Temat dla mam, które nie chrzczą swoich pociech. - Netkobiety.pl

A dlaczego nie chcesz ochrzcić dziecka?

Jeżeli nie wierzę w "boga", to dlaczego miałabym to zrobić? (:

Jestem.
Ale w tym roku idę dokonać apostazji, chociaż kościół tego nie ułatwia.

Akaya odpisalam ci na mamuskach apropo tego chrztu z perspektywy dziecka nie ochrzonego a raczej wymusiłam zeby mnie ochrzcili przed bierzmowaniem . Zobacz ten punkt odniesienia może Ci w czymś pomoże

Jeśli nie jesteś wierząca nie chcesz mieć slubu albo wolisz inna wiare to nie ma co słuchać innych . Oczywiscie twoj partner takze nie jest chrzrscijanem nie uczeszcza do kościoła i nie oczekujecie ślubu kościelnego itp

jeśli natomaist nie chcesz ochrzcic bo ktos ci obrzydza te sprawy ( babcia ) to wiesz ... zastanów sie kilka razy  czy to dobra decyzja dla dziecka bedzie które być może w przyszłosci bedzie chciało wziasc slub a tu problem bo brak chrztu komuni i bierzmowania .

Dlaczego dziecko miałoby się "później palić ze wstydu"?
Brak chrztu to powód do wstydu?? Dziwna logika.
Coraz więcej dzieci nie jest chrzczonych, nie przystępuje do komunii ani bierzmowania. Robienie tego "bo tak wypada", albo "bo potem będzie tak czy siak" to największa bzdura jaką słyszałam.

będzie się palić ze wstydu w szkole chociażby w szkole...bo dzieci nie obchodzi to czy sondaże wskazują na większą ilość ochrzczonych czy nie ochrzczonych..dla nich będzie się liczył fakt...a może dziecko będzie chciało tak jak inne dzieci wziąć udział w komunii, w bierzmowaniu?będziesz wtedy decydować za nie?czy dasz mu wolną wolę i przed komunią ochrzczisz jak będzie chciało?a może powiesz że jest jeszcze dzieckiem i nie wie czego chce???więcej konsekwencji będzie dla dziecka  jesli nie ochrzcisz niż jeśli to zrobisz...bo sama chcesz dokonać apostacji...to jest jeden ruch a dziecko chcąc wziąć ślub będzie musiało ochrzcić się w wieku ??no właśnie jakim??przed całym kościołem na mszy??przed tyloma ludźmi??tu bym paliła się ze wstydu i miała ogromny żal do rodziców że mnie nie ochrzcil....
zastanów się nad tym

A może jednak lepiej, że zrobi to własnie dlatego, "że samo będzie chciało"? Świadomie i dobrowolnie?
Dlaczego wg chrzest niemowlaka ma być wartościowszy niż ochrzczenie się (samodzielnie) dorosłego? Wg mnie jest właśnie dokładnie na odwrót.
Wygoda ma być tu decydującym argumentem? no to jest to zupełne odwrócenie pojęć... rozumiałabym jeszcze uzasadnienia typu - trzeba ochrzcić małe, bo w razie śmierci... itd...
ale takie wywody świadczą wyłacznie o interesowności, wygodzie, pójściu na łatwiznę... a nie o wierze, wybacz

Jak inne dzieci mają komunię - to zrobię imprezę dla syna. Bierzmowanie? To samo. Sztuką jest nauczyć dziecko myśleć nieszablonowo i znaleźć inne argumenty niż "po śierci idziesz do nieba, aniołek nad tobą czuwa", "jak będziesz zły pójdziesz do piekła"

Czemu w szkole mają się śmiać? Jeżeli dziecku pokażesz, że "komunia" to nic takiego, to szacunek. A jeżeli będzie zazdrościło innynm dzieciom, to widocznie można było awalnać ten chrzest "dla spokoju". Ale dla mnie to nie argument.
Ja nie chcialam chodzić na religię. Ale nie dlatego, że jej nie lubiłam. Była dla mnie nie potrzebna. A as lekcje uduchowiły? Jak bardzo wierzycie w waszego boga? Kościoł co tydzień, w Boże Narodzenie do kościoła na pasterkę, czy jak to się nazywa?

beniaban, a gdybym była innej wiary w której także nie praktykuje się chrztu, tak samo pisalabyś? "Bo byłby wstyd"?

Akay cóż Ty jesteś mamą i sama decydujesz za własne dziecko . Nie musisz nikogo słuchać.
Ja Ci napisałam odwrotny punkt widzenia czyli dziecka które było późno chrzczone i tak dla mnie był to wstyd chodzić tłumaczyć się prosić ..
Aha i wybacz ale NIE o impreze mi chodziło a o to że Ja pewnych rzeczy nie mogę względem sakramentów
Impreze to dziecku zrób na urodziny a nie w dniu komuni bo inne dzieci mają komunie to Wy se też impreze zrobicie .

Skoro i tak postanowiłaś że nie ochrzcisz to po co się denerwujesz tym co inni powiedzą ? To Twoja decyzja i Twojego partnera może dziecko będzie miało Wam to kiedyś za złe a może nie i wce to nie będzie żaden problem .

Nikt Ci nic nie narzuca lala

Akaya raczej nie przetłumaczysz dziecku w tym wieku , że komunia to nic...dziecko będzie skrzywdzone przez dzieci w szkole i to będzie najważniejsze...
A komunia??cóż to już teraz moda że komunia to impreza i prezenty no ale to już kwestia rodziców...ja przeżywałam to religijnie ale to już było lata temu...
a odwdzięczać komunię imprezą to trochę próżne

Ale jeśli wybranek jest wierzący i chce ślubu kościelnego???to dopiero jest rozkmina heh

Ale Ty jako chrześcijanka powinnaś się posługiwać argumentami chrześcijańskimi... a nie wstydem bo inne dzieci idą do komunii, wygodą, bo ślub, mnóstwem problemów w późniejszym życiu...
Słabe to.

Zorija nie będę się produkować a żebyście mi zarzuciły że kogoś nagabuje:)Jak to mówił Owsiak róbta co chceta:)

Moje zdanie znacie ...a autorka chyba nie oczekiwała samych przytakujących jej odpowiedzi prawda

Takie nieochrzczone dziecko może mieć "wstyd" tylko w wypadku, gdy inne dzieci będą mu z tego powodu dokuczać.
Ale skoro te inne są ochrzczone i chodzą do kościoła, to może ich mamusie powinny im w pierwszej kolejności wytłumaczyć, że z nikogo naśmiewać się nie wolno, że każdy ma prawo wyboru, że nie ma nic złego w tym, że ktoś nie należy do naszego wyznania? Co, jak myślisz?

Nie lepiej, żeby dorośli zatroszczyli się o własne dzieci i ich podejście do tematu, zamiast szerzyć ciemnogród pt "jak nie ochrzcisz to Twoje dziecko będzie odbierane jako gorsze"?

Ja nie ochrzciłam dziecka. Chrzest z powodu braku ewentualnych szykan w szkole? Wow...

Beniaban, poza tym głównym zalozeniem tematu jest - tak jak jest napisane - udzielanie się mam z dziecmi nieochrzczonymi. Ale to juz nieważne.
Nie znasz żadnej ateistycznej rodziny, wiec skąd wiesz, czy dzieci takich rodzin sa wyśmiewane?
Magdo, nie denerwuję się, po prostu bawi mnie argumentacja pani wyżej nadmienionej.
Inna sprawa, ze dla dziewczynki trudniej wytłumaczyć, ze nie zależy białego stroju jak inne dzieci..
A poza tym - daczego nie mogłabym zrobić imprezy w dniu komunii innych dzieci? Jest na to jakiś przepis?

Trochę moze i tak, przyznam. C:
Napisała tak Magda.

Widzisz, przytaczając jej przykład - ona zazdroscila innym dzieciom zabawy z powodu komunii, a ja mojemu sprawię frajdę nawet i bez niej. Wyjedziemy sobie na wczasy albo coś. Nie mówię, ze zrobię tak na pewno c:
Swiat żadnych nie obchodzę, natomiast wprowadzam zasadę dnia prezentowego. Jakies lepsze jedzonko raz na jakiś czas, prezenty. Czemu mam dziecku odmawiać wszystkiego, skoro różni nas jedynie pojmowanie religii? Ateizm, to światopogląd. Chociaż moze jestem trochę deistką c:

Jak wdpomnialam wyżej u mnie w rodzinie jest wiele odmian religii i nie mam parcia na katolicyzm. Zamiast mówić dziecku, aby uczyli się paciorka, nauczę go calkowania

Dodatkowo - kobiety mają większe parcie na ślub. I jak ktos wyżej napisal - mozna wziac takowy wraz z osoba niewierząca badz innej wiary c:

Beniaban, to moze czas poznać rodzinę, ktora w nic nie wierzy? C:

Magdo, ale popatrz teraz. Zostalas wychowana w katolickiej rodzinie, tylko twojej mamie nie chciało się ciebie chrzcić. Ale tak czy siak rodzina chodzila do kościoła, obchodziliscie Wielkanoc, czy inne swieta. Wiec bylas na matkę dla wlasnie z tego powodu, ze w najbliższym twoim otoczeniu byla wiara. I nie zaprzeczaj - popatrz na to z boku. A u mnie, oprócz despotycznej babki nikt nie namawia na to, bo wiedzą, ze do tej kwestii nie podchodzi się jak kiedyś (czyt. tak jak mówi beniaban).

Akay powiem ci z punktu widzenia osoby ktora pracuje w szkole.  Jezeli jest mowionr ze dziecko nie chodzi na religie itd to kazdy zwraca uwage na takie dziecko poczawszy od osoby wyksztalconej po woźną. Dzieci nie sa glupie i pytaja i w szkole i w domu. 

Poza tym druga sprawa jezeli mssz cel nie ochrzcic dziecka i jestes niewierząca to ll co pytasz i zakładasz temat? Chyba jak tego nie chcesz zrobic to nie pytasz stu innych osob. Jezeli ktos nie szczepi dziecka to tego nie robi, jezeli nie masz zamiaru ochrzcic to nie rob tego i nie pytaj innych.  Jeżeli ktoras z nas wyraza swoje zdanie to wymieniasz ze to wiejskie myślenie.  Dla mnie osoba jest odpowiedzialna za dziecko..  Aa co jezeli w wieku 15lat będzie chciał mieć chrzest to co odpowiesz?? Nie masz 18lat ja decyduje za ciebie??

Dla mnie to trochę smieszne robic imprezę bo dzieci maja komunie. Chyba to jest wydarzenie duchowe aa nie zeby nie bylo przykro...

A co do slubow koscielnych z osoba z innej wiary lub niewierzącej tak jest na to przepis. Ale osoba niewierząca musi mieć CHRZEST BIERZMOWANIE KOMUNIE. Osoba innej wiary tez plus dyspense od biskupa. Aaa i oczywiście podpisana zgode przez ta osobe ze dzieci beda wychowane w wierze katolickiej ii ochrzczone. Akurat moj maz jest prawosławny ij taka byla procedura:)

Pochodzisz z wierzącej. Gdyby była niewierząca, nie byłoby świąt obchodzonych w ten sposób chociażby. c:
A u mnie świąt nie było. Raz na jakiś czas prezenty. Matka zabierała mnie do różnych "kościołów" i pokazywała wszystko. I z tych wszystkich religii buddyzm jest najprzyjemniejszy, najcieplejszy w odczuciu (:

Jak wspomniałam wyżej - ten temat jest założony dla mam takich jak ja. Tylko tak powtórzę, w razie gdyby jakakolwiek inna babeczka chciała przekonać mnie, że "robię źle dla dziecka" c:

Beniaban i inna sprawa. nazywasz hipokryzją robienie imprezy dla dziecka nieochrzczonego w dniu komunii dzieci chrzczonych. A czy chrzczenie dziecka "dla swietego spokoju", albo bedac niewierzacym jest mniejszą hipokryzją? c:

Akaya, stworzyłaś wraz z partnerem/mężem rodzinę powołując na świat swoje dziecko. To Wy macie je wychować, to Wy macie zadbać o jego przyszłość. Macie to zrobić najlepiej, jak potraficie. A to wychodzi super wtedy, gdy robi się to zgodnie z własnymi przekonaniami i konsekwencją.
Ważne jest zdanie innych osób (w ramach konsultacji, wysłuchania poglądów i argumentów), ale to Wy ostatecznie podejmujecie w imieniu dziecka wiele decyzji. Róbcie to mądrze, róbcie to sami.

Ja swojego synka nie ochrzciłam.
Mam kilka powodów: mój mąż jest ateistą, ja posiadam bardzo słabą wiarę (w ostrym zaniku ), nie chodzę do kościoła, mam awersję do polskiego kościoła jako instytucji (brak zgodności moich poglądów z tymi, o których mówi kościół).

Syn będzie wychowywany w otwartości na różne opcje i sam kiedyś zadecyduje o swoim losie.
Chrzest malutkiego dziecka to mocna ingerencja w jego przyszłość. My z mężem wybraliśmy naszym zdaniem bardziej neutralną wersję decydowania o jego przyszłości.

Co do reakcji rodziny, wiem, że niektórym było to nie po drodze. Mam jednak wspaniałych bliskich, którzy okazali zrozumienie i nawet myśląc inaczej, po prostu swój pogląd zostawili dla siebie.

Nie napisałam, że nie musi być dyspensy, tylko że osoba niewierząca lub innej wiary nie musi mieć ani chrztu, ani komunii, ani bierzmowania
Po prostu bierze udział w mszy, pomijając niektóre jej elementy.
I nie trzeba od razu tyle wykrzykników, bo nie Ty jedna na świecie byłaś w takiej sytuacji

Dodatkowo, o ile mi wiadomo, w kościele ewangelickim w ogóle na nic uwagi nie zwracają. Ale tu pewności nie mam, wiem tylko, że mój były mąż radośnie wziął ślub kościelny z ewangeliczką, będąc katolikiem po rozwodzie cywilnym. Po czym po roku radośnie wziął rozwód, ale nie mam pojęcia, jakiej wiary jest jego obecna kobieta i w jakim obrządku planują ślub, jeśli planują

Santpietruszka czy ja uzywalalm wykrzyknikow? Jakos tego nie widze... Masz problem z.dopowiadaniem. Mowisz o czyms czego nie ma.

Rozwod cywilny jest orzekany przez panstwo aaa rozwod koscielny przez kosciol. Wiec to sa dwa inne tematy.  Bardziej bym się zdzwila ze wzial drugi slub koscielny:).  Wiec tutaj nie widze jakiegoś dzalu lub to co chcesz przekazac..

Rozwod koscielny akurat podchodzi pod unieważnienie malzenstwa.

Wiesz akurat slubow nie możesz wziąć w kilku kościołach.  Nie wiem skad taki pomysl.. Znaczy ja mam na mysli z innymi osobami.
Nawet poza granicami państwa.

Aga, ale w większości można. Tak czy siak, tu rozmawiamy o kościele katolickim akurat i moje wypowiedzi bardziej odnosiły się do tłumaczenia paru osób, że nieochrzczone dziecko będzie miało w przyszłości problemy ze ślubem. Nie, nie będzie miało.

I nie, rozwód kościelny nie istnieje Jedynie unieważnienie sakramentu małżeństwa, a to nie to samo. Unieważnienie oznacza, że małżeństwo od początku było nieważne, bo zawarte pod wpływem jakiegoś błędu. Czyli de facto go nie było. A rozwód to rozwiązanie małżeństwa, które jednak przez jakiś czas istniało.

To przeczytaj dokładnie te dokumenty, bo na pewno na nich pisze "unieważnienie" A dokładnie "stwierdzenie nieważności sakramentu malżeństwa".
I owszem, tyle to trwa, bo trzeba udowodnić w 2 instancjach, że sakrament był od początku nieważny. I trzeba również wydać kupę kasy. No, ale nie o tym ten temat

A jeśli ktoś bierze ślub za granicą, to nie zostaje wpisany w Polsce do ksiąg, bo prowadzone w Polsce księgi dotyczą jedynie obszaru Polski, natomiast małżeństwo jest ważne. Tak samo jak ślub kościelny zostaje wpisany jedynie do ksiąg danej parafii i gdyby ktoś potem potrzebował, to musiałby mieć odpowiednie z tej parafii zaświadczenie. Ale ślub kościelny będzie ważny w każdym kościele

Akaya nie naskakuje...pytasz-odpowiadam-po prostu dyskutujemy...ALE.....skoro jesteś zdecydowana nie chrzcić i nie ma problemu wśród otoczenia to w takim razie zakładając temat jednak musisz mieć jakieś wątpliwości??bo pytasz innych o zdanie...czy źle rozumiem?

nie napisałaś...ja wywnioskowałam że maasz wątpliwości skoro zakładasz tut temat na forum...albo chcesz się upewnić w swojej decyzji szukając poparcia u mam które nie ochrzciły....coś w ten deseń:)o to mi chodziło..ja tego nie neguję....
postanowiłaś więc tak zrobić...każdy przytoczył tutaj swój punkt widzenia..czy Ci się to podoba czy nie różni ludzie różne poglądy...rozumiem że wypraszasz mnie z tematu..już się nie będę udzielać...więc pozdrawiam:)

Ktoś tu chyba nie zrozumiał tematu. U Autorki nie widzę wątpliwości, a jedynie chęć porozmawiania z osobami, które myślą podobnie do niej i mają podobne wartości. A z drugiej strony te wszystkie odpowiedzi na "nie" pokazują, z czym rodzic nieochrzczonego dziecka być może będzie musiał się zmagać i z jakim myśleniem u ludzi.

Nie zamierzam ochrzcić dzieci i chociaż podejrzewam jak moja rodzina to odbierze, to jednak jestem już odpowiednio przygotowana, ponieważ największe batalie były na początku - gdy odmówiłam bycia matką chrzestną oraz gdy zaprosiłam wszystkich na ślub cywilny, a nie kościelny. Obecnie chyba nikogo nie powinien zdziwić fakt, że nie ochrzczę dziecka, a na pewno mniej osób będzie chciało głośno wypowiedzieć swoje zdanie. Sądzę, że trzeba postępować zgodnie z tym, co uważa się za słuszne, wtedy wszystko będzie dobrze. Brak chrztu nie jest absolutnie żadną krzywdą. Zamiast wciskać dziecko w wyświechtane schematy, lepiej skupić się na wychowaniu go tak, by wierzyło w siebie, było asertywne i nie przejmowało się tym, co inni, niekoniecznie mądrzejsi, o nim opowiadają. Jeśli jakieś dziecko wyśmiewa inne, to jest ono gigantyczną porażką wychowawczą danego rodzica i to ten rodzic powinien się wstydzić za nie i za siebie. Dziecko może być wyśmiewane z tak wielu różnych powodów, że nie tędy droga, by nakazywać mu być jak reszta. To nie jest recepta na szczęśliwe dziecko - wprost przeciwnie, bo to jedynie unikanie zagrożeń przez rodziców i paradoksalnie robienie tym dużo większej krzywdy. Dziecko nie może myśleć, że aby osiągnąć szczęście trzeba myśleć jak inni i podzielać ich wartości. To tak nie działa, bo wychowamy zakompleksioną jednostkę, która na siłę będzie chciała się wszystkim przypodobać i za wszelką cenę będzie szukać u innych akceptacji. To przełoży się na katastrofę zwłaszcza w przyszłych związkach. Chrzest, komunię i bierzmowanie zawsze można przyjąć, jeśli dziecko będzie chciało. Jaki w tym wstyd? Bo ci wszyscy wartościowi i niezwykle cnotliwi katolicy krzywo spojrzą? A to dobre. Niech sobie patrzą, na zdrowie. Dobry, wartościowy człowiek nie będzie oceniał innych pod tym względem (a zwłaszcza dziecka!), niezależnie jaką religię wyznaje. Przykład powinno się brać z takich ludzi, a nie z jednostek nieszczęśliwych, które lubią narzucać innym swoje myślenie.

Temat przeniosłam do właściwego działu.

Ta dyskusja tylko pokazuje z jakimi wydumanymi problemami musi walczyć ktoś, kto ma odwagę iść własną drogą i postępować zgodnie z własnym światopoglądem.
Niewiele jednak osób zdaje sobie sprawę, a może po prostu nie zastanawia się, że chrzcząc dziecko, a przy tym będąc człowiekiem wątłej wiary, tym bardziej ateistą, który nie praktykuje, nie modli się, nie czyta "Biblii", jednym słowem nie będzie żadnym wzorcem - nie będzie także dziecka w narzuconej wierze wychowywać ani nie przekaże mu żadnych religijnych wartości.
Chrzest na pokaz, katolicyzm na pokaz, bo ktoś się będzie śmiał, ktoś inny nie zrozumie, bo przecież wszyscy tak robią? Może by tak w końcu pozwolić innym żyć po swojemu i nie wtrącać się tam, gdzie nasza "władza" nie sięga? 

W ogóle uważam, że chrzest jest narzucaniem dziecku swoich wyborów, z którymi potem albo musi iść przez życie, albo dokonywać aktu apostazji. Oczywiście rozumiem, że to wynika z tradycji oraz nauki samego KK, ale moim zdaniem to powinna być świadoma, odpowiedzialna decyzja zgodna z przekonaniem wystarczająco dojrzałego już człowieka.

A tak swoją drogą, to apostazja jest o niebo bardziej upierdliwa (bywa wręcz upokarzająca, jeśli trafi się księdza, który ma ze sobą problemy) niż przyjęcie chrztu i komunii w późniejszym wieku. Jeśli ktoś rozpatruje brak chrztu jako krzywdę, to równie dobrze jako krzywdę można rozpatrywać indoktrynowanie na siłę. Każdy rodzic robi to, co uważa za słuszne i moim zdaniem nie ma żadnej krzywdy pod warunkiem, że tak jak napisała Olinka - rodzic sam daje przykład i konsekwentnie przestrzega wartości, które wpaja dziecku. Nie ma nic gorszego niż robienie z dziecka na siłę kogoś, kim samemu chciałoby się być, ale kim się nie jest. Ja tam mogłabym nawet co niedzielę chodzić z dzieckiem do kościoła, gdyby chciało, ale nie będę go okłamywać, że jestem wierząca. Wydaje mi się, że dziecko prędzej by zapytało: "dlaczego wy nie wierzycie, a ja muszę?", niż "dlaczego nie jestem wierzący jak moi koledzy?".

wtrącę się na dwa słowa. Pamiętajcie tylko że dziecko do któregoś wieku wzoruje się GŁÓWNIE na rodzicach. Jeśli rodzice są niewierzący to przeważnie i dzieci będą...bo co rodzice mają dziecku przekazać??dziecku nie będzie się chciało szukać religii która je zainteresuje , zainspiruje...dzieci mają w głowie tylko zabawę, przyjemności a nie szukanie właściwej dla siebie wiary...mówimy tu o dzieciach a nie o osobach dorosłych-świadomych swoich decyzji które mogą podjąć...

Generalnie rzeczywiście oczywisty jest fakt iż jeśli np. ja nie wierzę, to nie będę chrzcić dziecka bo zobowiązuję się przekazywać mu wartości chrześcijańskie....a co mam przekazać skoro nie wierzę??więc sprawa jest jasna..nie wierzysz-nie chrzcisz.,..wierzysz -chrzcisz....