Nienormalna relacja - Netkobiety.pl

Piszę tutaj, ponieważ juz naprawdę nie wiem co o tym myslec, co zrobic, a moze wy mi pomozecie. "Spotykamy sie" od ponad pol roku. Napisalam to w cudzyslowiu, poniewaz widzimy sie naprawde bardzo rzadko, chociaz mieszkamy niedaleko siebie. I nie, nie jestem jego druga opcja bo praktycznie caly dzien jestesmy w kontakcie.  Ja mam 20 lat a on 23. Na poczatku rzadkie spotkania jakos mi nie przeszkadzaly. Ale od jakichs 2 miesiecy nie widze sensu w tym wszystkim, chociaz go naprawde bardzo lubie i trudno mi przestac z nim rozmawiac czy widywac sie. Od samego poczatku pomiedzy nami jest niesamowita chemia, tylko ze  nie potrafie poczuc do niego nic wiecej. Chociaz go uwielbiam i wiem, ze on mnie tez to po prostu nic do niego nie czuje. On mowi, ze teskni, uwielbia mocno, ze mu zalezy i widze, ze tak jest. A ja w sumie mu przytakuje, mowie, ze tesknie, chociaz nie do konca tak jest. On to widzi. Kiedy sie widzimy zachowujemy sie jak para, nie mozemy sie od siebie odczepic a kiedy jego nie ma jest mi obojetny. Od kilku tygodni zastanawiam sie co robic. Nie potrafie tego przerwac bo mi szkoda, ale z drugiej strony wiem, ze to nie to. Nie jestesmy para, on mowi,ze mu tak dobrze, ja w sumie tez nie chce zwiazku, ale ta sytuacja mnie meczy. I nie, nie spotykamy sie dla seksu bo poza pieszczotami do niczego nie doszlo. Chociaz to ja probowalam kilka razy podpytac to on nie chce bo dla niego tak dziwnie bez zwiazku. Ok, zgadzam sie, ale po co to wszystko? z jednej strony zachowuje sie jakby mu zalezalo, ,ma pretensje, ze mnie nie obchodzi a z drugiej strony oczekuje luznej relacji. Poznaje innych facetow, ale na koncu zawsze i tak pomysle o nim. Czuje, ze jestem z nim w jakis sposob zwiazana, ale przeciez tak nie jest. Nie znamy swoich znajomych, patrzac obiektywnie o  sobie tez nie zbyt wiele wiemy. Mam tego dosyc, ale cos mnie jednak przy nim trzyma. Jest naprawde swietnym chlopakiem. Jak wybrnac z tej sytuacji? Nie mam pojecia co robic.