Niecodzienne zbiegi okoliczności - Netkobiety.pl

kiedyś z ciekawości polazłam na czata seks, żeby sobie pogadac o... filozofii Setki napalonych gości, ale akurat on mnie zaintrygował. Fajnie nam się gadało o tej filozofii...  Ale okazało się, że na koniec napięcie jeszcze miało wzrosnąć. Standardowe skad jesteś - ooo, Kraków, ja też! Zażartowałam, że jesteśmy sąsiadami. A dzielnica? niemozliwe! ja też! Może się mijamy na ulicy - on na to wesoło. Koniecznie chciał się spotkać. Taka okazja przecież... więc kiedy podał ulicę to mnie się zrobiło już ciepło, bo to i moja ulica... Myślę sobie, kuźwa, naprawdę się mijamy gdzieś...albo do tego samego sklepu chodzimy. A on dalej - wiesz, mieszkam przy tym skrzyżowaniu, w bloku, gdzie na dole jest apteka...kojarzysz?
No żesz! myślę sobie, jak mam nie kojarzyć, jak mieszkam nad tą apteką   Już w myslach przeleciałam  wszystkich znajomych sąsiadów próbując zgadnąć, który to może być
Koniec końców, okazało się, że mieszkamy klatka obok klatki. Kiedy napisał mi jak wygląda, wiedziałam już, kto to. W końcu ile może być wysokich, dobrze zbudowanych blondynów z kucykiem? Nie powiem, przystojny jak diabli!
Ciekawe, czy tutaj jest jakiś mój sąsiad, albo sąsiadka?

p.s szczegóły zmienione

ja też bym nie spoczęła, ciekawość by mnie zżarła ale nie musiałam się wysilać bawiąc w Matę Hari, bo on sam mi wszystko na tacy podał. Trochę mnie to zdziwiło, ale jak stwierdził - nie musi się ukrywać przed nikim. No i koniecznie chciał mnie przekonać do spotkania. Trochę marudził, że ja wiem, jak on wygląda a on musi zgadywać
Suma sumarum, spotkałam się z nim. W końcu, jak nakazują dobre obyczaje, współżycie sąsiedzkie należy zacieśniać...

Mam dwie takie historie .

Historia numer jeden:
W czasach szkolnych dwa razy przejechałam z koleżankami całą Polskę - jechałyśmy z południa nad morze, w sumie jakieś 670 km. Podróżowałyśmy głównie stopem. Tak się złożyło, że dotarłyśmy do celu o czwartej w nocy. Było ciemno, usiłowałyśmy znaleźć pole namiotowe, które gdzieś tam miało być, ale z uwagi na porę nie tylko ciężko było je znaleźć, ale też nie było kogo zapytać. Byłyśmy zresztą już tak zmęczone, że ostatnie na co miałyśmy ochotę, to rozbijanie namiotu. I kiedy tak stałyśmy na środku drogi, zastanawiając się, w którą stronę ruszyć, to na przeciwko nas pojawiła się niewielka grupka osób - okazało się, że to nasi szkolni znajomi, mieszkający na tym samym polu, którego właśnie szukałyśmy .

Historia numer dwa:
Kiedyś umówiłam się ze znajomymi na spotkanie w oddalonym od mojego domu o 50 km mieście - tam ówcześnie mieszkałam w wynajętym mieszkaniu, ale akurat w tym czasie przebywałam w swoim domu rodzinnym. W tamtym okresie wszędzie docierałam samochodem, ale pech chciał, że właśnie wtedy po raz pierwszy odmówił posłuszeństwa. Mój brat za punkt honoru postawił sobie, żeby znaleźć przyczynę i usterkę naprawić. Niestety po kilku próbach wciąż okazywało się, że to nie to. Ja ostatecznie odpuściłam i mówiąc do niego, żeby też dał sobie spokój, poszłam do siebie. Nie minęło 10 minut, jak brat przybiega, że auto działa i mogę jechać.

Co prawda nieco spóźniona, ale na spotkanie przybyłam. Po kilku godzinach znajomi uznali, że wciąż im mało, dlatego jadą do klubu. Mnie nie bardzo się chciało, ale obiecałam, że ich podrzucę, a dopiero potem wrócę do domu. Na miejscu namówili mnie jednak, żeby wejść choć na godzinkę. Weszłam. Dodam, bo to istotne, że z domu zapomniałam butów, które miałam ze sobą wziąć na taką ewentualność, a na nogach miałam skórzane, sznurowane botki do połowy łydki. Lubiłam te buty, ale wtedy nie pasowały mi do całości, więc gdyby nie fakt zapomnienia, na pewno założyłabym te drugie, a jednak to właśnie one przyciągnęły JEGO uwagę, kiedy odwrócona tyłem tańczyłam na parkiecie. Ten ON dziś jest moim mężem .

Żeby zbiegów okoliczności było jeszcze więcej - tylko zupełny przypadek sprawił, że właśnie wtedy pojawił się w tym samym miejscu. W sumie to wszystko niby nic, ale gdyby nie moi i jego znajomi oraz te wszystkie przypadki - nie mielibyśmy możliwości spotkać się w innych okolicznościach, bo ja uczyłam się i mieszkałam w zupełnie innym mieście, a tam, gdzie się poznaliśmy, byłam po raz pierwszy w życiu.
Ba, na koniec imprezy, bo oczywiście zostałam znacznie dłużej niż godzinę , umówiliśmy się na pierwszy wtorek po feriach, czyli za jakieś 10 dni, kiedy to na powrót miałam wrócić do wynajętego mieszkania. W tamtej chwili żadnemu z nas nie przyszło do głowy, że ten wtorek wypada dokładnie 14 lutego, czyli w Walentynki .

To zestawienie jest niezwykłe - w pozytywnym tego słowa znaczeniu:

Dziękuję!

ha, ha, no nie, ja nie szukalam meza a on zony. Szukalam, sama nie wiem czego. No niewazne. Troche mi sie pokomplikowalo zycie... A on byl blisko...
Ale moje dwie znajome poznaly swoich mezow w sieci. Jedna na allegro, druga na czacie muzycznym. I zyja dlugo i szczesliwie :-)

Na Allegro? Możesz to rozwinąć, bo wydaje się ciekawe?

Nie, nie wylicytowala go na aukcji   On cos u niej kupił i tak się zaczęła znajomość.

p.s mam ten refleks

Oto historia sprzed wielu lat. Była polowa lat 70-tych, byłam dzieckiem. Razem z rodzicami, bratem i babcią przebywaliśmy na wczasach nad jeziorami. Pewnego dnia, babcia zabrała mnie i brata do pobliskego miasteczka na zakupy. Było goraco i babcia postanowła zabrać nas na lody do kawiarni (nie było wtedy tzw ogódków, jak teraz). Babcia była kobietą bardzo elegancką, ale miała też hobby - wędkarstwo i nawet swój własny ponton, którym wypływała na ryby (to tak przy okazji).
Weszliśmy więc do kawiarni, chyba jedynej w tym miasteczku, babcia sunęła pierwsza, wyprostowana, w sukieneczce i na obcsikach, rozgladając się za wolnym miejscem. Za nią dreptal brat, a na końcu ja.
Niestety, kawiarnia była wypełniona artystami cyrkowymi z cyrku, który akurat zawitał do miasteczka. Jak na tamte czasy, towarzystwo bardzo kolorowe, panie pięknie ubrane, wymalowane, no i miejsca brak. Gdy tak szłam zrezygnowana środkiem kawiarni, zauważyłam, że przy jednym ze stolików, jakaś starsza, równie elegancka pani, gwałtownie zareagowała na widok mojej babci, wyprostowała się i z przejęciem szarapła za ramię siedzacego obok pana wskazując w kierunku babci.
Podeszłam więc do babci i zaczęłam mówić "babciu, a tam jedna pani..." nie zdążyłam dokończyć. Ta kobieta stała już przy babci i wołała "Aniu, to Ty?" babcia odwróciła się, zbladła i wyszeptała "Zosia...boże 30 lat!" Zaczęły płakać, obejmować się, mówić "zgubiłysmy się w 1945, w czasie ucieczki z Grudziądza" (uciekały przed "wyzwoleńczą" armią czerwoną, podobnie, jak tłumy innych ludzi). W kawiarni zrobiła się cicho, natychmiast ktoś zwolnił stolik. Babcia kazała nam zająć się lodami i nie przeszkadzać.
Zaczęły rozmawiać, wspominać.
Okazało sie, że była to jej najbliższa przyjaciólka, z którą spędziła prawie całą okupację, wspierały się i pomagały sobie nawzajem będąc samotnymi matkami i zgubiły się właśnie w czasie ucieczki miasta, gdy zostało już "wyzwolone" i narażone na rabunek, gwałty i samosądy. Babcia mieszkała wtedy (w latach 70) na Dolnym Śląsku, a jej przyjaciółka na Pomorzu, a spotkały się po 30 latach na Kaszubach.
*imiona zmieniłam

Kilka lat temu chciałam zmienić mieszkanie, więc starałam się w tym samym czasie sprzedać i kupić. Warszawa. Poszukiwania zawężone do 3 dzielnic.  Miałam już obgadane kupno mieszkania dla siebie, gdy przyszli klienci podpisywać umowę przedwstępną na zakup mojego mieszkania. Wpisujemy dane, adres zamieszkania i ...oni podają adres, pod którym ja mam zamiar zamieszkać. Poczułam się, jakby mi się nałożyły jakieś fakty, daty, adresy... jakby w wyniku stresu coś mi się w głowie poprzestawiało. Jednak okazało się, że kupcami mojego mieszkania są ludzie mieszkający next door mieszkania, które dla siebie kupowałam. Uważam, że to w wielkim mieście niesamowity zbieg okoliczności.

Przypadkiem tu zawędrowałem, ale fajny temat. Sam nie mam jakichś porażających historii, ale... mam dwie takie koleżanki, na które swego czasu wpadałem WSZĘDZIE. Poznałem je w pierwszym ogólniaku do którego chodziłem, a z którego mnie wyrzucono za zachowanie. Nie miałem kontaktu z tymi dziewczynami po zmianie szkoły (one zawsze razem się trzymały, nigdy niemal nie widywałem ich rozłącznie). Minął rok, ze znajomymi szliśmy rozbijać ognisko gdzieś na półwyspie. Siedziała tam już jakaś grupa ludzi, a tam m.in te koleżanki. I od tego się zaczęło. Wpadałem na nie w kilku różnych miastach. Hitem było jednak, gdy na wakacje wyjechałem do pracy w UK. Idę sobie ulicami Dunfermline a tam... te dwie koleżanki, znowu razem. I wiecie co? Od lat jesteśmy w trójkącie-związku.  Nie no, tak naprawdę wpadłem na nie jeszcze kilka razy w Polsce w różnych miastach znów, a po ostatnim razie kontakt się urwał.

Podczas spaceru z psem nagle zaczęło mi grać "Whom the bells tools" Metallici. CO bylo strasznie dziwne, bo nie slyszalam tego utworu od dobrych 7 lat i nawet niespecjalnie go pamietalam.

Po spacerze wrocilam do domu, zrobilam sobie obiad i siadlam do oglądania głupot na youtube. Odpalilam sobie jakis filmik z chyba ciekawostkami o jakiejs ksiazce i ku mojemu zdziwieniu miała ona ciekawostkę właśnie o tym utworze.

Jak sobie pomyślę o swoim życiu to mam takich zbiegów okoliczności znacznie więcej niż normalnych spotkań,znajomości,sytuacji
Na co dzień mam z moją córką
Ostatnio, na wyjeździe we Włoszech,wychodzimy rano z hotelu,tą samą nogą robimy krok do przodu,wpadamy w poślizg i dokładnie tak samo wywalamy się na tyłki.Mąż,który stał przy aucie i to widział stwierdził,że jesteśmy mega synchronicznie:)
Mnóstwo razy mówimy jednocześnie to samo

Jako dziecko miałam tę przyjemność spędzić wakacje w słynnym  Artieku na Krymie.Obóz w pięknym miejscu,u podnóża niezwykłej góry Ajudah,nad brzegiem morza,do tego międzynarodowe towarzystwo.Czego może chcieć więcej prawie 11 latka? Obóz ogromny,na jednym turnusie było ponad osiem tysięcy dzieciaków,więc idealne miejsce na nawiązywanie znajomości.Zaprzyjaźniłam się z dziewczyną starszą ode mnie,Rosjanką Aloną.Po dwóch tygodniach okropnie płakałyśmy rozstając się.Korespondowałyśmy jakiś czas ale coś dziwnego się stało,Alona napisała do mnie dwa zdania dosłownie,że przeprowadza się i nie może podać mi nowego adresu.Tak się nasza korespondencja zakończyła.
Po pół roku do naszego bloku sprowadzili się Rosjanie z rodzinami by remontować wschodnią cześć Linii Hutniczej Szerokotorowej.Wśród rodzin inżynierskich była też rodzina...Alony
Alona przez czas kontraktu normalnie chodziła do polskiej szkoły,byłyśmy sąsiadkami więc codziennie spędzałysmy kupę czasu ze sobą.Nie powiedziala mi nigdy dlaczego napisała wtedy,że zmienia miejsce zamieszkania i nie moze mi podać nowego.Widziałam,że chyba nie może,wiec nie dopytywałam.
Po dwóch prawie latach Alona znowu wyjechała.Jakiś czas pisalyśmy ze sobą,ale doroslyśmy i już nie miałyśmy wspólnych tematów.
Razu pewnego wyjechałam z córką i meżem do Tel Awiwu odwiedzić rodzinę.Kiedy córka jeździła hulajnogą po parku Ha Jarkon-moim ulubionym-zagapiła się i wanęła w chłopaczka,który akurat przebiegał.Chłopak zaryczany,ja podbiegam,próbuję pomóc i słyszę nagle zza krzaczków: Tiooomaaa -ten charakterystyczny głosik i akcent,którego nie zapomnę

Najpierw nas ochrzaniła nieco a potem...poznała  jak spytałam czy przypadkiem ma na imię Alona

Do tej pory mamy ze sobą kontakt.

W tamtych czasach moge podejrzewać,że nie mogła powiedzieć. Inzynierowie zajmujący się projektem wschodniej LHS byli trochę traktowani jak VIP szpiedzy

Ok, to jest wręcz niesamowite.

Kilka lat temu polecialem z zona na citybreak do Paryza.
Wychodzac rano z butique hoteliku ok 9tej usiedlismy na poranna kawke i niechcacy szturchnalem ( czytalem takie menu na lancuszky przytwierdzone do filara )
ladna modnie ubrana dziewczyne podczas zamowienia przy barze ( miala charakterystyczne spodnie w krate).
Gdy jedlismy sniadanie ona siedziala przy stoliku obok nas (my mielismy charakterystyczne walizki ) a po sniadanku kazdy poszed w swoja strone.
Caly dzien z zona zwiedzalismy centrum i polnocna dzelince. ok 4tej popoludniu gdy przechadzalismy sie po artystycznej dzielnicy
Zobaczylismy ja jak wychodzi z jakiegos castingu modelek. Myslelismy ze to jakies dejavu. minala nas i poprostu sie usmiechnelismy bo bylo to zabawne
W ten sam wieczor mielismy samolot powrotny ok 21szej. No i ta sama dziewczyna leciala z bramki obok w inne miejsce Europy.
Tym razem gdy nasze spojrzenia sie zbiegly kiedy zobaczyla nasze walizki wyskoczyla mina WTF? , blad matrixa!. Wymian usmiechow i tyle.
Paryz ok 11mln ludzi natkanc sie na ta sama osobe 3 razy w ciagu kilkunastu godzin...dziwne.

Wysłali mnie kiedyś na szkolenie z pracy daleko. Podróż pociągiem całą noc.
Wagon bez przedziałów. Siedzę sobie i nagle słyszę kilka siedzeń dalej znajomy mi głos męski, bardzo charakterystyczny. Facet zagaja rozmowę ze współpasażerką. Jednak z tego co mówi jej wynika, ze to nie ta osoba o której myślałam.
Opowiada o sobie,  że jest  wdowcem, bezdzietny, były wojskowy, jedzie do sanatorium. I takie różne fakty o sobie, gdzie to on nie był, co tam nie widział.
Gadał i gadał. Nawet zaczął się mały flircik, propozycje spotkania na tańce, kawkę. Pani też jechała do sanatorium bo akurat była zmiana turnusów.
I tylko to sanatorium było prawdą w jego opowieściach.
Bo gdy po jakimś czasie wstałam rozprostować nogi i przejść się to zobaczyłam, że to jednak on, mój sąsiad z ulicy gdzie mieszkałam z rodzicami. Na moje "dzień dobry" zamurowało go. gdy wróciłam to reszta podróży już była w ciszy, nie odzywał się do swojej współpasażerki.
Był żonaty, kilkoro dzieci, już nawet dziadek, pracował jako sprzedawca w sklepie żelaznym.
A te opowieści poligonowe to usłyszał od swojego brata, który faktycznie był wojskowym.

Mialem kiedys za nastolatka takiego ziomala na osiedlu domkow z bogatego rodu ( po reformie gospodarczej jego stary dorobil sie fortuny na przekretach kopalnianych - spolki weglowe ). Any way chlopak byl pusty na maksa bez nawet powietrza w mozgownicy czyli "zarowka", ale mial zawsze chajsu w brud i piekne puste lale sie do niego lepily z tegoz powodu ( szybko sie czlowiek nauczyl ze wiekrzy chajs ulatwia kontakty miedzy ludzkie i ze bogatym przyjemniej sie zyje ). Gadka znim konczyla sie zawsze zrytym beretem - nie ukrywam wszyscy go wykorzytywali bo jako gowniak mial swoja fajna sportowa fure krora wszystkich zawozil gdzie kto chcial bo "zebus " musial poszpanowac.  Czesto gralismy w kosza na jednym z parkingow gdzie jego stary ufundowal kosza ( a wtedy ameryka dopiero wkraczala do domow poprzez "telewizje satelitarna w kolorze" NBA bylo na topie, .....mial leprze warunki fizyczne i skoczny byl skurczybyk, na szczescie bystre myslenie bylo jego bolaczka wiec go czesto ogrywalem dla funu czy solo czy w teamie. Jak to bywa szkola srednia sie skonczyla drogi nastolatkow sie rozchodzily ( jego strarzy tez bo tatus czesto zmienial sekretarki a mamusia ogrodnikow ). Jakos tak wyszlo ze na poczatku wakacji poszlo o jakas pierdole "koleznake"  znajomosc sie skonczyla nie chcialem miec juz z nim nic do czynienia ever . Cale wakacje zasuwalem w sklepie zeby na koniec moc pojechac ze swoja dziewczyna na koniec europy jakas objazdowka to tu to tam po 2 dni az na Costa Brawa chyba z tydzien. Fajnie bylo sielanka podrozy az tu nagle nad morzem slysze "Ej Kufa Edek z krainy kredek!" i widze ten siwy pysk z wystajacymi zebolami na koncu europy za pare miesiecy fizycznej harowy zeby zapomiec ze zyje w pierdziszewie...znow ryl baniak przez pare dni i nachodzil nas na campingu. Tak ze ten...swiat maly jest.