Czy mloda mama znaczy samotna?? - Netkobiety.pl

Na piaskownice to znacznie za wcześnie...

A co do koleżanek nie odpowiada im fakt że jestem mamą bo one tego nie doświadczają są w związkach ale bez większych zobowiązań. Więc jedynie przeszkadzam im jak jestem z małym.

Autorko, ja Twoje koleżanki rozumiem, bo sama unikam jak ogień spotkań z koleżankami, które mają dzieci -jeśli na owym spotkaniu mają się pojawić ze swoimi pociechami. Dzieci nie lubię, czasu na spotkania towarzyskie mam na tyle mało, że nie chce, aby dotyczyły one problematyki jaka mnie całkowicie nie interesuje - ząbkowanie, pierwsze kroki, problemy z ciążą, po ciąży - a to jest nieuniknione, jeśli mały, dla większości słodki skrzat śmiga między gośćmi na spotkaniu.

Myślę, że część Twoich koleżanek też ma takie odczucie. Możliwe, że ich sympatia do Ciebie, nie jest tak silna, aby taką niechęć przełamać.
Proponuje, abyś wychodziła sama, umawiała się z nimi, jako Ty, a nie Ty plus maluszek - bo jest to deprymujące - nie wszędzie z dzieckiem wejdziesz, jesteś dość ograniczona co do wyboru miejsca i czasu - wiadomo, dziecko wymaga opieki, nakarmienia, przewinięcia ect.

Ja absolutnie nie krytykuje niczyjej decyzji o dziecku - chce, ma - po temacie. Tylko patrząc na problem Autorki z perspektywy właśnie koleżanki młodych matek - uważam, że pojawianie się z dzieckiem na większości takich spotkań zwyczajnie prowadzi do zmniejszenia ich ilości, a w konsekwencji braku.

Dla chcącego nic trudnego. Jestem młodą mamą, ciągle utrzymuję kontakty z koleżankami z liceum, ze studiów. Moje życie towarzyskie nie ucierpiało ani trochę, ale pamiętaj, by nie opowiadać non stop o dziecku koleżankom które dzieci nie posiadają. Ja z koleżankami widuję się częściej, niż nie jedna osoba która nie posiada dziecka. Po prostu piszę, umawiam się i jeżeli mają czas, jadę. Owszem, mam to szczęście, że obie babcie zawsze w pogotowiu a i ja chętnie złapię trochę oddechu od córki jeżeli chcę wyjść w weekend z mężem i znajomymi na imprezę, daję wcześniej znać mamie która z chęcią zamienia się w pracy i zostaje z wnuczką. Na drugi dzień może trochę niewyspana, ale dajemy radę. Jak koleżanka chce iść na kawę, jest ładna pogoda, pakuję córkę w samochód i spotykamy się na rynku. Jak nie ma pogody, to w galerii. Koleżanki które odmawiały, tylko dlatego że będę z dzieckiem? Olałam. Zostały te prawdziwe, które mają do mojej córki świetne podejście i razem spędzamy miło czas a i bez dziecka czas jak trzeba jakoś ogarnę. Nie jestem typową matką polką 24/h non stop z dzieckiem, ale macierzyństwo i tak zweryfikowało prawdziwych przyjaciół i chwała mu za to. Ile warci są Ci, którzy odpadli? Na to pytanie, odpowiedz sobie sama.

Przeczytałam wszystkie odpowiedzi i fajnie że zdania są podzielone. Bo nie każdy trafia na grono znajomych którzy nie mają problemu z dzieciakami. Ja co prawda nie należę do mam co ciągle o kupkach gadają ale nie da się ukryć że mały oczekuję 100% mojej uwagi. Nie mam kogoś komu mogę go w każdej chwili podrzucić ;-). Więc on jest zawsze zemną. No niestety moje koleżanki tego nie akceptują i zostałam z tym sama. Co do wyjścia do parku jasne są tam młode mamy ale temat ciągle moje dziecko JE to JE tamto lubi to sramto... no męczące tym bardziej że babskie spotkania fajnie by bylobjak by stały się odskocznia od pieluch i zabawek. I wcale nie czuję się gorsza przez to że mam dziecko bo jestvnajwiekszym szczęściem ale jak każdy człowiek potrzeba mi chwili oddechu albo po prostu wyjścia z 4ścian

Nie chcę być napastliwa i agresywna, ale nie pochwalę Cię, Supremacja. Co to za przyjaźń, która zawodzi w momencie, kiedy okoliczności stają się mniej atrakcyjne? Egoizm do kwadratu.
Niestety, nie wszystkie młode matki dysponują samochodem, rodzicami w odwodzie i możliwością wyjścia bez dziecka.
Takie koleżanki jak Ty pożegnałabym bez żalu. Na szczęście mnie to nie spotkało i nieraz wpadałam do którejś z dzieckiem w wózku, bywałam też odwiedzana w domu albo umawiałam się na spacer po mieście.

Rozumiem, ale ciężko pracuje, mam mało wolnego czasu, stosunkowo odpowiedzialną pracę praktycznie wyłącznie w męskim towarzystwie. Skoro już wychodzę i poświęcam swój czas to chce spędzić spotkanie towarzyskie bez wrzasku dzieci, bez debat o kredytach hipotecznych i problemach z teściowymi - nie mój zakres zainteresowań, inne priorytety, inne wybory.

W czasie spotkanie chce się zrelaksować, napić drinka, powspominać stare czasy, pożartować, pójść do klubu albo spędzić wieczór z koleżanką na plotach - to egoistyczne, że nie lubię ich dzieci - może tak, ale wolny czas spędzam tak jak mam ochotę - czy to sprawia, że część koleżanek żegna mnie bez żalu - i wzajemnie - nie zmuszam nikogo do kontaktu ze mną, podobnie siebie do kontaktu z małymi dziećmi