Wrzuciła mnie do friendzone, a teraz męczy SMS-ami - o co jej chodzi? - Netkobiety.pl

A musisz jej odpowiadać na te sms-y?

Jestem już kobieta porządnie dojrzała, a wcale mi nie odpowiada szybkie spoufalanie się na randkach. Wolę do wszystkiego dochodzić spokojnie i bez presji. Może dziewczyna miała podobnie i boli ją, że tego nie uszanowałeś?
Ja właśnie od przyjaźni wolę zaczynać. Poznawać się, oswajać się, wyzbywać tremy i skrępowania w różnych sytuacjach. Co nagle, to po diable.

Skoro nie rozumie odmowy, pozostaje ignorować SMS-y.

W sumie jest kilka wyjść z sytuacji, albo możesz zablokować jej numer, ignorować, nie odpisywać, albo z nią porozmawiać na spokojnie albo ona tylko udawała nie dostępna i chciała żebyś się postarał, albo dopiero jak zniknąłeś zrozumiała żeby nie kończyć tej znajomości, albo po prostu było zbyt szybkie tempo dla niej, albo najpierw chciała Cie poznać zanim wejdzie w związek, albo zrobiłeś coś co ją uraziło. Albo i Albo można tak wymieniać bez końca Każda sytuacja jest inna, cokolwiek postanowisz najpierw ochłoń.

Wstrętna, zalatująca szantażem emocjonalnym manipulacja. Głupie dziewczę, że zamiast kopnąć takiego w d..., poniża się pisaniem.
Wybacz szczerość.

Napisz z jakiego powodu. Szczerze. Trudno ją było pocałować, jeszcze trudniej zaliczyć. Odczepi się na pewno.

T, nie słuchaj ich, bardzo dobrze zrobiłeś trzeba szanować siebie! Smutne, że oskarżyła Cię jeszcze o spicie...ja bym się obraziła na Twoim miejscu. Nie może być tak, że będziesz jej maskotką na zawołanie, chyba sama teraz jest rozgoryczona, że zamiast skakać nad nią po prostu urwałeś tę "przyjaźń"- myślę, że to ją może wręcz doprowadzać do szału! To mogłoby tłumaczyć jej teraźniejsze zachowanie - bądź konsekwentny, bo być może ona właśnie teraz zaczęła widzieć w Tobie mężczyznę, a nie maskotkę do zwierzeń

Sęk w tym, że napisałem wprost w szczerej rozmowie. Że chciałbym ją objąć, pocałować, a w końcu uczciwie przelecieć. Dokładnie tych słów użyłem. Jak widać nie odczepiła się. No to kto wie, może coś się jeszcze z tej znajomości wyciśnie

Wybacz, Piegowata, ale się z Tobą nie zgodzę. Dziewczyna postawiła sprawę jasno, że interesuje ją wyłącznie relacja koleżeńska, na co facet również się zdeklarował, że w takim razie nie interesuje go relacja w ogóle - do czego ma prawo. Gdzie Ty tu manipulację z jego strony widzisz?

Inną sprawą zupełnie jest, że jeśli Cię, Autorze, naprawdę nie interesuje znajomość czysto koleżeńska, to na pierwszego smsa odpisujesz (jeśli odczuwasz taką potrzebę, bo tak zostałeś wychowany, że to kulturalne) grzecznie "wybacz, ale rozmawialiśmy już o tym" - następne kasujesz bez czytania i nie zawracasz sobie głowy.

Jeszcze jedno: Każdy ma prawo czuć, coo czuje. Ona - przyjaźń, on - znacznie więcej. Prawo do odmowy bolesnych kontaktów rozumiem, ale kochanej osoby nie traktuje się tak jak to zrobił Autor. Jak urażony książę, który nie dostał tego, co chciał.

"Traktuję cię jak kolegę" facet odbiera tak, jak kobieta odbiera "Jesteś brzydka i nieatrakcyjna". I teraz wyobraź sobie: podoba Ci się jakiś facet, a on Ci mówi: "słuchaj, no brzydka jesteś, za gruba/za chuda/za wysoka/za niska/ruda/blondynka/niepotrzebne skreślić ale fajnie się z Tobą gada, możemy się spotykać koleżeńsko. Spotykałabyś się? Gdybyś była zakochaną po uszy desperatką, to może i tak ("a nuż przejrzy na oczy"), ale gdybyś chciała zachować szacunek dla samej siebie, to spotykałabyś się z tym gościem?

Ja w ramach szacunku dla samego siebie i swojej higieny psychicznej nie mogę się teraz kontaktować z tą dziewczyną, po prostu. Postaraj się zrozumieć.

Dziewczyny nie pochwalam bo się płaszczy i narzuca, ale wcześniejsza zażyłość zobowiązuje do rozstania się w delikatniejszy sposób. Ja to odbieram: Kopa w d...ę,  nie chcesz mnie na moich warunkach, to spierrr...

Równie dobrze można powiedzieć, że wcześniejsza zażyłość zobowiązuje dziewczynę do uszanowania uczuć i decyzji Autora. Niestety jak dwojgu ludzi nie po drodze, to nie ma co cudować w delikatniejsze sposoby, tylko komunikować się wprost.

Ale uczucia Autora również należy uszanować. Też trudno go winić za to, że nie ma ochoty spotykać się na gruncie koleżeńskim z kimś, z kim liczył na głębszą relację, to jego też ma prawo boleć.
Nawet dalej bym poszła - jeśli daję komuś znać, że nie interesuje mnie "związkowo", to niestety, liczę się z tym, że ten ktoś nie będzie chciał się ze mną kontaktować w ogóle, jeśli poczuł się odrzucony. Dla mnie logiczne. A standardowego tekstu "zostańmy przyjaciółmi" ja nie uznaję, aczkolwiek znam pary, które po rozstaniu przyjaciółmi zostały. Niektórym zabrało to trochę czasu, niektóre od razu. Ale nie można wymagać.

Przecież to oczywiste o co jej chodzi

Odrzuciła Cię, bo nie zaskoczyło z jej strony, ale łaskawie zaproponowała Ci koleżeństwo, żebyś umilał jej czas gdy złapie doła lub gdy jej się nudzi. Ona spodziewała się, że zgodzisz się na ten układ, że będziesz z nią spędzał czas w nadziei, że "wychodzisz" związek z nią. A Ty bezczelnie odrzuciłeś jej propozycję koleżeństwa i na dodatek chcesz urwać kontakt! Skoro tak łatwo odpuściłeś to znaczy, że ona nie jest wystarczająco wyjątkowa, bo gdyby tak było to byś o nią walczył A Ty potraktowałeś ją na zasadzie "jak nie ta, to następna", no jak śmiałeś! Inaczej mówiąc, pojechałeś jej po samoocenie. Teraz ona się przed Tobą płaszczy, żebyś zmienił zdanie i połechtał jej ego, jednak gwarantuję, że gdybyś tylko dał się wciągnąć w tę jej grę to kopnęła by Cię w dupę i powiedziała: przecież sam chciałeś zakończyć tę znajomość, o co Ci chodzi?

Księżniczce nie pasuje że skończyłeś ją adorować i latać z wywieszonym jęzorem. Najwyraźniej jest przyzwyczajona że to ona daje kopa.
Odpisz jej dyplomatycznie że już o tym rozmawialiście i że dziękujesz jej za dalszą komunikacją.
A potem Zablokuj jej numer i Szukaj nowej dziewczyny.

Feniks, nigdzie nie napisałam, że on ma się zmuszać do kontaktów. Ale dla mnie jego postępowanie to rodzaj szantażu: albo mi robisz dobrze i dajesz co ja chcę, albo jesteś dla mnie nikim. Jak najbardziej rozumiem dystans w takiej sytuacji. Na miejscu dziewczyny sama bym go wyczula i zachowała.
Można po prostu naturalnie zrezygnować z relacji. Jaki cel miała melodramatyczna szopka zee zrywaniem przyjaźni? Czekaj, ja ci pokażę???

Piegowata, ja również nie rozumiem Twojego parcia do tego, żeby krytykować Autora. On w pierwszym poście napisał:

Powtórzę jeszcze raz, każdy ma prawo i obowiązek dbać o siebie. Jeśli Autorowi nie odpowiada koleżeństwo, drażni go to, wprost komunikuje swoje potrzeby to należy to uszanować i nie jest to manipulacją ani szantażem. W tej sytuacji to ona szantażuje Autora:

Każdy ma prawo do podjęcia decyzji, która jest dla niego najbardziej korzystna, nawet jeśli powoduje smutek, albo rozczarowanie u drugiej osoby. Tutaj dziewczyna podjęła decyzję, a działanie Autora oraz jego decyzja o zakończeniu znajomości jest konsekwencją decyzji tej dziewczyny. Nie dajmy się zwariować, komunikacja międzyludzka nie musi być pogmatwana i nie ma potrzeby okłamywać i siebie i drugą osobę tworząc miękkie lądowania dla całego świata.

Zgadzam się 100%
Z tym zastrzeżeniem, że z JEJ strony ten komunikat już nie jest tak klarowny i moim zdaniem to jej działania podpadają trochę pod manipulację. A na pewno nie są fair wobec emocji autora wątku.

Piegowata, nie chce mi się wierzyć, że uważasz na co dzień to, co piszesz w tym wątku.
Jestem też dziwnie przekonana, że gdyby autor był kobietą i pisała o podobnym problemie, tylko z niepotrafiącym uszanować uczuć facecie, to odpowiadałabyś w innym tonie (ale może mi się tylko wydaje).

Piegowata ja nigdzie nie wyczytalam ze Autor potraktowal ta dziewczyne zle i kazal spier...On jej wytlumaczyl ze nie jest w stanie dac jej przyjazni bo oczekuje/ oczekiwal czegos wiecej. Ja jestem w stanie to zrozumiec. Co mial udawac kolege, wysluchiwac np jej opowiesci o innych facetach itp? No nie jest masochista...na szczescie. To Ty stosujesz jakas forme szantazu emocjonalnego w stosunku do Autora ze gdyby mu prawdziwie zalezalo to by zrobil to czy tamto. Jemu zalezalo owszem ale bez przesady to nie byla milosc zycia i zwiazek wieloletni zeby przez wzglad na to utrzymywac na sile znajomosc. Znali sie pare mscy. On chcial rozwijac ta znajomosc ona nie wiec podziekowal jej. Mial prawo. Jesli ktos sie tu zachowuje niestosownie i szantazuje to tylko ona. Dla mnie niepojete jest tak sie narzucac drugiej osobie.

Dokładnie, klin klinem Panie T-28, mówię z autopsji

4 miesiące chodził mi po głowie pewien "mężczyzna", mimo iż wiedziałam, że nie chciałabym z nim być (był zbyt nieśmiały i brakowało mu spontaniczności i tej zadziorności) to tak mnie kręcił, że masakra Ale na sylwestrze poznałam innego i momentalnie tamten wcześniejszy mi wyleciał z głowy I choć z tym drugim nic nie wyjdzie (mieszkamy 2300 km od siebie) to przynajmniej mam spokój z tym pierwszym

Więc baw się, poznawaj dziewczyny, a za 3 miesiące zapomnisz jak bohaterka tego tematu miała na imię

Dojrzały facet wcale nie musi być nieśmiały, nie-zadziorny nie-spontaniczny - wręcz przeciwnie, często tego typu jednostki JUŻ mają kuku w głowie, bo brakuje im pewności siebie i mają niskie poczucie własnej wartości, nie są zdolne do budowania zdrowej relacji i czeka ich masa pracy nad sobą.
Co nie znaczy, że nie mogą natrafić na chcącą ich towarzystwa kobietę, ale nie możesz mieć pretensji, że gust większości raczej zwraca się w innym kierunku (nie mylić z pociągiem do bad boyów i osób niedojrzałych w inny sposób)

Hahahaha cóż za diagnoza po jednym poście! Oczywiście, że trzymam się od spokojnych chłopców z daleka, bo są dla mnie zupełnie aseksualni, także możesz być spokojny Jestem odważną, pewną siebie dziewczyną i nie szukam misia do wspólnego leżenia pod kocykiem z herbatką w ręce w zimowe wieczory i szeptania sobie słodziutkich słówek do uszka Akurat zadziorność i pewność siebie to SĄ cechy dojrzałego mężczyzny. Oczywiście ja poprzez te słowa rozumiem umiejętność prowadzenia inteligentnej rozmowy, wyszukanego flirtu i odwagi do "postawienia wszystkiego na jedną kartę" w rozmowie z kobietą, a nie teksty w stylu: "zajebistą masz d*pę mała, i cy*ki też nie najgorsze", bo to zdecydowanie NIE jest zadziorność i pewność siebie.

A spontaniczność - cóż, trudno, żeby dziewczyna, która w grudniu przy 0*C jedzie 2300 km stopem do Barcelony szukała partnera, który 1. dnia każdego miesiąca robi szczegółową rozpiskę planów na cały miesiąc, prawda?

No, w sumie logiczne to co piszesz, nawet bardzo.

Ale co z tego wynika?
Tak samo ciężko by było ftemu facetowi szukać partnerki która jedzie stopem całą europę do ledwie poznanego Enrique.

Czyli ma być dojrzały, ale zaraz niepoukładany i szalony. Jedno słowo, ma dawać emocje, emocje, emocje, bo biada jak nie da, trzeba znaleźć nowego, który da karuzelę emocji.

RavenKnight, wydaje mi się, że jesteś bardzo zgorzkniałym człowiekiem - może stąd się biorą twoje problemy z samotnością? Myślisz, że może tak być?

No i gdzie ty tu widzisz brak logiki? To zdecydowanie nie był "spokojny chłopiec", tylko typ zmęczonego życiem starca w skórze 29-letniego przystojniaka, poza tym był inteligentny i obyty w świecie, a że peszył się, gdy jakaś kobieta mu się podobała... zdarza się Atrakcyjność seksualna to nie matematyka, tu nie ma układów równań, które zawsze dają ten sam wynik. W tym przypadku chyba zadziałały na mnie po prostu jego feromony, ot co

Hahaha nie pojechałam do żadnego Enrique, a pana, o którym mowa poznałam przypadkiem na miejscu przez couchsurfing. Jeśli już tak bardzo chcesz wiedzieć to pojechałam zjeść 12 winogron na Plaça d'Espanya, zaspokojony?

Wcale nie musi dawać karuzeli emocji, sama doskonale potrafię sobie o nie zadbać! Zresztą, wysiliłbyś się trochę, ten tekst jest już tak oklepany, że aż mi się na wymioty zebrało

A dziękuję!

Byłeś wobec niej uczciwy od samego początku. Zdecydowanie tłumaczyłes jaka relacja Cię interesuje. Podejrzewam, ze dziewczyna sama nie wie czego chce. Typ psa ogrodnika. Chce mieć Cie blisko, taki przyjaciel na dobre i zle ale jednocześnie jest zazdrosna o brak relacji z Toba. Nie próbowałabym dalej kontynuować tej znajomości bo będąc z nią w potencjalnym związku miałbys same nakazy, zakazy. Znajdź dziewczynę warta Ciebie bo wydajesz się mega rzeczowym i uczuciowym facetem. Nie trac czasu na nią. Takiego faceta konkretnego ze świecą szukać.

Nie pisałam już więcej wczoraj, bo na telefonie to ciężka sprawa.
Wracając do poruszanej przeze mnie kwestii... Nie będę się upierać jak dzieciak i tupać nóżką, że racja jest tylko i wyłącznie po mojej stronie.
Rozumiem Autora, naprawdę, tylko czuję wielki sprzeciw wobec formy, w jakiej odsunął od siebie tę swoją koleżankę. Zwyczajnie przykro by mi było, gdyby ktoś mi powiedział, że skoro go nie darzę głębszym uczuciem, przestaję się liczyć jako znajoma, koleżanka itd. Czułabym się potraktowana jak śmieć. I za co? Za to, że nie zmuszę się do uczucia? Po prostu forma nie ta i dobór słów.
Osobną sprawą jest fakt, że na miejscu dziewczyny miałabym sama na tyle przyzwoitości i wyczucia, żeby się nie narzucać.
Skoro panna jest namolna, to napisałabym zwyczajnie: przestań mnie zaczepiać, bo teraz nie dam rady udawać, że wszystko jest jak dawniej. Jeśli nie przestanie - to cóż, sama przestałabym się bawić w uprzejmości i ignorowała zaczepki.

No mam dość podobnie, z tym, ze trochę inaczej

Wspólnie wysnuliśmy, ze nie będziemy sie juz bujać z afektem (bo ona od swojego nie odejdzie, a ja do roli trzeciego sie nie nadaję). Ze było nam fajnie, a teraz bądźcie ze sobą szczęśliwi. Kocham Cie, ale bycia trzecim nie zniesę. Wole samotność bez Ciebie niż z Tobą. I am outta here.

Teraz mi pisze, ze tak tęskni, jak sobie przypomina cudowne chwile, zaraz potem dzwoni, ze specjalnie swojego faceta na zakupy wysłała, żeby ze mną porozmawiać, że jestem dla niej cholernie ważny, ze chciała się spotkać w weekend, ale nie mogła itp.

O co jej, psia krwia, chodzi?

Co ja, zdjęcie w albumie rodzinnym jestem? Miś z czasów dzieciństwa, co sie go sentymentalnie wspomina?

Once it's over, it's over

Mniejsza już o to, w sumie nie taki był główny problem wątku, ale skoro pytałeś, jak czułyby się inne kobiety...
Dla mnie fakt, że się z kimś spotykałam, że w jakiś sposób - nieważne, czy koleżeński, przyjacielski, czy typowo damsko-męski - coś jednak znaczy. Jednak byliśmy w jakims sensie dla siebie ważni i tego się do śmieci nie wyrzuca.
Nigdy nie napisałabym facetowi, którego względy odrzucam, że nie chcę go już znać. Owszem, byłam w takiej sytuacji. Po prostu powiedzieliśmy sobie prawdę, uścisnęliśmy ręce na pożegnanie, a gdy się spotkaliśmy przypadkiem po kilku miesiącach, nie udawaliśmy, że się nie znamy, mimo iż drogi nam się rozeszły w zupełnie naturalny i oczywisty sposób (nie trzeba było żadnego gadania o przyjaźni czy nieprzyjaźni).
Zachowanie Twojej niedoszłej dziewczyny jest oczywiście zupełnie pozbawione wyczucia i egoistyczne. Tu się zupełnie zgadzam.

No, cóż, przyjęłabym odmowę z godnością i tyle. A gdyby kontakt był trudny, lecz czułabym się do niego zmuszana, powiedziałabym o tym wprost, dosłownie, co już tu kilka razy powtórzyłam. Nie rozgadywałabym się o zrywaniu przyjaźni, takie deklaracje uważam, za zupełnie zbędne i przykre. Czy zwyczajnie, jako człowiek nic nie znaczyłam?
Przyznać trzeba, że sytuacja Autora jest nietypowa, pierwszy raz w życiu słyszę, żeby osoba, która odrzuciła potencjalnego "kochanka" (brak mi właściwszego słowa), tak uporczywie zabiegała o przyjaźń. Zazwyczaj dystans jest naturalną konsekwencją nieodwzajemnionego uczucia.

O to mi właśnie chodzi.