Jak rozumieć zachowanie dziewczyny? - Netkobiety.pl

To i jej się odechciało, bo ileż można?

A po prostu - nie wyczuła zainteresowania z Twojej strony, to sobie dała spokój. Teraz Twój ruch. Ale nie wiem, czy nie za późno.

O ile zrozumiałam, to spotkanie nastąpiło po dłuższym czasie od deklaracji, że ona nie chce związku i z jej inicjatywy. To nie przyszło Ci do głowy, że mogło jej się zachcieć?

Normalnie, z reguły nie wie się na pierwszym spotkaniu, co będzie dalej ewentualnie można wiedzieć od razu, że nic nie będzie

Ty się nie pytaj przy najbliższej okazji, tylko teraz Twoja kolej na zaproponowanie spotkania. Ale jak już wspomniałam - nie wiem, czy nie przegapiłeś momentu i czy coś z tego jeszcze wyniknie... Ja bym się na jej miejscu zniechęciła. Bo jak długo można faceta zachęcać, jak on sam zero inicjatywy?

Na razie po prostu sie z nia spotykaj i dobrze sie bawcie.
Po co Ci jakies deklaracje teraz? Na razie sie dopiero poznajecie.
Obserwuj jej zachowanie w stosunku do Ciebie, jak wykazuje inicjatywe w dotyku i pocalunkach, oraz umawia sie i przychodzi na umowione spotkania to jest juz dobrze.
Tematu zwiazku w ogole bym nie poruszal, niech ona sama zapragnie miec Cie na wylacznosc, wtedy sama ten temat poruszy.

Nie wiem co z nami będzie to jest klasyk! To znaczy mniej więcej, że jest już posprzątane. Kobieta będzie Cię teraz sprawdzać jak bardzo domyślny jesteś. Jak będziesz bardzo niedomyślny to w końcu powie Ci wprost że nie chce się z Tobą już spotykać. Mógłbym to jeszcze opatrzyć jakimś cynicznym komentarzem (coś dzisiaj jestem w bardzo cynicznym nastroju ) ale w uproszczeniu to znaczy odpuść sobie chłopie i poszukaj sobie innej kobiety.

Ludzie są ogólnie bardzo skomplikowanymi stworzeniami i ja dla uproszczenia opracowałem sobie zbiór tzw. heuristics, które mi pomagają przetrwać w życiu. Dla mnie ta kobieta jest osobą wysokiego ryzyka. Jak dla mnie wysłała dwa niebezpieczne sygnały:
1. powiedziała nie wiem co z nami będzie
2. jest niezdecydowana
Moje doświadczenie życiowe mówi mi, że to znaczy, że prędzej czy później będą kłopoty albo też ten cały związek będzie pełen takich fochów i zabiegań. Ona będzie uciekała bo będzie chciała, żeby on ją gonił itp. itd. Ja nie mam zdrowia na takie podchody.

Choć tak jak już chyba kilka razy pisałem na forum. Uwielbiam się mylić w takich razach jak ten. Czuję się super jeśli ktoś mi powie, że moje heurystyki są zbyt pesymistyczne i musze je skorygować w stronę bardziej optymistyczną

Widzę również ryzyko, ze ona może być niestety wampirem emocjonalnym. Potrzebuje autora, żeby odbudować swoje ego, które teraz leży zapewne u niej w gruzach ale jak stanie znów na nogach to go wyrzuci jak zużytą chusteczkę do nosa. I tutaj znów chciałbym się mylić ale to niestety podpowiada mi moje doświadczenie.

Tomek4811 - jeśli Cię to pocieszy, to Twoje zasady moim zdaniem są jak najbardziej słuszne........  w odniesieniu do facetów   Kobiety są jednak wtłaczane w inne role społecznie i kulturowo i czasem ten króliczek biegnie dla pozoru, mimo że chce być złapany.

Ryzyko w przypadku tej pani jest zwiększone, ale nadal uważam, że Autor nic nie straci ryzykując. Najwyżej się przekona, ze jego ostrożność była uzasadniona. Chyba że woli żałować czegoś, czego nie zrobił, niż tego, co zrobił.

w zasadzie to właśnie takie mam przeczucia, jednak jakoś rozum z rozsądkiem nie mogą dojść do porozumienia i stąd właśnie te problemy.
w ogóle to widzę, że mamy jakieś bardzo podobne style rozumowania, w sensie dość pesymistyczne i w równie podobnym stopniu chciałbym się mylić

to nie jest tak z tymi esemesami, nie mam na tym punkcie żadnej paranoi, ani nie jestem przewrażliwiony. po prostu zauważyłem, że często zaczynała rozmowę, a po ostatnim spotkaniu trzeci dzień ciszy.

zwolennikiem internetowego poznawania się też nie jestem, w tym przypadku wyszło to tak całkowicie przypadkowo i nigdy nie pomyślałbym, że to się tak rozwinie.
i co do tego internetu to uwierz, że podczas rozmowy z nią też trudno to wyczuć, bo podczas spotkań jest inna niż podczas pisania, nie wiem jak to wyjaśnić konkretnie... po prostu mam wrażenie, że te spotkania to jest dla niej chwila czegoś miłego, a później jakby o tym po prostu zapominała, tak jak gdyby nigdy nic się nie działo.

tak było, poprzedni partner grał na dwa fronty kiedy byli razem
z tego co się dowiedziałem było to dooobre 5-6 miesięcy temu, ale czasami wspomina o nim, kiedy piszemy, że gdzieś go z kimś widziała itd. natomiast podczas spotkania ani razu nie poruszyła tego, ba, kiedy ja o coś zapytałem, nic poważnego, jakaś drobnostka związana z jej byłym, od razu zmieniła temat

to nie jest tak, że się boje. nienawidzę takich gierek, kiedy ktoś się bawi drugą osobą, z resztą...sama otwarcie dość dawno temu, jeszcze przed pierwszym spotkaniem powiedziała, że żadnych nadziei nie będzie robiła, mieszanie w głowie też nie będzie, że też tego nie lubi itd. i z takim nastawieniem właśnie szedłem na pierwsze spotkanie i drugie, a później... no własnie.. namieszała jednak w głowie

prawda w stu procentach i wydaje mi, że mimo wszystko jednak tą teorię zastosuje w praktyce, alee.. będę również się pilnował, jeśli to gra, żeby za daleko w to nie zabrnąć.. w ostateczności zawsze można odwrócić rolę i chamsko się pobawić, ale to w tym najczarniejszym scenariuszu, jak wszystko będzie pewne 

zaryzykuję i spróbuje, co prawda na brak dylematów i rozterek na obecną chwilę nie narzekam, ale spróbuje, mam nadzieje że zawiodę się w pozytywnym aspekcie, a jeśli niee.. cóż, trochę się człowiek najwyżej pomęczy

co prawda w głowie i tak mam w dalszym ciągu sajgon, ale jakoś szkoda nie spróbować..

a kwiatka póki co, chyba sobie daruje, chociaż przemyślę jeszcze, zawsze to jakaś inicjatywa z mojej strony będzie, a ciekawi mnie reakcja w gruncie rzeczy
a jeśli miałbym go podarować to nie w kinie, pubie, kawiarni itd. bo wiem że mało praktycznie, tylko raczej na spacerze w parku, tam aż takim obciążeniem chyba nie będzie

Nie do końca mogę się z Tobą zgodzić. Owszem, stereotypy się chwieją, ale zmiany nie są aż tak szybkie.
Poza tym umiejętność "grania w otwarte karty" to też jest moim zdaniem kwestia trochę osobowości. Nie każdy po prostu dojrzale umie. Nie twierdzę, że kobiety i mężczyźni nie są podobni, ale pewne wzorce działają (a nowe pokolenia mają ksiązki o zołzach).

Koniec offtopu

Dobrze sobie teraz myslisz.
Jak ona chciala sie spotkac to byles dostepny, jak Ty proponujesz a jej nie pasuje, to gdyby byla zainteresowana Toba, zaproponowalaby inny termin.
Mysle ze stawianie jej kina mozesz juz sobie darowac.

a mógł się człowiek po prostu trzymać założenia z pierwszego spotkania, a jak zaczęła się rozpędzać kulturalnie opie*dolić, a tak.... przykro jednak jakoś kuźwa

wieeem... tego kwiatu pół światu itd. itd.

ale nie ma tego złego w zasadzie...teraz można będzie w stu procentach oddać się swojej pasji, bez zbędnych myśli pałętających się po pełetynie

ciekawi mnie tylko jak przerwie milczenie, o ile przerwie, bo mi się totalnie odechciało wszystkiego..domniemam, że zapewne skończy się tak, że to wszystko okaże się wyłącznie moją winą. no ciekawe..

dziękuje bardzo za porady, wiem że to dziwnie może zabrzmieć, ale na prawdę tak lżej mi się zrobiło i teraz widzę tę różnice w spotkaniach... ja się spotykałem, bo chciałem, a ona bo miała ochotę no i chyba na tym cały ten problem polegał

ale nie zmienia to faktu, że ciekawi mnie jej kolejny ruch, czy jakiś będzie w ogóle

jeśli będzie i zacznie mówić to, o czym wspominasz:

to ja już się postaram zrobić jej rachunek sumienia

napisała, dzisiaj żebym się nie gniewał i fochów nie strzelał, podejrzewam, że po wczoraj, bo dość wylewny nie byłem, a po prostu już nie chciało mi się prowadzić dalszej rozmowy, więc szybko, ale kulturalnie zakończyłem konwersacje i odpisała jeszcze na to, ale ja już nie
wspomniała, że jeszcze że weekend nadrobimy wszystko, czyli znowu wszystko pod siebie robi
co prawda żadnych większych planów nie miałem na weekend i odpisałem, że' nie wiem', tak wiem jaka to zagrywka... ale chciałem pograć ten jeden raz   no i muszę to przemyśleć czy iść

też nie wiem czy takie gierki mi się podobają, bo jeśli cały czas ma to tak wyglądać..

Co tu dużo mówić, głupi jest człowiek po prostu, no..

Na razie milczy, ja tego przerywać nie mam zamiaru.

A co doświadczenia z zaangażowaniem obustronnym to chyba masz rację, widocznie takiego nie posiadam.
Z kilkoma dziewczynami co prawda spotykałem się, ale widocznie w żadnym przypadku tego nie było.

Cóż, trudno się mów, nie ma sensu dalej drążyć tego tematu, może następnym razem będzie lepiej

Dziękuję za rady jeszcze raz

Doobra.. wiem, że temat miał być zakończony, alee... blisko po tygodniu odezwała się, mi szczerze nie chciało się pisać, więc starałem się ją delikatnie zbyć, ale nie dała za wygraną..
zaczęła wypytywać czego się nie odzywam, czego tak pisze dziwnie, czego jestem zły i tak cały czas, przez dobre kilka godzin w sumie męczyła, w końcu napisałem wprost (tak, wiem..dziecinnie wyszło..) że skoro wszystko olewa i się dobrze bawi, niech się bawi dalej, ale beze mnie
zaczęła zaprzeczać, że to nie jest prawda, że tak na prawdę nie jest, noo i jeszcze napisała, coś takiego, że aktualnie nie jest gotowa na stały związek, ale chciała się powoli lepiej poznawać i zobaczyć co z tego będzie i dlatego trochę trzyma dystans...-czy to nie jest oksymoron i jednocześnie fakt, że się bawi ?
pomijają fakt, że pisze o oczywistej rzeczy, że raczej po kilku spotkaniach nie zakocham się na zabój i nie będę wyznawał miłości..
i poza tym..chyba wychodzi na to, że klei się, przytula i całuje z byle jakim poznanym kolegą.. ?

to taki wstęp był i rozwinięcie tematu, mam inny problem. Na dniach chce się spotkać, napisałem że raczej już nie mamy o czym rozmawiać, odpisała że jej się tak nie wydaje.
Podejrzewam, że odpuści sobie temat spotkania, alee..gdyby jednak nie odpuściła zgodzić się i pójść i tak ostatecznie zakończyć ten epizod czy po prostu (dziecinniej) olewać, nie pisać nic ?

wiem kurde, że to całe pisanie i temat w opór dziecinnie wygląda, ale chyba inaczej to się normalnie nie da..

Sinner,

szkoda mi trochę Ciebie, że ta historia jednak ma ciąg dalszy. Bo mnie się wydaje na podstawie Twoich postów, że szukasz raczej trwalszej relacji, a trafiła Ci się laska-huśtawka, która zawraca głowę nic nie obiecując (bo nie jest gotowa, co zresztą może być zgodne z prawdą). I gdyby się nie odezwała, to byś sobie przeszedł nad tematem do porządku dziennego, a tak to zamiast coś fajnego przy ładnej wakacyjnej pogodzie zrobić, zastanawiasz się, co z tą niezdecydowaną niunią...

Oczywiście mogę się mylić, co do Ciebie. I tutaj rada NiesmialegoMizogina wbrew pozorom nie jest taka głupia - nastawić się na zabawę i korzystać, bez wyrzutów sumienia i się zobaczy. Pytanie tylko, czy tak chcesz i umiesz.

Ale jeśli się nie mylę, to odpuść sobie tę znajomość. Spróbowałeś, ale jej reakcja była jaka była i IMO sugerująca, żeby sobie darować. Natomiast wydaje mi się, że dziewczyna Ci się podoba i trochę cieszy Cię, że pozornie zabiega o Ciebie, więc dajesz się wkręcać w temat, mimo że intuicja, co widać w kilku Twoich poprzednich postach, podpowiada Ci ostrożność. (O forumowiczach nie wspomnę). Jeśli więc nie jest to ostatnia dostępna kobieta w promieniu 200 kilometrów to ja bym dała sobie spokój i nie spotykała się więcej. Szansa na zostanie klinem jest minimalna, a raczej będziesz nabijał ten wątek zastanawiając się regularnie, co tym razem ona sobie umyśliła.

Tyle z mojej strony.

A po ile macie lat, tak dla porządku pytam?

Wstyd się przyznać do błędu, alee temat został ostatecznie zakończony.

Rzadko kiedy słucham rad innych, mimo że najczęściej mają rację. Tak też było w tym przypadku.

Kilka dni temu miałem wolną chwilę, a że byłem niedaleko jej pracy pomyślałem ze wpadnę na chwilkę w odwiedziny no i kiedy czekałem na nią, okazało się że razem ze mną czeka również na nią jej drugi kolega.
Powiecie, że niby nic takiego, ale kiedy proponowałem wielokrotnie, że odporwadze ja kawałek zawsze odmawiala.
Według niej wszystko jest jak najbardziej w porządku i nie ma sobie nic do zarzucenia i ze jak zwykle to mój dziwny wymysł i na koniec dodała, że ja śledzę i jej tekst że się mną wcale nie bawi..ja na prawdę jestem cierpliwy, ale wtedy to nawet nie wiedziałem że aż tak ktoś może mnie zdenerwować.

Po tych słowach i tym co widziałem, decyzja raczej, przynajmniej dla mnie była logiczna i sensowna.

Najlepsze, że przed tą akcją, dosłownie wieczór wcześniej pisała do mnie mniej więcej, że oprócz mnie nie ma z kim pisać, wychodzić itd.

Nie powiem, zabolało, ale mam nadzieję że szybko przejedzie.

A poza żałuję i tym razem, że nie posluchalem się innych.

Dziękuję za wszystkie rady i to, że czytalscie te wypociny ale mam dobrą wiadomość, gwarantuje, że szybko tutaj już nie wrócę z takimi problemami.

Gościu-ty jakiś ślepy jesteś czy co ? Przecież jej zależy. Wszystko w twoich rękach. Ona jest gotowa - dzieciaku.

Ty tak serio ?

Normalne jest, że się człowiek może lekko zdołować jak zostanie odrzucony. Ale zachowaj trochę proporcji.. Spławiła Cię laska, która kręciła, zwodziła a potem nawet na głupie cześć nie umiała odpowiedzieć.  Tutaj z góry było wiadomo, że sprawa śmierdzi i po prostu wyszło w końcu wszystko na światło dzienne. A dramatyzujesz, jakby Cię miłość życia zmieszała błotem. Trochę można pocierpieć, że się nie udało, ale czy odrobine nie przesadzasz? Ostatnio się rozpisywałam o budowaniu ciekawego życia, żeby się nie przejmować jakimiś wpadkami z dziewczynami i chyba Tobie też bym to samo poradziła.
Przestań marudzić, koniec lata się zbliża, wykorzystaj fajną pogodę, spotkaj się z fajnymi znajomymi, wyjdź na spacer  z psem/rowerem/motccyklem i nie smęć na forum. Dodam, że z powyższych wskazówek sama zamierzam skorzystać