Wieczna singielka - Netkobiety.pl

Wyjdź za mnie!!

Zacznijmy od tego, że w dzisiejszych czasach mężczyźni totalnie przewartościowali swoje potrzeby odnośnie kobiet i wymagania wobec nich. Być może jest to kwestia tego, iż na przestrzeni czasu jako kobiety stałyśmy się silniejsze, niezależne i potrafiące same o siebie zadbać. A mężczyzna zajął miejsce kobiety jako ta "słaba płeć" bo teraz w większości faceci chcą abyśmy byłe jak kochanki, niane, sprzątaczki i FACETCI którzy się nimi zajmą i zaopiekują.
Tak to prawda, że mężczyżni boją się silnych kobiet, niestety z moich obserwacji wynika, że w dzisiejszych czasach to kobieta musi się bardziej starać o poderwanie faceta niż facet o kobietę. Bo wychodzi z założenia, że jeśli "nie ta to inna". Wybór jak w supermarketach...

Do autork postu  - nie przejmuj się, jeszcze znajdziesz swego księcia albo on znajdzie Ciebie, pamiętaj tylko nic na siłe i nie doszukuj się w sobie jakichś mankamentów bo to jest po prostu chore, nie robisz nic źle, w końcu bycie sobą nie jest niczym złym - poznasz kogoś kto Ciebie doceni i będziesz odpowiadała mu w całej swojej krasie.

A ja uważam, że teraz faceci mają taki wybór, że mogą sobie przebierać w dziewczynach jak im żywnie się podoba, i tak masz rację odnośnie seksu - ale to nasza wina bo sobie na to pozwoliłyśmy i mamy teraz to co mamy.

i tym się właśnie różnimy od mężczyzn kiedy spotykasz się niezobowiązująco z kobietą ona na pewno po pewnym czasie zacznie sobie snuć plany na wspólną przyszłość, kiedy dla faceta akurat ta kobieta i ta znajomość ma prowadzić tylko do łóżka.

Przez pewną część kobiet jako potencjalni partnerzy odbierani są pewni siebie, nabuzowani testosteronem lovelasi, których te starają się przez łóżko skłonić do wejścia w "prawdziwy związek". Zazwyczaj z marnym zresztą skutkiem Jak już Navelbina raczyła była napisać.

A problemem Autorki jest to że jest jednak w innej lidze, lovelas może i jest w stanie z nią poflirtować, tylko że po jakimś czasie zaczną się normalne, codzienne rozmowy i wtedy, o ile nie jest ponadprzeciętnie rozgarnięty jak na lovelasa, okaże się że niewiele ma Autorce do zaoferowania.

Uwaga z cyklu "Woda jest mokra"

Brainless, gdybyś jeszcze nie zauważył, to pragnę Cię uświadomić że wątek nie dotyczy tematu ogólnego, tylko konkretnej osoby. To tak na marginesie

Dziwie się twoim problemom, dla mnie kobieta z twojego opisu jest idealna , mam nadzieję, że jest więcej takich kobiet jak ty i jakaś chociaż jedna z nich nie chce katolickiego ślubu , szczerze, może masz pecha właśnie przez wygląd i kolegów, każdy podświadomie myśli, że skoro taka ładna kobieta i ma tylu kolegów to na pewno jest zajęta i nie podchodzą. Może powinnaś zapisać się na forum/ do grupy, która zajmuję się modelarstwem, do jakiejś grupy ASG, rekonstrukcyjnej, z pewnością będą tam dominować mężczyźni, nie wiem w jakie grasz RPG i strategie (czy multi- czy singleplayer), jeżeli mutli to możesz zapisać się do klanu, które co roku mają jeden wspólny wyjazd i kogoś poznać.

Dziękuję Wam za wszystkie odpowiedzi, trochę głupio się poczułam, bo kreowanie się na ideał nie było moim zamiarem.

Żeby zburzyć ten obraz zrobię mały rachunek sumienia i powiem coś o moich wadach, a mianowicie jestem bardzo cyniczna jak na osobę w moim wieku, mam odrobinę ekscentryczny sposób bycia, często mówię nie na serio, posługuję się sarkazmem (zdaję sobie sprawę z tego, że dla obcych osób nie zawsze jest to oczywiste), uwielbiam czarny humor, mam dość kontrowersyjny, bardzo liberalny światopogląd, często się spóźniam, nie znoszę dzieci, lubię czasami zarywać noce i potem spać do południa.

Czy uważacie, że powyższe dyskredytuje mnie jako potencjalną partnerkę?

Ja nie chcę brać ślubu kościelnego a do cywilnego też mi nie spieszno

I gdzie te minusy.

A tak na serio jedyne co może Cię "zaszkodzić/zdyskredytować" to zależy co rozumiesz przez bardzo liberalny światopogląd (to zbyt ogólne stwierdzenie, chyba, że reprezentujesz wszystkie aspekty liberalnego światopoglądu), jeżeli chodzi np. "o wolny związek" to raczej niewielka liczba mężczyzn zaakceptuję taki element liberalnego światopoglądu.

Osoby bardzo religijne należą w obecnych czasach chyba jednak do mniejszości. Sam jestem agnostykiem ateistycznym. Poza tym kieruję się raczej empiryzmem i metodami matematycznymi przy poznawaniu rzeczywistości.

Walka między jednostkami? No tak to mniej więcej wygląda...
Cóż, autorko, odrobina cierpliwości i na pewno na kogoś trafisz. To nie powinien być byle kto

Rand, Hayek? Samotna libertarianka? Potencjalny obiekt westchnień wielu wolnościowców! ;-) Może powinnaś iść właśnie w tę stronę? Jest sporo inicjatyw wolnościowych w różnych miastach, ogromną większość stanowią tam oczywiście mężczyźni, więc jestem przekonany, że gdyby pojawiła się w tym środowisku atrakcyjna, młoda kobieta, wzbudziłaby niemałe zainteresowanie.

Możesz mieszkać np. w Rzeszowie, wtedy bym się nie zdziwił.

No ok, ale mowa była o osobach bardzo religijnych, a tych jest 15%, jak napisałeś.
Natomiast hipokrytów i oportunistów nie brakuje. Z tym się zgadzam.
Moim zdaniem jednak te 80% przy zastosowaniu odpowiedniej argumentacji da się przekonać do tego, żeby z hipokryzją skończyli.

EDIT: Częstochowa to duże miasto, dla mnie dużym miastem jest takie o liczbie ludności powyżej 40 tys. Sam pochodzę z miasta, które w szczytowym momencie miało ok. 103 tys. mieszkańców i było miastem wojewódzkim.

Hmm, wiesz, tak łatwo nie znajdziesz odpowiedniego faceta, tak samo jak normalny facet tak łatwo nie znajdzie normalnej kobiety.

Jesteś na dobrej drodze, niejeden facet chciałby taką kobietę, tylko z naciskiem na słowo facet, a nie imprezowi chłopcy z pustką w głowie, nie potrafiący sklecić zdania bez wtrącenia łaciny.
Ja na przykład szukam takich kobiet jak Ty, z olejem w głowie, zainteresowaniami, potrafiącymi się wysłowić, dla których tydzień nie zaczyna się w piątek, bo elo melo, a resztę walić.

Przyznaję się, że nie wiedziałem, że w ogóle istnieją takie filozofię, jedyna znana mi z tych co wymieniłaś to myśl liberalna Voiltaire'a i oczywiście Karol Darwin, o reszcie musiałem się douczyć na wikipedii. Widać, że humanistka z Ciebie, ja jestem umysł ścisły, gdybyś mnie zapytał o coś z Informatyki, Fizyki, Matematyki, Astronomii, Geografii Materiałoznawstwa i Mechaniki to pewnie wiedziałbym o czym mówisz, najśmieszniejsze, że już parę razy zdarzyło mi się, że zostałem nazwany erudytą, chociaż znaczenie tego słowa musiałem sprawdzić w słowniku.

Czyli jednym słowem, twoje poglądy są zdrowe, normalne wyznawane przez wielu mężczyzn.

Argumenty działają tylko na ludzi rozumnych i o otwartych umysłach, po prymitywne jednostki na argumenty reagują agresją w stosunku do twojej osoby, dyskusja z pseudo-katolikami kończy się zwykle dwoma słowami, "bo trzeba w coś wierzyć"; "bo ateiści to pesymiści". Moja rodzina (rodzice) to te 15% prawdziwych katolików, mimo to ja i mój brat należymy do tej 5% grupy i nie da się dyskutować z rodzicami racjonalnymi argumentami, zwykle jak podważam ich wiarę, to mówią "Jak możesz Boga krytykować", "szatan przez Ciebie mówi"   lub patrzę wcześniejsze argumenty.

Ja odszedłem od katolicyzmu, bo to szkodliwa masochistyczna organizacja czcząca cierpienie sprawcy wszelkiego cierpienia i doszukująca się w tym dobra, która uważa, że cierpienie jest niezbędne w życiu, ja sądzę, że jest całkowicie niepotrzebne, co więcej uważa twórcę tego wszystkiego za kochający ideał, który jednak nie stworzył idealnego tworu człowieka, dodatkowo osoba żyjąca bez stresów, cierpienia, będąca twórcą tego całego zła (Bóg), ma wg tej chorej ideologii prawo sądzić istoty żyjące i doświadczające biedy, głodu i cierpienia, dla mnie to chore, to tak jakby terrorysta po zamachu terrorystycznym, miał prawo osądzać swoje ofiary czy zrobiły wszystko by uniknąć śmierci w jego zamachu. 

Jego antagonista Szatan to tak naprawdę jego służalec, który likwiduję wszystkich jego przeciwników (i gdzie tu jego bunt, skoro jest dalej służalcem?), dodatkowo to organizacja multi-kulti, którego nie cierpię i uważam za niszczenie cywilizacji i postępu technologicznego (mieszańce mają coraz niższe IQ)

Co do autorki, o ile nie mieszka w Polsce wschodniej, to po moich doświadczeniach widać, że przeprowadzka nic nie da, bo w pozostałej części Polski mieszkają podobni ludzie, jedyne co może zrobić to wyjść poza swoje obecne środowisko i poszukać nowych znajomych.

Cóż, jestem weteranem, od gimnazjum podważam wszystkie istniejące aksjomaty i uwielbiam wykorzystywać prawo przeciwko w nie ślepo-wierzącym, ich mina na koniec wynagradza mi wszystkie  trudy i niedogodności, widać nie bez powodu mówiono o Mnie mistrz ciętej riposty Nie bez powodu raz w życiu nie dostałem świadectwa z paskiem z powodu "złego zachowania", bo powiedziałem wprost
wychowawczyni, że nie jest sprawiedliwa i ma swoich ulubieńców, których faworyzuję...

Edit: To może dla mnie wszyscy ludzi są po prostu zbyt zwyczajni i podobni do siebie

Na początek chciałam sprostować jedną kwestię, nie jestem ateistką, ale raczej skłaniam się w kierunku oświeceniowych koncepcji deistycznych.

Przeprowadzać się na razie nie zamierzam, bo trzyma mnie tu uczelnia, raz się przeprowadziłam, kiedy rozpoczęłam studia, pochodzę z prowincji, a obecnie mieszkam w największym mieście w Polsce. W środowisku związanym z ruchem naukowym, w którym obecnie się obracam około 90% to tacy "prawdziwi" katolicy/konserwatyści. Są to ludzie, z którymi można normalnie podyskutować, nie jacyś nawiedzeni fanatycy religijni, to środowisko odpowiada mi jeśli chodzi o relacje towarzyskie/koleżeńskie, ale nawiązanie relacji partnerskich byłoby z takimi osobami raczej niemożliwe, ze względu nie tyle na kwestię praktyk religijnych, ale takie ogólne zapatrywania na naturę ludzką, przykładowo ja chorobliwie nie znoszę dzieci i w ogóle nie wyobrażam sobie kiedykolwiek ich mieć, gdybym zaszła w ciążę to z pewnością zdecydowałabym się na aborcję, a co za tym idzie nie mogę mieć partnera, według którego byłabym morderczynią. W dodatku większość mężczyzn z mojego otoczenia marzy o gromadce dzieci, więc nasze wizje przyszłości są nie do pogodzenia.
(Spoko, nie wyskakuję z czymś takim na pierwszej randce )

Zdaję sobie sprawę z tego, że na moim środowisku świat się nie kończy, ale poza nim jest mi ciężko poznać kogoś o podobnym stylu życia do mojego, w wielkomiejskim środowisku życie większości młodych ludzi sprowadza się do roli Stachanowca wyrabiającego w korporacji 300% normy, wyciskaniu na siłowni i spędzaniu wieczorów w nocnych klubach na wyrywaniu lasek (swoją drogą dobrze zostało to opisane w Pokoleniu Ikea). Próbowałam umawiać się z takimi mężczyznami, często na pierwszy rzut oka byli czarujący, ale ciężko było nam znaleźć nić porozumienia. Nie chcę nikogo w ten sposób obrazić, nie gardzę rozrywkowymi ludźmi, uważam, że każdy ma prawo spędzać czas w taki sposób jaki mu odpowiada, tylko że ja męczyłabym się z kimś takim, a on ze mną.

Wiem, że jestem dziwna.

Mam wrażenie, że wielu facetów ze stowarzyszeń libertariańskich woli właśnie panienki 2D. 

Alone te doktryny są niszowe i raczej wąskie grono ludzi wykazuje nimi zainteresowanie, więc nie dziwi mnie, że ktoś mógł o nich nie słyszeć, taką typową humanistką nie jestem, kiedyś nawet chciałam iść na polibudę, ale o wielu zagadnieniach z zakresu nauk ścisłych pojęcia nie mam i to jest ciekawe, że każdy człowiek jest inny i ma inne zainteresowania.

Może polecacie jakieś miasto pod kątem przeprowadzki w przyszłości?

Ja doskonale Cię rozumiem, sam uciąłem znajomości z kobietami lubiącymi wyskoki do klubów w weekend (poza tym były idealne ), ja nie cierpię takich miejsc, tak jak i miejsc, gdzie jest ogólnie tłok i dużo ludzi, duszę się po prostu w taki miejscach, raz nawet dostałem ataku paniki i dlatego unikam ponownie takich sytuacji. Również nie chce być dla kogoś przysłowiową kulą u nogi, jeżeli druga osoba miałaby przeze mnie zrezygnować ze swojej ulubionej rozrywki to dla mnie jasne, że nie ma sensu brnąć w związek z kimś takim.

JA polecam Wrocław, najlepsze miasto w jakim mieszkałem. Czuć tam "przysłowiowy zachód i dobrobyt", dużo wydarzeń kulturalnych, ładne miasto, dużo parków, jest co robić. Na razie orbituję wokół niego, ale już dzieli mnie od niego zaledwie 106 km , może przy następnej zmianie pracy wyląduję we Wrocławiu?

Ciekawe. Obserwuję warszawskie środowisko naukowe, ale mam zupełnie inne spostrzeżenia: ono jest ideowo bardzo zróżnicowane - znajdziesz w nim skrajnych konserwatystów, ortodoksyjnych katolików, monarchistów, konserwatywnych libertarian, lewicowych libertarian, klasycznych liberałów, bezideowych post-polityków, socjaldemokratów, zielonych, feministów, socjalistów, trockistów itd. Wielu z nich chce mieć dzieci w młodym wieku, wielu w ogóle ich nie chce. Generalnie: dla każdego coś się znajdzie. Nasze inne spostrzeżenia wynikają pewnie z tego, że działamy zapewne w obrębie dwóch różnych dyscyplin naukowych. A może Ty studiujesz na UKSW? To by wiele wyjaśniało.

To normalna cecha introwertyków; takich osób jest w społeczeństwie całkiem sporo, tylko są trochę mniej widoczni. Jeśli szukasz mężczyzny podobnego do siebie - niezbyt towarzyskiego i rozrywkowego, trochę samotnika, żyjącego nieco z boku, introwertycznego - to nie liczy, że ktoś taki zacznie z Tobą flirtować na środku ulicy, bo to bardzo mało prawdopodobne. Tacy mężczyźni zazwyczaj muszą poobserwować kobietę, aby uznać, że byliby zainteresowani nawiązaniem bliższej znajomości. Dlatego najlepszą receptą jest funkcjonowanie w grupach, w których pojawiają się mężczyźni o takich cechach. Można też spróbować polować na takie rodzynki przez Internet, względnie dać im się upolować w ten sposób. :)

Takie preferencje ma dziś wielu mężczyzn, nie tylko ze stowarzyszeń libertariańskich. Takie czasy.

Jeśli można chciałam bym zadać pytanie pokrewne do tematu (Sory jeśli robię gafe pisząc to tutaj, ale po postach widzę że dyskusja nadal trwa a ja mam Nadzieje że może tu ktoś będzie w stanie odpowiedzieć ), a mianowicie mam 24 lata i chcę wyjść na koncert o klubu ale obawiam się że nie koniecznie jestem znaleźć koleżankę która byłaby wstanie iść ze mną i zastanawiam się czy nie wypadła bym sama źle w oczach potencjalnego faceta i wo gule wypada chodzić na takie wydarzenia samemu? Czy wypada poprosić znajomą z którą jeszcze niedawno studiowałam ale od niedawna(od zakończenia czyli jakieś 2 miesiące) nie specjalnie utrzymywaliśmy znajomość.

Ta pisownia spowodowała spięcie w moim mózgu z rana

W Realu już chyba nie dasz rady, bo przerobili je na Auchan Na uczelni możesz "upolować introwertyka", w komunikacji miejskiej, przez znajomych, w sklepie, na zlocie fanów (konkretnej gry, RPG), wydaje mi się jednak, że najłatwiej będzie Ci będzie znaleźć go wirtualnie grając w jakąś grę MMORPG lub na jakimś  forum takim jak to

Problemy z parkowaniem są duże (nie wiem czy jak  Wawie, bo zwykle jak tam bywam to jest jakiś dzień wolny od pracy), zwłaszcza, że nawiedzony prezydent Wrocławia promuję rowery i wszędzie wpycha ścieżki rowerowe, sam dojeżdżając sobie pod sam ratusz autem...  dodatkowo dochodzi jeszcze masa dróg jednokierunkowych, ale aż takiej wielkiej tragedii nie ma, jak byłem dwa tygodnie temu ze znajomymi w Wrocławiu to bez problemu znaleźliśmy miejsce na Galerii Dominikańskiej (najlepsze miejsce do parkowania auta, gdy chce się iść na rynek), niby jest nowy duży parking nowy targ, ale cenowo powala (w galerii dominikańskiej pierwsza godzina jest darmowa druga kosztuję 2 zł, a następne 4 zł, na nowym targu płacisz 5 zł za pierwszą godzinę i 5,5 za każdą następną, dla mnie to złodziejstwo)

Sama zauważyłaś, że masz dosyć męskie zainteresowania, więc chyba najlepiej poprzez jakąś aktywność, która związana byłaby z Twoimi pasjami. Myślę, że np. w różnych grupach pasjonatów gier RPG powinna być duża reprezentacja introwertyków. Na pewno są jakieś fora na ten temat, organizuje się zloty, spotkania, wiem nawet o jednej warszawskiej kawiarni, która dedykowana jest dla osób o takich zainteresowaniach. Generalnie introwertycy są wszędzie (nawet i w klubie pewnie jakiś się trafi - poszedł dla świętego spokoju, aby znajomi przestali mu zawracać głowę, lub chciał się upewnić, że takie rozrywki nie są dla niego), ale oczywiście w pewnych grupach szanse na ich spotkanie są większe. Podaj listę cech, których posiadanie przez mężczyznę jest warunkiem koniecznym do tego, abyś się nim zainteresowała, a wówczas może łatwiej będzie coś doradzić i ocenić szanse na powodzenie tego przedsięwzięcia. :)