, czy jednak możliwe jest wyłącznie koleżeństwo.

Jeśli dziewczyna miała wątpliwości, to mogła o nich powiedzieć (to naturalne, że niektórzy potrzebują więcej czasu), ona jednak złożyła deklarację, że widzi w nim wyłącznie kolegę. Autor miał prawo potraktować te słowa poważnie i trzymać się tego również na przyszłość.

Ja nie chce nad nikim panować Ale też nie chcę żeby ktoś panował nade mną. Owszem jestem cichy i spokojny, i taka kobieta nie jest na moje nerwy. Ja wole ład i stagnacje. I dobrze ktoś tu napisał, może takie kobiety są dobre do krótkiej przygody, ale nie do trwałego związku.

I wzajemnie, co właśnie udowadniasz .

Przepraszam, ale to jest wątek o Tobie czy to mi się coś pomyliło? No i piszesz o tym tak często, że my to wszystko już naprawdę wiemy .

A ja mam nadzieję, że gdy np. wykryją Ci raka jąder to nie zwiążesz się z jakąś panią tylko po to, żeby jeździła z Tobą po lekarzach bądź pomagała w jakiejkolwiek innej potrzebie

Wiesz... nikt nie lubi osób egocentrycznych i interesownych

Autorze jak tam postępy w sprawie, Pani koleżanka nadal męczy?

Nie wątpie że dla kogoś innego może być partnerką życia, ale nie dla mnie. Poprostu niejako odbiłem piłeczke osobie która pisze że dla niej spokojne osoby są aseksualne. Mogła napisać że nie kręcą jej takie osoby lub że woli inny typ, ale pisząc w takim tonie zrobiła z nich mężczyzn gorszego sortu. Czy w takim razie nie obraziła mnie jako spokojnego człowieka tak jak i innych podobnych mnie? Ja pisze tylko to co ja myśle a nie nikt inny. I dla mnie takie osoby nie są pociągające, mogą mi się podobać fizycznie ale gdzieś z tyłu głowy będzie paliło się zawsze czerwone światło. Oczywiście że ta spokojna osoba może zawieść człowieka, nie ma na to gwarancji.

A niech już sobie tam myśli co chce, byleby już więcej z jakimiś pretensjami nie wyskakiwała, takie zaczepne smsy niech sobie pisze, jak już musi, te mi nie przeszkadzają.

Dokładnie, V podała najlepszą możliwą odpowiedź jeśli w ogóle. Toksyny mają to do siebie, że jak się przyczepią to nie puszczają tak łatwo, za to się uczą bardzo pilnie jak manipulować obiektem, do którego przywarły.

Właśnie sęk w tym, że nie odbieram już tego jako mącenie w głowie, trochę ochłonąłem, przeszło mi i potraktowałem tę dzisiejszą rozmowę totalnie na luzie. To chyba dobrze.