Jakich błędów już nie popełnicie w związku? - Netkobiety.pl

Coś w tym jest co piszesz. Wiele kobiet zatraca się w związkach usługując mężczyźnie, bo wydaje im się że w ten sposób go zatrzymają przy sobie. Robiąc wszystko żeby mu dogodzić zapominamy o własnych przyjemnościach, o tym że jesteśmy jednak osobnym człowiekiem i możemy mieć własne zdanie i własne poglądy na świat. Mężczyźni takich kobiet nie szanują.
Oczywiście piszę tu z własnego doświadczenia ale także z obserwacji innych związków. Oni wolą kobiety niezależne, samodzielne, takie które dają się kochać ale też pogonią kiedy im się coś nie podoba.
Moja mama też mi zawsze mówiła że facetowi nie wolno wszystkiego pod nos podsuwać i teraz widzę że miała rację. Nie chodzi tu o to że kobieta ma siedzieć i pachnieć a on koło niej skakać, wcale nie. I nie chodzi też o feminizm. Mężczyzna musi czuć się władcą stada bo taka jest jego natura a nasza mądra rola polega na tym żeby mu to poczucie zapewnić. Jeżeli chce nas rozpieszczać, pozwólmy mu na to, on będzie wdzięczny widząc że jesteśmy zadowolone. Chce gotować, niech gotuje, chce sprzątać niech sprząta, chce nas na rękach nosić nich nosi. Większość kobiet niestety wciąż ulega schematowi że to one wiedzą jak się zajmować domem i dziećmi, a facet to ma być od noszenia ciężkich rzeczy i naprawiania zepsutych urządzeń. Nie. Może i on czyści łazienkę dwa razy dłużej niż Ty, może nie pościera kurzów tak dokładnie jak Ty, ale czy odrobina kurzu na półce albo plama na kafelkach komuś zaszkodziła?

Ja z chęcią się zgodze jesli facet będzie gotował i sprzątał. JEstem jak najbardziej za.

Dodam jeszcze jedną, kontrowersyjną rzecz. Ale uważam że prawdziwą i z dziada pradziada przekazywaną, choć teraz się wydaje śmieszna.

Nie uprawiać seksu z facetem dłuuugo, a jak już, to nie wtedy kiedy on chce.
Wiecie co?
Czasami w poznawaniu kogoś w łóżku jest tak super, jest taka symbioza ciał, że ewentualne wady i zapalające się lampki wyłączamy.
Właśnie dlatego że jest tak super. Że on tak nas pragnie jak nigdy nikt, czujemy się dowarttościowane, jak ksieżniczki, boginie seksu, cały świat nalezy do nas. Zaczynamy lepiej wyglądac ładniej się poruszać, jesli ktoś tak na nas leci. Taka prawda.
Tyle że seks to tylko ułuda i na tym się życia nie da zbudować. i co najważniejsze.
NIE GODZIĆ SIĘ W ŁÓŻKU.

Areyouafraid...

Ale ja mam tak samo.
Tyl;ko ktoś zaczyna sie interesować to ja już w gotowości...
To jest tragiczne...
Ale już powoli wydostaję sie z tego kręgu. Mam nadzieję.
Bo my chcemy być po prostu kochane. Mniejsza przez kogo. Wystarczy ze przystojny, inteligentny, wrażliwy.
I oddajemy ciało i serce.
A to nie tędy droga.

I mówicie co chcecie.
Ale ja bede robiła wszystko aby ży w czystości.
Kilka lat temu się nawróciłam. Nigdy nie mogłam zrealizowac tego pomyslu na maksa bo się ktoś napatoczył i rzucałam się w wir domowego życi ai wicia gniazdka, zapominając o własnych wartościach.

Sądzę że seks dużo niszczy i nie jest siłą napędową związku a tylko startem do jego końca.
Dopiero w małżeństwie, gdzie wiesz że on chce z toba do końca zycia bo już to zrobił, może to być fajniejsze niż przed małżeństwem.
Chcę spróbować.

Dać mężczyźnie "głos" w roznych kwestiach.. uznac jego mądrość.W końcu żadna nie wiąże się w swoich oczach z ćwierć inteligentem
No i przestrzen... czas dla siebie.Na swoje pasje/hobby
Nigdy nie będę chciała stu procentowej uwagi męża.
Szło by nam razem wtedy zwariować
Mezczyzna też potrzebuje tej przestrzeni od inaczej odbierajacych świat kobiet

Krejzolka-ja jestem żywym przykladem.
Mialam 2 poważne związki (7i 5lat)
Około 30stki poznałam męża.
I chociaż nie zawsze mi "idealnie"wychodzi nie popełniane tych błędów-staram trzymać się w ryzach.
Ale dość ważnym elementem okazał się tu mój maż.
On mi w dużej mierze nie pozwala popełniać tych błędów

No to super! Gratuluję
Ja się po prostu boję, że nie będę potrafiła się zmienić.
Łatwo jest mówić zmienię się, nie będę popełniała tych samych błędów, ale to tylko słowa i pobożne życzenia czasami.

lKrejzolka
Sądzę że juz za późno na te same błędy
No ile można??
Trzeba się nauczyć być wiecie kim?
Egoistką.

Wbrew pozorom dużo w tym prawdy.
Egoista będzie dbał o swoje szczęście - tylko osoba szczęśliwa może się tym szczęściem dzielić.
Egoista będzie miał swoje życie i przestrzeń, nie będzie jej zabierać drugiej osobie.
Egoista będzie stał na własnych nogach i dzięki temu będzie mógł być partnerem dla drugiej osoby.
Edit : No i koniec końców. Czy człowiek , która nie kocha i nie dba o najważniejszą osobę na świecie, która jest on sam, będzie umiał kochać i zadbać o kogoś innego?

[....ciach] poczytaj o zdrowym egoizmie

Tylko tam gdzie jest JA może zaistnieć MY.
Odwracajac sytuacje - związek TY i TY pozbawiony jest jakiegokolwiek sensu.

Symptomy nadmiernego ,,chcenia”
◾Uważasz, że miłość wymaga poświęceń.
◾Wierzysz, że swoim zaangażowaniem w związek jesteś w stanie sprawić, by zaangażowanie partnera również wzrosło.
◾Jesteś przekonana, że żadna inna kobieta nie jest w stanie pokochać twojego partnera tak mocno jak ty.
◾Najważniejsze jest dla ciebie dobro i szczęście ukochanego.
◾Po kłótni zwykle to ty pierwsza wyciągasz rękę na zgodę.
◾Każdego dnia starasz się (często na siłę) robić coś, by twój partner czuł się kochany.
http://zwierciadlo.pl/seks/partnerstwo/ … -w-zwiazku

(..)Równowaga w związku czyli balans na cienkiej linie…
By związek był udany muszę zarówno dawać jak i brać. Ruch ten dotyczy rozmaitych sfer życia; materialnej i emocjonalnej.Podobnie równowaga potrzebna jest w życiu seksualnym pary. (...)

http://www.hellinger.com.pl/artyku-y/mi … -o-ci.html

Nie umiem wprawdzie odpowiedzieć na pytanie zawarte w tytule wątku, bo wynika to co najmniej z dwóch powodów: nie chciałabym rozpoczynać jakiejkolwiek nowej relacji z postanowieniami typu: "już nigdy" albo "zawsze" oraz dlatego, że nigdy nie byłam w relacji, którą na tym Forum zwykło się określać toksyczną. Jednak chciałabym zwrócić uwagę na pewien fragment artykułu, który zalinkowała Iwona40, a który ogromnie do mnie przemawia: "Natura rozdziela dobra sprawiedliwie – w związku wszystkiego jest po 100 proc.: miłości, wolności, intymności, zazdrości, zaangażowania… Jeśli przejmujesz aż 80 proc. zaangażowania, dla partnera zostaje jedynie 20. Jeśli ty chcesz za dwoje, on nie ma już nic do dodania. Dlaczego tak trudno nam to zrozumieć?"

W wielu wątkach, gdy autorzy we wstępie przedstawiają swoją historię, jest bardzo wyraźna właśnie ta asymetria. Powodów do takiego nadmiernego inwestowania w relację i odbierania możliwości ruchu partnerowi oraz obserwowania jego reakcji, jako odpowiedzi na nasze starania jest wiele: desperackie pragnienie bycia w związku, lęk przed samotnością, rekompensowanie obecnością partnera własnych braków emocjonalnych, uległość lub odwrotnie - próby dominacji, złe wzorce wyniesione z domu, źle spolaryzowane potrzeby seksualne, niecierpliwość, egotyzm, neuroza, etc.

Oba artykuły przytoczone przez Iwonę, są bardzo ciekawe. Myślę, że warto przeczytać je z uwagą.

Krejzolka-też tak myślałam
Szczerze dobór odpowiedniego partnera "wymusza" zmiane
Mam nadzieję (i życzę Tobie) byś miała okazję tego doświadczyć
(No chyba, że już masz partnera )