Siema, proszę o pomoc, poradę i może inną perspektywę.
Jestem od kilku lat z chłopakiem (oboje jesteśmy po 20, on starszy). Parenaście miesięcy temu zerwałam z nim, ponieważ się okazało, że od początku naszego związku myślał o swojej byłej. Oszukiwał mnie to się rozstaliśmy. Po krótkim czasie stwierdził, że już się otrząsnął i mówił, że kocha tylko mnie, więc zaczęliśmy od początku. Jako że facet był naprawdę dobry dla mnie, pomocny, bezkonfliktowy to dałam mu jeszcze jedną szansę. Parę dni temu okazało się, że znowu mamy kryzys, a raczej on ma. Okazało się, że potrzebuje trochę spokoju i czasu na "odnalezienie siebie", ale przy okazji i mi się dostało, że go za bardzo kontroluje (facet naprawdę bardzo ceni prywatność), że się za bardzo "czepiam" (jednak nigdy nie dał mi znać o tym w trakcie naszego związku, że coś jest nie tak z mojej strony!!!). Z grubsza udawał, że jest wszystko ok. To konflikt charakterów - ja jak mam problem to od razu mu o tym mówię i jest koniec tematu, a on zamiata wszystko pod dywan i dopiero jak eskaluje to wszystko z siebie wyrzuca (i zdarzyło się to parę dni temu). On twierdzi, że musi sobie po prostu różne sprawy przemyśleć, że chodzi o wszystko, nie tylko o nasz związek i uznaliśmy, że w takim razie robimy sobie przerwę. Kiedy go spytałam, czy mnie kocha to nie chciał odpowiedzieć i w ogóle żeby go nie przymuszać do takich wyznań. Nic nie rozumiem, czuje się cały czas oszukiwana. Chłopak "w imię prywatności" potrafił mnie okłamywać o różne rzeczy, choć najczęściej o kompletne głupoty. Teraz się okazuje, że kiedykolwiek miał do mnie pretensje to trzymał to w sobie, a teraz ma pretensje, że nie zmieniłam zachowania. Że nie wspomnę o pierwszych 1,5 roku związku gdzie myślał o swojej byłej, a był ze mną, bo... nie wiem dlaczego. Mam go totalnie dosyć, ale z drugiej strony zależy mi na nim. Nie mówię, że jestem bez winy - czasami miewałam humory, faktycznie bywałam kontrolująca. Nigdy go nie zdradziłam, zawsze pomagałam, ile mogłam. Co myślicie o tej całej sytuacji?
Jest jeszcze jedna rzecz - co myślicie o flirtowaniu z innymi dziewczynami, kiedy jest się zajętym? Mój chłopak w trakcie naszego związku flirtował z innymi dziewczynami, co śmieszne ostatnio najczęściej robił to ze swoją długoletnią koleżanką, którą ze mną ochoczo obgadywał (ta jego koleżanka bywała dla mnie bardzo nieprzyjemna, kiedy się dowiedziała, że z nim jestem, mimo że wcześniej nie miała mi nic do zarzucenia). Mam znajomych panów, ale traktuje ich jak kumpli, nie czuje potrzeby flirtu z nimi. Mój chłopak ostatnio stwierdził, że to dla niego nic złego, póki nie przechodzi do czegoś realnego. Przykro mi dowiadywać się, że mój chłopak proponuje masaż innej dziewczynie, albo rzuca inne teksty z lekkim podtekstem erotycznym. Co śmieszniejsze, ja zawsze lubiłam wymieniać wiadomości z podtekstem erotycznym z moim chłopakiem, ale on nigdy tego nie robił, mimo moich wielokrotnych próśb. Czyli flirt z koleżanką lepszy od flirtu z własną dziewczyną? 
Przykre to do tego stopnia, że zastanawiam się, czy w ogóle kontynuować ten związek. Być może wyolbrzymiam, ale tutaj już tylko mi smutno.
Przepraszam za ścianę tekstu, ale chyba potrzebuję spojrzenia z boku i bardziej obiektywnej opinii.
