"Zdjęcia z ręki" to zaburzenie osobowości - Netkobiety.pl

Ja sobie najczęściej robię selfie żeby zobaczyć jak włosy z tyłu wyglądają;D

Ale wrzucanie zdjęć do sieci ma swoją moc - wcale się nie dziwię, że ludzie się od tego uzależniają.  Sama ostatnio jak czegoś nie wrzucę tak raz na 3 dni to się zaczynam dziwnie czuć:D

No ale na szczęście nie są to selfies, więc jestem zdrowa!

O ja o jaaa! Ja jestem szczęśliwą posiadaczką rzęcha, który nawet nie ma przedniego aparatu, a ten z tyłu robi zdjęcia gorsze niż kalkulator. Czy to znaczy, że jestem w pełni zdrowa, bo nie daję się złapać w głupie sidła mody?

Nie wiem, nie rozumiem ludzi, którzy to robią, używają programów do przerabiania swoich zdjęć, podbudowując swoje ego. Przy czym zarabia się na nich grubą kasę, przez aplikacje do promowania swojego wizerunku, zdjęć swoich nowych butów, czy aktualnie wcinanego amu. Ale... Ludzie uwielbiają przecież doprowadzać innych do zazdrości, chwalić się sobą i tym co mają na sobie , więc ktoś postanowił na tym zarobić i nieźle się teraz bawi na swoim jachcie. Cóż możemy z tym zrobić? Nic. Można tylko patrzeć na ten cały cyrk. Tylko nie wiem, czy śmiać się, czy płakać.

Iceni, artystyczne zdjęcia można robić tez pudełkiem zapałek z dziurką Tylko trzeba odróżnić pojęcie "zdjęcie" czy "fotografia" od "selfie". Bo to ostatnie nie ma właściwie nic wspólnego z tymi pierwszymi.
Rzeczywiście robienie fotek typu "selfie" jest zaburzeniem osobowości, które dawniej określane było po prostu brakiem rozumu...

Ja mam mnóstwo takich zdjęć, które sama sobie zrobiłam, ostatnio w Wigilię robiłam zdjęcia, które wrzucałam do internetu, później już nie miałam czasu, za dużo obowiązków, ciągle jestem zabiegana. Jednak zdecydowanie bardziej wolę fotografować przyrodę i zwierzęta niż siebie, lepiej się czuję po drugiej stronie aparatu. Robienie zdjęć nie jest głupie, głupie są 17-stolatki, które zaliczyły wpadkę i są w ciąży.

Ja nie wrzucam selfies z jednej prostej przyczyny - uważam, że jestem na to za brzydka.
Czy dlatego, innych mających więcej odwagi/mniej samokrytyki mam uważać za chorych psychicznie?

I dlaczego jakiś psychiatra ma decydować ile to jest za dużo?

Dla mnie oznaką choroby psychicznej jest liczenie kto ile swoich zdjęć do sieci wrzuca

Przypomnę tylko, że kiedyś za takie samo zaburzenie uznawano prowadzenie blogow (a potem vlogow) 10-15 lat temu kiedy blogi zaistniały w skali masowej ludzie robili DOKŁADNIE to samo, tylko inna była forma przekazu - zamiast robić selfies opisywał dzień po dniu jakkolwiek byłby ten dzień nieciekawy, czasem okraszajac go niemniej durnymi złotymi myślami. 

I co? Blogi spowszednialy i jakoś państwu psycho... nie chce się już doktoratów na ten temat robić. 

Bo psychiatra czy socjolog to taki sam człowiek jak każdy inny i też ulega modzie - jedni robią selfies, inni o tym artykuły piszą i myślą, że są od tamtych lepsi choć ulegają dokładnie tym samym schematom ;D

Na przykład jak pisanie na Netkobietach ;P

;D

Selfies to jest nowość i jak każda nowość będzie miała swój boom, a potem się unormuje.

Kiedyś pamiętam psychologowie zajmowali się też emotikonkami - że nadużywane, że się ludziom pisać nie chce itd..

Ostatnio w pracy jeden z profesorów, mily starszy pan po 70, prosił mnie o przysługę - zostawił liścik, a w nim kilka słów zakończonych, a jakże " : - ) "

A więc coś, nad czym socjologowie rozpaczali weszło już do życia codziennego na tyle, że wyszło ze świata wirtualnego i zadomowilo się w realu.

Tak więc róbcie selfies na zdrowie!

Tak, mam numer 4: zaspokaja własną próżność .

Iceni, zgodnie z teorią ATP problem pojawia się wtedy, gdy selfie służy do lansowania się w sieci. Mało tego, gdy nasze myśli uporczywie krążą wokół tego tematu. Nie ma tam mowy o uwiecznianiu się dla samego faktu. Przecież wiele osób ma potrzebę zatrzymywania tych chwil, których nie da się już powtórzyć i do tej pory nikt nie nazwał tego zaburzeniem. Chyba .