Tragedia - Netkobiety.pl

Myślisz że nie rozmawiałem?
Rozmawiałem, płakałem też przy Niej już z bezsilności to stwierdziła że jestem dobrym aktorem. Ciągle do tego zrzucana jest na mnie lub na kogoś z rodziny wina za Jej zachowanie. Mam już dość...

A co oni Tobie zarzucaja?
O co ma protensje Twoja zona ?

Hej. Dzięki za zainteresowanie moją sprawą.
No to tak. Co do przeszłości wiem, że wszystko było ok, normalna rodzina, z żoną jakieś problemy wychowawcze były no ale nic aż tak nadzwyczajnego.
Co mi zarzucają? Mi zarzuca teściowa to co nagada Jej córka. Jakieś wyzwiska, że wychodze z domu jak się na mnie drze na cały dom. Za takie rzeczy.
To jest duży problem w ogóle, bo konflikty wychodzą ze strony żony, jak ja się w końcu postawie to Ona to tak przedstawia że to w ogóle moja wina jest i potem teściowa widzi to że ja mam jakiś problem do żony i żona do mnie i próbuje Nas godzić jak jestem w domu. Tylko, że ja problemów nie mam żadnych ani nie robie nic złego. Nie godze się na traktowanie mnie jak śmiecia jakiegoś. Czasem myśle, że może jakbym rzucił wszystko i stanął pod sklepem z winem za 4 złote to może wtedy by żona się cieszyła bo ewidentnie jakikolwiek mój sukces ją boli.
No i właśnie o co ma pretensje żona. Głównie o to, że...uwaga... po tych wszystkich kłótniach i poniżaniu jakie dostałem wygadałem sięo tym kilku znajomym, bo po prostu musiałem. Taki już jestem. I to mi jest wypominane...Dla mnie chore to jest jak można mieć o takie coś pretensje, gdzie się człowieka źle traktowało przez długi czas.
Ma pretensje o to, że ja robie z siebie niewiadomo kogo bo mam dobrą szkołe i prace. Nigdy się takim czymś nie chwaliłem i nie chwale. Nie wiem, ma jakieś kompleksy?
Najlepsze jest to, że wszystko to co ona robi odwraca tak, że to moja wina. Nie wiem, ręce mi opadają...
No i co do wtrącania się rodziny to Ona sama na to pozwala, najlepiej jakby jąwe wszystkim wyręczać, a później narzeka że ktoś kto jej pomagał zwrócił jej uwage, i zgadnijcie komu się za to obrywa... Mówie Jej wszystko, jak się czuje, czym to się skończy. No, ale nic. Ona swoje, że ja mam w ogóle jakiś plan i go realizuje...

Trace czas, jestem krótko w małżeństwie a czuje się tak wypalony jakbym był już ze 30 lat w tym związku.
Czytałem też o jakichś chorobach psychicznych, znalazłem już nie pamiętam jaką i tak naprawde te wszystkie objawy się zgadzały co do mojej żony.
Ona powiedziała, że to sobie można wymyśleć i każdemu znaleźć w internecie taką chorobe.
Ja przez to wszystko chyba trace zdrowie tylko, schudłem, stałem się czasami agresywny, a naprawde spokojny ze mnie człowiek.
Czuje jakbym powoli tracił zdrowie i chęć na cokolwiek już.

Tak mi się przypomniało co adwokat mi powiedział: "a może Pańska Żona ma po prostu za dobrze"?
Może ktoś komu wszystko jakoś łatwo przychodzi, ma pomoc, ma wszystko nie potrafi niczego docenić i być zadowolonym?

A ja się z wami nie zgadzam. Z tego co przeczytałam, to żyją w związku na odległość. Dlaczego autor nie ściągnie żony i dzieci do siebie? Może żona nie chce pomocy obcej osoby, a męża w nocy w domu? Czy taka kobieta nie ma prawa myśleć, że on już tam kogoś ma i dlatego nie wraca ani jej do siebie nie ściąga? I dlatego zachowuje sie tak, jak zachowuje? Autorze, czemu winą obarczasz żonę, a nie po prostu spakujecie ją i dzieci i dlaczego nie zamieszkacie razem?

Ciekawa jestem wersji twojej zony

Odnosząc się do 2 postów wyżej.
Nie liczyłem rejestrując się na forum kobiet na jakąkolwiek przychylność z Waszej strony, także Twoje słowa mnie nie dziwią.
Wiedz jednak, że to co pisze to prawda i nie pisze tutaj tego, żeby dawać sobie jakieś usprawiedliwienie dla tego co chce zrobić.
Poczytam jeszcze o tym, spróbuje z żoną porozmawiać, ale to wszystko idzie w jednym kierunku. Nienawidze swojego życia i boje się tego
wszystkiego co przede mną.

Gdybyś przekłamywał rzeczywistość próbując siebie wybielać, to tak naprawdę najbardziej zaszkodziłbyś samemu sobie, bo nie dostałbyś rad pod siebie, więc jaki miałbyś pozytek z jakiegos ściemniania? Ja tobie wierzę i czuję, że faktycznie przyszedłeś tu po sensowną radę.
Niektórzy sugerują, że twoja zona może być zaburzona, że wygląda to na borderline- mnie też zalatuje to mega toksykiem. W ostatnim czasie kilku facetów założyło tu swoje wątki i niestety wszyscy oni mają bardzo podobny problem ze swoimi zonami/partnerkami, jaki masz ty- mozna by rzec, że to jakas epidemia borderek, DDA albo chad. Musisz porządnie potrzepać tą kobietą, bo coś mi się wydaje, że troszkę za bardzo ją rozwydrzyłeś i dlatego ona rzuca się jak pchła na grzebieniu. Awanturuje się z tobą i wyrabia ci naokoło nieciekawą opinię- za chwilę będziesz chodził kanałami i udowadniał ludziom, że nie jestes wielbłądem. Ukróć to, ale nie na zasadzie, że ZNOWU BEDZIESZ Z NIĄ ROZMAWIAŁ, czyli kłócił się i wałkował od króla Ćwieczka (ten etap masz juz za soba i starczy tych rozmów), tylko zacznij w końcu konkretnie działac. Na zaburzoną i rozwydrzoną kobietę nic nie działa tak dobrze, jak szybka piłka. Zacznij od zakręcenia kurka od bankomatu (tylko dzieciom niczego nie może zabraknać, na wszystko, co kupujesz dzieciom zbieraj rachunki, jej nie dawaj ani grosza, płać za pół na pół rachunki- no odetnij roszczeniowa i rozjuszoną babę od kasy) i złóż pozew o rozwód. Nie wyprowadzaj się z domu, bo potem w sądzie ona oskarży cię o porzucenie rodziny i o pójście np. do jakiejs bocznej. Postaw wyraźne granice i powiedz jej, że to koniec i że w związku z tym, że świat się zmienia, to i wszystko co do tej pory obowiązywało pod waszym dachem, też się zmienia. Tylko porządny wstrząs może obudzić tę kobietę, a jesli nie, to tym gorzej dla niej, a lepiej dla ciebie, ponieważ mniej czasu, zdrowia i nerwów zmarnujesz uciekając z tego małżeństwa.

"Stale cieknąca rynna na dachu w dzień słotny i kobieta kłótliwa są jednakowe. Kto ją chce powstrzymać, to jakby wiatr powstrzymywał, a jego prawica chwytała oliwę." Przypowieści Salomona 27:15-16
Zacznij działać.

Szkoda, bo to bardzo małe dzieci, ale to co opisałes, to jakis koszmar. Tak nie da się przecież z nikim żyć na co dzien- dom ma być naszym azylem, miejscem do ktorego człowiek wraca jak na skrzydłach, by naładowac akumulatory po dniu ciężkiej pracy, a nie miejscem kaźni. Musisz porządnie nią potrzepać bez zbędnego gadania, bo dosć się juz nagadałeś. Może cos z was jeszcze będzie, ale musisz wyprostować tę kobietę. Jesli i to nie pomoże, to zwyczajnie odejdź od niej. Za bardzo się starałes i dlatego teraz wychodzi ci wszystko bokiem. Nie ma w waszym małżeństwie żadnej równowagi między dawaniem, a braniem- nic dziwnego, że wasz dom, to poligon. Rozbestwiłeś ją- nie warto robić takich rzeczy. Można kogoś wspierać i wiele z siebie dawać, ale zawsze trzeba też pilnie obserwować to, co dana osoba daje ci w zamian. Jesli widzisz, że zamieniasz się w dojna krowe i mało tego ktoś, kogo karmisz, jeszcze gryzie ci rękę, to sorry. Bez przesady.

darek, oliwia dobrze Ci radzi. Potrzep ta swoja kobita, bo odbilo jej :-)

A może żona nie czuje się kochana przez Ciebie.
Może nie traktujesz jej jak kobiety swoich marzeń.
Może myśli, że ją zdradzasz.
W końcu większość osób które wyjeżdżają zdradzają, bez różnicy czy mężczyźni czy kobiety.
Przegląda laptop, fb, może coś znalazła. I te kwiaty. Dziwne to.

Może myśli, że i tak ją zostawisz, to po co się starać. Skoro już u adwokata byłeś, to raczej wie że już jej nie chcesz.

Warto wszystko przeanalizować. I tak nie masz już więcej do stracenia jak swoją rodzinę.

Darek.... oliwia dobrze prawi

Napisałam do Darka.

Warto przeanalizować wszystkie aspekty.
Nikt tu wyrocznią nie jest,  bo nie znamy tych ludzi i dokładnie całej sytuacji, ani co siedzi w głowie żony Darka. Znamy tylko jedną wersję.

Gdyby mąż mnie nie kochał to nic nie miałoby dla mnie znaczenia. A forsę mógłby sobie w doopę wsadzić.

Lilka, małżeństwem są od dwóch lat i od samego początku kicha. Pracuje za granicą od roku. Problem tkwi w tej kobiecie. Odwróć sytuację, niech to facet prawi swojej żonie od najgorszych. Szukałabyś ratunku w pomaganiu facetowi? Obojętnie jakiej płci jest to, które wykorzystuje partnera w związku.

U

Apologises, Darek napisał też to.
Co innego ustalili, co innego jest.
Psuć się zaczęło po pierwszym wyjeździe.
Żona była kiedyś inna.

Edytowałam mój poprzedni wpis.

Weź pod uwagę że złożyły się aż trzy czynnniki. To dzieje się w bardzo trudnym okresie. Trzeba to wziąć pod uwagę. Pewnie że zachowanie żony jest bardzo krzywdzące, ale jakaś przyczyna do tego musi być. Autor walczy, ale moim zdaniem nie podjął skutecznych kroków. Jak zrobi co trzeba, a nie będzie skutku, to rozumiem. Tu są małe dzieci, nie ma zdrady, jak żona się ogarnie to jeszcze może być dobrze. Zgadzam się, że zbytania dobroć psuje ludzi, ale w tym przypadku wydaje mi się to zbyt dużym uproszczeniem.
Płeć nie ma dla mnie znaczenia w ocenie sytuacji.
Ale o nikogo nie będę walczyć tak jak o Spensa. Myślę, że nie wszyscy autorzy są do końca szczerzy.
Lubię z Tobą dyskutować Apologises.

Darek
Ja nie wiem dlaczego Twoja żona się tak zachowuje. Nikt z forum tego nie wie,  a może nawet sama ona nie wie co się z nią dzieje.
Ja widzę natomiast aż trzy zagrożenia dla Waszej rodziny: rozstania i samotność, niepotrzebni doradcy,  psychiczne obciążenie żony przebywaniem z dziećmi 24 na dobę. Każda z nich to już dużo a co dopiero trzy na raz. Przeżywacie teraz bardzo trudny okres, samo pojawienie się dziecka nieraz powoduje kryzys w małżeństwie,  a co dopiero tyle na raz.
Dopóki nie usuniesz tych przyczyn, nie ma co liczyć na poprawę. Żona i dzieci potrzebują Cię na codzień a nie od święta. Twojego bycia a nie pieniędzy.
Rozwieść się zawsze zdążysz.
I praca za granicą nie ucieknie.

Czy Twoja żona czuje się kochana?
Czy mówisz jej to? Okazujesz?
A może już jej nie kochasz i chcesz usprawiedliwienia dla swojego odejścia.

Darku, są problemy między dwojgiem ludzi, które można ogarnąć, naprawić i które nie zależą od Ciebie. Ocena waszych problemów leży w Twojej gestii, nie naszej. Nikt poza Tobą nie zna całej sytuacji, wszystkich niuansów. W Twojej gestii leży też ocena Twoich możliwości, na co się godzisz, czego już nie wytrzymasz.
Sam określiłeś swoją żonę jako toksyczną kobietę, wprost ze strony" odtrutki na toksycznych". Oczywiście to Twoje odczucia i są bardzo subiektywne. Może to być borderline, ale diagnoza nie należy do Ciebie, mnie ani nawet Twojej żony. Diagnozę może postawić psychiatra. Jeśli masz jednak takie przeczucie to najwyższa pora zadbać o siebie, bo się najzwyczajniej wykończysz.
Przyczyn zachowania żony może być sporo. Od tych pokazanych przez Lilkę, przez problemy z hormonami, cynkiem, po zwykłe wykorzystanie. Tacy ludzie też są.
Możesz jeszcze powalczyć, by nie zarzucić sobie, że nie wykorzystałeś wszystkich możliwości. Możesz myśleć o zakończeniu małżeństwa, jeśli wiesz, że już więcej nie wytrzymasz. Niezależnie od decyzji zacznij wyznaczać swoje granice i bądź konsekwentny. Zacznij dbać o swoją przyszłość pod względem materialnym i prawnym, bo możesz zostać nie dość, że bez mieszkania, majątku to i bez dzieci.
Dość często pomaga wstrząs. Dopóki żona jest pewna bytu materialnego, że nie odejdziesz, nie zrobisz dymu w domu, milczysz wśród rodziny i znajomych o o swoim chorym domu, dopóty nie ma żadnego stopera. Może wszystko, bo co jej zrobisz. Nawet gdy swoim zachowaniem przekazuje tylko swoje lęki o waszą przyszłość ,jakieś nieradzenie sobie z codziennością, to Ty jej pozwalasz na takie traktowanie, nikt inny.
Na koniec autentyk - po dwuletnim związku dwojga dość naznaczonych, młodych ludzi nadal trwały liczne kłótnie. Źródłem było DDA dziewczyny. Były pomówienia, rękoczyny, wyzwiska, wyprowadzki i co tylko. Podczas jednej z kłótni chłopak dostał mokrą szmatą, więc nie zastanawiał się i oddał. Nie pomogło. Po czasie został opluty. Nie zastanawiał się i  oddał POMOGŁO. Już jest dość długo spokój i jest to fajna para z niezłym potencjałem, mimo naprawdę niezłych obarczeń z obu stron. Także wszystko w związkach jest możliwe, pod warunkiem wzajemności.

Darku, skoro nie zamierzasz wracać to jak wyobrażasz sobie Wasze życie. Małżeństwo na odległość. Naprawianie na odległość. Bycie ojcem choćby po rozwodzie też na odległość. Przecież nie ma takiej możliwości byście pozostali rodziną jeśli Ty tam a oni tu. Prędzej czy później znajdziesz pocieszycielkę.
Jeśli nie planujesz powrotu to bierz rodzinę tam, tam są lepsze perspektywy nie tylko dla ciebie ale i dla żony i dzieci. Lepszy start. Co jest ważniejsze niż bycie razem ? Co tu trzyma żonę ? Przekonaj ją.
Tak teraz myślę, że szantaż rozwodem to nie jest fer. Dla mnie jeżeli mąż brałby taką możliwość pod uwagę byłby już skreślony, bo to by znaczyło że mnie nie kocha i nie chce. Więc po co się starać. Decyzja już podjęta przecież. To ja tak myślę, co myśli Twoja żona nie wiemy.

Apologises, jak może być DDA skoro nie miała problemów w swojej rodzinie. Ale może być też tak, że mąż o tym nie wie, bo o tym się nie mówi nikomu. O ciężkich przeżyciach. Ona sama może nie zdawać sobie sprawy z tego dlaczego tak się zachowuje.

Dla mnie ta kobieta jest jak małe dziecko, nie potrafi powiedzieć o co jej chodzi wprost. Tak nie komunikują swoich potrzeb dorośli ludzie. Darku dobrocią nic nie wskórasz, związek ma być wsparciem a nie orką na ugorze. Kłótnie są normalną sprawą, jednak jak po powrocie widzisz kobietę pełną pretensji to się Tobie nie dziwię, że czujesz zmęczenie.
Moje koleżanki pracują mając  2 dzieci i jeszcze wspólnie z małżonkiem ogarniają czas po pracy. Opiekunka jest dobrym rozwiązaniem jak Ciebie nie ma, jak się chce to można.
Ja z opisu widzę duże podobieństwo do mojej 2 -letniej siostrzenicy, położyć się na podłodze i tupać, by tylko zwrócić na siebie uwagę, dziecku można wybaczyć, bo testuje granice rodziców, jednak tutaj jest dwoje dorosłych ludzi wychowujących dzieci.

No właśnie. Duże dziecko. Czasem się czuje jakbym miał 3, a nie 2 dzieci.
Wszyscy są źli, zawsze czyjaś wina jest, jak się postawisz to się poskarży...
Tragedia

Myślisz że nie zapytałem? Milczała

Jakas masakra. Ty chyba i tak juz postanowiles, ze rozwod bo odechciewa Ci sie wracac do domu. Najpierw myslalam, ze szukasz porady i wsparcia co tu zrobic, zeby do Niej dotrzec i rozwiazac problem. Ale chyba sie pomylilam. Szukasz potwierdzenia, ze tylko rozwod i rozlaka jest dobrym pomyslem.
Jesli chodzi o dzieci, to 2 i 3 lata, to wiek przedszkolny. Na opiekunke sama bym sie nie zgodzila (nie bedzie mi obca baba dzieci wychowywala) wiec nie mow, ze to wina zony, a Ty juz jakas zalatwiles. O to sama bym sie wkurzyla, ze decydujesz za mnie. Najwyrazniej macie problem z komunikacja. Zona Ciebie o wszystko obwinia, zamiast powiedziec jaki ma problem. A Ty sie wkurzasz, bo jestes Aniol, nie czlowiek a ona wiecznie w pretensjach. Wczesniej bylo dobrze wiec jest moment, w ktorym to zaczelo sie psuc. My w Waszym zyciu nie siedzimy, a Twoje wypowiedzi nie sa obiektywna ocena sytuacji. Lilka, zgadzam sie z Toba!
A, jeszcze jedno! Rozwod lub info o jego planowaniu, jesli zona sie nie zmieni? Odpowiedz zony: jesli Ci tak ze mna zle i nas nie kochasz, to idz. Pewnie juz babe masz na boku. Zwlaszcza jesli juz mowila, ze masz scenariusz. Nie mysl, ze ona sie na pewno zmieni. Bedzie tym wieksza ofiara: maz ja zostawil z 2 dzieci!
Moze mam inny charakter, ale moim zdaniem tu trzeba NORMALNIE porozmawiac. Bez klotni, wyzwisk i obwiniania sie. Zapytaj zone co sie stalo, ze jest tak miedzy Wami? Kiedys bylo tak cudownie ( jesli bylo). Moze to spowoduje, ze sie otworzy przed Toba i powie w czym lezy problem! Mozesz tez zapytac, czy chce sie rozstac jesli tak bardzo ja denerwujesz. Tylko nie pytaj przy dzieciach i podejdz do tej rozmowy pokojowo. Moze sie dowiesz czegos nowego. No i mozesz dodac jak Ty sie w tym wszystkim czujesz i ze juz nie wiesz jak macie sobie z tym poradzic. Ze to Was niszczy, a nie chcesz tego.

No wlasnie czytam wszystko. Ty widzisz teraz jedno rozwiazanie. Bo kazda inna propozycja jest do bani.

Edit: moze chce zebys wrocil. Zeby Tobie tez bylo ciezko bez nich. Poza tym, najlepiej gdyby miala jakas prace. Wtwdy wraca do domu i nie mysli tyle (ale to juz pisalam). Ona ma jakis zal do Ciebie o COS. Cala reszta to wymowki i wymyslanie pretekstow. Szkoda ze nie powie otwarcie.

Nie rozumiem dlaczego opiekunka jest złym rozwiązaniem. Przecież żona siedziałby z opiekunką w domu i ta opiekunka pewnie w momencie jakby żona chciała wyjść gdzieś sama. Kobiety po roku wracają do pracy, to niby jak mają sobie poradzić bez opiekunki.
Darek pisze logicznie i szuka rozwiązania a żona nawet nie podejmuje tematu. Wydaje mi się że niektóre kobiety nie nadają się do założenia rodziny, zamiast się przyznać przed sobą, zakładają rodziny, bo tak wypada a skutki są takie jak w tym poście.

Jesli jest opiekunka, to kobieta idzie do pracy. Jesli nie pracuje - nie potrzebuje opiekunki. Po co opiekunka i matka dziecka? Do pogaduszek? Dzieci w wieku 6 mies moga isc do zlobka, a matka wraca lub idzie do pracy. 2 i 3 lata, to juz duze dzieci.

Edit: Darek, ile macie lat i czy zona kiedykolwiek pracowala? Czy jest teraz na wychowawczym?

Mamy około 30-stu lat powiedzmy, nie wiem, przez to wszystko mam jakieś obawy że ktoś to przeczyta i moja żona się dowie.
To też skutek tego wszystkiego co się dzieje. Żona pracowała bardzo krótko. Teraz nie dostaje żadnych pieniędzy.
Dzieci nie były planowane, ale ja chciałem mieć zawsze rodzine. No, ale nie sądziłem że to tak będzie wyglądało...

Darek.. a moze ona czuje, ze Ty jej zycie ukladasz. Ona sie na wszystko godzi dla Ciebie itp. Skoro to Ty chciales rodzine, Ty wyjechales, Ty zaproponowales opiekunke. Ona sie niby godzi, ale nie jest przekonana..  Czy jest taka mozliwosc? Usiluje tylko zrozumiec Twoja zone. Co sie moglo stac, ze tak sie zmienila. Czy Ty pytales czego ona chce, czy niby razem decydowaliscie? Moze ona tez sobie ta rodzine wyobrazala inaczej...

mrd - masz szklana kule, czy z fusow czytasz??? A moze pochodzisz z przyszlosci??

Koni - odpowiedziałaś sobie post wyżej.
Ona obwinia go o zaplanowanie jej życia.
Pozostaje pytanie - czy on ją zmuszał?
Skoro miała inne plany - mogła mu to powiedzieć,  a nie zgadzać się na wszystko a teraz mieć pretensje.

Ale niech on to od niej uslyszy. Teraz to tylko przypuszczenia. Ma do niego zal, co widac golym okiem, ale Darek nie wie o co. Jesli ona sie przed nim nie otworzy, to nic z tego nie bedzie. Ja bym dazyla do rozmowy wlasnie o tym. Moze beda mogli sobie powiedziec co kto oczekiwal i czym jest rozczarowany. Razem znalezc rozwiazanie by wilk byl syty i owca cala. Wierze, ze mozna, ale pewnie do kazdego trzeba inaczej dotrzec. I tu Ty, Darku wiesz najlepiej co zrobic, zeby zona sie otworzyla i wyspiewala o co chodzi.