Czy zazdrosciliscie komuś kiedyś coś ? - Netkobiety.pl

Tak wszystkim co juz sa w niebie, bo oni o nic sie juz nie martwia. A na ziemii to nikomu nic nie zazdroszcze, bo wszyscy tutaj niestety mamy problemy, nawet zwierzeta

Ja nauczyłem się patrzeć na sprawy z obu stron. Ktoś coś ma, no to musiał na to ciężko zapracować. Ktoś kto jest wysoko, ma masę przeciwności, które będą go chciały strącić z wysokiego konia.
Ktoś komu coś zostało dane, najczęściej ma to wypomniane.
Także zawsze są dwie strony.
Jak mawiał mądry człowiek. Każdy ma swoje problemy i każdemu się wydaje, że te jego problemy są największe i najważniejsze.

W młodości zazdrościłam koleżance genów i szybkiej przemiany materii.
Co tydzień przywoziła z domu na stancję kilka kilogramów kartofli, słoik smalcu, słoik wiejskiej śmietany, pół wielkiej blachy domowego chleba i drugie pół ciasta drożdżowego, jaja, słoninę.
Zjadała to w kilka dni smażąc frytki, placki ziemniaczane, jajecznicę na słoninie. Do tego herbata słodzona kilkoma łyżeczkami cukru na szklankę.
I była chuda jak ten przysłowiowy patyk.
A ja musiałam uważać na to co jem bo szybko się zaokrąglałam folgując sobie.
Mimo, że chodziłam kilka przystanków pieszo do szkoły aby spalać kalorie, ćwiczyłam aerobik w klubie i sama w domu.

tak zdarzało się i nadal zdarza ale wiem, ze to wynika albo z tego ze nie jestem zadowolona ze swojego życia lub z tego ze właśnie za dużo siebie oddawałam innym (mialam syndrom ratownika) a potem kiedy ja potrzebowałam pomocy ich nie było ... i była złość na siebie i na nich a potem jakoś pojawiła się zazdrość ze oni zawsze dbali o siebie, stawiali siebie na pierwszym miejscu a tylko ja nie potrafiłam .... i finalnie maja teraz 'lepiej'. Jednak radze sobie z tym uczuciem. Czasami nie wiem czy to zazdrość ... może jedynie żal.

Niekoniecznie musiał ciężko pracować   Znam osoby, które mają, bo dostały np. ziemię, domy, inne majątki. A ci z kolei też często dostali od swoich przodków. Ponadto moja matka też ciężko pracowała całe życie, na dwóch etatach, a nie ma nic. Tak więc to akurat wg mnie nie jest dobry argument.

“Zazdrość jest przebraniem dla niepewności i lęku, dla bolesnego, skrywanego nawet przed sobą przeświadczenia, że nie zasługujemy na miłość drugiej osoby. Jeżeli nie mam wystarczająco wysokiego poczucia wartości i ważności, to ciągle się boję, że mój partner odkryje, jaki jestem naprawdę, i odejdzie. W związku z tym do czego dążę? Żeby ograniczyć jego wolność. Żeby go przypisać do siebie, mieć nad nim władzę.
Ktoś, kto nie wierzy, że można go kochać takiego, jaki jest, dąży do kontroli.
Władza jest substytutem miłości, ale nie pozwala tak jak ona ludziom rosnąć. Egoizm nie polega na tym, że się żyje, jak chce, lecz na żądaniu od innych, by żyli tak, jak my chcemy.” Wojciech Eichelberger psycholog, psychoterapeuta, coach, pisarz

Wg mnie to samo tyczy się zazdrości o inne sprawy, rzeczy. Jeśli czuję się gorsza, mam niskie poczucie własnej wartości i ważności, niską samoocenę to poczuję zazdrość o cokolwiek... pracę, ubrania, auta, rodzinę, wygląd...

"Zazdrość jest deklaracją niższości" Napoleon