Czy mój mąż się zakochał? - Netkobiety.pl

Zapytaj męża, nie z pretensjami, tak na serio, patrząc mu w oczy przy kawie, czy chciałby, żebyś Ty miała takiego przyjaciela, co by szukał tylko okazji,  by gdzieś z Tobą jeździć,  być na każde wezwanie i jak jego zdaniem by to wpłynęło na wasze małżeństwo.?

Sprawdziłam mu telefon tak dla swojego spokoju. Kontrola najwyższą formą zaufania. Z ta dziewczyną kontakt ma od dawna ale zawsze wydawało mi się ze to taka lekka forma- pitu pitu. Jak przeczytałam ze proponował że by pojechał do niej. To mnie zmroziło. Maż cały czas twierdzi że to był żart i że nie pojechał by do niej, że tak tylko napisał. Jest mi przykro bo przecież nie jest nie poczytalny i chyba wie co pisał

autorka pewnie zauwazyla dziwne zachowania, moze miny, jak mial komorke w dloni.. chciala to sprawdzic i ups przeczucie jej nie mylilo!

Dlatego zapytałam, co u nich nie grało  wcześniej, że w ogóle przyszlo autorce do glowy sprawdzać telefon męża? Nic nie dzieje się bez przyczyny, a z tych klku zdań które Wiola napisała można wróżyć jak z fusów. Trochę już w życiu widziałam i niestety wychodzi mi tak, że jak dochodzi do takich sytuacji, to nie jest to ot tak sobie, tylko w tym małżeństwie pewnie od dawna dzieje się coś niedobrego. To mniejsze lub większe zainteresowanie męża "koleżanką" (trudno to określić), a i postawa autorki która pewnie nie po raz pierwszy przetrzepuje mu telefon i nie widzi w tym nic niestosownego, naprawdę niezbyt dobrze wróży na przyszłość temu związkowi. Do tego autorka wspomniała, że wywołała koleżankę męza na dywanik aby się określiła co i jak. Nie muszę chyba nikomu tłumaczyć, jak to wygląda, o czym to świadczy i jak rokuje.

Priscilla napisał/a:

Odpowiedź wstępnie wskazuje, że zrobiła to profilaktycznie.

Raczej dowodzi że ten cały ich związek jest gówno wart.

Na tą chwilę, to Autorka może mieć do męża dokładnie takie same pretensje o te esemesy, jak on do niej za szpiegowanie telefonu.

Proponuję krótkie podsumowanie:

Nic się nie dowiedziałaś, bo z tych wiadomości bez kontekstu nic nie wynika. Pochwaliłaś się mężowi, że go szpiegujesz, więc teraz już na pewno nic nigdzie nie znajdziesz, choćbyś stanęła na uszach. I nie będziesz wiedziała czy to dlatego, że nic złego się nie dzieje, czy on po prostu coś ukrywa.

Podsumowując: spierdoliłaś temat po całości. Gratulacje.

Wiolcia09 napisał/a:

Proszę pomóżcie. Przeczytałam kilka wiadomości mojego męża jak pisał do innej kobiety, on twierdzi że to tylko koleżanka.
Dziewczyna była na szkoleniu w Warszawie (od nas 200 km)
Maż pisze do niej:
Hej, będę w Warszawie to mogę zabrać Cię spowrtem?
Koleżanka: juz wróciłam byłam od piątku.
Maż: szkoda że nie dałaś znać przyjechał bym.
Następna wiadomość
Koleżanka: hej jestem w twojej okolicy!
Mąż: a co tam robisz? Szukasz mnie? Juz pedze do Ciebie. ( Raczej wtedy się nie spotkali)
Więcej sms nie przeczytałam bo maż skasował i powiedział że tam nic nie bylo a to było w żartach.
Dziewczyna powiedziała ze traktuje go jako kolegę. Mąż mówi  ze przesadzam bo twierdze że on do niej coś czuje i że się czepiam.
Czy was rozśmieszyły jego żarty?
Myślicie że mogę mieć obawy.

Nie rozśmieszyły mnie jego żarty, Jest coś na rzeczy, przyjrzyj się związkowi, bo możesz mieć obawy. Granice zdrady (również emocjonalnej) są bardzo indywidualne.

Ela210 napisał/a:

Tak, ma prawo czuć się zdradzona.
Tylko co dalej?
Teoretycznie to powinna od razu go wyrzucić za drzwi.
Tylko praktycznie zbtakiego powodu To można zakończyć luźny związek a nie małżeńśtwo  może z dziećmi.
Więc pewnie autorkę czeka poważna rozmowa nie polegająca na ciosaniu kolkow na głowie mężowi jak małemu chłopczykowi przez mamę, tylko poważna rozmowa, by On zrozumiał teraz, gdzie stanęli jako malzenstwo przez jego działania i co dalej

Pewnie, tylko z jakiego powodu ma niby go za drzwi wywalić? Bo doczytała gdzieś, że jej mąż chciał koleżankę skądś zabrać czy gdzieś zawieść? Przecież każdy sąd ją śmiechem zabije w tej sytuacji. Dziewczyna nic nie ma, nie ma żadnych dowodów na zdradę, tylko się totalnie wygłupiła robiąc mężowi awanturę  właściwie z niczego. Do tego "przyspawała" się do tej koleżanki męża. Nie wiem na czym to wszystko w końcu stanęło, ale jakby babka chciała, to by zrobiła jej sprawę o nękanie. Taki mamy świat, że albo ma się przeciw komuś/czemuś twarde dowody, albo wychodzi się na głupa i postrzeleńca.
Jak dla mnie to i ona i mąż mają lekcję do odrobienia, bo na razie ten ich związek to jakaś karykatura. On się ślini na widok innych, a ona bawi się w psa gończego. Jak ten związek będzie wyglądał za jakiś czas? On wyszkoli się w oszukiwaniu jej, a ona będzie coraz bardziej go inwigilować. I tak będą się szarpać diabli wiedzą jak długo. Przecież od groma jest takich "związków" gdzie żona potrafi bar rozwalić, bo nakryła w nim swojego męża podrywającego małolaty, zamiast unieść się honorem i po prostu poszukać sobie innego partnera, a jego zostawić tam, gdzie mu dobrze. Tylko na litość boską Nie po takim smsie który praktycznie niczego nie wyjaśnia. Żeby rozwalić małżeństwo, potrzebne są DOWODY na zdradę drugiej strony. Aha! Ktoś tu wspomniał o zdradzie emocjonalnej... Ona jest równie groźna jak zdrada fizyczna i może być powodem rozwodu, ale tylko wtedy jeśli relacja z „przyjaciółką/przyjacielem” wyraźnie przedkładana jest ponad relacje z małżonkiem. Tutaj póki co nic takiego nie zaistnialo. Mąż nigdzie nie pojechal, nie ma dowodów że w ogóle się z tamtą spotyka w celach towarzyskich i nigdzie nie napisal że tamta jest ważniejsza w czymkolwiek od jego małżonki. W takim razie pozostaje po prostu albo tę żabę przełknąć i zacząć pracować nad swoją samooceną, bo i tu wiele jest do zrobienia, albo rozstać się z mężem na warunkach ugodowych, bo z niczym innym nasza autorka wystąpić nie może.
Oczywiście praca nad związkiem ogromnie wskazana, ale do tanga trzeba dwojga.

Gosiawie napisał/a:

Teraz nalezy porozmawiac i obserwowac jego zachowania .

Tak tak, i na pewno ta rozmowa będzie wyglądała w taki sposób że on będzie potulnie siedział i wysłuchiwał o tym jak bardzo źle zrobił. A potem się pokaja...

Zapominasz o tym, że argumentami Autorki są luźne domysły, a on ma fakty w postaci grzebania w telefonie.
Więc taka rozmowa bardzo łatwo i bardzo szybko przybierze zupełnie inny obrót.

Napisałam już wyżej i powtórzę - Autorka na własne życzenie przegrała temat i cokolwiek by jeszcze nie zrobiła, to przegra go jeszcze bardziej.

Gosiawie napisał/a:

To zalezy od niego czy bedzie szczery, co do zamiarow. Albo wezmie to na klate, albo bedzie probowal zmyslac. Moim zdaniem i tak warto porozmawiac.
A wg ciebie co ma zrobic autorka?

Taka rozmowa jest bez sensu. Bo tylko podbija jego ego. Ta koleżanka jest fajna, uprzejma, zalotna. Ma pewnie to wszystko, czego nie ma Autorka.
Przychodzenie i smęcenie do niego, nie poprawi jej sytuacji.

noben napisał/a:

Niezmiennie fascynuje mnie, jak lekko przychodzi Wam udawanie, że żona szpiegująca męża na każdym kroku i grzebiąca w jego prywatności nie stanowi żadnego problemu.

I że upierdliwe przypominanie mu o tym wywoła w nim wyłącznie poczucie winy:)

Niestety to spory problem tego forum. Użytkowniczki bardzo chętnie kierują się kluczem praw kobiet. Żona może mieć problem z mężem, bo jest upierdliwy, leniwy, nie chce seksu, jest kontrolujący, grymasi itd. W drugą stronę to już u nich nie działa. Mąż ma się otrząsnąć i bez patrzenia na swoje potrzeby, ma służyć kobiecie. Nieważne, że jej zachowanie nie jest atrakcyjne, odpychające. Przecież już go złowiła, to po co ma się wysilać.

Ale tu nie chodzi o pochwalanie czy niepochwalanie.
Chodzi o elementarne myślenie - a z tym jest mega problem na forum, czego dowodzi ten wątek.

A gdyby w toku rozwoju tej sytuacji pan małżonek przywalił Autorce w twarz z pięści łamiąc jej nos i nabijając potężne limo, to też byście uznały, że ''skoro to zrobił to pewnie miał powód'' i przeszły do porządku dziennego nad sytuacją...?

Nie wydaje mje się.

Więc proponuję zauważać zachowania obu stron i brać po uwagę, że każda ze stron ma mniej więcej takie samo prawo do uczuć itp.

Bliższa koszula ciału, więc zrozumiałe, że Autorkę bardziej gryzie fakt podejrzanych kontaktów męża z koleżanką, niż to że ona mu grzebie w telefonie.

Ale - analogicznie - on będzie przede wszystkim widział swoją krzywdę. I debilizmem jest oczekiwać, że nie.

Niezmiennie fascynuje mnie, jak lekko przychodzi Wam udawanie, że żona szpiegująca męża na każdym kroku i grzebiąca w jego prywatności nie stanowi żadnego problemu.

I że upierdliwe przypominanie mu o tym wywoła w nim wyłącznie poczucie winy:)

Gosiawie napisał/a:

noben napisał/a:

Niezmiennie fascynuje mnie, jak lekko przychodzi Wam udawanie, że żona szpiegująca męża na każdym kroku i grzebiąca w jego prywatności nie stanowi żadnego problemu.

I że upierdliwe przypominanie mu o tym wywoła w nim wyłącznie poczucie winy:)

Juz sie stalo, po fakcie, zajrzala do komorki, przyznala sie... po co dalej czepiac sie tego faktu?

Bo większośc tu lubi się bawic w victim blaming.

Bo większośc tu lubi się bawic w victim blaming.